Sp
Amateurisme in
de wielersport
weer in opspraak
WINNAAR THEVENET EN VERLIEZER MERCKX
DEELDEN ALLE BEWONDERING IN PARIJS
WALTER GODEFROOT KREEG
TOCH NOG ZIJN RITZEGE
Verslagen Belg: Ik kom volgend jaar terug
Joop Zoetemelk wijst
kritiek van de hand
Prestaties
Bernard
Thevenet
v
Sportcommentaar
^wachtend
Privacy voor
tourrenners
Drie maanden
Nederlanders
Vijf etappes
Vedetten
maamoao Jt» Wl
PROViHCIAtf ZIEUWSï COÜRANT
7
v< "r-*r' ,V SSJpft
Hoeveel groter wordt de 'marktwaar
de' van een amateur wielrenner als hu
kampioen van Nederland op de weg is
geworden? Een antwoord daarop is in
de afgelopen weken van achter de
schermen tevoorschijn gekomen. Daar
voor zorgde de 22-jarige Ad Tak uit
Oud-Gastel, die in juni de titel bij de
amateurs veroverde. Nu weet iedereen
dat het amateurisme in de wieler
sport 'met een korreltje zout genomen
moet worden: veel 'amateurs', en
waarachtig niet alleen de topcoureurs.
pikken zo vaak een graantje mee dat
ze het zich kunnen veroorloven om
voor halve dagen of in het geheel niet
meer hun oorspronkelijke beroep uit
te oefenen.
Wat reglementair één categorie heet te
zijn (de amateurs) is in feite een ver
zamelnaam voor vele categorieën. Je
hebt bijvoorbeeld renners, die werke
lijk nog pure amateurs zijn. Renners,
die onvoldoende talent hebben om
zich in de prijzen te rijden of die wel
een job-voor-hele-dagen hebben en der
halve een zo grote trainingsachterstand
op de anderen dat ze steeds iets te
kort komen in de koers. Wim Ever se,
vroeger uit Zierikzee, nu wonend op
het eiland Tfiolen zei hel pas nog zo:
,,Als je eenmaal besmei. bent door de
wielerbacil, kom je er nooit meer van
af. Dan blijf je fietsen'. En er zijn pu
re amateurs die dal ook inderdaad
doen. Al moet er zelfs geld bij!
Dan heb je binnen die ene categorie
van amateurs ook nog een groep van
renners, die niet tot de top gerekend
kunnen worden, maar die toch aan
prijzengeld en premies aardig wat bij
elkaar fietsen. In de criteriums wordt
een prijzenschema gehanteerd dat
zelfs de 20e plaats nog honoreert. En
vaak beleef je in die kermiskoers.
koersen rond de toren of hoe ze an
ders ook. genoemd mogen worden een
regen van premiesSoms zijn er zo
veel premies dal de 'speaker' kan aan
kondigen dat de 'eerste acht doorko
mende renners' een premie krijgen. Zo
weten we dal een renner uit die groep
zo n 150 gulden per criterium verdient.
Tenslotte is er dan de groep van top
coureurs, dte zich een naam hebben
gemaakt door bijvoorbeeld veel klas
siekers te winnen, door in Olympic's
Ronde van Nederland te zegevieren of
door kampioen van Nederland te wor
den. Er zijn wielercomités in Zeeland
maar vooral in Noord-Brabant en Lim
burg. die grif per topcoureur 200 of
300 gulden en soms nog meer op
tafel leggen. Als zo'n renner in de
koers dan ook nog een beetje z'n best
doet. een handvol premies bij elkaar
fietst en zich bij de eerste twintig
Bernard Thevenet (1) na afloop van de
Ronde «in Frankrijk, die hij won, in
gesprek met nummer twee in het alge
meen klassement. Eddy Merckx.
"55
PARIJS Op de bekendste boulevard ter wereld vierde Bernard
Thevenet zijn overwinning. Honderdduizenden, uit vier windstre
ken verzameld op de Avenue des Champs Elysées en rond de Are
de Triomphe, bejubelden de eenvoudige landbouwerszoon als
een nationale held. Thevenets triomf, voor het eerst sedert 1967
won een Fransman de Tour de France, ging als een juichkreet
door het schone, warmbloedige land van Marianne.
Thevenet, 26 dagen geleden als een outsider en zeker niet als een
groot favoriet gestart, doorbrak de Belgische hegemonie der laat
ste jaren. Op de erelijst van de Ronde van Frankrijk, waarop nu
Thevenets naam met sierlijke krulletters wordt bijgeschreven,
prijkt sinds 1969 vijfmaal de illustere naam van Eddie Merckx.
