'PARIJS' HEEFT
GOEDE
RWACHTINGEN
VAN
PECHINEY-DOCHTER
VLISSINGEN
PRESIDENT
PIERRE JOUVEN
VRIJDAG 1 OKTOBER 1971
llllllllllllllllllllllll
PARIJS Pierre Jouven (63) is de man aan
de top van La Compagnie Pechiney, hel
centrale punt van een over dé hele wereld
opererende industnegroep. Met vestigingen in
meer dan twintig landen en meer dan 60.000
man personeel rekent de groep zich bij de
vijf belangrijkste aluminiumproducenten, de
eerste op de ranglijst van koperproducenten
en tot specialist in de verwerking van bijzon
dere metalen en produlcteji voor de kernener
gie. Het hoofdkantoor van Peclüney staat in
het hart van de Franse hoofdstad, Rue Balzac
23. Up het eerste gezicht een gebouw als alle
andere in de rij. onopvallend, grijs gepleis
terd. Wie er binnenstapt komt terecht in een
zeven verdiepingen hoge kantoorflat, in de
gangen en ontvangsthallen waarvan men al
lerlei experimenten met het favoriete metaal
aluminium heeft ondernomen.
President Jouven van deze onderneming is
van huis uit mijningenieur. Als zodanig prak
tiseerde hij van 1932 tot 1941 in de mijnon
derneming van Metz en Nancy. Na twee jaar
als naaste medewerker van de secretaris
generaal voor de energie het ministerie van
industriële produktie) te hebben doorgebracht
stapte hij in 1943 bij Pechiney binnen. Hij
klom er achtereenvolgens op tot directeur
van de fabrieken (1945), directeur van de
afdeling chemie (1948), directeur van de afde
ling aluminium (1956), directeur-generaal
(1961administratief directeur-generaal
(1962), vice-president (1964) en fungeert sinds
1968 als president. Hij bekleedt verder belang
rijke functies in de beheersorganen van een
aantal banken en industriële organisaties.
PZC-redacteuren G. A. de Kolc en C. van der
Maas hadden een interview met hem in
verband met de officiële opening van de
nieuwe Pechineyfabriek in Vlissingen-Oost.
llllllllSllllllllI
(Van een onzer redacteuren)
PARIJS „Onze verwachtingen van de
nieuwe aluminiumfabriek in Vlissingen zijn
hooggespannen. Toen we de beslissing na
men om ons aan de Noordzeekust in Neder
land te vestigen en daar overgingen tot gro
te investeringen zijn we ervan uitgegaan
dat het een bedrijf zou worden met toe
komstmogelijkheden voor op zijn minst
vijftig jaar". Op de tweede verdieping van
het hoofdkantoor van de Compagnie Pechi
ney in Parijs zitten we tegenover de heer
Pierre Jouven, voorzitter van de raad van
beheer van het Franse moederbedrijf van
Pechiney Nederland NV. De aluminium in
smelter in het Sloegebied is in produktie
en aan de vooravond van de officiële ope
ning komt natuurlijk de vraag op: wat is
de volgende stap van Pechiney? Een verdub
beling van de produktie? Een aluminium
verwerkend bedrijf? De heer Jouven: „Op
het ogenblik kunnen we nog niet de minste
aanwijzing geven over het moment, waarop
een dergelijke beslissing zal worden geno
men. Veel hangt af van de ontwikkelingen
op de wereldmarkt voor aluminium en die
is thans erg onzeker".
