Jk Acht maanden cel geëist voor overval met beroving te Goes Bars voor in Middelburg verboden gebied Franse werklieden in het Sloe ff'-fSfiMSH 1 li li i Si Arctische vis in Cadzand gevangen Hans Warren kreeg Pierre Bayleprijs DRIE JONGELUI ONTNAMEN MAN PORTEFEUILLE Natte herfst met hiina geen snonr van vorst Politie: ,Deze maatregel is discriminerend' 19 DECEMBER 1970 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT 7 iders willen 1500 lt.KUG BETALEN jLBURG Tien maan- jjchtenis, waarvan twee ardelijk, eiste de Mid- se officier van justitie j. Kolkert vrijdagmor- ^as de zitting van de legen W. J. S., P. H. i, de K., alle drie uit 3gen. Zij hadden op 5 iter in Goes J. A. A. uit e overvallen en beroofd portefeuille met 1500. j jongelui hielden zich die i m een Goese bar, waar A. bevond. Hij had een an zijn vrouw gebracht Kt ziekenhuis lag. Op de pde uitspraak van de t%: in de trant van ,Jij igeen geld', had A. hem rtefeuille laten zien met oorden: ,Kijk maar eens iar Inzit'. De barkeeper sarop een bewonderend 1500,-', laten vallen. niet zo lang geleden gekochte auto ge stolen. S. heeft een oproep gekregen om op 29 januari in militaire dienst te verschijnen Bij een lange gevange nisstraf zou hij daar niet aan kunnen voldoen en mr Schute meende dat S beter in het leger kon zitten dan in de gevangenis. R. had huwelijksmoei lijkheden Zijn (gedwongen) huwelijk was spaak gelopen en man en vrouw waren uit elkaar gegaan. R. had zijn baan opgegeven en was wat gaan han delen. Mr Schute verzocht de recht bank tenslotte om met deze moeilijke omstandigheden van zijn cliënten reke ning te houden. De geëiste straf vond hij nogal aan de zware kant De offi cier zei in antwoord op de pleidooien nog dat hij betwijfelde of het optreden van de jongens wel in een spontane' opwelling was ontstaan, daar zij een j uur op A. hadden moeten wachten. De rechtbank doet uitspraak op woensdag 23 december. Verduistering In vrüheid Een waarschijnlijk gelukkige J. van B. uit Deventer verliet na afloop van zlin zaak de Middelburgse rechtszaal en sloot op de gang zijn ouders in zijn armen. Na een korte heraadslacine had mr Van Empel namelijk bevel ge-| geven tot onmiddellijke invrljheidstel-1 ling. Van B. stond terecht omdat hi 1 op 13 sentember had ingebroken in een café te Vlissinern en daar f 1330.en f 134.aan klein geld had gestolen. Hij zon het geld nodig hebben gehad om naar Engeland te gaan. .U hebt al het nodige misdreven, maar de goede weg hebt u nog niet gevonden', ver zuchtte de nresident van de rechtbank, j Van B. ontkende niet en beloofde op nieuw een poging te zullen doen om de goede weg te vinden. De officier noemde het een moeiliik geval, ook gezien het feit dat Van B S„ R. en De K. van op. Toen in geringe mate ontoerekeningsvatbaar ïf verliet, waren ze hem ge- moest worden gerekend. Het ont- *n rij de kans schoon zagen, breekt hem aan een duideliik schulrt- ztj hem op zijn nek. Dat besef', constateerde mr Kolkert. die werd door de jongelui be-: om die reden meende dat een lange zouden A. alleen hebben j straf weinig uit. zou halen. Hij eiste een gevangenisstraf van zes maanden, waarvan twee voorwaardelijk met een proeftijd van drie jaar onder toezicht van het Nationaal Bureau voor reclas sering en. zo dat nuttig wordt geacht, begeleiding door een psychiater Verdediger mr E. Tak meende dat men bij de neurotische ontwikkelingsstoor nissen van Van B. moeilijk een emo tionele schuldverklaring kon verwach ten. J5e ouders, die helemaal uit De venter naar Middelburg zijn gekomen,: hebben ook