Een hobby om
proost tegen
te zeggen
ENGE VERZAMELING
IN SEROOSKERKE
Pakken we minder
uit met Sinterklaas?
F
Ls. hoort
y?-
GENEESKUNDIGE INSPECTIE
STELT ONDERZOEK IN NAAR
VESTIGING DR. LECOMPTE
R.SOAG 3 DECEMBER 1974 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT 7
i'
door
jacques
cats
De prijs voor de meest macabere hobby mag voor mij best
naar Cornelist van Maelsaeke uit het WaLcherse Serooskerke.
Zijn liefhebberij spitst zich toe op het uitknippen van overlij
densadvertenties. Schriften vol heeft hij ervan. Keurig op
wr iwiMtteai fcttjvajwn—rag.
Zon het dit jaar weer net zo'n
sinterklaasfeest worden als in de
voorafgaande jaren? Zo'n uit de
hand gelopen gebeurtenis waarbij
voor steeds meer geld steeds grote
re cadeau's van eigenaar wisselen?
Met steeds minder malle foppakjes
ra grappige gedichtjes, omdat men
sen met koopkoorts doorgaans eerst
kwistig met him uren strooien om
daarna in tijdnood te raken? Zou
hel weer zo'n feest worden dat uit
puilt van overdaad? Het is onvoor
stelbaar, maar het begint er toch
weer aardig op te lijken. Ondanks
de scherp gestegen prijzen, ondanks
de groeiende werkloosheid en de
sombere economische voorspellingen
zien de winkelstraten er net zo uit
sis ieder ander jaar: volle winkels
waaruit topzware kopers naar bui
ten wankelen. Grote verbazing bij de
bedachtzamen onder ons, er voor de
soveelste keer zeker van 'dat het zo
niet langer door kan gaan'.
Maar de opperste verbazang komt
reker van de oude Sint-Nicolaas zelf.
Al bij zijn aankomst in Enkhuizen
Meld hij er duidelijk rekening mee
dat zijn verjaardag dit keer weleens
®inder royaal zou kunnen uitpak
ken, Jullie mogen misschien wel je
«hoentje zetten", beloofde hij zijn
aariamgertjes voor de beelbuis, en
ij voegde er voor het eerst be
dachtzaam aan toe; „Maar je moet
richten tot, .ie moeder bet. goed
raidt". Een opvaJllende verandering.
Het is niet. alleen de sint, die veran
derd is. Met. hem stellen steeds
"tear opvoeders zich geremder op
tegenover liet sinterklaasgebeuren
wn gebruikelijk. Het mag op het
®pte gezicht dan mooi en prachtig
lijken als je kind al zijn wensen
rarvult ziet, op het tweede gezicht is
«et iedere ouder zo zeker van het
?oede effect. Zij herinneren zich niet
'fflger hun eigen lege kinderhanden
vroeger. Onder diezelfde, nu
"elgevende handen zou er haast een
tueuwe generatie ontstaan die uit-
Mrnkt in ontevredenheid. Hoe ka.n
eet ook anders als er niets meer te
wensen overblijft? Zo kweek je on
gemerkt kleine mensjes, voor wie
Jiet op den duur nooit meer genoeg
r Hartelijke kinderen die in pedan-
wijsneuzen veranderen, steeds
«jas boven baas bij het vriendje dat
«el wat minder kreeg. Niemand wil
tand graag in een keiharde op
pepper veranderen, bij wie ander-
rnSTls kind teleurgesteld afdruipt.
Zün hoofdcadeau kwam immers bij
buurkind als tussendoortje in de
«noen? Het zijn ouders met dit
u0" ervaringen in het achterhoofd
o,e er; ondanks een dikke portemon
nee, bewust een punt, achter zetten.
zoeken contact met andere va-
en, moeders. Van vriendjes,
S x' bmir,genoot.jes, om met el-
Zr overleggen binnen welke
«renzen ze de cadeautjes zullen hou
den. Ze ontdekken het ais een rede
lijk voorbehoedmiddel tegen kinder
verdriet,. dat je best kunt gebruiken
zonder direct op weggooi-speelgoed
over te stappen.
