,,'T ZIJN DE OUDEREN
DIE KLAGEN,
DE JEUGD
HEEF NIET
ANDERS GEKEND"
HOEK: 'MELK MOET, OPPOSITIE OOK'
ZATERDAG 29 MAART 197J
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
17
ZATERDAGKRANT
HOEK „Dag Piet," zeggen de mannen aan het biljart. „Dag
Koole", zegt oud-gemeentesecretaris Dregmans. De zojuist binnen
getreden grijsaard, stompje sigaar tussen de lippen, gaat voor
hem staan: „Ik kenne joe wè. Be-jie nie van de hemeente?".
De rest van zijn betoog gaat verloren in rumoer: Kootje Fui-
ter heeft weer een verbijsterende serie gemaakt. De anderen staan
er wat beteuterd bij te kijken.
„A-je nie biljarte kan, dan zu-je 't noe nie lere oor", lacht Jan van
der Peijl.
Biljarten is niet zijn sterkste kant, dat wil hij wel toegeven. Maar
verder staat hij zijn mannetje. „Melk moet, oppositie óók", zegt
hij altijd. En omdat hij jarenlang PvdA-wethouder en zelfs nog
even, kort voor de herindeling, waarnemend-burgemeester is ge
weest, durfde hij het best aan om het oude burgemeesterskamer
tje, waar de laatste jaren nooit meer iemand kwam, te kraken.
„Voor de kaarters. Die hadden geen
ruimte en dat vond ik maar niks. Ik
heb de boel gewoon gekraakt. Wo
zi.in er gaan zitten. Meneer Kiel a
van het bejaardenwerk vroeg zich af
of dat nou wel mocht. Toen heb ik
gezegd: ik neem de verantwoording.
Nooit meer iets gehoord. Je moet
niet bang zi.in, ben je gek. Eerlijk
moet je wezen, tegen iedereen je
mening zeggen. Dat heb ik gedaan
ook toen ik nog in de raad zat.
Tk kan niet tegen smoesjes.
staan, terwijl de regen tegen de
en slaat, in de oude gemeentese
cretarie van Hoek. Nu biljarten en
kaarten er bejaarden. „Gelieve niet
te roken boven het büjart", meldt
het kartonnetje, dat aan een kast
deur is gehangen. Jan Peijl zoals
iedereen hem hier noemt weet in
dit gebouw de weg als in zijn broek
zak. In een vlaag van nostalgie
heeft hij me meegenomen, de trap
naar het oude raadszaaltje.
Tien Hoek nog een zelfstandige
gemeente was hadden we 't zo mooi
laten opknappen: sjieke gordijnen,
een eigentijds plafonnetje van board
tegels, ingebouwde spotjes, leren
stoelen voor de raadsleden. Aan de
muur portretten van de koningin en
De Gasembroot. En de perstafel lag
altijd bezaaid met dozen sigaren en
„Kijk, dat is er vari over", zegt hij
en zijn arm blijft steken: een halfvol-
tooid gebaar, dat wijdsheid moest
suggeren. „Zie je hoe 't plafond
lekt? Dat ze dat toch niet laten
repareren.. Het behangsel laat los. 1
Is tooh allemaal geen zacht, zeg nou
zelf. Toch geen wonder dat hier
niemand meer wil trouwen?
Toen we pas over waren naar Ter-
neuzen, had je nog wel eens mensen
die zeiden: trouwen, dat doen we op
d'n Oek. Maar dat is over en ik
kan het begrijpen: in zo'n omgeving
trouw je toch niet?"
Jan van der Peijl is nu B6. Een
kwieke, grijze verschijning in een
snel gesneden sportjasje en met een
coltrui aan. Vorige week heeft hij
zich razend gemaakt, toen hij in de
vergadering van de contactraad van
bejaardenconsulent Kiela hoorde,
dat b. en w. van Torneuzen de
verbouwing van het oude gemeente
huis, de brandweergarage en het
badhuis tot centrum voor het open
bejaardenwerk traineren. De papieren
zijn binnen, er gebeurt niets.
„Daar kon die Kiela wel eens
moeilijkheden mee krijgen: hij is
ambtenaar", mijmert Dregmans en
kele dagen later, ten vijl hij zelf
het spel niet machtig ietwat ver
bijsterd naar de 'verkens' op het
gToene laken kijkt. Van der Peijl
lacht en denkt aan het gekraakte
burgemees terskamert j e.
'Dezelfde wensen'
Thuis, in de Dr. Leenhouisstraat,
waar hij een propere arbeiderwo
ning bewoont en vanuit de achterka
mer op de provinciale weg naar
Biervliet kijkt, heeft hij me eerder
Feest
„Voor mij staat vast dat Hoek nog
steeds een levend dorp Is, een ge
meenschap waar je mensen warm
kunt krijsen voor gezamenlijke acti-
viteiten. Natuurlijk, er is door de
komst van nieuwe inwoners na de
vestiging van Dow het een en ander
veranderd. Toch heb ik de indruk,
dat de integratie geen problemen
heeft gegeven. De invloeden van bui
ten zijn door de autochtone bevol
king goed verwerkt".
