ED VAN WESTERLOO
STRIJDT TEGEN
'DE GRIJZE GEHAKTBAL'
DE NIEUWE GROTE LIEFDE
VOOR DE ALOUDE KRUIDEN
ifcRDAG 13 MAART 1976
PROVINCIALE ZEEUWSE COUKAN i
Kr*
k.ruiden', dat betekende, nauwelijks een generatie
geleden, zoiets als specerijen, en verder hoogstens nog
peterselie en selderij oftewel 'soepgroente' zoals het
Zeeuws tekenend zegt. In mijn jeugd was er in bóeren-
tuinen ook wel thijm, salie en citroenmelisse te vinden.
Dan had je het wel gehad. Knoflook was nergens te
krijgen, je vond warempel nog gemakkelijker een
blikje truffels In een delicatessezaak dan een stevige
bol knoflooktenen.
Sedertdien ls alles geducht veranderd, en ln dit geval
ten goede veranderd. Er wordt over het algemeen veel
lekkerder en met veel meer fantasie gekookt dan vroe
ger, en daarbij horen nu eenmaal allerlei kruiden. En er
bestaat een sterke drang: terug naar de natuur, en in
derdaad heel veel kruiden hebben zeer heilzame eigen
schappen. Krulden zijn dan ook buitengewoon in de
mode gekomen. Haast leder die een eigen tuin heeft,
houdt er nu ook een kruidentuintje op na. waarin veel
meer groeit dan de eeuwige peterselie en selderij iwat
overigens heerlijke en onmisbare kruiden zijn) en op
menig balkon is er ook al een bak met krulden.
Ieder heeft zo zijn favorieten en het blijkt ook telkens
weer dat je bepaalde kruiden vrijwel geregeld gebruikt,
en andere zelden of nooit. Ik zelf heb wel al vijftien jaar
een vrij grote kruidentuin, en daar gaat ie dan: helemaal
nooit gebruik ik lavas (lubbestok) een plant met een
scherp, haast wrang selderij-achtig aroma waarmee je.
naar mijn smaak dan, elke soep verpest, ook al doe je er
nog zo weinig in. De lavas heb ik dan ook uitgeroeid, 't
ging moeilijk, want hij is hardnekkig als onkruid, en 't is
nog een lelijke plant ook. Heel zelden gebruik ik wijn
ruit. waarvan ik het aroma ook niet erg prettig vind. en
hysop, waar kraak noch smaak aan is. Maar zowel wijn
ruit als hysop zijn zeer decoratieve planten, die veel in
secten trekken als ze bloeien, en daarom blijven ze
staan. Het zijn allebei halfheesters. De wijnruit heeft
fraai grijsblauw blad (waarvoor sommige mensen hyper
gevoelig zijn bij aanraking, oppassen!) en gele bloemen,
de hysop bloeit prachtig blauw, enkele struikjes bij mij
zijn rose, wat zeldzaam schijnt te zijn. Ze trekken bij
zonder veel vlinders en bijen.
M'n llevelingskruld is Basilicum, Koningskruid. Het Is
een warmtekind, een zonneplant uit tropische streken,
die het hier echter in het hartje van de zomer best doet.
Maar dan ook enkel ln de warmste maanden. Zodra sep
tember ln het land is, wordt het al te koud voor hen, de
plant verkommert, wordt geel, gaat dood. Zodra Je dat
merkt, kun Je de planten het beste in z'n geheel optrek
ken ize worden niet heel erg groot) en ondersteboven te
drogen hangen. Ook gedroogde basilicum is nog erg
lekker, maar haalt met bij verse Basilicum maakt haast
alles geurig. Je kunt er zelfs broodjes en koekjes mee
bakken.
Heerlijk is ook thijm, en een andere lievelingsplant van
me. ook een zuiderling, ls de Roosmaryn. Veel minder
gevoelig dan de basilicum, maar je moet hem toch ook
wel met wat extra zorgen omringen. Roosmarijn is een
heester die vrij hoog kan worden - als hy met bevriest.
