Basjes. 15ct. geef iets van ae slijter... Hansweert in de branding Verarming milieu in het Deltagebied Basketbal in Goes Ruimte voor Volleybal Politie als boeman? Politie als boeman Pechiney Houden Zeeuwen niet van bomen?' Bouwen in Nieuwdorp Zaak-St'kkelorum (I) relatiegeschenk? Zaak-Stikkelorum (II) Zaak-Stikkelorum (III) 12 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT WOENSDAG 18 NOVEMBER 1970 Het bejaardentehuis ,Maria-oord' dat vervangen zal moeten worden. Vrijdag 6 november J1 woonde ik de .hearing" bij die het gemeentebestuur van Reimerswaal in Hansweert hield, om de bewoners de gelegenheid te geven zich uit te spreken over de gevolgen van de hangende plannen tot verbreding van liet kanaal door Zuid- Beveland. het bouwen van een groot nieuw sluizencomplex (alles geschikt voor de duwvaart) en liet op Delta hoogte brengen van de Westersclieldc- dljk. Voor Hansweert betekent dat alles héél veel: Hanswcerl-oost met tussen 1/4 en 1/3 van de inwoners, Inclusief liet bejaardentehuis en de sportvelden, zullen verdwijnen; Hans- weert-west wordt geamputeerd door het slopen van woningen en bedrijven om de dijkverhoging te kunnen rcali- Voeg daarbij het feit dat op 1 janua ri aanstaande door het wegvallen van de douanegrens met Belgie, de doua ne- en expeditiekantoren zullen ver dwijnen. dan is het niet te verwonde ren. dat er grote ongerustheid is on der de bewoners van Hansweert over de toekomst: het zal een brede visie vergen om Hansweert op zinvolle wij ze te herbouwen en er nieuwe be staansmogelijkheden aan toe te voe gen. Het is er allemaal niet van geko men tijdens de hearing, ondanks de enorme belangstelling en de aanwezig heid van de gehele gemeenteraad: het kon er ook niet van komen omdat alles nog te vaag is en omdat de aanwezigen geconfronteerd werden met zo'n groot aantal facetten en problemen, dat er in de discussies praktisch alleen maar plaats was voor de persoonlijke belangen. Toch moet het initiatief van de Vroede Vaderen tot het houden van een hearing, zéér worden toegejuicht: ieder mocht zon der beperking zijn zegje doen; de goed leidende burgemeester antwoord de met weldoende openhartigheid en spoorde de aanwezigen telkeDS op nieuw aan zich uit te spreken: een staaltje van goede democratie. In de PZC van 3-ll-'70 jl schreef u dat Goes jammer genoeg geen basketbal vereniging rijk is. Gaarne willen wij onder uw aandacht brengen, dat de mogelijkheid om in Goes basketbal te beoefenen wel dege lijk aanwezig is. Bij onze vereniging bfestaat namelijk ook eei afdeling bas ketbal. <.owel voor heren als dames. Met de Nederlandse Basketbalbond is reeds contact, opgenomen over aan sluiting bij deze bond en deelname aan een competitie. Momenteel wordt met enkele scholen en verenigingen in Goes een vriendschappelijke competi tie gespeeld in de Goese sporthal. Op dinsdagavond wordt er in de sport hal door ons getr-md en wel van 20 tot 21 uur voor de dames en van 21 tot 22 uur voor de heren. A. Harmsen-v. d. Kuijl, Goes. verdeeld Hansweert. unaniem werd gepleit voor één Hansweert, ten wes ten van het sluizencomplex. Na afloop en ook reeds tijdens de bijeen komst, was er een onmiskenbaar ge voel van onbehagen, soms wantrou wen. over de mate waarin rekening zal worden gehouden met de belangen van Hansweert. Er is echter geen reden om nu reeds te wanhopen, tal van voorbeelden bewijzen dat het ge val Hansweert niet hopeloos behoeft te