De wereldkampioen die, niet tegenstaande zijn nederlaag (gevolg
ondermeer van een diepe inzinking in de eerste Alpen-etappe)
door zijn aan fanatisme grenzende moed erin slaagde de triomf
van Bernard Thevenet gedeeltelijk te overschaduwen.
man die in een
u warmste na-oor-
n Frankrijk zijn mar
drukte op al zijn
die op jacht ging naar
record zes Tour-over-
tar dat ideaal niet ver-
i- In de marge van zijn
Thevenet kondigde de
tid jaar in de Tour de
:n weerkeren- Om dan
opnieuw een greep te doen naar ,.hèt
record".
LEA
rijke historie van de Ronde
Frankrijk een mondiaal fenomeen
van de eerste orde een gele-truidra-
ger zó vervuld zijn geweest van vrees
en achterdocht voor een rivaal als
Thevenet voor Merckx- Zelden ook
«zat een overwinning in de Tour
zoveel glans aan gewicht als de zoge
van „Nanard" Thevenet. Zelf heeft hij
Kjhaaldelijk gezegd: ..Als ilk win, zal
rei een overwinning van allure zijn-
Wat Merckx zal dan tot de verslage
nen behoren."-
Grote bewondering voor de win-
naar. wen grote waardering voor de
verliezer: ziedaar wat Thevenet en
Merckx op de Champs Elysées ge-
Da waarheid gebiedt te zeggen dat
Joop Zoetemelk over het algemeen
dia grote mate van bewondering en
PARIJS (ANP) De organisato
ren van de tour hadden voor de
laatste ronde aan werkelijk alles
gedacht.
De dringende behoefte van de
renners was zelfs niet vergeten-
up de Quai des Tuileries was een
stokje voorbestemd om vrij va.n
toeschouwers te blijven opdat de
renners in hun wedstrijd van bij
na vier uur ten minste ergens
van werkelijk hoge nood zouden
Kunnen worden verlost. Het pu-
Kelijk twintig rijen dik. bezette
ondanks verzet van de politie
agenten ook die paar honderd me-
genten ook die paar honderd me
er langs het parkoers, waardoor
e renners geen enkele privacy
werd gegund. Het probleem heeft
zien echter niet voorgedaan. Het
tempo m de slotrit lag zo hoog
aat niemand zich met de meest
menselijke oogmerken uit het za
del heeft willen verheffen.
De enige man die letterlijk en
U1lt het zadel ging, was
tourdébutant Antoine Gubtierez-
22?®*^ S®Plaagd, liep hij een
ronde achterstand op en op min
der dan vijftig kilometer voor
2™, van de zwaarste na-
w2 ,ur werd hij Per ambu-
d£ vUc? Parkoers gebracht-
rpnnoi-c uitvaller, waardoor 87
tol|r voltooiden, want
zich ai ^f 7:!eke GuM Sibille had
kenvl w ,de start teruggetrok
ken van het slotstuk in Parijs.
waardering niet sorteert. Vele waarne
mers verwijten hem, in een Tour dc
France waarin vaak tot het uiterste
gestreden werd, een te nadrukkelijke
afwachtende houding te hebben aange
nomen. Vooral de Belgen hebben hem
dat kwalijk genomen- Dat zij zich
daarbij lieten leiden door een overdre
ven chauvinisme, besmet als zij zijn
door het merekxisme, is zonder meer
waar
Zoetemelk: „Ik ben als een der
favorieten gestart. Ik kon winnen
of verliezen- Ik heb verloren. Dat
heeft me pijn gedaan- Maar ik
accepteer de nederlaag- De etappe
naar Roubaix, waarin ik op een
belangrijk moment tijdens een
beslissende ontsnapping een lekke
band kreeg, heeft mij de das
omgedaan".
