„JE VOELT
JE ER GAU
THUIS"
Kloosterzande, met de
'bevrijding' in zicht
Verrukt
Gedachten
Trek
Bevrijding
18 RROVINCIAlf ZIEUWS8 COURANT ZATERDAG 7 JUM 1Bj '0>
kenman, die van tijd tot tijd aan de
stamtafel van t>e Linde' verzeild
raakt voor een warme hap. tussen
door. Het bedrijf is óp vier
Belgische eters en twee lezende ver
tegenwoordigers na op dat mo
ment leeg. De Kloosterzandse 'café
politici' zullen op dit uur van de dag
zeker aan de slag zijn. Ieder bij zijn
baas of in zijn' eigen bedrijf.
De zakenman: „Het is gek hè? In
Klcosbërzande leeft tooh wel iets.
Het is een küein dorp. maar er i6
duidelijk iets aan de gang. Er heerst
sfeer en gezelligheid. Men houdt hier
van een goed feest, van het leven.
Waarom zou het in de weekeinden
zó enorm in trek zijn bij de jeugd?
Als je, het góed besohouwt, worden
er vrijdags, zaterdags en zondags
oafés en bars bezooht die beslist niet
veel afwijken von die in Terneuzen,
in Hulst of ill Goes. Toch komen ze
steeds weer in,groten getale naar
Kloosterzande.
Moet je zaterdags of zondags eens
met de laatste boot naar Kruiningen
varen. Stampvol met Bevelanders na
een avondje uit in Kloosterzande. Ik
ben ervan overtuigd, dat ze hier
goed ontvangen worden. Dat ze een
grote tolerantie bij de mensen vain
Kloosterzande tegenkomen. Bewust
of onbewust, ik weet het niet. Het
dorp trekt. Je voelt je er gauw
thuis."
Het is alsof men een wervende func
tionaris van de plaatselijke VVV
legen het lijf Is gelopen. Het is
echter een volslagen buitenstaander,
die bekent zich gauw thuis te voelen
in Kloosterzande. En bij is niet de
enige. De vele Belgen en de enkele
Duitsers, die in de omgeving van
Kloosterzande htm tweede woning
hebben en die af en toe naar het
dorp komen, hebben dezelfde erva
ring.
In het gemeentelijk zwembad kan het gezellig drult zijn-
Aan de stamtafel bij Tottoe Ram bijvoorbeeld.
KLOOSTERZANDE Dat ze met z'n allen gemiddeld per jaar
330.000 liter bier drinken en daarmee verreweg alles slaan wat er
landelijk op dat gebied gepresteerd wordt, is de mensen van
Kloosterzande niet aan te*zien. Wie hoopt er van maandag tot vrij
dag overal druk bezette tapperijen te vinden, komt bedrogen uit.
Het is er behalve in de altijd levendige weekeinden even
rustig als in elk ander dorp in het strakke Zeeuws-Vlaamse land.
Maar mensen dié Kloosterzande al wat langer kennen dan gisteren, zeggen dat
het 'typisch iets voor Klooster' is om uit te rekenen hoeveel van dat nobele
vocht jaarlijks in de bijna drieduizend hoofden wordt gegoten. Het eerste dorp
dat je tegenkomt als je van de boot bij Perkpolderhaven komt is trots op zul
ke staaltjes en haalt er vrolijke kadertjes mee in landelijke kranten.
Da laatste keer dat het voor Kloos
terzande in alle mogelijke binnen
landse en buitenlandse kranten van
die kadertjes Tegende was vorig
jaar, toen de gezamenlijke caféhou
ders- met hun borrelbus op de prop-
pen kwamen. Tot in de hoogste top
van het Nederlandse ministerie van
justitie had men zich er immers
voor vrijgemaakt t
Ook Van Agt wilde dat weieens van
dichtbij zien'.
Kort nadat de gele bus van de
ZVTM zich echter ten gerieve van
late borrelaars aan een speciale
dienstregeling ging houden, kwam er
al een einde aan de pret. Dat wil
zeggen, de bus werd algauw op een
wat minder lucratief traject in het
Zeeuws-Vlaamse ingezet. Maar de
Kloosterzandenaren genoten nog lan
ge tijd door van' een soort napret.
TJit alle werelddelen stuurden verre
kennissen nog nagekomen berichtjes
aan het 'deel van de bevolking dat
'zijn dorp door de jaren heen was
trouw gebleven. Het verzamelen van
uitheemse en vaak opmerkelijke ver
vormde berichtgevingen over de
Kloosterzandse borrelbus liep uit op
een heftige rage. Doorgaans onder
een glas bier het flinke verbruik
moest tenslotte ergens vandaan ko
men werden Zuidamerikaanse,
Mexicaanse, Australische, Spaanse,
Zuidafrikaanse, Duitse en Belgische
knipsels uitgewisseld.
