OUDERE
OVERWINTERAARS'
HUILDEN TRANEN
VAN GELUK
VIER ZEEUWEN MAKEN
HET PRIMA IN
TORREMOLINOS
WAT KOST
OVERWINTERING?
VAN AOW ALLEEN NIET TE BETALEN
17
GROEP VAN 49 BEJAARDEN TWEE MAANDEN
AAN COSTA DEL SOL
fATÉRDAG 21 NOVEMBER 1970
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
ZOMERZONNETJE IN NOVEMBER
Eén onzer redacteuren verbleef een week bij een groep Nederland
se bejaarden waaronder vier uit Zeeland, die .overwinteren' aan de
zonnige Spaanse zuidkust. Een verslag daarvan treft u op deze
pagina aan.
Het gezelschap dat zoals gemeld op 21 oktober naar Spanje
vertrok zal daar tot 24 december, dus één dag voor Kerstmis
blijven. De reis Amsterdam - Malaga vice versa wordt per vliegtuig
gemaakt. De reisduur bedraagt ruim twee uur. Bij harde tegenwind
zit men een half uur langer in de lucht. Om van het vliegveld van
Malaga naar iets westelijk van deze stad gelegen toeristenoord
Torremoiinos te komen, per autobus of taxi, heeft men nog eens
ongeveer een half uur nodig.
De groep bejaarden, die in totaal uit negenenveertig personen
bestaat, maakt de reis op uitnodiging van een reisbureau (Airtour-
Nespanda). die met deze geste nog eens extra de aandacht wil
vestigen op de. al enkele jaren bestaande mogelijkheid om tegen
een relatief !aag bedrag gedurende de wintermaanden voor een
lange periode aan de Spaanse kust te verblijven. Voor de groep
van negenenveertig, drieëndertig vrouwen en zestien mannen, ko
men de kosten het ging hier tenslotte om een uitnodiging
van vliegreis en huur van het appartement geheel voor rekening
van het reisbureau. Voor hen zelf blijven dus alleen de directe
kosten van l"vensonderhoud zoals maaltijden, eventuele kleding
maar ook van excursies enz. over.
Deze ouderen, uit het gehele land afkomstig, zijn allen lid van de
algemene bond van bejaarden, die zich ook met de selectie van de
deelnemers belastte. Het gezelschap is in één gebouw „Apartemen-
tos Alegranza' ondergebracht. Het gebouw ligt ongeveer drie
kilometer van het centrum van Torremoiinos en op tien minuten
gaans van het strand. Dit strandje, klein en vervuild, behoort
overigens tot één van de matigste propagandapunten van het
toeristische pakket van Torremoiinos.
TORREMOLINOS Tranen van onvervalst
geluk zijn op de gezichten te zien. Een
onbezorgde schaterlach verraadt het opgewek
te gemoed. Uitroepen als: .Dat wij dit nog
mochten beleven", worden steeds weer ge
hoord.
De Nederlandse bejaaiden in Torremoiinos
doen geen moeite om hun gevoelens te ver
bergen. Daar Is Spanje ook het land niet
De drieëndertig vrouwen en zestien
deels echtparen en deels alleenstaanden
genieten met volle teugen van wat deze sub
tropische oever van de Middellandse Zee. de
Costa del Sol, heeft te bieden. Dat is ook
voor oudere en toch niet altijd bezadig
de mensen heel wat. Op de allereerste plaats
Is er de zon, die praktisch elke dag, ook in
november, zijn menslievend werk verricht.
Spelen met de gedachte, dat thuis In Neder
land de gure regen wel tegen de ruiten zal
kletteren terwijl men zich hier in licht
tuniek op het eigen balkon nestelt om weer
wat bruiner te worden stemt de grootste
kniesoor tot tevredenheid.
Behalve het zonnetje misschien wel juist
dank zij die warmtebron is er ook die
gemakkelijke levenswijze, die eigenlijk alles
tot een plezier maakt. Deze oudere Nederlan
ders, dikwijls toch zo verschillend van aard
en afkomst, doen ver van huis duidelijk en
oprecht alle moeite om zo vriendelijk en
behulpzaam mogelijk voor elkaar te zijn. Het
resultaat is er naar Men voelt zich het
omgekeerde van hulpeloos. Van een ontheemd
zijn voor velen is het de eerste verre reis
is geen sprake.
