Onderdeel molen Hulst
deze week in reparatie
Mevrouw Boertien: „Ik moet mijn taak nog haarscherp leren zien"
Behoud Zwartenhoek bij Axel
is 'meer dan verantwoord'
conclusie rapport 'de steltkluut EN COÖRDINATIEORGAAN:
rapport gebaseerd
OP waarnemingen
gedurende 5 jaar
eigenujke RESTAURATIE LAAT NOG even op zich wachten
VERSNELD INENTEN RUNDVEE
IN OOST-ZUID-BEVELAND
EN ZEEUWSCK-VLAANDEREN
DONDERDAG 8 JANUARI 1976
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
9
AXEL De vogelwacht Oost|
Zeeuwsch-VIaandercn 'De Steltkluut'
en de stichting Zeeuws Coördinatieor
gaan voor Natuur-, Landschaps- en
Milieubescherming hebben een rap
port uitgegeven, waarin wordt gecon
cludeerd dat liet krekengebied Zwar
tenhoek ten zuidwesten van Axel
•meer dan verantwoord' is. Het rap
port kwam tot stand onder redactie
van de heer L. L. Tom beur uit Gent
en is gebaseerd op waarnemingen ge
durende de periode 1970-1974.
De heer Tombeur noemt Zwarten
hoek een prachtig voorbeeld van het
Zeeuwse krekenlandschap: 'een kreek
met lage weilanden, dijken en hoger
bouwland'. Uit een uitgebreid histc
risch overzicht blijkt, dat op de
plaats, waar nu de negen hectare
grote kreek Zwartenhoek is, van 1586
(prins Maurits stak toen de dijken
door) tot 1790 (de aanleg van de
Sasdijk) buitendijks was gelegen.
Bond 1900 is een flink deel van de
voordien veel grotere kreek verzand
en werden de binnendijkse schorren
omgezet in weiden. De laatste ingreep
voor het gebied was de aanleg van
rijksweg 61 in 1970 toen ruim een
derde van het open water werd ge
dempt. In het overzicht over de vogel
stand staat, dat Zwartenhoek een zeer
rijke broedpopulatie heeft. Het aantal
waargenomen soorten en ondersoor
ten is 148- In het hoofdstuk over de
vegetat staat, dat Zwartenhoek
ongunstig wer dbeinvloed door de
mens en zijn chemische onrust. In,
totaal werden in het gebied, dat in'
totaal veertig hectare groot is. 2301
plantesoorten aangetroffen. Voorts!
zijn in het rapport korte hoofdstuk
ken opgenomen over amfibieën en
vissen, insecten en zwammen. Voorts
wordt gewezen op de verstoring van
het milieu door lawaai, lucht-, water
en bodemverontreiniging. Zo zorgt de
Sluiskilse industrie voor een voortdu
rend achtergrondlawaai. Vooral het
lawaai veroorzaakt door het verkeer
op rijksweg 61 en op de weg Hulst-
Goese politie houdt
cursus voor jonge
bromfietsers
GOES Meisjes en jongens, die
binnenkort 16 jaar worden en van
plan zijn om op een bromfiets te
gaan rijden, kunnen deelnemen aan
een door de gemeentepolitie van Goes
te geven verkeerseursus. Daarin wor
den de algemene gedragsregels, de
bijzondere gedragsregels voor brom
fietsei's en de technische eisen, waar
aan bromfietsen moeten voldoen, be
sproken.
Ook zij, die kort geleden 16 jaar zijn
geworden en hun kennis van de ver-
keersvoorschriften niet voldoende vin
den, kunnen aan de cursus deelne-
De gehele cursus bestaat uit drie
lessen en zal worden gegeven in het
bureau van politie te Goes, Valckeslot-
lan no. 6. op de vrijdagen 23 en 3D
januari en 6 februari 1976 's avonds
van half acht tot negen uur.
