JOOP ZOETEMELK (2) VOLGDE
LUIS OCANA (1) HET LANGST
Lucien van Impe
durft zich vanaf
nu pijn te doen
Bernard Thevenet op een Cassius Clay-manier:
Ik voel me de sterkste klimmer van allemaal
fane
me
VROEGER WAS BELG PROFITEUR
LUCIEN ALTIJD
REGELMATIGSTE
NAAR TOP VAN MERIBEL IN
STORM, HAGEL EN DONDER...
TOUR OP
RADIO EN
TELEVISIE
5^i^b°yafi
Hij reed
sterk
Poulidor
ver achter
MAANDAG 9 JULI 1973
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
9
pzc-sporl-pzc-sport-pz
DIVONNE-LES-BAINS Over
Lucien van Impe hebben zijn
collega's in vier Rondes van
Frankrijk weinig vleiend gedaan.
Hij mocht dan wel soepel zig
zaggend tot opvallende presta
ties komen in het hooggebergte,
de bewondering had steeds te
lijden onder de passieve houding
van het kleine Belg.je, dat het
beulswerk alsmaar aan andere
overliet. Eddie Merekx heeft
hem eens een grote profiteur ge
noemd, een kwalificatie waar
over Van Impe (26 .jaar) geen
twijfel liet bestaan door de ma
nier waarop hij vorig jaar de
zware bergetappe tegen de Or-
cières Merlette won. In het wiel
van Joaguim Agostinho zoog hij
zich naar de top om daar zijn
gespaarde krachten los te laten.
Ontwapenend eerlijk als hij kan
zijn, heeft Lucier. van Impe nooit,
ontkend dat hij aan slim geloer de
voorkeur gaf boven inspannend kop-
werk in de cols, het terrein waar hij
zijn kleine lichaam met zo'n groot
gemak naar boven hijst. Maar ais
Lucien van Impe waar maak', wat hij
op de vooravond van een gemeen
zware tocht door de bergen gelooft,
zal. hij dit jaar anders gaan. Hij heeft
zich voorgenomen zijn afwachtende
houding om te buigen tot meer aan
vallend rijden, nu zonder Eddy
Merekx de kansen op een Tourover-
winning volledig open liggen „Ik ben
me ervan bewust", zegt Van Impe
ernstig, „dat ik meer zal moeten dur
ven dan in mijn andere Rondes".
Volgens zijn Nederlandse soigneur
Jan Heil uit Amsterdam worden die
woorden de komende twee weken da
den. „Want", signaleert Heil. „Lucien
durft zich tegenwoordig pijn te doen.
HU klaagt soms over zere benen,
dat is voor mij een goed teken.
Lucien spaarde zich altijd te veel. Hij
is dit seizoen sterk veranderd". Een
stelling die gesteund wordt door twee
opvallende overwinningen in dit wie-
lervoorjaar: een etappe in de Midi
Libre en de Ronde van Romandië.
Lucien van Impe heeft in elk geval
rustig de tijd gehad om naar een
explosie van zijn kümkwaliteiten toe
te leven, want van alle gerenommeer-
den in het peloton is hij de enige die
zijn seizoen nadrukkelijk afstemt op
de Tour. .JVIeer wordt van mij ook
niet verwacht", zegt hij. „De firma
verlangt alleen wat van mij in de
Ronde van Frankrijk. Daar moet ik
me helemaal voor sparen"
En zo komt het, dat Lucien van
Impe huiten dp Tnur nooit in het
nieuws ra3kt_ Hij rijdt een bescheiden
criteriumprogramma zonder daarbij
tot grote successen te komen (in zijn
5-jarige profcarrière won hij slechts
één kleine koers). Terwijl zijn belang
rijkste tegenstanders in de Tour een
pittig programma afwerken, luiert
kleine Lucien in zijn Belgische cforp
Mere (5000 inwoners), waar hij een
grote populariteit geniet, maar deson
danks geen supportersclub bezit, een
voor Belgische begrippen uniek man
co in zijn wielerbestaan.
