PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
B. en w. Reimerswaal: zeehavenbeleid
overheid is zonder enige coördinatie
KURT WALDHEIM VOLGT
THANT OP
Debat in tweede kamer
over monetair akkoord
Minimumloonwet
wordt ontdoken
Explosie verwoest
flat: 10 doden en
ruim 100 gewonden
Vandaag
in de
krant...
Steen des
aanstoots
v°;
VONDELING WIL
GEEN MAXIMUM
IN LENINGWET
Laatste verzet
op Vlakte der
Kruiken gebroken
214e jaargang - no. 300
WAARIN OPGENOMEN DE MIDDELBURGSE, VLISSINGSE, GOESE, BRESKENSE COURANT EN VRIJE STEMMEN
Woensdag 22 dec. 1971
ARRESTATIES
IN ZAGREB
ZAGREB (AFP/ANP) De Joegoslavi
sche politie heeft dinsdag bij een razzia i
in een studentencentrnm in de Kroati-1
sche hoofdstad Zagreb 352 arrestaties
verricht.
Er werden voorts vuurwapens, munitie
en vlugschriften in beslag genomen.
De gearresteerden zijn voor het meren
deel studenten. De inval van de .politie
vond plaats in het studententehuis
'Stjepan Radio'.
Nieuws uit Zeeland op de
pagina's 2,5 en 7.
Binnen- en buitenlands
nieuws op de pagina's 1, 3
en 9.
Sport op pagina 11.
Radio en televisie op pagina
12.
Financieel nieuws op pagina
13.
„ALLE KLEUREN
AL VERWERKT IN
OMSLAGEN NOTA'S"
REIMERSWAAL B. en w.
van Reimerswaal vinden dat er
ten aanzien van de zeehaven
industriegebieden bij 'de hoge
re overheden' geen sprake is
van enig gecoördineerd beleid.
„De prognoses en de plannen
verschijnen met de regelmaat
van de klok en worden met die
zelfde regelmaat weer in de la
gestopt. Alle beschikbare kleu
ren zijn reeds verwerkt in de
omslagen van de desbetreffen
de nota's", schrijven b. en w. in
de aanbiedingsnota van de. be
groting 1972.
Het gemeentebestuur maakt de op
merkingen naar aanleiding van de on
langs door de gemeenteraad aangeno
men structuur ontwikkelingssehets.
Deze schets bevat twee hool'duitgangs-
punten voor het toekomstig beleid:
Als er in of nabij de gemeente een
(zee)liaven-industriegebied moet ko
men dient dit te «orden geprojec
teerd in de kom van de Oosterschelde
en dient het van zodanige afmetingen
te zijn, dat het uit een oogpunt van
milieuhygiëne op voldoende veilige af
stand van de kernen ligt:
Een bevriezing van de bestaande ker
nen dient te worden vermeden. Vol
gens b. en w. zullen deze uitgangspun
ten niet zonder meer door de hogere
overheden' worden aanvaard.
Het college pleit voor een Nederlands-
Belgisch zeehavenbeleid. „Het is een
absolute noodzaak. Het wordt de
hoogste tijd dat de rijksoverheid ter
zake de nodige initiatieven neemt,
waarbij zeker België moet worden
ingeschakeld", stellen b. en w. in de
nota aan de raad. Zij menen ook dat
een Nederlands-Belgisch zeehavenbe
leid, „dat geheel bepalend is voor de
toekomst van onze gemeente", volle
dig in de mist vertoeft. „Daarbij moet
het betreurenswaardig genoemd wor
den dat zelfs provinciegrenzen in deze
tijd van schaalvergroting en internati
onale samenwerking barrières blijken
te vormen".
