Onderdeel molen Hulst deze week in reparatie Mevrouw Boertien: „Ik moet mijn taak nog haarscherp leren zien" Behoud Zwartenhoek bij Axel is 'meer dan verantwoord' conclusie rapport 'de steltkluut EN COÖRDINATIEORGAAN: rapport gebaseerd OP waarnemingen gedurende 5 jaar eigenujke RESTAURATIE LAAT NOG even op zich wachten VERSNELD INENTEN RUNDVEE IN OOST-ZUID-BEVELAND EN ZEEUWSCK-VLAANDEREN DONDERDAG 8 JANUARI 1976 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT 9 AXEL De vogelwacht Oost| Zeeuwsch-VIaandercn 'De Steltkluut' en de stichting Zeeuws Coördinatieor gaan voor Natuur-, Landschaps- en Milieubescherming hebben een rap port uitgegeven, waarin wordt gecon cludeerd dat liet krekengebied Zwar tenhoek ten zuidwesten van Axel •meer dan verantwoord' is. Het rap port kwam tot stand onder redactie van de heer L. L. Tom beur uit Gent en is gebaseerd op waarnemingen ge durende de periode 1970-1974. De heer Tombeur noemt Zwarten hoek een prachtig voorbeeld van het Zeeuwse krekenlandschap: 'een kreek met lage weilanden, dijken en hoger bouwland'. Uit een uitgebreid histc risch overzicht blijkt, dat op de plaats, waar nu de negen hectare grote kreek Zwartenhoek is, van 1586 (prins Maurits stak toen de dijken door) tot 1790 (de aanleg van de Sasdijk) buitendijks was gelegen. Bond 1900 is een flink deel van de voordien veel grotere kreek verzand en werden de binnendijkse schorren omgezet in weiden. De laatste ingreep voor het gebied was de aanleg van rijksweg 61 in 1970 toen ruim een derde van het open water werd ge dempt. In het overzicht over de vogel stand staat, dat Zwartenhoek een zeer rijke broedpopulatie heeft. Het aantal waargenomen soorten en ondersoor ten is 148- In het hoofdstuk over de vegetat staat, dat Zwartenhoek ongunstig wer dbeinvloed door de mens en zijn chemische onrust. In, totaal werden in het gebied, dat in' totaal veertig hectare groot is. 2301 plantesoorten aangetroffen. Voorts! zijn in het rapport korte hoofdstuk ken opgenomen over amfibieën en vissen, insecten en zwammen. Voorts wordt gewezen op de verstoring van het milieu door lawaai, lucht-, water en bodemverontreiniging. Zo zorgt de Sluiskilse industrie voor een voortdu rend achtergrondlawaai. Vooral het lawaai veroorzaakt door het verkeer op rijksweg 61 en op de weg Hulst- Goese politie houdt cursus voor jonge bromfietsers GOES Meisjes en jongens, die binnenkort 16 jaar worden en van plan zijn om op een bromfiets te gaan rijden, kunnen deelnemen aan een door de gemeentepolitie van Goes te geven verkeerseursus. Daarin wor den de algemene gedragsregels, de bijzondere gedragsregels voor brom fietsei's en de technische eisen, waar aan bromfietsen moeten voldoen, be sproken. Ook zij, die kort geleden 16 jaar zijn geworden en hun kennis van de ver- keersvoorschriften niet voldoende vin den, kunnen aan de cursus deelne- De gehele cursus bestaat uit drie lessen en zal worden gegeven in het bureau van politie te Goes, Valckeslot- lan no. 6. op de vrijdagen 23 en 3D januari en 6 februari 1976 's avonds van half acht tot negen uur. (ADVERTENTIE) een miljoen gulden aan prijzen Een kant-en-klaar-pakket om zelf een wandkleed te borduren of te knopen van de Leldsche Wolspinnerij N.V., Lelden, Te winnen In de Natfonafe Puzzelaktletb.V. Nationaal Fonds Sport Gehandicapten, Sas van Gen: i.s opvallend. Dit geld: ook voor het lawaai van het motor crossterrein ten oosten van Zwarten hoek. In een evaluatie wordt de land schappelijke waarde 'groot' genoemd de botanische waarde eveneens I 'groot'. De waarde als broedgebied is volgens de samensteller van het rap port "zeer groot', evenals de waarde als fourageer- en rustgebied voor vo-l gels. Voor de integratie van de biolo gische waarden wordt de waarde van' Zwartenhoek 'groot' genoemd. „Het! behoud van Zwartenhoek