Laten leven en leven AMERIKANEN HEBBEN VETORECHT ACHTER DE HAND AMERIKA NIET BLIJ MET AFWEZIGHEID ISRAEL Protest tegen prijzen in Portugal RAPPORT TINDEMANS ONTGOOCHELEND WERKSTUK ZATERDAG 10 JANUAR11976 Het Act regelmatig geven van commentaar op actuele zaken in de landbouw is - voor de schrijver, de commentator - een boeiende zaak. hopelijk ook voor zijn lezers. Een beetje het gevaar van het. almaar inspringen op de actualiteit is dat je de contouren, de hoofdlijnen van het geheel, in casu de landbouw en het land bouwbeleid, niet zo scherp voor ogen hebt Door de actuele twijgen, scheuten en bomen overzie je het bos niet meer. Daarom is het goed zo af en toe de zaken eens op een rijtje te zetten om overzicht over het geheel te houden. Een eerste artikel in een nieuw jaar leent zich daar mijns inziens goed toe Landbouw doet leven, landbouw staat aan de basis van ieder economisch stelsel Professor Dyson (Universiteit van Pennsylvanië) zegt in de boekenserie 'Het ont staan der mensheid'. „Van alle culturele vernieuwingen die door de mens gescha pen zijn, is de uitvinding van de landbouw één van de meest ingrijpende geweest Deze schijnbaar eenvoudige ontdekking van beplanting, het kweken en het oog sten van voedsel, verschafte de basis voor grotere populaties en opende de weg voor alle samengestelde maatschappijen en hogere beschavingen die volgden Een mens, ieder mens,, moet genoeg en goed voedsel iedere dag tot zich nemen, wil hij in leven blijven en zwaar werken, een of andere economische bezigheid, oftewel een beroep kunnen uitoefenen De voorgaande zin is in notedop in feite het probleem van de ontwikkelingslanden. Te weinig en verkeerd voedsel veroor zaakt honger. Honger zorgt voor futloosheid, weinig produktie en armoe. Omdat er armoe is kan er ook geen voedsel gekocht worden - gevolg honger - de cirkel is daarmee rond. Eenvoudige conclusie: de voedselproduktie is van vitaal belang voor ieder volk. Voedsel laat, doet en verschaft leven en stimuleert tot bedrijvig heden, zowel tot economische ais culturele en sociale activiteiten. Hel let is ook niet toevallig dat bij de totstandkoming van de EEG begonnen is met een gezamenlijk landbouwbeleid. Landbouw vormt de basis van een econo mische gemeenschap en kan als grondslag dienen voor een gemeenschappelijke grotere welvaart. Om de kansen op meer welvaart te verbeteren is het nodig dat er een redelijk stabiel prijsniveau is van voedsel en andere landbouwprodukten. Wat anders gezegd, iedere EEG-consument moet ten allen tijde en voor redelijke prijzen, genoeg, ja zelfs overvloedig voedsel van allerlei soort en van hoge kwali teit kunnen kopen Er mag geen sprake zijn van een voedselprobleem, want te weinig en niet goed voedsel remt iedere andere ontwikkeling. Wat men momenteel ook de EEG verwijten wil, die zojuist omschreven doelstel ling van het landbouwbeleid was een zeer juist uitgangspunt. Die doelstelling is ook volledig gerealiseerd. Dankzij de inspanningen van de landbouw is de EG- markt de best beveiligde ter wereld. Bovendien één van de goedkoopste (voor de consument) en één van de stabielste Da's de ene kant van de medaille. De andere doelstelling van het EG-landbouwbeleid was het verschaffen van een redelijke le vensstandaard voor de agrarische bevolking; in de landbouw zou een inkomen genoten moeten worden, vergelijkbaar met wat in andere sectoren van de maatr schappij verdiend wordt. Die doelstelling is niet verwezenlijkt, tot verdriet van ieder die in of ten behoeve van de landbouw werkt. Beperkt tot ons land zit een kwart van de landbouw-inkomens onder het minimuminkomen (rond 14.000- netto per jaar). Da's wat anders dan een redelijke levensstandaard, daar kun je als landbouw(er) nauwelijks van leven. Wai JLjISSABON - Er staan Portugal weer roerige tijden te wachten. De schijn bare politieke stabiliteit op dit mo ment wordt ondergraven door de re cordstijgingen van de prijzen en de tekorten aan