Laten leven
en leven
AMERIKANEN HEBBEN VETORECHT ACHTER DE HAND
AMERIKA NIET BLIJ
MET AFWEZIGHEID ISRAEL
Protest tegen prijzen
in Portugal
RAPPORT TINDEMANS
ONTGOOCHELEND
WERKSTUK
ZATERDAG 10 JANUAR11976
Het
Act regelmatig geven van commentaar op actuele zaken in de landbouw is -
voor de schrijver, de commentator - een boeiende zaak. hopelijk ook voor zijn
lezers. Een beetje het gevaar van het. almaar inspringen op de actualiteit is dat
je de contouren, de hoofdlijnen van het geheel, in casu de landbouw en het land
bouwbeleid, niet zo scherp voor ogen hebt Door de actuele twijgen, scheuten en
bomen overzie je het bos niet meer. Daarom is het goed zo af en toe de zaken eens
op een rijtje te zetten om overzicht over het geheel te houden. Een eerste artikel
in een nieuw jaar leent zich daar mijns inziens goed toe
Landbouw doet leven, landbouw staat aan de basis van ieder economisch stelsel
Professor Dyson (Universiteit van Pennsylvanië) zegt in de boekenserie 'Het ont
staan der mensheid'. „Van alle culturele vernieuwingen die door de mens gescha
pen zijn, is de uitvinding van de landbouw één van de meest ingrijpende geweest
Deze schijnbaar eenvoudige ontdekking van beplanting, het kweken en het oog
sten van voedsel, verschafte de basis voor grotere populaties en opende de weg
voor alle samengestelde maatschappijen en hogere beschavingen die volgden
Een mens, ieder mens,, moet genoeg en goed voedsel iedere dag tot zich nemen,
wil hij in leven blijven en zwaar werken, een of andere economische bezigheid,
oftewel een beroep kunnen uitoefenen De voorgaande zin is in notedop in feite
het probleem van de ontwikkelingslanden. Te weinig en verkeerd voedsel veroor
zaakt honger. Honger zorgt voor futloosheid, weinig produktie en armoe. Omdat
er armoe is kan er ook geen voedsel gekocht worden - gevolg honger - de cirkel is
daarmee rond. Eenvoudige conclusie: de voedselproduktie is van vitaal belang
voor ieder volk. Voedsel laat, doet en verschaft leven en stimuleert tot bedrijvig
heden, zowel tot economische ais culturele en sociale activiteiten.
Hel
let is ook niet toevallig dat bij de totstandkoming van de EEG begonnen is
met een gezamenlijk landbouwbeleid. Landbouw vormt de basis van een econo
mische gemeenschap en kan als grondslag dienen voor een gemeenschappelijke
grotere welvaart. Om de kansen op meer welvaart te verbeteren is het nodig dat
er een redelijk stabiel prijsniveau is van voedsel en andere landbouwprodukten.
Wat anders gezegd, iedere EEG-consument moet ten allen tijde en voor redelijke
prijzen, genoeg, ja zelfs overvloedig voedsel van allerlei soort en van hoge kwali
teit kunnen kopen Er mag geen sprake zijn van een voedselprobleem, want te
weinig en niet goed voedsel remt iedere andere ontwikkeling.
Wat men momenteel ook de EEG verwijten wil, die zojuist omschreven doelstel
ling van het landbouwbeleid was een zeer juist uitgangspunt. Die doelstelling is
ook volledig gerealiseerd. Dankzij de inspanningen van de landbouw is de EG-
markt de best beveiligde ter wereld. Bovendien één van de goedkoopste (voor de
consument) en één van de stabielste Da's de ene kant van de medaille. De andere
doelstelling van het EG-landbouwbeleid was het verschaffen van een redelijke le
vensstandaard voor de agrarische bevolking; in de landbouw zou een inkomen
genoten moeten worden, vergelijkbaar met wat in andere sectoren van de maatr
schappij verdiend wordt. Die doelstelling is niet verwezenlijkt, tot verdriet van
ieder die in of ten behoeve van de landbouw werkt. Beperkt tot ons land zit een
kwart van de landbouw-inkomens onder het minimuminkomen (rond 14.000-
netto per jaar). Da's wat anders dan een redelijke levensstandaard, daar kun je als
landbouw(er) nauwelijks van leven.
