VEL
Ambtelijk apparaat
kon bouw bij Hoechst
niet goed bijbenen'
Leids bezoek aan Vlissingen
J^DRAKA
Liturgie, zang en toneel
WALCHERSE HERV. VROUWEN
OP RINGDAG '70 IN ZOUTELANDE
20BÜWS
AFSLUITING VAN
00STERSCHELDE
HER
ONDERZOEKEN'
Geref. vrouwen
spraken in Goes
over ,de jeugd
en de kerk'
DE KLEDINGBOKStH
4
PROVINCIAL! ZEEUWSE COURANT
WOENSDAG 30 SEPTEMBER 1970
de „harde" matras met
alle comfort van een „zachte"
Levensaanvaarding'
ZOUTELANDE ,Als we het
leven aanvaarden als een op
dracht die God ons gegeven
heeft, dan komen we tot een le-
i
p.yv 7-- 2lJ
PROVINCIALE
BIBLIOTHEEK
De provinciale bibliotheek te Middel
burg heeft de volgende aanwinsten
.geboekt':
Armoer, L. The concept of truth. As-
peren de Boer, J. R. J. van. Infrared
reflectography. Bakoenin, M. (A).
Over anarchisme, staat dictatuur.
Barr. O. S. The Christian new morali
ty. Bierenbroodspot. P. De therapeuti
sche gemeenschap en het traditionele
psychiatrische ziekenhuis. Cleaver, E.
Post-prison writings and speeches. De-
coufle, A. La commune de Paris
(1871). Deutscher, J. Heretics and Re
negades; and other essays. Dijk. E. W.
Zelfverdediging van de gelovige; psy
chologische overwegingen. Econoom;
(uitg. van het) Directoraat-generaal
voor de arbeidsvoorziening. Ferns, H.
S. Argentina. Höjer, C. H. Le régime
parlementaire beige de 1918 a 1940.
Holtrop, M. W. Analyse en beleid.
Kruisinga, R. J. H. Effect van de
wekaminen op de mens. Lefranc, G.
Le mouvement syndical. Little. B. Por
trait of Somerset. Michaelis-Jena, R.
The brothers Grimm. Polak, B. S.
Opleiden in last. Posthumus. K. Uni
versitair onderwijs. Rhee, J A. van De
regenwormen (Lumbricidae) van Ne
derland Richardson J Princess Ma-
thilde. Schiffrin, H. Z. Sun Yat-sen;
and the origins of the Chinese revolu
tion. Turksma, L. Socioloog en ge
schiedenis. Universiteit. De; doelstel
lingen, functies, structuren. Vliegen-
thart, W E. Algemene orthopedago
giek. Freud, S. Aus den Anfangen der
Psychoanalyse. Brauers, W K. Input-
output analyse en internationale eco
nomische integratie. Haussig, H. W.
Byzantinische Geschichte. Biegel, L. C.
Het Midden-Oosten; haard van span
ningen en conflicten. Schwarz, G. Th.
Archaologische Feldmethode. Clark-
Kennedy, A E. Man, medicine and
morality en Grosser, A Au nom dej
quoi? Fondements d'une morale politi-
que.
vensaanvaarding die zal verrij
ken tot levensvreugde en ver
diepen tot levensdankbaarheid
waarbij we steeds mogen beden
ken dat God met ons meegaat
in dit wonderlijke, moeilijke en
grillige leven'. Met deze woor
den besloot ds L. J. Altena zijn
inleiding .Levensaanvaarding'
die hij dinsdagmorgen hield op
de ringdag 1970 van de her
vormde vrouwengroepen op
Walcheren.
Uit alle delen van Walcheren waren
hervormde vrouwen naar het sfeervol
le middeleeuwse kerkje te Zoutelande
gekomen voor het ochtendprogramma
van deze ringdag.
Na de begroeting door mevrouw J.
Dingemanse, vice-presidente van de
hvg Zoutelande verzorgde mevrouw T.
Schoenmaker-Bliek, de rlngpresldente,
de liturgische opening.
