1976 wordt belangrijk
jaar voor India
TENG HSIAO-PING NIEUWE CENTRALE
FIGUUR IN CHINESE HIËRARCHIE
Wie is de
modale
werknemer?
Stelling
Dood
Kroonstad
Voornamen
Conclusie
Os
PAKISTAN
aroenatsjalV
1-cbhoetan
NAGALAND
BIH#" l^GHALflJA7^/!MANIP0ER
wEsAiANOLr',; V'
BE*NGALEHSOESJ^V imizoram
V BIRMA
f^TRiPOERAyJ
MADJA PRAOESJ
^stc^daman-,/
DA0RA=EN^f'; MAHARASJTRA
nagar haveli
ORISSA
PRAOESJ
rANDAMANEN:
^ponoitsjerry:
-lakshaoweep:
-KERALAv
:nicobaren:
(Van onze redactie econo
mie)
Den HAAG - Al jaren
wordt er geschreven over
de modale werknemer,
maar niemand schijnt hem
te kennen. Dat blijkt uit
een onderzoek dat het
NIPO hield. Slechts een
heel klein percentage van
onze bevolking beweert die
modale werknemer wel te
kennen, maar als wordt ge
vraagd hem te beschrijven,
slaat men de plank finaal
mis. De modale werknemer
is niemand anders dan een
gehuwde werknemer met
twee kinderen en in 1975
met een bruto-j aarinkomen
van f 24.000.
Het woord modaal heeft niets te
maken met bepaalde richtingen en
stromingen binnen onze Neder-
landse kerken, zoals ook wel eens
wordt beweerd. Het is een begrip
dat door kabinet, werkgeversorga
nisaties en vakbeweging wordt ge
hanteerd met betrekking tot het
gemiddelde inkomen uit arbeid.
Dat gemiddelde inkomen was in
1975 f24.000 en zal in 1976 weer ho
ger liggen, zo omstreeks de
f24.500.
Die modale werknemer speelt
een grote rol in de loonpolitiek.
Vooral nu voor 1976 alle inkomens
op de zgn. nullijn terecht moeten
komen. De inkomens tot f24.000
wil men echter nog iets vooruit la
ten gaan. Hierover is een enorm ge
vecht geweest tussen kabinet,
werkgevers en vakbeweging. De
modale werknemer geeft dus in het
loonpolitieke overleg de grens aan
tussen lagere en hogere inko
mens.
Hoe ziet het loonbriefje van zo'n
modale werknemer er nu uit? Uit
gaande van een bruto-jaarsalaris
van f24.000 kreeg de man in 1975
f2000 per maand. Daarvan werd
f43,68 aan pensioenpremie inge
houden. Blijft over f 1956,32. Aan
AOW-AWW-prem ie moest f222,50
worden betaald, aan loonbelas
ting f 189,70, en aan premies so
ciale verzekeringen, inclusief zie
kenfondspremie, f 193,09. Blijft
netto over een bedrag van
f 1351,03.
Bij dit netto bedrag per maand is
over het gehele jaar 1975 aan kin
derbijslag voor twee kinderen nog
f 1706,64 gekomen. Dit komt neer
op f 142,22 gemiddeld per maand.
Het netto maandinkomen van een
modale werknemer is in 1975 dus
f 1493,25 geweest. Daarvan moest
het modale gezin alles betalen:
huur, kleding, voeding, contributie
voor de vakbond, verzekeringen, de
kapper, abonnementen op kran
ten. elektriciteit, gas. licht en wa
ter. het luister- en kijkgeld en alles
wat voor het normale levensonder
houd van een gezin met twee kin
deren noodzakelijk is
Uitgaande van een recht op acht
procent vakantiegeld leverde dit
de man voor zich en zijn gezin bruto
f 1920 op. Hiervan ging echter een
grote slok aan belastingen en
sociale-verzekeringspremies af.
Netto werd f 1096,90 overgehouden
om met vier personen een beschei
den vakantie te kunnen vieren.
Aan belasting, AOW-AWW-
premies en premies sociale lasten
werd dus f823,10 ingehouden van
het vakantiegeld.