zijn; zie de vroegere Zuiderzeege- meenten die door de inpoldering nieu we grote mogelijkheden gekregen heb ben, zie naar de plaatsen in onze delta, die door herstructurering met behulp van de overheid, nieuwe wel vaartsbronnen kregen na de water sport- en vrijetijdsrecreatie. De verga dering bleef het antwoord schuldig op herhaalde vragen van de burgemees ter om een suggestie over het Hans- weert-van-de-toekomst. Het kwam er zoals gezegd niet uit en dat kon ook niet op die avond en met een zo gemengd gezelschap van uiteenlopen de belangen. Om het geval Hansweert goed aan te p akken zouden de ver schillende groeperingen zich moeten bundelen en zich in beginsel moe ten beperken tot hun specifieke belan gen; ik den hierbij aan: de huurders, die tijdig nieuwe be taalbare woningen wensen In Hansweert-wcst met vergoeding verhuiskosten en herinrichting; de eigenaars van hulzen en gron den die een op vervangingswaar de gebaseerde onteigeningsver- goeding eisen; het bejaardentehuis .Mariaoord' dat een nieuw gebouw met ruim terrein moet krijgen in Hans- weert-west; de neringdoenden, die in het geam puteerde dorp een nieuwe plaats en toekomst verdienen; en last but not least degenen Westkapelle bezit sinds november 1969 een volleybalvereniging, wat uniek is, omdat er geen deugdelijke zaal is om een boeiende sport als volleybal te bedrijven Daarom moe ten deze zeer enthousiaste leden, die zelfs al in de eerste klas van de bedrijfsvolleybalcompetitie meedraai en, genoegen nemen met de zaal, .Westkapelle Herrijst', een verenigings gebouw. waarvan gezelschappen als zang, muziek enerzijds en voetbal, korfbal, gymnastiek en vol'eybal an derzijds gebruik moeten maken. Zoals reeds gezegd, is het een verenigingsbe bouw en men zou denken dat de uren voor deze vereniging onderling elk jaar verdeeld worden. Niets is minder waar. De reeds bestaande verenigin gen krijgen steeds dezelfde uren; de nieuwe moeten genoegen nemen met de restjes, die dan bestaan uit uren. waarin iedereen of nog op school zil of werkt. Het is daarom een belache lijke zaak dat de uren die beschik baar zijn voor de betreffende vereni gingen niet elk jaar onderling ver deeld worden, ook met de nieuw bij gekomen verenigingen. Daarom doet de situatie zich nu voor. dat een bepaal de vereniging moet gaan trainen in Middelburg, omdat er voor hen geen uren beschikbaar zijn. Dit is volgens ons onjuist en wij hopen dat in de nabije toekomst verandering zal ko men. Bestuur Volleybalvereniging Westkapelle, K. Lievense, Jacob Catsstraat 29, Westkapelle. De opmerkingen van minister Bakker, gemaakt bij de Ingebruikneming van de Haringvlietsluizen en weergegeven in de PZC van 3 november jongstle den, vragen om enig kommentaar. De minister zou namelijk hebben gezegd dat men door de Deltawerken niet te maken krijgt met een verarming van het milieu, doch slechts met een ver andering en in bepaalde gevallen zelfs met positieve effecten. Deze uitspraak is onjuist. Door de uitvoering van het Deltaplan zal zeer veel van wat natuurwetenschappelijk en landschappelijk van belang is, ver dwijnen en er zal slechts weinig voor terug komen. Dat blijkt maar al te duidelijk als men beziet wat er verlo ren gaat en wat er mag worden terug ver-vacht. Verschillende landschapsty pen die nu al zeldzaam in Europa of zelfs in de hele wereld zijn, zullen verdwijnen. Zo maakt de afsluiting van het Haringvliet een einde aan het