Mijn struiken hebben ook deze januarikou weer door
staan i ze kunnen slecht tegen vorstze stonden toen
de vorst Inviel nog te bloeien met bleekblauwe lipbloe-
men. De geur ls heel sterk, doet een beetje aan dennen
naalden denken, maar is aromatischer. Dan bonenkruid
(Heerlijk bij tuinbonen en andere bonensoorten, maar
niet alleen daarbij!), bieslook met zijn zachte uien-
smaak. de volprezen knoflook, waarvan je de teentjes
los ln de grond moet steken om in een heel korte tijd
hele knollen te hebben, dragon (fijn ln azijn), pimpernel
(in de sla, de smaak komt pas bij de azijn: komkommer
achtig) enzovoorts enzovoorts. Het heerlijkst ls wel zo'n
kruidentuin in de brandende zomer: bedwelmende en
opwekkende geuren stijgen er uit op. je wordt er gewoon
happy van.
Nu
I u de krulden weer zo ln de mode zlln. is uiteraard ook
het aantal kruidenboeken zeer groot. Bosch en Keuning
NV, Baam, komt nu ln de Sesam-reeks met een drietal
boekjes die werkelijk uit de rij springen, zowel door de
goede verzorging, de fraaie gekleurde afbeeldingen, als
door de grondige tekst, die hier en daar door de verta
ling mogelijk wat geleden heeft. Het eerste heet "KRUI
DEN UIT DE NATUUR', en het werd geschreven door
Robert Quinche en Eugen Boss aard, 'Van kruidentuin
naar keuken' ls de ondertitel. De afbeelding uit dit boek
je, van Martha Seitz, zijn werkelijk voorbeeldig, ze ver
dienen een extra vermelding. Zij heeft namelijk kans ge
zien precies de karakteristiek van de planten weer te
geven, eenvoudig, haast rechtlijnig, en exact. Ook de
tekst is goed en aardig, soms wat slecht nagezien: wat
INNEN
UITEN
een regeltje als "Het aroma streelt keel en maag" 'Das-
look, p. 14) moet, wordt me met duidelijk. Ook weet Ik
echt niet wat de vertaler met "balsemlensmaak' bedoelt.
Er staan heerlijke recepten ln dit boekje, ideeën voor de
kruidentuin, enzovoorts. Zelfs wie al een of meer kru:-
denboekjes bezit, zal dit 'Sesam' 'Krulden uit de Natuur*
met vrucht en plezier raadplegen. Het kost 12.50 'pa
perback). Dat is trouwens ook de prijs van "WILDE
VRUCHTEN' (ook geschreven door Quinche en Bov
sard). en even fraai geïllustreerd door Martha Seitzi. Hel
gaat in dit boekje dus over bessen in de natuur, waar
onder zeer veel giftige, maar ook enkele eetbare, waarbij
een veertiental originele en heerlijke recepten zijn toe
gevoegd. Zelfs mijn geliefde limonade van vlieren staat
er ln, maar lk vraag me af of het met vlierbloesem limo
nade moet zijn ln plaats van vlierbessen zoals er staat
ten vlierbloesemkoek, pagina er voori. En in het recept
dat ik gebruik, voor vlierbloesem dan, hoort ook nog
wat hop, om de gisting sterker te maken, en wat linde
bloesem om de smaak op te voeren. Het derde boekje is
geschreven door proL dr Hans Flück, en het heet GE
NEESKRACHTIGE KRUIDEN" Dr. Rita Jasperer.-
Schnib verleende medewerking. Dit is van de cirie het
meest grondig en wetenschappelijk opgezette deeltje
Het behandelt de kruiden zoals de titel duidelijk aan
geeft, wegens hun geneeskrachtige werking, en dat vol
gens de stand van de wetenschaD van dit ogenblik, dus
geen bakerpraatjes. Drie werkelijk aanbevelenswaar
dige boekjes!
