sport-
varia
Pn-DIENSTVERLENING
IN OOSTBURGSE
KERNEN WERKT
ZEER EFFICIËNT
tXtlA
MISDIENAAR
QUATAERT
WERD
KOSTER
VAN DE
RK-KERK
40-JARIG
KOSTERSCHAP
IN SLUIS
VRIJDAG 22 JANUARI 1971
ZEEUWSCH-VLAANDEREN
CADZAND: ,DE MENSEN ZIJN UIT DE PRUTSEN'
HOOFDPLAAT: ,HET SPAART TIJD EN GELD'
SYSTEEM IS EEN IMPULS VOOR
TERUGLOPENDE PTT-KANTOREN
OOSTBURG Het is na acht maanden praktische ervaring be
wezen, dat de nieuwe ontwikkelde dienstverlening van de PTT
aan de gemeente Oostburg, het verrichten van allerlei werk
zaamheden ten behoeve van de gemeentesecretarie, voor de in
woners van de omliggende (vooral ver afgelegen) kernen een
uitkomst betekent. De getallen spreken voor zich, want tot nu
toe werden door de gemeentesecretarie al bijna drieduizend
aanvragen, binnengekomen via de PTT-kantoren, behandeld.
Hierbij is nog niet eens rekening gehouden met het aantal ver
strekte bootkaarten, dat ook in de honderden loopt. Breskens
en IJzendijke kregen de meeste aanvragen te verwerken.
Gemeentesecretaris P. J. I. Verhage
van Oostburg vertelt, dat alle aan
vankelijke bezwaren tegen de invoe
ring van dit systeem zijn weggeval
len. ,Alle reserves die we in het
begin nog hadden, zijn bij ons weg
genomen. In de praktijk is duidelijk
gebleken, dat de dienstverlening van
de PTT (hulpsecretarie is niet het
juiste woord) bijzonder plezierig en
efficiënt werkt'. Ook de voorberei
dingen zijn volgens hem .erg meege
lopen' en hebben nauwelijks proble
men met zich meegebracht, hoewel
sommigen dachten, dat ,de zaak mis
zou lopen'.
.De mensen kunnen bij de PTT be
halve voor burgerlijke standzaken
voor alles terecht. Jacht- en visak-
ten, rijbewijzen, paspoorten, boot-
kaarten, het aanvragen van formulie
ren. De PTT helpt zelfs mee aan de
De heer De Ridder van het PTT-kantoor
Cadzand helpt een klant aan het loket.
De heer Coppens vervult een van zijn dagelijkse taken, het legen i
brievenbus. Voorkant PTT-kantoor te Hoofdplaat.
controle van het bevolkingsregister.
We hebben afgesproken: mocht een
PTT-ambtenaar op een gegeven mo
ment met een bepaalde zaak geen
weg weten, dan kan-ie altijd even
naar het gemeentehuis bellen'.
STATISTIEKEN
Overigens meent de heer Verhage
dat deze dienstverlening, vanuit het
standpunt van de PTT. een .nieuwe
impuls' voor veel huippostkantoren
betekent, waarvan het pakket werk
zaamheden, dankzij de doorgevoerde
automatisering van talloze zaken, is
ingekrompen. Deze ontwikkeling bin
nen het PTT-bestel is een trieste
zaak voor de toekomst, want uit
gesprekken met een paar postkan
toorhouders bleek, dat de gevolgen
van deze terugloop van het aantal
werkzaamheden niet zullen uitblij-
Terloops werd verteld, dat het post-
district Zeeland een en ander in
het kader van een landelijke door
lichting sïhds 1 januari '71 bezig
is met het bijhouden van statistie
ken, waarop precies het aantal han
delingen per PTT-kantoor wordt ge
registreerd. Het verzamelen van de
ze gegevens houdt verband met het
feit of het al dan niet economisch
verantwoord is bepaalde PTT-kanto-
ren nog langer open te houden. De
sterke automatisering van de PTT
heeft er namelijk toe geleid, dat het
aantal handelingen per kantoor nog
al drastisch is afgenomen.