is dan ook! meer dan verantwoord, niet alleen als! enig stukje natuur, maar tevens als! veldlaboratorium en als schakel bin I nen het Noordvlaamse en Zeeuws-1 Vlaamse krekenlandschap", aldus de, evaluatie. De auteur zegt, dat het zeer te wensen ware, dat de Zwartenhoek een staatsnatuurreservaat zou worden.' Het beheer van Zwartenhoek moet,1 aldus de auteur, zijn gericht op het handhaven van een optimaal milieu voor de levensgemeenschappen die het terrein zijn betekenis verlenen en het zo mogelijk herstellen van ver dwenen of verdwijnende milieu-voor waarden Ier verrjking van de diffe rentiatie van het milieu en daarmee van de floristische en faunistiscne rijkdom van het reservaat. Ook de consulent natuurbehoud van de cul tuurtechnische dienst, die het rapport namens het ministerie van landbouw en visserij aan verschillende instanties zond, meent, dat voor Zwartenhoek veiligstellende en beschermende maat regelen op allerlei gebied dringend noodzakelijk zijn. H. WILLEMSEN VIERDE 40-JARIG JUBILEUM AAN GOESE LTS GOES Dp lieer II Willemsen. ad- junct-directeur van de Ijtgerc Techni sche school te Goes, vierde woensdag avond zijn veertigjarig jubileum aan deze school Ditfcit werd gevierd tijdens de jaarlijkse nieuwjaarsrecep tie, die in het gebouw van de lts werd gehouden. De 06-jarige lieer WILlemsen is sinds 1962 adjunct-directeur van de Goese lts. De jubilaris werd onder meer toege sproken door de directeur, van de school de heer R. Otten: „Ik wl heel hartelijk denk zeggen voor goede samenwerking in do afgelopen jaren. Ik hoop dat u de paar jaar die u nog scheiden van uw pensioen door mag brengen in goede gezondheid". Namens de directie werd de heer Willemsen e6n verrekijker aangebo den. Verder nam mejuffrouw A. van der Leedsn namens het bestuur woord: „Ik zou u willen karakterise ren als een evenwichtig persoon. Er zijn mensen die het niet halen, maar u bent nog stevig met de hele zaak verbonden. Ik hoop dat we de komen de jaren met dezelfde goede samen werking kunnen voortzetten". Namens het bestuur werd de heer Willemsen een enveloppe met inhoud overhandigd. Voorzorgsmaatregel na constateren van mond- en klauwzeer in Lokeren (B.) TERNEUZEN In Zeeuw seh-Vlaanderen en Oostelijk Zuid-Beveland wordt op het ogenblik onder het rundvee een versnelde inenting tegen mond- en klauwzeer uitgevoerd. Dit gebeurt naar aanleiding van enkele gevallen van mond- en klauwzeer die eind december zijn geconstateerd in het Belgische Lo keren, tussen Antwerpen en Gent, op circa 12 kilometer van de Nederlands- Belgische grens. De versnelde inenting, die wordt uitgevoerd door de dierenartsen, is op 31 de cember voorgeschreven en duurt nog tot eind volgende week. In het gebied waar de inenting wordt uitgevoerd zijn ongeveer 35.000 stuks rundvee. Naar een schatting van de dienstdoende inspecteur van de vecarlseiiijkundige dienst in Middelburg, de heer G. Jongeneel, is op het ogenblik al 75 procent ingeënt Hij verwacht dai omstreeks 14 januari al het rundvee in Zeeuwsen-Vlaanderen en Oostelijk Zuid-Beveland zal zijn behandeld. Ket duurt dan nog veertien dagen voordat de dieren immuun zijn tegen mond- en klauwzeer Voor de rest van Zeeland geldt geen versnelde inenting. Wel is aan de dierenartsen verzocht vóór 21 januari het rundvee in te enten. Normaal moet het vee voor 1 maart zijn ingeënt. Volgens dr. J. Tesink, directeur van de Gezondheidsdienst voot Dieren in Goes, is er geen enkele reden tot paniek. De mond- en klauwzeer'naard in Lokeren is vrij klein: uitsluitend enkele jonge dieren die nog nooit of slechts, eenmaal waren ingeënt zijn door de ziekte getroffen. In de Belgische provincie Oost- Vlaanderen is intussen een algeheel vervoersverbod voor dieren ingesteld. In specteur Jongeneel en dr. Tesink wijzen er op dat een dergelijke maatregel