Met z'n zessen in één bed...
Asielhoudster Maria de Rijke
krijgt geen asielvergunning
Sanostol
PEET BLIJFT ZITTEN
7
hoort
IR. D. LUTEIJN, ZLM, BESPRAK
TOEKOMST GEZINSBEDRIJVEN
die vertrouwde hap gezondheid
ZATERDAG 3 FEBRUARI 1973
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
y*
door
jacques
cats
In tegenstelling tot de familie
Salomony Is de 77-jarige Teet'
Neuféglise wel bLU met zijn wo
ning, een wankel pandje, dat half
verscholen Ligt tussen het kalende
lommer van het bolwerk, nabij
de Langevlelebultenbrug in Mid
delburg.
„Dit hier is van m'n eigen," zegt
Peet, trots, terwijl hij met een
wijsvinger een omtrekkende be
weging maakt. „Ik heb het ge
kocht voor 1440. Zonder over-
schrijvingskosten welteverstaan,
want zo'n notaris zit er ook niet
voor niks." Neuféglise is borstel
maker van beroep. En de sporen
daarvan zijn terug te vinden in
de chaos van kledingstukken, do
zen, serviesgoed en levensmidde
len, die het interieur de aanblik
van een florerende uitdragerij ge
ven.
"Ik neem het niet zo nauw," zegt
Neuféglise alsof hij merkt wat ik
denk. „Ik doe het op mijn ge
makje. Als ik zo zit maak ik op
een dag een paar honderd van
die tuitenpoetsers voor de koffie
kan. Die verkoop ik dan buitenaf.
Want als je iedereen het zijne
moet betalen kom je er niet. Je
moet toch negentig keer in de
maand aan die tafel zitten om
wat te eten. En je wilt toch ook
op tijd je rooksel hebben."
„Ik heb het hier best gezellig,"
vertelt Peet. Je moet. eens in het
voorjaar komen. Dan is het hier
al groen. Dat is prachtig. Ze
hebben me wel eens gezegd: ga
toch in een bejaardentehuis.
Maar daar prakkezeer ik niet
over. Ik zou me er niet kunnen
redderen. En bij je kinderen
moet je ook niet gaan wonen.
Dat bin Jonge mensen. Die heb
ben een eigen leven. Die willen
wel eens wat met mekaar bespre
ken. Daar hoort een vader niet
bij. En waarom zou ik ook. Ik
maak alles zelf klaar. En met
opeten heb ik ook geen moeite.
En ik ben nooit ziek. Nee, ik zou
Het pannekoekhuisje van Peet
hier niet weg willen. Of ze zou
den het moeten afbreken wegens
het wegennet. Maar ander» blijf
ik mooi zitten-
Ik woon hier nou dertig Jaar. Ze
hebben mijn vrouw hier uitgedra
gen. Ik heb gedacht: dan moeten
ze mij hier ook maar uitdragen.
Daar ben ik nogal makkelijk
van."
Aan de Rijnstraat in Middel
burg woont de familie Salo
mony, onbetwist het groot
ste gezin in Zeelands hoofd
stad. Zelfs in deze kinderrij
ke Zuidmolukse buurt
springt de familie Salomony
er nog uit. Maar dit gezin
telt dan ook vijftien perso
nen. Toch wonen deze men
sen in een gewone eengezins
woning, een huis-in-de-rij,
een woning met vier slaap
kamers,
„Het is eigenlijk met te doen,"
zegt het 47 jaar oude hoofd van
het gezin, de heer J. Salomony,
lasser bij de AKF in Goes. „We
barsten zowat naar buiten. Met
slapen is het helemaal verschrik
kelijk. Ik heb niet eens ruimte
om overal stapelbedden te zet
ten"
Daarom slapen er op een kamer
zes meisjes in één bed. Op die
zelfde kamer staan verder nog
twee stapelbedden, die slaapgele
genheid bieden aan twee meisjes.
In een andere kamer slaapt de
oudste dochter. Omdat die moet
kunnen studeren hoeft zij de ka
mer niet met andere zusjes te
delen. Een derde kamer biedt
slaapgelegenheid voor de vier zo
nen van Salomony en dan is daar
nog de slaapkamer van de vader
en moeder-
Vooral bij ziekte doet de krappe
behuizing zich gelden. „Ik kan
geen kind apart leggen als het de
griep heeft." zet Salomony uiteen.