bestaan van het grootste estuarium in Europa en ontneemt het het unieke karakter aan het zoetwatergetijdenge- bied van de Biesbosch, dat nergens in Europa zijn weerga had. Door de afsluiting van Brouwershavense Gat, Oosterschelde en Veerse Gat verdwij nen rijke en biologisch zeer interes sante levensgemeenschappen, die al leen voorkomen in dergelijke zeear men met een hoog zoutgehalte. Ver SChUi«nde son—°n en dieren zullen uit ZW-Nederland verdwijnen en sommige soorten gaan zelfs voor Nederland geheel teloor. Andere soor ten zullen zeer sterk in aantal afne men Kortom, een grote biologische rijkdom gaat door het Deltaplan ver loren. Hiervoor in de plaat- mogen we voed selrijke zoetwatermeren verwachten. Dergelijke meren ontstaan op het ogenblik overal ter wereld, ook in Europa, door het aanleggen van stuw dammen, het afsluiten van zeegaten en riviermonden en door eutrofiëring van voedselarme wateren. Het is dus niet bijzonders, temeer daar vrijwel alle grote meren in Nederland reeds tot dit type levensgemeenschap beho ren. Bovendien is de rijkdom van het die het algemeen welzijn en de leefbaarheid dienen en bevorde ren: de vertegenwoordigers van scholen, sport en cultuur, dege nen met gevoel voor voldoende ruimte en beplanting, om Hans weert te maken tot een dorp waar het goed wonen is. Beroep om ,een brede visie voor Hansweert' mag geen loze kreet wor den Hansweert, gelegen tegen Ka naal en Schelde, verdient het dat zijn problemen met brede visie worden opgelost; er zijn mogelijkheden: een ruime binnen-lig-haven voor binnen schepen in stil water, vóór de klein en middensluis (als die komen te vervallen); een schippersschool; dienstverleningsbedrijven etc. Aan de overheid om hiervoor de mogelijkhe den te openen. Verder: een goede autoweg over de sluizen naar Oost- Beveland. Wat de Deltadijk betreft: nu het waterschap een aanslag doet op gebouwen en bedrijven in Hans weert voor het aanleggen van een veilige dijk, dient als eis gesteld te worden dat de Scheldedijk in de toe komst toegankelijk moet zijn voor bewoners en bezoekers. Hansweert, dat zijn ontstaan te danken heeft aan Schelde en Kanaal mag niet duur zaam hermetisch worden afgesloten van de Schelde. Er is een grote trek naar het water, niet voor aktieve be oefening van watersport, doch voor het contact met de natuur, het eeuwig wisselende beeld van eb en vloed, het beeld van een intens scheepvaartver keer op de enige deltarivier met een grote, ruime uitmonding in open zee. Geef Hansweert op de dijk ,de ruim te' voor zijn bewoners, maar ook voor ontelbaar velen uit binnen- en buitenland. Hansweert, Reimerswaal, let op uw zaak! Er is nu een kans om veel goed te maken, om veel te win nen tegenover wat verloren ging en gaat! H. C. Poederman, Brielse Meer, het enige reeds verzoete afgesloten zeegat in ZW-Nederland. be paald niet overweldigend en zeker heel wat minder dan die van bijvoor beeld de Grevelingen. De organismen die zich in dit nieuwe type thuisvoe- len zijn dezelfde die overal in door de mens beïnvloede wateren opduiken. Bovendien leiden dergelijke grootscha lige ingrepen als het Deltaplan op zichzelf reeds tot een biologische ver arming van lange duur omdat de ge hele levensgemeenschap opnieuw moet worden opgebouwd. Toen de Nederlandse natuurbescher mingsorganisaties bij de indiening van de Deltawet besloten hiertegen niet in het geweer te komen, omdat zij toen meenden dat. de