Zendamateur Jan Ottens volgt Apollo met eigen apparatuur KLEUTERZWEMMEN IN VLISSINGEN NEDERLANDER IS TÉ ZUINIG MET DE VLAG WATERBEHEERSING IN AXELER AMBACHT KOST 8 MILJOEN HONDS •OVERDAG 7 DECEMBER 1972 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT 9 Nieuw plan voor vrijwel hele waterschapsgebied Hoofdleidingen worden in vijf jaar verbeterd gend jaar en de overdracht van een gedeelte van de Emmastraat aan de gemeente Axel. Er is ook nog een bijeenkomst van de dijkraad van de waterkering van de calamiteuze pol ders Serlippens c.a. AXEL Het waterschap 'Axeler Am bacht' wil volgend jaar beginnen met waterbeheersingsplan, dat 8 mil-; joen gulden gaat kosten. Het hoofd- j waterleidingstelsel in vrijwel het hele waterschapsgebied alleen de ruil-1 verkavelingen Koewacht en Canisvliet zijn uitgezonderd zal ingrijpend1 worden verbeterd. Daarbij worden ook nieuwe kunstwerken aangelegd. j In een aantal gevallen krijgen de leidingen andere tracés. Het water schap denkt, vijf jaar nodig te hebben om het hele plan uit te voeren. In 1973 wordt zoals het hoofd techni-l sche dienst, de heer G. van der Waai ing. het uitdrukt 'een bescheiden! begin gemaakt'. Het 'Axeler Ambacht'j rekent op een rijkssubsidie van 55 a procent in de kosten van de water- beheersingswerken. Het. grootscheepse plan komt woens dag 13 december in de algemene ver-: gadering van het waterschap in "De1 Halle' te Axel. Vooraf wordt het be-l sproken in commissies van hoofdinge landen, maandag 11 december in het; dagelijks bestuur, dat dan nog eventu ele wijzigingen kan aanbrengen. De algemene vergadering van het wa terschap houdt zich volgende week woensdag verder bezig met salaris-! maatregelen voor het waterschapsper- soneel, de reductieregeling geschots-i heffing 1973, de begroting voor vol Veel schade bij aanrijding te 's-Gra venpolder 's-GRAVENPOLDER Op de hoek van de Burgemeester Jansenstraat- Schuitweg te 's-Gravenpolaer deed zich woensdagmiddag omstreeks kwart over een twee aanrijdingen voor tussen twee auto's waarbij vrij veel schade ontstond- De aanrijding werd veroorzaakt doordat W. J. W. uit Prinsenbeek geen voorrang ver leende aan C. A. V. uil Nisse. Beide auto's werden aanzienlijk beschadigd. Kerkelijke Mutaties NEDERLANDSE HERVORMDE KERK Beroepen te Onstwedde: L- G. Zwa nenburg te Huizen NHj - GEREFORMEERDE KERKEN Beroepen te Appelscha: J. D- Ubels te Akkrum. Aangenomen naar Woer- aen-Linschoten: ars- P. N. B- Pool te Vinkeveen. Aangenomen naar Nieuw- Weerdinge: R. Toorman. voorheen christelijk gereformeerd predikant te De Krim. GEREFORMEERDE KERKEN VRIJ GEMAAKT Beroepen te Kornhom-Marum: L. J. Joosse, kandidaat te Hat tem. Beroe pen te Waardhuizen: E. Woudt, kandi daat te Bunschoten. ADVERTENTIE) PLANTEN VOOR UW TUIN UIT EIGEN KWEKERIJ: BETER EN VOORDELIGER. Komt u overtuigen Rijksweg 2b Goes Tel. 01100 5395 door jacques cats (ADVERTENTIE) VOOR EXCLUSIEF TUINWERK eigentijds ontwerp en gave aanleg. -i** Rijksweg 2b tag w Goe.. Tel. 01100 - 5395 te krijgen. Maar nogmaals, het kan fout gaan en dat heb je wel gezien met de Apollo 13. Jan Ottens heeft in de loop der jaren een kostbare apparatuur bij elkaar gebouwd. Zo op het eerste gezicht doet zijn apparatuur den ken aan die van een volkssterren wacht. Ottens weet niet precies wacht. Ottens weet niet precies hoeveel alles bij verkoop zou op