Wai
JLjISSABON - Er staan Portugal weer
roerige tijden te wachten. De schijn
bare politieke stabiliteit op dit mo
ment wordt ondergraven door de re
cordstijgingen van de prijzen en de
tekorten aan eerste levensbehoeften.
Voor vlees en znivelprodukten van
slechte kwaliteit staan de Portugezen
iedere dag weer urenlang in de rij;
melk is vrijwel overal slechts in blik
verkrijgbaar. De linkse eenheidsvak
centrale heeft nu een scherp offensief
tegen de duurte en de tekorten aange
kondigd, dat op 17 januari tijdens een
massabetoging in het sportstadion
van Lissabon vorm zal krijgen.
De. pas na veel moeite gereconstrueerde
Portugese regering ziet deze massabe
toging met zorg tegemoet. In regerings
kringen wordt gevreesd dat uiterst
links van de onrust en ontevredenheid
onder de arbeidersbevolking gebruik
opinie en achtergrond
KISSINGER
Midden-Oosten-debat in Veiligheidsraad
(Van onze correspondent)
J ERUZALEM - Maandag a.s. zal moeten blijken of de Verenigde Staten hun politiek ten aanzien
van het Midden-Oosten wezenlijk zullen veranderen. Op die dag komt de Veiligheidsraad bijeen en
zullen de vertegenwoordigers van de PLO met de hulp van Syrië proberen een einde te maken aan
resolutie 242. die acht jaar geleden door diezelfde raad is aangenomen.
r aaraan is het falen van de laatste doelstelling te wijten? Ons inziens zijn er
twee schuldigen aan te wijzen, enerzijds de EEG-commissie. anderzijds de natio
nale regeringen
De EEG is schuldig omdat:
1 Het markt- en prijsbeleid onvoldoende functioneert. De kostenstijgingen wor
den slechts voor een deel in de nieuwe prijzen verwerkt en het marktbeheer van
de EEG-instellingen rammelt als een hond met een conservenblik aan de staart.
2. Het structuurbeleid teveel is afgestemd op schaalvergroting. De afvalrace van
het almaar groter, wordt door steeds meer ondernemers in ondanks afgenomen.
Het elastiek van het ondernemerschap is zo zachtjesaan uitgerekt.
De nationale overheid is eveneens schuldig. De EEG doet tot op dit moment niets
anders dan een markt- en structuurbeleid vormen. Resteren de belangrijkste sec
toren van het fiscale en sociale beleid voor de nationale overheid. Joris Schouten,
de voorzitter van de KNBTB heeft onlangs, sprekend over het fiscale en sociale
beleid van het kabinet-Den Uyl een paar krasse opmerkingen gebezigd:
„In- vergelijking met de oprechte bezorgdheid van de grote politieke voormannen
in de wereld bedrijft het kabineLDen Uyl in Nederland een kruidenierspolitiek",
aldus Schouten. „Terwijl overal in de wereld pogingen worden ondernomen om de
opbrengst van de landbouwproduktie op te voeren, is de Nederlandse regering
bezig om beperkende maatregelen op te leggen aan de zo noodzakelijke en goed
functionerende landbouw. In plaats van gestimuleerd te worden, wat Je zou ver
wachten met het oog op de kritieke voedselsituatie in de wereld, wordt de Neder
landse landbouw steeds afgestraft door zijn regering". Als het de boer een keer
financieel meezit, springt de inkomstenbelasting hem als een hongerige wolf naar
de strot om hem leeg te zuigen. De boer is daarom niet in staat te investeren en
met het oog op de toekomst een rendabel bedrijf op te bouwen.