Het feit dat toen de organisatie in
de Gan-Mercierploeg onvoldoende zou
zijn geweest (het duurde te lang eer
Zoetemelks ploegmakker Knetemann
tijdens die ontsnapping de fiets aan
zijn kopman afstond), de wetenschap
dat tijdens de vlucht naar Roubaix
Raymond Poulidor (de andere be
schermde renner in de Gan-Merciere-
quipe) niets gedaan heeft om het
tempo der vluchters in het belang van
de kopman te breken en de vaststel
ling dat Zoetemelk onvoldoende auto
riteit in zijn ploeg bezit; dat allemaal
wuift de Nederlander weg-
Hii wil er niets over horen- Hij laat
de kritiek voor wat het is en zegt:
„Niemand praat over het feit dat ik
na mijn val in de Midi Libre verleden
jaar bijna drie maanden in bed gele
gen heb en een uitvoerige langdurige
behandeling met antibiotica moest on
dergaan Toen ik eenmaal weer op de
fiets zat, diende ik van het absolute
nulpunt, te vertrekken- Ik moest uit
het niets terugkeren naar het niveau
waarop ik vóór mijn val verkeerde.
Niemand kon mij zeggen of dat luk
ken zou. Ook de artsen niet- Zij
voorspelden mij dat ik minstens een
jaar nodig zou hebben Die tajd 'van
terugkeer, vol onzekerheid, hoop ik
nooit meer in mijn leven mee te
maken- Die tijd duurde overigens tot
in deze Tour".
„Voor het eerst na mijn val keerde
ik in het hooggebergte terug- Het was
voor mij een proef die slaagde- Ik
ben dan ook, al heb ik de Tour niet
gewonnen, tevreden- Ik won dit jaar
Parijs-Nicc, werd derde in de Cata
laanse Week en speelde in tal van
wedstrijden een hoofdrol- Volgend
jaar kom ik terug, Ik hoop dan een
favoriet te zijn die zal winnen", aldus
Zoetemelk-
De kritiek op je wijze van
rijden, is je niet ontgaan. Wat is.
je reactie? „Die kritiek laat me
ijskoud- Ik ben tweemaal als
strijdlustigste renner uitgeroepen-
Eddie Merckx niet. Ik was in
België al vóór de Tour het mik
punt van een hetze- Ze doen
maar- Het interesseert me niet",
aldus Joop Zoetemelk-
Gerard Vianen, Gerrie Knetemann
en Gerben Karstens: drie Nederlan
ders in buitenlandse dienst- Vianen en
President Giscard d'Estaing applaudis
seert voor de grote manni
Ronde van Frankrijk. Vlnr. na de laat
ste etappe op het podium: Joop Zoete
melk. Fransesco Moser. Bernard The
venet in zijn gele trui en Eddy Merckx.
Karstens wilden een etappe winnen,
zij slaagde er niet in. Karstens: „Ik
heb er alles aan gedaan- De laatste
dagen verkeerde Rik van Linden in de
eindsprinten in een betere positie. Ik
heb elke dag veel werk moeten doen,
t aviiijuummij-a- oc liiuci- ïuou a.
m het belang Tan onder meer van Lu- maa, ook Eeestaüik
cien van Impe
Een lachende Gerard Vianen: „Ger
rie Knetemann was mijn kamerge
noot- De glorie van zijn ritzege straal
de dus ook een beetje op mij af"
Knetemann: „Ik ben tevreden omdat
ik een etappe won- Ik ben een beetje
ontgoocheld Omdat ik in de bergen
geen rol van betekenis kon spelen- De
hitte is er een der oorzaken van-
Warmte is mijn weertje niet- Na de
etappe van Roubaix. waarin ik meer
dan zes minuten verloor, ontbrak het
me aan motivatie. Ik kreeg van de
bergen nachtmerries"-
Nederlanders wonnen in totaal vijf
etappes; twee door Gan-Mercierleden
(Knetemann en Zoetemelk), de reste
rende drie door Frisol-rijders (Theo
Smit en Kees Priem). De Frisol-ploeg
opereerde op opvallende en aangena
me wijze- Ploegleider Piet Liebregts:
„Ik ben dik tevreden- Misschien is
Hennie Kuiper voor enkelen in de
bergen tegengevallen. Voor mij echter
niet Hij was verkouden, hij heeft
gedaan wat hij kon doen- Fedor den
Hertog heeft mij ook niet teleurge
steld- Ik had niet gedacht dat hij het
er zo goed vanaf zou brengen"-
De verhouding tussen Kuiper
en Den Hertog liet te wensen
over? „Inderdaad was het niet
ideaal- Het had beter gekund
Kuiper was kopman en alle ande
re renners reden in zijn dienst-,
Fedor was en bleef een door het
Frisol-bednjf beschermde renner-
Hennie en Fedor zaten elkaar
dwars, trokken zich er ook aan
elkaar op- Maar het is duidelijk
dat je in een ploeg maar één
kopman kunt hebben".
