SINT-EUSTATIUS: saluutschoten voor een nieuw begin Komen de kleine Antillen 'in het luchtledige'? -1 Wil Zeeland ons uit vergeethoek helpen halen?' 'ZAIhHUAG 7 FEBRUARI 1976 FKUVlNwALfc ZttuWbh CüUftAN Gedenkplaat van begroeting Andrew Doria' op 16 november 1776 Geschenk van de Amerikaanse president Franklin Roose- iFoto Sticusai Wat wordt de positie van onze 'kleine' Nederlandse Antillen, boven de wind. wanneer ons laatste koninkrijksdeel tn de nabije toekomst ook onafliankelijk wordt en de afzonderlijke eilanden naar een arotere zelfstandigheid koersenOp Sint-Eustatius - het zorgehjkste stukje Nederlandse grond in het Caraibisch gebied - durft men er eigenlijk niet aan te denken Het kleine, haast ingeslapen eiland met zijn doodgelopen ontwikkeling, maakt samen met Saha en het bestuurs- centrum Sint-Maarten deel uit van een eilandgebied dat vrijwel volledig steunt op de grotere, maar op ruim 800 kilometer afstand gelegen Benedenwinden Curagao, Aruba en Bonaire. Blijven de tnu nog Nederlandse Antillen op langere termijn werkelijk als een Jederalieve eenheid on eucaarr ook spatien ze uiteen en gaan ze ieder liun eigen weg? De huidige Antilliaanse rêgering-Evertz probeert een dreigende versnippering zo sterk mogelijk tegen te houden en ook de Nederlandse regering en het Nederlandse parlement wensen niet mee te werken aan een onafhankelijkheid voor Antilliaanse eilanden die ieder hun eigen weg willen gaan Toch is het niet uitsluitend een denkbeeldig probleem Dat bewijst het bezoek van een delegatie van ae grootste Arubaanse oppositieipartij. de Mome mento Electoral di Pueblo MEPideze week aan Nederland Aruba zegt de strijdvaardige partijleider Betxcn Croe wil af van de dominerende positie van Curacao als grootste eiland en zijn eigen onafhankelijkheid Voor de kleine Antillen zou zo'n ontwikkeling funest zijn Ze komen dan helemaal in het luchtledige te hangen Oranjestad - Fort Oranje op St-Eustatius. iFoto Sticuso DEN HAAG - Zal de herhaling van een historisch salvo sa luutschoten, precies twee eeuwen geleden afgevuurd vanaf het Fort Oranje, voor het bijna vergeten Sint-Eustatius opnieuw trefzeker zijn? Trefzeker om dit zowat kleinste eiland van de Ned. Antillen (21 km2. even 1400 inwoners) in de belang stelling te schieten die het hard nodig heeft om in de toekomst te kunnen kruipen uit de verlammende sfeer van steeds ge stolde mogelijkheden, die er nu al weer zo veel jaren achtereen heerst? In het minuscule Oranjestad gokt men erop. Trou wens, ook de Antilliaanse landregering-Evertz is er veel aan gelegen dat de Verenigde Staten op 16 november aanstaande - in het jaar van de viering van twee eeuwen Amerikaanse onaf hankelijkheid - op en voor de rede van Sint-Eustatius de her denking komen bijwonen van het moment waarop in 1776 de vlag van de Amerikaanse vrijheidsstrijders, in top gehesen op de brik 'Andrew Doria'. voor het eerst een groet van een bui tenlandse mogendheid kreeg.- een serieuze poging te starten is nog niet zo lang geleden begonnen met. de aanleg van een pier bij Oranjestad, waar schepen kunnen afineren Op het ogenblik beschikt St-Eustatlus over niet meer dan baaien, waann schepen voor anker kunnen gaan. Met sloepen gaat het dan naar het strand Dat plan voor die pier bestaat al lang. Er is jaren over gepraat. Nu zal het er dan eindelijk van komen. De organisatoren van de Bicentennial-herdenking proberen tegen 16 november een Amerikaans marineschip en enkele cruisers naar de rede van Sint-Eustatius te dirige ren. En het