NEDERLANDSE DAMESWIELRENCLUB
NA ACHT JAAR GROTER DAN OOIT
RAAS KRUIPT KLOKSLAG
9 UUR ONDER DE WOL
Wim Hendriks 25 jaar microfonist
ROUTEBESCHRIJVING
Schitterende triomf
in Olympia's Ronde
28
PENNINGMEESTERESE DINI BRINKMAN: „ER ZIT GROEI IN
MAAR TOESCHOUWERS ZIEN HET NOG NIET ZO ZITTEN...."
CONCURRENTIE
VOOR KEETIE
GEEN GEZICHT
NOG OP FIETS
KRACHTPROEF
CONDITIE
Nieuwelingen
Olympia's Ronde
Fedor den Hertog
Toekomst
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
DONDERDAG 1 JUNI 1972 EXTRA PAGINA RONDE VAN MIDDEN-ZEÏUND
ROTTERDAM Amper een jaar geleden greep wielrenster
Keetie Hage uit Sint-Maartensdijk op het zware Caubergpar-
cours met een straatlengte voorsprong haar zoveelste nationale
titel op de weg en ze was er niet eens zó gelukkig mee... „Er
komt amper concurrentie bij, het dameswielrennen blijft toch
nog een onvolwassen tak van sport in ons land", zei de Zeeuwse
toen.
Nu, juni 1972, zegt in haar Rotterdamse bovenhuis aan de voet
van het Feyenoord stadion oud-wielrenster Dini Brinkman, pen-
ningmeesteresse van de Nederlandse dameswielrenclub (NDWC):
„Dat zal Keetie Hage thans niet meer zeggen. Ik zal niet zeg
gen, dat ze slechter is gaan rijden, maar de andere meisjes
zijn beter geworden. Er zijn nu minstens acht dames van gelijke
sterkte.
Aan de top van de Nederlandse da
meswielrennerij zit liet dus wel goed
in elk geval beter dan ooit. terwijl de
nationale dameswielrenclub met ze
ventig licentiehouders groter is dan ze
ooit in haar ongeveer 8-jarig bestaan
was, maar onderaan blijft bet sukke
len.
Hoewel er jeugd genoeg is. Dim
Brinkman: „Er staan zeker zo'n veer
tig jonge meisjes van 12 tot 16 jaar
te wachten, maar het beroerde is. dat
ze eerst 16 jaar moeten zijn voor ze
hij de dames mee mogen rijden, ter
wijl ze tot die tijd hoegenaamd geen
enkele ervaring opdoen en dus even
min uit de 'voeten' kunnen als ze wél
eenmaal bij de dames mogen rijden".
Is het voor de dames al moeilijk om
aan wedstrijden te komen („Toch
steekt Nederland er met 40 per jaar
heel gunstig af tegen andere Europese
landen, België bijvoorbeeld heeft er
maar 28 en Duitsland maar een stuk
of vijf", meldt Dini Brinkman) voor
de jeugd staan maar zeer weinig wie
lerclubs of -comités te dringen om
wedstrijdjes te organiseren... Niette
min constateert NDWC-permingmeeste-
resse Brinkman met enige voldoening,
dat in gebieden of plaatsen, waar
enkele jeugdwielrehsters dicht bij el
kaar wonen, nu toch langzamerhand
wedstrijden voor die jeugd van de
grond beginnen te komen, zodat de
meisjes niet meer met de jongens (de
adspiranten) mee hoeven te rijden.
Dini Brinkman: „In Rotterdam zijn er
een stuk of negen, in Friesland groeit
het ook".
Ondanks meerdere problemen zit de
groei er bij het dameswielrennen in.
al moet Dini Brinkman Zeeuwse Kee
tie Hage toegeven, dat bet nog altijd
een onvolwassen tak 1 van sport is.