Kleine kernen
Ook het standpunt van het provinciaal
bestuur ten aanzien van de kleine
kernen, „zoals dit zich recentelijk be
gint tc manifesteren", vervult het col
lege met zorg. Zij vinden wei dat het
niet juist zou zijn om iedere kleine
kern zodanige grote impulsen te ge
ven dat op uitgebreide schaal nieuwe
voorzieningen in deze kern zouden
moeten komen
Volgens het college is binnen een
gemeente of zelfs binnen een bepaalde
regio een zodanige versnippering van
veelal kleine voorzieningen tegenwoor
dig niet meer verantwoord. „Wij kun
nen ons echter niet aan de indruk
onttrekken dat zich bij het provinci
aal bestuur een beleid begint af te
tekenen dat tendeert naar een, ons
inziens, onaanvaardbare toepassing
van het gestelde in de provincie. Een
beleid dat er kortweg op neerkomt dat
in kleine kernen niet meer gebouwd
mag worden. Indien deze indruk juist
menen wij ons daartegen met kracht
te moeten verzetten", aldus schrijven
b. en w. Zij wijzen erop dat het
gelijkblijven van het woningpotentieel
door de te constateren vermindering
van de gezinsgrootte een daling van
het aantal inwoners betekent. B. en w.
menen dan ook dat iedere kern, waar
nodig, zodanige uitbreidingsmogelijk
heden moet kunnen krijgen dat zon
der dat dit extra voorzieningen met
zich meebrengt, de bestaande voorzie
ningen optimaal kunnen worden be
nut.
Stuurgroep
B. en w. belichtten in de aanbiedings
nota ook de aparte problematiek van
Yerseke en Hansweert. Het college
meldt dat er binnenkort een stuur
groep in het leven geroepen zal wor-l
den. Deze stuurgroep zal de nieuwe
aspecten bekijken samenhangend met'
de eventuele voortgang van bepaalde'
schaal- en schelpdierenactiviteiten in!
de toekomst. j
B. en w. schrijven: ,.De discussies,
over de wijze van afsluiten van del
Oosterschelde doen de hoop herleven!
dat ook in de toekomst bepaalde
schaal- en schelpdierenactiviteiten in I
of nabij Yerseke kunnen blijven
voortgaan. Deze nieuwe aspecten, als
mede het feit dat het probleem Yerse
ke geen zaak meer is die door een
gemeentebestuur op eigen kracht doel
matig kan worden aangepakt en opge
lost, hebben ons doen besluiten te
streven naar het instellen van een
stuurgroep". Naast gemeentelijke ver
tegenwoordigers zullen in de stuur
groep zowel de provinciale diensten
als de rijksfunctionarissen zitting heb
ben. Op die manier hoopt men bij de
beleidsplanning gecoördineerd te kun
nen werken.
Ook de toekomst van Hansweert
baart het college zorgen. De kanaal
plannen zijn nog niet ïn een nieuw
stadium gekomen en het laat zich.
volgens het gemeentebestuur, aanzien
dat de financieële positie van het rijk
een snelle realisering in de weg zal
staan.
Ook de in een vergevorderd stadium
van voorbereiding verkerende plannen
om Hansweert-West een nieuwe injec
tie te geven ontmoeten bedenkingen
bij het provinciaal bestuur. Volgens b.
en w. is men in Middelburg van
mening dat vooral de ontworpen be-
Zie slot pag. 2 kol. 4
Mertens wond er geen doekjes om:
„desnoods alle middelen'. Voor
een vakbewegingsman betekent
een dergelijke uitlating, dat zonodig
het- stakingsparool moet worden ge
hanteerd. Bij een zodanige dreiging
want dat is het in feite lijkt ons ech
ter de vraag gewettigd of middel en
doel hier wel in een redelijke verhou
ding tot elkaar staan. Het is als met
het stellen van de kabinetskwestie
door een regering: als regel moet een
regering haar bestaan niet al te snel
afhankelijk stellen van het al of niet
aanvaarden door de kamer van een
bepaald voorstel. Dat mag pas gebeu
ren als werkelijk geen andere uitweg
meer mogelijk is en een hergroepering
van de verhoudingen ook binnen het
parlement onvermijdelijk en noodza
kelijk is. Zo ook ten aanzien van wat
wel is genoemd „het'koninklijk strijd
middel" van de vakbeweging, de werk
staking. Men kan dit middel alleen
maar dan gebruiken wanneer alle an
dere zijn uitgeput. Indien het in dit
geval zou worden aangewend voor een
oplossing van het probleem georgani
seerd-ongeorganiseerd, zou het vooral
ten bate van de vakorganisaties zelf
worden gebruikt. Het lijkt twijfelach
tig of alle leden daartoe wel de nood
zakelijke vastbeslotenheid zouden
kunnen opbrengen. Een dergelijke
staking zou bovendien onderstrepen,
dat de vakbeweging er niet in is ge
slaagd dit probleem op te lossen met
kracht van argumenten. Is het betoog
van Mertens „desnoods alle midde
len" in dit licht gezien niet een
beetje te zwaar aangezet
OOSTENRIJKS AMBASSADEUR BIJ VN
/oorzitter Mertens van het
NKV heeft deze week
opnieuw het vraagstuk
n de vakbeweging en de oiv
E georganiseerden aan de orde
t ■g.-'-j gesteld. Een oud onderwerp.