GEKORTWIEKT
Je hebt ook ouders die het, zeer
calmpjes aanpakken zonder hoofdza
kelijk opvoedkundige bijgedachten.
Gezinnen die door allerlei oorzaken,
werkloosheid, tegenslagen rond
de landbouw, behoorlijk in hun
beurrs gekortwiekt zijn. Zij grijpen
dankbaar terug naar de oude
grondslag voor een oergezellige pak
jesavond. Die een schat aan tijd
kost, bij elk pakje een rijmpje en
leder kleinigheidje in complete
kunstwerken verpakt. Zo'n ouder
wets hoogtepunt waarbij het niet
echt om de cadeau's gaat, <üe ook
niet duur hoeven te zijn.
Er zijn trouwens nog zoveel andere
stemmen die hardop zeggen dat het
maar eens met. minder moet. Het is
alleen soms net, of je ze niet hoort.
Neem nu es de gezamenlijke kerken
van Nederland, die precies een week
voor sinterklaas met een bijzonder
voorstel kwamen. Eén vastendag per
week, bedoeld als een wanhopige
poging om de mensheid wakker te
schudden op zijn welvaa-rtsmatras.
Om de goedbedeelden aan den lijve
zoals dat heet. te laten voelen wat
het is om de dag met wemig eten
door te komen. Niet eens met hon-
;er, alleen maa.r zonder iets extra's
in je buik. Volgens de kei-ken een
broodnodige en hardhandige aanspo
ring om nu eindelijk eens ernst te
maken met, de bestrijding van de
voedsel-crisis in de wereld. Met een
dergelijk besluit op je tafel moet Je
van het moderne sinterklaasfeest
wel een naar gevoel krijgen. Van de
pagina's vol exclusieve hapjes die
een damesblad je voorschotelt als
een passende maagvulling voor het
heerlijk avondje'. Met de beste be
doelingen overigens, „want van 'nor
maal' eten zal die avond wel niet
veel komen". Van deze en andere na
oorlogse ontwikkelingen krijgt een
groeiend aantal landgenoten de buik
vol. Niet omdat het zwartkijkers
zijn die een ander geen lolletje gun
nen. Ook niet door een kinderachti
ge jaloezie op de extra december
omzet van de middenstand. Die
heeft het hard genoeg nodig en
moet er ook behoorlijk voor poot
aan spelen, dat, weet zo zachtjes aan
iedereen. Het, is meer door het onbe
haaglijke gevoel dat je bekruipt om
dat het in ons welvarende stukje
van de wereld kennelijk niet op kan.
Maar wie daarover zacht iets denkt
op de merken wordt voor zijn ge
/oei overschreeuwd.
ZEG MAAR 'U'
Minderen? Dat kun je niet maken.
Belgische arts mei vestigmgsplannen in Caizand
zou niet over 'toelating' beschikken
Dr. Lecompte
„Praktijkruimte
alleen voorzorg"
CADZAND De geneeskundige
inspectie in Zeeland zal een on
derzoek instellen naar de toelaat
baarheid van de praktijkruimte
die de Belgische geriater dr. II.
Lecompte heeft ingericht in een
vakantiewoning aan de Vuurto
renstraat in Cadzand-bad. Volgens
de inspectie beschikt dr. Lecomp
te niet over een door de Neder
landse wetgeving voorgeschreven
'toelating' voor het uitoefenen
van de geneeskunst in Nederland.