Mevr. Brinkman: „Vooral de toe
schouwers zijn nog helemaal niet zo
ver om het dameswielrennen te erken
nen. Ze zeggen vaak: 't is geen ge
zicht, die wijven op de fiets. En
vooral als er een meisje gevallen is
schijnen de omstanders dat verschrik'
kelijk erg te vinden. Er lopen er
rond", zo vervolgt Dini Brinkman,
„die behoorlijk gehavend zijn. Als je
zelf fietst heb je daar zo'n erg niet in,
maar ik kan je garanderen, dat meer
dere meisjes nog lang met de litte
kens van schaafwonden moeten blij
ven lopen".
Dini Brinkman spreekt uit ervaring:
pas toen ze 29 was en reeds moeder
van drie kinderen (en de liefde voor
de wielersport van ma en niet te
vergeten pa hebben overgenomen)
sprong ze op de racefiets. Ze had die
belangstelling voor de wielrensport
overigens van geen vreemde: haar
man, Manus Brinkman, was namelijk
degene, die het crossrijden vanuit Bel
gië in Nederland introduceerde. Ma
nus Brinkman was een belangrijk fi
guur op de baan en ook op de weg
wist hij van wanten. In Zeeland, waar
hij erg graag reed, won hij heel wat
wedstrijden.
Echtgenoot Manus beloofde zijn echt
genote een racefiets als ze drie maan
den niet zou roken. Dat was voor de
Zuidhollandse toen niet zo'n pro
bleem-. In Zeeland reed Dini Brink
man de kortste prijs: een derde plaats
Verder bracht ze het geregeld tot een
6e. 7e of 10e klassering, in een Neder
lands kampioenschap werd ze een
maal negende. Ze reed rijf jaar. is er
nu drie jaar mee gestopt, omdat de
winkel (uiteraard: wielersportartike
len) niet meer te combineren was
met de wedstrijdsport. „Maar als we
toen de winkel niet overgenomen had
den, zou ik nu nog op de racefiets
gezeten hebben", verzekert Dini Brink
man met overtuiging.
Zoals gezegd, ongeveer acht jaar gele
den werd er voor het eerst door
dames serieus hard gefietst: de baker
mat van de dameswielrennerij stond in
Werkendam, waar de vader van Anne
ke van Doesburg, momenteel de voor
zitster van de Nederlandse dameswiel
renclub, jaarlijks de plaatselijke ron
de organiseerde en op een gegeven
moment ook eën koers voor de meis
jes had gepland. Enthousiaste ren-
sters uit de eerste dagen zijn Ineke
Heussinkveld, thans secretaresse van
de NDWC, Jannie Jonker (die ontzet
tend graag weer zou willen fietsen,
maar dat onmogelijk kan omdat ze
zich geheel moet wijden aan haar
tweeling), vanzelfsprekend de Zeeuw
se vlaggedraagsters Bella en Keetie),
(en nog een andere fietsende zus
Ciska Hage uit Sint-Maartensdijk)
Het enthousiaste bestuur van de Ne
derlandse dameswielrenclub staat met
de zaterdag te verrijden Deltarit over
74 kilometer voor een eerste en te
vens zware krachtproef. Dini Brink
man: „Het is de eerste klassieker,
zeker in Nederland, voor de meisjes
en we mogen deze Deltarit toch wel
als een uniek evenement beschouwen.
Want het gebeurt in de dameswielren
nerij maar zelden, dat er rensters uit
zoveel landen, behalve Nederland ook
Duitsland. Italië, Finland. Zweden en
Engeland, tegen elkaar rijden". Mevr.
Brinkman zegt dan ook resoluut:
„We zijn van plan een dergelijke rit
volgend jaar ergens anders te herha
len en dan proberen we om de Russi
sche ploeg erbij te halen. Dan kun je
spreken van een voorbereiding op het
wereldkampioenschap". De NDWC zal
dan tevens trachten succesvolle con
tacten te leggen met de Tsjechische
en Oostduitse meisjes, die .nu zo
werd gemeld met de olympische
voorbereiding bezig waren.