(ADVERTENTIE)
een miljoen gulden aan prijzen
Een kant-en-klaar-pakket om zelf een wandkleed te borduren of
te knopen van de Leldsche Wolspinnerij N.V., Lelden,
Te winnen In de Natfonafe Puzzelaktletb.V.
Nationaal Fonds Sport Gehandicapten,
Sas van Gen: i.s opvallend. Dit geld:
ook voor het lawaai van het motor
crossterrein ten oosten van Zwarten
hoek. In een evaluatie wordt de land
schappelijke waarde 'groot' genoemd
de botanische waarde eveneens I
'groot'. De waarde als broedgebied is
volgens de samensteller van het rap
port "zeer groot', evenals de waarde
als fourageer- en rustgebied voor vo-l
gels. Voor de integratie van de biolo
gische waarden wordt de waarde van'
Zwartenhoek 'groot' genoemd. „Het!
behoud van Zwartenhoek is dan ook!
meer dan verantwoord, niet alleen als!
enig stukje natuur, maar tevens als!
veldlaboratorium en als schakel bin I
nen het Noordvlaamse en Zeeuws-1
Vlaamse krekenlandschap", aldus de,
evaluatie. De auteur zegt, dat het zeer
te wensen ware, dat de Zwartenhoek
een staatsnatuurreservaat zou worden.'
Het beheer van Zwartenhoek moet,1
aldus de auteur, zijn gericht op het
handhaven van een optimaal milieu
voor de levensgemeenschappen die
het terrein zijn betekenis verlenen en
het zo mogelijk herstellen van ver
dwenen of verdwijnende milieu-voor
waarden Ier verrjking van de diffe
rentiatie van het milieu en daarmee
van de floristische en faunistiscne
rijkdom van het reservaat. Ook de
consulent natuurbehoud van de cul
tuurtechnische dienst, die het rapport
namens het ministerie van landbouw
en visserij aan verschillende instanties
zond, meent, dat voor Zwartenhoek
veiligstellende en beschermende maat
regelen op allerlei gebied dringend
noodzakelijk zijn.
H. WILLEMSEN VIERDE
40-JARIG JUBILEUM
AAN GOESE LTS
GOES Dp lieer II Willemsen. ad-
junct-directeur van de Ijtgerc Techni
sche school te Goes, vierde woensdag
avond zijn veertigjarig jubileum
aan deze school Ditfcit werd gevierd
tijdens de jaarlijkse nieuwjaarsrecep
tie, die in het gebouw van de lts werd
gehouden. De 06-jarige lieer WILlemsen
is sinds 1962 adjunct-directeur van de
Goese lts.
De jubilaris werd onder meer toege
sproken door de directeur, van de
school de heer R. Otten: „Ik wl
heel hartelijk denk zeggen voor
goede samenwerking in do afgelopen
jaren. Ik hoop dat u de paar jaar die
u nog scheiden van uw pensioen door
mag brengen in goede gezondheid".
Namens de directie werd de heer
Willemsen e6n verrekijker aangebo
den.
Verder nam mejuffrouw A. van der
Leedsn namens het bestuur
woord: „Ik zou u willen karakterise
ren als een evenwichtig persoon. Er
zijn mensen die het niet halen, maar
u bent nog stevig met de hele zaak
verbonden. Ik hoop dat we de komen
de jaren met dezelfde goede samen
werking kunnen voortzetten".
Namens het bestuur werd de heer
Willemsen een enveloppe met inhoud
overhandigd.
Voorzorgsmaatregel na constateren van
mond- en klauwzeer in Lokeren (B.)
TERNEUZEN In Zeeuw seh-Vlaanderen en Oostelijk Zuid-Beveland wordt
op het ogenblik onder het rundvee een versnelde inenting tegen mond- en
klauwzeer uitgevoerd. Dit gebeurt naar aanleiding van enkele gevallen van
mond- en klauwzeer die eind december zijn geconstateerd in het Belgische Lo
keren, tussen Antwerpen en Gent, op circa 12 kilometer van de Nederlands-
Belgische grens.