veiligheid boven na tuurwetenschappelijke belangen dien de te prevaleren, namen zij die beslis sing in de wetenschap dat er zeer veel verloren zou gaan en dat er slechts weinig '-oor in de plaats zou komen. Zij stelden toen dat het weinige dat zou overblijven (gebieden langs de Westerschelde, waar onder het Ver dronken land van Saeftinge. de droogvallende platen in de afgesloten Deltameren en de paar gebieden bui ten de Deltadammcn) zeer zorgvuldig beheerd zou moeten worden om al thans nog iets van waarde te behou den. Van dit zorgvuldige beheer is soms al niet veel te merken (men denke slechts aan het Grevelingenge bied dat het komende voorjaar droog valt en waarvoor nog steeds geen beheersstructuur bestaat PZC 4-11- '70). maar dat kan misschien nog worden geweten aan zeer trage amb telijke molens. De bovengenoemde op merkingen van minister Bakker zijn echter bewust of onbewust misleidend en zij dragen het grote gevaar in zich dat men met het idee dat .alles wel meevalt,' nalaat het weinige van waar de dat er overbli zorgvuldig te beheren en te beschermen. Het is verder zonder meer duidelijk dat het Deltaplan biologisch gezien geen winst oplevert. W. J. Wolff secr. Stichting Het Zeeuwse Landschap. Goes Het roerende, maar voor de nauwkeu rige lezer toch al wel wat vreemde verhaal van de heer Kole in de PZC van 7 november jongstleden, behoeft correctie. Nu hij, ruim drie jaar na het gebeurde, zelf zijn geval' in de publiciteit brengt, mag een reactie de zerzijds niet uitblijver Hoe lagen de zaken op 29 augustus 1967 's middags om 14.45 uur? Een personenauto. Opel Kapitan, kenteken UD 37-92, stond minstens drie kwartier op een par keerverbod. Een passerende hoofd agent plakte er een kennisgeving van bekeuring aan. De volgende dag, om 13.50 uur, kwam de heer Kole aan het bureau. Terwijl hij elk ogenblik in tranen leek te zullen uitbarsten, vertelde hij. dat hij .voor zijn stervende vrouw, die in het ziekenhuis lag in een apotheek medi cijnen had moeten halen' en daarom .even' op een verboden plaats te heb ben geparkeerd. De brigadier van dienst, die hem te woord stond, nam, bewogen door het trieste verhaal, het parkeerbriefje van de man in ontvangst en zegde hem toe de zaak met de betrokken hoofd agent te zullen opnemen, opdat de bekeuring zou worden ingetrokken. Omdat de tijdsduur van 45 minuten voor het .even' ophalen van medicij nen voor iemand die in het ziekenhuis lag, de bekeurende politieman wel wat lang leek, stelde hij een nader onderzoek in. Daarbij bleek, dat me vrouw Kole reeds uit het ziekenhuis was ontslagen en thuis werd ver pleegd. Ook het ophalen van medicij nen kon naar het land der fabelen worden verwezen. De heer Kole, hierover door de verba lisant telefonisch benaderd, verklaarde dat het afhalen van de medicijnen wat langer had geduurd dan hij had gedacht en dat hij ook nog wat ande re boodschappen had gedaan, waaron der het kopen van odeur v oor zijn vrouw. Op het unfaire van zijn ver weer met betrekking op de parkeer- overtreding gewezen, werd hij boos. Een redelijk gesprek was verder niet met hem te voeren. Het behoeft geen betoog, dat het proces-verbaal is door gegaan. Met de Goese politie is altijd te praten, maar niet op basis van leugens of halve waarheden. Goes, 9 november 1970. De hoofdinspecteur van politie J. L. de Rave. Naar aanleiding van het schrijven van de heer C. J. Kole te 's Heer Arends- kerke (zie PZC dd. 7 