Het wensenpakket van de landbouw laat zich na dit 'j'accuse' vrij gemakkelijk
invullen. We mogen overigens ook als landbouw wel oppassen dat we door alle
onvervulde wensen dat wat bereikt en toegezegd is. niet uit het oog verliezen.
Maar met dank voor wat het beleid realiseerde, moeten we helaas constateren dat
het eindresultaat onvoldoende is tot nu toe. Wat we willen dit jaar en komend
jaar is kort gezegd: meer prioriteit voor de onmisbare sector landbouw. De tijd
vari spotgoedkoop voedsel is onherroepelijk voorbij. Toch fungeert de landbouw
nog te vaak als sluitpost op een nationale begroting. Op sluitposten moet altijd
bezuinigd worden, weet ieder uit ervaring. Dat kun je echter niet ongestraft blij
ven doen. Dat heeft de olie wel bewezen.
Mr. Gerard W. Smallegange
zal maken om te agiteren tegen de be
houdende koers die de regering na de
opstand van enkele legeronderdelen in
november vorig jaar is gaan varen.
Vooral de socialistische partij van Mario
Soares heeft grote moeite de regerings-
politiek aan de achterban te verkopen,
terwijl de volks- en christen
democraten zich terdege voorbereiden
op de komende verkiezingen, die de
wending naar rechts in de Portugese po
litiek via de stembus moeten bevesti
gen.
Behalve de slechte economische situa
tie. wordt Portugal momenteel geteis
terd door een onrustbarend toene
mende criminaliteit Roofovervallen
door met automatische geweren bewa
pende bendes zijn aan de orde van de
dag: huizen worden leeggestolen, juwe
liers en banken overvallen, politieman
nen die trachten in te grijpen, neerge
schoten.
De afwezigheid van Israël, uit protest
tegen de aanwezigheid van de Pales-
tijnen dwingt de Verenigde Staten min
of meer om het standpunt van Israël te
vertegenwoordigen. Dit verklaart dan
ook het huidige verblijf van Israels
minister van buitenlandse zaken, Al-
lon. in Washington.
Kissinger is niet zo blij met de weige
ring van Israël in de Veiligheidsraad te
verschijnen. Bovendien heeft hij zich
niet bereid verklaard tevoren zijn veto
uit te spreken over een eventuele
nieuwe resolutie, die een punt zet ach
ter resolutie 242. Meer dan acht jaar
geleden, na de overwinning van Israël
in de Zesdaagse oorlog, verklaarde de
toenmalige president Johnson, dat de
door Israël in de oorlog veroverde ge
bieden gebruikt konden worden in de
onderhandelingen. Met andere woor
den: Israël hoefde zich niet terug te
trekken alvorens hierover onderhan
deld te hebben met haar buurlanden.
Resolutie 242
Dit Amerikaanse standpunt vormde
de basis voor resolutie 242, waarin
aangedrongen wordt op een vredesre
geling, waarbij Israël zich zal terug
trekken van door haar bezette gebie
den, In tegenstelling tot de Engelse
tekst, luidt de Franse versie van deze
formule echter, dat Israël zich van alle
bezette gebieden zal moeten terug
trekken. Dit is ook de lezing die de
Arabieren eraan geven. Daarnaast
wordt er in de resolutie gesproken over
een rechtvaardige oplossing van het
vluchtelingenprobleem. Zoals na de
Yom-Kippoeroorlog van oktober 1973,
bleef deze resolutie de basis van alle
onderhandelingen.
Voor Israël had dit twee voordelen: ten
eerste hoefde zjj niets terug te geven
zonder onderhandelingen, hetgeen de
Arabieren dwong met haar rond de ta
fel te gaan zitten. Ten tweede was er
geen sprake van erkenning van de po
litieke rechten van de Palestij nen als
een volk met recht op een staat. Ook
de conferentie van Genève, onder
voorzitterschap van Amerika en Rus
land, bracht geen wezenlijke verande
ring in deze grondbeginselen. De uit
nodiging tot deelname in de Veilig
heidsraad aan de PLO houdt echter
een zekere politieke erkenning in van
deze organisatie als de vertegenwoor
diger van het Palestijnse volk.