De in Knokke woonachtige Belgi
sche geriater is van mening dat
hij een dergelijke toelating niet
nodig heeft omdat het Europese
Hof van Justitie in Luxemburg In
mei van dit jaar heeft bepaald
dat alle beoefenaren van vrije
beroepen zich vrijelijk mogen
vestigen in de lidstaten van de
EEG
„Bovendien zal ik hoogstwaar
schijnlijk in Cadzar.d nooit pa
tiënten behandelen. Ik heb die
praktijkruimte hier alleen uit
voorzorg ingericht. Het is een
uitwijkmogelijkheid voor het ge
val mij het werken in België
onmogelijk wordt gemaakt. Ik
verwacht dit. evenwel niet, omdat
ik mijn strijd met de Belgische
Orde van Geneesheren praktisch
heb gewonnen. Ik beschouw de
praktijkruimte in Cadzand als
een soort levensverzekering. Ik
betaal er dan nok 65.000 francs
per jaar voor." aldus dr. Lecomp
te. die verder benadrukte dat het
zeker niet rijn bedoeling is pa
tiënten uit Zeeuwsch-Vlaanderen
te gaan helpen." Ik heb al te veel
patiënten. Ik kan er werkelijk
niets meer bij hebben. Als ik die
ruimte in Cadzand ooit nodig zal
hebben is het voor de mensen die
ik nu al help."
Onlangs tekende de Belgische
specialist beroep aan tegen een
schorsing door de Belgische Orde
van Geneesheren. Hangende dit
beroep mag hij normaal zajn
werk blijven doen. Dr. Lecompte
heeft zich gespecialiseerd in het
verouderingsproces van de mens.
Hij is de auteur van het boek
"hoe word ik duizend jaar.' De
Orde van Geneesheren schorste
hem omdat ze vond dat hij te
veel de publiciteit zocht en daar
in de goede naam van de Orde
belasterde.
De geneeskundig inspecteur in
Zeeland, de arts S. Lelie, zal zich
met de vestiging in Cadzand-Bad
bezighouden zodra hij terug is
van vakantie. Dr. Lecompte ver
wacht hiervan geen moeilijkhe
den omdat hij zien gedekt v.eet
door het arrest van hef Europese
Hof van Justitie. ..Ais ik geweten
had dat er in Nederland zoiets
bestaat als een geneeskund; ge in
spectie had ik deze ingelicht.
Maar ik zie niet in hoe men mij
in Nederland kan weigeren, zeker
niet in liet tolerante Nederland
ADVERTENTIE
I de vey mestdagh voor puzzles
p| st. jacobsstraat 20-22 - telefoon 2136 - vlissingen
Misschien vindt u het vreemd dat er in deze tijd, nu je voor
2,25 al een literfles Rosé kunt kopen, nog mensen zijn die
ertoe overgaan om zelf wijn te maken. Toch gebeurt het,
maar dat is zeker niet omdat men misschien wat goedkoper
uit wil zijn. Als je alles rekent ben je mogelijk nog heel wat
meer kwijt. Maar daar gaat het ook niet om. Het is gewoon
een kwestie van liefhebberij.
Op het ogenblik wordt het aantal
thuis-eigen-wijn-makers in Neder
land geschat op twintigduizend.
Ook In Zeeland wonen ze. Er
testoat sinds kort in deze provin
cie zelfs een club van wijnma-
kers. Zaterdagavond was het ge-
lelscliap bijeen, een gelegenheid
die dankbaar werd aangegrepen
om ervaringen uit te wisselen,
nieuwe ideeën op te doen en-
om eens even van eikaars pro-
duklen te kunnen nippen.
De Zeeuwse wijnkring heeft een
belangrijk man tot lid: het is Jan
ran Sdiaik, leraar Engels en bio
logie aan de christelijke mavo in
Vlissingen, een enthousiast 'Self-
brouwer', waarmee u in deze ko
lommen al eerder kermis kon ma
ken, Jan van Schaak is de -verta
ler en bewerker van een zojuist,
bij de uitgeverij Luitingh in La
ren verschenen boekwerkje,
waarvan de titel "zelf wijn ma
ken' ai meteen duidelijk maakt
dat het een handleiding is voor
de aspirant wijnmaker. Het is
omdat Van Schalk zelf wijnma
ker is en dus weet waar hij 'over
preat, het is niet zo maa.r een
rêrtëier 'n boeiend boekje ge
worden, vol wetenswaardigheden
over allerlei spirituele activitei
ten. Er staan bovendien 130 re
cepten In, dus u zou met al die
feestdagen nog in het vooruit
zicht aardig uit de voeten kun-
Wat me nou in deze hobby zo
aantrekt is niet alleen dat je je
visite een drankje van eigen ma
kelij en merk kunt voor schote
len, opwindender vind ik eerder
de wetenschap dat je als wijnroa-
ker eigenlijk iets stouts doet.