Volg.nd seizoen zal Frisol een Bel
gische ploeg zijn met, naar wordt
aangenomen, slechts vijf Nederlandse
renners- Of Hennie Kuiper er dan nog
deel van zal uitmaken, is eeu grote
vraag- Vaststaat dat Peter Post met
zijn TI-Raleighploeg aan de Tour 1976
zal deelnemen- Op uitdagende wijze
zei. tijdens de rustdag in Nice, Frisol-
directeur Nico de Vries tegen Peter
Post: „Peter, volgend jaar zal jij de
vlag moeten overnemen"- Die woor
den klonken uitdagend-
Het niet van succes ontblote optre
den van Frisol in de Tour is tevens
ije de danken aan de knechten. Aan de
naamlozen (waarvan Donald Allan er
op de voorlaatste dag in slaagde de
rode lantaarn over te dragen aan de
Fransman Jacques Boulas). Zij, woe
kerend met. bescheiden talent en capa
citeit, vormden mede op basis van
grote wilskracht de sterkte van een
equipe. Frisoknecht Henk Prinsen:
„Ik vind het een prestatie dat ik
Parijs gehaald heb- Echt waar". Fri-
sol-discipel Gerard Kamper: „De eer
ste dagen ging het nog wel- Toen
kwamen de cols- In één woord ver
schrikkelijk- Je moet niet alleen licha-
goede
huize komen om de Tour te kunnen
rijden- Of je nu bij de vedetten be
hoort of niet"-
Frisol-hoofdman Hennie Kuiper ten
slotte: „Ik eindig de Tour onder de
eerste vijftien. Op het eerste oog mag
dat niet veel zeggen. Voor mijzelf
zegt het erg veel- Het was mijn eerste
Ronde van Frankrijk en ik moest nog
veel leren. De verkoudheid heeft mij
uitgerekend op mijn specifiek terrein,
de bergen, parten gespeeld- Ik heb
niettemin mijn trui van nationaal
kampioen goed verdedigd- Ik ken de
Tour nu en ik hoop volgend jaaF
pardon achter op het in de hitte
smeltende asfalt van een krachtenslo-
perrd parcours-
Deze sportief bijzonder geslaagde
Tour was vol heroïek en dramatiek,
rijk aan meeslependheid die met de
dag meer tot de verbeelding van het
publiek sprak. De Tour 1975 miste
weliswaar een solistische klimmer
(ook Lucien van Impe is bepaald niet
het type-Fuente), maar bezat te mid
den der strijders een 24-jarige jonge
man die unaniem beschouwd wordt
als een toekomstige winnaar: de tem
peramentvolle Francesco Moser.
Thevenet en Merckx: zij beheersten
de soms helse tocht door Frank
rijk- Thevenet: „De zwaarste dag was
die waarop wij de Tourmalet beklom
men. Toen heb ik geleden als een
slaaf Toen ook was er geen sprake
van dat ik winnen zou"- Eddie
Merckx: „Een kampioen moet ook
kunnen verliezen- Ik heb bewezen dat
ik dat kan Ik wil nu niet beklaagd
worden- Volgend jaar kom ik te
rug"-
PARIJS (ANP) Tussen de eer
ste echte wedstrijd en zijn groot
ste overwinning ligegn voor Ber
nard Thevenet ruim dertien jaar.
de helft van zijn leven. De belang
rijkste feiten uit die loopbaan
zijn: 1962: Bernard Thevenet
slaagt op de landbouwschool van
Charolles en krijgt van zijn ou
ders een sportfiets. 1963: winnaar
in zijn tweede wedstrijd bij de
nieuwelingen, vader Henri stemt
erin toe dat hij fietsen als sport
kiest- 1965: bij de amateurs 23
overwinningen: 1966: winnaar
van de ronde van Roussillon voor
Ocana; derde in de Grand Prix
des Nations achter Sadot en Oca
na. 1967- militaire dienstplicht in
het Batillon van Joinville. lid
van Frankrijks bekendste wieler
club ACCB. 1968 amateur
kampioen van Frankrijk op
ie weg. zevende in de Ronde van
ie Toekomst, niet geselecteerd
voor de spelen van Mexico. 1969:
tweede in de Grand Prix des
Nations achter Mortensem maar
voor Zoetemelk- 1970: professio
nalcontract bij Peugeot voor 700
gulden per maand- Winnaar van
de tijdrit tegen de Mont Faron
voor Gimondi en Merckx (geval
len). Invaller in Peugeots toer-
ploeg door liet afzeggen van
Bracke. Ritzege in La Mongie
voor Van den Bossche. Van Impe
en Merckx 1971: als 'knecht' van
winnaar Bracke mee naar de
Ronde van Spanje, derde in de
Dauphine Libéré na Merckx én
Ocana. Vierde in de ronde van
noble. In september
den van zoon Eric- 1972:
leiderstrui in de Dauphine Libéré.