Om«*ve Bo*eb& Keuning Bum. 12.30 pc tost.
iDoor Tony v.d. Meulen
HILVERSUM - Het loopt alweer tegen half negen, het NOS-
journaal is afgelopen, vla-flippers, inwekers en voorwassers
hebben bezit genomen van het scherm, de journaalredactie
strekt de benen. Eugenie Herlaar, die zojuist in het journaal
nog redelijk wat narigheid heeft voorgedragen, snoept ver
standig een heel dikke appél. Nieuwslezer Rien Huizing vouwt
zijn tekst samen en drinkt koffiehet grijze pak zit hem der
mate gegoten, dat hij er in geboren moet zijn. Journaalrepor
ter Eef Brouwers komt even langs: aan de binnenkant van zijn
hand zitten, voor' de kijker niet zichtbaar, maar daarom niet
minder pijnlijk, twee forse brandblaren. Het resultaat van zijn
vermetele ingrijpen bij een vlam in de pan. Ook aan de dage
lijkse verspreiders van het wereldgebeuren gaan de kleine on
gemakken des levens kennelijk niet voorbij.
Te midden van hen allen zit Ed van
Westerloo. 37, sinds twee maanden
hoofdredacteur van het N08-
joumaal. Daarvoor was hij vele jaren
actief voor de actualiteitenrubriek
Brandpunt van de KRO. In de
maanden vóOr zijn komst is het al
begonnen, maar aan de geregelde
kijker wordt het nu steeds duidelij
ker: het NOS-journaal verandert. Er
worden serieuze pogingen gedaan
zich te ontdoen van het gezapige, zo
niet keutellge image dat men heeft
overgehouden aan de jarenlange in
spanning het akelige wereldnieuws
op te vrolijken met bloemencorso's,
rijen vakantiegangers voor de grens
overgang Beek en maalwedstrijden
tussen leerling-molenaars. Sommige
Journaalredacteuren waren zó aardig
voor autoriteiten dat ze deden den
ken aan een oud filmpje uit de derti
ger jaren: persfotografen maken met
hun grote magnesiumflitslampen een
foto van premier Colljn, en terwijl
deze nog staat te knipperen van het
licht nemen de heren-fotografen de
gleufhoed af en bulgen.
Maar de vragen ln het Journaal
worden strenger, en dat blijkt te
kunnen zonder dat de voorgeschre
ven onpartijdigheid geweld wordt
aangedaan. Ed van Westerloo denkt
na over een net van buitenlandse cor
respondenten die ons het wereld
nieuws helder en deskundig kunnen
opdienen. Aan de presentatie gaat
gesleuteld worden. Maar het centrale
woord bij het Vernieuwde Journaal
ls: duiding. Ik hoorde Rien Huizing in
de redactiekamer echt zeggen:
„Jammer dat Portugal is uitgevallen,
het was toch ook een leuk stukje dui
ding".
DUIDING
„Dulding" betekent dan dat je een
poging doet het nieuws wat aan te
kleden met verdere informatie. Niet
alleen oplezen dat meneer Tinde-
mans een rapport heeft geschreven,
maar er bij vertellen wie Tindemans
ls, waarom hij een rapport heeft ge
schreven. waar het over gaat, en wie
er erg boos of uiterst verheugd over
zijn.
Maar we lopen nu al ver vooruit op
wat Ed van Westerloo te melden
beeft over zijn Journaal, met vier en
een half mihoen dagelijkse klanten
het meest bekeken Informatieve pro
gramma van Nederland.
Eerst moet ik trouwens de ingang
proberen te vinden van het kolossale
N08-centrum in Hilversum, dat zich
als een grijze betonloods uitstrekt
langs het speciale NOS-station van
de Nederlandse Spoorwegen. Hier
wordt de televisie gemaakt.