Wethouder drs. R. C. E. Barbé van
Terneuzen woont 6 jaar in Hoek,
lang genoeg om her en der Ronny
genoemd te worden en het voorzit
terschap in de schoenen geschoven
te krijgen van het comité dat de
feestweek 'Hoek Totaal' voorbereidt.
„Hoek totaal": verzamelnaam voor
Het Mauritsfort: fraai stukje dorp. Men zal voorzichtig moeten zijn—"
iliiüiiil
die middag deelgenoot gemaakt van
zijn bezorgdheid over de leefbaar
heid van Hoek.
„Ais je 't goed beschouwt, heeft
Terneuzen in die vijf jaar alleen een
weg doorgetrokken. Woningwetwo
ningen waaraan zo'n behoefte is
zijn er niet gebouwd, omdat men
bang is dat er in de stad dan nog
meer flats leeg staan. De wensen die
ik vorige week, in de vergadering van
de contactraad boorde, hadden we
vijf jaar terug ook"
Toen Van der Peijl nog wethouder
was. kreeg hij heel wat mensen met
problemen over de vloer. De verga
dering van de contactraad één
keer per jaar openbaar trok niet
meer dan,30 man. Van der Peijl:
,J)e interesse is weg, het is ook niet
interessant meer voor de mensen.
Als we zelfstandig waren geweest
had je raadsverkiezingen gehouden.
Nu ken je je raadsleden niet, bij b.
en w. kom je niet Ik -wil niet
zeggen dat het het verenigingsleven
slecht gaat, maar de subsidies wa
ren beier uitgevallen als er geen
berindeling was geweest. Ik ben wel
eens bang, dat de mensen die in het
stadhuis van Terneuzen zitten er
alleen op uit zijn om de stad groot
te maken. Ik geloof niet dat de
raadsleden weten wat er hier soeelt,
dat merk je ook als je met ze
praat".
Als Hoek zelfstandig was geble
ven had hij graag een zwembadje
willen aanleggen de plannen la
gen er en hij is er nog voor naar
Middelburg en Den Haag gereisd. De
belastingen waren ook omhoogge-
gaan, daar kan hij Terneuzen moei
lijk hard om aanvallen: 't geld is
nodig, daarvoor heeft hij zelf te
lang in de keuken gekeken. En met
de scholenbouw ligt het moeilijk,
welk gemeentebestuur je ook hebt.
De woningbouw? Er is beloofd dat
er wordt begonnen met een planne
tje achter z'n huis, in de Koudepol-
der. „Als de mensen hier willen
wonen moet het gewoon, daar valt
niet aan te tornen. Toch ben ik
bang, dat het nog wel even zal
duren". Hoort Jan van der Peijl veel
klachten over het verre beleid van
uit het verre stadhuis? Hij blijft
oprecht: „Laat ik het eerlijk zeg
gen: 't zijn de ouderen die klagen,
de Jeugd heeft het toch niet anders
gekend?"
het jubileum van 6 sportclubs, de
drumband en het oranjecomité. Om
dat ze allemaal 5 of 25 jaar bestaan
is er besloten dat Hoek in de week
van 30 april tot en met 5 mei maar
eens hoog van bet dorpstorentje
moet blazen. Een braderie met Oud
hollandse huisjes, os aan 't spit.
Pierre van Ostade voor de quiz, het
Cocktailtrio voor de muziek, kinder
voorstellingen en een dag voor de
bejaarden: 120 vrijwilligers zijn er
zoet mee, een lijstcollecte leverde
5,- per gezin op. Voor Leo Fer-
mont, één van de comitéleden, feiten
die tekenend zijn voor de kleine
gemeenschap, waar de mensen nog
niet zijn ondergegaan in de anonimi
teit. Barbe: „Iedereen doet mee. dat
loopt door alles heen. Ik vind dat
toch wel uniek".
Hij is bang, dat bij de kritiek op
het beleid van d. en w. wel eens
wordt vergeten, dat er moet worden
afgewogen als het om het treffen
van voorzieningen gaat.
„Niemand kan volhouden dat we
niets voor Hoek hebben gedaan. Het
open bejaardenwerk is er pas na de
herindeling van de grond gekomen,
we hebben de kleuter- en openbare
scholen uitgebreid, er ligt een be
sluit om kleedaccommodatie op het
sportveld aan te leggen, we hebben
een weg doorgetrokken en de toe
gang verbeterd en zijn bezig met
een constructieplan voor Oud-Vlis-
singen en een bestemmingsplan-Kou-
depolder. De particuliere woning
bouw is enorm toegenomen".