DINI BRINKMAN
Voor de sterkste Nederlandse, rensters
zit er een aantrekkelijke kant aan de
Zeeuwse Deltarit. want Dini Brinkman
zal in haar functie van begeleidster
van de dames naar de wereldkampi
oenschappen en naar buitenlandse
wedstrijden de sterkste dames aanwij
zen voor de ploeg, die eind juni de
Nederlandse kleuren in Zweden mag
verdedigen.
Mevr. Brinkman: „Het gaat hier om
een driedaagse wedstrijd, die vorig
jaar in een eclatante Nederlandse ze
ge eindigde. Bella Hage werd eerste.
Mini Brinkhof tweede en Truus v/n
der Plaat derde. Aan de hand van de
Deltaribresultaten wordt nu de ploeg
voor Zweden samengesteld en wij
gaan daarbij van het standpunt- uit,
dat we met de beste rensters moeten
uitkomen".
WAAR ZIJN DE PRIJZEN
VAN MIDDELKAMP?
MIDDELBURG Secretaris
Kees Overkleeft van de wielerco-
mités Walcheren en Midden-Zee
land heeft het plan opgevat om
de clubprijzen van de RTC Theo
Middelkamp in zijn café aan de
Langevicle een veib'g plaatsje te
geven.
Lange tijd zijn die bekers, me
dailles enzovoort zoek geweest,
maar toen de dozen eenmaal bo
ven water kwamen bleken er van
de grote prijzen van Middelkamp
niet meer dan zes bekers en twee
of drie medailles over te zijn.
Waar de rest is? Oveiideeft weet
het niet. Hij hoopt nu maar, dat
er nog renners of oud-renners
zijn, die in het bezit zijn van
clubprijzen of weten waar ze
eventueel te vinden zijn. Want
voor zes bekertjes hoeft Kees
Overkleeft geen vitrines in te
richten...
Jan Raas wordt in de bloemetjes ge
zet na het winnen van een criterium
Links naast de wielrenner uit Kwaden-
damme speaker Wim Hendriks die
binnenkort zijn 25-jarig jubileum viert.
sters gewend aan grote afstanden (zo
tussen de 60 en 70 km) ziet Dini
Brinkman, al wil ze de kansen van
Bella en Keetie Hage zekr niet uit
sluiten. de zege toch meer naar de
oudere Nederlandse rensters zoals de
32-jarige Corrie Boon en de sterke
Eef je Heldrr gaan. „Want het zal vooral
op conditie aankomen", meent mevr.
Brinkman, die er verder nog op wijst,
dat er een sterke Italiaanse ploeg
komt.
„Er kan evenwel gebeuren wat er
gebeurt, als er maar een Nederlandse
zege uit de bus komt. aldus Dini
Brinkman, die samen met de andere
bestuursleden enorm veel werk heeft
moeten verzetten voor deze Deltarit,
die ongeveer 8.000 gulden kost, bijeen
gebracht door vele grote en kleine
sponsors, dankzij een bijdrage van de
KNWU en vele Nederlandse rensters,
die spontaan geld inzamelden. „Ik had
vroeger wel eens commentaar op de
organisatoren maar dat had ik toch
beter niet kunnen doen", voegt Dini
Brinkman er veelbetekenend, aan toe.
HEINKENSZAND Je kijkt er wel even van op als een 19-
jarige jongeman, op een zwoele zaterdagavond om kwart voor
negen ijskoud opmerkt: „Over een kwartiertje duik ik onder
de wol." De ranke Jan- Raas uit Heinkenszand zegt het na af
loop van een amateurkoers in Kapelle-Biezelinge zonder er een
spier bij te vertrekken. Rustig uitblazend in cafetaria Kuzee
vult hij filosoferend aan: „Ach ja het is niet altijd even gemak
kelijk. Ik heb een vriendin en het is vooral op zon- en feestdagen
wel erg moeilijk. Maar ja als je iets wilt bereiken moet je er
iets voor over hebben. Alleen in de wintermaanden, november
en december spring ik wel eens uit de band, maar voor de rest
van het jaar leef ik serieus.