nov. 1970) als reactie op het stuk ,De Goese politie (wil liefst, geen verbaaltjes'), in de PZC van 29 oktober jongstleden, gaar ne de volgende opmerkingen: De heer Kole beweert reeds vele jaren als zakenman Goes te bezoeken en ner gens zoveel verbalen voorparkeren gekregen te hebben als in Goes. Voor iemand die dus plaatselijk zo goed bekend is, (dus ook wat parkeerver boden aangaat), is het voor mij onbe grijpelijk dat hij dan zoveel overtre dingen op dat gebied begaat, tenzij hier sprake is van nonchalance of hardleersheid. De heer Kole zegt bo vendien al 52 jaar auto en motor te rijden en dus ,geen broekje in het verkeer' te zijn. In de tijd dat u uw rijbewijs kreeg, zult u wel geen rijexa men hebben moeten doen en al zou dit het geval geweest zijn, dan zou ik u wel eens volgens de huidige eisen rijexamen willen zien doen. U zult dan hooogstwaarschijnlijk ook tot de schrikbarende ontdekking komen, dat die 52 jaar wegervaring niet veel meer voorstelt dan zich volgens een bepaalde .eigen rijstijl' over de weg te bewegen. Bij deze rijstijl behoren dan vermoedelijk ook vele fouten betref fende de gedragsregel op de weg en 'n tekort aan kennis op het gebied van verkeersborden. Ik zou u aanraden; vraag u eens de rijproef voor gevor derden aan bij de ANWB. Deze is erg leerzaam en toont alle fouten in de rijstijl aan. Wat u in Middelburg deed door uw auto ergens onafgesloten, met bovendien de contactsleutel erin en dus onbeheerd achter te laten, en dat in een tijd waarin autodiefstallen en joyriding veel voorkomen, getuigt niet bepaald van veel verantwoorde lijkheidsbesef. Het geval in Goes wat u aanhaalt met uw vrouw ongenees lijk ziek in het ziekenhuis, waardoor u in uw angst en verdriet het ver bodsbord niet zag en de dienstdoende agent weigerde de geschreven bon, ondanks het advies van de .politie chef' terug te nemen, doet natuurlijk erg onsympathiek aan. U spreekt hier bij in uw ingezonden stuk over de .politiechef' waar u naar toe ging op het politiebureau in Goes, maar wan neer u daarmee de hoofdinspecteur J. L. de Rave bedoelt, dan ben ik er van overtuigd, dat de betrokken verbali sant op zijn advies zeker dit proces verbaal, in de door u geschetste situa tie en op waarheid berustend, beslist zou hebben ingetrokken. Zelfs wan neer dit niet het geval geweest zou zijn en u zou u tot de kantonrechter in Middelburg gewend hebben en aan hem de zaak toegelicht hebben, dan was dit proces-verbaal ongetwijfeld alsnog nietig verklaard. A. A. Bolink Bankertstraat 30 Goes Bij vol bedrijf zal de Pechiney-fabriek ieder uur 8 kg fluorwaterstof, 90 kg zwaveldioxyde, 3600 kg koolmonoxyde, 15 kg fluoriden, 2,2 kg cokes. 0.65 kg antraciet. 3.4 kg aluinaarde en 0,5 kg teer uitwerpen. In een zone tot onge veer 3 km van Pechiney zal het be drijfsmatig uitoefenen van landbouw, veeteelt onmogelijk zijn. Het wonen binnen deze zone zal ook gevaren opleveren voor de menselijke gezond heid, aldus enige conclusies uit het rapport van de zgn convenantscom missie inzake de vestiging van Pechi ney. Een commissie van deskundigen, helaas zonder inwoners van Nieuw- dorp of Borsele, heeft ons dus voorge rekend wat de prijs zijn zal die de Zeeuwse bevolking moet betalen om een Franse onderneming in onze pro vincie winst te laten maken, een hand jevol Zeeuwen werk te bezorgen en de PZC wat nieuwe abonnees. Onze PZC ziet het. getuige de Kantlijn van 12-11-1970, allemaal niet zo somber in. Dit blijkt ook wel uit de kop boven het verslag van het milieurapport: .Vestiging van Pechiney in Sloe geen bedreiging voor menselijke gezond heid.' Een mooi voorbeeld van tenden tieuze journalistiek. Er had evengoed boven kunnen staan: .Pechiney zal ie der uur de Zeeuwse lucht met 3600 kg koolmonoxyde verpesten.' A. M. de Schipper Biezelinge In 1953 was de hoofdweg van Rilland naar «jath een eindeloze saaie eentoni ge weg die eindigde aan de horizon in de Westerschelde. Direct na 1953 wer den er met veel zorg en toewijding bomen geplant en plantsoenen inge stoken die het hele dorp een aantrek kelijk en vriendelijk karakter verleen den. Met vreugde genoten we in het voorjaar van de bloeiende meidoorns, de geur der acasia's en in het najaar van de oranje vruchten vain de lijster bessen. D. ontwikkeling van de welvaart brengt met zich mee dat er parkeer havens moeten worden ingevoegd. De gemeenteraad van Rilland-Bath had destijds een zodanig besluit genomen dat de bomen gespaard zouden blij ven. Doch wat gebeurt er nu? Welke boze geest is over de gemeente Rei merswaal gevaren? Het botte bijltje van de gemeente hakt alles om. niet alleen aan de hoofdweg vallen slachtoffers, ook el ders moeten de bomen het ontgelden. Het enige commentaar wat we van Jioogerhand' hoorden was: .De blaeren geven zo'n vuulte'! We praten honderd uit over milieube houd, we worden bedorven onder arti kelen en televisie-uitzendingen om on ze luchtverontreiniging te beperken, maar de bommen uit Rilland-Bath die ons de nodige zuurstof moeten bren gen. moeten tegen de grond! Elders in het land proberen bekwame boomchirurgen hele lanen over te planten naar een, voor het verkeer, veiliger plaats. Wat hier met veel liefde en zorg tot stand kwam en is opgegroeid tot zeer aannemelijke bo men, moet ineens weg. Niemand begrijpt het, daarom alles rustig door totdat we binnen korte tijd weer een doodsaaie eentoni ge hoofdweg zullen hebben met aan de horizon de steeds meer naar voren dringende petrochemische industrie van Antwerpens havengebied. Zijn dit nu de zegeningen van de samenvoegingen van gemeen ten?? H. Kakebeeke-Inckel. Rilland-Bath. Naar aanleiding van het artikel in de PZC van 14 november, over mevr. Stikkelorum-Vervooren, en tevens de uiteenzetting van de directeur, dr ir J. Nijman, van Hoechst, vraag ik mij af, waarom nu eindelijk eens de aap uit de mouw komt. Mevrouw Stikkelorum heeft als secre taresse van de Vereniging Milieuhygië ne Zeeland, bedankt. Zij vindt dat zij op eerlijke wijze de juiste weg heeft gekozen, en tot de werkelijkheid is teruggekeerd. Veel nut hebben de paniekzaaiers van pressiegroepen niet gesticht. Alleen hebben zij grote schade toegebracht, die nimmer te achterhalen is. Het is wel goed dat de Vereniging Milieuhygiëne en andere groepen dit op de juiste wijze doen, doch niet op de wijze zoals dat in het verleden is geschied. Het is jammer dat gs dit niet op afdoende wijze en eerlijke wijze heb ben bestreden en weerlegd. Ondanks de vragen die er zijn gesteld, de angst van de mensen in de omliggende dor pen van de industrieën niet hebben weggenomen, door zich garant te to nen voor het te voeren beleid. De heer Nijman heeft nu openlijk verklaard, dat hij niet twijfelt aan de bewoonbaarheid van de omliggende dorpen, en dat de werknemers van de komende industrieën zeker daar zul len willen wonen. Hij heeft daarmede de angst en paniek