brengen Het lijkt overdreven, maar ik geloof dat het in de buurt van een miljoen ligt. Als je het niet zelf opbouwt, is het veel te duur. Je moet niet vergeten dat ik reeds vanaf mijn twaalfde .jaar in het vak zit. Steeds maar weer bou wen en uitbreiden". De meeste tijd heeft hij ongetwij feld gestoken in de ontvangstap- paratuur voor de komende Apol- lovlucht. Bij elkaar is hij ruim twee jaar met de bouw van een imposante paraboolantenne (met diameter van 6 meter) en de daar bij behorende ontvangapparatuur bezig geweest. Eerste resultaat: communicatie via de maan met de Verenigde Staten. Stil van Hij is er nog een beetje stil van. Magenietend over dit voor hem geweldige moment: „Dat is een afstand van ruim 750.000 kilome ter. Moet je eens voorstellen. Er gaat wel iets door je heen als je dan helder verbinding hebt". Op de bandrecorder heeft hij het allemaal vastgelegd. Duidelijk sijn de codenummers te verstaan. „Ik zat inderdaad te trillen en te beven op mijn stoel. Ergens weet je dat het niet mis kan gaan en toch—". Zijn vrouw is wel blij dat het gelukt is. „De laatste weken zag je hem nooit meer. Altijd maar in zijn werkkamer, Hij had ner gens anders meer tijd voor". Kinderspel Het 'gewone radio-amateurwerk' is voor Ottens in vergelijking met het Apollo-project maar kin derspel. Binnen een ogenblik heeft hij contact met een zenda mateur in Hongarije. Het boeit hem nog steeds, maar niet meer soals in het verleden. „Ik heb met mensen in de hele wereld contact gehad. Argentinië, Rus land, Hongarije, Verenigde Sta ten en noem maar op. Je hebt dan vaak aardige gesprekken. Tot mijn grote spijt zeggen de zenda mateurs achter het ijzeren gor dijn altijd erg weinig. Het con tact blijft beperkt tot het uitwis selen van zakelijke gegevens. Al leen met- een Rus zijn we wat verder gekomen. We hebben het toen onder meer gehad over de tuin en de hobby van mijn vrouw. Ook het zendpeil is lang niet zo hoog als in Nederland". rJan Ottens gaat door. „Er gaat een wereld voor je open- Je kan bijvoorbeeld wat aan radio-astro- nomie gaan doen. Daarnaast kun je trachten om op verschillende golflengtes Ha de maan te com municeren en heb je de mogelijk heid om de sondes, die op de maan worden achtergelaten, te ontvangen. Het Apollo-project is nog maar het begin". wel wat teveel van die kleine kinderen verwachten. „Onze opzet is de kinderen watervrij te ma ken en ze iets van een slag te leren". De eisen om Jn aanmerking te komen voor een kleuterbrevct zijn overigens niet mis. Ik noem ze even op: a. met een sprong vanaf de bassinrand gekleed te water gaan en aansluitend 25 me ter schoolslag, dan nog eens het zelfde. maar ditmaal alleen in zwemkieding. Verder vijfentwin tig meter enkelvoudige rugslag, een rechtstandige sprong van de één-meterplank en een halve mi nuut watertrappen. Nu heb ik wel gehoord, dat de meningen over dat kleuterzwem- men sterk uiteen lopen. Lang niet iedereen is er een voorstander van. Men vraagt zich af of er wel voldoende rekening wordt gehou den met pedagogische, psychische en fysieke aspecten bij deze kleu- terzwemmenj. De heer Schalk wijk is evenwel een uitgespro ken voorstander van het kleuter- zwemmen. „Ik heb, zo zegt hij, in Australië de hele ontwikkeling van het babyzwemmen meege maakt. Daar redeneert men: als het kind bij de moeder in het vruchtwater kan