voor Zeeuwsch-Vlaanderen niet noodzakelijk is geacht. Het versnellen van de normale jaariijkse inenting vond men voldoende als voorzorgsmaatregel. VERROTTE SCHOOR WORDT HERSTELD HUIST In hel kader van wal de gemeente Ilulst 'gewone on derhoudswerkzaamheden' noemt, wordt deze week een lange schoor van de molen ln Hulst gerepareerd. Een lange schoor ls de meterslange verbfndingsbalk, die mede wordt gebruikt om de molen te verkruien, anders ge zegd: op de wind te zetten. Het onderhoudswerk bestaat uit het afzagen en het vervangen van het onderste stuk van de dikke balk. De werknemers van het aannemingsbedrijf P. D. Valke en Zoon uit Sint Jansteen hebben daartoe in de werkplaats een nieuw stuk op maat gemaakt/' en dat- wordt bevestigd door middel van een zogenaamde haaklas. Na derhand wordt de boel verstevigd met speciale beugels. Het oude stuk was helemaal verrot door regenwater. Op het nieuwe stuk zullen speciale latjes worden ge monteerd, die ervoor moeten zor gen dat het water eraf loopt zonder schade te veroorzaken. Het gemeentebestuur van Hulst heeft zich op het standpunt ge steld, dat het in maal vaardige staat houden van de molen van het grootste belang is. Eerder geopperde plannen om de uit 1792 daterende stenen stellingko renmolen in te richten als molen museum zijn daardoor van de baan. De combinatie van maal- vaardige molen en molenmuseum zou niet ideaal zijn, aangezien het malen een grote stofontwikkeling tot gevolg heeft, die de tentoon gestelde attributen zou kunnen schaden. Om de molen, die in de huidige staat al maalvaardig is, in opti male toestand te brengen, zijn enkele restauratiewerkzaamheden gewenst. De gemeenteraad van Hu.lst zal zich binnen afzienbare tijd moeten uitspreken over een voorstel van b- en w. om daar voor een krediet beschikbaar te stellen. Zoals het er nu naar uitziet, zal het geld dat de raad vorig jaar uittrok om de molen als museum in te richten moge lijk worden overgeheveld naar de post restauratie molen. De ge meente streeft ernaar om de res tauratie uit te voeren in samen werking met de afdeling molens van monumentenzorg. De heer J. Gunnewegh van die afdeling zal daartoe 3 februari een bex oek aan HuUt brengen. Als er iemand in Hulst is. die blij is dat de molen belangrijk zal worden ver beterd. is het Willy Baart, die van de molen zijn belangrijkste hobby heeft gemaakt. Elke zater dag is hij in de molen om te malen en daariouiten leidt hij al lerlei belangstellenden rond in het monument. Over het belang van de repratie die deze week wordt uitgevoerd en over de res tauratie van met name de kap van de molen, die in de pen zit zegt hij: „De molen is nu al maalvaardig, maar er zijn wat geb'-'-en. Je kan het vergelijken Zoalang hij de rn nog in staat acht is door te blijven ma! de jaar "neb ik nog malen. Tonnen meel' Foto: De rcparatlewerfczaamhe- deri aan de molen. Xe zullen (leze week beëindigd worden in af wachting van het sein om te beginnen met de grote restaura- pers, naar een woning in de Ab dij van MiddelburgNiet minder indrukwekkend maar met een to- alleen nooit gedacht dat het zo druk taal andere sfeer en mogelijkhe den. Al een beetje gewend? Is het een ideale ambtswoning en hoe kijkt u er tegen uan met huis vrouwenogen? Mevrouw Boertien: „Met ambtswo ningen heb ik geen ervaring, geen vergelijkingsmateriaal- Maar als huisvrouw? Ik moet eerlijk zeggen dat ik erg ben geschrokken toen ik het voor de eerste keer zag. Het was koud en leeg, er werd geschil derd, verf afgekrabd. Het zag er voor mijn gevoel verschrikkelijk uit, hoe kon het ook anders. Op de terugweg in de trein heb ik er het eerste half uur geen woord over willen zeggen. Ik had maar één gedachte, hoe houd je zoiets schoon. Met geen mogelijkheid zou ik het alleen af kunnen- Maar zelfs wanneer je zoals ik