Vogels en vissen
erg genoeg dat ik me fatsoenshalve af
en toe in het café van mijn ouders
moet la'.en zier. omdat de stamgas'.er.
da; verwachten. Ik ben het liefst
thuis, bij mijn vogels er. mijn vissen.
Ik heb een volière met 150 vogels en
drie grote aquaria vol vissen. Dear
kan ik uren naar zitten kijken. Dat
oei', me eigenlijk nog meer dan dat
hele fietsen. Al zou er een koers voor
mijn deur zijn, ik ging er niet voor
naar buiten. Van die vogels en vissen
ben ik helemaal mesjogge. Het ge
beurt dat ik in de Tour naar huis bel
en dan mijn vrouw eerder vraag hoe
hel me; de beesten is dan hoe het
met de kinderen gaat. Daar heb ik
elke Ronde al ruzie over gehad".
Het wonderlijke wielerleven van Lu
cien van Impe (in feite werkt hij
maar drie weken per jaar intensief!
zou in deze Tour wel eens een sensati
oneel hoogtepunt kunnen krijgen,
want met twee overwinningen ;n het
bergklassemet heeft hij in elk geval
bewezen mee te kunnen spelen in ha*,
spel van de groten, ai heeft de herin
nering aan zijr. afwachtende houding
hem nog niet direct op de voorgrond
geplaatst.
Zelf piekert hij nauwelijks over
kansen om de Ronde te wmnen, „Ik
mik in eerste instantie op he; berg-
klassement". Een merkwaardig uit
gangspunt. dat blijkt ingegeven door
een ongeremde passie voor het klim
men. „Dat heeft me van jongsaf bezig
gehouden Ik vind regelmatig goede
prestaties in de bergen altijd boeien
der dan overwinningen. Al zou de
eerste prijs van het bergklassement
een paar sokken zijn. dan reed ik er
nog de ziel voor uit mijn lijf. Ik ben
nou eenmaal helemaal gek van dat
werk.
Daarom rijd ik ook déze Ronde op
de bergprijs. Misschien komt het ook
omdat ik zeker weet dat dat binnen
mijn bereik ligt. Aan een Tour-over
winning durf ik gewoon niet te dem
ken. al weet ik dat het zonder Merekx
nu de gelegenheid Ls om dat te
presteren. Maar dat laat ik liever op
z'n beloop. Ik zie wel hoe het gaat.
want ais ik me daar tevoren druk
mee bezighoud, word ik nerveus Daar
ken ik mezelf goed genoeg voor".
DIYONNE Na een rustdag
in het mondaine vakantieoord Di-
vonne-les-bains. begint de Tourka
ravaan zondag aan het beslissen
de stadium van de Ronde: de
tocht door de bergen. Om acht
uur 's ochtends trekt de stoet de
Alpen in en daarmee begint de
lange, moeilijke weg naar Parijs.
De mindere goden staan voor een
barre marteltocht, de vedetten
moeten zich gaan bewijzen.
In de laatste twte jaar bleek
de kleine, smalle Belg Lucien van
Impe de regelmatigste klimmer.
Hij won in 1971 en 1972 he;
bergklassemeat en kwam in de
individuele rangschikking steeds
op eervolle plaatsen. In volgorde
van zijn debuut in 1969: 12. 6e. 3e
en 4e. Omdat het Lucien van
Impe altijd aan grote aanvals-
moea heeft ontbroken, laten zijn
kansen op de eindoverwinning
zich moeilijk taxeren. In elk ge
val gaat hij de cols in als „berg
koning" en dat is eer. aanduiding
n rekening mee te houden.
MERIBEL Als een belangrijk man van de eerste dag in de
bergen kreeg Bernard Thevenet er niet genoeg van gelukkig
te zijn. Terwijl op de top van de Meribel (1730 meter hoog)
net uit elkaar gerammelde peloton door een storm van regen
en hagel terug naar heneden spoelde om er de hotels op te
zoeken, wandelde hij met een grote bereidheid voor de jour
nalisten onder de donderende hemel, waaruit alsmaar water
kletterde. Op een Cassius Clay-manier schreeuwde hij, de
anders zo rustige, zijn macht uit. „Ik voel me de sterkste
klimmer van allemaal".