zwemmen kan men het een week na de geboor te ook al aan het water laten gewennen. Maar daar sta ik toch wel sceptisch tegenover. Alles Is bij die babytj es nog zo week en teer. Je weet nooit hoe die neus- en oororganen reageren op dat chloorwater. Maar bij kleuters acht ik het volkomen verant woord". Op de valreep wil ik toch nog wel een opmerking doorgeven die ik noteerde uit de mond van de heer A. Meijer uit Wageningen, gezaghebbend man in de zwemon- derwijswereld. Hij is met name erg huiverig voor het afgeven van een kleuterbrevet omdat daarmee de ouders wordt gesug gereerd dat ze hun kinderen nu wel kunnen laten lopen. En dat is helemaal niet zo. Er zijn name lijk kinderen, die op vierjarige leeftijd nog helemaal geen begrip hebben van lijfsbehoud. De heer Meijer: „We kunnen een kindje leren zwemmen, maar als het geen besef heeft van lijfs behoud en het valt plotseling on der andere omstandigheden te water, dan weet het niet, dat het juist nü de zwemkunst nodig heeft om zichzelf te redden. Ei- REEDS VIA DE MAAN CONTACT MET AMERIKA Eigenlijk kunnen kinderen de zwemkunst gewoon niet vroeg genoeg machtig zijn vindt een aantal ouders. En je kunt er tegenwoordig al vroeg hij zijn in Zeeland. Hoewel: Vlissingen is, zover ik weet, nog maar de enige plaats in Zeeland waar kleuters les kunnen krijgen. De minimumleeftijd is drie jaar en acht maanden. Op maandag en woensdag kan men ze tussen de middag aantref fen in het sportfondsenbad in Vlissingen: de kleuters met hun Instructeurs en vrijwilligster 'juf' Bomer in het bassin. En de ou ders als belangstellende kijkers op de publieke tribune. Op het ogenblik worden er in Vlissingen zo'n tachtig kinderen opgeleid voor het 'kleuterbrevet', oen vaardigheidstest waar welis- tvaar de zwembond niet achter itaat, maar waarmee toch enigs zins het pad is geëffend naar de opleiding voor het zogenaamde A- diploma. De voornaamste achtergrond van die zwemlessen op een zeer jonge leeftijd is wel de angst voor de noodlottige gevolgen van het te water raken. En dat is in ons waterrijke landje helemaal niet denkbeeldig. Mevrouw Weemaas uit Middelburg heeft twee kinde ren op les: Guus van vier en Desiree van vijf. Zij vindt het een veilig gevoel dat de kinderen kunnen zwemmen. „Wij zeilen vaak op het Veerse Meer. Hoe gemakkelijk kunnen die kinderen niet overboord vallen?" Bedrijfsleider Schalkwijk van het sportfondsenbad zet uiteen wat er met die kleuteropleiding wordt beoogd: „Het voornaamste is dat die kinderen watervrij worden. Wij leren ze hier spelenderwijs wennen aan het water, zodat ze straks niet meteen in paniek ra ken als hen iets mocht overko men", zo zegt de heer Schalk wijk, die verder vaststelt dat de meeste ouders over het algemeen genlljk zou men op zo'n kleuter brevet ais extra noot moeten toe voegen, dat de ouders er wel op dienen te letten of dat gevoel van lijfsbehoud inderdaad aanwezig Is". De vervulling van de straten met honde-ultwerpselen neemt zorg wekkende vormen aan. Op een vergadering in Vlissingen schetste een bezoeker onlangs hoe erg het wel is: binnen een straal van twee nieter had de goede man maar liefst twaalf honde-hopen geteld. En dat is geen kattedinges. Ook tijdens de begrotingszitting van de Vlissingse gemeenteraad is op deze vorm van vervuiling ge wezen. Laten we echter met z'n allen blij zijn, dat we