afvuren vai. de 11 saluutr schoten zal zich ditmaal met meer franje afspelen dan de Statianen er zelf ieder jaar aan verbinden. Verder hoopt men dan maar dat het nadien mogelijk zal blijken om St-Eustatius 'een bescheiden injectie' met toeris tenbezoek toe te dienen en er nog en kele andere ontwikkelingen van de grond te brengen. Zo wordt er met verwachting uitgekeken naar de bouw van een olie-overslagstation voor de kust dat op niet al te lange termijn aan een 100 man werkgele genheid zou moeten kunnen bieden. Sint-Eustatius heette In die dagen 'The Golden Rock': een handelscen trum en smokkelnest voor het Carai bisch gebied waar stevig werd gepro fiteerd van rondom woedende oorlo gen. In korte tijd had het eiland zich een enorme reputatie opgebouwd nadat de Zeeuwse familie Snouck en compagnons er in 1636 op de onbe woonde rotsen een slavenplantage voor tabalt hadden gesticht. Van die gouden tijd zijn nu alleen nog ruines over. Sint-Eustatius vandaag is een eiland waar de tjjd heeft stilgestaan en de economie is Ingezakt. Land bouw, visserij, toerisme - het wordt allemaal uitsluitend wat in de marge bedreven. Daarom kijken de Antillen er naar uit of die ln 1776 min of meer 'heilig verklaarde' saluutschoten tegenover de Amerikaanse Grand Union dit jaar misschien bruikbaar zijn voor het begin van een herople ving van de volkshuishouding op de Bovenwindse eilanden Eén van de eerste activiteiten waar mee de Nederlandse Antillen willen inspelen op het eeuwfeest van de Amerikaanse onafhankelijkheid dit jaar ls de uitgifte van een gouden 200-gulden munt en een zilveren 25- gulden munt. Trots kondigde de An tilliaanse regering in advertenties aan dat het hier ging om het eerste gouden muntstuk waarop de beelde naar van koningin Juliana voorkomt. Op de keerzijde van de munt de af beelding van de Andrew Doria Hil- berto Thomas, secretaris van het. Central Bicentennial USA- Committee. - afgelopen weken tn Ne derland op zoek naar authentiek ma teriaal als geweren en uniformen voor ie opvoering van het. viaggesaluut op 26 november op het Fort Oranje - meldt dat er voor die bijzondere munt alom grote interesse is Ze is oedoeld voor verzamelaars en als een 'rekker op de toeristenmarkt in de i Verenigde Staten en ook in Neder- and. die men in de komende jaren net nieuwe ijver voor de Antillen wil aobiliseren Thomas „Wij hebben als comité voorgesteld om een deel an de opbrengst van deze gouden i munt te bestemmen voor de restau ratie van het Fort Oranje op St- Eustatius. Dat moet een museum worden van overblijfselen uit. de gou- uen periode van het eiland Hij kon digt verder aan dat in de loop van de I .armer nog een boek over de historie van Sint-Eustatius zal verschijnen an de hand van de auteur Joh Har- og die al een hele reeks werken over ie Nederlandse Antillen op zijn naam ieeft staan. restauraties vlet de plannen voor restauratie van een aantal ruines duidt de regerlng- Evertz aan welke richting ze op zou willen met het toerisme op St- Eustatlus: die van dagtrips naar mo numenten en langer verblijf voor rustzoekers. Om in deze sfeer nu met Historisch spel onbekwaam tot de ontworpen plan- t-agie' bevonden De schepen bezoch ten nog wat andere eilanden in het Caraibisch gebied en kwamen ten slotte op Sint-Eustatius terecht: on bewoond. een tegen de passaat be schutte open rede en gunstig geleden voor de handel met. St-Kitts en Anti gua. Op 25 april 1636 streken de kolonisators-van-het-toeval er neer. troffen een vervallen Frans fortje aan en