Het was, hoe de Franse kampioen onder die wolkbreuk ook
met vertoon van macht tekeer was gegaan op de fiets, een
al te voorbarig oordeel. Hij won het tweede deel van de etap
pe wel met een imponerende demarrage (2 km voor de
top), maar daar stond een even sterk optreden tegenover
van Luis Ocana, die in de eerste rit van de dag door een
soepele jump op de Col du Salève niet alleen de etappe won,
doch ook de gele trui, die aan het eind van de zevende tour
dag nog steeds in zijn bezit was.
de gedeelte van de Te etappe van
de Ronde van Frankrijk, verreden
tussen Aspro Gaillard en Miribel.
MERIDEL LES ALLUES: Ronde
van Frankrijk, tweede deel van de
Te etappe, leidend van Aspro Gail
lard naar Meriael les Allues. De
kopstukken gaan op kop van de
uitgebroken voorsprongnemers.
die op de finish afstormen. Mid
dende Spanjaard Luis Ocana. hij
kreeg in de eerste etappehelft de
gele trui en leidt hier het kop-
groepje. Hij wordt gevolgd door.
v.'t.n.r. Lucien van Impe 'Belg./,
Bernard Thevenet (Fr.) die de
etappehelft gaat winnen. Rechts
Spanjaard Jose Manuel Fuente.
onzichtbaar Joop Zoetemelk.
Wie daarnaast Thevenet in zijn
geestdrift ook vergat, was Jcop
Zoetemelk, van de favorieten de
gene die Luis Ocana op de Salève
het langst volgde en die 's mid
dags in noodweer op 8 sec. van
Thevenet als tweede finishte en
zijn verdiende beloning vond in
de tweede plaats (alweer!) van
het algemeen klassement, op 2.51
van Luis Ocana. Wat. Bernard
Thevenet dan bovendien bij het
uitkraaien van zijn vreugde ook
nog over het hoofd zag. was het
feit dat rondebaas Felix Lévitan
de Col du Salève (in het eerste
deel) en de Meribel als krachten-
vretende reuzen in het profiel
van de etappe had laten zetten,
wat achteraf al te uitbundige uit
halen van de tekenpen bleken,
ken.
De Salève was wel lastig, voor
al door een aantal haakse boch
ten die resoluut omhoog voerden,
maar niet vernietigend .gemeen-
En de Meribel blonk wat zwaarte
betreft voornamelijk uit door
lengte (17 km) en onverwacht
ook een waterhoos die op de aan
temperaturen van 30 graden of
meer gewende rennerslijven in
sloeg als. bliksem. Toch kwam de
hele karavaan aan, ook de nog
steeds in grote nood verkerende
Cyrille Guimard, die op23.51 in
zijn eentje als laatste aankwam
met de boodschap dat hij na het
genieten van zijn nachtrust zou
bekijken of hij aan de 8e etappe
kan beginnen.
Joop Zoetemelk zei zeer tevre
den: „Vandaag had het weinig te
betekenen. Het was pittig, maar
niet wat je noemt ellendig. Het
zwaarste moet nog komen. Mor
gen en overmorgen, dan gaan we
wat beleven. Maar we hebben in
elk geval toch wel iets van el-
kaars krachten kunnen zien". En
wat dat betreft maakte Joop Zoe
temelk een uitstekende indruk op
Luis Ocana en Bernard Thevenet,
die eensluidend oordeelden: „Hij
reed sterk", al kon Bernard The
venet niet nalaten op te merken:
„Maar ik nog sterker". Dat ik in
die eerste halve etappe niet won,
kwam gewoon door pech".