Israëls vrees gaat echter niet uit naar
eventuele Palestijns-Syrische eisen,
maar juist naar een meer gematigd
voorstel. Zo is het heel wel mogelijk,
dat één van de Europese landen met
een voorstel tot erkenning van de PLO
komt. zonder daarbij vergaande eisen
te stellen. Het is de Israëlische rege
ring duidelijk, dat Amerika haar veto
zal uitspreken over een eventuele eis
tot oprichting van een Palestijnse
staat. Maar of Amerika haar veto zal
uitspreken over een gematigde resolu
tie van één van haar westerse bondge
noten. blijft een vraag.
Geheime beloften
Vooral de laatste maanden heeft Ame
rika reeds enkele malen laten door
schemeren, dat het misschien wel tijd
wordt dat de Palestijnen als onder
handelingspartner erkend worden.
Daartegenover staat, dat Amerika in
september jongstleden, bij het sluiten
van de eerste Israêlisch-Egyptische
interimregeling zich verplicht heeft de
Palestijnen niet te erkennen zonder
voorafgaand beraad met Israël. Hoe
wel deze Amerikaanse beloftes deel
uitmaakten van een geheime
Amerikaans-Israëlische overeen
komst. heeft- de Israëlische regering de
meeste van deze geheime beloftes la
ten uitlekken.
Kissinger bevindt zich dan ook in een
moeilijke positie. Enerzijds is hij
kwaad op zijn Israëlische collega's
vanwege hun manier van optreden,
maar anderzijds kan hjj niet ontken
nen dat hy deze beloftes heeft gedaan.
Bovendien kan deze Israëlische
struisvogelpolitiek ten aanzien van de
Palestijnen niet lang standJiouden,
(Van onze correspondent)
B RUSSEL - „Mijn huiswerk is gedaan - de lidstaten moeten nu
zien wat ze ermee doen". Aldus de Belgische eerste minister Leo
Tindemans die na een jaar van noeste verkenningen in de EEG-
landen met een nogal ontgoochelend rapport over de inhoud van
een Europese Unie voor de dag is gekomen.
Zelfs de Israëlische regering begint er
langzaam van overtuigd te raken, dat
de Palestijnen bestaan en dat er op de
een of andere manier met hen onder
handeld zal moeten worden. Zolang
echter de PLO het verdwijnen van de
staat Israël en de oprichting van een
Palestijnse democratische staat voor
staat, is er niet veel te onderhandelen.
Er gaan dan ook in Israël stemmen op
die beweren dat de regering de Pales
tijnen moet erkennen op voorwaarde
dat deze de staat Israël erkennen.
Daarentegen is er een grote groep die
beweert, dat er slechts een vluchtelin
genprobleem is, dat de Arabische sta
ten moeten oplossen. Zij zien voorna
melijk in Jordanië het vaderland van
de Palestijnse vluchtelingen. Zo ver
klaarde Moshe Dayan deze week in
een interview op de Israëlische televi
sie, dat de oplossing van het Pales
tijnse vluchtelingenprobleem zeer ze
ker niet in de oprichting van nóg een
staat tussen Israël en Jordanië ligt.
maar dat Jordanië zelf reeds een staat
voor de Palestünen is.
Premier Rabin neemt echter een meer
gematigd standpunt in. Hij heeft ver
klaard, dat als de PLO haar handvest,
waarin het verdwijnen van de staat Is
raël als doel is gesteld, nietig ver
klaart, hij bereid is zijn standpunt te
herzien. Ook de Israëlische minister
van buitenlandse zaken, Allon, neemt
ten aanzien van de Palestijnen een vrij
gematigd standpunt in. De geruchten
gaan zelfs dat hij reeds in het geheim
met enkele vertegenwoordigers van de
Palestijnen onderhandeld heeft. Door
Israël wordt dit echter fel ontkend.