Van Ed van Westerloo kun je alles
wel krijgen: koffie, thee, een bal ge
hakt, gebakken eieren, twee boter
hammen met kaas, sherry of Spawa
ter, en terwijl ik, overrompeld door
het assortiment, alleen maar kan uit
brengen: „Wat Spawater", zegt hij:
„Je treft het niet, het is een wat saai
dagje. Weinig nieuws. Ik verkondig
trouwens altijd de theorie: er zijn
geen dagen met weinig nieuws, er zijn
alleen dagen waarop wij, journalis
ten, lui of wat minder lui zijn".
- Hoe lui bent u zelf vandaag ge
mest?
Van Westerloo, lachend met glin
sterende ogen: „Ik zit elke dag zelf
drie redactievergaderingen voor,
vaarin we steeds kiezen wat wel en
vat niet in het Journaal komt. Verder
ieb lk ln een rapport van de Engelse
,{BC zitten lezen over nieuwsvoorzie
ning Het woord „objectiviteit" ben ik
trouwens helemaal niet ln tegen
komen, wel: onpartijdigheid, veel-
'Idigheid. eerlijkheid, termen waar
s zelf ook makkelijker mee overweg
an Maar als je ziet hoe streng de
'igelsen daar op zijn: toen er na de
•iod van Verwoerd, de premier van
'iid-Afrlka, een omstreden man,
'aatinterviews werden uitgezonden,
daar tot in het parlement gedonder
«geweest".
OETSSTEEN
Toen u vorig jaar benoemd werd
'■•l hoofdredacteur hebt u het NOS-
"Urnaal omschreven als „het be-
ongrijkte journalistieke produkt dat
■n Nederland gemaakt wordt".
„Nu lk op deze stoel zit heb lk er
meer moeite mee het zo te formule
ren. Ik vind het nog steeds, maar ik
zeg het niet meer zo hard. Ik bedoel
er mee te zeggen: elke dag kijken vier
en een half miljoen mensen naar ons.
Voor een groot gedeelte van hen ls
het Journaal óf de enige Informatie
die ze krijgen, óf de toetssteen om te
kunnen controleren of het waar ls
wat ln hun eigen krant staat"
- Voor rieel mensen bepaalt u dus het
beeld dat zij van de wereld hebben
Hoe voelt dat?
„Daar moetje maar niet te veel aan
denken. Je kunt er niet erg mee
overweg, het drukt ontzettend zwaar
op je. Wat zend je uit en wat niet. en
als je een bepaald onderwerp wel
brengt, hoe doe je het dan?".
„Ik geloof dat ln het verleden te
veel ls geprobeerd van het Journaal
een compleet televisieprogramma te
maken, waarin het nieuws werd af
gewisseld met dingen die leuk waren
om naar te kijken. Bloemencorso's,
openingen van tentoonstellingen. Ik
noem het altijd: tentoonstellingen
gewijd aan het paarmotlef van goud
vissen op Delftsblauw aardewerk tus
sen 1600 en 1620. Dat doen we niet
meer".
- Het Journaal is in die vorm eens
vergeleken met de soepwagen van de
BB: je kunt de ellende er niet mee ke
ren maar wel veraangenamen.
„Ja, draaiende molens, best leuk
om naar te kijken. Maar het gaat wel
ten koste van onderwerpen waarvan
lk het belangrijker vind dat ze ln het
Journaal zitten".
- Maar daarnaast moet het journaal
zijn voor alle Nederlanders, onpar
tijdig en onafhankelijk. Hoe verslaat
u dan bijvoorbeeld zo'n Lockheed-
affaire rond prins Bernhard, want
daar wordt door „alle Nederlanders"
heel verschillend over gedacht.
„Ik geloof dat het fout ls als wij er
van uitgaan: wat willen de mensen
vanavond graag horen, nou. dat krij
gen ze te horen. Wat wfj proberen is
er op een eerlijke manier over te be
richten wat er rond de prins aan de
hand is. Het is, dacht ik, niet onze
taak om zo'n zaak helemaal te gaan
uitspitten, maar als bijvoorbeeld de
PSP vragen stelt aan premier Den
Uyl over persoonlijke verplichtingen
van de prins in Parijs, dan vermelden
wij dat. Terwijl je weet dat een hele
boel mensen een dergelijk bericht
niet met vreugde tot zich nemen".