doopten het eiland 'Nieuw- Zeeland' Corselles werd comman deur. hij liet zich bijstaan door een luitenant, een vaandrig een chirur gijn, een sergeant, een korporaal en een handvol gewapende burgers. Twee jaar later werd de eerste partij 8tatiaanse tabak verhandeld op de markt van Vlissingen. En verder was er het geijkte patroon: verlegen om arbeidskrachten roofde men India nen van naburige eilanden, 'rode sla ven' (in 1665 telde het eiland er ruim 400). die later werden vervangen door zwarte slaven, toen de beurs op Cu rasao op gang gekomen was. Sint-Eustatius is daarna nogal eens van 'eigenaar' verwisseld totdat het in 1816 definitief in Nederlandse han den is overgegaan. In die tussenlig gende periode ls Sint-Eustatius wel varend. beroemd en berucht geweest. In de achttiende eeuw groeide het ei land uit tot een van de belangrijkste handelsposten in de Caribbean en deed het dienst als doorvoerdepót voor de slavenhandel naar de omlig gende eilanden. Smokkelhandel, vrijhandelsvoordelen, kaperü. pirate rij. - Sint-Eustatius was een baken in zee waar iedereen voor allerlei duide lijke en onduidelijke zaken terecht kon. In die sfeer ontstond er tussen de Statianen en Amerikaanse op standelingen een handel in kruit en wapens De winsten daarbij liepen zo ongehoord hoog op dat het eiland er de naam 'The Golden Rock' aan over Meld Tot grote ergernis van de En gelsen die voor hun ogen zagen ge beuren hoe hier de basis werd gelegd voor de onafhankelijkheidsoorlog in Amerika, maar er officieel weinig of niets tegen konden doen Dat werd anders toen de gebeurtenis gepas seerd was die voor dit jaar precies twee eeuwen geleden ln de geschie denisboeken staat genoteerd het eerste officiële buitenlandse saluut aan de Amerikaanse vlag In op dracht van de commandeur van Sint-Eustatius, Johannes de Graafi beantwoordde op 16 november 1776 de commandant van het Fort Oranje, Ravené. elf saluutschoten van het scMp Andrew Doria dat met de vlag van de Amerikaanse vrijheidsstrij ders in top voor anker was gegaan op de rede voor het eiland. De Engelse gezant ln Nederland. Sir Joseph York, beschouwde het voorval als een erkenning van de rebellenvlag en eiste van de staten-generaal terug trekking van commandeur De Graaft Deze werd ter verantwoording geroe pen. maar mocht terug naar het el- land Vijf jaar later heeft Sint- Tekst reportage KEES VAN DER MAAS Eustatius overigens wel moeten boe ten voor dit voorval. De Engelse ad miraal Georges Bridges Rodney kreeg opdracht om St-Eustatius te bezetten en te ontmantelen als han delscentrum en belangrijke haven Het was het einde van een bloeipe riode de ruines in de zogenaamde benedenstad herinneren er nog aan. St-Eustatlus is die plundering nooit meer te boven gekomen. Aan het be gin van deze eeuw beleefde het eiland tot tweemaal toe een grootscheepse uittocht van mannelijke arbeids krachten: in 1920 naar Curagao toen zich daar de Shell vestigde en in 1935 naar Aruba De exodus van de eigen eilandbewoners en de komst van vreemdelingen wisselden elkaar in de jaren '20 en '30 af. overigens zonder dat er iets aan de economische situa tie veranderde: die is er sedert de gouden periode een van 'tobben' ge bleven Veel mislukt De Wageningse landbouwkundige Wout van den Bor heeft enkele jaren geleden een uitvoerige sociale studie gemaakt van de huidige samenleving op het eiland St-Eustatius. Hij be schrijft daarin wat er - vooral op het gebied van de ontwikkeling van de De van het 'armste eiland van de Ne derlandse