waarover vaak en omstandig
is gedebatteerd zonder dat men er veel
verder mee is gekomen. Na de oorlog,
in 1946, produceerde professor Romme
thans sinds enkele dagen minister
van staat over deze kwestie een stel
ling tijdens een congres van de R-K
Middenstandsbond: .Er behoort en
kan een regeling worden getroffen,
waardoor de financiële lasten me* be
trekking tot het maatschappelijk
groepsleven van georganiseerden en
ongeorganiseerden gelijk zijn". CNV-
voorman Ruppert betoogde naar aan
leiding daarvan in 1953, dat een der
gelijke gelijkstelling op bijzondere be
zwaren zou stuiten: „Tussen dwang
en drang is slechts één schrede". Voor
hem bleef de vakorganisatie een vrije
vereniging: „Wat moet men als ver
eniging beginnen met leden, die niet
uit vrije wil, maar onder dwang lid
zijn?" vroeg Ruppert zich af. „Vrij
heid van vereniging impliceert ook de
vrijheid zich niet aan te sluiten". Ove
rigens was hij geen volstrekte tegen
stander van verplichte betaling door
niet-georganiseerden, maar hij meende
niettemin dat de vakbeweging haar
kracht vooral in het overtuigen van de
ongeorganiseerden diende te zoeken.
De discussie over dit onderwerp Is
de afgelopen jaren met bewogen
heid gevoerd. Van André Kloos
toen nog NVV-voorzttter kwam een
bijdrage in gedrukte vorm: een hoofd
stuk in zijn boek 'Het achterste van
de tong'. Daarin noemt hij het vraag
stuk van de ongeorganiseerden „een
steen des aanstoots". Een steen „die
op niet te lange termijn zal moeten
verdwijnen", aldus Kloos. „Wanneer
men de vakbewegring niet de weg wil
opduwen van een
invoering van een r
of andere vorm van IC ri--
verplicht lidmaat- H J
schap, dan moet de
oplossing worden
gezocht in financiële bijdragen van de
ondernemingen en de overheid voor
functies, die de vakbeweging niet ex
clusief ten behoeve van haar leden ver
vult". In dit opzicht dacht Kloos met
name aan scholings- en voorlichtings
activiteiten: in een aantal bedrijfstak
ken en bij sommige ondernemingen
bestaan dergelijke regelingen al enige
tijd.
Mertens heeft deze week de draad
weer opgenomen, daarbij zelfs
het woord 'discriminatie' gebrui
kend. Men vindt het normaal dat de
vakbeweging „zich voor alle werkne
mers inzet" zei hij „maar men
vindt het ook normaal dat deze in
spanningen slechts worden opgebracht
door een derde van alle werknemers,
de georganiseerden". En dat nu is „een
tweeslachtige behandeling van de
vakbeweging, een discriminatie die
niet langer kan worden getolereerd".