De versnelde inenting, die wordt uitgevoerd door de dierenartsen, is op 31 de
cember voorgeschreven en duurt nog tot eind volgende week. In het gebied
waar de inenting wordt uitgevoerd zijn ongeveer 35.000 stuks rundvee. Naar
een schatting van de dienstdoende inspecteur van de vecarlseiiijkundige dienst
in Middelburg, de heer G. Jongeneel, is op het ogenblik al 75 procent ingeënt
Hij verwacht dai omstreeks 14 januari al het rundvee in Zeeuwsen-Vlaanderen
en Oostelijk Zuid-Beveland zal zijn behandeld. Ket duurt dan nog veertien
dagen voordat de dieren immuun zijn tegen mond- en klauwzeer Voor de rest
van Zeeland geldt geen versnelde inenting. Wel is aan de dierenartsen verzocht
vóór 21 januari het rundvee in te enten. Normaal moet het vee voor 1 maart
zijn ingeënt.
Volgens dr. J. Tesink, directeur van de Gezondheidsdienst voot Dieren in Goes,
is er geen enkele reden tot paniek. De mond- en klauwzeer'naard in Lokeren
is vrij klein: uitsluitend enkele jonge dieren die nog nooit of slechts, eenmaal
waren ingeënt zijn door de ziekte getroffen. In de Belgische provincie Oost-
Vlaanderen is intussen een algeheel vervoersverbod voor dieren ingesteld. In
specteur Jongeneel en dr. Tesink wijzen er op dat een dergelijke maatregel
voor Zeeuwsch-Vlaanderen niet noodzakelijk is geacht. Het versnellen van de
normale jaariijkse inenting vond men voldoende als voorzorgsmaatregel.
VERROTTE SCHOOR
WORDT HERSTELD
HUIST In hel kader van wal
de gemeente Ilulst 'gewone on
derhoudswerkzaamheden' noemt,
wordt deze week een lange
schoor van de molen ln Hulst
gerepareerd. Een lange schoor ls
de meterslange verbfndingsbalk,
die mede wordt gebruikt om de
molen te verkruien, anders ge
zegd: op de wind te zetten.
Het onderhoudswerk bestaat uit
het afzagen en het vervangen van
het onderste stuk van de dikke
balk. De werknemers van het
aannemingsbedrijf P. D. Valke en
Zoon uit Sint Jansteen hebben
daartoe in de werkplaats een
nieuw stuk op maat gemaakt/' en
dat- wordt bevestigd door middel
van een zogenaamde haaklas. Na
derhand wordt de boel verstevigd
met speciale beugels. Het oude
stuk was helemaal verrot door
regenwater. Op het nieuwe stuk
zullen speciale latjes worden ge
monteerd, die ervoor moeten zor
gen dat het water eraf loopt
zonder schade te veroorzaken.
Het gemeentebestuur van Hulst
heeft zich op het standpunt ge
steld, dat het in maal vaardige
staat houden van de molen van
het grootste belang is. Eerder
geopperde plannen om de uit
1792 daterende stenen stellingko
renmolen in te richten als molen
museum zijn daardoor van de
baan. De combinatie van maal-
vaardige molen en molenmuseum
zou niet ideaal zijn, aangezien het
malen een grote stofontwikkeling
tot gevolg heeft, die de tentoon
gestelde attributen zou kunnen
schaden.
Om de molen, die in de huidige
staat al maalvaardig is, in opti
male toestand te brengen, zijn
enkele restauratiewerkzaamheden
gewenst. De gemeenteraad van
Hu.lst zal zich binnen afzienbare
tijd moeten uitspreken over een
voorstel van b- en w. om daar
voor een krediet beschikbaar te
stellen. Zoals het er nu naar
uitziet, zal het geld dat de raad
vorig jaar uittrok om de molen
als museum in te richten moge
lijk worden overgeheveld naar de
post restauratie molen. De ge
meente streeft ernaar om de res
tauratie uit te voeren in samen
werking met de afdeling molens
van monumentenzorg. De heer J.
Gunnewegh van die afdeling zal
daartoe 3 februari een bex oek
aan HuUt brengen. Als er iemand
in Hulst is. die blij is dat de
molen belangrijk zal worden ver
beterd. is het Willy Baart, die
van de molen zijn belangrijkste
hobby heeft gemaakt. Elke zater
dag is hij in de molen om te
malen en daariouiten leidt hij al
lerlei belangstellenden rond in
het monument. Over het belang
van de repratie die deze week
wordt uitgevoerd en over de res
tauratie van met name de kap
van de molen, die in de pen zit
zegt hij: „De molen is nu al
maalvaardig, maar er zijn wat
geb'-'-en. Je kan het vergelijken
Zoalang hij de rn
nog in staat acht is
door te blijven ma!
de jaar "neb ik nog
malen. Tonnen meel'
Foto: De rcparatlewerfczaamhe-
deri aan de molen. Xe zullen (leze
week beëindigd worden in af
wachting van het sein om te
beginnen met de grote restaura-
pers, naar een woning in de Ab
dij van MiddelburgNiet minder
indrukwekkend maar met een to-
alleen nooit gedacht dat het zo druk
taal andere sfeer en mogelijkhe
den. Al een beetje gewend? Is het
een ideale ambtswoning en hoe
kijkt u er tegen uan met huis
vrouwenogen?
Mevrouw Boertien: „Met ambtswo
ningen heb ik geen ervaring, geen
vergelijkingsmateriaal- Maar als
huisvrouw? Ik moet eerlijk zeggen
dat ik erg ben geschrokken toen ik
het voor de eerste keer zag. Het
was koud en leeg, er werd geschil
derd, verf afgekrabd. Het zag er
voor mijn gevoel verschrikkelijk uit,
hoe kon het ook anders. Op de
terugweg in de trein heb ik er het
eerste half uur geen woord over
willen zeggen. Ik had maar één
gedachte, hoe houd je zoiets schoon.
Met geen mogelijkheid zou ik het
alleen af kunnen-
Maar zelfs wanneer je zoals ik goe-
meewerken. Bijzonder leuk leek me
zoiets en zo zie ik het nog. Ik had
zou zijn- Zodra de kennismakingsbe
zoeken, die ik overigens graag afleg,
achter de rug zijn krijg ik zeker wel
weer eens een uurtje voor mezelf.
Beetje vroeg
Of de Zeeuwen bovendien iets van
mijn persoonlijke interesses in die
taak zullen herkennen? Weet u dat
ik het verschrikkelijk moeilijk vir.d
om daar nu al iets over te zeggen?
Ik loop hier nog zo kort mee. sta
elke dag weer voor nieuwe dingen,
uw vraag komt voor mij een beetje
vroeg. Mijn belangstelling ligt vooral
in de sociale sfeer, bejaarden, inva
lide en gehandicapte mensen. Maar
hoe ik dit tot uitdrukking zou kun
nen brengen? Wat doe je op dit
gebied met alle indrukken, met wat
je ziet en hoort? Ik wil er in de
toekomst graag iets mee doen, al-
De nieuwjaarsreceptie van de com
missaris der koningin afgelopen zater
dag in Middelburg, verschilde op het
eerste gezicht hoegenaamd niet met
die van vorige jaren. Uit een stem
mig verlichte statenzaal vrijwel al
le stoelen weggesleept. Daarvoor in
de plaats een paar gladde tafels
waarop een langzaam toenemend
aantal lege glazen elkaar probeert te
verdringen. Niets doet nog denken
aan het emotionele strijdtoneel
waarin statenleden doorgaans hun
rol vertolken of eruit valien. Die
zelfde ruimte nu in bcsl3g genomen
door honderden keuvelende bezoe
kers. Geroezemoes, gedempt gelach,
een dronk op 1976. Nergens een
sprekershoek waarin harde woorden
klinken, geen interruptie-microfoons.
Middenin dit overbekende tafreel.
waar iedereen iedereen ontmoet, wel
twee andere hoofdpersonen met wie
nog lang niet elke Zeeuw heeft kun
nen kennismaken: commissaris en
mevrouw J. B. Boertien-Velema.