INLICHTINGEN
Ook de heer A. Wagenaar, chef be
volking, militaire zaken, burgerlijke
stand en verkiezingen ter gemeente
secretarie. is goed te spreken over
de afwikkeling van gemeentezaken
op de verschillende PTT-kantoren
.Het loopt lekker vlot. Soms moet
je wel eens corrigeren op een puntje
maar dat mag geen naam hebben.
Boven verwachting gaat alles voor
treffelijk in zijn werk, overigens, niet
dat ik er zelf weinig idee in had.
Van echte communicatiestoornissen
kun je dan ook niet spreken".
De heer Wagenaar vertelt, dat alle
behandelde zaken in Oostburg
door het gemeentehuis rechtstreeks
naar de betrokkenen worden afge
zonden, om alle vertraging te voor
komen. Uit de afzonderlijke numme
ring per kern is gebleken, dat vooral
de inwoners van Breskens en IJzen
dijke druk gebruik van deze gemeen
telijke faciliteiten maken.
In het algemeen zegt de heer Wage
naar: ,Bij ons voldoet deze dienst
verlening van de PTT in elk geval.
We zijn inmiddels ook door verschil
lende gemeenten benaderd die inlich
tingen wilden inwinnen omtrent de
praktische werking van deze opzet.
Den Helder. Oosterwolde, Vlagtwed-
de en Voorst zijn het geweest, maar
of ze er ook inderdaad toe overge
gaan zijn weet ik niet. Ik heb niets
meer van ze gehoord. Toch zou ik
het graag eens willen weten'.
COMPENSATIE...
De heer A. P. de Ridder, houder van
het hulppostkantoor in Cadzand, ver
telt iets over de samenwerking tus
sen de PTT en de gemeente Oost
burg. Over de belasting met deze
extra werkzaamheden zegt hij: .Dit
werk kun je als een soort compen
satie beschouwen, want ons postale
werk vlakt steeds meer af. In de
zomer is dat hier op Cadzand ais
seizoenplaats niet zo merkbaar. Dan
wordt je eigenlijk met werk over
voerd, maar in de winter is de
situatie wel anders, dan zijn er mo
menten, dat je tegen jezelf zegt: ik
zou willen dat er nu weer eens een
klant verschijnt'.
De heer De Ridder heeft bepaald
geen broertje dood aan de vermeer
dering van zijn taken: .Ik stel voor
op, dat het een reuze uitkomst is
voor de -"'nsen van Cadzand. Zoals
in Oos j, dat je in een rij van
twintig tot dertig mensen moet
staan, maak je hier niet mee. Het
gaat hier allemaal veel gemoedelij
ker. De stadsmentaliteit is anders,
uw papieren zijn niet in orde, wie
volgt? Ik heb de tijd en ben bij
machte de mensen met alles te kun
nen helpen, tot het invullen van
PETER DE KRAAI
Elke morgen, tussen ontbijt- en lunchtijd, komt
Peter de kraai door de tuinpoort achter het huis
van het Cadzandse echtpaar de Ridder het ga
zon ophippen. Hij weet precies waar-ie wezen
moet: bij het achterraam van de woonkamer
Meestal vergeet mevrouw De Ridder, die de bes
te maatjes met Peter is, hem niet. In het open
raam komt de kraai op de vensterbank of op
haar hand zitten om keurig gedraaide bolletjes
brooddeeg naar binnen te schroken. Peter is de
laatste tijd zelfs zo familiair geworden, dat hij
zich helemaal mee de keuken in laat nemen.
Soms is hij wat ongeduldig en komt hij via een
ommetje een kijkje achter de werkvertrekken
tan (meneer het hulppostkantoor in Cadzand)
nemen. Voortdurend hipt hij daar dan zenuw
achtig heen en weer, terwijl hij met een scheef
kopje elke beweging achter het glas volgt.
Peter de kraai is vorig jaar lente bij de heer en
mevrouw de Ridder komen .aanwaaien' en is
sinds die tijd .kind' aan huis. Voor Peter heben
ze nog eens zo'n huiselijke kraai gekend. Deze
kwam altijd met een snoekduik van de kerkto
ren in Cadzand^op de achtertuin afvliegen, wan
neer hij om gezelschap verlegen zat. Mevrouw
de Ridder verwacht dat Peter binnenkort, zodra
zijn vleugels (nu nog wat te kort) hem weer
ver genoeg kunnen dragen, ook -naar de Cad
zandse toren zal verhuizen. ,Ik hoop dan dat ie
net als de vorige keer blijft komen, want zo'n
beest is wat gezellig.'
formulieren voor het zoeken van
een huis toe. De mensen van Cad
zand zijn helemaal uit de prutsen
met deze dienstverlening. En je
merkt het, want moeten ze niet
per se voor een gemeentezaakje naar
Oostburg dan komen ze direct hier.