uit een bittere beker moe ten drinken. Zij zijn ook van mening dat er iets aan gedaan moet worden'.I betoogde de advocaat. Hij achtte het R. ontfermde zich over de if. S, was de eerste die werd kwijl de andere twee aan-] jnog pogingen deden om de; Kt verhaal le doen geloven 'j. ivond op verjaardagsvisite lorttsl. De portefeuille en het a evenwel nooit boven water R. zei hem weg te hebben i stom geweest om zo op te e over dat geld', meende de cvan de rechtbank, mr P. van :<?n A., die als getuige optrad, urop het geld alleen maar aan die hij goed kende, te zien, maar dat deze het de. Volgens A. hadden de geschopt en geslagen. Het «streek geweest', meende een srjste De K„ die voorts als uitvoerde: ,We hadden gedron- drie jongelui waren overigens ei gekomen dat zij het geld, 500,zouden terug betalen, ia die zin ook een civiele gin. tielstal met geweldpleging gaat is wenkbrauwen optrekken', officier in zijn requisitoir, roteerde een toenemende nei- «ïeweldpleging, wat volgens ijfiaar bij het tijdsbeeld schijnt ,maar daar werd deze zaak icr ernstig door. R. had wel hij de portefeuille had weg- miar aangezien deze nooit tón, achtte de officier het ïiirschijnlijk dat het geld .er- is omgeving van de jongens' rtorgen. Hij ging ervan uit dat i Jongens de bereidwilligheid was om het geld terug te be zen de ernst van het feit r Kolkert tot een eis van tien hechtenis voor ieder, waar- ai maanden voorwaardelijk met. iJ'Ijd van t.wee jaar en toe- t de reclasering (dit toezicht tea wet voor S.L De officier d dat de civiele vordering zou "«gewezen. Van de kook «ut van De K„ mr P. C. Adrl-, Welde onder meer dat zijn (f laatste tijd helemaal van de «tengevolge van een ongeluk ad gehad en w aarbij zijn meis- ri leven was gekomen. Hoe eer- ttj kunnen komen, des te eer- ön re die f 500,terug bcta- nir Adriaanse verder i Schute, die S. en R. iei dat beide jongens uit een komen en beiden een 1 Wire gis ter hebben. &kng van de diefstal zag de h het optreden van A. Beide 5 Wonden zich bovendien op enigszins in financiële aón. wat tot de impulsieve net minder verstandige op- |r«a A. had bijgedragen. Dat er ï*6ld gebruikt zou zijn, wilde - Schute niet in. De politie _"A een lichte verdikking van het Ïtontdekt en wat, kleine wondjes Wn. De verdediger kwalificeer- «t .bijna onbeschadigd'. S. l-'~helde hij, enkele weken te- 1" cjn baan ontslagen, met het W '-ia financiële moeilijkheden, J" vtrdiende f 200.— a f 300.— 7 "ei Bovendien was zijn nog IADVERTENTIE illBRILIANT ideale kerstgeschenk. IBTZIJN WAARDE! collectie PUDDOPPERTJE ^UER - HORLOGER i? MjWe Kerkstraat 12, tel. 5094 f3®*: Walstraat 88, tel. 6400. II. A. O. uit Yersckc was een algemet-n geacht en gewaardeerd persoon in zijn woonplaats, onder meer onderschei den met de gouden medaille in de Or de van Oranje-Nassau, tot men tot de ontdekking kwam dat deze pro curatiehouder van een oestermaal- schappij in de afgelopen vijftien jaar zo'n 40.000,had verduisterd, onder andere ten nadele van 't Nut en de Kolenvereniging. O. was wat met ver schillende gelden aan het schuiven ge gaan. Om de minder gunstige resultaten van de oestermaatschappij te camoufleren (O. vreesde dat hij anders ontslagen- zou worden) .leendo' hij wat geld van de kleuterschool van 't Nut, waar penningmeester van was, Van het kwam het ander en ook de Kolenver eniging, waarvan hij eveneens de gel den beheerde, werd in de .geldver- schuivingen' betrokken. Mr Van Empel merkte op dat er niets was gebleken van overschrijvingen ten gunste van de oestermaatschappij. De officier van