Natuurlijk hebben deze negenenveertig dames
en heren op andere overwinteraars aan de
zonnekust vóór, dat de trip voor hen een
puur buitenkansje was. Reis van en naar
Nederland, een verblijf van twee maanden in
een appartement met alle bijkomende dienst
verlening wordt verzorgd en betaald door een
Nederlands reisbureau (Airtour/Nespanda).
Voor de meesten van hen staat het besluit na
een ervaring van enkele weken aan de Costa
del Sol al onwrikbaar vast. Volgend jaar
rullen zij opnieuw in Spanje overwinteren.
Dan voor eigen rekening en uiteraard naar
eigen keus van reisbureau en bestemming.
Omdat ouderen de leeftijd varieert van
nog maar net vijfenzestig plus tot ruim boven
fle tachtig logischerwijze eerder dan jonge
ren beseffen, dat zij de hulp van een ander
wel eens hard nodig zouden kunnen hebben,
wil men de volgende overwinteringen op ei
gen initiatief toch weer zoveel mogelijk in
een kleiner of groter groepsverband maken.
Er wordt echter niet aan getwijfeld: de argu
menten zijn doorslaggevend genoeg om leef
tijdgenoten uit eigen kring te bewegen ook
maar de koffers te pakken.
De een is de last der jaren meer aan te zien
dan de ander. Unaniem is echter de verkla
ring dat de kwalen en kwaaltjes hier minder
kansen krijgen dan in hetzelfde jaargetijde
thuis in Nederland. Zon en zonnig humeur
werken in deze gemeenschap, waar grijs de
overheersende haarlint is, effectiever dan me
nig medicijn. Gesprekken in de vriendelijke
woninkjes, die de appartementen elk op zich
weer vormen, leveren tientallen bewijzen
voor deze verbeterde lichamelijke conditie op.
Een 72-jarige dame kreeg, weer eens, last van
reumatiek. In haar eigen vochtige kikkerland
je betekende dat voor haar telkens weer een
langere periode van pijn en zorg en vooral
ook een gekluisterd zijn aan stoel of bed.
Terwijl de dame zich al met de gedachte
begon te verzoenen, dat zij binnen weinig
dagen na haar aankomst wel weer gedwongen
zou zijn om vanwege de ziekte naar huis
terug te keren, voelde zij zich tot haar eigen
verbazing binnen twee etmalen al weer fit
genoeg om aan een hele dag durende excursie
naar het binnenland, die lichamelijk toch wel
het nodige vergt, deel te nemen.
,Ik heb wat last van bronchitis. Thuis, dat is
in Vlissingen, lig ik nogal eens in mijn bed te
hoesten. Dat is nu over. Ik kikker helemaal
op.' Zo zegt monter een donkergebruinde
man, 73 jaar oud. Hij zit ontspannen op het
REPORTAGE CHARLES SCHETS
GEZONDHEID
terrasje van Nespandorama, het restaurant
met Hollandse keueken van Alegranza. Als
ware het bedoeld om deze laatste woor
den nog eens te onderstrepen springt op dat
moment een zeventigjarige pardoes in het
naast het terras gelegen zwembad en ploegt
doodgemoedereerd door het heldere water
Een ander voorbeeld van deze toegenomen
vitaliteit levert een van de bewoners, die al
wandelend in Torremoiinos zijn evenwicht
verloor en ongelukkigerwijze met zijn arm in
glasscherven terecht kwam. Bij de behande
ling door de dokter had hij geen krimp
gegeven. Trouwens dezelfde avond nog had
hij, zelfs tot één uur, weer een Jekker bor
reltje' gedronken. Een dag later maakte deze
Zwijndrechtenaar de gespalkte arm steeds
in horizontale houding tot veler hilariteit
een dansje met een heuse flamengodanseres
Dat alles neemt intussen niet weg. dat het
voor iemand die op hogere leeftijd is geraakt
en het plan opvat om ver van huis te gaan
overwinteren, toch alle aanbeveling verdient
zich eerst eens in Nederland medisch te laten
onderzoeken. Dat gebeurde ook met de deel
nemers aan deze .promotion'-reis naar Torre
moiinos. De Spaanse arts, die in voorkomen
de gevallen in Alegranza wordt gewaar
schuwd, geniet zo bleek uit dezelfde ge
sprekken voldoende vertrouwen.
blijf in zijn directe omgeving behaaglijk te
voelen. Te weinig contact met de bewoners
kan bij velen al te gemakkelijk een gevoel
van eenzaamheid opwekken, te veel contact is
dikwijls debet aan spanningen en geprikkeld
heid.