ervaring. Jc leert na
erdclcn cu je krijgt
Hófewel vooral de Engelse meisjes
veel meer dan de Nederlandse ren-
Een levensvisie die in het afgelopen
seizoen al duidelijk zijn vruchten
heeft afgeworpen. In het prille sei
zoen heeft hij zich reeds duidelijk
aangesloten bij het selecte groepje
Zeeuwse renners dat de dienst uit
maakt. Vorig jaar had hij zich nog
wat schuchter aangesloten bij de rijen
der amateurs en ging hij in zijn
eerste seizoen als amateur driemaal
'zëgëvierèhd over de streep. In dit
prille seizoen heeft hij zijn prestatie
HULST Diet Wim Hendriks
praten over het heden en verle
den van de Zeeuwse wielersport
is een onbegonnen zaak als men
aan een zekere tijd gebonden is.
Men zou er minstens een gehele
dag voor moeten uittrekken en
dan nog was hij niet uitverteld.
Dit jaar viert Wim Hendriks zijn
25-jarig jubileum als microfonist,
zoals hij het steeds zelf noemt,
bij de wielerwedstrijden. De exac
te datum weet hij niet: „Het was
juli 1947 tijdens de ronde van
Middelburg, dat was in die tijd de
enige koers aan die kant. Men
had toen aan de die kant van de
Schelde nog geen jury, die moest
uit Zeeuwsch-Vlaanderen komen",
weet hij zich nog wel t« herinne
ren.
Met een beetje weemoed denkt
Wim Hendriks terug aan die be
ginjaren. „Het was toen echt veel
anders dan nu, niemand had ver
voer of het moest een fiets zijn
of een oud brommertje. Als je
ergens naar toe moest dan was je
altijd aangewezen op de fiets".
Wim Hendriks, van origine een
Middelburger maar nu weer al
een aantal jaren woonachtig in
Hulst, is niet alleen hekend als
microfonist. Hij was tevens een
aantal jaren voorzitter van de
wielerclub Theo Middelkamp en
later nog een aantal jren be
stuurslid van deze vereniging.
„Vlissingen is in de jaren 49-50
de bakermat voor de wielersport
aan die kant geweest. Daar had
men ook de eerste wielerclub, in
Zeeuwsch-Vlaanderen waren toen
ook al clubs, maar dal waren
allemaal wielersupportersclubs. In
die jaren had men in Vlissingen
zelfs twee koersen, de ronde van
de Bellamy en de ronde van de
Boulevard. Uit die koersen ont
stond de wielerclub Schelde-
mond. Kees van de Linde was de
oprichter van de club.
Later kwam er in Goes ook één,
dc Locomotief. Deze laatste vereni
ging bestaat nog steecis, liet is nu
Theo Middelkamp. De naam Lo
comotief werd in die tijd niet
aangenomen door dc KNWU
(vanwege de reclame) (iedere
Nederlandse wielrenner reed
toen op Locomotief-fietsen), zo
dat de naam al spoedig werd
veranderd in Theo Middelkamp.
In di ctijd was André Kaan nog
secretaris".
Wim Hendriks is er van over
tuigd, dat renners zoals Jo de
Roo. Piet Rentmeester. Jaap
Huiszoon enz. ook nu toppers
zouden zijn, die jongens hebben
ae omstandigheden niet meege-
had. Het was allemaal veel moei
lijker. Er waren geen sponsors,
iedereen was op zichzelf aange
wezen. Ik weet, nog dat Theo
Middelkamp voor de eerste keer
naar Olympia's Ronde ging. De
ploegleider kreeg honderd gulden
mee, een auto was er niet, hij
kroop met een paar wielen op de
motor. Nu hebben ze een goede
medische begeleiding', ze gaan
veel meer naar het buitenland
om ervaring op te doen, kortom
alles is beter geregeld. Dat is
maar beter ook, vergelijken is
natuurlijk moeilijk maar ik ge
loof toch dat ze zeker zoveel
klasse hadden als de toppers van
nu".
TOEKOMST
Wim Hendriks is niet bepaald
een optimist als liet over de toe
komst van de Zeeuwse wieler
sport gaat. „Niet de sport op zich
die zal zeker blijven bestaan.