justitie in deze zaak, mr Th Lebret. vond het vreemd dat er 13.000,j naar de Kolenvereniging zou zijn over geheveld, maar dat het tekort toch- steeds groter werd. In zijn requisitoir zei mr Lebret van mening te «ijn dat van de verduisterde gelden O. toch zeker 8.000,tot 10.000,— ten eigen bate zou hebben aangewend, .wan' populariteit kost geld'. Bij de oestermaatschappij ver dwenen grote bedragen, het liep hemi allemaal veel te hard door de vingers' j Bedragen klopten niet meer, boeken werden vervalst. In het verhaal van de .zwarte subsidie' van zo'n f 17.000, aan de oestermaatschappij geloofde de officier niet zo hard. .O was populair en bleek prettige eigenschappen te be zitten'. constateerde mr Lebret en voegde er spijtig aan toe: .Maar toch was hij onbetrouwbaar'. Het geld van de verenigingen had hij maar in aparte schoendozen moeten bewaren om ver schuivingen te voorkomen. Ten op zichte van andere penningmeesters van verenigingen wilde de officier een dui delijk voorbeeld stellen en eiste daar om twaalf maanden gevangenisstraf waarvan zes voorwaardelijk met een proeftijd van drie jaar onder toezicht van de reclassering. Jk heb waarde ring voor deze man gehad, de inhech tenisneming kwam als een klap', zei de verdediger, mr F. W. Adriaanse i Aan het bewijs van de verduistering] wilde hij niet tornen, dat zou naar zijn mening wel waterdicht zijn. De advocaat schreef de verduistering voor een groot deel toe aan de slordig- (jucs van valse handtekeningen te voor zien wel gelegen. Dit vergrijp speelde zich in augustus af op schouw en-Dul- v eland. R„ die werd bijgestaan door de tolk W. M. Bellaart. vertelde dat bi) de cheques wel had getekend, maar niet had uitgegeven. De officier van Justi tie, mr Kolkert, noemde het tekenen van cheques met een valse naam een: ernstig feil. voor iemand die in Neder land gastvrijheid geniet. Omdat R. na het uitzitten van zijn straf toch over de grens zal worden geleid, had het- volgens de officier geen zin om een voorwaardelijke straf te eisen en daar-i om bepaalde hij zijn els op een on voorwaardelijke gevangenisstraf van zeven maanden met aftrek van voor-; arrest. De advocaat, mr P. C. Adriaanse. vroeg' zich af of R., gezien de huidige EEG- ™J! bepalingen, wel over de grens zou| worden gezet Hij wees er voorts op dat zijn cliënt het in het Middelburgse huis van bewaring niet gemakkelijk had als vreemdeling en bovendien: kreeg hij nooit bezoek Mr Adriaanse zei dat, voor zover bij wist. R nog nooit met bet strafrecht in aanraking was gekomen. In alle zaken wordt woensdag 23 de cember uitspraak gedaan. voor zijn cliënt het beste wanneer hij heid van O. Hij was op een zeker mo- ment de situatie niet meer meester. O. zit al vier maanden in preventieve hechtenis en mr Adriaanse vroeg de rechtbank of het zo geregeld kon wor- den dat zijn cliënt met de feestdagen: thuis kan zijn. ,Er staat hem toch al; een moeilijke periode te wachten', be-j sloot de advocaat. Handtekening Tenslotte was er nog de Duitser D. E. R., die in Dordrecht domicilie had ge kozen om bij zijn meisje te kunnen zijn. Hij had pogingen gedaan om werk te vinden, maar dat was niet] gelukt. Zodoende kwam het aanbod: om voor 1.000,enkele betaalche-| .aan de hand van zijn ouders naar huis kon gaan om in de stemming van de kerstdagen te voelen dat hij weer is opgenomen'. Mr Tak vond dat een gun stig moment om de verbetering van zijn cliënt aan te pakken. Hij besloot zijn pleidooi met het verzoek rechtbank om Van B. de gelegenheid te geven met zijn ouders mee naar huis te gaan. met