Hij maakte duidelijk dat dit probleem
zo langzamerhand uit de sfeer van de
discussie moet komen en dat er een
oplossing voor dient te worden gevon
den: de kwestie is we citeren
„essentieel voor het zijn of het niei-
zijn van de vakbeweging in de toe
komst". Het probleem zal nu worden
aangevat in de bonden. Dat komt er in
feite op neer, dat bij komende cao-
onderhandelingen er geducht over zal
worden gesproken. Eén van de vak
bondsvoorzitters heeft al gezegd, dat
moet worden gestreefd naar heffing
van bijvoorbeeld een half procent van
de loonsom. Als dit percentage in min
dering wordt gebracht van het reëel
beschikbare inkomen, betalen de on
georganiseerden mee zonder dat de
vakbeweging haar onafhankelijkheid
verliest. Op zijn beurt heeft Mertens
duidelijk gemaakt welke grote priori
teit deze zaak heeft in het geheel van
de vakbondseisen: de bonden mogen
niet te snel akkoord gaan met een
compromis vond hij. En hij voegde
er aan toe te hopen, dat de bonden
„voor de wezenlijke oplossingen des
noods alle middelen zullen aanwenden.
Men kan daarbij van onze steun verze
kerd zijn".
(Van onze correspondent).
WASHINGTON De 53-jarige Oostenrijkse ambassadeur bij
de Verenigde Naties, Kurt Waldheim, is gisteravond door de Vei
ligheidsraad gekozen als opvolger voor secretaris-generaal Thant.
Waldheim kreeg elf stemmen, één onthouding, en drie tegen
stemmen. Hoewel de stemming geheim was, wordt aangenomen
dat China zijn oorspronkelijke oppositie opgaf, en zich in deze
derde stemmings-ronde van stemming onthield.
Kurt. Waldheim werd in 1918 geborenj
in de omgeving van Wenen, als zoom
van een onderwijzer. Voor de tweede]
wereldoorlog doorliep hij de Acade
mie Consulaire. Hij behaalde een
graad in dé rechten in Wenen. In de
oorlog diende Waldheim als gewoon
soldaat. Aan het einde van de oorlog
werd hij bevorderd tot eerste luite
nant. Waldheim was korte tijd krijgs
gevangene.
Na de oorlog werd hij secretaris van
de eerste naoorlogse Oostenrijkse mi
nister van buitenlandse zaken, Gruber.
In 1948 werd Waldheim eerste secre
taris van de Oostenrijkse ambassade
in Parijs, daarna zaakgelastigde in de
Franse hoofdstad. In 1955 deed hij
zijn entree in VN-kringen. Als waarne
mer bereidde hij het lidmaatschap
van zijn land voor.
Tot 1962 was Waldheim vervolgens
ambassadeur in Canada, daarna Oos
tenrijks vertegenwoordiger bij de VN.
Die functie heeft hij tot dusver be
kleed, met. een onderbreking van 1968
tot 1970, toen hij minister van buiten
landse zaken was in de conservatieve
regering-Klaus. Tijdens zijn eerdere
VN-loopbaan was Waldheim voorzitter
van de wereldruimtecommissie en on
der andere lid van de VN-organisatie
ter handhaving van de vrede.
Het afgelopen voorjaar stond Wald
heim namens zijn partij, de conserva
tieven, kandidaat voor het president
schap van Oostenrijk. De verkiezings
strijd werd door de huidige president..
Jonas, gewonnen.
Dr. Waldheim is getrouwd en heeft
vier kinderen. Hij spreekt Engels,
Frans, Italiaans, Duits en heeft enige
m enkele Slavische talen.
Stemming
Hoewel de keuze van Kurt Waldheim
te verwachten was nadat bekend werd
dat hij bij de vorige twee stemmin
gen, op vrijdag verleden week en
maandag, het grootste aantal stem
men had verworven, kwam zijn ver
kiezing nog onverwacht, omdat men
de Zweedse diplomaat en Midden-Oos-
len-bemiddelaar Gunnar Jarring een
zeer goede kans had gegeven. Ook
was men bij de vorige stemmingsron
den verrast over de sterke kandida
tuur van de Argentijnse VN-ambassa-
deur Carlos Ortiz de Rozas, die pas
verleden week aan de lijst van kandida
ten werd toegevoegd door een groep
van 'derde wereld'-landen.