Ook voor het Israëlische publiek is er
kenning van de PLO in dit stadium
niet aanvaardbaar. Mocht de Veilig
heidsraad er dan ook toe overgaan de
Palestijnen voortaan in de onderhan
delingen te betrekken, dan zal Israël
zich wederom in een uiterst moeilijk
parket bevinden. Het is zeer wel moge
lijk, dat Israël zich dan uit verdere on
derhandelingen zal terugtrekken.
Met dit argument zal de Israëlische
minister van buitenlandse zaken
proberen Kissinger alsnog te overtui
gen zijn veto te geven aan elk voorstel
dat de huidige onderhandelingsbe
ginselen in gevaar brengt.
Tindemans. die zijn werkstuk eind vo
rig jaar aan de regeringsleiders van de
negen lidstaten heeft verstrekt, hield
het woensdagmiddag te Brussel in de
openbaarheid ten doop onder het
motto „redden wat er te redden valt"
het bestaande gezamenlijke Eu
ropa opdat tenminste het uitzicht op
een Verenigd Europa behouden blijft.
In de overtuiging van de Belgische
premier moet nu het grote debat over
Europa beginnen: tussen de regerin
gen, in de parlementen en in de open
bare mening. „Het rapport is er. Men
kan er niet meer omheen. Wanneer
men doet wat Ik heb voorgesteld, dan
kan daaruit een Europese Unie eer
lang voortvloeien. Doet men het niet.
dan is zelfs wat de EEG nu heeft be
reikt niet meer houdbaar"
De maatregelen die Tindemans op het
oog heeft, zijn er vooral op gericht Eu
ropa een gezag te geven, door het ver
lenen van meer bevoegdheden aan de
Europese Raad van Regeringsleiders.
Die zou de richtlijnen moeten vaststel
len. waaruit dan de ministerraden de
besluiten zouden moeten destilleren.
Men behoort het eens te worden over
de terreinen waarop men een geza
menlijk buitenlands beleid wil aan
vaarden en het uitvoeren van be
paalde taken zelfs aan een werkgroep
van regeringschefs of. zonodig, aan een
hunner delegeren. Tindemans denkt
bijvoorbeeld aan één Europeaan die
namens Europa op voet van gelijkheid
met Amerika gaat onderhandelen ten
einde de betrekkingen op nieuwe
leest te schoeien.
Het is evenwel de vraag of juist het
verlenen van grotere bevoegdheden
aan de Europese Raad wel zoveel ef
fect hebben, omdat dit orgaan ten
slotte is ontstaan uit de behoefte aan
een Europees gezag, doch in wezen
niet veel anders is dan een optelsom
van veel Europese en nationale on
macht. Zelfs bij een versterkten recht
streeks gekozen parlement met, zo
zegt Tindemans. recht van initiatief,
betekent het dat tussen de regerings
leiders een samenwerkingsvorm
wordt gezocht die veel dichter aan
leunt bij De Gaulle's ideaal van een
Europa der Vaderlanden dan bij dat
van een federatief Europa
Tindemans erkent dat het tot stand
brengen van een economische en mo
netaire eenwording het kernpunt is
waaromheen een Verenigd Europa
moet worden geformuleerd. Zijn rap
port onthult echter tevens dat het
momenteel, gegeven de uiteenlopende
problemen in diverse lidstaten en de
opvattingen omtrent dit onderwerp,
onmogelijk is voorstellen van ver
gaande strekking te doen. Hij is er dan
ook voorstander van een speciale rela
tie te kweken tussen de landen die via
de zgn. „munfc-slang" de onderlinge
waarde van hun valuta binnen vrij
strikte grenzen vastleggen en landen
zoals GrootrBrittannië, Ierland en Ita
lië, die er niet aan mee kunnen doen
vanwege hun wankele economische
toestand.