andere woorden om hem onmiddellijk in vrijheid te stellen Van B. zat inmiddels 95 dagen in het huls van bewaring. Na de beraadslaging van de rechtbank besloot mr Van Empel onmiddellijk vonnis te wijzen en bepaalde de straf op vijf maanden, waarvan twee waardelijk, met daaraan verbonden (Van onze weerkundige medewerker) De gemiddelde neerslag over het hele land gaf in alle drie herfstmaanden een boven normale hoeveelheid zien zodat de herfst In zijn geheel 44 mm natter dan normaal verliep. Op enkele plaatsen in het noorden, mid den en westen van het land werd de 300 mm (normaal 216 mm) over schreden. In De Bilt regende het deze herfst op 184 uren normaal 143 uren. Over de laatste 20 jaar was de herfst van verleden jaar alleen nog iets zachter. Toen begon het echter, evenals in 1968 begin december te vriezen. Rond 5 december verleden jaar al matige vorst in ons land In de oostelijke helft was het tot begin december tot 2 a 3 vorstnachten gekomen, maa de westelijke helft (waaronder in De Bilt) voor het eerst in 120 jaar geen enkele vorstdag Na een paar belang rijk te koude decembermaanden zou het dit keer weer een onbestendige maand kunnen worden, al kan er ook dan voor de afwisseling wel wat sneeuw vallen met 's nachts lichte vorst. In de herfst van 1944 toen november extreem nat verliep en De Bilt ook maar een vorstdag noteerde voor 1 december, begon het eerste vlak voor de kerstdagen echt winters te worden, In de drie herfstmaanden werden de volgende totaal neerslag cijfers ge meten: Sint-Maartensdijk 292, Kapelle 265, Goes 257. Kats 254. Axel 234, Colijns- plaat 230, Serooskerke (W) 230, Oost burg 221, West kapelle 207, Middelburg 205, Aagtekerke 201, Vlissingen 199 mm. CADZAND Dc heer P. de LU- sit sr heeft donderdagmorgen een bijzondere vis op het Cad- zandse droge gebracht. Bij Identi ficatie bleek het een zogenaamde zee>notdolf (of in het Duits: Seehase) te zijn. die voorname lijk in de Arctische zeeën, de Noord-Atlantische oceaan, de Oostzee en in het noordelijkste puntje van de Noordzee voor komt. In het voor- en najaar wordt deze vis in diep water soms wel eens voor onze kust gesignaleerd. De heer W. de Meijer, districts be stuurder en raadslid van de alge mene hengelaarsbond in Zeeland, die op verzoek van de heer Lijser het zeldzame exemplaar kwam bekijken, constateerde dat de vis na uren zonder zeewater nog springlevend was. Momenteel zwemt de zeesnotdolf rond in het zoutwaterbassin van de heer De Milliano in hotel J5e Eenhoorn' te Oostburg. Op de vraag of deze vis zal blijven leven, antwoordde de heer De Lijser: .ik ben bang dat-ie zuurstofgebrek zal krijgen, want hij heeft nogal lang op het droge gelegen. Zijn longen zijn hierdoor misschien wat verbrand'. De heer De Meijer, die nogal wat van vissen schijnt af te weten, ziet de zaak minder somber ln: .tot nu toe zwemt ie er nog lustig op los Omschrijving De zeesnotdolf heeft een lengte van 40 centimeter en weegt 2 kilo en 700 gram. Volgens de heer De Meijer kunnen deze vis sen maximaal 60 centimeter wor den. De vis is nogal monsterach tig van uiterlijk bol lichaam, stompe kop en uitpuilende ogen De zeesnotdolf is genuanceerd van kleur (vlekkerig grijsbruin) en heeft zeven overlangse rijen beenderige knobbels. De heer De Meijer veronderstelt, dat deze knobbels een soort afweerwapen zijn. Vaak is de voorste rugvin onderhuids weggemoffeld, zo ook bij dit exemplaar. Als bijzonder herkenningsteken heeft de zees- snotdolf een grote zuignap onder aan de bulk, waarmee hij zich op de rotsen kan vastzetten, zodat hij