niet in Wa geningen wonen. Want volgens ir. H. Huttinga wor den in Wageningen de straten en de openbare groenvoorzieningen elk jaar vervuild door 42 ton hon- depoep. Ir. Huttinga vermeldt dit in zijn proefschrift waarop hij morgen hoopt te promoveren tot doctor in de landbouwweten schappen. COMPUTER INGESCHAKELD BIJ BEREKENING MAANSTANDEN TERHOLE Zondagmorgen 26 november om zes uur zat zendamateur Jan Ottens trillend van emotie in zijn werkka mer in Terhole achter zijn imposante apparatuur. Op dat voor altijd in zijn geheugen gegrifte moment kreeg de 31- jarige electro-technicus via de maan radioverbinding met een collega-zendamateur in de Verenigde Staten. Een moment dat ook belangrijk is voor de zendamateurhistorie. Jan Ot tens is namelijk de eerste amateur op het vasteland van West-Europa, die er in is geslaagd om via de maan een radio verbinding tot stand te brengen. Slechts in Engeland is hem één man voorgegaan. Over een kleine week zal het schilderachtige huis van Jan Ot tens waarschijnlijk niet groot ge noeg zijn om belangstellenden te kunnen laten luisteren naar ge sprekken van de astronauten die zondag met de Apollo 16 op de maan hopen te landen. Woensdag verwacht hij de maan- wandeling via zijn radioappara tuur mee te kunnen maken. Hij houdt nog een slag om de arm, maar geeft toe dat het opvangen van de gesprekken bijna niet kan mislukken. De voorbereiding (hij heeft er jaren aan gewerkt) is immers zo consencieus geweest en alles is dermate nauwkeurig berekend, dat slechts onverwach te omstandigheden (bijvoorbeeld een storm) het experiment in de war kan sturen- Bescheiden zegt hij: „Laten we alsjeblieft niet zeggen dat het niet kan mislukken. Maar ik heb toch goede moed. Eigenlijk is het communiceren via de maan min stens net zo moeilijk en dat is toch prima gegaan. Reeds twee maal heb ik nu reeds duidelijk en helder kunnen communiceren met collega's in de Verenigde Staten Waarom zou het. dan bij de Apollovlucht niet gaan". Jan Ottens denkt dat de maan- wandeling van woensdagavond vanaf half elf 's avonds voor het grootste gedeelte via zijn kostba re apparatuur is te volgen. De maan gaat op die dag om vier minuten over half één op en gaat de volgende dag om kwart voor één 's nachts onder. Dat is voor Ottens dan ook de reden om enthousiast te roepen: „Dat moet te volgen zijn. De eerste maan- wandeling is erg moeilijk op te Een kijkje in de werkkamer van Jan Ottens. nemen in verband met de onder gang van de maan. Je kan dan natuurlijk wel de communicatie met Houston horen, maar de maanwandeling zelf gaat voor bij". Storen Jan Ottens zou als hij dat wilde, de Apollo-vlucht voor een groot deel in de war kunnen sturen. Hij zal niet met de astronauten gaan praten, maar theoretisch is het wel mogelijk. Jan Ottens: „Je gaat dan zenden op een frequen tie waarop het niet mag. Het is natuurlijk erg gevaarlijk als je de communicatie tussen de Apol lo en de Verenigde Staten zou storen- Dat doe je niet als je geïnteresseerd bent in de ruimte vaart. Dat is een afspraak waar aan iedereen zich houdt Ook de Russen, want die zijn ook best in staat zodanig te storen dat het hele programma niet kan worden uitgevoerd. Ik moet me dus be perken tot luisten en dat is maar goed ook want de PTT, die vol gens Ottens erg soepel is, neemt in een dergelijk geval meteen de licentie