„In de praktijk richt de gram van
mensen zich dan niet op de gebeur
tenis zelf, maar op de boodschapper.
In het verleden werd iemand die
melding maakte van een slecht be
richt de kop af geslagen. En daarmee
was het kwaad ook uit de wereld".
ELLENDE
- Ik wou het met u eens hebben over
het wereldleed. Wij, journalisten,
storten over onze kijkers en lezers
nogal wat ellende uit. Waarom doen
we dat eigenlijk?
„Omdat er in principe geen verschil
is tussen de hongersnood In Bihar en
de affaire rond prins Bemhard: belde
zijn het zaken waarvan voor ons zon
der meer duidelijk is dat we er be
kendheid aan moeten geven. Maar je
moet wel duidelijk maken waarom je
vindt dat andere mensen dit soort
dingen moet weten. Ze moeten het
volgens mij weten omdat er een dui
delijk verband is tussen de honger
snood in Bihar en ons leven hiler. Al
leen, en wat ik nu zeg klinkt erg eli
tair, ik denk dat journalisten, die zo
betrokken zijn bij het wereldgebeu
ren, dit verband eerder in de gaten
hebben dan iemand die de hele dag
achter een lopende band moet staan.
Daarom moet je ln je berichtgeving
erg duidelijk en helder zijn"
„In mijn Brandpunttijd heb ik zelf
heel wat hongersnoden en natuur
rampen afgereisd. En dan probeerde
je een heel klein beetje duidelijk te
maken dat er toch wat aan te doen is.
Dat er in Bangladesj geen 300.000
mensen hoeven te verdrinken als er
een soort vloedmeldingssysteem was
als in Nederland Maar ik geloof wel
dat er een gevaar in zit als mensen te
vaak en te oppervlakkig geconfron
teerd worden met de ellende ln de
wereld Dat werkt averechts"
- Je zit na je werk naar het Journaal
te kijken, je ziet weer de meest vrese
lijke dingen en je kunt er geen zak
aan doen.
„Ja. maar dat ls het nou net. ln heel
veel gevallen kun je er wel wat aan
doen Er kan veel worden voorkómen,
men moet het alleen wel willen. In
India zie je dat mensen sterven van
de honger, je ziet ze bij bosjes neer
vallen, en dat komt, zeggen ze, omdat
er ln de wereld een voedseltransport-
probleem ls. Daama vlieg je door
naar Vietnam en je ziet op het vlieg
veld 600 Amerikaanse helikopters
staan Als je daar even over door
denkt. dan is dat hele vervoerpro
bleem zo van de gekke, zo volslagen
idioot"
„Maar het besef dat je er iets aan
kunt doen. het besef dat dit soort
dingen idioot zijn, groeit maar heel
langzaam. We hoeven ons zelf niet op
de borst te kloppen, maar er veran
dert wel lets in Nederland. Het ls hier
nu politiek mogelijk om, terwijl er op
alles bezuinigd moet worden, niet te
bezuinigen op ontwikkelingshulp".
OOM
- Toen het Journaal op de nieuwe
toer ging, hoorde je verwijten dat het
allemaal veel te uitleggerig tuas. Zo
van Ford. zoals u weet is dat de pre
sident van de Verenigde Staten.
„Jawel, maar In het uitleggen zul
len we nog veel verder moeten gaan.
We zijn er met het „dulden" nog lang
niet. Het heeft geen enkele zin te con
stateren dat meneer Kissinger na een
bezoek aan Moskou zich hoopvol
heeft uitgelaten over de S alt
besprekingen, als je er niet even bij
vertelt wat Kissinger daar in Moskou
deed en wat de Salt-besprekingen
zijn. Een deel van de mensen weet
dat echter al wel, en je loopt het ri
sico dat je op hen overkomt als de
schoolmeester, de grote uitleggende
oom".