J e bent pas een ware autoliefheb
ber als je ieder jaar automatisch je
oude „auto van het jaar" inruilt
voor de nieuwe „auto van het
jaar"
Van prof. dr Karei van het Reve
hoorde ik de volgende twee anec
dotes over dr. Arthur Lehning, die
vorige sveek verblijd werd met het
eredoctoraat van de Amsterdamse
universiteit. In de eerste speelt
Lehning een passieve rol. in de
tweede een actieve Lehning en
Van het Reve zaten vele jaren gele
den in verschillende instituten in
hetzelfde gebouw De telefoon rin
kelt Van het Reve neemt op Een
stem met storing vraagt, helemaal
uit Parijs, naar „monsieur Lening",
klemtoon op de laatste lettergreep.
Van het Reve, die daar een functie
op het Rusland Instituut bekleed
de, verstond hetniethelemaal goed
en antwoordde in zijn mooiste
Frans: „Monsieur Lënine n'est pas
la Ilestmortdepuis milleneufcent
vingt quatre", hetgeen, zoals som
mige intellectuelen onder u mis
schien weten, zoveel betekent als:
„Meneer Lenin is er niet. Hh is sinds
1924 dood". Aanvankelijke ontstel
tenis, vermengd met droefheid aan
de andere kant van de lijn, maar na
enig doorvragen werd het misver
stand bijtijds opgelost...
.Arthur Lehning geniet faam als
anarchist en verzorger van het ver
zamelde werk van de Russische
anarchist Bakoenin. Het commu
nisme is daarbij niet aan zijn kouwe
kleren voorbij gegaan (h(j moet een
jongeman van 17 zijn geweest toen
de revolutie uitbrak). Karei van het
Reve memoreerde in een gesprek
met Lehning dat Arthur Koestier
in zijn boek „The God That Failed"
gezegd heeft, dat iedereen zijn ei
gen Kroonstad heeft. Kroonstad is
een marinebasis die ongeveer 50 ki
lometer van Leningrad af ligt en
staat bekend om de muiterijen van
de matrozen, waarvan de laatste, in
1921, tegen de Sowjet-regering was
gericht, met als eis dat er „Sowjets
zonder communisten" zouden ko
men. Die opstand „van onderop"
werd door de Sowjet-regering bloe
dig onderdrukt. Met zijn opmer
king dat iedereen zijn Kroonstad
kreeg weer een oppositieregering
toen deelstaatsverkiezingen werden
gehonden enkele dagen voordat de
noodtoestand werd afgekondigd.
Maar voor de volgende maand
staan ook deelstaatsverkiezingen op
het programma in Tamil Nadoe waar
de regering van premier Moethoevel
Karoenanidhi een beslissende meer
derheid m de plaatselijke assemblee
heeft. Hij maakte duidelijk dat hij de
verkiezingen op het vastgestelde tijd
stip wil houden.
In dezelfde tijd moeten er ook ver
kiezingen in de naburige zuidelijke
staat Kerala worden gehouden.
De premier kan moeilijk in de ene
staat verkiezingen toestaan en deze in
een andere staat verbieden. Ook is het
niet aangenaam vóórhaar het leven te
rekken van een oppositie
regering.
-Sjeik Abdoellah, een krachtige en
indrukwekkende figuur, maakte in de
Intussen doen zich wel enkele van de
sterke MRN
heeft, wilde Koestier zeggen, dat
iedere communist in zijn leven een
punt heeft waarop hij het commu
nisme de rug toe keerde. Voor de
een waren dat de processen in de
jaren dertig, voor de ander was het
Boedapest, voor de derde dé ont
hullingen over Stalin, voor de
vierde Praag, voor de vijfde het
Bolsjoi-ballet, kortom. iedere
voormalige communist heeft- zijn
Kroonstad. Arthur Lehning zei
toen tegen Karei van het Reve:
„Mijn Kroonstad was Kroon
stad".