„Dus krijgt de hele familie
griep." Al eens eerder heeft Salo
mony bij officiële instanties ge
klaagd over de benarde woonom
standigheden, waarin zijn gezin
verkeert. Bij die gelegenheid wer
den hem twee flats naast elkaar
in het vooruitzicht gesteld. „Maar
wat heb ik aan flats," roept Salo
mony uit. „Ik wil zo graag twee
eengezinswoningen naast elkaar
hebben. In Apeldoorn ken ik
mensen, die elf kinderen hebben.
En die kregen wel twee huizen
naast elkaar. En ik heb nog wel
twee kinderen méér."
Ook als Salomony twee woningen
krijgt toegewezen zullen de pro
blemen nog niet zijn opgelost.
„Hoe moet ik de huur van twee
huizen opbrengen. Ik ben de eni
ge, die hier geld binnen
brengt-"
Op de bank, kijkend naar de verrichtingen van inspecteur Colombo op de tv: Vera (Ï2j' tiorrie (lij 'mei Es
ther (2V%op schoot, Naomi (11) en David (16). Elders in de woning bevinden zich dan nog naast vader en
moeder Salomony, Julia (3'/i), Eliab (5), Johanna (6), Maria (8), Henny (9), August (17) en Lies je (19). Ger-
zon (21) is alleen met de weekends thuis. Hij studeert in Amsterdam-
Wonen in Middelburg: daar kunt u alle kanten uit. In de
nieuwbouwwijken staan moderne woningen met alle comfort.
U vindt er zelfs huurhuizen met een ingebouwde open haard.
Voelt u meer voor de intieme beslotenheid van het leven bin
nen de vesten dan is daar ook al een mouw aan te passen.
Want in de binnenstad, waar de herinneringen aan het ver
leden huizenhoog liggen opgestapeld, worden op dit moment
met de hulp van monumentenzorg oude panden gerestaureerd
tot riante behuizingen, die nog de sfeer van vroeger ademen.
Maar er wordt in deze tijd, waarin het begrip tweede woning
gemeengoed is geworden ook nog op een andere manier ge
woond in Middelburg.
Huis in de rij
OPPERWACHTMEESTER RIJKSPOLITIE VOOR RECHTBANK:
OVERTREDING VAN
POLITIEVERORDENING
IN HOGER BEROEP
MIDDELBURG „Maria de Rij
ke krijgt van de gemeente Sluis
geen vergunning. Daar is geen
sprake van!" De opperwacht
meester E. Louwerse van de
rijkspolitie in Sluis richtte deze
korte, doch duidelijke medede
ling vrijdagmorgen desgevraagd
aan de rechtbank in Middelburg.
De 63-jarige 'illegale asielhoud-
ster' Maria de Rijke uit Sint-
Anna ter Muiden verscheen de
ze morgen, bijgestaan door haar
advocate, mevrouw mr. J. D. C.
J. Janzen-van Oosten uit Middel
burg, in hoger beroep voor de
rechtbank.
De kantonrechter in Oostburg vei
deelde haar op 26 oktober vorig jaar
bij verstek tot verbeurdverklaring van
ruim veertig honden en enkele katten
die eind augustus op last van de
justitie vanwege 'onhoudbare toestan
den' in beslag werden genomen. Het
was de tweede ontruiming van het
omstreden dierenpension binnen enke
le jaren.
De tenlastelegging is toegespitst op
een overtreding van artikel 61A van
de algemene politieverordening in
Sluis: het houden van meer dan vier
honden zonder asielvergunning. Zon
der haar iets te willen verwijten,
bracht rechtbankpresident mr. P. van
Empel de verwikkelingen rond haar
dierenpension en haar felle acties
voor een dierenasiel in West-
Zeeuwsch-Vlaanderen nog eens hardop
in herinnering: „Ik weet dat u een
harde vechtster bent. Maar u wilt het
allemaal op uw eigen manier. Hulp
van vrijwilligers neemt u moeilijk
aan. U neemt een veel te grote last
op u. Het is goed bedoeld, maar veel
té primitief om het behoorlijk te
kunnen doén", aldus mr. Van Empel
die daarbij doelde op de destijds
geconstateerde gebrekkige verzorging
en onhygiënische toestanden. „Ik vind
het verschrikkelijk dat het allemaal
zo wordt voorgesteld", aldus Maria de
Rijke, die vorig jaar aan de minister
van justitie had meegedeeld niet meer
in Zeeland berecht te willen worden
vanwege de 'immorele en wrede justi
tiële vertoning in Zeeland'.