tweede in eindklassement, na Oca
na. Winnaar van de ronden van
Indre-et-Loire en Romandië, ne
gende in de ronde van Frankrijk,
ritoverwirmingen op de Ventoux en
de Ballon d'Alsace. 1973: derde in
de Ronde van Spanje na Merckx
en Ocana- Leiderstrui in de Dau
phine kwijtgeraakt aan Ocana
door slechte (afsluitende) tijdrit;
Frans kampioen op de weg; twee
de in de ronde van Frankrijk na
Ocana met riteeges in Meribel les
Allues en op de baan van Vincen-
nes in Parijs. 1974: Opgegeven in
elfde etappe ronde van Frankrijk,
winnaar ronde van Catalonië-
1975: Winnaar van de Dauphine
Libéré. Moser tweede (op 457).
Zoetemelk derde (op 4.57), Van
Impe vijfde (op 5-35). Merckx
17e (op 10.44). Winnaar ronde
van Frankrijk met ritoverwinnin-
gen in Pra Loup en Serre- Cheva
lier-
pzc-sport-pzc -sport-pzc
De Tour de France 1975 is aan de
finish gearriveerd- Van de 140 renners
bereikten er 88 de Ohamps Elysées-
De Ronde verloor onderweg vedetten
als Louis Ocana (ziek), Manuel Fuen-
te (hopeloos uit vorm). Giovanni Bat-
t-aglin (gevallen) en Jean Pierre Dan-
guillaume: de Ronde liet naamlozen
als Bruno Vicino, Bernard Croyet. en
Joaquim Carvalho, en anderen, zonder
pzc - sport - pzc - sport-pzc
PARIJS (ANP) Walter Godefroot,
de gereputeerde Belgische wegsprin-
ter, heeft tot de laatste etappe van de
tour gewacht om zi.jn traditionele
spurtzege te behalen. Godefroot ver
sloeg in de laatste meters van de 4000
kilometerlange ronde Mintkewicz en
Gerben Karstens.
De rit op de Champs Elysees en langs
de Tuilerieën werd beheerst door de
premies van 1000 franken, die per
ronde te verdienen xvaren. Die stimu
lans zorgde voor een levendige wed
strijd waarvan het merendeel van de
bijna een half miljoen toeschouwers
nauwelijks een fractie heeft kunnen
zien.
Vijf rijders hebben hun premies in
solo's verdiend, namelijk Claude Mag-
ni. Don Allan. Michel Pollentier. Fedor
den Hertog en Mauro Simonetti. De
laatste reed bijna zeven ronden alleen
voor het veld uit. maar in de laatste
ronde werd hij teruggepakt door Her
man van Springel, die daarmee de
weg naar de ritox'erwinning voor zijo
ploeggenoot Godefroot vrijmaakte.
Simonetti had een grootste voorsprong
van iet-s meer dan een minuut, Fedor
den Hertog bleef op 45 seconden
steken. Hij werd binnen enkele kilo
meters ingelopen nadat burgemeester
Bernard Merlin, met zijn broer Guy
praktisch eigenaar van Merlin Plage,
had bekend gemaakt dat hij een pre-
rcid te bctale
Philippine ma
van- wij beUh
geef
nationale t
Door dit alles is én Ad Tak An het
amateurisme in de wiüérsjtort weer
eens in opspraak gekomen. De nieuwe
kampioen had dat misschien kunnen
vermijden. Jan Rans. de kampioen pan
vorig jaar. was zo verstandig om vóór
de titelstrijd niet meer in te schrijven
voor wielerwedstrijden die va hel
kampioenschap werden gehouden
Kennelijk hield de pientere Raas er al
rekening mee dat htj wel eens kam
pioen van Nederland op de. weg kon
worden en dat hij dan ongetwijfeld
meer startgeld (of 'reisvergoeding'
zou kunnen vragen Inderdaad werd
Jan kampioen en hij hoefde zelf niet
eens in te schrijven' de comités bena
derden hem vaak met het verzoek of
hij alsjeblieft aan de start wilde ko
men Raas ving ook behoorlijk wal
startgeld en soms sloot hij een con
tract af voor zijn hele ploeg 'Van Erp
voor bijvoorbeeld 1000 gulden.