Nu we het toch over Lenin heb
ben: Judith Bosmerkte na dejuiste
beantwoording van een vraag in de
scholierenquiz „Tweekamp" op.
dat zij Lenins voornamen zo prach
tig mooi vond. namelijk Vladimir
Hjitsj Oeljanov. Een misverstand
Lenin was zijn pseudoniem, zoals
Stalin het pseudoniem was van Jo
sef Vissarionovitsj Dzjoegasjvili,
Molotov het pseudoniem van
trijfel
Vjatsjeslav Mïchajlovitsj Skrjabin
en Trotski het pseudoniem van
Ljev Davidovitsj Bronstein. In
Frankrijk spreekt men van een
„nom de plume", een pennenaam,
in dit geval zou je beter van een
„nom de fusil". een gewerenaam,
kunnen spreken. Vladimir was de
voornaam van Oeljanov (de ach
ternaam dus) en Hjitsj was de va-
dersnaam. Als Drees jr. een bolsje
wiek was. zou hij Willem Willemo-
vitsj Drees heten en zich wellicht
Vanijzer noemen (zoals Stalin).
Ik heb alles goed overwogen, her
en der mijn inlichtingen ingewon
nen, en ik ben tot de conclusie ge
komen dat ik vóór Roel van Duyn
en Han Lammers ben.
Laatst heb ik even uitgelegd wat
een os was. Een lezer meldde me
een korte, maar krachtige en af
doende definitie: „Een os is een
stier die zijn rijbewijs is afgeno
men".
NICO SCHEEPMAKER
meer positieve gevolgen van de nood- i
toestand gelden. De voedselprijzen I
zijn in het hele land laag gehouden,
een groots resultaat in een land dat
steeds geteisterd wordt door voedsel
tekorten.
Volgens regeringsstatistieken
daalde het inflatiepercentage in het
afgelopen jaar met 2,6 procent tegen
een infiatietoeneming van 25 tot 35
procent in de afgelopen twee jaar.
Deoogstvanhethuldigejaarbeloofi I
de grootste uit de geschiedenis te wor- I
den. De huidige raming is een totale
oogst van 114 miljoen ton.
Het regeringsoptreden tegen belas
tingontduiking, smokkel, hamsteren
en de zwarte-markteconomie leverde
ook betere resultaten op dan verwacht
was. Uit de jongste cijfers blijkt dat
een vrijwillig schema voor het alsnog l
aangeven van niet gemelde inkomens
en winsten met vrijwaring van straf I
een bedrag van bijna vijf miljard gul
den opleverde.
TENG HSIAO-PING
(Van onze speciale medewer
ker Jaap van Ginneken)
Den HAAG - China is in en
kele weken geruisloos de
drempel van het post-
Maoistische tijdperk gena
derd. Enkele weken geleden
overleed na een langdurige
ziekte de 76-jarige Kang
Sheng. de al enige tijd op de
achtergrond getreden vroe
gere nummer vier van het re
gime. Vorige week overleed na
een langdurige ziekte de 78-
jarige Tsjoe En-lai, de tot op
het laatste moment op de
voorgrond staande nummer
twee van het regime. En wat
betreft de 82-jarige Mao Tse-
toeng nog steeds de onbet
wistbare nummer èèn, hij heeft
zich al geruime tijd uit de dage
lijkse politiek teruggetrokken
om te schrijven maar. volgens
het gezelschap van Ford dat
hem enkele weken geleden in
Peking bezocht, heeft hij na
een hartaanval moeite met
spreken.
De opvolging van Tsjoe En-lai moet
voorgedragen worden door het cen
traal comité van de partij aan het par
lement, het nationale volkscongres.
Overigens zal deze opvolger als enke
ling nooit zo'n grote rol kunnen spe
len als Tsjoe En-lai. Centrale figuur in
de Chinese hiërarchie wordt voorlo
pig de 71-jarige Teng Hsiao-ping, al
sinds een jaar gepromoveerd tot de
nummer drie van het regime, als eer
ste vice-premier, als een van de vice-
voorzitters van de partij en als chef
staf van het leger. Hij zal ver
moedelijk ter rechterzijde worden ge
flankeerd door bestuurders uit het
staatsapparaat van Tsjoe En-lai zoals
tien vice-premiers, onder wie de ou
dere Li Hsien-nien, de minister van fi
nanciën en economie en de jongere
Hua Kuo-feng, een van de gangmakers
van de huidige Tachai-beweging en hij
zal vermoedelijk ter linkerzijde wor
den geflankeerd door ideologen uit de
partij van Mao zoals Chang Chun-
Dat dit eerherstel binnenlands niet
geheel onomstreden is, wordt onder-
chiao, dat is de tweede vice-premier,
lid van het dagelijks bestuur van de
partij, hoofd van de politieke afdeling
van het leger en Wang Hung-wen, eer
ste vice-voorzitter van de partij.