Ds Altena zei in zijn inleiding onder
meer dat aanvaarden niet alleen een
kwestie van lijdelijk toezien was: .We
moeten en mogen ons niet zomaar
overal bij neerleggen, aan alle voor
uitgang is strijd voorafgegaan. Aan de
andere kant zijn er uitgangspunten
die we móéten aanvaarden, het schep
pingsverhaal begint daar mee: we zijn
geschapen en we leven, we zijn man
of vrouw en dat hebben we te accep
teren.' In dit verband sprak ds Altena
ook van de vrouwenemancipatie. Dat
we man of vrouw zijn staat vast. hoe
we dat zijn, bepalen we zelf. De
plaats van de vrouw is vroeger vaak
anders bepaald; de vrouw stond ntet
naast maar ónder de man. Tegen die
oude meningen moeten we vaak op
tornen', aldus ds Altena die stelde dat
de Dolle Mina's hun vrouwelijke
waardigheid met mogen verliezen en
dat ook zonder die emancipatie de
vrouw haar belangrijke plaats niet
hoeft te bewijzen: .Zij heeft die zon
der meer.'
Na de gezamenlijke lunch in het vere
nigingsgebouw .Middendorp' werd het
programma voortgezet met samen
zang onder leiding van mevrouw Van
Tuyll van Serooskerken, een voor
dracht in dialect door mevrouw P. S.
de Kam en een toneelstuk door de
groep uit Zoutelande: .Zij kwam in de
avond.'
De secretaresse mevrouw Hannewijk
en de penningmecsteres mevrouw
Lourence ga* en een beeld van de acti
viteiten In het afgelopen ringjaar.
Omstreeks half vijf besloot de presi
dente mevrouw Schoenmaker een
drukbezochte ringdag 1970.
VLISSINGEN Het college van
burgemeester en wethouders van
Leiden de stad, die Vlissingen
destijds .adopteerde' is bij
toerbeurt weer een dag op be
zoek geweest. Burgemeester drs
D. Roemers, de wethouders en
gemeentesecretaris J. W. Peters
traden op als gastheer en ontvin
gen het Leidse gezelschap gister
morgen eerst in het stadhuis (fo
to). Naderhand werd een trip
door de gemeente gemaakt met
bezoekjes aan het nieuwe politie
bureau, het zwembad en het in
dustriegebied Missingen-Oost. In
het gebouw van de .Mission to
Seamen' namen de beide colleges
bij de thee afscheid van elkaar.
(Foto PZC).
H. G. Hoogenkamp
doet zondag
intrede te Veere
VEERE Kandidaat H. G. Hoogen
kamp zal zondagmiddat om twee uur
te Veere, na vooraf in diezelfde dienst
te zijn bevestigd door zijr vader, ds
.T.Hoogenkamp, intrede doen als pre
dikant van de hervormde gemeente
van Veere en Kleverskerke in de clas
sis Middelburg, waar hij beroepen is
in de vakatnre van ds W. M. Weenlnk,
die op 7 juni van dit jaar naar
Wamsveld bij Zutphen is vertrokken.
Hendrikus Gerhardus Hoogenkamp
werd op 18 december 1925 uit een
predikantsgezin te Meppel geboren.
Hij bezocht eerst het stedelijk gymna
sium te Leeuwarden, daarna het Von
del-gymnasium te Amsterdam en stu
deerde vervolgens aan de gemeentelij
ke universiteit te Amsterdam, waar
hij in juni 1967 zijn kandidaatsexa
men theologie en in oktober 1968 ook
zijn kerkelijk examen aflegde. Na zijn
kerkelijk examen heeft de heer Hoog
enkamp van november 1968 tot april
1969 bij ds W. van Asperen, predikant
van de hervormde gemeente van Am
sterdam. stage gelopen (werkzaam ge
weest als leervicaris) en daarna was
het tot september van dit jaar pasto
raal medewerker en vicaris bij zijn
mentor, ds W. van Asperen. In maart
van dit jaar werd de heer Hoogen
kamp na een te Amsterdam gehouden
colloquium toegelaten tot de evange
liebediening in de Nederlandse her
vormde kerk. Sinds 1966 geeft de heer
Hoogenkamp vanwege het IKOS gods
dienstonderwijs gedoceerd aan de
openbare scholen. Kandidaat Hoogen
kamp is getrouwd en vader van een
dochter. Zijn echtgenote is schilderes
en illustratrice.