eerste levensbehoeften. Voor vlees en znivelprodukten van slechte kwaliteit staan de Portugezen iedere dag weer urenlang in de rij; melk is vrijwel overal slechts in blik verkrijgbaar. De linkse eenheidsvak centrale heeft nu een scherp offensief tegen de duurte en de tekorten aange kondigd, dat op 17 januari tijdens een massabetoging in het sportstadion van Lissabon vorm zal krijgen. De. pas na veel moeite gereconstrueerde Portugese regering ziet deze massabe toging met zorg tegemoet. In regerings kringen wordt gevreesd dat uiterst links van de onrust en ontevredenheid onder de arbeidersbevolking gebruik opinie en achtergrond KISSINGER Midden-Oosten-debat in Veiligheidsraad (Van onze correspondent) J ERUZALEM - Maandag a.s. zal moeten blijken of de Verenigde Staten hun politiek ten aanzien van het Midden-Oosten wezenlijk zullen veranderen. Op die dag komt de Veiligheidsraad bijeen en zullen de vertegenwoordigers van de PLO met de hulp van Syrië proberen een einde te maken aan resolutie 242. die acht jaar geleden door diezelfde raad is aangenomen. r aaraan is het falen van de laatste doelstelling te wijten? Ons inziens zijn er twee schuldigen aan te wijzen, enerzijds de EEG-commissie. anderzijds de natio nale regeringen De EEG is schuldig omdat: 1 Het markt- en prijsbeleid onvoldoende functioneert. De kostenstijgingen wor den slechts voor een deel in de nieuwe prijzen verwerkt en het marktbeheer van de EEG-instellingen rammelt als een hond met een conservenblik aan de staart. 2. Het structuurbeleid teveel is afgestemd op schaalvergroting. De afvalrace van het almaar groter, wordt door steeds meer ondernemers in ondanks afgenomen. Het elastiek van het ondernemerschap is zo zachtjesaan uitgerekt. De nationale overheid is eveneens schuldig. De EEG doet tot op dit moment niets anders dan een markt- en structuurbeleid vormen. Resteren de belangrijkste sec toren van het fiscale en sociale beleid voor de nationale overheid. Joris Schouten, de voorzitter van de KNBTB heeft onlangs, sprekend over het fiscale en sociale beleid van het kabinet-Den Uyl een paar krasse opmerkingen gebezigd: „In- vergelijking met de oprechte bezorgdheid van de grote politieke voormannen in de wereld bedrijft het kabineLDen Uyl in Nederland een kruidenierspolitiek", aldus Schouten. „Terwijl overal in de wereld pogingen worden ondernomen om de opbrengst van de landbouwproduktie op te voeren, is de Nederlandse regering bezig om beperkende maatregelen op te leggen aan de zo noodzakelijke en goed functionerende landbouw. In plaats van gestimuleerd te worden, wat Je zou ver wachten met het oog op de kritieke voedselsituatie in de wereld, wordt de Neder landse landbouw steeds afgestraft door zijn regering". Als het de boer een keer financieel meezit, springt de inkomstenbelasting hem als een hongerige wolf naar de strot om hem leeg te zuigen. De boer is daarom niet in staat te investeren en met het oog op de toekomst een rendabel bedrijf op te bouwen. Het wensenpakket van de landbouw laat zich na dit 'j'accuse' vrij gemakkelijk invullen. We mogen overigens ook als landbouw wel oppassen dat we door alle onvervulde wensen dat wat bereikt en toegezegd is. niet uit het oog verliezen. Maar met dank voor wat het beleid realiseerde, moeten we helaas constateren dat het eindresultaat onvoldoende is tot nu toe. Wat we willen dit jaar en komend jaar is kort gezegd: meer prioriteit voor de onmisbare sector landbouw. De tijd vari spotgoedkoop voedsel is onherroepelijk voorbij. Toch fungeert de landbouw nog te vaak als sluitpost op een nationale begroting. Op sluitposten moet altijd bezuinigd worden, weet ieder uit ervaring. Dat kun je echter niet ongestraft blij ven doen. Dat heeft de olie wel bewezen. Mr. Gerard W. Smallegange zal maken om te agiteren tegen de be houdende koers die de regering na de opstand van enkele legeronderdelen in november vorig jaar is gaan varen. Vooral de socialistische partij