Het eerste jaar zit er praktisch op
voor de nieuwe commissaris der
koningin van de provincie Zeeland.
Een moment dat uitnodigt er even
bij stil te staan. „Van gewest tot
gewest" van de NOS deed dat gis
teravond op de televisie. Voor
mevrouw Boertien is het alles bij
elkaar nog maar een half jaar Mid
delburg. Die eerste zes maanden - zij
nog ginds met de kinderen, hij hier -
leidde het gezin Boertien een nood
gedwongen weekend-huwelijk. Com
missarisvrouw op afstand dus. In
die begintijd, waarin zij nog in
Noord-Brabant woonde, werden alle
regelrechte verpichtingen. op een ho
ge uitzondering na. buiten de deur
gehouden. „Hoor eens", winpelde ze
toen ieder verzoek af voor deelname
aan vergaderingen, lidmaatschappen,
bazars en waar haar aanwezigheid
verder nog op prijs werd gesteld,
hoor eens, ik woon er nog niet. Na
de verhuizing mogen jullie een be
roep op me doen-" Zo verkaste ze
op 18 juni van de Geldropse Nieu-
wendijlc naar het Middelburgse Ab
dijplein. Een beetje weemoedig om
alles wat ginds achterbleef, toch
dankbaar voor dit nieuwe. En in elk
geval met een heerlijk blanke agen
da zonder een enkele afspraak. Een
maagdelijk moment waarvan ze
vc orlopig niet opnieuw genieten zal.
Sindsdien is er namelijk een regen
van uitnodigingen als spattend
vuurwerk boven haar losgeknald.
Toen ik haar opbelde om te vragen
of zij met me praten wilde zat ze
tenminste muurvast- Een onver
schuifbare keten van officiële ken
nismakingen, ontvangsten 'aan huis',
diners, recepties, werkbezoeken. Dag
voor dag wist ze haar uren vol
ledig verzegd, pas na twee weken
zat er een gat in Je voelde je
bezwaard omdat je het inpikte.
Is het nieuw voor haar. zo sterk
beirokken zijn, zetj zoveel tijd
moeten steken in de junctie van
haar echtgenoot?
Mevrouw Boertien: „Nou nee, nieuw
is het niet. Ik heb het grappige ge
voel dat ik vanaf het begin ontzet
tend met mijn man ben meegegroeid.
Eigenlijk als een proces, maar dan
niet een dat afbreekt en later weer
verhevigd terug komt, maar iets dat
steeds groeit. Toen we trouwden bij
voorbeeld zat mijn man al in de
politiek. Vice-voorzitter van ARJOS.
ae Anti Revolutionaire jongeren or
ganisatie. Daardoor ben ik altijd al
een beetje gewend geweest om reke
ning te houden met mijn man Dat
zette zich voort toen hij ging pro
moveren, zoiets kost nu eenmaal ve
le jaren. Later werd hij kamerlid,
in een tijd dat kamerleden nog maar
weinig assistentie hadden. Geen se
cretaresses en zo. Dus hield ik zo
veel mogelijk van alles voor hem bij.
Mijn man werd bovendien lid van
het Europees parlement, hij was
voortdurend op reis. In al die jaren
ben ik echt weieens met hem mee
gegaan, bijzonder leuk vond ik dat-
Het kon alleen lang niet altijd "van
wege de kinderen nu 20, 18 en 13
jaar die toen nog klein waren.
Vooral aan buitenlandse reisjes ben
ik nooit begonnen, dat konden ze
volgens mij riet aan. Ik heb voort
durend geprobeerd ons gezin goed
te laten functioneren, erg belangrijk
vind ik dat. Zodoende heb ik ont
stellend veel alleen gezeten.