MODDERPOEL
Volgens de opperwachtmeester waren
de in augustus in beslag genomen
dieren over het algemeen goed ver
zorgd. „Gisteren zijn we weer bij haar
geweest. We hebben buiten 24 honden
geteld. Het was er een geweldige
modderpoel en de rennen zijn niet
afgedekt. Het is geen goed verblijf
voor mensen, dus ook niet voor die
ren". zo zei hij.
Op de vraag van de advocate of er
mensen wegens 'overlast' bij de poli-
Op jaarvergadering afd. Retranchement
RETRANCHEMENT Ir. D. Luteijn.
algemeen secretaris van de ZLM te
Goes sprak tijdens de jaarvergadering
van de ZLM-afdeling Retranchement
over het onderwerp: 'Heeft bet gezins
bedrijf in de landbouw nog toe
komst?'
Hij meende daar volmondig 'ja' op te
kunnen zeggen. In dit verband wees
hij onder meer op de niet zo daveren
de gemiddelde opbrengsten op de
mammoetbedrijven in Rusland
Amerika.
Het gezinsbedrijf kent wel vele
gen. zorg voor het inkomen, een ge
zond houden van de arbeidsorganisa
tie, het streven naar een gunstige
financiering en zorg om de lange
werktijden. Meer dan ooit is samen
werking nodig. Bedrijfshulp is even
eens zeer gewenst. Opmerkelijk is, dat
het eigen vermogen in de landbouw
afneemt. Ook door het 'uitkopen' dat
zich voordoet als niet alle zonen van
de boer hun toekomst in de landbouw
zoeken. Te constateren valt dat meer
en meer de pachtgronden overgaan in
eigendom, hetgeen mede toegeschre
ven kan worden aan de oude pacht
wet.
Spreker gaf de boeren ernstig in o
weging bij investeringen van enige
omvang gebruik te maken van de
nieuwe regeling voor het verstrekken
van rentesubsidies.
De heer Luteijn merkte verder op, dat
er in de toekomst te weinig boeren
zullen zijn voor de vrij komende be
drijven, waardoor deze automatisch
groter worden. Ook de landbouw on
dervindt de nare gevolgen van de
inflatie. Zij zou gebaat zijn met een
straffe bestrijding hiervan, derhalve
een totale loon- en prijsstop, zo be
sloot de heer Luteijn.
De bestuursleden C. J. Almekinders-de
Blaey en P. van Cuijck werden herko
zen. Uit het financieel verslag van de
heer Ant. Poissonnier bleek dat het de
afdeling geldelijk goed gaat. Uit het
jaarverslag van de heer C. van Belois
bleek dat de afdeling in 1972 een
bezoek bracht aan de proefboerderij
te Colijnsplaat en aan de 'Floriade' te
Amsterdam. Van veel belang was de
bespreking over een eventuele kavel
ruil in West Zeeuwsch-Vlaanderen, dit
op vrijwillige grondslag, waarbij de
voordelen duidelijk aan het licht kwa
men.
Bij de rondvraag kwamen punten aan
de orde als lucht- en waterverontreini
ging, grondprijzen in de toekomst,
vermogensbelasting en contacten van
de ZLM met de provinciale VVV.
Na een geanimeerde palingmaaltijd
vertelde de heer J. W. Scheele, oud-
kringvoorzitter der ZLM Hulst, van
zijn reis naar Venezuela, Guatemala,
Mexico en de Verenigde Staten, dit
aan de hand van een uitgebreide col
lectie kleurendia's. Burgemeester Van
den Beid prees de afdeling voor de
wijze waarop zij, actief en seri
haar taak opvat.