van Mario Soares heeft grote moeite de regerings- politiek aan de achterban te verkopen, terwijl de volks- en christen democraten zich terdege voorbereiden op de komende verkiezingen, die de wending naar rechts in de Portugese po litiek via de stembus moeten bevesti gen. Behalve de slechte economische situa tie. wordt Portugal momenteel geteis terd door een onrustbarend toene mende criminaliteit Roofovervallen door met automatische geweren bewa pende bendes zijn aan de orde van de dag: huizen worden leeggestolen, juwe liers en banken overvallen, politieman nen die trachten in te grijpen, neerge schoten. De afwezigheid van Israël, uit protest tegen de aanwezigheid van de Pales- tijnen dwingt de Verenigde Staten min of meer om het standpunt van Israël te vertegenwoordigen. Dit verklaart dan ook het huidige verblijf van Israels minister van buitenlandse zaken, Al- lon. in Washington. Kissinger is niet zo blij met de weige ring van Israël in de Veiligheidsraad te verschijnen. Bovendien heeft hij zich niet bereid verklaard tevoren zijn veto uit te spreken over een eventuele nieuwe resolutie, die een punt zet ach ter resolutie 242. Meer dan acht jaar geleden, na de overwinning van Israël in de Zesdaagse oorlog, verklaarde de toenmalige president Johnson, dat de door Israël in de oorlog veroverde ge bieden gebruikt konden worden in de onderhandelingen. Met andere woor den: Israël hoefde zich niet terug te trekken alvorens hierover onderhan deld te hebben met haar buurlanden. Resolutie 242 Dit Amerikaanse standpunt vormde de basis voor resolutie 242, waarin aangedrongen wordt op een vredesre geling, waarbij Israël zich zal terug trekken van door haar bezette gebie den, In tegenstelling tot de Engelse tekst, luidt de Franse versie van deze formule echter, dat Israël zich van alle bezette gebieden zal moeten terug trekken. Dit is ook de lezing die de Arabieren eraan geven. Daarnaast wordt er in de resolutie gesproken over een rechtvaardige oplossing van het vluchtelingenprobleem. Zoals na de Yom-Kippoeroorlog van oktober 1973, bleef deze resolutie de basis van alle onderhandelingen. Voor Israël had dit twee voordelen: ten eerste hoefde zjj niets terug te geven zonder onderhandelingen, hetgeen de Arabieren dwong met haar rond de ta fel te gaan zitten. Ten tweede was er geen sprake van erkenning van de po litieke rechten van de Palestij nen als een volk met recht op een staat. Ook de conferentie van Genève, onder voorzitterschap van Amerika en Rus land, bracht geen wezenlijke verande ring in deze grondbeginselen. De uit nodiging tot deelname in de Veilig heidsraad aan de PLO houdt echter een zekere politieke erkenning in van deze organisatie als de vertegenwoor diger van het Palestijnse volk. Israëls vrees gaat echter niet uit naar eventuele Palestijns-Syrische eisen, maar juist naar een meer gematigd voorstel. Zo is het heel wel mogelijk, dat één van de Europese landen met een voorstel tot erkenning van de PLO komt. zonder daarbij vergaande eisen te stellen. Het is de Israëlische rege ring duidelijk, dat Amerika haar veto zal uitspreken over een eventuele eis tot oprichting van een Palestijnse staat. Maar of Amerika haar veto zal uitspreken over een gematigde resolu tie van één van haar westerse bondge noten. blijft een vraag. Geheime beloften Vooral de laatste maanden heeft Ame rika reeds enkele malen laten door schemeren, dat het misschien wel tijd wordt dat de Palestijnen als onder handelingspartner erkend worden. Daartegenover staat, dat Amerika in september jongstleden, bij het sluiten van de eerste Israêlisch-Egyptische interimregeling zich verplicht heeft de Palestijnen niet te erkennen zonder voorafgaand beraad met Israël. Hoe wel deze Amerikaanse beloftes deel uitmaakten van een geheime Amerikaans-Israëlische overeen komst. heeft- de Israëlische regering de meeste van deze geheime beloftes la ten uitlekken. Kissinger bevindt zich dan ook in een moeilijke