Een hele overgang was het toen mijn
man vervolgens minister werd. Ont
wikkelingssamenwerking, een fijn de
partement, maar ondanks dat kreeg
de politiek ongemerkt bijna een greep
op ons gezin- Opnieuw veel weg, vaak
boze telefoontjes als hij er weer
eens niet was .Er waren belangrijke
partijvergaderingen die je wilde vol
gen. radioverslagen die per se aan
moesten. Verkiezingstijd, dus span
ningen en natuurlijk allerlei politie
ke mensen die bij je aan huis kwa
men praten. Daarbij kwam dat ik
zelf al een paar jaar als provinciaal
penningmeesteresse van de Neder
landse Christen Vrouwenbond fun
geerde. Zie me dus maar niet als
het vrome moedertje dat uitsluitend
bij haar kindertjes zat. Die NCVB
slokte enorm veel van mijn tijd op-
En nogmaals, als het enigszins kon en
de gelegenheid ernaar was ging ik
met mijn man mee. Tien jaar lang
prinsjesdag bijvoorbeeld. Ik heb het
geen keer overgeslagen. Nu ik het dit
jaar voor het eerst op de televisie
moest zien, had ik gewoon een beet
je een leeg gevoel."
Naar en spannend
Bijzonder vaak alleen gezeten, ge
wend zelfstandig het gezin te la
ten draaien. Waren die eerste een
zame maanden toen u met de kin
deren in Geldrop achterbleef dus
een peuleschilletje?
Mevrouw Boertien: „Zo lijkt het
misschien, maar vanaf januari tot
juni heb ik eigenlijk als een bijzon
der nare tijd ervaren. Natuurlijk
was ik in de loop van de jaren al
heel wat gewend geweest Commis
sie-vergaderingen in Straatsburg. Ro
me, Parijs, Luxemburg, met de re
gelmaat van de klok kwamen die
reizen terug. Toch vondik dit de
ergste periode. Toen mijn man een
maal in Middelburg werkte kreeg
zijn aanwezigheid immers een vast
stramien. Maandagmorgen de deur
uit en vrijdagavond er weer in. On
ze oudste zoon studeerde nel. kwam
ook enkel de weekeinden thuis. Mijn
man had dan een boel te vertellen,
de kinderen wilden vertellen, ik wil
de vertellen en dat concentreerde
zich op die paar dagen- Gewoon een
beetje spannend. Als je niet uitkeek
zat je met z'n allen door elkaar te
praten. Als we eraan terugdenken
lachen we er hartelijk om, maar
toen vonden we het beslist niet leuk.
Waren ondanks wat we ginds achter
lieten - je huis, je tuin. de kennissen,
het dorp - blij dat we konden ver
huizen".
Vertrékken uit een bijzonder en
comfortabel huis, een heerlijke
tuin. Met een grote verscheiden
heid aan bomen die je vanaf
nietige aanplant hebt zien uitgroei
en tot indrukwekkende vruchtdra-
de hulp hebt gekregen, dan nog
moet je een en ander drommels
goed organiseren om doodgewoon
rond te komen en nog niet eens
over grote beurten en zo praten.
Ook voor de rest heb ik aan het
wonen hier in het begin echt moeten
wennen. Ik ben helemaal niet zo'n
mens voor antiek, het hoort in een
museum zeg ik vaak. Maar het valt
me op. als je buiten je raam de
omgeving ziet en een klein beetje
achtergronden weet. dan komt er
iets in je los. Je krijgt meer gevoel
voor de historie, wordt ondanks je
zelf beslopen door de sfeer. Nu vind
ik het toch wel een voorrecht aai
we hier mogen wonen, je leert het
waarderen"
Hoe ziet u na zo'n eerste jaar uw
taak naast de commissaris der
koningin?
Mevrouw Boertien: „Natuurlijk heb
ik aJs zijn echtgenote hier een taak.
In de eerste plaats die van begeleid
ster. zoals ik nu met hem mee ga
naar onder meer alle Zeeuwse ge
meenten. Vroeger heb ik er vaak
naar verlangd dat mijn man een
baan zou krijgen waarbij ik kon
leen de manier waarop, die zie ik
nog niet helemaal. Het is ook niet
eerlijk tegenover andere organi
saties me daartoe te beperken."