In die tegenslag bad Joop Zoe
temelk een ongewilde rol ge
speeld bij de klim van de Salève,
waar Thevenet tegen zijn achter
wiel zwiepte en neerging. In de
afdaling toen jacht werd ge
maakt op Ocana kreeg The
venet moeilijkheden met zijn
remmen, waardoor hij van de
fiets moest, maar Joop Zoete
melk meende dat zonder die
strubbelingen Luis Ocana niet te
grijpen was geweest. „Ocana".
prees Zoetemelk, „viel me 100
procent mee. Zoals hij van ons
wegsprintte op de Salève was
van grote klasse. Ik heb hem
kunnen houden tot 3 km van de
top. toen fietste hij gewoon van
me weg. Geen houden aan".
Ook in de lange, sloom oplo
pende lussen van de Meribel
maakte Luis Ocana een indruk
wekkende wedstrijd, samen met
Bernard Thevenet, in wiens, gezel
schap hij de grote aanvoerder,
terwijl Joop Zoetemelk wat op
de achtergrond bleef, omdat hij
door het slechte weer moeilijk
op gang kwam. zoals hij ver
klaarde.
Dat Bernard Thevenet kans zag
op 2 km voor het hoogste punt
van de Meribel te ontsnappen,
maakte op gele-truidrager Luis
Ocana, die daarmee vanaf dit
weekeinde de favoriete rol in alle
zwaarte draagt, wel indruk, maar
ondersteboven was hij er niet
.van. Net als Joop Zoetemelk oor-
deelde Ocana: „De tijd moet lé-
xen wie het 'sterkst is- Na één,
"dag kun" je" er weinig Van 'zeggen,'
maar ik geef toe dat Thevenet
een man is om goed in de gaten
te houden".
Ofschoon de betrekkelijke
waarde van de eerste indicatie
naar alle kanten doorgetrokken
moet worden, ook naar de nega
tieve dus, maakten twee van de
groten een slechte indruk bij de
intocht van de bergen, die zelfs
voor de zwakste klimmers niet te
zwaar was, zodat iedereen het
einde haalde.
Aan liet begin van de schermut
selingen namelijk bleef Raymond
Poulidor voor zijn doen opval
lend ver achter (ïn de eerste rit
2.23. in het tweede deel 1-54.
zodat hij nu al bijna 6 min.
achter staat op Luis Ocana) en
schommelden de prestaties van
José-Manuel Fuente onregelmatig
op en neer met sterk fietsen aan
het hoofd van de kopgroep en
liet oplopen van een onverwachte
achterstand, die hij dan overigens
weer snel goed maakte. Beiden
spraken over een tijdelijke inzin
king. die ze naar eigen zeggen
beslist te boven komen. Ook dat
zullen met name de twee eerst
volgende etappes moeten uitwij
zen.
PETER HEERKENS.
Maandag 9 juli: achtste etappe
van Meribel les Allues naar Les
Orres over 230 km.
Radio: Hilversum 3: 8.20-8.25
uur: voorbeschouwing: tussen
13.00 en 19.00 uur: directe korte
reportages: 23.02-23.10 uur: nabe
schouwing. Gastverslaggever: Wil
lem Duys.
Televisie: Nederland-1: 18.25-
18.45 uur: samenvatting; Neder-
land-2: 22-55-23.05 uur: filmover
zicht.
•België-Ned.: 15.50-16.35 uur:
rechtstreekse reportage; na het
journaal van 19.45 uur en na het
laatste journaal: filmverslag.
MERIBEL LES ALLUES. De Fran
se renner Bernard Thevenet guul
in een verschrikkelijke stromende
regen over de finish van het twee-
ASPRO GAILLARDFRANSE AL
PEN: Luis Ocana draagt de gele
trui nadat hij de leiding van het
algemeen klassement heeft geno
men bij de aankomst van de eer
ste etappehelft. van Divonne les
Bains naar Gaillard-Aspro. De
Spanjaard glimlacht...
Poulidor raakte in de twee etappe-
helften ver achterhel Franse
idool is nu wel een beetje favoriet
En ook Joop Zoetemelk, had alle
reden er opgewekt uit te zien na
de etappe van gisteren.