Enkele maanden terug heelt hij op cle algemene
jaarlijkse vergadering van aandeelhouders al ëen
beeld geschetst van de minder opgewekte situatie
op die wereldmarkt. Letterlijk zei hij toen: „De
grondstoffen- en metaalindustrieën maken een niet
zo rooskleurige periode door. Overigens geloven we
dat. ondanks de huidige aarzelingen in de conjunc
tuur. het verbruik van basisprodukten die wij
leveren aan tal van bedrijven in de sector van de
groei-industrie, in de toekomst opnieuw een gezon
de stijging te zien zal geven". Pechiney's president
wijst ons erop dat sinds de oorlog de resultaten op
de wereldmarkt van aluminium nog niet eerder zo'n
stagnatie hebben vertoond. „In de Verenigde Staten
van Amerika was het verbruik van aluminium
afgelopen jaar minder dan het jaar daarvoor. De
markt is erg verward en de statistieken geven een
onzuiver beeld, Over de hele wereld wordt de
produktie wat verminderd en worden voorgenomen
plannen tot uitbreiding voorlopig uitgesteld. Heel
belangrijk is welke beslissingen de politieke leiders
straks zullen nemen om de geld-zorgen het hoofd te
bieden. Daar hangt veel van af. U begrijpt dat wij
in deze situatie geen beslissing kunnen nemen over
nieuwe activiteiten in Vlissingen. Zeker, er is wel
eens gesproken over een verdubbeling van de
produktie, die nu met twee series smeltovens op
170.000 ton per jaar zal komen, maai' daarbij ging
het toen meer om een theoretische mogelijkheid.
Ook een aluminium-verwerkingsbedrijf behoort tot
de mogelijkheden.
Is de aluminiumproduktie ook erg afhankelijk
van de grondstoffenvoorraden?
Pierre Jouven: „Aluminium is overal te vinden, in
leem, in bauxiet, in graniet. Punt waarom het
draait is: welke winningsmethode levert het beste
rendement op. Bauxiet geeft daarop het antwoord.
Het is in praktisch ongelimiteerde hoeveelheden
beschikbaar".
Uit een overzicht; dat hij ons vervolgens geeft blijkt
dat Pechiney in Frankrijk (in de departementen
Var en Hérault) zelf bauxietmijnen exploiteert,
onder lang lopende contracten met mijnen in
Griekenland het erts van een dochteronderneming
in dit land betrekt, deelneemt in een maatschappij
in het Afrikaanse Guinee en verder de grondstof in
Australië aankoopt. Om een duidelijk inzicht te
krijgen in de produktieverhoudingen en de produk-
tiestadia bij aluminium is het volgens de heer
Jouven steeds nodig om drie fasen te onderschei
den: 1. de winning van het ruwe erts bauxiet; 2. de
reiniging van bauxiet, een proces dat aluinaarde
oplevert; 3. de produktie van aluminium uit aluin
aarde. Deze driedeling in het produktieproces
noemt de heer Jouven van grote betekenis, wanneer
de vraag wordt opgeworpen: waarom de alumini
umproduktie niet naar de ontwikkelingslanden over
gebracht, de landen waar ook de bronnen van
grondstoffen zijn? Investeringsproblemen spelen
daarbij een rol. terwijl tevens niet mag worden
vergeten dat de aluminiumproducenten in het wes
ten steeds meer tegemoet moeten en willen komen
aan de gevarieerde wensen van hun afnemers.
Grote afstanden en lange leveringstijden zijn daar
bij vaak een handicap. Dat de ertsen evenwel op
grote afstand moeten worden gewonnen is een
'imstandigheid waaraan weinig te veranderen valt.
HINDERWET
Hoe heeft men bij Pechiney de beswaren legen
luchtverontreiniging uit de fabriek in het Sloe en
de problemen rond de hinderwetvergunning erva
ren?
Pecliiney-voorzitter Jouven: „Ik wil niet zeggen dat
we de problemen, die we in Nederland op dit punt
moesten oplossen elders ook niet gekregen zouden
hebben. Over het algemeen heeft men in Europa de
laatste jaren een scherpere houding tegenover mi
lieuverontreiniging ingenomen. De publieke opinie
in Nederland loopt wel vooruit op die in andere
landen, waar men aluminium smelterijen al heeft.