makkelijk zijn prooi kan beloe ren en verslinden. Dat deze arcti sche vis zelden in onze wateren verzeild raakt is min of meer een feit, want zegt de heer De Mei jer- ,de heer De Lijser is al vijfentwintig jaar sportvisser. Re gelmatig is-ie op het strand van Cadzand te vinden. HIJ heeft wel eens een soort maanvis aan de haak gehad maar zoiets als dit nog nooit.' (Van een onzer redacteuren) ROTTERDAM In het gloednieuwe kunstcentrum Lijnbaan heeft dr Kar tels, voorzitter van de Rotterdamse Kunststichting vrijdagmiddag, achter eenvolgens de Pierre Bajleprijs voor de kunstkritiek en de Feniksprijs voor poëzie uitgereikt aan Hans Warren, let terkundig kronikeur van de PZC, en de in W'emeldinge geboren Amsterdamse dichter Jan Gommert Elburg. ROTTERDAM Een ouderwetse pose van de letterkundige Hans Warren trechtsonderscheiden met de Pierre Dagleprijs van de Rotterdamse Kunststichting, en Jan G. Elburg (gezeten) aan wie de Feniksprijs 1970 is toegekend. De prijzen werden vrijdagmiddag in hel Kunstcentrum Lijnbaan overhandigd. .literair chroniqueur' bezig 1* te ver- dwijnen. De .landelijke' kranten ma- ken ln het algemeen gebruik van me- Hans Warren heeft, volgens dr Battels dewerkers. Zij zorgen daardoor voor Pierre Bayleprijs gekregen voor zijn .dienende en gezagafdw ingende kritiek' die gedurende twintig Jaar ln de Pro vinciale Zeeuwse Courant is gepubli ceerd. Jan Elburg kreeg de prijs voor zijn gehele oeuvre. een grote verscheidenheid van deel en beoordelingswijze, maar van continuïteit in de kritiek is vaak geen sprake meer. De .provinciale' kranten daarentegen houden vast aan het ou de systeem, dat één chroniqueur al thans de nieuwe Nederlandse boeken nauwgezet volgt. De lezer kan zich vertrouwd maken met de denkwijze van die éne man, cn zijn oordeel óver het oordeel is daardoor gemakkelijker. De Pierre Bajle-piUs. dit jaar bestem! „riörtl sinds vele Jaren Alfred Kossmann die met Gcrrit Kom-; rij en Anton G. Kloppers de Juryj vormde las het volgende rapport voor: d voor een kritlcus van de letterkude, is toegekend aan Hans Warren. De jury had bij deze toekenning overwegingen van verschillende aard. Het leek de jury duidelijk, dat het beroep van MIDDELBURG, VLISSINGEN NAAR AANLEIDING VAN MOEILIJKHEDEN OP WALCHEREN BIJ DE GEVEL: Een van de zaken waar het be zoek van Fransen niet op prijs wordt gesteld. (Foto PZC) ,Les francais n' as pas entree ici'. Dat staat te lezen op bord jes, die hangen voor de ramen en deuren van enkele bars in Middelburg. Over de taalkun dige juistheid van de opschrif ten valt te twisten, maar voor de in het Sloegebied arbeiden de constructiewerkers van Pe- chiney is het voldoende duide lijk: hun aanwezigheid in de ■*5 H mé bars wordt niet op prijs ge steld. Een kastelein vertelt .Dit tuig moet ik niet in mijn zaak hebben. Daar zitten zelfs kerels bij die in het vreemdelin genlegioen hebben gezeten. Kun je nagaan dus. En straks komen er nog honderd Turken ook. Dan wordt het helemaal een troep. Maar reken maar dat ik dan snel een bordje 410 Tur kles' op de deur zal plakken. Een andere caféhouder meldt: .Die kerels zitten een hele avond een kruk aan de bar te bezetten. En ze verteren bijna niks. Ze gooien met bierviltjes, maken ruzie en slaan glazen kapot. Bovendien kunnen ze de meisjes niet met rust laten. De andere klanten blijven er gewoon voor weg.' Een van de barexploitanten in Middel burg heeft de afgelopen week al de deur op slot gedraaid. ,Ik bleef wel met de gordijnen open zitten zodat ik precies kon zien wie er aan de deur rammelde. Alleen bekenden