Tindemans bepleit dat de sterke lan
den die wel verder kunnen Integreren
daar onderling mee doorgaan en de
zwakke landen dan via die speciale re
latie op sleeptouw houden, zodat Eu
ropa niet uiteenvalt.
Dit is een gevaarlijk uitgangspunt,
omdat het een scheiding aanbrengt
tussen de sterke en zwakke EEG-
landen. (Willy Brandt heeft dat ook al
eens voorgesteld). Het kweekt boven
dien een soort mark-zone, waarin de
Bondsrepubliek een oppermachtige
rol moet gaan vervullen. Wanneer de
Europese stukken eenmaal zo op het
bord staan, ligt daarin een hoeveel
heid politieke splijtstof opgeslagen die
met de allergrootste zorg dient te wor
den bewaakt
Omdat een gezamenlijk defensiebe
leid voorlopig niet haalbaar Is, behoeft
volgens Tindemans een Europees vei
ligheidsbeleid niet te worden uitgeslo
ten. Gezamenlijk optreden op dit ter
rein kan naar het oordeel van de rap
porteur ertoe bijdragen dat de Euro
pese identiteit zich gaat ontplooien en
dat Europa op dit gebied door ge
sprekspartners als een eenheid wordt
erkend.
De Nederlandse regering heeft een
tijdlang de hoop gekoesterd dat het
veel dieper gravende rapport-
Spierenburg een belangrijke invloed
zou hebben op het rapport-
Tindemans. Welnu, dat is eigenlijk
niet het geval. Dit rapport-Tindemans
is. zoals gezegd, een ontgoochelend
werkstuk. Het zou onzin zijn om daar
voor deze bekwame Belgische premier
verantwoordelijk te maken. Hij heeft
een synthese moeten vervaardigen
tussen zeer ongelijke gegevens. Bij
voorbeeld. de niet al te zeer manifeste
politieke wil van de lidstaten om tot
eenheid te geraken ten koste van na
tionale bevoegdheden, doch ten voor
dele van een Europees gezag, en het
verlangen van een grote meerderheid
van de Europese bevolking naar meer
eenwording uit voornamelijk instinc
tief besef dat voor de probiemen-van-
vandaag geen nationale oplossingen
meer mogelijk zijn.
Degenen die hem tijdens z'n Europese
rondreis hebben aangeraden om maar
op te houden met het zoeken naar een
Europese eenheid (zoals bijvoorbeeld
de Britse vakbeweging) zullen straks
wel degelijk ook invloed uitoefenen als
het rapport-Tindemans in de Euro
pese Raad van Regeringsleiders wordt
besproken. Daar, in Luxemburg, begin
maart, wordt de Europese politieke wil
dan toch weer beproefd met de botte
bijl van nationale politieke onmacht.
Het rapport-Tindemans is dan ook
vooral ontgoochelend vanwege de
duidelijk aanwezige wanhoop omtrent
een Europese toekomst. Waar Tinde
mans vertrouwt op de „eigen dyna
miek" van versterkte Europese instel
lingen, lijkt dit vooralsnog voorbarig.
Europa moet éérst overleven - er is
sprake van een negatieve ontwikke
ling die tot een der grootste Europese
drania's-aller-tijden kan uitgroeien.
De Europese bewustwording daarom
trent heeft Tindemans althans aange
spoord. En zodoende prijst men in
commentaren van bijvoorbeeld
Duitse regeringszijde dan ook zijn
„realistische" aanpak. Die vormt ech
ter een minimaal uitgangspunt, maar
helaas laat het huidige Europa geen
grote visie toe.