- De kritiek dat er te veel wordt uit
gelegd komt van mensen die zelf in
ieder geval middelbare school heb
ben gehad.
„Dat is waar. Als wij zeggen: de
Tweede Kamer is het parlement, dan
wordt er honend gelachen. Maar ik
denk dat we nog veel verder moeten
gaan. Er is weinig onderzoek over,
maar hoeveel vooral oudere mensen
weten niet wat het verschil ls tussen
de regering en de Tweede Kamer. Ik
merk nu dat er op lagere scholen over
wordt gesproken, maar vroeger
moest je naar de HBS wilde je dit
uitgelegd krijgen".
- Toch wordt er in sommige kringen
geklaagd dat er te veel informatie op
de televisie is.
„Ach, iemand die een beetje handig
met de knop is kan de hele avond zo
schakelen dat hij alle Informatie ont
loopt. Ik denk niet dat er te veel In
formatie ls, lk denk wel dat er te veel
Informatie ls die voor veel mensen te
moeilijk is. Er is tegenwoordig eigen
lijk maar weinig informatief spekta
kel meer. Het spektakel neemt af'.
ACHTERWAND
- Belt iemand wel eens op om te ver
tellen dat hij iets, dat meneer Emmer
heeft gelezen, niet begrepen heeft?
„Er komen veel reacties over dè
kleur van de nieuwe achterwand
(lichtgroen) en op het haar van de
nieuwslezeressen- Maar over de In
houd: heel weinig".
- Veel dingen die op de televisie ge
zegd worden, zijn ook zo onbegrijpe
lijk door de Grijze Gehaktballen,
zoals Ton van Duinhoven ze genoemd
heeft. De mannen die zeer grauwe en
grijze taal uitslaan omdat ze denken
dat dat op de televisie zo hoort.
„Je hebt eigenlijk twee soorten
mensen. Mensen die best bereid zijn
een stuk Informatie te verschaffen
maar dat in moeilijke en deftige taal
doen omdat ze denken dat dit van
hen verwacht wordt. De grijze ge
haktballen dus. Maar je hebt ook veel
mensen die helemaal de bedoeling
niet hebben eerlijke informatie te ge
ven. Die de bedoeling hebben de zaak
te verdoezelen en te versluieren".
„Neem de kwestie van de wet op de
ondernemingsraad. Moet de directeur
erbij ja of nee? Daar is langdurig ln
het kabinet over gebakkeleid, ze
konden het niet eens worden, maar
ook niet oneens, en tot slot moet er
dan een vaag soort compromis naar
buiten worden gebracht. En dan ga je
je als premier bedienen van zeer ver
sluierend taalgebruik"
„Als Den Uyl ln zo'n geval duidelijk
zou zijn, zou zijn kabinet vallen. Dat
merkte je toen Van Agt voor de tele
visie even Iets duidelijker werd: we
hadden bijna meteen weer een kabi
netscrisis"
„Ik geloof dat we bij het Journaal
nog te weinig tegen autoriteiten dur
ven te zeggen: wat bedoel Je nou ei
genlijk, waar heb Je het over? Maar
het is vaak ook vreselijk moeilijk
- Het journaal heefl altijd het image
gehad dat een reporter met een
briefje met drie vragen erop naar een
gezagsdrager toe ging en verder
braaf knikte.
„Ik vind dat Je het nog vriendelijk
zegt In een wat verder weg liggend
verleden heb lk wel eens het Idee ge
had dat ze naar een autoriteit gingen
en alleen vroegen, wat hebt u te ver
tellen? Met aan het slot. bedankt dat
u dit hebt willen vertellen"
„Terwijl je Juist als Je onpartijdig
wilt zijn. kritische vragen moet stel
len Neem nu op het ogenblik minis
ter Vorrlnk met haar drugsbeleid in
de Tweede Kamer Als Je haar het
spreekljzer voor de mond houdt en
vraagt: wat had u te vertellen, dan
krijg Je alleen een stuk politieke pro
paganda van die minister en die par
tij Wanneer je onpartijdig wilt zijn,
moet je er op zijn minst als de kippen
bij zijn, als ze ergens omheen wil
draalen".