Vergeet niet welk een vlucht de
wielrennerij de laatste jaren
heeft gekirgen. Wie zit er mo
menteel niet op een sportfiets
om te trimmen, maar daaruit zul
len toch weer renners voortko
men. Maar ik zie nog geen opvol
gers voor de huidige Zeeuwse top.
Er zijn geen nieuwe Bunder!jes.
Dc Waaltjes of hoe je ze noemen
wil. De wielersport, die nu juist
door de prestatie van die jongens
enorm opbloeit, zal elan opnieuw
een terugslag krijgen.
Eén ding zou Wim Hendriks toe
juichen: dat de plannen van Tri-
co Noble om samen met Ketting
een jonge profploeg t;e beginnen
worden verwezenlijkt. „Zowel
Trico Noble als Ketting heeft de
zaak rustig opgebouwd bij de
amateurs. Als ze diezelfde op
bouw ook bij de profs willen
aanhouden, dan kunnen zij mis
schien eindelijk eens bewijzen
hoe het wel moet. Niet zoals met
al zoveel jonge profs is gebeurd
direct het grote werk in, dat is
nog altijd funest geweest. We
hebben in Nederland klasse ama
teurs maar geen klasse profs, dat
moet ook anders kunnen. Daar
om zou ik die plannen toejui
chen.
van het vorige jaar reeds geëvenaard,
met als een absolute hoogtepunt een
etappeoverwinning in Olympia's Ron
de door Nederland. Geen uitschieter
als we naar de lijst van verdiensten
van de gebrilde kantoorbediende kij
ken. In de verschillende klassiekers,
die hij dit seizoen reed, streed hij
altijd in de voorste gelederen met als
bekroning onder meer een derde
plaats in de onmenselijk zware Om
loop van d eBraakma».
Voor Jan Raas. is die gang van zaken
niet eens zo verrassend. Bij de nieu
welingen had hij reeds zijn voorkeur
te kennen gegeven voor het zwaardere
werk en hij toonde dat aan met twee
klassieke overwinningen in het laatste
jaar als nieuweling: de Deltarit en de
Omloop van het Volk.
Het is trouwens het. eerste seizoen
dat hij zich bij de amateurs waagt
aan etappewedstrijden en klassiekers.
In overleg met sponsor Frans van
Turenhout van Trico Noble bouwt hij
zijn loopbaan zorgvuldig op en dat
hield in dat hij tijdens het eerste
seizoen de kat wat uit de .boom wilde
kijken. Die confrontatie met het zwa
re werk in de vorm van klassiekers
en wegwedstrijden waarbij de wind
en de afstand het uiterste van de
renners vragen is hem goed bevallen.
Meegevallen zelfs.
Opgewekt vertelt hij over Olympia's
Ronde door Nederland: „Het is eigen
lijk wel te doen. Ik had me het wel
zwaarder voorgesteld. De eerste keer
ging ik alleen maar oin wat ervaring
op te doen en een graantje mee te
pikken. Het is alles meegevallen met
die etappewinst en goede klasserin
gen. Met een beetje meer geluk had
er zelfs nog een overwinning in geze
ten. Jan Raas heeft er in ieder geval
geen spijt van dat hij met Olympia's
Ronde heeft meegedaan. Hij vindt het
een nuttige leerschool. Jan Raas: ..Het
is een prachtige
je krachten te
meer koersinzicht.
Bovendien leer je als je een week me:
elkaar optrekt je ploeggenoten beter
kennen. Een dergelijke etappewed
strijd komt de geest in de ploeg
duidelijk ten goede. Vorig jaar boter
de het. wel eens niet zo goed in het
team maar daar is mede door de
komst van ploegleider Hennie Schou
ten wel verandering in gekomen. De
sfeer in het team is duidelijk beter
dan vorig jaar".
Het was trouwens een leuke ervaring
voor Jan Raas om eens wat Ie kijken
in het wereldje van de topeoureurs.