Oostburg zal dit trouwens ook danig
hebben gemerkt. Ik zie het zo. deze
zaak. deze dienstverlening raken we
nooit meer kwijt. Als er ooit een
stemming over dit punt zou worden
gehouden, dan zou je het zeker we
ten. Ik schat dat zo'n negentig pro
cent er voor zou zijn'.
ROT EIND...
In Hoofdplaat is de heer C. J.
Coppens de houder van het hulp-
postkantoor. Zijn oordeel luidt niet
anders en is niet minder enthousiast
dan dat van de heer De Ridder.
Volgens hem zijn de inwoners van
deze verst gelegen kern binnen de
gemeente Oostburg er waarlijk mee
gediend. ,Je merkt het heel duidelijk,
dat er flink gebruik wordt gemaakt
van deze faciliteiten. Dat is ook vrij
logisch als men bedenkt, dat je als
inwoner van Hoofdplaat minstens
een ochtend zou moeten uittrekken
om een of andere gemeentelijke af
faire in Oostburg te kunnen afdoen.
We zitten hier namelijk van alles
een rot eind vandaan en daarbij
moet men bovendien niet de slechte
openbare verbindingen uitsluiten'.
Het aantal gemeentelijke verrichtin
gen per maand beloopt voor de lieer
Coppens zo'n goeie veertig. ,De han
delingen op zich zijn me erg meege
vallen. Een paar keer hebben we een
instructie-avond in Breskens meege
maakt en dat was voldoende. In elk
geval ben ik blij voor de mensen,
dat deze mogelijkheid geschapen is.
want het bespaart htm een hoop tijd
en geld'.
Begin deze week waren 36 deelnemers uit vijftien
Europese landen ingeschreven voor de schaatswedstrij
den die morgen en zondag in het (voor deze gelegenheid
sterk uitgebreide) Thialf stadion te Heerenveen zullen
worden verreden. Als we daar nou eens 30 deelnemers
uit 12 landen .uitzeven,' dan houden we nog een zestal
serieuze kanshebbers over, die ongetwijfeld uit de
schaatsnaties Nederland, Noorwegen of Zweden zullen
moeten komen. Vrijwel niemand gelooft namelijk dat de
Russen dit jaar plotseling weer een vooraanstaande rol
zullen gaan vervullen, althans niet bij de heren.
Het zal er in Heerenveen aan stemming niet
ontbreken. Aan de hand van de nu reeds verkochte
plaatsbewijzen rekent men daar op 30.000 bezoekers, die
allen graag persoonlijk willen beleven dat Ard Schenk
z'n titel van Europees prolongeert. Daarnaast zal de rest
van Nederland ongetwijfeld weer achter de beeldbuis
plaats nemen om alle spannende momenten en eventuele
glorie op de .eerste rang' waar te nemen.
De grote vraag blijft over wie er zondagmiddag op
het ereplatform zullen plaatsnemen en wie van hen de
hoogste trede zal bezetten. Natuurlijk is Ard Schenk
weer de grote favoriet, in de eerste plaats omdat hij
titelhouder en bovendien wereldkampioen is maar te
vens omdat z'n daverende prestaties van Davos hem het
volste recht geven hem als favoriet te doodverven. Maar
hardrijden op de schaats (en vooral op het sprintnum
mer) blijft een riskante onderneming waarbij men de
mogelijkheid van een schuiver altijd onder de ogen
moet zien. Maar zonder valpartijen zal de huidige
kampioen Ard Schenk zeker op het ereschavotje terecht
komen.