goe- meewerken. Bijzonder leuk leek me zoiets en zo zie ik het nog. Ik had zou zijn- Zodra de kennismakingsbe zoeken, die ik overigens graag afleg, achter de rug zijn krijg ik zeker wel weer eens een uurtje voor mezelf. Beetje vroeg Of de Zeeuwen bovendien iets van mijn persoonlijke interesses in die taak zullen herkennen? Weet u dat ik het verschrikkelijk moeilijk vir.d om daar nu al iets over te zeggen? Ik loop hier nog zo kort mee. sta elke dag weer voor nieuwe dingen, uw vraag komt voor mij een beetje vroeg. Mijn belangstelling ligt vooral in de sociale sfeer, bejaarden, inva lide en gehandicapte mensen. Maar hoe ik dit tot uitdrukking zou kun nen brengen? Wat doe je op dit gebied met alle indrukken, met wat je ziet en hoort? Ik wil er in de toekomst graag iets mee doen, al- De nieuwjaarsreceptie van de com missaris der koningin afgelopen zater dag in Middelburg, verschilde op het eerste gezicht hoegenaamd niet met die van vorige jaren. Uit een stem mig verlichte statenzaal vrijwel al le stoelen weggesleept. Daarvoor in de plaats een paar gladde tafels waarop een langzaam toenemend aantal lege glazen elkaar probeert te verdringen. Niets doet nog denken aan het emotionele strijdtoneel waarin statenleden doorgaans hun rol vertolken of eruit valien. Die zelfde ruimte nu in bcsl3g genomen door honderden keuvelende bezoe kers. Geroezemoes, gedempt gelach, een dronk op 1976. Nergens een sprekershoek waarin harde woorden klinken, geen interruptie-microfoons. Middenin dit overbekende tafreel. waar iedereen iedereen ontmoet, wel twee andere hoofdpersonen met wie nog lang niet elke Zeeuw heeft kun nen kennismaken: commissaris en mevrouw J. B. Boertien-Velema. Het eerste jaar zit er praktisch op voor de nieuwe commissaris der koningin van de provincie Zeeland. Een moment dat uitnodigt er even bij stil te staan. „Van gewest tot gewest" van de NOS deed dat gis teravond op de televisie. Voor mevrouw Boertien is het alles bij elkaar nog maar een half jaar Mid delburg. Die eerste zes maanden - zij nog ginds met de kinderen, hij hier - leidde het gezin Boertien een nood gedwongen weekend-huwelijk. Com missarisvrouw op afstand dus. In die begintijd, waarin zij nog in Noord-Brabant woonde, werden alle regelrechte verpichtingen. op een ho ge uitzondering na. buiten de deur gehouden. „Hoor eens", winpelde ze toen ieder verzoek af voor deelname aan vergaderingen, lidmaatschappen, bazars en waar haar aanwezigheid verder nog op prijs werd gesteld, hoor eens, ik woon er nog niet. Na de verhuizing mogen jullie een be roep op me doen-" Zo verkaste ze op 18 juni van de Geldropse Nieu- wendijlc naar het Middelburgse Ab dijplein. Een beetje weemoedig om alles wat ginds achterbleef, toch dankbaar voor dit nieuwe. En in elk geval met een heerlijk blanke agen da zonder een enkele afspraak. Een maagdelijk moment waarvan ze vc orlopig niet opnieuw genieten zal. Sindsdien is er namelijk een regen van uitnodigingen als spattend vuurwerk boven haar losgeknald. Toen ik haar opbelde om te vragen of zij met me praten wilde zat ze tenminste muurvast- Een onver schuifbare keten van officiële ken nismakingen, ontvangsten 'aan huis', diners, recepties, werkbezoeken. Dag voor dag wist ze haar uren vol ledig verzegd, pas na twee weken zat er een gat in Je voelde je bezwaard omdat je het inpikte. Is het nieuw voor haar. zo sterk beirokken zijn, zetj zoveel tijd moeten steken in de junctie van haar echtgenoot? Mevrouw Boertien: „Nou nee, nieuw is het niet. Ik heb het grappige ge voel dat ik vanaf het begin ontzet tend met mijn man ben meegegroeid. Eigenlijk als een proces, maar dan niet een dat afbreekt en later weer verhevigd terug komt, maar iets dat steeds groeit. Toen we trouwden bij voorbeeld zat mijn man al in de politiek. Vice-voorzitter van ARJOS. ae Anti