af. Voor Ottens zou dat ongetwijfeld een klap betekenen die hij 'niet of nauwelijks meer te boven zou komen'. Computer Hoewel het meeste denk- en handwerk door Jan Ottens werd verricht vindt hij wel dat het aandeel van zijn vriend Jean de Bruin uit Hulst niet mag worden onderschat. Programmeur De Bruin heeft uiterst nauwkeurig van minuut tot minuut tijdens de Apollo-vlucht de maanstanden be rekend. Dankzij de computer is Ottens nu in het bezit van een ellenlange rol papier waarop met tijdverschillen van twee minuten de elevatie (hoogte) en asimuth (richting) vermeld staan. Hij gelooft niet dat hij dit werk zonder de steun van zijn vriend rond had gekregen. „Dat is niet te doen met potlood en papier Echt dat was mij niet gelukt. Je hebt er een computer voor nodig en natuurlijk iemand die daar mee om kan gaan. Die maanstan den zijn onontbeerlijk. Een paar jaar geleden heb ik ook gepro beerd om contact te krijgen met de astronauten op de maan- Dat is langs optische weg niet gelukt. Achteraf wel begrijpelijk. Het luistert erg precies en een kleine afwijking is reeds funest- Nu heb ik veel meer hoop. Je weet het natuurlijk nooit of het lukt. Als je naar de hele voorbereiding kijkt kan het bijna niet mis gaan. Technisch is er geen speld tussen Hebt u dat ook? Dal u op weg naar werk of winkel bij hel zien van de wapperende driekleur vanaf de kerktoren of aan de gemeentehuisgevel bij u zelf denkt: wal is er nu weer gaande? Kijk, vroeger kon je dat nog een beetje bij houden. In die tijd zalen de jaardagen van leden van het ko ninklijk huis keurig op een rijtje in het geheugen gegrifd. Maar ga daar nu maar eens aanstaan met al die koninklijke kleinkinderen. ring. Maar nu Is het beter de vlag vlak bij de hand te houden In liet onderste laatje van het dressoir. F>at bespaart namelijk heel wat open-neer gedraaf Ec-n tijdje terug leek hot erop of het wel elke dag feest was In Sou burg. Je kon niet over de Nieuwe Vlissingse weg komen of het dun doek hing uit bij die woning aan de ventweg. De laatste maand zie je de vlag niet meer aan de gevel, maar dat houdt verband met een praktisch probleem. Er wordt na melijk gewerkt aan een zodanigo constructie dat de vlag op snelle en eenvoudige wijze in top kan worden gehesen V.'ant volgens de heer José Overbeeke kan er niet genoeg aan vlagvertoon worden gedaan. Een plaatje op de voordeur bevat het opschrift 'peintre'. Dat doet vermoeden dat Overbeeke enigs zins Frans moet zijn georiënteerd. Want anders had er best het woord 'schilder' op dat bordje kunnen staan. 'Ik heb een aantal jaren in Frank rijk gewoond', legt Overbeeke uit. En daar heb ik gemerkt, dat de mensen er trots zijn op hun vlag. En waarom ook niet. Tenslotte Ook Overbec ï.n in de woning van valt het op dat de familie de Souburger na aan het hart ligt. Aan de muur hangen krantcknipsels en foto's van leden van de koninklijke fa milie. De meeste bewondering heeft Overbeeke voor de koningin. 'Dat Is een zeer goed rn fatsoen lijk mens. Ze weet wat werken is. Op de derde dinsdag In septem ber zit het een aantal mensen wel een beetje dwars, dat ze in een gouden koetsje zit. Maar Jat kan ledereen. Maar het gaat om het werk dat daar achter zit. Mant de Nederlanders zijn geen gemak- ju-lijk volk. Dat geef Ik Je op een

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1972 | | pagina 9