Corne-back
De come-back van Teng Hsiao-ping
was een van de grote verrassingen van
de laatste jaren. Als secretaris
generaal van de partij was hij aan het
begin van de culturele revolutie mid
den 1966 te zamen met de eerste vice-
voorzitter, JLiu Shao-chi, naar het
tweede plan verdwenen op het mo
ment dat minister van defensie Lin
Piao naar voren trad. Rode gardisten
oefenden destijds scherpe kritiek uit
op Teng die er onder meer van werd
beschuldigd een verwoed kaartspeler
te zijn.
Een lange tijd werd aangenomen dat
hij net als de zogenaamde revisionist
Liu naar het platteland was gestuurd
om voor zijn politieke zonden te boe
ten. Hij werd echter nooit officieel ver
oordeeld en na vijfjaar keerde het tij.
Zijn tegenspeler Lin Piao vergalop
peerde zich in 1971moest op zijn beurt
het veld ruimen en het volgende jaar
dook Teng opeens weer op aan een of
ficieel banket in Peking. Na het tiende
partijcongres in september 1973 is hij
geleidelijk aan in ere hersteld.
streept door het feit dat buitenlandse
ambassades deze maand bij hun post
een pamflet van een actiegroep ont
vingen waarin Teng ervan wordt be
schuldigd destijds rode gardisten in
zijn geboorteprovincie Sze Chuan
bloedig te hebben onderdrukt, Lei
dende kringen in de binnenlandse po
litiek lijken hem echter het vertrou
wen te hebben hergeven.
Na het vierde volkscongres in ja
nuari 1975 werd hij benoemd tot eer
ste plaatsvervanger van Tsjoe En-laL
Ook de hoofdlijnen van de buiten
landse politiek lijken hem door Tsjoe
En-lai te zijn toevertrouwd. Hij
maakte belangrijke buitenlandse rei
zen naar Parijs en New York en ont
ving onlangs nog vooraanstaande
westerse staatslieden als Bondskan
selier Schmidt en president Ford in
Peking. Op staatsiefoto's met de Eu
ropeanen en de Amerikanen valt hij
het meest op door zijn zeer geringe
lichaamslengte.
Onvervangbaar
Het is duidelijk dat Tsjoe En-lai voor
China onvervangbaar is. In de buiten
landse politiek was hij het die met
groot staatsmanschap het schip-van-
staat door alle stormen heen loodste.
Het meest tekenend was wat dat be
treft zijn rol tijdens de culturele revo
lutie. Men vertelt bijvoorbeeld hoe hij
tijdens de lange hete zomer van 1967 i
eens werd belegerd door een half mil
joen rode gardisten en hen 48 uur aan I
een stuk aan de praat hield, totdat het
leger hem uiteindelijk ontzette.
Een van de laatste grote projecten
van Tsjoe En-lai is het vijfde vijfjaren
plan, waaraan China zojuist is begon
nen en dat overloopt in een tienjaren
plan en een 25-jarenplan, dat China J
aan het eind van deze eeuw op het
zelfde niveau als de ontwikkelde lan
den moet brengen.
Van nu af aan zal de Chinese inter- I
nationale politiek dan ook in toene
mende mate gemaakt worden door
mensen met weinig praktische erva
ring in het buitenland en met een be
perktere blik op het wereldgebeuren.
De gevolgen daarvan zullen zich on
getwijfeld doen gelden. Omgekeerd
moet worden gezegd dat voor China
het einde van een fase nadert, waarin I
universele politici als Mao en Tsjoe het
verloop der gebeurtenissen in hoge t
mate bepaalden. Het land heeft lang
zaam aan een ontwikkelingsstadium I
bereikt, waarin een collectief leider-
schap, gesteund door een apparaat
van specialisten, het roer van de staat
kan overnemen.