positie. Enerzijds is hij kwaad op zijn Israëlische collega's vanwege hun manier van optreden, maar anderzijds kan hjj niet ontken nen dat hy deze beloftes heeft gedaan. Bovendien kan deze Israëlische struisvogelpolitiek ten aanzien van de Palestijnen niet lang standJiouden, (Van onze correspondent) B RUSSEL - „Mijn huiswerk is gedaan - de lidstaten moeten nu zien wat ze ermee doen". Aldus de Belgische eerste minister Leo Tindemans die na een jaar van noeste verkenningen in de EEG- landen met een nogal ontgoochelend rapport over de inhoud van een Europese Unie voor de dag is gekomen. Zelfs de Israëlische regering begint er langzaam van overtuigd te raken, dat de Palestijnen bestaan en dat er op de een of andere manier met hen onder handeld zal moeten worden. Zolang echter de PLO het verdwijnen van de staat Israël en de oprichting van een Palestijnse democratische staat voor staat, is er niet veel te onderhandelen. Er gaan dan ook in Israël stemmen op die beweren dat de regering de Pales tijnen moet erkennen op voorwaarde dat deze de staat Israël erkennen. Daarentegen is er een grote groep die beweert, dat er slechts een vluchtelin genprobleem is, dat de Arabische sta ten moeten oplossen. Zij zien voorna melijk in Jordanië het vaderland van de Palestijnse vluchtelingen. Zo ver klaarde Moshe Dayan deze week in een interview op de Israëlische televi sie, dat de oplossing van het Pales tijnse vluchtelingenprobleem zeer ze ker niet in de oprichting van nóg een staat tussen Israël en Jordanië ligt. maar dat Jordanië zelf reeds een staat voor de Palestünen is. Premier Rabin neemt echter een meer gematigd standpunt in. Hij heeft ver klaard, dat als de PLO haar handvest, waarin het verdwijnen van de staat Is raël als doel is gesteld, nietig ver klaart, hij bereid is zijn standpunt te herzien. Ook de Israëlische minister van buitenlandse zaken, Allon, neemt ten aanzien van de Palestijnen een vrij gematigd standpunt in. De geruchten gaan zelfs dat hij reeds in het geheim met enkele vertegenwoordigers van de Palestijnen onderhandeld heeft. Door Israël wordt dit echter fel ontkend. Ook voor het Israëlische publiek is er kenning van de PLO in dit stadium niet aanvaardbaar. Mocht de Veilig heidsraad er dan ook toe overgaan de Palestijnen voortaan in de onderhan delingen te betrekken, dan zal Israël zich wederom in een uiterst moeilijk parket bevinden. Het is zeer wel moge lijk, dat Israël zich dan uit verdere on derhandelingen zal terugtrekken. Met dit argument zal de Israëlische minister van buitenlandse zaken proberen Kissinger alsnog te overtui gen zijn veto te geven aan elk voorstel dat de huidige onderhandelingsbe ginselen in gevaar brengt. Tindemans. die zijn werkstuk eind vo rig jaar aan de regeringsleiders van de negen lidstaten heeft verstrekt, hield het woensdagmiddag te Brussel in de openbaarheid ten doop onder het motto „redden wat er te redden valt" het bestaande gezamenlijke Eu ropa opdat tenminste het uitzicht op een Verenigd Europa behouden blijft. In de overtuiging van de Belgische premier moet nu het grote debat over Europa beginnen: tussen de regerin gen, in de parlementen en in de open bare mening. „Het rapport is er. Men kan er niet meer omheen. Wanneer men doet wat Ik heb voorgesteld, dan kan daaruit een Europese Unie eer lang voortvloeien. Doet men het niet. dan is zelfs wat de EEG nu heeft be reikt niet meer houdbaar" De maatregelen die Tindemans op het oog heeft, zijn er vooral op gericht Eu ropa een gezag te geven, door het ver lenen van meer bevoegdheden aan de Europese Raad van Regeringsleiders. Die zou de richtlijnen moeten vaststel len. waaruit dan de ministerraden de besluiten zouden moeten destilleren. Men behoort het eens te worden over de terreinen waarop men een geza menlijk buitenlands beleid wil aan vaarden en het uitvoeren van be paalde taken zelfs aan een werkgroep van regeringschefs of. zonodig, aan een hunner delegeren. Tindemans