ED VAN WESTERLOO STRIJDT TEGEN 'DE GRIJZE GEHAKTBAL' DE NIEUWE GROTE LIEFDE VOOR DE ALOUDE KRUIDEN ifcRDAG 13 MAART 1976 PROVINCIALE ZEEUWSE COUKAN i Kr* k.ruiden', dat betekende, nauwelijks een generatie geleden, zoiets als specerijen, en verder hoogstens nog peterselie en selderij oftewel 'soepgroente' zoals het Zeeuws tekenend zegt. In mijn jeugd was er in bóeren- tuinen ook wel thijm, salie en citroenmelisse te vinden. Dan had je het wel gehad. Knoflook was nergens te krijgen, je vond warempel nog gemakkelijker een blikje truffels In een delicatessezaak dan een stevige bol knoflooktenen. Sedertdien ls alles geducht veranderd, en ln dit geval ten goede veranderd. Er wordt over het algemeen veel lekkerder en met veel meer fantasie gekookt dan vroe ger, en daarbij horen nu eenmaal allerlei kruiden. En er bestaat een sterke drang: terug naar de natuur, en in derdaad heel veel kruiden hebben zeer heilzame eigen schappen. Krulden zijn dan ook buitengewoon in de mode gekomen. Haast leder die een eigen tuin heeft, houdt er nu ook een kruidentuintje op na. waarin veel meer groeit dan de eeuwige peterselie en selderij iwat overigens heerlijke en onmisbare kruiden zijn) en op menig balkon is er ook al een bak met krulden. Ieder heeft zo zijn favorieten en het blijkt ook telkens weer dat je bepaalde kruiden vrijwel geregeld gebruikt, en andere zelden of nooit. Ik zelf heb wel al vijftien jaar een vrij grote kruidentuin, en daar gaat ie dan: helemaal nooit gebruik ik lavas (lubbestok) een plant met een scherp, haast wrang selderij-achtig aroma waarmee je. naar mijn smaak dan, elke soep verpest, ook al doe je er nog zo weinig in. De lavas heb ik dan ook uitgeroeid, 't ging moeilijk, want hij is hardnekkig als onkruid, en 't is nog een lelijke plant ook. Heel zelden gebruik ik wijn ruit. waarvan ik het aroma ook niet erg prettig vind. en hysop, waar kraak noch smaak aan is. Maar zowel wijn ruit als hysop zijn zeer decoratieve planten, die veel in secten trekken als ze bloeien, en daarom blijven ze staan. Het zijn allebei halfheesters. De wijnruit heeft fraai grijsblauw blad (waarvoor sommige mensen hyper gevoelig zijn bij aanraking, oppassen!) en gele bloemen, de hysop bloeit prachtig blauw, enkele struikjes bij mij zijn rose, wat zeldzaam schijnt te zijn. Ze trekken bij zonder veel vlinders en bijen. M'n llevelingskruld is Basilicum, Koningskruid. Het Is een warmtekind, een zonneplant uit tropische streken, die het hier echter in het hartje van de zomer best doet. Maar dan ook enkel ln de warmste maanden. Zodra sep tember ln het land is, wordt het al te koud voor hen, de plant verkommert, wordt geel, gaat dood. Zodra Je dat merkt, kun Je de planten het beste in z'n geheel optrek ken ize worden niet heel erg groot) en ondersteboven te drogen hangen. Ook gedroogde basilicum is nog erg lekker, maar haalt met bij verse Basilicum maakt haast alles geurig. Je kunt er zelfs broodjes en koekjes mee bakken. Heerlijk is ook thijm, en een andere lievelingsplant van me. ook een zuiderling, ls de Roosmaryn. Veel minder gevoelig dan de basilicum, maar je moet hem toch ook wel met wat extra zorgen omringen. Roosmarijn is een heester die vrij hoog kan worden - als hy met bevriest. Mijn struiken hebben ook deze januarikou weer door staan i ze kunnen slecht tegen vorstze stonden toen de vorst Inviel nog te bloeien met bleekblauwe lipbloe- men. De geur ls heel sterk, doet een beetje aan dennen naalden denken, maar is aromatischer. Dan bonenkruid (Heerlijk bij tuinbonen en andere bonensoorten, maar niet alleen daarbij!), bieslook met zijn zachte uien- smaak. de volprezen knoflook, waarvan je de teentjes los ln de grond moet steken om in een heel korte tijd hele knollen te hebben, dragon (fijn ln azijn), pimpernel (in de sla, de smaak komt pas bij de azijn: komkommer achtig) enzovoorts enzovoorts. Het heerlijkst ls wel zo'n kruidentuin in de brandende zomer: bedwelmende en opwekkende geuren stijgen er uit op. je wordt er gewoon happy van. Nu I u de krulden weer zo ln de mode zlln. is uiteraard ook het aantal kruidenboeken zeer groot. Bosch en Keuning NV, Baam, komt nu ln de Sesam-reeks met een drietal boekjes die werkelijk uit de rij springen, zowel door de goede verzorging, de fraaie gekleurde afbeeldingen, als door de grondige tekst, die hier en daar door de verta ling mogelijk wat geleden heeft. Het eerste heet "KRUI DEN UIT DE NATUUR', en het werd geschreven door Robert Quinche en Eugen Boss aard, 'Van kruidentuin naar keuken' ls de ondertitel. De afbeelding uit dit boek je, van Martha Seitz, zijn werkelijk voorbeeldig, ze ver dienen een extra vermelding. Zij heeft namelijk kans ge zien precies de karakteristiek van de planten weer te geven, eenvoudig, haast rechtlijnig, en exact. Ook de tekst is goed en aardig, soms wat slecht nagezien: wat INNEN UITEN een regeltje als "Het aroma streelt keel en maag" 'Das- look, p. 14) moet, wordt me met duidelijk. Ook weet Ik echt niet wat de vertaler met "balsemlensmaak' bedoelt. Er staan heerlijke recepten ln dit boekje, ideeën voor de kruidentuin, enzovoorts. Zelfs wie al een of meer kru:- denboekjes bezit, zal dit 'Sesam' 'Krulden uit de Natuur* met vrucht en plezier raadplegen. Het kost 12.50 'pa perback). Dat is trouwens ook de prijs van "WILDE VRUCHTEN' (ook geschreven door Quinche en Bov sard). en even fraai geïllustreerd door Martha Seitzi. Hel gaat in dit boekje dus over bessen in de natuur, waar onder zeer veel giftige, maar ook enkele eetbare, waarbij een veertiental originele en heerlijke recepten zijn toe gevoegd. Zelfs mijn geliefde limonade van vlieren staat er ln, maar lk vraag me af of het met vlierbloesem limo nade moet zijn ln plaats van vlierbessen zoals er staat ten vlierbloesemkoek, pagina er voori. En in het recept dat ik gebruik, voor vlierbloesem dan, hoort ook nog wat hop, om de gisting sterker te maken, en wat linde bloesem om de smaak op te voeren. Het derde boekje is geschreven door proL dr Hans Flück, en het heet GE NEESKRACHTIGE KRUIDEN" Dr. Rita Jasperer.- Schnib verleende medewerking. Dit is van de cirie het meest grondig en wetenschappelijk opgezette deeltje Het behandelt de kruiden zoals de titel duidelijk aan geeft, wegens hun geneeskrachtige werking, en dat vol gens de stand van de wetenschaD van dit ogenblik, dus geen bakerpraatjes. Drie werkelijk aanbevelenswaar dige boekjes! Om«*ve Bo*eb& Keuning Bum. 12.30 pc tost. iDoor Tony v.d. Meulen HILVERSUM - Het loopt alweer tegen half negen, het NOS- journaal is afgelopen, vla-flippers, inwekers en voorwassers hebben bezit genomen van het scherm, de journaalredactie strekt de benen. Eugenie Herlaar, die zojuist in het journaal nog redelijk wat narigheid heeft voorgedragen, snoept ver standig een heel dikke appél. Nieuwslezer Rien Huizing vouwt zijn tekst samen en drinkt koffiehet grijze pak zit hem der mate gegoten, dat hij er in geboren moet zijn. Journaalrepor ter Eef Brouwers komt even langs: aan de binnenkant van zijn hand zitten, voor' de kijker niet zichtbaar, maar daarom niet minder pijnlijk, twee forse brandblaren. Het resultaat van zijn vermetele ingrijpen bij een vlam in de pan. Ook aan de dage lijkse verspreiders van het wereldgebeuren gaan de kleine on gemakken des levens kennelijk niet voorbij. Te midden van hen allen zit Ed van Westerloo. 