TINDEMANS
ik gr in de Politiek
»9?6 EEN KEERPUNT
en IK stop met kottienrimkcm
Middcn-Oosten-debat in Veiligheidsraad
Landen - Kampen
Jordanië 156.280
(inbegrepen 260.445 verplaatste vluchtelingen in 1967)
West-Jordaanooever
Gaza-strook
Libanon
Syrië
72.529
195.216
97.111
50.179
(inbegrepen 20.492 verplaatste vluchtelingen in 1967)
Totalen 570.315
Niet in kampen
444.291
215.492
130.873
94.587
128.088
Totaal
599.571
1.013.331 1.583.646
De gegevens zijn van 30 juni 1974 vanwege de gebeurtenissen ln Libanon zijn
de gegevens over '74-'75 nog niet gepubliceerd.
In de cijfers voor Jordanië en Syrië zijn inbegrepen 281.000 vluchtelingen die in
1967 verplaatst werden
(Van onze correspondent)
Washington - Het debat over
het Midden-Oosten dat maandag in
de Veiligheidsraad van de Ver
enigde Naties begint, kan het begin
van een nieuwe fase inluiden voor de
relaties tussen Israël en zijn Arabi
sche buren, en niet minder voor die
tussen Israël en de Verenigde Sta
ten. Gedurende de afgelopen
maanden zijn er aanwijzingen ge
weest dat Washington bezig is zijn
positie te wijzigen, niet zozeer ten
nadele van Israël als wel ten gunste
van de Arabische landen.
Het belangrijkste signaal was dat de Ameri
kaanse regering zich niet krachtig verzette
tegen de motie waardoor vertegenwoordi
gers van het Palestijnse bevrijdingsfront als
waarnemers zullen deelnemen aan de be
raadslagingen van de Veiligheidsraad. Israël
heeft Washington dat kwalijk genomen en
aangekondigd dat het de bijeenkomst van de
Veiligheidsraad zal boycotten.
De Amerikaanse regermg stelt zich echter op
het standpunt dat zij geen veto kon uitspre
ken over de Palestijnse deelneming, omdat
het een procedurekwestie betrof. Niettemin
is Washington er niet in geslaagd Israël tot
andere gedachten te brengen.
Wanneer de Arabische gedelegeerden er ech
ter in zouden slagen om de Veiligheidsraad
zijn vorige resolutie te laten amenderen, zo
dat de Palestijnen wél als volwaardige ge
sprekspartners aan het debat kunnen deel
nemen, zal de Amerikaanse regering zonder
twjjfel van zijn vetorecht gebruik maken.
Van belang is dat Israël er onlangs op heeft
aangedrongen om de Geneefse conferentie te
hervatten, maar zonder vertegenwoordigers
van het Palestijnse bevrijdingsfront, terwijl
Egypte ook de gesprekken in Genève wilde
hervatten, maar met deelneming van de Pa
lestijnen. Deze standpunten lijken een moge
lijkheid te openen voor diplomatieke ma
noeuvres waarbij het erom zal gaan hoeveel
Israël eraan gelegen is om de Veiligheidsraad
buiten de onderhandelingen te houden.
Diplomaten in kringen van de Verenigde Na
ties verwachten dat het debat in de Veilig
heidsraad zal ontaarden in wederzijdse be
schuldigingen en propaganda zonder dat er
wezenlijke en bindende oplossing gevonden
zal worden. Maar zelfs in dat geval zal het
gekrakeel een pluspunt voor de Palestijnen
opleveren, omdat zij voor het eerst met de
officiële status van waarnemers zijn toegela
ten tot een internationaal lichaam.
2. De geografische verdeling van be
volking van Palestijn
se afkomst vol-
gens laatst bekende en betrouwbare
gegevens:
Oost-Jordaanoever
1.100.000
W est-J ordaanoe ver
7,16.000
Gaza
364.000
Israël
400.000
Libanon
240,000
Syrië
186.705
Koeweit
147.696
Egypte
33.000
Saoedi-Arabië
32.313
Golf Emiraten
20.000
Irak
24.000
Lybië
5.000
Amerika (VS)
25.000
Het totaal is
3.293.714