Jan Raas: „Er gaat heel wat om in
een ploeg. Die etappe heb ik bijvoor
beeld gewonnen door een grote onder
linge rivaliteit in de Ketting-ploeg.
Het rijden in teamverband was mij
ongeveer nieuw. Nee. ik heb er geen
ogenblik spijt van dat ik aan een
dergelijke wedstrijd heb meegedaan".
Een ervaring apart is natuurlijk ooi
de kennismaking met de meest beju
belde maar tegeiijk meest verguisde
Nederlandse wielrenner Fedor den
Hertog. Jan Raas. „Met die knaap
kun je werkelijk alles verwachten, De
ene dag rijdt hij iedereen aan flarden,
maar de volgende dag zie je hem niet
meer. Als hij er zin in heeft rijdt hij
soms kilometers aan de kop zonder
op of om te kijken. Ik heb eens tien
kilometer achter hem gefietst, Jeiunt
dan- net het wiel houden monr tiaar is
clan ook alles mee verteld, Overnemen
kun je niet; trouwens dat wil hij ook
niet".
Dit seizoen staat er voor Jan Raas
nog een etappewedstrijd op het pro
gramma. Dat is voor hem naast de
verschillende klassiekers en Olympia's
Ronde, meer dan voldoende voor dit
seizoen. Opmerkelijk zelfbewust voor
een 19-jarige jongeman stippelt hij
zijn toekomst uit. Een toch aardig
uitstapje naar de rondp vnn Joegosla
vië met de ploeg van Tnco-Noble past
eigenlijk met in zijn schema voor dit
seizoen. Jan Raas: „Twee etappewed
strijden op een jaar is meer dan
voldoende. Er zijn voorbeelden ge
noeg van talentvolle renners die er
niet zijn gekomen doordat ze teveel
hooi op de vork namen. Ik probeer
mijn carrière zo degelijk mogelijk op
te zetten: zonder me te forceren',
Met die verklaring stipt hij meteen
aan dat hij toekomst in (Ie wielrenne
rij ziet. Op liet ogenblik werkt hij nog
ais kantoorbediende bij dc coöperatie-
ve handelsvereniging in 's-IIeerenhoek.
Van zijn baas niag hij drie halve
dagen in dc week trainen. Maar aan
die dagelijkse gang naar liet kan,00J
komt waarschijnlijk over andcrliali
jaar een einde.
Een profluopbaan ligt voor hem m
liet verschiet; althans als dc resulta
ten zo blijven. Jan Raas: „volgend
jaar fiets ik nog als amateur. Als er
dan een goede aanbieding kond, sup
ik over naar de profs. Als jr hel met
vroeg doet komt het er nood meer
van. Fietsen is tenslotte mijn hobby -
GOES Tal van steden en
dorpen in Midden-Zeeland
krijgen zaterdagmiddag de
wielerkaravaan van de inter
nationale Ronde van Mid
den-Zeeland te zien. Op
nieuw liggen de start (pre
cies 2 uur) en de finish (om
streeks vijf voor half zeven)
in Goes. Voor de wielersup-
porters is er gelegenheid ge
noeg de renners meer dan
eenmaal te zien, want het
traject kan gemakkelijk af
gestoken worden, omdat de
route op vele plaatsen 'kron
kelt'. Aan de hand van de
onderstaande routebeschrij
ving met alle straatnamen
en aan de hand van de rou
tekaart (elders in dit num
mer) kunnen de supporters
gemakkelijk een plan de
campagne opstellen om de
Ronde van Midden-Zeeland
goede te volgen.
SPOORWEG
Vaak spelen spoorwegover
gangen in klassieke wegwed
strijden een beslissende rol:
als de spoorbomen dicht
gaan, kan een kopgroep tot
staan gebracht worden of
(als de kopgroep net gepas
seerd is als de bomen dicht
gaan) kan de achterstand
van het peleton groter wor
den. Dat geeft dan vaak een
vertekend wedstrijdbeeld.