Heelt u al tijd gekregen u een
mening te vormen over de Zeeu
wen?
Mevrouw Boertien: „De bevolking
ervaar ik als zeer plezierig- Ik vind
ook dat de mensen ons bijzonder
hartelijk tegemoet getreden zijn.
Toen wij hier kwamen moesten wij
onszelf tenslotte toch maar waar
maken. Dat kun je onmogelijk al
leen, het is een samenspel tussen de
bevolking en ons. Ik moet zeggen,
dat kwam heel fijn op me over. Een
van de belangrijkste dingen is geloof
ik dat je met jezelf begint, je niet
anders of mooier voordoet dan je
bent. Ga er dan bovendien van uit
dat je de mensen moet nemen zoals
ze zijn. iedereen in zijn waarde
schatten en leer te luisteren-
Niemand is precies hetzelfde als eer.
ander, we hebben uiteindelijk zelf
ook handvaten."
Mevrouw Boertien: „Wandelen langs
de zee. het landschap is hier zo
mooi. We hebben het tot nu toe
jammer genoeg maar weinig kunnen
doen. Lezen schiet er door mijn
overbelaste agenda ook al maanden
bij in. Een handwerkje, kruiswoord
raadsels oplossen, het kwam er
nog niet van. En verder legpuzzels,
zolang ze tenminste beneden de dui
zend stukjes blijven- Daar kan ik me
verschrikkelijk geconcentreerd mee
bezig houden. Gewoon ingespannen
zoeken naar dat ene ontbrekende
hoekje."
Uitkienen hoe de stukjes in el
kaar moeten passen, zoals ze ook
in haar eerstejaars commissaris
huishouden voortdurend meet en
schuift. Met mankracht en uren,
tot er een puntgaaf geheel ont
staat. Wanneer je zijn leeftijd m
aanmerking neemt kan haar man
achttien jaar commissaris der ko
ningin in Zeeland zijn. Hoe kijkt
ze daar tegenaan?
Mevrouw Boertien: ,Die tijd vind ik
erg betrekkelijk, wanneer je tenmin
ste in aanmerking neemt hoe broos
het leven is- Maar mocht het ons
gegeven zijn, dan krijg ik het er
beslist niet benauwd van. Wel hoop
ik aan dit drukke leven te wennen,
ik ben soms zo moe. Niet zo ver
wonderlijk, gezien de dagen die je
maakt. Het is hier ook nogal groot,
je loopt bij wijze van spreken in
huis elke dag de vierdaagse. Wat
mijn taak als commissaris vrouw be
treft. ik moet nog leren om die
haarscherp te zien. Afgezien daarvan
wil ik in elk geval proberen om de
toegangsdrempel tot ons huis, zoals
veel mensen die onbewust voelen,
om die drempel op de een of andere
manier te verlagen- Liever nog weg
te nemen, zodat iedereen die bij ons
moet zijn het gevoel krijgt dat hij
ongedwongen kan komen. En als het
even kan, al is het pas na dit
buitengewone kennismakingsjaar, af
en toe een stukje privé leven, een
uurtje vrijheid."
Wanneer ik vanaf de stenen treetjes
voor haar huis op het Abdijplein
stap, het in alle rust achter me Iaat,
weet ik haar alweer rennend en
dravend. Van de hal naar de kamer,
de keuken, de trap op..- Het is
intussen etenstijd geworden, deze
ochtend is haar door de vingers
geglipt. Vanmiddag dubbel hard op
schieten want vanavond heeft ze een
ontvangst bij haar thuis voor zo'n
veertig personen. Kopjes genoeg, al
les netjes, stoelen geregeld, hapjes,
glazen.-.?
Ik hoop maar dat mevrouw Boer
tien erg goed is in het puzzelen.
Volgens mij een onmisbare eigen
schap om in deze functie een stukje
privé en een stukje vrijheid tegen
elkaar te leggen.