In zijn openingswoord had voorzitter
C- J. Almekinders-de Blaeij gewezen
op het nadeel ran de lagere tempera
turen en het voordeel van de .rotere
afzetmogelijkheid in 1972 voor de
landbouw. Voor de vergadering, die in
'De Zon' werd gehouden, was veel1
belangstelling.
tie hebben geklaagd, moest de opper
wachtmeester het antwoord schuldig
blijven.
De officier van justitie, mr. Th. Le-
bret: „Ze heeft een ongelooflijk door
zettingsvermogen. Maar op een goeie
dag zal ze zich toch moeten realiseren
dat ze zich uit het werk moet terug
trekken en het aan anderen moet
doorgeven. Dat kan alleen als je het
op tijd institutionaliseert, hoewel dit
een vreselijk woord is. Er moet een
rechtspersoon zijn. In deze verhou
ding kan het niet". Mr. Lebret vroeg
bevestiging van het vonnis van de
kantonrechter.
Mevrouw mr. Janzen-van Oosten deel
de mee dat er nu opdracht is gegeven
voor het overdekken van de rennen.
Zij vroeg begrip voor deze 'lieve,
eenzame vrouw' die alles wat ze had
aan haar dierenpension heeft besteed.
„Ze is_ er ingerold en het heeft zich
vanzeii ontwikkeld". De raadsvrouwe
bracht naar voren dat Maria de Rijke
lang niet de enige schuldige is. maar
dat er veel schuldigen zij onder de
mensen die hun hond of kat bij haar
brengen als ze er van af willen:
„Niemand beseft dat ze haar daarmee
rechtstreeks naar hier brengen".
TERNEUZEN
De opperwachtmeester had reeds eer
der opgemerkt dat 29 januari in Ter-
neuzen een nieuw dierenasiel voor
Zeeuwsch-Vlaanderen is geopend,
waar plaats is voor veertig honden:
„De politie heeft nu ook de taak om
vondelingen daarheen te brengen". „Is
dit asiel in Terneuzen nu geen oplos
sing?" vroeg mr. Van Empel aan
Maria de Rijke. Antwoord: „Er wor
den nog steeds honden uit Oost-
Zeeuwsch-Vlaanderen naar mij ge
bracht". Dankbaar maakte ze gebruik
van de gelegenheid om het laatste
woord te voeren, waarbij zij uit een
papieren zak een dik touw te voor-'
schijn haalde, waaraan één van de
aan haar toevertrouwde honden had
vastgezeten... De rechtbank doet op
woensdag 14 februari uitspraak.
Onderwijsbenoeming
Tot muziekdocent aan de christelijke
pedagogische academie voor Zeeland
te Middelburg werden benoemd me
vrouw C. Breeman-De Bree en de heer
B. K. Breeman te Zwijndrecht.
(ADVERTENTIE)
'tGoede
Gelukkig maar. Daar zijn wij metz'n allen
verstandig genoeg voor. We begrijpen dat
Steeds meer.
Zoals onze ouders begrepen, wat goed voor
ons v/as. Toen we opgroeiden. Toen het om onze
gezondheid ging.Toen de winters kouder
waren. (Denken v/e nu).
Daarom is er nu, nog steeds, SANOSTOL
Onze kinderen hebben het nodig. SANOSTOL
Een volwaardig vitamine-produkt. Met de
belangrijke vitamines C, Bi, B2. Met sinaas
appelsap en moutextract en natuurlijk
vitamine A en Ds.
SANOSTOL !s bovendien probleemloos
In te nemen door kinderen. Haal die
bekende driehoekige fies SANOSTOL
bij uw drogist of apotheker.
Kerkelijke Mutaties
BEROEPINGSBERICHTEN
NEDERLANDSE HERVORMDE
KERK
Beroepen te Honselersdijk: R. Hol-
werda, te Renkum.
GEREFORMEERDE KERK VRIJGE-
Examen aan de theologische hoge
school te Kampen is geslaagd voor
het kandidaatsexamen theologie, J.
Kruidhof, Frobergerstraat 23, te Zwol-
GEREFORMEERDE
TEN
Tweetal te Spijkenisse: F. Harinck,
te Den Haag-Zuid en J. C. Raven-
swaay te Arnhem. Beroepen te Ter-
neuzen: A- Hofman te Schevenin-
gen.
