ONRUST IN
ULSTER
billy graham: geen artiest
maar instrument van god'
courant
Illlllllll
20
DE GOEDE HERDER
provinciale
zeeuwse
11 APRIL 1970
Het is weer raak geweest in Noord-Ierland. Dat hebben we nu al zo dikwijls tegen ons
zelf en tegen elkaar gezegd wanneer we de berichten lazen die uit het noordelijk <leel
van Eire kwamen. Waren zo vroeger incidenteel, de laatste jaren behoort liet hij«a
tot de orde van de dag dat roomsen en protestanten met elkaar op de vuist gaan. YV'e
kunnen hier moeilijk schrijven rooms-katholieken en protestants-katholieken, want juist
dat .katholiek' zijn ontbreek! er volkomen, zowel bij de ene als bjj de andere party. We
kunnen ons, door de verhoudingen zoals die daar op het ogenblik nog zjjn, ons enigs
zins een voorstelling maken hoe het er, enkele eeuwen geleden, in b(jna heel Europa
toeging. Geen oorlogen zyn feller geweest dan burgeroorlogen en tot deze behoren
ook de godsdienstoorlogen. Het conflict in het Midden-Oosten levert ons daarvan in
deze tijd ook een voorbeeld en willen we er nog meer, dan knnnen we er tegenwoordig
verschillende vinden in de nieuwe staten van Afrika. De republiek Tsjaad bijvoorbeeld,
waar de Fransen zich, op het ogenblik dat we dit schryveii, nogal weren, alsof dit
land nog hun kolonie was.
Het gehoor van de heer Graham in de Westfalen-
halle te Dordtmund wordt daardoor vergroot tot
zo'n honderdduizend mensen per avond, als ten
minste de enorme ruimten die in de diverse steden
zijn afgehuurd ook tot de nok toe zijn gevuld. In
de VS is Billy Graham nog iets meer gewend. Daar
wordt hij gespannen elke avond wel door enkele
miljoenen mensen beluisterd.
De Arenasporthail in Antwerp en-Deurne houdt het op 2500
mensen per avond, maar niet alle avonden is deze sport
hal ook werkelijk tot de laatste plaats bezet geweest. En
dat, terwijl er toch heel wat geld aan Is gespendeerd. De
kosten voor huur van de tv-installatie, het tv-kanaal, zaal-
huur en dergelijke heeft het organiserend comité van Bel
gen en Nederlanders becijferd op een miljoen Belgische
francs. Daarvan werden inmiddels meer dan 60.000 francs
uit Zeeland en meer dan 75.000 francs uit België ontvan
gen. Het betekent wel dat men nog altijd met een flink te
kort zit van verscheidene tienduizenden guldens.
ZEELAND
Over Zeeuwse belangstelling heeft Billy Graham in ieder
geval niet zoveel te klagen. Afgelopen dagen zijn diverse
volle bussen voor een paar gulden naar Antwerpen gereden
met Zeeuwen Kerkelijken en niet-kerkelijken, maar de ker-
kehjken zijn daarbij wel in de meerderheid. Ze komen uit
overwegend de kring der vrije evangelische gemeenten, der
gereformeerde kerken, van hervormde kant en uit de ver
gadering van gelovigen. In België vindt de Amerikaanse
evangelist zijn aanhang ook vooral onder de orthodox-pro
testanten. Een scheiding maken is echter moeilijk. In ieder
kerkgenootschap zal men wel mensen vinden die door de
simpel gebrachte boodschap van Billy Graham worden ge
grepen. De methodiek erachter is overigens zeer doordacht
en zit technisch uitstekend in elkaar.
De evangelisatiekruistocht van Billy Graham is kennelijk
vooral bestemd voor christenen, waarbij dan overigens niet
duidelijk wordt gemaakt wat dat zijn, behalve dan dat zij
bepaalde geloofskenmerken hebben. Ze zijn evangelische
christenen, De heer J. A. Basting (50). onderling van de
vrije evangelische gemeente te Breskens, die een aandeel
heeft In de organisatie van bustochten uit West Zeeuwsch-
Vlaanderen naar Antwerpen, zegt het zo: ,het gaat om de
prediking van het pure evangelie, zonder kerkgedachte. Ik
heb in het verleden wel eens gezegd, dat men de kerk wel
eens als een afgod heeft gemaakt. Het gaat om Jezus alleen,
er is maar één weg om vrede met God te krijgen." En ds J.
Noordhof (gereformeerd) uit Wemeldinge, lid van het
Zeeuwse sub-comité, schrijft in het nieuwe bulletin van Eu
ro '70 over ,c!e intens blijde en warme beleving om samen
en dan nog wei zó massaal, te mogen en te kunnen zingen,
samen te luisteren, samen in één grote meeting de saam-
vertxwidenheid en met onze Heiland, Jezus Christus, te be
leven. Ella klaagde eens: Jk alleen,' maar God zei: .neen
EI ia nóg zeven duizend!' Dat geeft weer moed en spoort
ons aan actieve werkzame christenen te zijn.'
BIJBEL
Waarom gaat de heer Basting naar Billy Graham luiste
ren in Antwerpen
.Je moet er niet heengaan als je vindt dat hij een artiest ds.
Het ligt aan de mensen zelf als ze hem op die manier be
kijken. Ik persoonlijk geloof dat God zo'n man gebruikt
voor zijn boodschap zoals ook een predikant wordt ge
bruikt, maar dan voor een kleine groep. Billy Graham
heeft de talenten gekregen om voor massale groepen men
sen te spreken over het evangelie; hij slaagt er in om ook
de technische middelen daarvoor goed in te zetten. Terwijl
wij misschien allemaal zouden gaan redeneren over theolo
gische inzichten komt hij gewoon met de bijbel bij de men
sen.'