Hij geeft toe, dat er misschien 'wat
spanningsvelden' liggen bij de ver
enigingen: „We moeten ten aanzien
van de subsidiepolitiek een objectie
ve maatstaf voor de heie gemeente
Terneuzen aanleggen. Was Hoek zelf
standig gebleven, dan had dat mis
schien iets anders gelegen. Ik kan
me voorstellen dat bij sommige ver
enigingen dergelijke zaken we! eens
hard overkomen".
'Versteld gestaan'
De kreek, het riet. bijna vergeten
plantjes en kuif eenden: oud-voorzit
ter F. K. Haak van de contactraad
kan er als natuurliefhebber helemaal
lyrisch van worden. Hij leidde enke
le jaren terug een succesvolle actie
tegen het 'cultiveren' van het unieke
watergebied aan de rand van het
dorp. De gemeente dacht al aan een
bruggetje en gazoDs langs de boor
den. toen Haak de bevolking mee
kreeg voor een andere, ruigere opzet.
Z-ljn opvolger D. I. Hoffius is inmid
dels zover, dat hij het onkruid in
zijn tuin mits het niet al te dol
wordt welig Iaat opschieten tus
sen de meer geijkte aanplant en een
pakje vilde kruidenzaad van Albert
Heijn heeft gekocht.
Maar daarvoor zijn we niet geko
men. Werkt de contactraad? „Die
indruk heb ik wel. ja. We vergade
ren van tijd tot tijd met b. en w.,
roeren dan bepaalde zaken aan en
ontdekken achteraf, dat aan de
meeste daarvan inderdaad aandaoht
is besteed". Haak: „We hebben een
beetje moeilijke start gehad en ze
ker in het begin wel eens nare
ervaringen opgedaan. Br waren ge
woon v,-at wanbegrippen, we moes
ten elkaar leren verstaan". Hoffius:
.De belangstelling is het grootst als
de problemen de mensen persoonlijk
raken. Als je bijvoorbeeld Oud-Vlis-
singen op de agenda zet. kun je ervan
verzekerd zijn dat er een aantal
bewoners komt".
Hij bekent 'versteld te hebben ge
staan' van de uitspraken van Kbela
over de stand van zaken met het
open bejaardenwerk. Reden voor ac
tie ziet hij niet: „We hebben die
zaak in november al eens met b. en
w. besproken. Ze krijgen bovendien
de '-erslagen van onze vergaderin
gen. zodat het zeker in Terneuzen
terechtkomt".
,Ln hemelsnaam: laat bet contactor
gaan toch niet blijven stilstaan bij
een parkeerprobleem in een bepaal
de straat. Het is er niet alleen om
over een lantaarnpaal te praten. Zo
iets zou ik Iets negatiefs dorps vin
den". zegt geëmotioneerd ing.
Q. A. van de Linde (58), vaste en
spraakmakende bezoeker van de
jaarlijkse openbare, vergadering. Hij
is ambtenaar van de provinciale wa
terstaat en 'zegent nog elke dag
deze plaats en dat ik hier mag
zitten'.
Toch is het hem in het verkeerde
keelgat geschoten dat b. en w ver
stek laten gaan, als de contactraad
hij elkaar komt „Ik vind dat er
tenminste één wethouder moet ko
men, al is het maar bij toerbeurt
En dan zal er wel worden gezegd
dat ze geen tijd hebben, maar ik zou
zeggen: omdat ze nooit klaar zijn
kunnen ze komen. Ze zijn toch nooit
klaar? Een bestuurder moet zichzelf
onder scherpe kritiek durven stellen,
contact moeten houden met de ba
sis. wil men iets van zijn verkie
zingsleuzen waarmaken".
Hij is bang dat hst leefbaar houden
van Hoek een zaak van een kleine
groep wordt: „Het komt dan neer
op de mensen die het oppakken, die
altijd bereid zijn iets ie doen. Maar
het potentieel dat hier is opgesla
gen is geweldig: jonge, goed ontwik
kelde oudere en een autochtone be
volking die mondig is geworden.
Juist de middengroep, van 25 tot 50,
55 jaar. laat het afweten. Die heeft
vaak alleen oog voor promotie, is
meestal conservatief".
Van der Linde maakt zich bezorgd
over de ruimtelijke ordening en het
welstandstoezicht 'welzij nstoezicht
zoals die in Hoek worden bedreven.
..Er is al heel wat afgebroken, men
zal voorzichtig moeten zijn. Dat
geldt voor huizen, boerderijen, dij
ken en bomen. Ik vraag me bijvoor
beeld af. of de boerderijtjes aan de
Noorddijk, die al veel van zijn bo.
men kwijt is, niet als beschermde
eenheden kunnen worden aange
merkt. Zien b. en w. dat soort
dingen? Zij zouden vechtjassen
moeten zijn, voorop moeten lopen.
Wordt er toch over nagedacht?"
Ir Q. A. v d Linde. ...Ze
i der Peijl. Ze trouwen hier niet"...
Hervormde kerk en stukje dorpskom. kamertje gekraakt.
Biljarters in oude secretarie.
Kreek met DotaCaemicai op de achtergrond, succesvolle aeUe—