Revolutionaire jongeren or ganisatie. Daardoor ben ik altijd al een beetje gewend geweest om reke ning te houden met mijn man Dat zette zich voort toen hij ging pro moveren, zoiets kost nu eenmaal ve le jaren. Later werd hij kamerlid, in een tijd dat kamerleden nog maar weinig assistentie hadden. Geen se cretaresses en zo. Dus hield ik zo veel mogelijk van alles voor hem bij. Mijn man werd bovendien lid van het Europees parlement, hij was voortdurend op reis. In al die jaren ben ik echt weieens met hem mee gegaan, bijzonder leuk vond ik dat- Het kon alleen lang niet altijd "van wege de kinderen nu 20, 18 en 13 jaar die toen nog klein waren. Vooral aan buitenlandse reisjes ben ik nooit begonnen, dat konden ze volgens mij riet aan. Ik heb voort durend geprobeerd ons gezin goed te laten functioneren, erg belangrijk vind ik dat. Zodoende heb ik ont stellend veel alleen gezeten. Een hele overgang was het toen mijn man vervolgens minister werd. Ont wikkelingssamenwerking, een fijn de partement, maar ondanks dat kreeg de politiek ongemerkt bijna een greep op ons gezin- Opnieuw veel weg, vaak boze telefoontjes als hij er weer eens niet was .Er waren belangrijke partijvergaderingen die je wilde vol gen. radioverslagen die per se aan moesten. Verkiezingstijd, dus span ningen en natuurlijk allerlei politie ke mensen die bij je aan huis kwa men praten. Daarbij kwam dat ik zelf al een paar jaar als provinciaal penningmeesteresse van de Neder landse Christen Vrouwenbond fun geerde. Zie me dus maar niet als het vrome moedertje dat uitsluitend bij haar kindertjes zat. Die NCVB slokte enorm veel van mijn tijd op- En nogmaals, als het enigszins kon en de gelegenheid ernaar was ging ik met mijn man mee. Tien jaar lang prinsjesdag bijvoorbeeld. Ik heb het geen keer overgeslagen. Nu ik het dit jaar voor het eerst op de televisie moest zien, had ik gewoon een beet je een leeg gevoel." Naar en spannend Bijzonder vaak alleen gezeten, ge wend zelfstandig het gezin te la ten draaien. Waren die eerste een zame maanden toen u met de kin deren in Geldrop achterbleef dus een peuleschilletje? Mevrouw Boertien: „Zo lijkt het misschien, maar vanaf januari tot juni heb ik eigenlijk als een bijzon der nare tijd ervaren. Natuurlijk was ik in de loop van de jaren al heel wat gewend geweest Commis sie-vergaderingen in Straatsburg. Ro me, Parijs, Luxemburg, met de re gelmaat van de klok kwamen die reizen terug. Toch vondik dit de ergste periode. Toen mijn man een maal in Middelburg werkte kreeg zijn aanwezigheid immers een vast stramien. Maandagmorgen de deur uit en vrijdagavond er weer in. On ze oudste zoon studeerde nel. kwam ook enkel de weekeinden thuis. Mijn man had dan een boel te vertellen, de kinderen wilden vertellen, ik wil de vertellen en dat concentreerde zich op die paar dagen- Gewoon een beetje spannend. Als je niet uitkeek zat je met z'n allen door elkaar te praten. Als we eraan terugdenken lachen we er hartelijk om, maar toen vonden we het beslist niet leuk. Waren ondanks wat we ginds achter lieten - je huis, je tuin. de kennissen, het dorp - blij dat we konden ver huizen". Vertrékken uit een bijzonder en comfortabel huis, een heerlijke tuin. Met een grote verscheiden heid aan bomen die je vanaf nietige aanplant hebt zien uitgroei en tot indrukwekkende vruchtdra- de hulp hebt gekregen, dan nog moet je een en ander drommels goed organiseren om doodgewoon rond te komen en nog niet eens over grote beurten en zo praten. Ook voor de rest heb ik aan het wonen hier in het begin echt moeten wennen. Ik ben helemaal niet zo'n mens voor antiek, het hoort in een museum zeg ik vaak. Maar het valt me op. als je buiten je raam de omgeving ziet en een klein beetje achtergronden weet. dan komt er iets in je los. Je krijgt meer gevoel voor de historie, wordt