heb ik. binnengelaten.' De caféhouders die te-| gen de komst van de Franse arbeiders in hun zaak zijn. menen dat het grote probleem de taalmoeilijkheid is. .Wij verstaan ze met en de meeste politie mensen ook niet. Bovendien: als we de politie benaderen over de moeilijk heden dan reageren ze in de trant van: .Wij zijn geen uitsmijters.' .Geen uitsmijters' .Inderdaad, wij zijn geen uitsmijters. Wij gaan er van uit. dat de caféhou ders baas in eigen huis moeten zijn.' Aldus een commentaar van voorlich-, tingsman adjudant Lenselink van de Middelburgse politie. De politie heeft naar hij meedeelde in Middelburg! slechts in een enkele geval ingegrepen.] Echte klachten hebben wij niet,' zo liet hij weten. Ook in Vlissingen zou men in café s hinder ondervinden van de in het Sloegebied werkende Fransen. .Maar het is toch niet zo dat we een dikke streep moeten zetten onder het woord Jast', zo verklaarde commissaris Van Marion van de Vlissingse gemeentepo-l litie. Er is in Vlissingen sprake ge weest van twee vechtpartijen waar| Fransen bij betrokken zijn geweest.' Zij vonden plaats bij zaken op het] Bellamypark en op de Nieuwendijk.i Bij de vechtpartij op het Bellamypark zou volgens de heer Van Marion de misch-directeur van Pechiney was ge- waarop de Fransen later met verster-1 king terug kwamen. In dit geval gaat! zo zegt de neer Van Marion de vinger voor het aanwijzen van de schuldigen! eerder in de richting van de Fransen. Er werden in deze zaken twee proces sen uitgedeeld. Het zou volgens de heer Van Marion echter wel te ver gaan wanneer ook: Vlissingse caféhouders naar aanleiding van de jongste gebeurtenissen zouden overgaan tol het plaatsen van soortge lijke bordjes voor de ramen als bij enkele Middelburgse bars het geval is. De commissaris vertelt. .Als men ook in Vlissingen met zulke bordjes zou komen zou ik mij daar toch fel tegen verzetten. Zoiets stuit mij bepaald te gen de borst. Dit is gewoon een vorm van discriminatie. Er werken hier op Walcheren honderden Fransen en daar zijn er dan misschien zes of zeven die herrie maken. Moeten daar de ande ren dan meteen ook onder lijden? Ik zou daarom caféhouders die dergelij ke discriminerende bordjes plaatsen wel eens diep in de ogen willen kij ken. Ik kan het natuurlijk niet verbie den maar lk zou deze politiek aller minst willen toejuichen.' Alle medewerking BIJ HET BORDJE: ...voor Fransen wordt niet tapt_. (Foto PZC), oorzaak eerder te zoeken zijn geweest, bij een bepaalde Nederlander Op de, Nieuwendijk lag dat anders. Daar kre-j gen Fransen en Nederlanders bonje, I bleken, dat deze heeft verzekerd bij eventuele moeilijkheden, waarbij spra ke zou zijn van moeilijkheden, veroor- zal aarzelen om alle medewerking te verlenen. .Ik geef daarom liever de voorkeur an deze figuur, zo zei ons de heer Van Marion. En hij heeft zelfs ervaren dat bet niet alleen bij toezeggingen is gebleven De reac tie van Pechiney op de vechtpartijen in Vlissingen was zodanig dat twee hoofdschuldigen weliswaar niet wer den ontslagen, maar uit bet land werden gezet om elders te werk te worden gesteld. Daarbij is, aldus de heer Van Marion, duidelijk gebleken dat de Pechiney- directie bet niet tolereert dat per soneelsleden ook al betreft het mensen van onderaannemers, in de Nederland se gemeenschap last veroorzaken. Over de eventuele komst van honderd Turken meldde het Zeeuwse bureau voor de arbeidsvoorziening dat er mo menteel wel ongeveer vijftig Turken' zijn tewerk gesteld bij de werken rond het Schelde-Rijnkanaal. Deze mensen zijn ondergebracht in