MONUMENTEN IN HULST
Vissen is een
ziekte,
een aangename
voor de visser,
een vervelende
voor zijn gezin'
WOENSDAG 20 AUGUSTUS 1923
ZEEUWSCH-VLAANDEREN
J
De molen op de stadswallen van Hulst, monument waarin na een res
tauratie een mplenmuseum wordt gevestigd.
Met het pand Seydlitz heeft de gemeente Hulst nog met Lot in detail uitgewerkte plannen. Er zal een aantal
afdelingen van de gemeente in onder gebracht worden.
men er steeds meer bij die het
bekijken waard zijn.
In de vanouds als voornaam geldende
Steenstraat wordt keihard gewerk*
aan een goed aanzien. Er staan mo
menteel twee monum-Ti'a'ie penden in
de steigers- Het ene is 's lands Huis.
de resident;» vsn 'Je stichting 'Ge-
meenschapswerk Hulst' en deze maan
den in de volksmond o\k we! het
zenuwcentrum van de inspraakproce
dure genoemd. He' andere staat daar
precies tegenover. 'Refugium ter Du:
nen' noz steeds deter bekend a'.s het
'Pand De Gier' 's Lands Huis was
vroeger de bestuurszetel van 'Het
Hulster Ambacht'. Het werd daartoe
in 1655 van particulieren gekocht en
opgeknapt. In het begin van de acht-
tiende eeuw de huidige gevel ge
maakt. Later ging het gebouw over in
hsnden van "net ri k. dat er ach'ereen
volgens ondermeer de marechaussees,
iie' kanto"terecht en het douar.ekao-
H-:v 'Pand De Gier', zo genoemd naar
een dokter die er woonde, heet off
&eel Toiusium ter Dum«n* en deed
vrcïger dienst a's grafelijke gevange-
r's. Tn re r-cv vr - ket
eigendom van de adellijke familie Van
S.eenlanac. a:e hei later t::".-t aan
de Cisterciep.ser zusters uit Zsnde, hei
'egenwoordtge Kloosterzar.de, Ir. 1W?
werd net ;n beslag genomen door de
Verenigde Nederlanden cn kwam he'
m eigendom van Het Huis «ui Oran
je. Het kreeg de naam 'Princenhuls'.
Later werd het verkocht aan particu
lieren. Na (ie restauratie wordt
langverwachte streekmuseum erin S';
huisvest, een initiatief van een stich
ting waarin de gemeente Hulst om d
oudheidkundige kring "Vier Ambach
ten' -samenwerken. Naast 's Lends
Htit-s staat een monumentaal pace
waarin enkele maanden geleden een
apotheker is begonnen. Was voor he:
interieur al eerder gezorgd, deze ds
gi.M is ook de buitenkant grondig
onder handen genomen. In Hulst kan
intn verder nog terecht bij de molen,
de schitterende stadswallen, het .stad
huls en de basiliek Een ander mono
mentaal pand :s het zogenaamde pand
Seydlttz da: flink in venal is geraak-
maar waarmee de gemeente het plan
heer: om het ooit nog eens te restau
re.en en er enkele gemeentelijke af
delingen in onder te brengen. De drie
s'adspoorte nzijn ook de moeite waard
en verder zijn er nog een aantal kleinë
monumenten in het centrum. De oude
waterpomp - ook in verval geraak:
overigens - aan de Steenstras* is er
eer. van. Bij eikaar toch genoeg om een
paar uur mee zoet te brengen.
Het pand De Gier. officieel: 'Refugium ter Duinen in de steiger*..
HULST Ook in Hulst kan
men merken dat er dit jaar ex
tra aandacht wordt geschonken
aan monumenten. Het stadje is
Het monumentale pand aan de Steunitraat waarin zich onlangs een apotheker heeft gevestigd Van binnen
was het al opgeknen'. en dezer degen is ook de aftoèrir.ng aan de buitenkant gereed gekomen.
weliswaar niet uitgeroepen tot
voorbeeldstad, maar men hoeft
vanuit het Zeeuws-Vlaamse niet
per se naar Middelburg of Zie-
rikzee te reizen om indrukwek
kende monumenten te kunnen
aanschouwen. Hulst heeft er
ook een flink aantal en er ko-
HULST Wat bezielt nou ie
mand, die vrijdagsavonds om
elf uur in zijn auto stapt, nog
geen tien kilometer rijdt naar
zijn geliefde viswater, zijn ayto
parkeert aan de kant van de
weg, in zijn auto slaapt en om
kwart over drie, half vier 's och
tends wakker wordt om vervol
gens te gaan vissen tot 's mid
dags vier, vijf uur? „Zo iemand
is bevangen door een ziekte, die
de sportvïsserij heet". Dat is het
antwoord van de heer L. F de
Vos uit Sint-Jansteen.
De heci' De Vos is sportvisser en
hoewel hij ook graag hel woord sport
of dc term hobby gebruikt spreekt
hij toch liever over een ziekte. ..Vis
sen is een ziekte. Een aangename
voor de visser zelf in dc meeste
gevallen, een onaangename vaak voor
zijn gezinsleden.'
De heer De Vos kan wel een hele dag
over zijn meest geliefde hobby spre
ken. De hengelsport vereniging 'De lus
tige hengelaar' uit Hulst heeft, daarom
een goede secretaris aan hem. Maar
met. praten en organiseren alleen kom
je er niet. Om een secretaris te zijn
van een club, die dit jaar maar liefst
250 vergunningen heeft uitgegeven,
moet je zelf ook wel over enige
ervaring aan de waterkant beschik
ken. Maar ook da; is bij de heer De
Vos geen probleem. Drie tot vier keer
per week is hij aan een van de
wateren van het Groot Eiland te vin
den. Weer of geen weer- En als hij op
vakantie gaaf. neemt hij het liefst
ook nog een hengel mee in Duitsland,
Zwitserland of Luxemburg op snoek
of forel te vissen.