Hoe dat alles reilt en zeilt kan het besti
Nespanda-hostess Renée Hopp beoordelen. Zi
is zes en soms alle zeven dagen van de week
voor de gasten in touw. Een belangrijk deel
van haar dagtaak kan zonder meer als soci
aal werk worden aangeduid. Elke morgen
houdt René spreekuur en is daarbij vraag
baak voor iedereen en over alle mogelijke
onderwerpen.
.Men komt natuurlijk ook dikwijls met een
hoop frunnikdingetjes die alleen maar veel
tijd kosten. Het werk blijft echter een plezier
omdat de mensen zo zichtbaar gelukkig zijn.'
Renée Hopp constateert geen opvallend ,mi
lieuverschil' tussen de oudere bewoners van
Alegranza. Het zo .verschillend zijn' van de
deelnemers ze komen tenslotte ook uit alle
delen van het land maakt volgens haar
deze onverwachte en langdurige samenleving
voor de meesten juist zo interessant. Daar
komt nog bij dat men van een groot aanhan
kelijkheidsgevoel ten opzichte van elkaar
blijk geeft.
Die aanhankelijkheid, die zich op velerlei
manieren uit, staat er ook borg voor, dal
verveling uit den boze is. Op de uren, dat
men het niet met persoonlijke zaken te druk
heeft druk tussen aanhalingstekens te
plaatsen zijn er de vele spontane bezighe
den die in groter of kleiner groepsverband
een deel van de tijd voor zich opeisen. Tot
die bezigheden behoren de vele gezellige druk
ke visites geen droge beleefdheidsbezoek
jes over en weer; de gesprekken in, bij en
dikwijls ver van het appartementengebouw,
wandelingen naar de richting van het achter
liggende gebergte of naar het minuscule
strandje, uitstapjes met het goedkope openba
re vervoer naar dorpjes of stad (Malaga) in
de omgeving.
Dat alles levert toch wel een scherp contrast
op met het leven in deze tijd van het jaar in
Nederland, waar ouderen vanwege het barre
weer dikwijls eenzaam opgesloten blijven in
hun huisjes. Zo argumenteert met vuur hos
tess Renée.
ZINGEN
Eers'e en belangrijkste argument is de ge
zondheid. De bewoners van het appartemen
tencomplex Alegranza voelen zich kiplekker.
Toch zijn er weinigen bij. die niet met een of
ander lichamelijk euveltje hebben te kampen.
SAMENLEVING
Is een voldoende mate van gezondheid een
eerste vereiste, daarop volgt onmiddellijk de
noodzaak om zich bij een zo langdurig ver-
In Alegranza en andere complexen, die het
reisbureau exploiteert, is nog iemand anders
ochtend, middag en avond met een .sociale
taak' aan de slag.
Dat is Loek van der Snoek (artiestennaam
alleen Loek Snoek). Zijn activiteiten zijn er
op de eerste plaats op gericht om de gasten
gedurende enkele avonden in de week bezig
te houden, zo nodig ook enkele dagen (.Het
kan hier tenslotte ook een week achter elkaai
regenen') en voorts de mensen binnen de
sioep dichter tot elkaar te brengen Wat dat
laatste betreft had hij al spoedig succes.
Binnen twee weken was het al één grote
familie', zo zegt hij zelf. Dat familiegevoel is
duidelijk te constateren op de gezamenlijke
maai geheel vrijblijvende avonden die bij
voorbeeld in het restaurant Nespandorama
worden georganiseerd. Op de meeste zaterdag
avonden schuift men aan voor een .diner bij
kaarslichtNor maar nauwelijks zijn bord en
bestek van de tafels geruimd of de eerste
warme en driftige klanken van de flamengo-
gitaar brengen de handen op elkaar
De dankbaarheid voor het gebodene. dat van
het publiek uitstraalt krijgt ook vat op de
zanger van het Andalusische lied. Met handen
geklap het ritme aangevend zet hij onver
poosd opnieuw in. Begeleid door Loek Snoek
aan het orgel schallen door deze ruimte ook
vele goede vaderlandse liederen zoals .Cheerio-
cheerio, in Holland daar zingen ze zo'. .Daar
komen de schutters', .Toen wij uit Rotterdam
vertrokken' en .Daar bij die molen
Er zijn ook avonden, onder aanvoering van
dezelfde Loek Snoek, waar het er zeer rustig
toegaat. Dat zijn de bingo-avonden, ook elke
week. De spanning er kunnen prijzen
worden gewonnen is dan voelbaar.