De Sowjet-Unie had zich van het be
gin af aan achter Waldheim ge-
DEN HAAG (ANP) Het kamerlid
dr. ir. A. Vondeling (pvda) heeft aan
de vooravond van de openbare behan
deling van het wetsvoorstel om de
minister van financiën de machtiging
te geven geldleningen ten laste van de
staat tot een totaal van 3 miljard te
mogen aangaan, voorgesteld in deze
wet geen maximum op te nemen. Van
een misbruk van de machtiging be
hoeft niet te worden gevreesd, aldus
het kamerlid.
Tot dusverre was het gebruik van tijd
tot tijd door mid'del van een lening-
wet de minister van financiën machti
ging te geven voor het aangaan van
geldleningen, telkens als het. in een
voorgaande leningwet gestelde maxi
mum bereikt was. Dr. Vondeling heeft
dinsdag een amendement ingediend
om in de voorgestelde leningwet 1971,
die vandaag in openbare behandeling
komt, het maximum te schrappen.
schaard, met Gunnar Jarring als twee
de keuze. De Finse VN-ambassadeur
Max Jacobson, die oorspronkelijk de
grootste kans werd gegeven, bleek ach
teraf voor Moskou onaanvaardbaar.
Aangenomen wordt dat Peking zich in
de eerste ronden opstelde ten gunste
van de Argentijnse kandidaat, maar dat
de Chinese delegatie ervan af zag om
hem te blijven steunen toen duidelijk
werd dat hij door veto's van andere
veto-machten geblokkeerd zou wor
den.
De algemene vergadering, die gisteren
verdaagd zou zijn tot de herfst van
volgend jaar. maar die bijeen is geble
ven om de uitslag af te wachten van
de verkiezingen, zal de benoeming van
Waldheim nu officieel moeten maken
door een stemming waarbij een een
voudige meerderheid voldoende is.
Het is niet waarschijnlijk dat de as
semblee zich tegen zijn aanstelling zal
verzetten.
KURT WALDHEIM
MINISTER VERONTRUST:
(Van onze parlementaire
redactie)
DEN HAAG Minister Boersma
van sociale zaken is ernstig ver
ontrust over de toenemende ont
duiking van de minimumloonwet.
„Er is iets onrustbarends aan de hand
met dat. minimumloon. Ik heb echter
geen juiste cijfers. De voorlopige
gegevens wijzen er wel op, dat er
vooral buiten de cao's in toenemen
de mate lonen onder het minimum
loon worden uitbetaald, terwijl vrij
grote aantallen lonen precies samen
vallen met het minimumloon". Drs
Boersma kondigde dinsdagavond in de
tweede kamer aan, dat er een enquête
wordt ingesteld naar de toepassing van
het minimumloon.
De vijf fracties van de regeringspa r-
tijen in de tweede kamer (de meerder-1
heid) wilden de mogelijkheid schep-
pen om het minimumloon zo snel mo
gelijk (in de loop van 1972) structu-;
reel aan te passen. Zij hebben bij mon-,
de van drs. A. de Boo van de CHU een i
amendement ingediend om het SER-
advies over de structurele wijziging al j
in januari 1972 aan te laten vragen, in
(Zie slot pag. 3 kol. 3)
VÏETNTIANE (RTR) Noordyietna-j
mese troepen hebben dinsdag de laat
ste regeringsbasis op de Vlakte der;
Kruiken ïn noord-Laos vero-;
verd.
Volgens welingelichte kringen in Vien
tiane hebben de regeringstroepen vier;
van de 19 Lactiaanse Houwitzers ver-:
loren, vier Amerikaanse Phantom-!
straaljagers en twee andere vliegtui-;
gen. Acht Amerikaanse piloten zijn
gered en een onbekend aantal beman-
ningsleden is als vermist opgegeven. 1
Volgens deze kringen leden beide par-!
tijen in deze slag record-verliezen. De
Noordvietnamezen zouden volgens de-;
ze kringen 1500 man aan doden en;
gewonden hebben verloren. Voor de'
Laotiaanse regeringstroepen wordt dit!
cijfer geschat op 500 doden en gewon-1
den.