Het is duidelijk dat we dit in onze onderhandelin
gen met de autoriteiten hebben gemerkt. Maar wij
bij Pechiney zijn ervan overtuigd dat we met onze
maatregelen een afdoend antwoord hebben gegeven
op de problemen van luchtverontreiniging. U moet
eens nagaan, tien jaar geleden werd er aan de
bestrijding van schade als gevolg van luchtvervui
ling uit aluminiumfabrieken nog bijna niets gedaan.
Wij waren de eersten, die met onze fabriek in
Noug'ères (in de Pyreneeen) een systeem hebben
ingevoerd, dat de schade ver beperkte. Een daarop
volgende nieuwe fabriek aan de westkust van de
Verenigde Staten (Intalco) was een ander voor
beeld, zeer vooruitstrevend en bijzonder belangrijk.
In Vlissingen hebben we bij de bestrijding van de
luchtverontreiniging opnieuw een stap vooruit ge
zet. We hebben wasinstallaties geplaatst, die nog
verder zijn geperfectioneerd en aan verontreinigen
de stoffen opvangen wat mogelijk is. Ik wil graag
vaststellen dat we hebben gedaan wat technisch en
economisch haalbaar is. Tenslotte moeten wij als
bedrijf deze maatregelen economisch beschouwen.
En dan is het een kwestie van haalbaar en accepta
bel. Voor het overige is het een emotionele en
politieke zaak, En ik wil er nog wel aan toevoegen
dat technici wel eens twijfelen aan de meetbaarheid
van bepaalde vormen van luchtverontreiniging, mei.
name als het er om gaat de laatste restjes uit te
wassen
WAAROM VLISSINGEN?
Wat heeft Pechiney destijds bewogen om speciaal
naar Vlissingen te gaan?
Pierre Jouven: „Ja kijk, dat is al een oud verhaal.
We waren er aan toe om een aluminiumfabriek in
het; EEG-gebied te bouwen. In het noorden wel te
verstaan. En daarbij moest aan een reeks voor
waarden worden voldaan. Het was de bedoeling een
vestiging aan zee te hebben, aan een haven die vrij
grote schepen zou kunnen ontvangen. Dat hield
verband met de aanvoer van de grondstoffen over
zee. Enfin, we hebben toen gezocht naar een
vestigingsplaats tussen, zeg maar, Duinkerken en
Hamburg In die zone hebben we de havens en hun
mogelijkheden bestudeerd, de eerste contacten ge
legd met. havendirecteuren enzovoorts". De Pechi-
ney-president haalt nog even op dat hij in de
periode van die eerste contacten bijzonder werd
getroffen door de wijze waarop onder meer de
toenmalige burgemeester van Vlissingen. mr B.
Kolff, de nieuwe vestigïngskandidaat tegemoet trad.
Hij graaft in zijn herinnering. „We kregen al
meteen het gevoel dat men in Vlissingen de haven
projecten bijzonder serieus aanpakte. Er werden
realistische onderhandelingen gevoerd. Bij u in
Zeeland besefte men kennelijk heel duidelijk dat
theoretische discussies de zaken niet veel verder
brengen. Bovendien nam men in Zeeland een erg
onafhankelijk standpunt; in ten opzichte van de hele
havenontwikkeling. Ook dat trof ons".
En dan is er natuurlijk het verhaal van de energie
voorziening. voor een aluminiumfabriek nel zo
belangrijk als de aanvoer van grondstoffen. De heer
Jouven: „Met. onze vestiging kwam het project van
de kernenergiecentrale te Borssele in zicht. Er is
veel en langdurig onderhandeld met de Provinciale
Zeeuwse Elektriciteitsmaatschappij fPZEM). Ten
slotte werd ons een energieprijs aangeboden, die aan
onze verwachtingen voldeed en die vergelijkbaar
was met. die in andere havengebieden. Na overleg
met de gemeente Vlissingen, het provinciaal bestuur
van Zeeland en de Nederlandse rijksoverheid kwa
men we tot de conclusie dat; wat te Vlissingen werd
gepresenteerd niet. onder deed voor andere kandi
daat-vestigingsplaatsen langs de kust van het noorde
lijk EEG-gebied. Enfin, op een gegeven moment
wordt dan de knoop doorgehakt en een keus
gemaakt. En dan spelen zelfs toevalligheden nog
een rol. Je hebt dan alles op een rij gezet. Dit zijn
de mogelijkheden, dit de voordelen. Averkomstandig-
heden voor het; bedrijf, ruimte, havenoutillage. per
soneelsvoorziening, energie. In zo'n geval' gaat de
sfeer van de onderhandelingen een rol meespelen.