Maar kennelijk heeft Ad Tak er geen
moment op gerekend dat hii kam
pioen van Nederlam
den Hij schreef vó
telstrijd wél in voor wedstrijden die
na hel kampioen 'hap werden gehou
den Dat deed hi< voor HeinkenszanA
en dat deed hij ooi; voor Brutnlss'-
Het wielereomité van Heinkenszand
was zo beleefd om Tak zijn Inschrtf-
vingskaart terug te sturen toen bleek
dat hij plotseling 300 gulden eisde
anders kom ik niet'/. De bewijslast
daar is dus verdwenen. In Bruints*r
hield men ook hel been stuf (geen
startgeld) maar zond men de intchri)
vingskaart niet terug en werd de zaak
doorgespeeld naar de KNWU (wielren-
Als Ad Tak niet ingeschreven had roor
die wedstrijden zou hii ongetwijfeld
niet zo in hel nieuw s zijn gekomen.
Wellicht had Tak alle moeilijkheden
nog kunnen voorkomen nis hij netjes
de koersen waarvoor hij ingeschreven
had wel had afgewerkt ook als men
niet op zijn eisen zou ingaan. Voor
andere koersen had hij dan kunnen in
schrijven pas als hij met het. desbe
treffende comité tol een akkoord was
gekomen.
Nu is het vrijwel zeker dat Ad Tak
door de KNWU (en met name door
de sportcommissie) zal worden aange
pakt. Vooral ook omdat Ad Tak mei
deze affaires de wielersport schade
heeft berokkend. Landelijk, regionaal
en plaatselijk doet ook de wielersport
een beroep op financiële steun van de
overheid Jbijvoorbeeld subsidies voor
het jeugd.wielrennen) En men kan
zich voorstellen dat de pleitbezorgers
van de KNWU het bij de overheid (of
bijvoorbeeld in een provinciale of ge
meentelijke sportraad) moeilijker krij
gen nu opnieuw duidelijk is dat het
amateurisme in de wielersport vaak
schijn-amateurisme is.
Wielrennen is een dure sport (niet al
leen kost een fiets veel. maar renners
zijn inderdaad veel aan reiskosten
kwijt). En er zal geen opschudding
zijn als hier of daar een redelijke reis-
vergoeding wordt gegeven. Maar als
bekend is dat sommige comités vele
honderden guldens uitgeven om at
tractieve renners aan te trekken, gaat
de overheid (rijk. provincie of gemeen
te) zich wellicht afvragen vsaarom er
ook nog subsidie bij de wielersport
moet. Trouwens ook het bedrijfsleven
(een van de belangrijkste financiële
bronnen die de wielersport draaiende
houdt) kreeg bedenkingen. Zo zijn ver
schillende sponsors al uit de wieler
sport getreden om dit soort financiële
affaire in de amateur geleder en.
Overigens is ook weer eens duidelijk
geworden dat een nationaal kampioen
schap alleen de renner niet absoluut
attractief maakt. Zoals destijds we
reldkampioen Harm Ottenbros minder
startgeld kon vragen dan bijvoorbeeld
een wereldkampioen als Eddy Merckx.
zo is bij de amateurs ook Ad Tak een-
minder spectaculaire Nederlandse
kampioen. Jan Raas, onder meer win
naar van een etappe in Olympia's
Toer. had al veel meer naam toen hii
nationaal kampioen werd en werd der
halve veel meer gevraagd. Ad Tak vül
nu ook zoveel mogelijk geld uit zijn ti
tel slaan Hij doet dat alleen niet al te
verstandig.
JOOP VAN DEN BERG
mie van 10.000 franken uitloofde voor
de renner die het eerst dertig secon
den voorsprong zou nemen. Mauro
Simonetti kreeg van het veld iets
meer vrijheid en toucheerde de vetste
sprintpremie uit de ronde.
De 163 km op de bekendste straa'
van Europa had geen enkele invloed
op de klassementen- De gele trui van
Thevenet. kleefde aan het regenboog
shirt van Merckx. Zoetemelk heeft in
de slotfase nog een keer geprobeerd
of hij Van Impe misschien van de
derde plaats zou kunnen rijden, maar
de kleine bergkoning reageerde on
middellijk en van dat moment ging de
strijd uitsluitend om de dagprijzen.