Burgemeester Pijl Hogeweg:
YERSEKE Burgemeester rar C.
Pijl Hogeweg van Reimerswaal is van
méning dat het plan van de .werk
groep Oosterschelde' om de biologi
sche en planologische gevolgen van de
afsluiting van de Oosterschelde nog
eens uitvoerig te laten onderzoeken,
alvorens tot afsluiting over te gaan,
bet overwegen waard Is. .Persoonlijk
sta ik er van ganser harte achter',
deelde de burgemeester de raad van
Reimerswaal dinsdagavond mee.
,Het plan voor afsluiting van de Oos
terschelde is destijds alleen op zuiver
waterstaatkundige motieven gemaakt.
Er zijn naderhand nog biologische en
planologische elementen bijgekomen.
Nu de deskundigen op dit gebied twij
felen, acht men in bepaalde actiegroe
pen een nadere bestudering van de
eventuele gevolgen van de afsluiting
nodig. Dat streven wil ik gaarne onder
steunen. Onze toekomst als recreatie
gemeente is niet gebaat bij een vieze
troep', meende de burgemeester, doe
lende op door sommige deskundigen
voorspelde kwalijke biologische uit
werkingen van stilstaand zout water.
Eerder had de burgemeester opge
merkt wel te weten daf zoals de
wet nu van kracht is de Ooster
schelde in 1978 dicht zal gaan.
Over het pijpleldingproject, waardoor
zout water vanuit de Noordzee naar
een bassin in de afgesloten Ooster
schelde gevoerd zou kunnen worden
ten behoeve van de schelpdierencul
tuur, verwachtte hij binnenkort een
voorlopige beslissing.
Ook hoopte hij dat de gemeenteraad
dit jaar nog zou weten waar men aan
toe is met de mogelijkheden tot liqui
datie van de visserijbedrijven in Yer-
seke, .maar de studie met betrekking
tot de mosselverwatering in de Wad
denzee vergt tijd*, aldus de heer Pijl
Hogeweg.
Hij zegde de raad een mossel-oester-
en kreeftennota' van zijn hand toe.
Tentoonstelling
Louis Heymans
De Louis Heymans-tentoonstelling in
de Vleeshal te Middelburg is thans
definitief gesloten. In totaal werden
bijna 2000 bezoekers geregistreerd.
Aanbieding van
Zeeland-nummer
van Maatstaf
MIDDELBURG Een geheel aan
Zeeland gewijd nummer van het lite
raire tijdschrift .Maatstaf' wordt mor
gen, donderdag, aangeboden aan de
commissaris van de koningin, mr J.
van Aartsen. Dat gebeurt 's middags
om vier uur in het provinciehuis te
Middelburg.
Ds D. Zemel
40 jaar predikant
AXEL Ds D. Zemel, predikant van
de gereformeerde kerk (vrijgemaakt)
in Monster heeft begin deze week zijn
40-jarig ambtsjubileum gevierd. Ds Ze
mel studeerde aan de vrije universi
teit in Amsterdam en werd op 28
september 1930 predikant van de gere
formeerde kerk in Vianen. In 1943
nam hij het beroep aan naar de
gereformeerde kerk van Axel waar hij
bleef tot 11 maart 1951. Inmiddels
had ds Zemel zich o* 1 augustus 1945
van de gereformeerde kerken losge
maakt. Hij ging toen mee met de
.vrijmaking.' In de oorlogsjaren had
hij een belangrijk aandeel in het ver
zet en moest enige tijd in de gevange
nis te Rotterdam en in het concentra
tiekamp te Amersfoort verblijven.