„Irene Vorrink ls overigens een
voorbeeld van een minister die wel
probeert op de televisie de dingen
duidelijk over te brengeh"
- Als je vroeger kwaad ivas op h"t
NOS-journaal omdat ze je gruwelijke
beelden uit Biafra hadden laten zien
en je belde op. dan zei de meneer van
het journaal: wij zijn ook maar een
doorgeefluik. Het gebeurt, en wij ge
ven het door. Voelt u zich een door
geefluik?
Van Westerloo. voor het eerst goed
fel: „Nee, wij zijn geen doorgeefluik.
Dat zouden we alleen zijn als we zes
uur per dag uitzenden en alles ge
bruiken wat we binnen krijgen. Maar
we maken hier iedere dag keuzen, het
journaal ls niet een luik waar we alles
doorheen kieperen, we kiezen voor
iets, en doen andere dingen daarom
niet. Je ktrnt niet zeggen: sorry hoor.
we hebben het ook maar binnen ge
kregen. Als we Iets doorgeven, heb
ben we er duidelijk voor gekozen"
- Uw voorganger zei altijdhet NOS-
journaal vindt nergens iets van
„BIJ alle onderwerpen die we bren
gen hebben we ons te onthouden van
mededelingen wat we er zelf van vin
den. Maar het journaal vindt niet
nergens wat van. We kiezen er van
avond duidelijk voor het buiten
landse gedeelte te openen met Por
tugal, omdat we de ontwikkelingen ln
Portugal belangrijk vinden. Het ge
doe rond een zeilrace nemen we als
we Iets beters hebben niet, omdat we
het ene belangrijker vinden dan het
andere".
CENSUUR
- Is er volgens u censuur in Neder
land? Wordt er door de overheid of
door het bedrijfsleven geprobeerd
bepaalde zaken uit het journaal te
houden?
Ed van Westerloo: „In de twee
maanden dat lk hier nu zit heb lk
daar geen ervaring mee. Ik heb niet
het gevoel dat wij onder een censuur
zitten, maar het wordt erg moeilijk
als je over zelf-censuur gaat praten.
Wij als redactie hebben wel onze el-
gen normen".
„Er zijn wel zaken waar Je achteraf
problemen over krijgt. Op de zondag
dat bekend werd dat de naam die ln
Amerika ln de Lockheed-affaire werd
genoemd, inderdaad de naam van
prins Bemhard was, was Den Uyl be
reid een toelichting te geven. Hij
kwam hierheen en zei: ja, ik ben be
reid een toelichting te geven, maar ik
beantwoord geen vragen",
„Toen hebben wij gezegd: het is
hier niet zo dat u iets vertelt en wij
dankjewel zeggen. Wij maken hier uit
welke vragen gesteld worden, en u als
premier maakt uit welke antwoorden
u geeft. En zo is het gebeurd".
Het is acht uur, we gaan samen
naar het journaal kijken. Als een re
porter het woord „legaliseren" ge
bruikt, mompelt Van Westerloo:
„Het zit er nog weer in", en schrijft
het op.
De filmbeelden uit Portugal zijn
niet tijdig binnengekomen en
daarom verschijnt de afgezworen
zeilrace toch op het scherm. Van
Westerloo: „Kun je nagaan hoe
slecht het was vandaag. Jammer,
niet zo'n lekker journaal, beetje duf
journaal, jammer".
We lopen naar de redactiekamer
waar ook teleurstelling heerst over
het wegvallen van „Portugal". De
eindredacteur lachend: „Zat die dic
tator daar nog maar, toen had je het
gedonder niet dal beelden te laat
binnenkwamen".
Een reporter: „Als dat nieuwe be
wind in Portugal er niet was, dan
hadden we ai drie maanden lang vijf
minuten te weinig gehad".
En Ed van Westerloo lacht.