denkt bijvoorbeeld aan één Europeaan die namens Europa op voet van gelijkheid met Amerika gaat onderhandelen ten einde de betrekkingen op nieuwe leest te schoeien. Het is evenwel de vraag of juist het verlenen van grotere bevoegdheden aan de Europese Raad wel zoveel ef fect hebben, omdat dit orgaan ten slotte is ontstaan uit de behoefte aan een Europees gezag, doch in wezen niet veel anders is dan een optelsom van veel Europese en nationale on macht. Zelfs bij een versterkten recht streeks gekozen parlement met, zo zegt Tindemans. recht van initiatief, betekent het dat tussen de regerings leiders een samenwerkingsvorm wordt gezocht die veel dichter aan leunt bij De Gaulle's ideaal van een Europa der Vaderlanden dan bij dat van een federatief Europa Tindemans erkent dat het tot stand brengen van een economische en mo netaire eenwording het kernpunt is waaromheen een Verenigd Europa moet worden geformuleerd. Zijn rap port onthult echter tevens dat het momenteel, gegeven de uiteenlopende problemen in diverse lidstaten en de opvattingen omtrent dit onderwerp, onmogelijk is voorstellen van ver gaande strekking te doen. Hij is er dan ook voorstander van een speciale rela tie te kweken tussen de landen die via de zgn. „munfc-slang" de onderlinge waarde van hun valuta binnen vrij strikte grenzen vastleggen en landen zoals GrootrBrittannië, Ierland en Ita lië, die er niet aan mee kunnen doen vanwege hun wankele economische toestand. Tindemans bepleit dat de sterke lan den die wel verder kunnen Integreren daar onderling mee doorgaan en de zwakke landen dan via die speciale re latie op sleeptouw houden, zodat Eu ropa niet uiteenvalt. Dit is een gevaarlijk uitgangspunt, omdat het een scheiding aanbrengt tussen de sterke en zwakke EEG- landen. (Willy Brandt heeft dat ook al eens voorgesteld). Het kweekt boven dien een soort mark-zone, waarin de Bondsrepubliek een oppermachtige rol moet gaan vervullen. Wanneer de Europese stukken eenmaal zo op het bord staan, ligt daarin een hoeveel heid politieke splijtstof opgeslagen die met de allergrootste zorg dient te wor den bewaakt Omdat een gezamenlijk defensiebe leid voorlopig niet haalbaar Is, behoeft volgens Tindemans een Europees vei ligheidsbeleid niet te worden uitgeslo ten. Gezamenlijk optreden op dit ter rein kan naar het oordeel van de rap porteur ertoe bijdragen dat de Euro pese identiteit zich gaat ontplooien en dat Europa op dit gebied door ge sprekspartners als een eenheid wordt erkend. De Nederlandse regering heeft een tijdlang de hoop gekoesterd dat het veel dieper gravende rapport- Spierenburg een belangrijke invloed zou hebben op het rapport- Tindemans. Welnu, dat is eigenlijk niet het geval. Dit rapport-Tindemans is. zoals gezegd, een ontgoochelend werkstuk. Het zou onzin zijn om daar voor deze bekwame Belgische premier verantwoordelijk te maken. Hij heeft een synthese moeten vervaardigen tussen zeer ongelijke gegevens. Bij voorbeeld. de niet al te zeer manifeste politieke wil van de lidstaten om tot eenheid te geraken ten koste van na tionale bevoegdheden, doch ten voor dele van een Europees gezag, en het verlangen van een grote meerderheid van de Europese bevolking naar meer eenwording uit voornamelijk instinc tief besef dat voor de probiemen-van- vandaag geen nationale oplossingen meer mogelijk zijn. Degenen die hem tijdens z'n Europese rondreis hebben aangeraden om maar op te houden met het zoeken naar een Europese eenheid (zoals bijvoorbeeld de Britse vakbeweging) zullen straks wel degelijk ook invloed uitoefenen als het rapport-Tindemans in de Euro pese Raad van Regeringsleiders wordt besproken. Daar, in Luxemburg, begin maart, wordt de Europese politieke wil dan toch weer beproefd met de botte bijl van nationale politieke onmacht. Het rapport-Tindemans is dan ook vooral ontgoochelend vanwege de duidelijk aanwezige wanhoop omtrent een Europese toekomst. Waar Tinde mans vertrouwt op de „eigen dyna