In Nederland hadden we een realistische benade
ring van onze problemen gevonden en een doeltref
fende manier van werken bij de industriële ontwik
kelingen. Dat zijn dingen die bij de overwegingen
om je ergens te vestigen worden ingebouwd..."
MÜLTI-NATIONAAL
Is Pechiney-Nederland een zelfstandige onderne
ming of een dochter van een Franse maat
schappij?
Pechiney-voorzitter Jouven haalt even diep adem.-
„Op het ogenblik zijn er in de wereld eigenlijk
maar een paar ondernemingen die men de titel
'multi-nationaal' zou kunnen meegeven. Over het
algemeen gaat het om grote bedrijven (Britse.
Duitse, Franse, Nederlandse, Amerikaanse), die ot-er
heel de wereld opereren, maar toch geen Avercld-
firma's zijn. Kijk naar uw eigen Philips. Een bedrijf
met vestigingen over de hele wereld, maar toch een
Nederlands bedrijf. Eigenlijk is het enige voorbeeld
van een wereld-concern dat van Shell dat een
internationale topleiding heeft. Voor ons, Pechiney,
gaat het om een Franse onderneming, die werkt in
Nederland en daar een dochterbedrijf heeft opge
richt: Pechiney Nederland NV. We weten en dat
dan uit ervaring met het Averken in het buitenland
dat Ave de interesse voor ons bedrijf in het land
waar Ave opereren heel nauwkeurig en serieus
moeten benaderen. We zijn er van overtuigd dat. als
Ave lang in Nederland werken Ave er ook thuis
raken. Het beste bewijs dat we Nederland thuis
willen horen is onze associatie met een Nederland
se onderneming. Hunter Douglas.
En als ik dan spreek over multi-nationale onderne
mingen, dan zeg ik: misschien zijn we over 20 jaar
wel zover dat Ave een industrieel Europa hebben
bereikt, waarin echte Europese ondernemingen mo
gelijk zijn. Bedrijven die overal hun aandeelhouders
hebben en uit de landen Avaar ze opereren eigen
vertegenwoordigers in de raden van beheer.
Ik weet dat ik een erg moeilijk vraagstuk
aansnijd. Maar ik ben ervan overtuigd dat het
haalbaar is. Ik ben op dit punt realist. Het is een
kAvestie van volhouden.
Onze jeugd is in dit opzicht erg voortuilstrevend.
Denkt Europees. Kijk maar naar de A-ele 'internatio
nale huwelijken', die gesloten Avorden. Het idee
Europa moet werkelijkheid worden bij onze jeugd.
Daar geloof ik heilig in. Zeker, er zal veel moeten
veranderen. We zullen een internationaal, een Euro
pees onderwijssysteem moeten krijgen. Internatio
nale scholen en universiteiten. Hel is nog toekomst,
maar het zal ervan komen".
Pechiney Nederland NV met een aluminiumfabriek
in het Sloegebied bij Vlissingen is een dochteron
derneming van een Frans concern, dat naar ver
wachting eind dit jaar 878.000 ton aluminium op de
wereldmarkt zal brengen. De dochter heelt de
eerste stappen gezet en in Parijs is men ervan
overtuigd dat het een goed begin is. Over de
verdere toekomst van het kind valt op dit moment
nog weinig ie voorspellen. Her. zal vooral van de
markt afhangen hoe het zich verder kan ontwikke
len.