Het tijdperk van de reuzen is voor-
bij.
opinie en achtergrond
schokt door de kracht waarmee de
premier "buitenlandse inmenging" in
India veroordeelde. Zij noemde het
voorbeeld van Chili en hoorzittingen
in het Amerikaanse congres om de VS
in haar kritiek te betrekken maar in
haar grootscheepse aanval leek zij zich
ook tot Groot-Brittannië en andere
westerse mogendheden te richten.
Deze mogendheden, aldus de pre
mier, hadden een vast patroon om in
het ene na het andere land een onsta
biele toestand te scheppen. Gelukkig
waren zij daar in India niet in ge
slaagd. Maar de gewelddadige veran
deringen in het naburige Bangladesj
sedert augustus toen president Sjeik
Moedjiboer Rachman werd vermoord,
toonden dat interventie plegende mo
gendheden daar succes hadden ge
had
Mevrouw Gandhi zei dat hun me
thode was geld en andere steun te ge
ven aan marionetten en anti
democratische machten binnen het
land teneinde de regering ten val te
brengen.
"Als men vandaag een krant in
Amerika. Engeland of Frankrijk op
pakt, staat daarin een verhaal van hun
eigen mensen hoe zij van plan waren
de regeringen in verscheidene landen
ter wereld omver te werpen. Zij vertel
len zelf de wereld hoe zij coups organi
seerden in landen die weigerden naar
hun advies te luisteren".
Een dergelijke situatie ontwikkelde
zich in India. Buitenlandse krachten
wachtten er op dat de congrespartij of
de regering een fout zou maken. "Dan
zullen zij him klauwen ontbloten en
toeslaan", aldus mevrouw Gand
hi.
De buitenlandse pers werd er ook
van beschuldigd de agitatie tegen
haar regering te hebben gesteund.
V erkiezingsultstel
Het uitstel van de verkiezingen
brengt ook tere beleidspunten in de
betrekkingen met de drie deelstaten
aan de orde waar de oppositie aan het
bewind is.
Goedjarat, in bet westen van India,
NlEUW-DELHI RTR) - De regering van India is het jaar 1976 ingegaan met het verzekeren van nog
een jaar uitoefening van de macht onder de noodtoestand en flinke partijsteun om een nieuwe vorm te
geven aan de politieke en economische toekomst van het land.
Weinig waarnemers in Nieuw-Delhi twijfelen er aan of het zal een jaar vol van gebeurtenissen zijn
voor de Indiase politiek, misschien wel een jaar van maken of breken.
Premier Indira Gandhi (59), die deze maand het tiende jaar van haar bewind volmaakt, heeft de
algemene verkiezingen uitgesteld tot 1977 en heeft duidelijk gemaakt dat India zal moeten leren
leven met de noodtoestand en met alles wat daaraan vastzit, althans tot dat tijdstip.
Zij toonde dat zij haar regerende Congrespartij volledig in haar macht heeft door een krachtig en
indrukwekkend optreden op het nationale partijcongres eind december.
De vergadering nam resterende twij
fel weg over de vastbeslotenheid van
de regering snel voort te gaan met
ver-reikende veranderingen op so
ciaal, economisch, politiek, wettelijk,
constitutioneel en media-gebied en
geen oppositie te dulden voordat deze
tot stand gebracht zijn
Op de vierdaagse conferentie, die
door meer dan 4.000 partijfunctiona
rissen werd bijgewoond, werd in het
geheel geen kritiek geoefend op het
optreden van de regering in de eerste
zes maanden van de noodtoe
stand.
Eenstemmig werd een reeks door de
regering ingediende resoluties inzake
de economie, internationale betrek
kingen en de politieke'situatie aan
vaard.
Daaruit bleek dat India bijzonder
argwanend bleef staan tegenover de
westerse bedoelingen jegens Nieuw
Delhi, dat het programma van 20 pun
ten het economische credo van de re
gering zou zijn en dat belangrijke wij
zigingen in de grondwet noodzakelijk
zouden zijn.