De mensen die Kloosterzande al wat
langer kennen, 'en dat zijn er nogal
wat, noemen dat 'typisch iets voor
Klooster'- Ze doen dat dan met de
niet te peilen glinsterende ogen, die
horen bij een melange van opge
wektheid en geheimzinnigheid. Ze
spreken er hoogstens nog htm ver
wondering over uit, dat niet de één
of de ander ijlings met een prognos-
tiekwedstrijd met fikse inleggelden
voor de draad is gekomen. Een
competitie met een ouderwetse vet
pot voor de inbrenger van het be
richt uit het verst gelegen land;
„Dat zou helemaal typisch iets voor
Klooster zijn."
Om achter diepzinnige gedachten te
komen over wat nou eigenlijk pre
cies als kenmerkend voor het dorp
mag gelden, is het beproefde instru
ment van' het cafébezoek hanteer
baar. Aan de stamtafel bij Toine
Raes bijvoorbeeld in zijn wijds be
kende 'De Linde' wordt wat afge
praat over het dorp.
Maar niet- alléén over het dorp.
Hontenissenaren wagen zich aan die
tafel gewoonlijk met een angstaanja
gende vlotheid aan beschouwingen
van nationaal- en wereldpolitieke en
•economische aard. Algemene onder
werpen als leren, werken, leven, wo
nen en recreëren en deel-onderwer-
pen als de minister-president, het
handel drijven, de vermogensaan-
wasdeling, de rijksgroepsregeling, de
vaste oeververbinding, het nieuive
sportveld van Terhole; president
Ford, Vietnam en Cambodja staan
hoog cp de lijst van 'favourite
items.'
„Kent, u Kloosterzande een beetje?"
Een vraag aan een Bevelandse za
De zuidelijke toegang tot het dorp.
Ze zijn ronduit verrukt over de
gemoedelijkheid en het gevoel voor
gezelligheid, die ze er volop aantref
fen.
Die eigenschappen zullen Klooster
zande goed van pas komen als de
oeververbinding -er komt en als
Kloosterzande wellicht nog meer
dan nu de rol van gastheer gaat
verrollen. Over het algemeen wordt
in Klooster veel verwacht van die
vaste verbinding met Zuid-Beveland
en verder, met de rest van het land.
Als functionarissen van rijkswater
staat bezig zijn met het uitzetten
van oranje- palen om het geplande
wegtracé even aan te geven voor
landmeetkundige (of welke andere
dan ook) 'doeleinden, dan gaat het
als een lopend vuurtje door de klei
ne gemeenschap. „Ik heb gezien
waar de nieuwe weg komt", gaat het
•dan op een toon waarmee in de
oorlog de komst van de bevrijders
moet zijn aangekondigd.
Kloosterzande ziet die oeververbin
ding dan ook als een soort bevrij
ding. Dikwijls wordt aan stamtafels
en in ander verband gemijmerd over
een toekomst.met een oeververbin
ding, waarvan men desnoods om
kwart over drie 's nachts gebruik
kan maken.
Zoals in elk Zeeuws-Vlaams huis
speelt ook in "Klooster' de laatste
boot nog een voorname rol bij
avondlijke bezoeken aan de rest van
Zeeland. En óp de bijeenkomsten
van de vakbonden of van de belan
genorganisaties van de boeren hoor
je het ook nog altijd: „Na de pauze
kan men met de geachte inleider in-
disciissie gaan. We mogen het echter
niet te laat'maken, want hij móet
nog met de laatste boot mee."
En dan wordt er gedagdroomu:
yHet zal misschien zelfs nog een
beetje moeten wennen als men in
Klooster eventueel tot diep in de
nacht met een randstedelijke vak
bondsbestuurder of een Hollandse
boerenleider in discussie kan zijn. In
ieder geval zal dan in de kring van
Inleiders als ze het over de
laatste boot hébben het gezegde
'typisch iets vóór Kloosterzande'
niet meer opgaan...."-
Naast het gemeentehuis staat het oude huis van mevrouw Cpllot met rechts het koetshuis.
Het gemeentehuis van Hontenisse aan het Hof te Zandeplein in Kloosterzande.
Het Nederlands hervormde kerkje van Kloosterzande temidden van de bossen.