Volgens de wet is zelf wijn ma
ken verboden. Even had ik dan
ook gehoopt op die wijnmakers-
bij eenkomst de sensatie van een
politie-inval te kunnen meebele
ven, maar uit de woorden van
Arnout Kwint heb ik afgeleid dat
hef produceren van wijn voor
gebruik eigen of' vriendenkring
geen wetsdienaren in beweging
doet komen. Het is me zelfs ter
ore gekomen, dat er een officier
van justitie deel uitmaakt, van die
wijnkring, dus ik bedoel maar
Meneer Kwint kan het allemaal
weten, want hij is hoofdredacteur
van "Onder de kurk', een even
voor de hand liggende als toepas
selijke naam voor een blad waar
in men op de hoogte wordt ge
houden van het. laatste nieuws
over de huiselijke wijnberei
ding.
.Als het in de gistingsfles begint
te borrelen is het alsof er een
kind van je wordt geboren", zegt
die meneer Kwint, waarmee het
voor u wel duidelijk moet zijn
dat deze meneer 'gewoon bezeten
is van deze hobby. Hij liep deze
overigens weinig zorgwekkende
kwaal op in Engeland, waar hij
na afloop van een congres ergens
tlhuis werd genood can er een
sherry te komen drinken. „Een
erge goeie", zo herinnert Arnout
Kwint zich nog. .Maar ik wist
toen helemaal niet, dat het een
eigen brouwsel was. Daar kwam
ik pas achter toen hij me zo
nadrukkelijk bleef vragen wat ik
er van vond. En nadat hij had
verteld, dat het een eigen pro-
dukt was nam hij me mee naar
de kelder en daar stonden rijen
mandflessen te broepen en te
borrelen en te doen. Ik werd er
helemaal stil van".
Teruggekomen in Nederland is de
heer Kwint contact gaan zoeken
met wijnmakers die daar al mee
bezig waren. En hoemeer wijn-
makers hij ontmoette des te
meer kwam hij tot de ontdekking
dat er aan de informatie over
dracht nogal wat mankeerde. Er
waren buren die va.n elkaar niet
wisten dat ze al jaren wijn maak
ten. „En nu is het zo dat je als
je, Jaren wijn maakt je op de
duur behoefte krijgt aan informa
tie, want", zo zegt de heer Kwint,
.je doet een aantal dingen goed
en ook dingen fout en die we
tenswaardigheden wil je erg
graag kwijt. Vandaar dat, voor
lichtingsorgaan".
Wijn maken als tijdverdrijf: een
hobby, die steeds meer terrein
wint.
Wat valt er te zeggen over de
eindproaukten van de Nederland
se wijn-doe-het-zelvers. ,Dat loopt
zeer uiteen", zegt de heer Kwint.
„Sommige wijnen zijn riet. te
zuipen, sommige zijn erg goed en
je hebt er ook middelmatige bij
Het is gewoon de liefde van de
man of vrouw die met dat spul
bezig is en de toewijding waar
mee je die hobby uitleeft die
bepaald of je met een goed pro-
dukt te maken krijgt".
Het is, ook een hobby die de
mensen dwingt om de natuur in
te gaan Een vader gaat met z'n
zoontje of dochter rozenbottels
pl .ukken. Die rozenbottels kosten
niks en de plantsoenendiensten
zijn blij dat ze afgeplukt worden
want dat komt alleen maar de
rozenstruik ten goedé. Die rozen
bottels komen thuis die worden
gewassen en die worden verma
len en dan wordt daar een hele
goeie wijn van gemaakt. En dan
wordt dat kostenaspect alleen
maar bijzaak, want als je in uren
besteedt aan die ene liter wijn
dan wondt het een erg dure wijn.
Het is zo zegt de heer .Kwint,
gewoon een hele plezierige vrije
tijdsbesteding. Je hebt te maken
met een natuurproces en je kunt
net zoveel variëren als je wil".