Antillen' afkomstige Sta tianen die in de afgelopen jaren op zoek naar betere vooruitzichten een enkeltje-Schiphol hebben genomen, proberen hier ook in te haken op de unieke gelegenheid die zich dit jaar voordoet Een actieve kem onder hen heeft een Stichting Sint-Eustatius opgericht, die een poguig wil onder nemen om een band te smeden tus sen de provincie Zeeland en het. ei land Sint-Eustatius 'omdat het van oorsprong 'n Zeeuwse kolonie is ge weest.' Er zijn plannen om die oude relaties 'zichtbaar te maken' in een Mstorisch spel waarvan de scène moet teruggaan tot het begin van de zeventiende eeuw toen Hollanders en Zeeuwen zich danig roerden in de West-Indische Compagnie In 1634 was er een kolonie gesticht op Cura gao en twee jaar later kreeg de on dernemende Vlissinger Jan Snouck samen met enkele andere notabelen uit deze stad - notaris Gideon Moris en schepen Claes Cornzn Brouckaert - octrooi om op het eiland Sint-Kruis (St-Croix. het behoort nu tot de VSi een plantage in te richten Twee an deren. bij deze onderneming betrok ken, waren de Zeeuwse bewindheb bers van de WIC. Abraham van Pere en Pieter van Rhee Als leider van de expeditie werd aangetrokken Pieter van Corselles. een ervaren volksplan- ter die al in 1928 een plantage had gesticht op Tobago Begin 1636 zeil den twee schepen uit Zeeland met deze opdracht naar de West. Het liep allemaal wat anders dan men zich had voorgesteld, want het eiland Sint-Kruis werd 'onvruchtbaar en RICO- rSABA STEUSTATIUS^F^ =3 PBUDA iNEDERLANDSEfc l ANTILLEN ARUBA/ V - BONAIRE ^EURACAO 7 --^zeAReADps-1 landbouw allemaal ls geprobeerd en mislukt Van den Bor geeft ook de oorzaken aan. de natuurlijke bodem gesteldheid is niet best. het wisse lende klimaat gooit plant- en oogst tijden door de war. er komen veel plantenziekten en schadelijke dieren voor. loslopende geiten vreten het landschap kaal, jonge Statianen voe len weinig voor landbouw, de afeet van produkten naar (onder meeri de Benedenwindse Antillen is met ver zekerd. de Antilliaanse gulden is te hoog in vergelijking met andere va luta op omringende eilanden, er ls een tekort aan bedrijfskapitaal en dan zijn er nog allerlei factoren van organisatorische en emotionele aard. die een rol spelen. Aldus komt het erop neer dat de overheid op St- Eustatius de grootste werkgever is. Van den Bor noemt de 'dienst open bare werken een veredelde vorm van werkverschaffing. Ongeveer 20 procent van de beroepsbevolking is werkzoekend. Andere bronnen van bestaan zijn: verkoop van rundvee en geiten, pensioenen en kindertoela gen. inkomsten uit loonwerk en dan de weinig lucratieve landbouw, visse rij en dagtoerisme Volgens Van den Bor - op het ogenblik opnieuw voor een voortgezette studie op het eiland - zal St-Eustatius het in de toekomst moeten hebben van. een bescheiden vorm van toerisme (afgeleid dagtoe risme van het mondaine Sint- Maarten i. de teelt van groenten en fruit en huisindustrie In de sociale sector valt er nog veel te verbeteren aan woningbouw (hygiënische voor zieningen) en onderwijs. Kapitaal, arbeid en kundig bestuurlijk kader, daar ontbreekt het op St-Eustatius aan. De Antillen draalen dit jaar de ge- sclüedenis van hun armste eiland te rug. Het 'officiële' Bicentennial Committee vooral tegenover de Ame rikanen. die nog altijd een zwak heb ben voor die vlaggenceremonie uit hun jonge historie. De Stichting St- Eustatius tegenover Zeeland, dat er in de ruige tijd de eerste kolonisten heeft heen gestuurd In beide geval len met de duidelijke bedoeling om St-Eustatius de kans te geven een start te maken. Oranjestad - ruïne van een suikermolen. 55 I" ANDRE PATRICK - mogelijkheden om veelbelo vende jongelui elders te laten stu deren. Patrick - die zichzelf 'een bruine Zeeuw' noemt - beseft heel goed dat Sint-Eustatius het eerst en vooral van de eigen Antilliaanse regering en vervolgens (via hulp gelden! van de Nederlandse over heid zal moeten hebben. Maar hij is ervan overtuigd dat een beetje extra aandacht ertoe zaJ kunnen bijdragen dat de wezenlijke vraagstukken van het eiland met langer worden toegedekt Want daarmee heeft Sint-Eustatius nu juist het meest te kampen ge- ANDRE PATRICK: AMSTERDAM - ..Er zitten nu ongeveer 125 Statianen in Nederland. De meesten zijn gekomen om hier iets te leren en vastbesloten om terug, te gaan. Ze houden van hun eiland en ze willen het helpen ophouwen. Maar Sint-Eustatius is altijd buiten de ontwikkelingen gehouden. Fv> aldus vijftien jaar achter op de rest van de Antillen. Daarom moet er nu werkelijk iets gebeuren. Anders zie ik het aankomen dat Sint' Eustatius voorgoed in de vergeethoek raakt." Andre Patrick (29) loopt', over van plannen en initiatieven. Alleen: hij kan ze niet op z'n eentje uitvoeren. Patrick is voorzitter van de twee maanden terug opgerichte Stichting Sint-Eustatius. Met een kleine groep enthousiastelingen om v zich heen wil hij langs twee wegen proberen Ie bereiken dat het kleine Antilleneiland de kans krijgt om zich uit zijn hulpbehoevend bestaan te tillen. Dat zou kunnen door op Slnt- Eustaaus zelf een kleine reeks be scheiden projecten van de grond te helpen brengen, die de samen leving er economisch, sociaal en cultureel een stuk gezonder op zou kunnen maken Dat zou kun nen door de jonge Statianen in Nederland een steun in de rug te geven bij hun opleiding en vor ming Want als het ergens aan ontbreekt op het eiland, dan is dat kaderpersoneel om dergelijke pro jecten te sturen en te bemannen. Is wat Sint-Eustatius vraagt mis schien op maat gesneden voor een stukje ontwikkelingssamen werking, gencht bedreven vanuit een Nederlandse provincie waar de schaal van de samenleving ook nog overzichtelijk is? Patrick wil proberen in Nederland 'levendige aandacht' te krijgen voor zijn ei land en de bevolking die er zonder veel uitzicht rond ploetert „Het gaat om begrip voor onze positie, een startkapitaal' om ons daar uit te halen en een blijvende hand voor de toekomst legt hij me uit Aanknopingspunt En 'zijn' Stichting 8int-Eustatius hoopt die alle drie in de komende jaren in Zeeland te vinden. De his torische schakels die er tussen Zeeland en Sint-Eustatius liggen zijn alleen een aanknopingspunt om Mer hei vraagstuk van dit achterop geraakte Antillen-eiland op tafel te Leggen. Geen verkapte poging om de Zeeuwen een soort van schuldbesef over een minder fraaie bladzij uit het verleden aan te praten. Wel wil de 8tichting Sint-Eustatius langs de lijnen van de gescteedenis - en door middel van een Mstorisch spel - proberen uit te leggen hoe Sint-Eustatius in de hoek is geraakt waar het nu zit, zonder enig perspectief Sint- Eustatius is een eiland van doffe berusting geworden. Iedereen wil wat. maar memand lukt wat Pa trick: „We hebben een klein zie kenhuis, maar het ontbreekt er nogal eens aan medicamenten. In het onderwijs kampen we doorlo pend met gebrek aan onderwij zers. Ze komen voor een paar jaar en vertrekken dan weer. Het on derwijs stagneert verder omdat geschikt lesmateriaal vaak niet voor handen is. Dat lesmateriaal is in het Nederlands opgesteld, terwijl bij ons Engels de voertaal is. De meeste kinderen komen met in de gelegenheid om meer dan zes klassen van de lagere school te doorlopen. Studie op Curagao of Aruba is alleen voor een enkeling weggelegd. Kranten zijn er niet. Wat er bui ten 't eiland gebeurt gaat dus vrij wel volledig aan de Statianen voorbij. En de jongelui die naar Nederland komen kampen met de moeilijkheid dat ze de Neder landse samenleving niet kunnen bijbenen. Dat wreekt zich bij het zoeken naar werk, naar huisves ting en naar een mogelijkheid om het eerste gat in hun opleiding op te vullen. - dat van het vervolg op de lagere school. Komt nog bij dal ze zich afzijdig houden van de andere Anullianen omdat Statia nen nauwelijks net Nederlands en zeker niet het Papiaments van de Beneden-Winden beheersen." De Stichting Sint-Eustatius wil Zee land zien warm te krijgen voor een doelgerichte actie om het verge ten Antillen-eiland, zyn bevolking en vooral zijn jeugd wat beter op weg te helpen. En daarbij denkt ze dan aan: - veroeiermg van het onderwijs: - verbetering van de medische voorzieningen: -verbetering van de volkshuisves ting. - verbetering van ce mogelijkhe den voor landbouw, veeteelt en pluimveehouderij: - verbetering van de visserij (schepen, koel- en vriesinstallaties enz.) 'Postwissel'-eiland De tweede-kamerleden Piet van Zeil (kvpi en Arie van der Hek (pvdai - beiden lid van de vaste kamercommissie voor de West - zijn adviseur van de Stichting Sint-Eustatius Van Zeil: ..Als je op Sint-Eustatius komt en rond kijkt krijg je uit allerlei ruines de indruk dat er een korte oorlog ia gevoerd, waarna het leven er ia verdwenen doordat de mannelijke bevolking tussen de vijftien en de vijfendertig er ls weggetrokken. Het eiland heeft - wat men noemt - 'een postwisseleconomie'. De mannen werken op andere Antil liaanse eilanden en sturen geld naar huis. En dat terwijl er toch van alles gedaan zou kunnen wor den. Maar: er zijn geen mensen, er is geen geld en er kan geen kader worden geformeerd. Opbrengsten voor de overheid zijn er bijna niet. doodeenvoudig omdat de bevol king straatarm ls. De stichting is ervan doordrongen dat het op net eiland anders kan en beter moet dan op het ogenblik het geval ls. Zeeland zou op bescheiden schaal voor de bescheiden verlangens van Sint-Eustatius iets te kun nen doen dat hier aanspreekt en ginds een wezenlijke bijdrage voor de samenleving betekent. Het hoeft allemaal niet zo gewel dig te zijn om toch uiterst waar devol te zijn". Van der Hek: „Het zou erg goed zijn wanneer bij de politieke par tijen, actiegroepen en organisaties in Zeeland die zich bezighouden met ontwikkelingssamenwerking om te beginnen de aandacht voor Smt-EustaUus zou kunnen wor den gemobiliseerd- Een volgende stap zou dan kunnen zijn dat óe provincie samen met een aantal gemeenten Sint-Eustatius op een of andere manier 'adopteert'. Ik zie daar wel mogelijkheden voor: de Antillen vallen binnen het ko ninkrijk dus je bemoeit Je aar. in Zeeland niet met 'buitenlands be leid' Bovendien, het is een pro bleem dat men in Zeeland aan zou kunnen met een gemeenschappe lijke actie Er zijn een aantal pro jecten die zich aandienen: medi sche voorzieningen, drinkwater voorzieningen en onderwijs. Sint-Eustatius heeft bescheiden wensen onder een bevolking die er beroerd aan toe is Ais Zeeland de Stichting Sint-Eustatius een handje zou kunnen helpen zou dat geweldig zijn".

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1976 | | pagina 21