„Iedereen vist anders, maar mij zul je
het meest 's morgens aan het viswa
ter aantreffen. Om er voorn uit te
halen. Voorn vissen is het leukste.
Dan heb je tenminste vaak beet. Als
ik enigszins kan. aan zit ik uren
achter elkaar.op een zo rustig moge
lijk plekje te vissen en te genieten
van de natuur. Ik ben een enorme
natuurliefhebber en aan het water
mask je van alles mee. Mooi weer.
slecht weer. Je zie; de vogeltrek, ie
zie: ce gewassen opkomen. Je zie; de
vogels spelen en naar voedsel zoeken.
Ik hoef aan het water niet zo nodig
te prateij of naar een radio te luiste
ren. Geef mij de rust maar. Helaas
vloeit het uit. mijn bestuursfunctie
voort, dat je niet altijd lang achter
elkaar op je gemakje kan zitten vis
sen. Meestal zit ik een poosje en dan
komt er iemand van de club naar me
toe met 'net verzoek in re grijpen
omdat er-weer eens iemand aan ons
water ziz zonder vergunning. Dan
moet je aa; altijd even gam rege.en.
MaJir .ia. dat hoort er zo'n beetje bij.
Ik doe het ook eigenlijk best graag, al
was het alleen maar om de enorme
mensen kennis die je opdoet. Je komt
met allerlei mensen in aanraking. Di
recteuren, douaniers, politiemannen,
buitenlanders en gewone werkmensen.
Een allegaartje en als secretaris moer
je zowel me; een burgemeester als
met een bouwvakker kunnen pra-
Bereidwilligheid
Hoewel er natuurlijk weieens strubbe
lingen voorkomen, is er een goede
samenwerking tussen de vissers. De
heer Dc Vos: „Vissers helpen elkaar.
Soms lie'eft iemand een haakje nodig,
nou dan klopt hij nooit tevergeefs bij
zijn collega aan. De bereidwilligheid
om le helpen is vrijwel altijd aanwe-
za.e".
Verder kom- het dikwijls voor. dat
vissers ook buiten net vissen om met
elkaar optrekken. Er ontstaa; een gro
te vriendenkring. De heer De Vos
heeft daar zelf al de nodige ervaring
mee. Achter zijn huis m Sint Jansteen
slaan vogelkooien met prachtig ge
kleurde vogels: „Kijk. dal, doe ik nou
ook graag. Vogels kweken. En als het
's winters niet zulk best visweer is.
dan ga ik samen met enkele anderen
van de visclub naar vogeltentoonstel,
lingên en dergelijke. Of je maakt eens
een uitstapje om te gaan vissen in de
Brielse Maas of :n de Biesbosch. ik
noem maar wat. Eind augustus gaan
-v.- ai?: de hele club naar een forel
len kwekerij in Gulpen. Om daar eens
eer. kijkje te nemen. De meeste vis
sers hebben weieens van forel ge
hoord. maar ze weten er verder wei
nig van. Daarom kan zo'n reisje leer
zaam zijn." Eet een visser nou zelf
vaak vis? De heer De Vos: ..Dat valt
nogal mee hoor. Men moet niet verge
ten dat het er vooral omgaa; om de
vissen uit het water te halen. Niet om
ze mee naar huis ie nemen. Vroeger
wilde het nog weieens gebeuren dat
de e-e.i of andere visser op een dag
een flink aantal vissen uit het water
haalde en ze vervolgens meenam naar
huis. Maar wat moet je in vredes
naam met zoveel vis doen? Opeten
kan je het toch niet allemaal. Nee. de
vis goo; je terug voor een volgende
keer. Die vissen hebben daar geen
wee; van. Wat niet wegneem;, dat je
natuurlijk af en toe weieens een klein
maaltje mee naar huis kan nemen om
op te eten."
Snoek
De secretaris van' De lustige henge
laar', die tussen neus en lippen door
vertelt dat de erootste door hem
gevangen snoek 1.06 meter was en die
even een litteken op zijn hand laat
zien dat hij aan die operatie over
hield. heeft uitgesproken ideeën over
de manier waarop men aan het water
moet zitten.
„Ik zit dus hel. iiefst zo rustig moge
lijk. Als liet kan helemaal tussen 'net
riet verscholen. Zo kan ik uren zitten-
Maar ik vind het ook wel belangrijk
hoe je erbij zitWat kleding betreft
enzo. Je moet een beetje sportief
gekleed zijn. Niet als eer. keurig
heertje, maar "oesiist ook niet als een
armoezaaier in een overall niet gaten-
Het beste is om er verzorgd uit te
zien Een vistrui. een visbroek en
visiaarzen. Ook een regenjas hoort bij
de basisuitrusting van een goede vis
ser, Je moet. er niet als een schooier
bijzitten." Over geduld heeft, de heer
De Vos 't eigenlijk nog niet gehad- Een
goede visser moet toch niet onrustig
van natuur zijn. Maar de heer De Vos
neemt aat eigenlijk al als vanzelfspre
kend aan: ..Je moet het geduld kun
nen opbrengen a'.s je een halve dag
geen beetje krijgt. Dat moet je kun
nen. dat most in je zitten- Mijn zoon
vist ook weieens. maar die heef: er
het geduld van zijn vader niet voor. Ik
bedoel maar?"
aan zijn geliefde