37, sinds twee maanden hoofdredacteur van het N08- joumaal. Daarvoor was hij vele jaren actief voor de actualiteitenrubriek Brandpunt van de KRO. In de maanden vóOr zijn komst is het al begonnen, maar aan de geregelde kijker wordt het nu steeds duidelij ker: het NOS-journaal verandert. Er worden serieuze pogingen gedaan zich te ontdoen van het gezapige, zo niet keutellge image dat men heeft overgehouden aan de jarenlange in spanning het akelige wereldnieuws op te vrolijken met bloemencorso's, rijen vakantiegangers voor de grens overgang Beek en maalwedstrijden tussen leerling-molenaars. Sommige Journaalredacteuren waren zó aardig voor autoriteiten dat ze deden den ken aan een oud filmpje uit de derti ger jaren: persfotografen maken met hun grote magnesiumflitslampen een foto van premier Colljn, en terwijl deze nog staat te knipperen van het licht nemen de heren-fotografen de gleufhoed af en bulgen. Maar de vragen ln het Journaal worden strenger, en dat blijkt te kunnen zonder dat de voorgeschre ven onpartijdigheid geweld wordt aangedaan. Ed van Westerloo denkt na over een net van buitenlandse cor respondenten die ons het wereld nieuws helder en deskundig kunnen opdienen. Aan de presentatie gaat gesleuteld worden. Maar het centrale woord bij het Vernieuwde Journaal ls: duiding. Ik hoorde Rien Huizing in de redactiekamer echt zeggen: „Jammer dat Portugal is uitgevallen, het was toch ook een leuk stukje dui ding". DUIDING „Dulding" betekent dan dat je een poging doet het nieuws wat aan te kleden met verdere informatie. Niet alleen oplezen dat meneer Tinde- mans een rapport heeft geschreven, maar er bij vertellen wie Tindemans ls, waarom hij een rapport heeft ge schreven. waar het over gaat, en wie er erg boos of uiterst verheugd over zijn. Maar we lopen nu al ver vooruit op wat Ed van Westerloo te melden beeft over zijn Journaal, met vier en een half mihoen dagelijkse klanten het meest bekeken Informatieve pro gramma van Nederland. Eerst moet ik trouwens de ingang proberen te vinden van het kolossale N08-centrum in Hilversum, dat zich als een grijze betonloods uitstrekt langs het speciale NOS-station van de Nederlandse Spoorwegen. Hier wordt de televisie gemaakt. Van Ed van Westerloo kun je alles wel krijgen: koffie, thee, een bal ge hakt, gebakken eieren, twee boter hammen met kaas, sherry of Spawa ter, en terwijl ik, overrompeld door het assortiment, alleen maar kan uit brengen: „Wat Spawater", zegt hij: „Je treft het niet, het is een wat saai dagje. Weinig nieuws. Ik verkondig trouwens altijd de theorie: er zijn geen dagen met weinig nieuws, er zijn alleen dagen waarop wij, journalis ten, lui of wat minder lui zijn". - Hoe lui bent u zelf vandaag ge mest? Van Westerloo, lachend met glin sterende ogen: „Ik zit elke dag zelf drie redactievergaderingen voor, vaarin we steeds kiezen wat wel en vat niet in het Journaal komt. Verder ieb lk ln een rapport van de Engelse ,{BC zitten lezen over nieuwsvoorzie ning Het woord „objectiviteit" ben ik trouwens helemaal niet ln tegen komen, wel: onpartijdigheid, veel- 'Idigheid. eerlijkheid, termen waar s zelf ook makkelijker mee overweg an Maar als je ziet hoe streng de 'igelsen daar op zijn: toen er na de •iod van Verwoerd, de premier van 'iid-Afrlka, een omstreden man, 'aatinterviews werden uitgezonden, daar tot in het parlement gedonder «geweest". OETSSTEEN Toen u vorig jaar benoemd werd '■•l hoofdredacteur hebt u het NOS- "Urnaal omschreven als „het be- ongrijkte journalistieke produkt dat ■n Nederland gemaakt wordt". „Nu lk op deze stoel zit heb lk er meer moeite mee het zo te formule ren. Ik vind het nog steeds, maar ik zeg het niet meer zo hard. Ik bedoel er mee te zeggen: elke dag kijken vier en een half miljoen mensen naar ons. Voor een groot gedeelte van hen ls het Journaal óf de enige Informatie die ze krijgen, óf de toetssteen om te kunnen controleren of het waar ls wat ln hun eigen krant staat" - Voor rieel mensen bepaalt u dus het beeld dat zij van de wereld hebben Hoe voelt dat? „Daar moetje maar niet te veel aan denken. Je kunt er niet erg mee overweg, het drukt ontzettend zwaar op je. Wat