EXTRA SPREEKTIJD VOOR ALLE FRACTIES
DEN HAAG (ANP3 De twee
de kamer zal deze week nog
met minister mr. R. J. Nelissen
van financiën van gedachten
wisselen over de monetaire si
tuatie en het tijdens het afgelo
pen weekeinde te Washington
bereikte akkoord. Dit debat
wordt gehouden in het kader
van de behandeling van de be-
groting-1972 van het departe
ment van financiën, welke be
handeling vanmiddag of van
avond zal. aanvangen.
Aan alle fracties is, voor de bespreking
van de monetaire toestand, extra
spreektijd toegewezen. Minister Nelis
sen heeft dinsdagmiddag, aan het be
gin van de kamervergadering, een ver
klaring afgelegd. Het gevaar van een
dreigende handelsoorïog is afgeremd.
Minister Nelissen noemde dit laatste,
met name voor een open economie
als die van Nederland met zijn inter
nationale georiënteerdheid en grote
in- en uitvoer van het allergrootste
belang. „Reeds om die reden moet het
bereiken van het akkoord voor Neder
land positief worden gewaardeerd".
Bij de beoordeling van de inhoud van
het akkoord van Washington is
gens minister Nelissen verder van
groot belang, dat in de verhouding
met de belangrijkste handelspartner
van Nederland, West-Duitsland, de Ne
derlandse concurrentiepositie eniger
mate is verbeterd, terwijl ten opzichte
van de Belgisch-Luxemburgse econo
mische unie de situatie gelijk is geble
ven. „Daarmee is globaal de helft van
onze handel gemoeid", aldus de be
windsman. Wanneer de wijziging van
Zie slot pag. 3 kol. 2)
BEGROTINGSNOTA VOL ZORG OVER TOEKOMST KERNEN
PARIJS Een explosie van de
toevoerleiding van het gas in de
kelder van een flatgebouw in de
Parijse voorstad Argenteuil
heeft dinsdag minstens tien
mensen het leven gekost. Ruim
honderd bewoners moesten in
ziekenhuizen worden opgeno
men. Van 43 mensen werden de
verwondingen ernstig, zo niet le
vensgevaarlijk geacht.
De nauwkeurige balans kon nog niet
worden opgemaakt doordat zich, naar
te vrezen viel, nog verscheidene bewo
ners onder het puin konden bevinden.
De catastrofe ontstond tijdens het
etensuur, toen het merendeel der 90
families, die in het gebouw gevestigd
waren, voor de maaltijd net even
thuis was gekomen. Enkele uren la
ter waren alle beschikbare ambulan
ces van de hospitalen van Parijs en
de randsteden gemobiliseerd voor het
vervoer van de tientallen ernstige ge
wonden, waaronder zich ook vele kin
deren bevonden.
Eén der staatssecretarissen uit de re
gering, André Bord, nam persoonlijk
de leiding der reddingswerkzaamhe
den van de honderden brandweerlie
den en politie-agenten op zich.
Hoe de ontploffing, die tot in Parijs
te horen was, te verklaren is, was
gisteren nog een raadsel. Zeker is wel
dat het een belangrijke gaskanalisatie
moet zijn geweest die gesprongen is,
want de luchtverplaatsing was zo ge
weldig dat tot ver in de omtrek de
ruiten het begaven, terwijl in het
flatgebouw zelf het trappenhuis over
vier etages letterlijk werd weggebla
zen. En die laatste omstandigheid ver
klaart dan weer dat ook onder de
bewoners van de hoogste etages die
het vuur niet konden ontvluchten, veel
slachtoffers te betreuren zijn.
Foto: het gebouw de ruiten in
scherven na de explosie.
RAVAGE IN ARGENTEUIL:
