D7P
Wiskunde wordt 'vloek' voor middelbare scholier
GRONDTUINBOUW
IN DE KOU
ARUBA NIET BANG VOOR
ONAFHANKELIJKHEID
'PORTO
'RJCO^P
Caribische^
NEDERLANDSE
ANTILLEN
ARUBAL
iONAIRE:
IRACACT
VENEZUELA
(Door drs. P. Brikman, voorzitter CBTBi
Elke Nederlander kan het hele jaar door sla eten van eigen bodem en bijna het
hele jaar tomaten. En wie hartje winter een bloemetje in huis wil hebben, kan
terecht Bij tien graden vorst bloemen te kust en te keur Dit alles dank zij de
geweldige inspanningen van de glastuinders, die als het ware de seizoenen onder
de knie gekregen hebben. Zoiets gebeurt vanzelfsprekend niet van vandaag op
morgen, het is een geleidelijk proces, dat door een veelheid van factoren wordt
beïnvloed. De vraag van de consument, de ontwikkeling van de technische moge
lijkheden, een doelgericht tuinbouwkundig onderzoek, de prikkel van do buiten
landse concurrentie, en de manier waarop energieke ondernemers in de glastuin
bouw daarop reageren, dat alles heeft de glastuinbouw gemaakt tot een dynami
sche bedrijfstak, die veel werkgelegenheid biedt Niet alleen in de produktie zelf,
maar ook in toeleverende bedrijven en de afeet.
Een bedrijfstak bovendien, die geholpen door de totstandkoming van de EEG,
een geweldige export heeft opgebouwd. Vooral de Duitse markt "is met succes
bewerkt. De Bondsrepubliek is veruit onze grootste klant. Als we de betekenis
van de glastuinbouw in cijfers proberen uit te drukken, ontstaat het volgende
beeld:
Veertigduizend mensen werkzaam in glastuinbouw, produceren per jaar voor
een waarde van 2,5 miljard gulden; hiervan gaat 75 procent de grens over (van de
bloemen 80 procent, van de groente 75 procent). Ook deze fraaie medaille heeft
echter een minder fraaie keerzijde. Wie deze week de grote tuinbouwvakbeurs in
de Bleiswijkse veiling gaat bezoeken, de tuinbouwtegenhanger van de
landbouw-RAI, zal worden getroffen door de aandacht die wordt besteed aan de
technieken om energie te besparen. Daar is alle reden voor.
Van de totale produktiekosten in de glastuinbouw bestaat namelijk 25 a 30
procent uit brandstofkosten. Vroeger waren dat oliekosten. Die gingen op en
neer met de ontwikkeling van de wereldmarkt en dus met de mate van spanning
in het Midden-Oosten. Om daarvan verlost te worden, maar ook om zekerder te
zijn van de brandstofleverantie en om al te zware milieulasten te ontlopen, stapte
de glastuinbouw, gestimuleerd door de overheid, over op aardgas. Het leek vrij
wel onbeperkt voorradig. Het werd tegen redelijke prijzen beschikbaar gesteld
Deze omschakeling ging gepaard met
een enorm stuk kapitaalverlies. Veel
nog lang niet versleten oliestookinstal-
laties werden vervangen en moesten
dus voor een habbekrats van de hand
worden gedaan. Zo ging dat.
Toen kwam, midden in dat omschakelingsproces, de energiecrisis. De olieprij
zen vlogen omhoog en de aardgasprijzen er achteraan, zij het op enige afstand
De glastuinbouw zat met de handen in het haar. want deze kostenexplosie kon
op geen enkele wyze worden afgewenteld op de prijs van de sla, de komkommers,
de tomaten en de bloemen. Die prijs wordt namelijk bepaald door vraag en aan
bod. Het tuinbouwbedrijfsleven toonde begrip voor het feit dat het erg moeilijk is
om in een en hetzelfde land de olie vreselijk duur te houden en het aardgas spot
goedkoop te laten.
Ook binnen de centra zelf zou dat grote spanningen opleveren. Lang niet alle
bedrijven waren namelijk al aangesloten op het aardgasnet. Voor een aantal zou
dat vanwege de verspreide ligging zelfs op langere termijn niet te verwezenlijken
zijn. De tegemoetkomendheid van de tuinbouw werd verwoord in het standpunt:
laat de aanpassing van de aardgasprijzen geleidelijk verlopen, over een periode
van zes jaar, rekening houdend met de inkomensontwikkeling. Met andere woor
den: er is bereidheid tot aanpassing, maar jaag de sector niet over de kling.
Tot nu toe loopt de prijsaanpassing, mede onder druk van Brussel, veel sneller.
Voor dit seizoen moet de tuinbouw zich een gasprijs laten welgevallen die maar
liefst 35 procent hoger ligt dan vorig jaar. Alleen al hierdoor gaan de produktie
kosten in de glastuinbouw al met 10 procent omhoog. Neem daar de andere kos
tenstijgingen bij, dan is de conclusie gerechtvaardigd dat de glastuinbouw in
één jaar 'n kostenstijging van 15 a 20 pet. moet verwerken, zonder de mogelijk
heid van doorberekening in de prijzen van de produkten. Want nogmaals, dat is
een kwestie van vraag en aanbod.
Wat moet er onder deze omstandigheden worden gedaan? Wat is er nodig om
de sector door deze periode van grote moeilijkheden heen te helpen?
Twee dingen: een veel tragere aanpassing van de aardgasprijzen van de laatste
twee jaar en een beleid tegenover de landen buiten de EEG die de concurrentie
van daaruit aan banden legt. Dat laatste is ook hard nodig, omdat het onverant
woord is om een sector die zo in moeilijkheden is, nog eens extra op de tocht te
zetten door de mogelijkheden van concurrentie van buiten te verbreden. En die
mogelijkheden worden verbreed door de algemene politieke lijn van de Europese
Gemeenschap met betrekking tot bijvoorbeeld de landen in het Middellandse-
Zeegebied. Ten slotte, en dat is dan een derde beleidselement: wie ondanks een
verbeterd beleid het hoofd niet boven water kan houden, moet een maatschappe
lijk verantwoorde mogelijkheid hebben zijn produktie te staken.
terzake
Veel opleidingen eisen wiskunde,
in ieder geval alle technische rich
tingen, maar ook aanverwante rich
tingen gaan steeds meer wiskunde
eisen. Die koppeling met wiskunde
zit vooral in het wetenschappelijk
onderwijs, maar het hoger beroep
sonderwijs richt zich daarnaar.
Wiskunde gaat als kernvak funge
ren. Het wordt langzamerhand een
grote vloek op de middelbare
school".
Dat zegt de heer Botenga, leraar Neder
lands en schooldecaan aan het Nederlands
Lyceum in Den Haag. Daarnaast is hij voor
zitter van de Kring Den Haag van de Neder
landse Vereniging van Schooldecanen (NVS).
In 1968 kwam er met de invoering van de
Mammoetwet een eind aan het traditionele
eindexamensysteem. Niet meer alle vakken
lagen voor het examen vast, Se leerlingen
konden afhankelijk van hun aanleg en hun
belangstelling zelf een aantal vakken kiezen.
Met andere woorden: ze konden zelf hun
vakkenpakket samenstellen.
In de praktijk is die vrijheid echter klein.
Een aantal vakken, waaronder Nederlands,
ligt vast. Andere vakken worden verplichte
stof, omdat ze door vervolgopleidingen wor
den geist. Dat geldt met name voor wiskun
de „Zelfs het Nederlands Wetenschappelijk
Instituut voor Toerisme gaat wiskunde ei
sen", aldus Botenga.
De dwang, die door de wiskunde wordt uit
geoefend, blijkt wel uit de voorlopige keuze
van leerlingen van het Nederlands Lyceum.
Van de 37 leerüngen in de derde klas van de
havo kiezen er 25 wiskunde I, van de 36 leer
lingen in de tweede klas van de mavo zijn dat
er 19, en van de 52 leerlingen in de vierde klas
van het vwo (gymnasium en atheneum) 45.
Ter vergelijking: slechts 9 leerlingen uit de
laatste groep kiezen voor een ander onder
deel van de wiskunde, het zogenaamde wis
kunde H.
Leerlingen, die goed zijn in de exacte vak
ken - wiskunde, natuur- en scheikunde - zijn
duidelijk in het voordeel. Zij kunnen uit meer
studierichtingen kiezen, waardoor hun kans
om na hun studie aan werk te komen groter
wordt. Botenga: „Men vraagt bijna overal
wiskunde. De universiteiten verleggen zo
hun selectie naar de middelbare school. Het
is een verkapte verplaatsing".
Volgens Botenga is het overigens niet zo,
dat leerlingen met weinig of geen aanleg voor
wiskunde, natuurkunde of scheikunde geen
kant op kunnen. „Een leerling zonder een
exact pakket telt echt nog wel mee. Het is
niet zo, dat ze automatisch de ww induiken.
Er zijn gelukkig nog genoeg opleidingen, die
helemaal geen speciale eisen stellen, zoals de
pedagogische en de sociale academies. Bij
het wetenschappelijk onderwijs kan je zon
der wiskunde bijvoorbeeld letteren studeren.
Althans als je geen Romaanse taal (Frans,
Spaans, Italiaans bijvoorbeeld) wil studeren,
want dan heb je Latijn nodig", zegt hij.
De schooldecanen moeten volgens Bo
tenga ook voldoende voorlichting geven over
de beroepen, die men direct na de middelbare
school kan uitoefenen. „Kinderen zitten
vaak vast aan het idee, dat ze verder moeten
studeren. Maar er zijn ook interne opleidin
gen in bedrijven. Het moet niet zo zijn, dat
direct na de school een beroep kiezen een
vieze zaak wordt".
Maar wiskunde is niet het enige probleem
voor de middelbare- schoolleerling. Er zijn
studentenstops aan de universiteiten, de ho
gere beroepsopleidingen zijn overvol, de si
tuatie op de arbeidsmarkt is slecht. Vorig
jaar kon een groot deel van de schoolverla
ters niet aan de slag komen. Wat doet een
leerling van 14-16jaar in zo'n geval? Botenga:
„Men probeert zoveel mogelijk een pakket te
kiezen waarmee men alle kanten op kan. Het
is zonder meer waar, dat men inspeelt op de
slechte marktsituatie. Maar het draait
voortdurend om het kunnen en het willen. Je
kan nog zo graag een bepaald vak willen
hebben, maar als je er de capaciteiten niet
voor hebt, dan red je het niet".
„Helaas is het nog steeds zo, dat de echte
leervakken buitengewoon gewaardeerd wor
den", vindt Botenga. „Dat is belangrijk, want
daar hangt je positie van af. Maar een vak als
tekenen bijvoorbeeld is voor de ontwikkeling
van het kind erg belangrijk. De kinderen zijn
door de hele maatschappij prestatie-gericht
opgevoed".
De leerlingen worden volgens de schoolde
caan niet echt moedeloos van al deze pro
blemen. In het algemeen is er geen gevoel van
„waar doe ik het allemaal voor?". „De kinde
ren hebben geen totaalvisie op wat er na de
school komt. Ze hebben in de school erg veel
te doen, ze moeten aanpoten. We drukken ze
wel met de neus op de realiteit. Maar we gaan
niet zeggen: haal het niet in je hoofd om bij
voorbeeld scheikunde te gaan studeren. De
situatie op de arbeidsmarkt verandert wel
weer. Dat heb je gezien bij scheikunde. We
adviseren niet negatief. Men moet zich niet
gaan forceren in een studierichting, waarin
men niet gelukkig zal zijn", aldus Botenga.
WOENSDAG 4 FEBRUARI 1976
W~ opinie en achtergrond
BETICO CROES
Te klein
Onafhankelijkheid voor een zo
klein eiland als Aruba, met 60.000 in
woners en ruim 100 vierkante kilome
ter groot, wordt door de Nederlandse
politici nogal schamper bekeken. Voor
Betico Croes is dat slechts een bewijs
dat men de situatie in het Caralbische
gebied niet kent. „Federaties van et-
landen zijn al eerder opgericht, maar
allemaal weer mislukt. Het eiland
Grenada, met nauwelijks 100.000 in
woners, heeft zich onlangs ook eenzij
dig uit de Britse Kleine Antillen los
gemaakt. Met garanties van Neder
land, en volkenrechtelijke banden met
de Middenamerikaanse staten, vreest
Aruba de onafhankelijkheid niet, om
dat dit weinig verandert aan de be
staande situatie. Wij willen svel eco
nomische banden blijven houden met
Curacao en Bonaire, maar wij wensen
geen deel uit te maken van een feder
atie die door de bevoogdende houding
van Curacao voor ons ondraaglijk zou
zijn".
De ex-onderwiizer Betico Croes - „Ik
zou nu hoofd van de mavo in Oranje
stad zijn als ik niet in de politiek
was gegaan" - wil graag bewijzen dat
Aruba door Curacao stiefmoederlijk
wordt bedeeld. „Het merendeel van de
ontwikkelingshulp die de Antillen ont
vangen, blijft op Curacao en wordt nu
besteed voor de bouw van een grote
scheepswerf bij Willemstad. Door toe
doen van de Antilliaanse regering wor
den olieboringen bij Aruba tegenge
houden. Prioriteit wordt verleend aan
exploratieboringen aan de kust van
Saba. Maar wij hebben in Venezuela de
verzekering gekregen dat er veel meer
kans is olie te vinden voor de kust van
Aruba dan bij Saba".
Venezuela
- Heeft hij in Caracas nu wel of niet be
sprekingen gevoerd voor aansluiting
van Aruba bij Venezuela?
„Wij hebben in Caracas slechts ge
sproken over de erkenning van onze
soevereine rechten. Het is nooit de be
doeling geweest dat wij staatkundige
aansluiting bij Venezuela zouden zoe
ken. Wij sluiten dat zelfs heel beslist
uit. Maar wij zijn voor de helft econo
misch van Venezuela afhankelijk, en
wij zoeken dus goede relaties met de
regering in Caracas. Die zijn ons ook
toegezegd. Maar opgaan in Venezuela,
dat nooit".
- Maar hoe kunt u zich als onafhanke
lijk miniatuurstaatje tegen een overval
van Venezuela verweren; u zult nooit
een leger op de been kunnen brengen?
„Wat dacht u van de situatie van
vandaag. De mobiliteit van de Neder
landse strijdkrachten in de Antillen is
zo gering, dat zij ons nu ook niet kun
nen beschermen. En dat is het geval
met alle andere kleine Caraibische ei
landen. Die zijn allemaal onbe
schermd, en kunnen zich slechts
handhaven door de garanties van de
omringende landen. Wij zullen aanslui-
ting zoeken bij. 4e Organisatie van
'Amerikaanse Staten; én daarin vinden
wjj voldoende waarborgen".
Casino-mafia
Vreest hij niet - of is dat juist zijn
bedoeling - dat hij als onafhankelijk ei
land volledig ten prooi zal zijn aan de
gokbazen uit Las Vegas, die nu de ca
sino's op Aruba exploiteren?
„Twee weken geleden is het casino
van het Aruba Caribian Hotel in han
den van Arubanen gekomen. Wij stre
ven naar Arubanisering van'het casi
nowezen. Caniso's blijven altijd moei
lijk te controleren, zelfs staatscasino's.