Woens- drecht en zullen echter zeker Middel burg of Vlissingen niet uitkiezen als uitgaansoord. .Wel loopt er nog eer. aanvraag voor een achttal Turken voor werken op WalcherenAldus de' de literaire kroniek in de Provinciale Zeeuwse Courant. Hij doet dat. naar de mening van de jury, met groot be grip en groot respect zowel voor de literatuur als voor een publiek dat de informatie niet al uit andere bron heeft ontvangen. Hij beleert zijn le zers niet. maar geeft hun alle nodige inlichtingen en een oordeel, het zijne, dat helder is geformuleerd. Vaak zijn zijn besprekingen heel uitvoerig, om dat hij er zich kennelijk van bewust is dat wat voor hem en andere inge wijden in de literatuur vanzelf spreekt voor minder ingewijden onbegrijpelijk kan zijn. Een grote verdienste van Hans Warren is. volgens de Jury, dat hij zich intensief verdiept ln het werk van auteurs die nog aan het begin van hun carrière zijn. Juist het bespreken van debuten vergt van de recensent een groot inleveringsvermogen en een grote onafhankelijkheid. Bij de bekroning van Hans Warren speelden voor de Jury dus twee ele menten een rol. Hij wilde ten eerste wijzen op de bijzondere verdiensten van deze recensent en ten tweede de .provinciale' pers in het algemeen hulde brengen voor een trouw aan de lite ratuur die in de .landelijke' pers vaak ontbreekt. Uit Hans Warrens opvattingen over zijn kritische werk blijkt een grote be scheidenheid: .Wat tk tien Jaar gele den mooi vond, blijkt bij hernieuwde kennismaking wel eens verbleekt, en ook thans vergis ik me en kom daar weer voor uit.' Het is een uitspraak die typerend is voor zijn mentaliteit. Zijn voorkeuren bestrijken een breed veld. de literaturen uit het Oosten, de klassieken. Shakespeare, de Franse li teratuur van alle eeuwen, de Rus sische en Duite literatuur van de 19de eeuw Misschien zou ik. vroeg je me naar de grootste prozaschrijver, een naam noemen: Adalbert Stifter,' schreef hij aan Bert Bakker, maar hij voegde er aan toe. Jk ben echter verdeeld en er trilt iets levends van me zelf in duizenden brokken die tot me kwamen uit alle landen en alle tijden; volks- en cultuurpoezie. verhalen, ro mans. legenden. Wat me de sterkste prikkel, ontroering, kracht, inspiratie gaf en geeft, ik zou het moeilijk kun nen zeggen Warren heeft een hekel aan alles wat surrogaat en vulgair ls. Het gaat hem om werkelijke literatuur. Daanoor is hij bereid zich volledig ln te zetten. Men hoeft er zijn inleiding tot de keuze uit het werk van P. C. Boutens. Mijn hart wou nergens tieren' maar op na te slaan om te en-aren hoeveel moeite Hans Warren zich geeft om de lezer toegang te verschaffen tot moeilijke gebieden van de letterkunde. Op een schijnbaar simpele wijze maakt hij ve le achtergronden duidelijk. Het is een grote verdienste van Hans Warren, dat hij zich steeds opnieuw be zighoudt met de toegankelijkheidsfac tor in de letterkunde. Velen hebben aan hem liefde voor de literatuur te danken Zijn beschouwingen in de Pro vinciale Zeeuwse Courant zijn voor een belangrijk dee! van blijvende waarde,' De prijsuitreiking werd muzikaal bij zonder plezierig omlijst door de en semble Synt agma Musicum onder lei ding van Kees Ollen. In de avonduren was er een poëzie manifestatie met onder anderen John ny the Selfkicker, Ramses Shaffy, Jules zaakt door Franse werknemers, niet; voor de arbeidsvoorziening. heer Buissing van het districtsbureau Deelder. Riekus Waskowsky. Ceés Bud- 1 dingh' en de belde prijswinnaars.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1970 | | pagina 7