GOES In de Oosterkerk in Goes
hielden dinsdag de gereformeerde
vrouwenverenigingen uit Zeeland hun
provinciale dag. Om half elf opende
de presidente, mevrouw J. A. de Moet-
Dekker, de morgenvergadering in de
volledig bezette kerk. Zij heette onder
anderen mevrouw E. Huber-Schneider
en mevrouw Dijkgraaf welkom, als
mede de afgevaardigde van het lande
lijke bondsbestuur, mevrouw Boer uit
Alphen aan de Rijn.
Na het openingswoord van de presi
dente werden de jaarverslagen door
de penningmeesteresse en de secreta
resse voorgelezen.
Dominee L. Zwaan uit Zaamslag hield
een referaat over .Vastheid en Ver
draagzaamheid'. Deze twee begrippen
spelen volgens de dominee een enorm
grote rol bij de samenwerking tussen
de kerken. .Vroeger was er vastheid,
die een star karakter droeg en zo
doende eigenlijk niet juist te noemen
was. Tegenwoordig is vastheid op de
ze manier dan ook niet meer gebo
den'. Wat betreft de verdraagzaam
heid. die meer en meer tevoorschijn
komt, ziet men volgens de dominee
vaak dat men niet weet waar de
oevers liggen.
Na het referaat van dominee Zwaan
nam men afscheid van drie bestuurs
leden; mevrouw C. M. van der Putte-
Polderman, die tien jaar deel uit
maakte van het bestuur en zodoende
niet meer terug mag keren; mevrouw
M. J. P. Versluys-Sybrandy, bestuurs
lid en mevrouw N. Dalebout-den Boer,
bestuurslid. In hun plaatsen werden
geïnstalleerd de dames J. van Wave-
ren-van Egmond; A. Boxhoorn-Urbanus
en W. M. Maljaars-Wondergem.
Tijdens de om twee uur begonnen
middagvergadering kwam het referaat
van dominee Zwaan ter discussie. Op
vragen over de houding van de jeugd
ten opzichte van de kerk zei dominee
Zwaan onder meer: De jonge mensen
verwachten van de ouderen duidelijk
heid. Dat houdt in dat de ouderen
grenzen dienen te stellen, weliswaar
weloverwogen. De kinderen moeten
niet gedwongen worden met, de woor
den je moet!', maar eigenlijk al vanaf
de wieg moeten we met hen over de
kerk praten, bijvoorbeeld over de din
gen die tijdens de dienst gebeuren.'
Volgens de dominee kan men de
jeugd geen groter kwaad doen dan
onzekerheid te demonstreren en te
laten zien dat men eigenlijk niet pre
cies weet wat men met het jeugd
probleem' aanmoet.
Na de discussie verzorgden leerlingen
van het christelijke lyceum onder lei
ding van de heer A. Cornet voor
Zeeland een drie kwartier durend ont
spanningsprogramma, waarin de ex
pressie met woord en gebaar centraal
stond.
Examens
AaB de christelijke opleidingsschool
voor kleuterleidsters De Voorpost' te
Rotterdam slaagde rtiejuffrouw E.
Stoutjesdijk te Oosterland.
en veel meer koopjes in dames- heren- en
- -wkwaliteitskleding.
Hulst - Temeuzen Goes Vlissingen
VLISSINGEN Als er niet op
nieuw nog een kink in de kabel
komt krijgt Hoechst Missingen NV
op 30 oktober aanstaande haar
vergunning op grond van de hin
derwet (1875) voor de tweede fos-
foroven van het fabriekscomplex
in Missingen-Oost.
Dat is dan ruim tien maanden
nadat de tweede zogenaamde eeu
wige vlam op een pijp boven deze
oven werd aangestoken, waarmee
deze tweede produktie-eenheid toen
in proefbedrijf kwam.
Dat proefdraaien is niet zonder
een kritische begeleiding verlopen.
Er zijn vragen over gesteld aan
het Vlisslngse college van burge
meester en wethouders (bij de wet
de verantwoordelijke instantie
voor het afgeven van de vergun
ning), aan het Zeeuwse college van
gedeputeerde staten, aan minister
Roolvink van sociale zaken. Waar
om mocht Hoechst proefdraaien
zonder vergunning? Dat was toch
tegen de afspraak die de drie be-
leidsinstanties met elkaar hadden
gemaakt in een plechtige verkla
ring, waaraan men tegenwoordig
de naam convenant geeft?. En als
zo'n afspraak niet wordt nageko
men, waarom dan een bepaling
daarover opgenomen?