bestreden, wij kunnen blij zijn met deze verklaring, en acht dit geluid beter laat dan nooit. Wanneer de heer Nijman zeker wil weten of de werknemers van de ko mende industrieën te Nieuwdorp wil len wonen, dan zou ik graag zien dat gs en de heren directeuren van de industrieën, de nog omliggende bouw plannen van de omliggende dorpen en Nieuwdorp. onder hun garantie lieten vol bouwen. Alle inwoners kunnen de tokomst met vreugde ingaan, en dan eindigt dit verhaal met: zij leefden nog lang en gelukkig. A. Blankenburgh, Nieuwdorp. Het is niet zo gemakkelijk een werk nemer bij de overheid te ontslaan. De overheid heeft echter een prachtig middel waar weinig aan te doen is en waardoor men toch sociaalvoelend en ruimdenkend blijft. Het volgende kan zich dan bijvoor beeld afspelen. Mijnheer/mevrouw, we hebben begrip voor enz. enz. enz., maar we adviseren u toch elders te solliciteren'. De overheid die graag alles op papier zet. zet nu niets op papier en de ware redenen blijven verborgen. De betrokken werknemer kan beter vertrekken. Een zogenaamd vriendelijk afscheid en de werknemer ligt er uit. Zo verdwijnen bij de overheid talrijke werknemers, waar niemand naar vraagt. Het is een ver gissing om te denken dat bijvoorbeeld provinciehuizen en gemeentehuizen model staan voor democratie en tole rantie. Nu blijkt echter dat het bij de PZEM mogelijk is de \touw van een werkne mer te dwingen een bepaalde functie niet uit te oefenen. Mevrouw Stikkelo rum heeft voor haar man en zijn functie gekozen. Wat was de andere keus? Dit- punt is er nog niet uitgeko men. De directeur van de PZEM heeft het ontslag van mevrouw Stikkelorum niet beïnvloed. Wel was het nodig om met de directeur van Hoechst, de heer Friedrich op te komen draven om de heer Stikkelorum aan te tonen hoe belangrijk het wel was dat zijn vrouw aftrad als secretaresse van de Vereniging voor Milieuhygiëne. Wel kunnen hier beter spreken van pressie uitoefening. Overigens, de pressie van de heer Frie drich 'liegt er ook niet om. Het arti kel van zijn mededirecteur, J. Nij man, in het maandblad Delta-visie' en zijn toespraak voor de Kamer van Koophandel voor Midden- en Noord- Zeeland, gehouden te Kortgene doen vreemd aan, wanneer hij het heeft over pressiegroepen die de sfeer be derven en voor geestelijke verontreini ging zorgen. Het dagelijks bestuur en de directeur van de PZEM hebben de zaken duide lijk gesteld. Ze hebben voor Hoechst gekozen. Hoofdambtenaar Stikkelo- f ADVERTENTIE) hij maakt er een fijn cadeau van! (gratis fraaie geschenkverpakking) rum hebben ze laten vallen. Voor deze heren geen gewetensconflict. Daar hebben ze op grond van hun levensbe schouwing geen moeite mee. Het geld speelde een grotere rol dan de mense lijke waarden. Wat nog te zeggen van de antwoorden van gedeputeerde staten van Zeeland op de vragen van de statenleden Don en Stenvert over deze affaire. In de PZC-edities van 13 en 14 novem ber 1970 is het oordeel over deze antwoorden al uitgesproken. Een gro te kluit in het riet. Ongetwijfeld zul len de vragenstellers het hierbij niet laten. Tenslotte nog dit. De geprikkeldheid tegen de Vereniging voor Milieuhygië ne neemt toe. Ook bij de overheid. De overheid wiens vertegenwoordigers het zo graag hebben over de mode woorden .openheid' en .inspraak'. Het is gemakkelijk om bij zijn hearings allerlei toezeggingen te doen zoals ,we zullen eens kijken wat we aan de verkeerssituatie