Andere kandidaten voor ereprijzen zijn zonder twijfel
de Noor Dag Fornaes, de Zweed Göran Claesson, onze
landgenoten Kees Verkerk en Jan Bols. de Noren
Grönvold en Thomassen en wat verder weg toch ook
nog Eddy Verheyen en de Noor Guttormsen. Het zou al
gek moeten gaan als onder dat rijtje namen niet de
mensen zouden zitten die met de drie medailles gaan
strijken. We zijn als schaatsnatie nog nooit zo sterk
geweest als dit jaar, zowel bij de dames als bij de
heren. Wat te denken bijvoorbeeld van een jongen als
Ronnie Nooltgedagt die vorige week de 10.000 meter
reed in 15 minuten en 28 seconden en die we gewoon
reserve moeten houden omdat de anderen nóg sterker
worden geacht...
Er is bij de deelnemers dit jaar ook weer een Belg.
namelijk Piens, Deze jongen rijdt de sprintafstand in
ongeveer 45 blank, de mijl in 2,20. de 5 kilometer in 9
minuten terwijl hij bij ons weten nooit een 10 kilometer
heeft gereden. Is ook niet nodig want hij overleeft de
laatste zestien toch niet. Voorlopig althans.
Gek. maar de Rotterdamse zesdaagse krijgt maar
geen vat op het publiek, Allerwege wordt naarstig
gezocht naar de oorzaak daarvan maar men is er nog
niet achter waarom Amsterdam destijds wel een .volle
bak' trok en in Rotterdam tot woensdagavond nooit
meer dan een paar duizend bezoekers per avond op de
tribune hebben gezeten. Het zou best eens kunnen
gebeuren dat men in het gloednieuwe sportpaleis van
Rotterdam te weinig aandacht heeft geschonken aan de
show. het .circus' dat bij een moderne zesdaagse
gewoon niet meer is weg te denken. Vreemd eigenlijk,
want men zal voor het opdoen van ervaring toch zeker
wel een kijkje hebben genomen bij de Duitse zesdagen
en die van Antwerpen?
Op het sportieve vlak springen de prestaties van
Duyndam en Pijnen er goed uit. Een puik duo dat
straks het vaandel wel eens zou kunnen overnemen van
de grote Post. Dat belooft ook wat voor de Zesdaagse
van Antwerpen (begint 19 februari) waar Duyndam en
Pijnen een trio zullen vormen met Post... De 24-jarige
René Pijnen heeft van zijn nieuwe (BlC)-baas gedaan
gekregen dat hij geen Tour behoeft te rijden. Hij krijgt
de gelegenheid zich verder te ontwikkelen als baan
renner met daarnaast af en toe een rit op de wet.
Post speelt het welles-nietes spelletje aardig mee en
beweert nu weer bij hoog en bij laag dat hij er nog niet
aan denkt te stopen met fietsen. .Ik sta nog steeds
aan de kop en voorts heb ik nog geen kapitaal genoeg
voor mijn bowlingbaan en bijbehorende zaken', zo heeft
hij in Rotterdam gezegd. Waarvan akte dan maar. Het
welles-nietes zal nog wel even door gaan, het hoort
allemaal bij de image van topsporters.
In België is de Daring-voetballer Jean Colonval
gearresteerd wegens valsheid in geschrifte. Hij zat in
geldmoeilijkheden en gaf toen z'n verzekering op dat z'n
auto gestolen was terwijl hij het wagentje een paar
dagen later trachtte te verkopen. De verzekering kwam
er achter en toen duurde het niet lang of Jean-Paul zat
er zélf achter. Achter de tralies dan...
Zaterdagnacht zijn er in de buurt twee wielerevene-
menten, namelijk de nacht der vedetten' in Gent met
onder meer het ploegkampioenschap van Europa met
Sercu-Seeuws, Bugdahl-Kemper, Gilmore-Godefroot en
nog vele andere bekende wielrenners. Nederland wordt
vertegenwoordigd met het illustere tweetal Post-Pljnen
dat ongetwijfeld voor enig leven in de Gentse brouwerij
gaat zorgen. Verder is er in café ,Le Hollandais' te
Retranchement een wedstrijd op hometrainers.
AKA.