Hoe zit het met de fout, die Is
gemaakt toen de aanvraag om een
vergunning van Hoechst voor ie
dereen ter visie werd gelegd?.
Gaat het in de toekomst allemaal
weer zo verwarrend toe, bij aan
vragen van Pechiney en Total? Het
zijn vragen die nog wat naromme
len. wanneer straks Hoechst ,met
wettelijke toestemming' mag gaan
produceren. Maar het ,hoe' en
.waarom' van die vragen kan ieder
moment weer actueel worden.
Daarom hieronder de feiten nog
eens op een rij met daarbij een
toelichting waarom het één werd
gedaan en het ander nagelaten.
Het beginpunt van het hele verhaal
ligt in de periode 27 juli tot 20
augustus 1966, toen de toenmalige
ministers van sociale zaken, Veld
kamp, van verkeer en waterstaat,
Suurhoff, de commissaris der ko
ningin in Zeeland, mr Van Aartsen
en Vlissingens loco-burgemeester
Gillissen Verschage hun handteke
ning zetten onder eeen .Convenant
betreffende de vestiging van
Hoechst in het gebied van het
voormalige Zuid-Sloe.' De bijna
honderd jaar oude hinderwet
schrijft voor dat het college van b
en w moet uitmaken of en zo ja,
onder welke voorwaarden een ver
gunning kan worden afgegeven
voor de oprichting en exploitatie
van inrichtingen die gevaar, achade
of hinder kunnen veroorzaken voor
de omgeving. Onder de vigeur van
de hinderwet vallen bakkerijen,
smederijen, leerlooierijen en slacht
huizen, maar tegenwoordig ook de
chemische industrieën, Tenminste,
zolang de nieuwe wet op de lucht
verontreiniging nog niet in werking
is getreden. Deskundigheid op het
gebied van milieuhygiëne is hoe
veel er ook over geschreven en
gesproken wordt een schaars
artikel. Gebundeld is ze min of
meer op rijksniveau en daarom zal
een college van b en w Vlissingen
beslist niet op eigen houtje kunnen
overgaan tot het afgeven van een
hinderwetvergunning als die aan
Hoechst. Hetzelfde college van b
en w geeft toe dat het vrijwel
volledig afhankelijk is van de ad
viezen, afkomstig van buiten het
eigen ambtelijk apparaat.
Daarom vindt men ook in de zoge
naamde Vlissingse commissie inza
ke luchtverontreiniging en in de
provinciale raad inzake de lucht
verontreiniging steeds weer dezelf
de rijks .bewakers van het milieu.'
Wat namelijk heeft meegespeeld
als het erom gaat een antwoord te
geven op de vraag .waarom heeft
het allemaal zo lang moeten du
ren?' is het volgende: de kleine
groep deskundigen in Nederland
moet een pakket milieuproblemen
aanpakken dat voor de beschikba
re mankracht gewoon te groot is,
het overleg tussen de- deskundigen
en de beleidsfiguren bij rijk, pro
vincie en gemeente vergt heel wat
meer tijd dan misschien de meest
pessimistisch ingevoerde op dit
terrein -heeft gevreesd. De commis
sies met steeds weer dezelfde des
kundigen en de afspraak, die ge
meenschappelijk overleg tussen
partijen (dat convenant dus) moet
garanderen over de voorwaarden
aan in dit geval Hoechst,
zijn dus in feite alleen maar pogin
gen om de mensen sneller rond de
tafel te krijgen, om een college
van b en w niet alleen de verant
woordelijkheid te laten dragen en
om geen dubbel werk op verschil
lend niveau te laten doen.
,Niel bijbenen'
Intussen is wel gebleken dat het
tempo waarin een chemische in
dustrie fabrieksuitbreidingen reali
seert en installaties opbouwt in
het ambtelijk apparaat niet kan
worden bijgebeenil. Alle convenan-
ten en commissies ten spijt. De
praktijk rondom de aanvraag van
Hoechst voor de tweede fosforo-
ven heeft dat duidelijk aangetoond.
Een eerlijk bedoelde bepaling in
liet convenant, overgenomen uit de
hinderwet, bleek namelijk nicl
haalbaar.
En dat betreft dan het inmiddels
berucht geworden .artikel 3 van
het convenant', dat voorschrijft-
.de hinderwetvergunning moet wor
den verleend, voordat het beproe
ven van een inrichting een aanvang
neemt.' .Moeten' en .kunnen' zijn in
dit geval namelijk begrippen ge
worden die beslist niet vergelijk
baar waren. Daarom zijn de .par
tijen' in het convenant eigenlijk
teruggekomen op wat zij over een
vergunning tijdens de proefdraaipe
riode hadden afgesproken. Zij er
kenden samen dat de bepaling niet
kon worden gehanteerd, en ze de
den dat in hetzelfde onderlinge
overleg waarin deze was opgesteld
Het convenant bindt de partners
tegenover elkaar. Het bedrijf in
kwestie Hoechst is geen par
tij, maar verklaart alleen in een
bijlage dat het zich zal houden aan
de voorwaarden die hem worden
gesteld. Eigenlijk een wat overbo
dige verklaring, want datzelfde eist
namelijk de vergunning op grond
van de hinderwet.
De convenantpartners zijn dus zon
der meer bevoegd om him onder
linge afspraak te wijzigen. Anders
staat het met de bepaling in de
hinderwet, die ook voorschrijft dat
er een vergunning moet zijn tij
dens het proefdraaien. Hoe was
het mogelijk op dat punt niet in
botsing te komen?
In feite ging het om een oplossing
tussen twee situaties, die geen van
beide mochten ontstaan. Aan de
me kant achtten de convenantpart
ners het onheus tegenover
Hoechst, dat het bedrijf bij de
start van deze produktie-uitbrei-
ding klem zou komen zitten als
gevolg van een ambtelijke procedu
re, waarvoor zij geen verantwoor
ding droeg. Daartegenover voelden
de rijks-, provinciale en gemeente
lijke overheden er weinig voor om
gevangenen van een ontwikkeling
te worden, die ln strijd zou zijn
met de hinderwet.
Feiten
Terug naar de feitelijke gang van
zaken. Naar de vraag: heeft
Hoechst dan soms niet op tijd de
hinderwetaanvraag ingediend? On
middellijk zijn daar de formalitei
ten: wanneer kan een aanvraag
worden beschouwd als officieel in
gediend? Dat is niet het moment,
waarop voor de eerste keer een
brief uitgaat van het bedrijf naar
het gemeentebestuur, maar de
zaak is pas zover gevorderd, wan
neer de hele stapel tekeningen, be
schrijvingen, lijsten van luchtver-
ontreinigingspunten enzovoorts
compleet is. En daar zit 'm nu juist
de kneep. Nadat Hoechst in augus
tus vorig jaar de procedure van de
aanvraag had geopend, zijn er la
ter het was toen al januari en
de fosforoven draaide al proef
op verzoek van de arbeidsinspectie
nog nadere gegevens over de uit
stoot van S02 (zwaveldioxyde)
aan het dossier toegevoegd. Met
het gevolg dat aanvraag voordien
dus nog niet .compleet' was.
Enkele data van .markante mo
menten' in deze affaire, vooral ge
accentueerd door de kritische be
langstelling van buitenaf in het
bijzonder de Vereniging voor Mi
lieuhygiëne geven een indruk
van het verdere verloop:
22 april 1970: de plannen van
Hoechst tot uitbreiding van de fa
briek in Vlissingen-Oost met een
.tweede fosforoven' (een fabriek
waarin fosfor, fosforzuur en natri-
umtripolyfosfaat worden geprodu
ceerd) liggen voor iedereen in het
stadhuis ter inzage. Tegen 12 mei,
's morgens om 10 uur wordt een
openbare hoorzitting uitgeschreven,
waar mondeling bezwaren kunnen
worden ingebracht.