In de Ronde van Midden-
Zeeland is dat niet mogelijk,
want het opmerkelijke is
dat in heel het traject geen
spoorwegovergang voor
komt. Na de officiële start
op de Markt in Goes, is de
vliegende start te beleven op
de 's Gravenpolderseweg als
de spoorlijn reeds gepas
seerd is. En bij Vlissingen
'ronden' de renners het eind
punt van de Zeeuwse spoor
lijn.
DAMES
Vrij uniek is dat er op deze
zaterdagmiddag ook een
weg-wedstrijd-van - stad-tot-
stad voor dames wordt ge
houden. Vrijwel alle dames
wedstrijden spelen zich af
op circuits in een stad of een
dorp (criterium) en wed
strijden-in-lijn worden zel
den voor wielrensters geor
ganiseerd. Zaterdagmiddag
is échter in het kader van de
Ronde van Midden-Zeeland
de Deltarit voor dames te
beleven. De dames gaan om
vier uur van start in Mid
delburg en rijden dan het
zelfde traject over Walche
ren, Noord- en Zuid-Beve
land als de amateurs. De da
mes finishen in Goes om
streeks kwart voor zes.
GOES geneutraliseerd (14.00 uur 0 km)
Grote Markt Oostzijde, Lange Kerk
straat, Klokstraa.t, Ganzepoortstraat,
Stenebrug, Voorstad, Kruising Rijks
weg, Kloetingseweg, 's-Gravenpolderse-
's-GRAVENPOLDER (14.10 uur 5 km)
Goesestraatweg, 's-Gravestraat, Bosse-
weide, Lenshoekdijk, Provincialeweg.
KWADENDAMME (14.16 uur 9 km)
Hoondertdijk, Langeweegje, Siguit-se-
dijk, Fransjesweg, Oude Polderdijk,
Nieuweweg.
BAARLAND (14.20 uur 13 km)
Hellenburgstraat. Baarlandsezandweg.1
OUDELANDE (14.24 uur 16 km)
Schoolstraat, Lindestraat, Burgm. van!
Lierestraat. Wilhelminastraat, Evering-
seweg, Vijfzoodijk.
ELLEWOLTSDIJK (14.27 uur 18 km)
J. P. Israëlweg (naar beneden), Helle-1
woutstraat, Zomerstraat, Langeviele,
Grindweg.
DRIEWEGEN (14.38 uur 26 km)
Van Tilburgstraat, Paulushoekseweg,
Baandijk, Staartsedijk.
BORSSELE (14.50 uur 33 km)
Zeedijk (beneden blijven), Borsselse-
dijk, Catalijneweg, Westsingel, Noord-
singel, Monsterweg.
's-HEERENHOEK (14.55 uur 38 km)
's-Heerenhoeksedijk (bij driehoek),
Werrlllaan (naar beneden), Beeldhoe-
veweg, Kraaijertsedijk, Doornboom-
dijk.
OVEZANDE (15.08 uur 48 km)
Molaartsweg, 2x Hoofdstraat.
NISSE (15.16 uur 53 km)
Bij ANWB-bord links naar Nisse, na
overweg 2e weg links. Dorpsplein
(halfrond). Wilhelminastraat, Grind
weg, Noteboomdijk.
HEINKENSZAND (15.22 uur 58 km)
Oude Kamerseweg, Dorpsstraat, Stati
onsweg, Plattedijk, Noordlandsedijk,
Roversweg, Kasteelweg, naar beneden
Veldweg.
LEWEDORP (15.33 uur 65 km)
Korenweg, Burgm. Lewestraat, Lewe-
dijk.
NIEUWDORP (15.46 uur 74 km)
Lewedijk, Havenweg, Zeedijk, Quarles-
polderweg. Jonker Fransweg, Sloeweg.
NIEUW- EN SINT JOOSLAND (15.52
uur 77 km)
Boomdijk, Oudedorp:
(15.54 uur 79 km)
Schorerpolder. Sloeweg.
RITTHEM (15.58 uur 81 km)
Sloeweg. Ramniekensweg. Weverstraat.
Dorpsstraat. Zandweg.