zend je uit en wat niet. en als je een bepaald onderwerp wel brengt, hoe doe je het dan?". „Ik geloof dat ln het verleden te veel ls geprobeerd van het Journaal een compleet televisieprogramma te maken, waarin het nieuws werd af gewisseld met dingen die leuk waren om naar te kijken. Bloemencorso's, openingen van tentoonstellingen. Ik noem het altijd: tentoonstellingen gewijd aan het paarmotlef van goud vissen op Delftsblauw aardewerk tus sen 1600 en 1620. Dat doen we niet meer". - Het Journaal is in die vorm eens vergeleken met de soepwagen van de BB: je kunt de ellende er niet mee ke ren maar wel veraangenamen. „Ja, draaiende molens, best leuk om naar te kijken. Maar het gaat wel ten koste van onderwerpen waarvan lk het belangrijker vind dat ze ln het Journaal zitten". - Maar daarnaast moet het journaal zijn voor alle Nederlanders, onpar tijdig en onafhankelijk. Hoe verslaat u dan bijvoorbeeld zo'n Lockheed- affaire rond prins Bernhard, want daar wordt door „alle Nederlanders" heel verschillend over gedacht. „Ik geloof dat het fout ls als wij er van uitgaan: wat willen de mensen vanavond graag horen, nou. dat krij gen ze te horen. Wat wfj proberen is er op een eerlijke manier over te be richten wat er rond de prins aan de hand is. Het is, dacht ik, niet onze taak om zo'n zaak helemaal te gaan uitspitten, maar als bijvoorbeeld de PSP vragen stelt aan premier Den Uyl over persoonlijke verplichtingen van de prins in Parijs, dan vermelden wij dat. Terwijl je weet dat een hele boel mensen een dergelijk bericht niet met vreugde tot zich nemen". „In de praktijk richt de gram van mensen zich dan niet op de gebeur tenis zelf, maar op de boodschapper. In het verleden werd iemand die melding maakte van een slecht be richt de kop af geslagen. En daarmee was het kwaad ook uit de wereld". ELLENDE - Ik wou het met u eens hebben over het wereldleed. Wij, journalisten, storten over onze kijkers en lezers nogal wat ellende uit. Waarom doen we dat eigenlijk? „Omdat er in principe geen verschil is tussen de hongersnood In Bihar en de affaire rond prins Bemhard: belde zijn het zaken waarvan voor ons zon der meer duidelijk is dat we er be kendheid aan moeten geven. Maar je moet wel duidelijk maken waarom je vindt dat andere mensen dit soort dingen moet weten. Ze moeten het volgens mij weten omdat er een dui delijk verband is tussen de honger snood in Bihar en ons leven hiler. Al leen, en wat ik nu zeg klinkt erg eli tair, ik denk dat journalisten, die zo betrokken zijn bij het wereldgebeu ren, dit verband eerder in de gaten hebben dan iemand die de hele dag achter een lopende band moet staan. Daarom moet je ln je berichtgeving erg duidelijk en helder zijn" „In mijn Brandpunttijd heb ik zelf heel wat hongersnoden en natuur rampen afgereisd. En dan probeerde je een heel klein beetje duidelijk te maken dat er toch wat aan te doen is. Dat er in Bangladesj geen 300.000 mensen hoeven te verdrinken als er een soort vloedmeldingssysteem was als in Nederland Maar ik geloof wel dat er een gevaar in zit als mensen te vaak en te oppervlakkig geconfron teerd worden met de ellende ln de wereld Dat werkt averechts" - Je zit na je werk naar het Journaal te kijken, je ziet weer de meest vrese lijke dingen en je kunt er geen zak aan doen. „Ja. maar dat ls het nou net. ln heel veel gevallen kun je er wel wat aan doen Er kan veel worden voorkómen, men moet het alleen wel willen. In India zie je dat mensen sterven van de honger, je ziet ze bij bosjes neer vallen, en dat komt, zeggen ze, omdat er ln de wereld een voedseltransport- probleem ls. Daama vlieg je door naar Vietnam en je ziet op het vlieg veld 600 Amerikaanse helikopters staan Als je daar even over door denkt. dan is dat hele vervoerpro bleem zo van de gekke, zo volslagen idioot" „Maar het besef dat je er iets aan kunt doen. het besef dat dit soort dingen idioot zijn, groeit maar heel langzaam. We hoeven ons zelf niet op de borst te kloppen, maar er veran dert wel lets in Nederland. Het ls hier nu politiek mogelijk om, terwijl er op alles bezuinigd moet worden, niet te bezuinigen op ontwikkelingshulp". OOM - Toen het Journaal op de nieuwe toer ging, hoorde je verwijten dat het allemaal veel te uitleggerig tuas. Zo van Ford. zoals u weet is dat de pre sident van de Verenigde Staten. „Jawel, maar In het uitleggen zul len we nog veel verder moeten gaan. We zijn er met het „dulden" nog lang niet. Het heeft geen enkele zin te con stateren dat meneer Kissinger na een bezoek aan Moskou zich hoopvol heeft uitgelaten over de S alt besprekingen, als je er niet even bij vertelt wat Kissinger daar in Moskou deed en wat de Salt-besprekingen zijn. Een deel van de mensen weet dat echter al wel, en je loopt het ri sico dat je op hen overkomt als de schoolmeester, de grote uitleggende oom". - De kritiek dat er te veel wordt uit gelegd komt van mensen die zelf in ieder geval middelbare school heb ben gehad. „Dat is waar. Als wij zeggen: de Tweede Kamer is het parlement, dan wordt er honend gelachen. Maar ik denk dat we nog veel verder moeten gaan. Er is weinig onderzoek over, maar hoeveel vooral oudere mensen weten niet wat het verschil ls tussen de regering en de Tweede Kamer. Ik merk nu dat er op lagere scholen over wordt gesproken, maar vroeger moest je naar de HBS wilde je dit uitgelegd krijgen". - Toch wordt er in sommige kringen geklaagd dat er te veel informatie op de televisie is. „Ach, iemand die een beetje handig met de knop is kan de hele avond zo schakelen dat hij alle Informatie ont loopt. Ik denk niet dat er te veel In formatie ls, lk denk wel dat er te veel Informatie ls die voor veel mensen te moeilijk is. Er is tegenwoordig eigen lijk maar weinig informatief spekta kel meer. Het spektakel neemt af'. ACHTERWAND - Belt iemand wel eens op om te ver tellen dat hij iets, dat meneer Emmer heeft gelezen, niet begrepen heeft? „Er komen veel reacties over dè kleur van de nieuwe achterwand (lichtgroen) en op het haar van de nieuwslezeressen- Maar over de In houd: heel weinig". - Veel dingen die op de televisie ge zegd worden, zijn ook zo onbegrijpe lijk door de Grijze Gehaktballen, zoals Ton van Duinhoven ze genoemd heeft. De mannen die zeer grauwe en grijze taal uitslaan omdat ze denken dat dat op de televisie zo hoort. „Je hebt eigenlijk twee soorten mensen. Mensen die best bereid zijn een stuk Informatie te verschaffen maar dat in moeilijke en deftige taal doen omdat ze denken dat dit van hen verwacht wordt. De grijze ge haktballen dus. Maar je hebt ook veel mensen die helemaal de bedoeling niet hebben eerlijke informatie te ge ven. Die de bedoeling hebben de zaak te verdoezelen en te versluieren". „Neem de kwestie van de wet op de ondernemingsraad. Moet de directeur erbij ja of nee? Daar is langdurig ln het kabinet over gebakkeleid, ze konden het niet eens worden, maar ook niet oneens, en tot slot moet er dan een vaag soort compromis naar buiten worden gebracht. En dan ga je je als premier bedienen van zeer ver sluierend taalgebruik" „Als Den Uyl ln zo'n geval duidelijk zou zijn, zou zijn kabinet vallen. Dat merkte je toen Van Agt voor de tele visie even Iets duidelijker werd: we hadden bijna meteen weer een kabi netscrisis" „Ik geloof dat we bij het Journaal nog te weinig tegen autoriteiten dur ven te zeggen: wat bedoel Je nou ei genlijk, waar heb Je het over? Maar het is vaak ook vreselijk moeilijk - Het journaal heefl altijd het image gehad dat een reporter met een briefje met drie vragen erop naar een gezagsdrager toe ging en verder braaf knikte. „Ik vind dat Je het nog vriendelijk zegt In een wat verder weg liggend verleden heb lk wel eens