Ook de heer Snoek (,Ik ben pas nog een
week in Holland geweest, maar ik wil voor
geen geld terug') kan als .raadsman' elk uur
van de dag worden aangeklampt. Dat gebeurt
dan ook.
Over de spijsvertering van de bewoners op
leeftijd worden weinig klachten gehoord. Dat
is niet te verwonderen want de meesten
scheppen uitsluitend of vrijwel uitsluitend uit
zelf bereide Hollandse pot. Groente, vlees
en aardappelen worden in de omgeving ge
kocht en in het eigen keukentje in het appar
tement klaargemaakt. Ook kan, zoals gezegd,
aen Nederlandse maaltijd waaraan geen olijf
olie is te pas gekomen, in het restaurant
worden besteld Als er toch sprake is van
darmklachten dan is de oorzaak daarvan in
de meeste gevallen niet te zoeken in het
verorberen van een of ander .verkeerd' gerecht
maar in het naar binnen gieten van teveel
koude dranken bij te hoge temperatu
ren.
De vraag: .Hoe maak ik mij verstaanbaar?'
voor velen vóór aanvang van de reis nog
een niet gering probleem wordt in Alegran
za niet meer gesteld. Men heeft een woorden
boekje en gebruikt met zuiderlijk gemak
.handen en voeten'. Bij het inkopen doen van
levensmiddelen en andere zaken zijn deze
Nederlanders zeer prijsbewust. Alvorens de
boodschappentas in de hand wordt genomen
weet de overwinteraar in de meeste gevallen
trouwens al nauwkeurig wat hij waar en
voor hoeveel peseta's zal gaan kopen.
Zodra namelijk een nieuwe ontdekking wordt
gedaan: de koffie is in dat winkeltje zoveel
goedkoper, het vlees is in dat dorpje zoveel
beter en niet duurder, dan wordt daarvan
onmiddellijk mededeling gedaan aan de mede
bewoners. Het ligt voor de hand dat de
meeste gasten, die het geld niet voor het
wegsmijten hebben, maar al te graag gebruik
maken van deze spontane inlichtingendienst.
De Spanjaarden over deze Nederlandse .win
ter '-toeristen: ,Mu> simpatieo' (erg sympa
thiek): de Nederlandse staf: .Een zalig pu
bliek' en zij zelf: .De tijd gaat hier veel te
hard. We móeten volgend jaar hier wel terug
komen'.
HJRKEMOLJNOS De vier Zeeuwen, die derl uitmaken van de groep «aa
49 ouderen, verkeren In de allerbeste stemming. Dat la hun ook aan te aten
Bruingebrand en opgewekt treft men ze aan op terrasjes, op hun elgea
halkon op stap om boodschappen te doen of deelnemend aan een flamrngo-
avond waaroij het nationale gerecht de paella en de volle Andalusische
wijn, de sangrla niet worden versmaad.
I)r heer L. Goedhlced In sporfhlrt rn lichte pantalon gezeten op de bank
In de woonkamer van het appartement: .Het Is een belevenis, die met geen
pen Is te bes 'hrijven. Het zou gewoon beschamend zijn om hier één woord
van kritiek te uiten'
lie heer Goedbloed. dlstrklssecreta
ris van «ie hejaarden bond In Zeeland
is dan ook vast besloten om. een
maal terug In Nederland, aan de
afdelingen van de hond verslag te
doen van zijn goede ervaringen aan
de Costa del Sol
Mevrouw Goedbloed-Poppe. bezig
met het bakken van tongetjes vei
telt tussen dit veel aandacht eisende
werk door nog gauw even hoe het
appartement, op de zesde verdieping
van Alegranza. is ingericht een
slaapkamer, badkamer met tollet
een keukentje met koelkast en gas
formuis. een woonkamer met zit en
eethoek en een ruim balkon, dat
over de wijde omgeving uitziet. Me
vrouw Goedbloed .We eten hier
voortreffelijk In een dorpje hier
vlakbij kun je alles vers krijgen. Ik
heb nog geen blik behoeven open te
maken.' Beiden zijn vast van plan
volgend jaar weer naar Spanje te
reizen. Klein probleempje vormen
nog wel de bejaardenreizen. die ze
tot nu toe in Nederland altijd mee
maakten: .Het is het één of het
ander
De Temeuzense dames KlaaysenDie
nek en de De Zeeuw-de Doelder. die
samen een appartement bewoner.