Mevrouw Gandlii legde erdenadruk
op dat de ernstige gevaren die haar er
toe brachten op 26 juni de noodtoe
stand af te kondigen, nog aanwezig
waren en dat de komende maanden
een kritieke periode voor India zouden
zijn. I
De eisen van economische en poli
tieke stabiliteit maakten het noodza
kelijk de algemene verkiezingen uit te
stellen, zelfs ofschoon de congrespartij
er zeker van zou zijn geweest dat zij
deze zou winnen als zij volgens plan
omstreeks maart zouden worden ge
houden.
Ad hoe
Het kwellendste van de huidige si
tuatie is dat ofschoon de regering
goedkeuring verkreeg voor feitelijk
onbeperkte veranderingen, zij geen
werkelijke aanwijzing heeft ver
strekt wat deze zouden kunnen in
houden. Dit heeft de indruk achterge
laten dat de regering meer op een ad
hoc-basis werkt dat volgens een wel
overwogen plan op lange ter
mijn.
Mevrouw Gandhi verklaarde dat de
grondwet opnieuw zal moeten worden
bestudeerd, maar verder zei zij er niet
veel over: verdere kabinetswijzigingen
worden spoedig verwacht; er zijn pro
blemen in de deelstaten die uitgezocht
moeten worden; er zullen vermoede
lijk wijzigingen komen in de bureau
cratie en op belangrijke diplomatieke
posten in het buitenland.
Op de volgende zitting van het par
lement - de tweede sedert de afkondi
ging van de noodtoestand - zullen
sommige regeringsplannen zeker
worden onthuld.
Document
Een gedetailleerd document dat in
Nieuw Delhi circuleert, spreekt zich
uit voor een wijziging van het huidige
systeem van Westminster in een pre
sidentiele regeringsvorm.
Het oppert dat de president rechte
streeks door de bevolking moet wor
den gekozen en dat hij als hoofd van de
uitvoerende macht grotere bevoegd
heden moet hebben dan een president
van de Verenigde Staten.
Het document, dat door een van In-
dia's belangrijkste ambassadeurs
overzee zou zijn voorbereid voor be
studering door het kabinet, spreekt
zich ook uit voor de vorming van een
hogere raad om over de gerechtelijke
instanties te waken. Voorgesteld
wordt dat de wetgevende macht niet
te onafhankelijk moet zijn van de uit
voerende macht.
Noch mevrouw Gandhi noch een
van de andere ministers gaf te kennen
dat er zulke ingrijpende plannen be
staan.
Maar verscheidene Indiase kranten
brachten verhalen over de voorge
stelde wijzigingen - onder de huidige
strenge censuur een zekere aanwijzing
dat men de publieke opinie wil
toetsen.
Mevrouw Gandhi beperkte zich op
het partijcongres er toe te zeggen dat
constitutionele wijzigingen niet door
het parlement zouden worden ge
jaagd. Er zou uitvoerig over gespro-
keu moeten worden waarbij niet al
leen juristen en andere intellectuelen
maar ook brede lagen van de bevol
king zouden worden geraadpleegd.
Een formeel mandaat sloot zij echter
uit
Als de grondwet een voorziening be
vatte die voortgang naar socialisme
belemmerde, dan moet deze geschrapt
worden, zei de premier.
Volgens de resolutie van het partij
congres moet de grondwet soepel zijn
en beantwoorden aan de noden van de
maatschappij. Vorm en letter moeten
gewijzigd worden om de geest van de
constitutie te bewaren.
Hoofdartikelen van kranten, die wel
deze algemene beginselen steunden,
waarschuwden echter dat wijzigingen
moesten worden voorkomen die on
nodig de rechten van de burgers be
knotten.
De premier van West-Bengalen,
Siddharta Sankar Ray, die een van de
belangrijkste redevoeringen op het
congres hield, verklaarde dat de rech
ten van parlement en rechterlijke
macht geeerbiedigd zouden worden.
Er is geen reden voor propaganda dat
er mogelijk een een-partij-stelsel, con
trole over de rechterlijke macht en een
presidentiële regeringsvorm zouden
komen.
Inmenging
Westerse diplomaten waren ge-