het Idee ge had dat ze naar een autoriteit gingen en alleen vroegen, wat hebt u te ver tellen? Met aan het slot. bedankt dat u dit hebt willen vertellen" „Terwijl je Juist als Je onpartijdig wilt zijn. kritische vragen moet stel len Neem nu op het ogenblik minis ter Vorrlnk met haar drugsbeleid in de Tweede Kamer Als Je haar het spreekljzer voor de mond houdt en vraagt: wat had u te vertellen, dan krijg Je alleen een stuk politieke pro paganda van die minister en die par tij Wanneer je onpartijdig wilt zijn, moet je er op zijn minst als de kippen bij zijn, als ze ergens omheen wil draalen". „Irene Vorrink ls overigens een voorbeeld van een minister die wel probeert op de televisie de dingen duidelijk over te brengeh" - Als je vroeger kwaad ivas op h"t NOS-journaal omdat ze je gruwelijke beelden uit Biafra hadden laten zien en je belde op. dan zei de meneer van het journaal: wij zijn ook maar een doorgeefluik. Het gebeurt, en wij ge ven het door. Voelt u zich een door geefluik? Van Westerloo. voor het eerst goed fel: „Nee, wij zijn geen doorgeefluik. Dat zouden we alleen zijn als we zes uur per dag uitzenden en alles ge bruiken wat we binnen krijgen. Maar we maken hier iedere dag keuzen, het journaal ls niet een luik waar we alles doorheen kieperen, we kiezen voor iets, en doen andere dingen daarom niet. Je ktrnt niet zeggen: sorry hoor. we hebben het ook maar binnen ge kregen. Als we Iets doorgeven, heb ben we er duidelijk voor gekozen" - Uw voorganger zei altijdhet NOS- journaal vindt nergens iets van „BIJ alle onderwerpen die we bren gen hebben we ons te onthouden van mededelingen wat we er zelf van vin den. Maar het journaal vindt niet nergens wat van. We kiezen er van avond duidelijk voor het buiten landse gedeelte te openen met Por tugal, omdat we de ontwikkelingen ln Portugal belangrijk vinden. Het ge doe rond een zeilrace nemen we als we Iets beters hebben niet, omdat we het ene belangrijker vinden dan het andere". CENSUUR - Is er volgens u censuur in Neder land? Wordt er door de overheid of door het bedrijfsleven geprobeerd bepaalde zaken uit het journaal te houden? Ed van Westerloo: „In de twee maanden dat lk hier nu zit heb lk daar geen ervaring mee. Ik heb niet het gevoel dat wij onder een censuur zitten, maar het wordt erg moeilijk als je over zelf-censuur gaat praten. Wij als redactie hebben wel onze el- gen normen". „Er zijn wel zaken waar Je achteraf problemen over krijgt. Op de zondag dat bekend werd dat de naam die ln Amerika ln de Lockheed-affaire werd genoemd, inderdaad de naam van prins Bemhard was, was Den Uyl be reid een toelichting te geven. Hij kwam hierheen en zei: ja, ik ben be reid een toelichting te geven, maar ik beantwoord geen vragen", „Toen hebben wij gezegd: het is hier niet zo dat u iets vertelt en wij dankjewel zeggen. Wij maken hier uit welke vragen gesteld worden, en u als premier maakt uit welke antwoorden u geeft. En zo is het gebeurd". Het is acht uur, we gaan samen naar het journaal kijken. Als een re porter het woord „legaliseren" ge bruikt, mompelt Van Westerloo: „Het zit er nog weer in", en schrijft het op. De filmbeelden uit Portugal zijn niet tijdig binnengekomen en daarom verschijnt de afgezworen zeilrace toch op het scherm. Van Westerloo: „Kun je nagaan hoe slecht het was vandaag. Jammer, niet zo'n lekker journaal, beetje duf journaal, jammer". We lopen naar de redactiekamer waar ook teleurstelling heerst over het wegvallen van „Portugal". De eindredacteur lachend: „Zat die dic tator daar nog maar, toen had je het gedonder niet dal beelden te laat binnenkwamen". Een reporter: „Als dat nieuwe be wind in Portugal er niet was, dan hadden we ai drie maanden lang vijf minuten te weinig gehad". En Ed van Westerloo lacht.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1976 | | pagina 29