De Vereniging voor Milieuhygiëne
roept haar leden op om bezwaar
schriften in te dienen onder het
argument dat de hoeveelheid zwa
veldioxyde de norm van TNO voor
het Sloe zal overschrijden, wan
neer deze fosforoven in bedrijf
komt.
2 mei 1970: Er zijn intussen 161
bezwaarschriften ingediend, vooral
door inwoners van Borssele en
Nieuwdorp. Met name van de kant
van de Vereniging voor Milieuhygië
ne worden de ter visie gelegde stuk
ken zo druk bestudeerd dat ten
stadhuize wordt besloten om een
tweede dossier .fosforoven
Hoechst' aan bezoekers beschik
baar te stellen. Enkele dagen later
wordt ondekt dat in die tweede set
niet (voortdurend) aanwezig is ge
weest een lijst met gegevens over
de S02-emissie. Om te voorkomen
dat over deze procedure bezwaren
bij de kroon worden ingediend be
sluiten b en w van Vlissingen de
lanvraag van Hoechst opnieuw ter
visie te leggen. De hoorzitting op
12 mei komt te vervallen, ze wordt
uitgesteld
12 mei 1970: B en w van Vlissin
gen staan voor de vraag of
Hoechst moet worden toegestaan
zonder hinderwetvergunning verder
proef te draaien dan wel of moet
worden overgegaan tot de eis de
produktie step te zetten. Het colle
?e ziet voor het laatst .geen levens
jevaar of onduldbare hinder' aan
wezig. Het college van gedeputeer
de staten (tweede partij in het
;onvenant) komt. in Vlissingen op
visite om over de kwestie te pra
ten. Er wordt contact opgenomen
met minister Roolvink (het rijk
derde partij) en na langdurig be
raad wordt besloten een circulaire
van de minister van sociale zaken
uit 1960 hanteren om het proef
draaien te kunnen laten doorgaan
In die circulaire stond dit: Hel
kan. vooral bij technisch ingewik
kelde of wetenschappelijke nieuwe
installaties, voorkomen dat het
praktisch onmogelijk is. van tevo
ren de werking ervan te beoorde
len en eventueel voorwaarden toi
het tegengaan van gevaar, schade
of hinder op te stellen. In eer
dergelijk geval zal toegelaten kun
nen worden, dat de inrichting
wordt opgericht resp. in werking
gesteld, mits aan aspirant-vergun
unghouder uitdrukkelijk te kennen
wordt gegeven, dat dit op zijn
risico geschiedt, dat het gemeente
bestuur geen enkele garantie kan
geven, dat uiteindelijk een vergun
ning wordt verleend en dat er nog
altijd de kans bestaat dat deze in
beroep wordt geweigerd.'. Later
vecht de Vereniging voor Milieuhy
giëne deze stelling aan.
22 mei 1970: Het verzoek van
Hoechst om hinderwetvergunning
voor de tweede oven wordt op
nieuw ter visie gelegd. Er is tien
dagen gelegenheid om schriftelijke
bezwaren in te dienen.
29 mei 1970: De raad van Vlissin
gen stelt zich achter het beleid van
b en w over het proefdraaien van
de Hoechst-fosforoven. Burgemees
ter drs D. Roemers stelt: ,Het
college zou geen ogenblik geaar
zeld hebben om maatregelen tot
stopzetting te nemen, wanneer dit
proefdraaien levensgevaar met zich
zou hebben gebracht. Dit is echter
geenszins het geval.'
I juni 1970: In totaal zijn 811 schrif-
-.elijke bezwaarschriften ingediend.
Velen hebben gebruik gemaakt van
het standaardbezwaarschrift van
de Vereniging voor Mileuhyglëne.
Genoemd worden: de uitstoot van
zwaveldioxyde en fluor, geluidshin
der en psychische overlast.
9 juni 1970: Openbare hoorzitting
in het stadhuis. Aanwezig zijn 39
belangstellenden. Vijf. sprekers ko
men achter de katheder: hun toe
lichting op de bezwaarschriften
richt zich op: uitstoot zwaveldioxy
de en fluor, geluidshinder en de
gevoerde procedure.