SLUIS De toenmalige pastoor Dierckx
komt de eer toe, dat hij veertig jaar geleden
de nu 69-jarige heer P. B. Quataert heeft
weten te overreden definitief het koster
schap van de r-k kerk ,St Joannes de Doo-
per' te Sluis op zich te nemen. ,Op 21 ja
nuari 1931 kreeg ik mijn vaste aanstelling
van hem. Tegen een vergoeding van driehon
derd gulden per jaar. Door een sterfgeval
kwam de kerk namelijk plotseling zonder
koster te zitten. Omdat ik vroeger mis
dienaar was geweest, vroeg de pastoor of ik
voor koster wilde spelen. Later is-ie nog
eens komen praten of ik het voorgoed wilde
doen. Eerst zou ik het wel doen toen weer
niet en tenslotte heb ik maar ja gezegd.
Vanaf die eerste officiële dag ben ik veer
tig jaar aan een stuk koster geweest. Slechts
eenmaal ben ik even weg geweest en dat
was in 1944 vanwege de beschietingen'. Me
vrouw Quataert vult aan, dat haar man zelfs
zo plichtsgetrouw was, dat er al die jaren
nooit iets van vakantie is gekomen. ,Pas de
laatste tien jaar nemen we het er van en zijn
we 's een paar dagen er tussenuit gegaan.
Maar het gekke is, nauwelijks zijn we weg
of er gebeurt iets'.
Onder dat .iets' is een heleboel te verstaan, want de
heer Quataert is behalve koster ook de enige
begrafenisondernemer van Sluis. „Als de koster er
niet is dan is het direct paniek, want die moet alles
regelen tijdens een sterfgeval', merkt hij laconiek
op. Natuurlijk zitten er niet alleen schaduwzijden
aan het ambt van kostpr maar telt het ook talloze
verheugende feiten. ,Je helpt bij het trouwen en
dopen'.
De heer Quataert staat bij deze doopplechtigheid in
dubbelfunctie, namelijk als koster en grootvader. Hij
wordt bijgestaan door zijn vrouw.
De heer Quataert vertelt, dat er een logisch ver
band bestaat tussen zijn kosterschap en de begrafe
nisonderneming. .Het een is bepaald een gevolg van
het ander, want vroeger was je als koster de eerste
van de kerk, met wie de mensen contact zochten'.
Er rezen dan allerlei vragen inzake de afwikkeling
en organisatie van een begrafenis, zaken waarnaar
het hoofd van de familieleden in feite op zo'n
moment niet stond. De heer Quataert vertelt, dat
het altijd een hele soesa was om een begrafenis
vlekkeloos te laten verlopen, waar het de regeling
van de acht dragers betrof. Als hij na veel vragen
het juiste aantal dragers bij elkaar had dan vorm
den ze een bont aanzicht, want uniforme kleding
droeg men niet. JDe dragers kregen geen cent, alles
moest gratis gebeuren, omdat het liefdewerk was'.
Aangezien het de heer Quataert steeds moeilijker
viel acht dragers op te trommelen en ook een
poging vastliep een vast korps dragers gedistin
geerd in het pak te krijgen, gaf hij er tenslotte de
brui aan en droeg in het vervolg de uitvaart aan de
Oostburgse begrafenisondernemer op.
De jubilerende koster beaamt, dat ook zijn verzeke
ringsagentschap, dat hij er 27 jaar heeft bijgedaan.
min of meer verwant is geraakt aan zijn beide
andere functies. .Hoe gaat dat? Jongelui gaan
trouwen en er komen kindertjes. Altijd komen ze
bij de koster om trouwerijen en doopplechtigheden
te bespreken. Allicht dat je dan nog wel eens een
verzekeringetje kon afsluiten'.
Uiteindelijk heeft koster Quataert de verzekeringen
aan de kant gedaan, vertelt mevrouw Quataert,
omdat ze ook nog de kruidenierszaak van haar
ouders runden. .Hij had bijna geen tijd meer voor
zichzelf'. De familie had de heer Quataert in het
verleden ook wel eens aangeraden zijn kosterschap
te beëindigen. Maar daar is hij nooit op ingegaan.
,Nu ik veel meer tijd heb dan voorheen doe ik het
kosterschap voorlopig zéker niet aan de kant. Want
op deze manier blijf je onder de mensen, anders
ben je er op oudere leeftijd zo uit'.