ondanks je zelf beslopen door de sfeer. Nu vind ik het toch wel een voorrecht aai we hier mogen wonen, je leert het waarderen" Hoe ziet u na zo'n eerste jaar uw taak naast de commissaris der koningin? Mevrouw Boertien: „Natuurlijk heb ik aJs zijn echtgenote hier een taak. In de eerste plaats die van begeleid ster. zoals ik nu met hem mee ga naar onder meer alle Zeeuwse ge meenten. Vroeger heb ik er vaak naar verlangd dat mijn man een baan zou krijgen waarbij ik kon leen de manier waarop, die zie ik nog niet helemaal. Het is ook niet eerlijk tegenover andere organi saties me daartoe te beperken." Heelt u al tijd gekregen u een mening te vormen over de Zeeu wen? Mevrouw Boertien: „De bevolking ervaar ik als zeer plezierig- Ik vind ook dat de mensen ons bijzonder hartelijk tegemoet getreden zijn. Toen wij hier kwamen moesten wij onszelf tenslotte toch maar waar maken. Dat kun je onmogelijk al leen, het is een samenspel tussen de bevolking en ons. Ik moet zeggen, dat kwam heel fijn op me over. Een van de belangrijkste dingen is geloof ik dat je met jezelf begint, je niet anders of mooier voordoet dan je bent. Ga er dan bovendien van uit dat je de mensen moet nemen zoals ze zijn. iedereen in zijn waarde schatten en leer te luisteren- Niemand is precies hetzelfde als eer. ander, we hebben uiteindelijk zelf ook handvaten." Mevrouw Boertien: „Wandelen langs de zee. het landschap is hier zo mooi. We hebben het tot nu toe jammer genoeg maar weinig kunnen doen. Lezen schiet er door mijn overbelaste agenda ook al maanden bij in. Een handwerkje, kruiswoord raadsels oplossen, het kwam er nog niet van. En verder legpuzzels, zolang ze tenminste beneden de dui zend stukjes blijven- Daar kan ik me verschrikkelijk geconcentreerd mee bezig houden. Gewoon ingespannen zoeken naar dat ene ontbrekende hoekje." Uitkienen hoe de stukjes in el kaar moeten passen, zoals ze ook in haar eerstejaars commissaris huishouden voortdurend meet en schuift. Met mankracht en uren, tot er een puntgaaf geheel ont staat. Wanneer je zijn leeftijd m aanmerking neemt kan haar man achttien jaar commissaris der ko ningin in Zeeland zijn. Hoe kijkt ze daar tegenaan? Mevrouw Boertien: ,Die tijd vind ik erg betrekkelijk, wanneer je tenmin ste in aanmerking neemt hoe broos het leven is- Maar mocht het ons gegeven zijn, dan krijg ik het er beslist niet benauwd van. Wel hoop ik aan dit drukke leven te wennen, ik ben soms zo moe. Niet zo ver wonderlijk, gezien de dagen die je maakt. Het is hier ook nogal groot, je loopt bij wijze van spreken in huis elke dag de vierdaagse. Wat mijn taak als commissaris vrouw be treft. ik moet nog leren om die haarscherp te zien. Afgezien daarvan wil ik in elk geval proberen om de toegangsdrempel tot ons huis, zoals veel mensen die onbewust voelen, om die drempel op de een of andere manier te verlagen- Liever nog weg te nemen, zodat iedereen die bij ons moet zijn het gevoel krijgt dat hij ongedwongen kan komen. En als het even kan, al is het pas na dit buitengewone kennismakingsjaar, af en toe een stukje privé leven, een uurtje vrijheid." Wanneer ik vanaf de stenen treetjes voor haar huis op het Abdijplein stap, het in alle rust achter me Iaat, weet ik haar alweer rennend en dravend. Van de hal naar de kamer, de keuken, de trap op..- Het is intussen etenstijd geworden, deze ochtend is haar door de vingers geglipt. Vanmiddag dubbel hard op schieten want vanavond heeft ze een ontvangst bij haar thuis voor zo'n veertig personen. Kopjes genoeg, al les netjes, stoelen geregeld, hapjes, glazen.-.? Ik hoop maar dat mevrouw Boer tien erg goed is in het puzzelen. Volgens mij een onmisbare eigen schap om in deze functie een stukje privé en een stukje vrijheid tegen elkaar te leggen.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1976 | | pagina 7