Het probleem ligt bij de Junkers", dat
zijn de toeristen die in Amerika een
reis naar Aruba boeken en hun fiches
in de VS kopen. Je weet nooit of zij er
ook werkelijk voor betaald hebben, of
dat het beroepsgokkers zijn die hier de
belastbare winsten komen afromen.
Ook voor regeringen zijn casino's een
gok, overal ter wereld. Maar het vorig
jaar was de belastingopbrengst van de
casino's op Aruba totaal ruim twee en
Zaterdagmorgen arriveerde op Schiphol een Arubaanse delegatie met de ex-minister Groes, die een onafhankelijk
Aruba voorstaat. Op de foto demonstrerende aanhangers op Schiphol
Schaatsen
Schaatsschaatsen, zoals Steven
Sont (zes) de zogeheten Noren
noemt, heb ik nooit gehad. Bij
schaatsen komen bij mij deze
jeugdherinneringen boven: ver
kleumde vingers waarmee je de
vastgevroren, kleurige linten van je
Friese doorlopers moest lospeute
ren en daarna weer stevig aantrek
ken, omdat je naast je schaatsen
was komen te staan; de beweging
waarmee je. doormetde „hak" van
je schaats even op het ijs te tikken,
de schaats weer wat naar voren
schoof onder je voet: warme adem
blazen in je handschoen waarvoor
je met je tanden eerst het „man
chet" van de handschoen even om
hoog moest tillen; net zolang door
blijven schaatsen op de Admira-
iengracht in Amsterdam tot je in
het donker de scheuren in'het ijs
niet meer kon zien, en dan een pak
op je donder krijgen als je eindelijk
thuis kwam; mijn moeder, die
rondrijders had en dan steeds, in
wankel evenwicht en met één
voetschuin opgetild, van links naar
rechts over het smalle grachtje on
afgemaakte achtjes reed, voortdu
rend bedreigd door de recht-toe-
recht-aan-rjiders.
trijfel
Als vrienden mij vragen of ik ook
schaats zeg ik altijd: „Ja zeker, al
thans vroeger, toen het ijs nog niet
door mensenhanden gemaakt
hoefde te worden. Ik herinner me
tochten van Amsterdam naar Bo
venkerk of HaarlemDaama
verval ik in gepeins. Dat van Bo
venkerk is waar. Het maakt de in
druk alsof je twee van de elfsteden
hebt gedaan. Dat is wat overdre
ven, maar alles bij elkaar waren het
toch meer kilometers dan Hans van
Helden onlangs in een wereldre
cordtijd aflegde. Die tocht naar
Haarlem via de Haarlemmertrek
vaart verdient een kleine aanteke
ning.
Het schijnt dat Breero, de dichter
van de regels „Het schone van na
tuur passeert doch alle konst", in
1618 in een overmoedige bui en
waarschijnlijk tijdens herbergbe
zoek een weddenschap afsloot dat
hij binnen zo en zoveel tijd van Am
sterdam naar Halfweg schaatste en
weer terug. Vatte hij toen kou door
oververhitting, zoals een versie
luidt, of klopt het wat Marsman in
zijn gedicht „Breero" als slotregels
schreef:
„HIJ zakte schaatsenrijdend door
het ijs
- een klein gevaar
dat hij eerst nauwlijks achtte -
en stierf drie maanden later;
hij was nog jong, maar 33 jaar"
Hoe dan ook, ik was wijzer, want
halverwege Amsterdam-Haarlem,
in Halfweg, wond ik mijn schaatsen
af, telde mijn geld na, constateerde
dat ik genoeg bij me had voor twee
kaartjes met de „Haarlemmer" te
rug naar Amsterdam, en spoorde
zielsvergenoegd met mijn vriendje
terug naar Sloterdijk, waar onze
fietsen stonden. Geen heldenfeit
voorwaar, meer een voorbeeld van
pragmatisch schaatsen en In leder
geval ben ik de 33 allang gepas
seerd.
Marokkanen
IMaar goed, nu de ijstijd weer is
aangebroken wilde ik me toch niet
laten kennen en op bezoek bij
vrienden in Spaamdam (waar de
ijsvereniging die een groot land
heeft laten onderlopen Nova Zem-
bla heet, wat in het Russisch Nieuw
Land betekent) leende ik een paar
schaatsen, vermaakte mij met
mensen die voor hun zoontje zo'n
Rotankuipje met vier ijzeren,
schuin uitstaande pootjes hadden
meegesleept (wie heeft nog een ge
wone houten keukenstoel?) liet mij
fotograferen terwijl ik volgens mij
onbekende wiskundige formule,
die al gauw voor beide schaatsen
verschillend bleek te zijn de ijzers
onderbond, werd daar al verschik-
kelijk moe van. deed vier tot vijf
stappen van de kant af, voelde een
meedogenloze uitputting van mijn
enkels bezit nemen, liep diezelfde
vijf passen weer achterwaarts terug
en maakte mijn schaatsen los,
daarmee mijn reputatie van eer
lijke verliezer gestand doend. Ik
weet wanneer ik verloren heb, ik
begin dan niet aan een toch ver
geefs wanhoopsoffensief...
Later hoordeikdatde Haarlemse
graficus Jan Verburg de eerste
wankele stappen van een Marok
kaan op het Nederlandse ijs gefo
tografeerd had. Op zijn nieuwe
schaatsen sukkelde hij moeizaam
voorwaarts, achter een keuken
stoel. Voor zo'n man heb ik respect!
Jan Verburg heeft hem eerst een
paar keer gefotografeerd, en pas
daama gezegd dat hij beter de rub
berbeschermers van zijn schaatsen
af kon halen. Dat gleed beter.
Dankbaar volgde de Marokkaan de
tip op en gleed prompt achterover!
Onbetrouwbare Hollanders...
NICO SCHEEPMAKER)
Den HAAG - „Als de Nederlandse regering niet wil meewerken aan het verwezenlijken van een
aparte status voor het eiland Aruba binnen het koninkrijk, dan zullen wij niet aarzelen om op
korte termijn eenzijdig de onafhankelijkheid uit te roepen. De regering moet goed begrijpen dat de
meerderheid van de Arubaanse bevolking niets voelt voor een federatief verband met de andere
vijf eilanden van de Antillen. Aruba wil graag voorlopig staatkundige banden met Nederland blij
ven onderhouden, maar als een soeverein volk, dat het recht heeft zijn eigen lot te bepalen"
Met deze boodschap is zaterdagmor
gen een zeven man sterke delegatie
van het eiland Aruba op Schiphol aan
gekomen voor een verblijf van tien da
gen. In die periode hoopt de delegatie
gesprekken te voeren met minister De
Gaay Fortman, met de vaste commis
sies van de eerste en tweede kamer,
en indien mogelijk met premier Den
UyL
Maar vóór alles wil de delegatieleider
Betico Croes een trui en een overjas
kopen. „Ik wist niet dat het hier zo
koud zou zijn, het lijkt wel de ijskast
waarin de Antilliaanse regering het
vraagstuk van de onafhankelijkheid
wil wegstoppen".
De samenstelling van de Arubaanse
delegatie is door de regering van de
Antillen en door de oppositie in de Ei
landsraad van Aruba niet representa
tief genoemd. Om die reden waren er
geen vertegenwoordigers van de ge
volmachtigd minister van de Antillen
in Nederland, noch van de Nederlandse
regering, bij de aankomst ter verwel
koming aanwezig.
Betico Croes kan daar weinig begrip
voor opbrengen. „Onze komst is geheel
in overeenstemming met een motie die
in augustus van het vorig jaar door de
Eilandsraad is aangenomen, waarbij
afvaardigingen zouden worden gezon
den naar die landen die van belang zijn
bij de verwezenlijking van ons streven
naar onafhankelijkheid. Op grond van
die motie zijn wij inmiddels naar Ve
nezuela. Panama, Columbia en Costa
Rica geweest, en zullen wij nog een
aantal andere landen bezoeken. Wij
zullen ons streven ook voorleggen aan
de dekolonisatiecommissie van de
Verenigde Naties. Overal hebben wij
waardering ontvangen, en de verzeke
ring van de door ons bezochte landen
dat rij Aruba zullen erkennen als de
onafhankelijkheid eenmaal is uitge-
roepen".
„Wij vertrouwen erop dat wij ook in
Nederland begrip zullen ontmoeten.
Het moet iedereen duidelijk zijn dat
een onafhankelijke federatie van de zes
eilanden die de Nederlandse Antillen
vormen, geen enkele kans van bestaan
heeft. Zodra die federatie zou rijn uit
geroepen, zou Aruba er uittreden. Het
is politiek oprechter om dat nu reeds
vast te stellen, en rechtstreeks, zonder
omwegen, naar onafhankelijkheid voor
Aruba te streven"
Volgens Betico Croes, de leider van
de Movimiento Electoral di Pueblo, de
MEP. die samen met de Arubaanse
Volks Partij 14 van de 21 zetels in de
Eilandsraad bezet, zou bij een referen
dum minstens 80 procent van de be
volking zich voor onafhankelijkheid
uitspreken. Maar een referendum kent
ons staatsbestel niet Daarom is hij
van plan een groot publieke-
opinieonderzoek te houden ter staving
van rijn beweringen
een kwart miljoen gulden. Het is een
voordeel dat het percentage Ameri
kaanse gokkers terugloopt, en dat van
andere landen, Canada en Venezuela
en Europa, toeneemt. Venezolanen
bouwen nu ook een groot hotel, zodat
het gokwezen niet langer uitsluitend in
handen van Amerikanen is".
Ditjaar
!De delegatie van Aruba is uitslui
tend naar Nederland gekomen om de
houding van de Nederlandse regering
te peilen. Croes schrikt niet terug voor
de betrekkelijk negatieve houding die
tot nu toe is ingenomen. Minister De
Gaay Fortman heeft verklaard dat het
eenzijdig uitroepen van de onafhanke
lijkheid in strijd zou zijn met het Ko
ninkrijksstatuut, en dus als onwettig
zal worden behandeld.
„Als de Antillen ooit onafhankelijk
worden, dan is het Koninkrijksstatuut
van de baan en kan Aruba zelf beslis
sen wat het wiL Het is onwaarachtig
om nu star aan het statuut vast te
houden. Dat heeft men voor Suriname
ook niet gedaan, en waarom dan geen
uitzondering gemaakt voor Aruba? In
ieder geval gaan wij gewoon door met
ons streven, en wij hebben het yer-
trouwen dat Nederland ons niet. in de
steek laat. Nog dit jaar zullen wij de
OP imeRnBRl MONTEDISON IN DE
VERGBDERlNG VflN HET HRVENSCHHP EN
10 TE&RURRl IN DE ZEEUWSE STOTEN.
TLRUyL IK BLlflNG 6EVRHB&D BEN LEUtf VOOREEN TELEBC-CURSUS» 1
VOOR HET LEGGEN VRN DE EERSTE „CHEMIE KOMT 0VERHL'!
STEEN OP l BRRIL
.M0NTE.DI50N" aTEBRUHRUN DE
RRBMVER6BDERING. VBN NIE.UVDORP
IN VOOR IIK8RUFIRI INDERRBDSCOM
0RDENIN6
datum vaststellen waarop Aruba on
afhankelijk zal worden. Als Nederland
ons daarbij wil helpen, zullen wij dat
zeer waarderen. Als men zich er maar
goed van bewust is dat Aruba nooit in
een federatie samen met Curacao op
genomen wil worden".