10 juni 1970: Het tweede-kamerlid
dr M. J. A. A. Imkamp (d '66) stelt
vragen aan de ministers van socia
le zaken, justitie, binnenlandse za
ken en economische zaken of het
.usance' is dat bedrijven zonder
hinderwetvergunning proefdraaien.
Het kamerlid wijst erop dat de in
de wet vastgelegde mogelijkheid
tot Inspraak der burgers elk effect
wordt ontnomen in dit geval.
8 Juli 1970: Minister Roolvink ant
woordt het kamerlid: ,De gemeente
lijke overheid moet Inderdaad zo
stipt mogelijk aan de eisen van de
hinderwet gevolg geven, maar ln
bepaalde gevallen kan een soepel
beleid worden toegepast. Dat is
hier gebeurd. De termijn van ver
gunningloosheid isdoor redenen,
waaraan het bedrijf geen schuld
had, verlengd.'
3 september 1970: De Vereniging
voor Milieuhygiëne .ontdekt' het
convenant van rijk, provincie en
gemeente Vlissingen met het oog
op de vestiging van Hoechst en
schrijft in een brief aan b en w
van Vlissingen dat het proefdraai
en van de fosforoven in strijd is
met artikel 3 van die .afspraak'.
Aangedrongen wordt op .openheid'
rondom de convenan ten.
II september 1970: D'66-statenlid J.
Roodenburg stelt vragen aan het
college van gs van Zeeland. Hij wil
weten of dit college het met hem
eens is dat een convenant niet
meer is dan ,een vodje papier'.
18 september 1970: D'66-kamerlid
dr Imkamp en Vlissingens raadslid
J. M. Bannink stellen vragen. Zij vin
den dat convenant en circulaire van
de minister uit 19Q0 in dit geval
elkaar tegenspreken.
26 september 1970: Discussie in de
raad van Vlissingen naar aanlei
ding van het antwoord van b en w
op de vragen van de heer Bannink.
Er wordt vastgesteld dat het stre
ven erop gericht is te handelen
overeenkomstig de gesloten con-
venanten. Dr kunnen zich echter
gevallen voordoen, dat omstandig
heden met zich brengen dat afwij
ken geboden is.'
Niet meer
ln het convenant rondom de vesti
ging van Pechiney Nederland NV
komt geen bepaling over proef
draaien meer voor. Dezelfde part
ners hebben die eruit gelaten, om
dat de praktijk heeft uitgewezen
dat het een .onhaalbare' bepaling
is. Een convenant rondom de Total
Raffinaderij zal wel dezelfde ver
korte tekst opleveren. Alleen is daar
de gemeente Borssele partij; niet
Vlissingen. Burgemeester drs Roe
mers van Missingen achteraf: ,In
wezen voldeed de inrichting van
Hoechst aan de voorwaarden die
gesteld worden, anders hadden we
echt wel bevel tot sluiting gegeven.
Denkt u nu echt dat b en w in
deze zaak de verantwoording had
den durven nemen, als we niet de
overtuiging hadden gehad dat de
zaak zou .rond' komen? Bovendien
kunnen we toch niet zo onverstan
dig zijn om onze naam als vesti
gingsgebied voor industrieën te
verspelen.'
Of het aan zorgvuldigheid heeft
ontbroken? De burgemeester had
al eerder uitgelegd dat bet tempo
van de bouw van industrieën te
hoog ligt voor de ambtelijke proce-
lures. En hij voegt er aan toe: .De
discussie gaat niet om een hinder
wetvergunning. Het gaat om de
vraag: al of niet Industrialiseren?
Op het ogenblik wordt alles aange
grepen wat zich leent voor het
deeds weer stellen van die vraag
Als ilc zou merken dat de raad
Vlissingen het beleid van b en w
niet meer steunt, zou Ik er wel
ooliticke consequenties aan verbin
den.'
fADVERTBNTTBl
Terlenka kleuter anorak
leeftijd 1-6 jaar
gewatteerd
met DORG' gevoerde
capuchon