Een kostbare hobby hoeft het.
allerminst te zijn, zo verneem ik
nog. De meeste spullen die Je
nodig hobt staan al in het huis
houden en wat je dan nog nodig
hebt is een grote glazen fles een
waterslot en gist en dan ben je
er eigenlijk. En dan praten we
schien tien gulden.
Voor de beginnelingen die van
wijn maken nog geen kaas heb
ben gegeten zijn er nu tegen
woordig zelfs thuis-wijn-maak-
pakketten die al binnen drie we
ken uitzicht bieden op t.waal tot
veertien flessen witte, rode wijn
of rosé. Voor de echte hobbyis
ten is dat natuurlijk een soort,
surrogaat, maar het zet de men
sen, die nog nooit met, deze vorm
van vrijetijdsbesteding in aanra
king zijn gekomen wel aan het
denken en aan het. werk en dan
komt op een gegeven moment,
het tijdstip vanzelf dat men gaat
zeggen: en nou willen we zelf wel
eens onze vruchtensappen gaan
winnen.
Nu moet. u zich niet voorstellen,
dat al die brouwers van eigen
wijnen willen opboksen tegen een
gerenommeerde Cöte du Rhöne,
om maar even een naam te laten
vallen. ,Dat is ook de bedoeling
niet", legt de heer Kwint uit.
,Een druif is altijd de allerbeste
grondstof om wijn van te maken.
Alleen het tragische van het geval
is dat sommige landen, waar die
druiven voorhanden zijn, niet hun
uiterste best doen om van dat
prachtige materiaal ook het beste
te maken. Kijk en dan wordt het
natuurlijk interessant om te zeg
gen: Iaat. ik mij dan storten op
de rozenbottels. op de appels of
de witte bessen en proberen iets
te maken wat een goede kwali-
teit.swijn zeer nabij komt. En dat
ls mogelijk".
Of je slachtoffer kunt worden
van je eigen hobby? Nou nee, dat
geloof ik niet, meent Arnout
Kwint. „Ik kan me voorstellen
dat een alcoholist erop gebrand
is om zo snel mogelijk zoveel
mogelijk alcohol in het lijf te
krijgen, maar als je daar nou
weken of zelfs een half jaar op
moet wachten dan ben Je tegen
die tijd wel van de drankversla
ving af. Bovendien, met die wijn
die je zelf gemaakt hebt, spring
je nogal voorzichtig om. Dat ga
je niet zo maar opzuipen alleen
omdat het drank Is".
Vreemde overledenen worden
niet ingeboekt. Het zijn uitslui
tend de advertenties van 1 teken
den die Van Maelsaeke in zijn
collectie opneemt. „Kijk", zegt de
zestig-jarige grondwerker, terwijl
hij een schrift doorbladert,
„neem nou deze advertentie. „Met
die man heb ik vroeger nog in de
klas gezeten. En die ken ik weer
van de kerk, z.o zegt Van Mael
saeke als hij een andere zwart
omlijnd bericht heeft gelezen.
„De moeder van deze man is. zo
laat de Serooskerkse verzamelaar
mij na enig verder bladeren in
een andere jaargang weten, op
het ogenblik ernstig ziek. Als ik
die nou eerstdaags in de krant
tegenkom knip ik die natuurlijk
ook uit".
Van Maelsaeke kan er uren mee
bezig zijn met die advertenties.
„Ik heb het eigenlijk van een
oom van me", legt hij uit. „Die
bewaarde de advertenties in
doosjes. Maar ik plak ze liever
Ln. Dat, is mooier. En ook over
zichtelijker. Als we het dan weer
eens over iemand hebben die
dood is dan kan ik meteen na
gaan, wanneer dat mannetje ook
weer overleden is, en wanneer er
bijvoorbeeld een weduwnaar
komt te sterven kan ik precies
nagaan wanneer zijn vrouw is
gestorven- Daar kan wel vijfen
twintig jaar tussen zitten. Maar ik
heb ze allemaal in m'n schriften".