miek" van versterkte Europese instel lingen, lijkt dit vooralsnog voorbarig. Europa moet éérst overleven - er is sprake van een negatieve ontwikke ling die tot een der grootste Europese drania's-aller-tijden kan uitgroeien. De Europese bewustwording daarom trent heeft Tindemans althans aange spoord. En zodoende prijst men in commentaren van bijvoorbeeld Duitse regeringszijde dan ook zijn „realistische" aanpak. Die vormt ech ter een minimaal uitgangspunt, maar helaas laat het huidige Europa geen grote visie toe. TINDEMANS ik gr in de Politiek »9?6 EEN KEERPUNT en IK stop met kottienrimkcm Middcn-Oosten-debat in Veiligheidsraad Landen - Kampen Jordanië 156.280 (inbegrepen 260.445 verplaatste vluchtelingen in 1967) West-Jordaanooever Gaza-strook Libanon Syrië 72.529 195.216 97.111 50.179 (inbegrepen 20.492 verplaatste vluchtelingen in 1967) Totalen 570.315 Niet in kampen 444.291 215.492 130.873 94.587 128.088 Totaal 599.571 1.013.331 1.583.646 De gegevens zijn van 30 juni 1974 vanwege de gebeurtenissen ln Libanon zijn de gegevens over '74-'75 nog niet gepubliceerd. In de cijfers voor Jordanië en Syrië zijn inbegrepen 281.000 vluchtelingen die in 1967 verplaatst werden (Van onze correspondent) Washington - Het debat over het Midden-Oosten dat maandag in de Veiligheidsraad van de Ver enigde Naties begint, kan het begin van een nieuwe fase inluiden voor de relaties tussen Israël en zijn Arabi sche buren, en niet minder voor die tussen Israël en de Verenigde Sta ten. Gedurende de afgelopen maanden zijn er aanwijzingen ge weest dat Washington bezig is zijn positie te wijzigen, niet zozeer ten nadele van Israël als wel ten gunste van de Arabische landen. Het belangrijkste signaal was dat de Ameri kaanse regering zich niet krachtig verzette tegen de motie waardoor vertegenwoordi gers van het Palestijnse bevrijdingsfront als waarnemers zullen deelnemen aan de be raadslagingen van de Veiligheidsraad. Israël heeft Washington dat kwalijk genomen en aangekondigd dat het de bijeenkomst van de Veiligheidsraad zal boycotten. De Amerikaanse regermg stelt zich echter op het standpunt dat zij geen veto kon uitspre ken over de Palestijnse deelneming, omdat het een procedurekwestie betrof. Niettemin is Washington er niet in geslaagd Israël tot andere gedachten te brengen. Wanneer de Arabische gedelegeerden er ech ter in zouden slagen om de Veiligheidsraad zijn vorige resolutie te laten amenderen, zo dat de Palestijnen wél als volwaardige ge sprekspartners aan het debat kunnen deel nemen, zal de Amerikaanse regering zonder twjjfel van zijn vetorecht gebruik maken. Van belang is dat Israël er onlangs op heeft aangedrongen om de Geneefse conferentie te hervatten, maar zonder vertegenwoordigers van het Palestijnse bevrijdingsfront, terwijl Egypte ook de gesprekken in Genève wilde hervatten, maar met deelneming van de Pa lestijnen. Deze standpunten lijken een moge lijkheid te openen voor diplomatieke ma noeuvres waarbij het erom zal gaan hoeveel Israël eraan gelegen is om de Veiligheidsraad buiten de onderhandelingen te houden. Diplomaten in kringen van de Verenigde Na ties verwachten dat het debat in de Veilig heidsraad zal ontaarden in wederzijdse be schuldigingen en propaganda zonder dat er wezenlijke en bindende oplossing gevonden zal worden. Maar zelfs in dat geval zal het gekrakeel een pluspunt voor de Palestijnen opleveren, omdat zij voor het eerst met de officiële status van waarnemers zijn toegela ten tot een internationaal lichaam. 2. De geografische verdeling van be volking van Palestijn se afkomst vol- gens laatst bekende en betrouwbare gegevens: Oost-Jordaanoever 1.100.000 W est-J ordaanoe ver 7,16.000 Gaza 364.000 Israël 400.000 Libanon 240,000 Syrië 186.705 Koeweit 147.696 Egypte 33.000 Saoedi-Arabië 32.313 Golf Emiraten 20.000 Irak 24.000 Lybië 5.000 Amerika (VS) 25.000 Het totaal is 3.293.714

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1976 | | pagina 4