SOUBURG (16.03 uur 81 km)
Sloeweg, Ritthemsestraat. Oranjeplein.
Paspoortstraat, Vlissingsestraat.
VLISSINGEN (16.05 uur 86 km)
Rijksweg, Havendorp weg (rechts aan
houden) eigen weg, Stationsplein, Pr.
Hendrikweg;
(16.08 uur 88 km)
Keersluis, Paul Krugerstraat, Badhuis
straat, Kenau Hasselaarstraat (naar
boven). Pres. Rooseveltlaan;
(16.10 uur 90 km)
Burgm. van Woelderenlaan, Bachlaan,
Zwaanweg, Klaasseweg, Lageweg, Val-
kenisseweg.
BIGGEKERKE (16.19 uur 97 km)
Dorpsstraat-, Kerkplein (half rond),
Zoutelandseweg, Kaasboerweg.
MELISKERKE (16.21 uur 99 km)
Dorpsstraat. Torenstraat, Koekoeksw.
AAGTEKERKE (16.27 uur 103 km)
Pekelingseweg. Loodholseweg.
GRIJPSKERKE <16.32 uur 107 km)
Schuitvlotstraat, Middelhurgseweg.
MIDDELBURG (16.38 uur 108 km)
Seisweg, Seisdwarsweg, Sandberglaan,
Seissingel, Seisbuitenbrug;
(16.40 uur 110 km)
Klein Vlaanderen, Volderijlaagte, Stad
huisstraat:
(16.42 uur 111 km)
Noordstraat. Achter de Houttuinen,
Langeviele, Markt, Lange Delft, Korte
Delft. Damplein (rechtdoor), Dwars-
kaai, Beatrixbrug, Rotterdamsekaai.
Nedevstraat;
(16.44 uur 112 km)
Veerseweg.
ZANDDIJK VEERE (16.52 uur 120 km)
Veerseweg. Oudestraat, Markt, Kade.
Langedam. Polredïjk.
VROUWENPOLDER (17.111 u. 126 km)
Dorpsdijk. Veersegatdam.
KAMPERLAND (17.06 uur 133 km)
Westhavendijk, Oosthavendijk, Felix-
weg, Westdijk, Willempoldersedijk, op
driesprong rechtsaf;
(17.14 uur 139 km)
Noordstraat, Viaduct, Wissenkerksew,
WISSENKERKE <17.19 uur 143 km)
Dorpsdijk, Oprit Noordeinde (onder
langs), Magusjesweg, Emelissedijk,
rechts aan tot Zeedijk, Wantes weg,
rechtdoor Prov.weg Colijnsplaat.
COLIJNSPLAAT (17.29 uur 150 km)
Havelaarslraal, Voorstraat, Oostzee
dijk.
KATS (17.41 uur 158 km)
Oostzeedijk, weg achter de veerhavenJ
kruising Prov.weg oversteken, naar
dorp Ka Is, Noordlangeweg:
(17.43 uur 159 km)
Diikstraat. naar beneden Korleweg.
Zeedijk, viaduct onderdoor, Parallel-1
weg. I
WII.IIKLMINADORP IBf
Kruising Prov.weg oversteken. Lins
weg, brug, Oosthavendijk, I™1*'
Kattcral.iksezBeflij^OudsJ^*^
Noorddijk. ,mlv
WEMELDINGE (18.03 uur 172 Km)
naar beneden Stelhoeve üu*gjj
Hoogeweg, Kerkstraat, Dorp
Wilhelminastraat. West ha"a
Kanaaldijk, Postweg.
KAPELLE (18.09 uur 1.' j.
Postweg. Maelstede. 'aatLg
plein. Weststraat. Goesestraatweg.
KLOET1NGE (18.18 uur 182 Km)
Kapelseweg. Seiummelpeiuiinc^raa
Oostkeure. Geertesplem. Le«eJra
GOES (18.23 uur 184 km) ldoip.
Patijnweg. Bergweg. ]™^eer Els-
straat. De Graafs.raat, s-H<*r
dorpweg. Bergweg.