kunnen doen' of ,we zullen zorgen dat die boom voor uw huis weggehaald wordt.' Moeilijker wordt het echter als je voortdurend op je vingers getikt wordt. De Vereni ging voor Milieuhygiëne doet dit. De mensen die zich zo democratisch voordoen, hebben hier niet van terug. Voor statenleden en raadsleden lijken mij de gegevens die deze vereniging verstrekt een uitstekende toetsteen voor hetgeen hen door de resp. col leges wordt voorgeschoteld. Met belangstelling heb ik uw versla gen gelezen inzake het aftreden van mevrouw Stikkelorum als secretares se van de Vereniging Milieuhygiëne Zeeland. Maar na de gestelde vragen door le den van de provinciale staten en de beantwoording daarvan door gedepu teerde staten en, evenals na de door het bestuur van de PZEM gehouden persconferentie, blijft er bij mij nog één vraag leven, namelijk: heeft Hoechst nog iets verzwegen, wat in verband met de verontreiniging van het milieu belangrijk is? Indien het antwoord van Hoechst ont kennend zou zijn, dan is mij niet duidelijk, waarom Hoechtst zo bang is dat de secretaresse van de Vereni ging Milieuhygiëne Zeeland bepaalde gegevens in handen zou kunnen krij gen. Het lijkt mij dan ook eerder juist om te veronderstellen dat Hoechst tot op heden nog geen volledige en open informatie heeft gegeven over de Mevrouw Stikkelorum meent dat a niet langer secretaresse kan blijven van de Vereniging Milieuhygiëne Zee land. Enkele statenleden hebben hier» ver vragen gesteld aan gedeputeerd» staten. Het dagelijks bestuur van de PZEM heeft over deze zaak verg», derd. En wat blijkt nu als we de krant van afgelopen vrijdag en zater dag lezen? De heer Kaland als -j gedeputeerde stuurt de genoemde vra genstellers met een kluitje in het riet Diezelfde heer Kaland geeft een dag later wel opening van zaken. Niet als gedeputeerde, maar als bestuurslid hebben! De heer Kaland is in hf, PZEM-bestuur geplaatst om d' Zeeuwse kiezers te vertegenwoordigen (en niet om naar de pijpen van de firma Hoechst te dansen maar da: is een andere zaak). Wij vinden he: als inwoners van Zeeland onjuist da: onze volksvertegenwoordigers op eer, dergelijke manier worden afge scheept! Op deze wijze werkt de heer Kaland er aan mee dat steeds meer mensen zullen denken dat het niets uitmaakt of je naar de stembus gaat of thuisblijft. Vindt de heer Kaland zijn manier van gezagsondermijninj niet zo erg? Dit optreden van de heer Kaland heeft bij ons nogmaals twij fels opgeroepen. Twijfels aan de be reidheid van de gedeputeerde Kaland om mee te werken aan een open, democratische gang van zaken bij he: besturen van onze provincie. L. H. de Leeuw, Go« E. de Priester, Vlissingeo P. de Nooyer, Middelbug A. P. Feijter, Middelbug eventuele mogelijkheden van milieu verontreiniging door haar be drijf. Ik dacht dan ook dat het van h*: grootste belang is dat én provincial! staten én de Vereniging MilieuhygiSa Zeeland nog nauwlettender de acüv: teiten van Hoechst in Zeeland gaai volgen. Een bedrijf dat chantagemë hoden nodig heeft om een bepaald per soon uit het bestuur van een vereni ging te wippen, heeft mijns inziau namelijk iets te verbergen. En op het punt van de milieuhygiëM kunnen we niet voorzichtig genog zijn. ADVERTENTIE Lichte sigaartjes. Zacht prijsje. In verpakking van 10,20 en 50 stuks. Tijdelijk bovendien: gezellige old-timer bokaal a 50 stuks.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1970 | | pagina 12