De laatste tijd legt Van Maelsae
ke naast dat overlijdensarchief
ook een hele verzameling aan
van berichten, die hebben te ma
ken met de kerk. Beroepingen,
nieuwbouw van kerken, nvriita-
ties, ze krijgen allemaal een keu
rig plaatsje in de mappen. Maar
de advertenties blijven toch het
meeste trekken.
.Mevrouw Van Maelsaeke vindt
het allemaal prachtig. Alleen
moet haar man niet te lang in de
schriften zitten bladeren. Soms,
vertelt ze, zeg ik er wel eens wat
van. Dan zeg ik tegen mijn man:
Je moet nou die schriften maar
eens wegdoen. Want anders word
Je er nog akelig van".
kort ge
Postbode Frank SoseinsJd
vond dat hij teveel poststukken
te bezorgen had en daarom stop
te hij in de afgelopen zes jaar 15
ton post bi 1.2011 zakken en sta
pelde ze op op de zolder van zijn
huis.
De directeur van het postkantoor
van Louisville in Kentucky zei
dat het hem zou verbazen als
sprake was van de grootste hoe
veelheid achtergehouden post uit
de geschiedenis van de posterijen
van Kentucky. Het zal weken du
ren voordat de berg is uitge
zocht. Alleen de belangrijkste
stukken zullen alsnog worden be
steld. Tegen SosiensTd ls proces
verbaal opgemaakt.
jezelf" zeggen ze dan. Anders lijkt je
man zo'n on-attente krent, nietwaar.
Daar moet je ook aan denken.
Zou het in 1974 met. sinterklaas
weer precies eender gaan als de
afgelopen jaren? Een uit de hand
gelopen gebeurtenis? Of durven we
eindelijk weer wat gewoner te doen,
nu de grijze sint zelf voor het eerst
wat minder ondoordacht beloftes
:leed. Wellicht omdat hij zich einde
lijk afvraagt of de Nederlander nog
wel zoveel koopkracht, heeft. Wie
weet op het idee gebracht door
minister Duisenberg. die ons graag
allemaal een cheque van honderd
gulden had gestuurd. En dat. terwijl
sen minister van financiën toch ste
vig op de centjes pleegt te zitten.
Hij kreeg het er wel niet doorge
drukt, maar het is toch leuk gepro
beerd. Misschien maar goed ook. Als
je ziet wat we tegenwoordig aan
bedragen op de toonbank moeten
leggen, dan is het toch een druppel
op een gloeiende plaat. Stel je voor
dat het dezelfde druppel wordt die
de emmer van onze bestedingsge
woontes doet. overlopen. „Sinter
daas blijft met de vijfenzestig-plus
sers overwinteren in Spanje", zeggen
we dan. „Niks om bij de pakker,
neer te zitten, nu kost het ook geen
geld dit jaar Zingen is genoeg Dag
sinterklaasje, daaaaaag
Kdjk maar eens naar de reclames, in
kranten, in etalages. Tel maar eens
voor een heel gezin de bedragen op
van de geschenken waarmee als
■presentje' wordt geadverteerd.
Meestal zijn die van een kaliber om
'u' tegen te zeggen. Vanaf eenvoudi-
Met kleinere kinderen val je ook in
de problemen voor je het weet.
Waarmee zou je die nog es kunnen
verrassen? Al eens aan een simpele,
kompleet ingerichte p oppenbunga
low gedacht? Een accu-scooter mis
schien? Adverteerders met. kleine ca
ge keukenapparaten, zo rond de ne
gentig gulden, tot afwasmachines
van een duizendje of twee. Een
draagbare kleurentelevisie voor pa.
En waarom niet ook voor de oudste
soon? Wat denk je van een brom
mer voor dóchter? Die is overigens
ook best. blij te krijgen niet. een
filmcamera, projector en scherm
deautjes komen als een verademing
op je af. En waarom mag je, al
jaren, geen kleine dingetjes vragen
voor in het huishouden? Geen nieuw
broodmes, wat een luxe kan zijn als
het oude nog goed is maar zwaar in
de hand ligt Een anti-aanbrand pan-
ictje, terwijl je al twee gewone aan-
koekers hero. ..Vraag toch iets voor