.De plotselinge overgang van het kil
Ie Nederland naar het warme Span
je leverde geen enkele moeilijkheid
op Het was gewoon zalig toen ons
vliegtuig door de wolken dook en
wij plotseling het zonnige land on
der ons zagen Ook in later dagen
hebben we volstrekt niets vervelends
van de verandering van klimaat on
dervonden.'
Beiden zijn het er roerend over
eens. dat men als alleenstaande een
let* voor hen
i knoop aanzet
graag. Op hun
dergelijke reis wel met een ver
trouwd iemand een goede kennis
waar men van op aan kan moet
maken.
Tot de in Alegranza nieuw verwor
den kennissenkring behoren ook vier
alleenstaande mannen (ze hebben ai
spoedig de betiteling .De vier vrljge
zeilen') gekregen, die op dezelfde
etage gezamenlijk een appartement
bevolken
Mevrouw De Zeeuw: JZe komen wel
eens vragen of wl
willen verstellen, a
ten enz Dat doen v
verzoek om voor hen te koken zijn
we niet ingegaan Dan zouden we
onze vrijheid kwijt zijn ge
weest.
DAGBOEK
Hoe zij hun dagen doorbrengen?
Daarover spreekt het dagboek van
mevrouw De Zeeuw letterlijk boek
delen:
tanavond komen twee dames op
visite om te kaarten:
heerlijk geslapen, gegeten en naar
de Middellandse Zee gaan kij
ken;
- in het hotel gaan eten, 67 pesetas
ongeveer 3,50);
een pan in gebruik van dr buren.
Bij hun een glaasje gedron
ken:
half acht opgestaan Negen uur «p
stap naar mensen, die wij in het
liegtuig hebben leren kennen Die
wonen In een plaatsje hier twee
kilometer vandaan:
vanmorgen een wandeling gemaakt
naar de zigeuners:
's middags zitten we meestal op
het halkon. 't Is hier heerlijk
warm. niet benauwd, geen wind
DAMES DE ZEEUW EN KLAAYSEN
met handwerkje in de woonkamer..
DE HEER ES MEVROUW GOEDBLOED
zonnen op balkon
H iiiiiinü!
TORREMOLINOS Van je aow alléén kun je
niet overwinteren in Spanje. Het ouderdoms
pensioen is wel toereikend om zuinigjes
levend in de directe behoeften zoals voe
ding en kleine particuliere zaken zoals naald
en garen, een rokertje, een krant enz. te
voorzien. Voor het reisgeld, de huur van het
huls In Nederland die intussen natuurlijk
doorloopt en een aantal andere zaken
moet men over andere middelen kunnen be
schikken.
Dat, is de algemene opinie van de ouderen na
een korter of langer verblijf aan de Spaanse
kust. Eerste en wellicht belangrijkste erva
ring die in financiël opzicht wordt gedaan is.
dat Spanje niet .spotgoedkoop' meer is. Welis
waar zijn een aantal artikelen, bijvoorbeeld
dranken, aanmerkelijk lager geprijsd, docb
daar staat tegenover dat voor andere zaken
weer meer moet worden betaald zodat in
doorsnee genomen een zelfde gezinsbudgel
nodig is als in Nederland.
De heer en mevrouw C. Zoon-Veen uit Hei
respectievelijk 80 en 74 jaar oud, niet
behorend tot de .groep van 49', maar even
aanwippend bij Alegranza. rekenen voor dat
de bijna vijfhonderd gulden aow per maand
kleine tienduizend pesetas oplevert. .Als
je prijsbewust bent, met andere woorden als
je goed weet waar je de levensmiddelen
praktisch iedereen kookt hier zelf tegen de
laagste prijzen kunt krijgen, dan kan men er
van rond komen.' Zo concludeert mevrouw
Zoon.
De heer en mevrouw Zoon zijn werkelijke
.overwinteraars' want hun verblijf in Torre
molinos strekt over een periode van niet
minder dan vijf maanden, van eind oktobei
tot begin april, uit. Voor vliegtocht en huur
appartementen betaalden zij een bedrag van
1350 gulden. Inclusief de verzekeringen kwam
de .reissom' op 1560 gulden. Blijven voorts te
betalen, zoals gezegd, de huur van het huis in
Nederland en ook de stookkosten in de eigen
woning. Mevrouw Zoon: ,Ik moet thuis we)
de kachel laten branden tegen de vocht en
ook om te voorkomen dat de zaak dooi
bevriezing stukgaat.' Een familielid houdt
regelmatig toezicht op een en ander. Tenslot
te moeten ook planten regelmatig hun water
krijgen.
De heer en mevrouw L Goedbloed-Poppe. 73
en 72 jaar oud, uit Vlissingen: .Als je tevreden
kan zijn met op je balkonnetje te zitten, een
wandeling te maken en je gewone Hollandse
potje eten, dan kun je hier met het ouder
domspensioen uitkomen. Wil je werkelijk gr
nieten, dan moet er vakantiegeld bij.'
Tot die genietingen behoren behalve extraatje;
op tafel (,Wij leven er goed van. Wat wij
thuis niet proeven, proeven we hier wel'
ook onze uitstapjes tot zelfs in Tanger in
Noord-Afrika toe.
Ook de dames J. C. Klaaysen-Dïerïck (66) en
de Zeeuw-de Doelder (72) uit Terneuzen
geven een gedecideerd antwoord op de vraag
ivelke financiële sprongen de overwinteraar
kan maken: .De aow is voor het dagelijks
leven, dus punt één is, dat je spaart voor
vliegreis en appartement,. Daarnaast moet je
over een vakantiepotje beschikken. Je wil wel
eens een drankje hebben, een postkaart ko
pen, foto's maken... Maar ook je bril kan
breken, zoals een van ons pas geleden over
kwam. Die reparatie kostte veertig gul
den.'
Aldus deze Terneuzense dames die hun uitga
ven en zo ook de prijzen van de artikelen
nauwgezet bijhouden.
Uit dat boodschappenlijstje blijkt onder meer
dat hen, in Nederlands geld gerekend, een
kilo appelen ƒ1.60 kostte, een bloemkool
1,25, een bus vim zestig cent. een pakje
roomboter 1,75, een kilo gehakt 3 gulden.
DE HEER EN MEVROUW C ZOON VEEN
even aanwippen bij Alegranza
een krop sla dertig cent. een kilo sperziebo
men 1,20.
Conclusie: Als men niet over een particulier |y^
pensioen of eigen middelen beschikt, zal de --
>verwinteraar in de periode, dat hij thuis
dus in Nederland verblijft toch op een of
andere manier móeten sparen.
Of het reisbedrag enz. zou hem door wie dan
ook moeten worden geschonken
Ian Hastings, algemeei. directeui van Nespanda ir. Spanje een van d«
rtisoiganisa'ies die het gehele jaar door vakanties in dit land verzorgen
geeft na enig gecijfer antwoord op die vraag, de prijzen gelden natuurlijk
adeci vi or zijn reisbureau In de wintermaanden komt een verblijf
tnciusiei de hegreis maar zonder maaltijden - van acht weken per
persoon op een bedrag van 637 gulden In het zomerseizoen komt eenzelfde
reis. maai dar v-<or 'wee weken op een bedrag van 333 gulden per persoon.
Dat beteKent dat de eerstgenoemd" overwinferingsperiode relatief vier
maal zo goedkoop is
Ai,in dei gelijk) 'age tarieven in de winter nog wel voldoende voor een
rendahe'c exploitatie van de appartementengebouwen enz.?
Lirectem Hastings Dikwijls wordt er inderdaad geen winst gemaakt. Maar
in feite Is alles wat in deze stille periode vooral in november en decemher,
wordt verdier.o als wins' te beschouwen Zouden we de accommodaties leeg
laten ;|aa-i dan zouden we het personee' tijdelijk moeten ontslaan met alle
gevolgen "een onderhoud enz van dien Dat zou dan alleen maar ver 11e*
>etesener
De groep overwinteraars groeit in steeds sneller tempo. BU Nespanda
bijvoorbeeld dat in de winter 1966-'67 op dit terrein voor het eerst
«•tivneiu-n begon te ontplooien, stond in het stille seizoen honderd procent
nter ruimte ,eeg dan in het zomerseizoen Wat nu nog in deze dagen leeg
staat s lemvgelooen tot een percentage van veertig tot zestig pro
tent
Hor snel groeit de toeristische accommodatie langs de Costa del Sol?
Je r.eei Hastings. .Op het ogenblik beschikt men in de verschillende hotels,
pensions appartementengebouwen enz langs de kust over ongeveer 35.000
tot 40.000 bedden Met v.at nu al in aanbouw is of gepland is. zal dez*
?noi*ne accommodatie binnen vier tot vijf jaar nog eens worden verdub
beld.