De Amerikaanse evangelist, directeur (sinds 1949) van de
Billy Graham Evangelistic Association, daarvoor predikant
van de Southern Baptist Church en een man die triomfen
vierde in Youth for Christ-rallies en daar het klappen van
de evangelisatiezweep leerde, beschikt inderdaad over de
technische middelen om het evangelie te brengen. Zijn ei
gen organisatie heeft zo'n 200 personeelsleden. De begro
ting van de campagnes beloopt miljoenen per jaar, hij be
schikt over 73 bladen en hij spreekt regelmatig voor enke
le honderden radio- en tv-stations zijn boodschappen uit,
die gaat in dr. traditionele Angelsaksische-methodistisehe
lijn. Billy Graham steekt niet onder stoelen of banken dat
hij al op jonge leeftijd tot het christendom werd bekeerd
door een .revivalist,' een opwekkingsprediker. Hij gaat in
dezelfde methode verder, de methode van bekering voor het
te laat is, van gebed, zelfinkeer, bijbellezing en bijbelstu
die. Hij laat nauwgezet door beroepsmedewerkers of de tal
loze vrijwilligers die hem op zijn kruistocht, zoals ook nu
in Europa, helpen in zijn werk, noteren wie zich bekeerd
heeft na de opwekking daartoe aan het eind van zijn avond
lijke prediking met massazang. Die adressen en namen
worden doorgegeven aan de aan de evangelisatiecampagne
meewerkende kerken. De beslissing tot bekering staat cen
traal in zijn boodschap. Wie zich bekeert wordt opgevan
gen door .raadgevers' en .adviseurs' voor wie nauwgezet
op papier is vastgelegd wat zij moeten doen. Bijvoorbeeld
dit: edraagt uiw insigne op uw linker revers zorg, dat u
er In uw persoonlijke verschijning net gekleed en schoon
uitziet.
Een middeltje om uw adem fris te houden, verdient aanbe
veling.' De medewerkers vullen kaarten in. met daarop de
naam, godsdienstige achtergrond, kerkelijk adres, beroep
en eventuele studie van de geadviseerde. Bovendien moet
worden gekozen uit één van deze drie punten: ging het om
aanvaarding van Christus als verlosser en Heer; om ze
kerheid omtrent verlossing of om vernieuwde toewijding?
Het komt er allemaal op neer dat men zich alleen met het
fundamenteel geestelijk leven van de bezoekers aan de
evangelisatiebijeenkomsten bezighoudt en met niets anders.
De raadgevers, en adviseurs worden er in ieder geval voor
gewaarschuwd .nooit een beslissing te forceren en niet de
fout te maken te denken dat iedereen op de bijeenkomst
naar het podiumis gekomen om Christus te ontvangen of
om enige verschrikkelijke zonden te belijden.' Er is, zo kan
men lezen tn een boekje over de werkwijze van raadgeving
en nazorg, ,geen gemakkelijke formule die gehanteerd kan
worden, waarmee ieders probleem kan worden opgelost.
Niettemin, de Schriften bevatten Gods verzekeringen en de
Heilige Geest is bij machte de genade te schenken, om te
gemoet te komen aan de individuele behoeften.'
EMOTIES
Wat vindt de heer Basting over deze wijze van beslissing
nemen
,Ik voel alles voor de opwekkingsgedachte, maar laat het
asjeblieft geen strovuirr wezen. Die uitnodiging kennen wij
in onze vrije evangelische gemeenten ook. Wij hebben spe
ciale evangelisatiesamenkomsten, daar worden sprekers ge
vraagd. Het gaat daar ook om een directe uitnodiging op
de prediking. Ja. het wordt wel eens gekwalificeerd als ge
bruikmaken van emoties van de toeschouwers. Maar het
werkt toch goed. Een mens moet echt "t begrip hebben: ik
ben verkeerd. Ik zie Billy Graham als een profeet, die zegt:
dat en dat mankeert eraan. Hij noemt het met name. Ais je
inziet wat verkeerd is m je, dan kun je gehoor geven aan
zijn vraag om een beslissing. Dan krijg je die vraag: dóe
het vandaag nog. buig je knieën en belijd le schuld.'
En het massale van die Iwslissing
,Dat trekt mij wel aan. Dan moet ik denken aan die schare
die niemand tellen kan, later als Jezus komt. Het is een
aparte beleving om één van geest de boodschap van het
evangeli» aan te horen. Billy Graham !s een instrument.
Hij brengt de pure boodschap van het evangelie, neen, hij
neemt geen politiek standpunt In. Dat deed Jezus toch
ook niet, die heeft toch nooit tegen de Romeinen geageerd
Er is tegenwoordig de behoefte van de mensen om met het
leed van de wereld op de nek te lopen, maar Jezus Christus
heeft daarvoor al geleden. Natuurlijk moet je wel proberen
iets te doen aan de nood in de wereld. We moeten echter
niet gelijkvormig worden aan deze wereld. De vernieuwing
vam het denken moet beginnen bij het afzien van jezelf, dan
komt de rest vanzelf. Okke Jager heeft het eens mooi ge
zegd: de volgorde ik heb, jij heb, hij heeft, zou eigenlijk
moeten zijn: hij heeft, jij hebt, ik heb. De ik moet pas de
derde persoon zijn.'
WILL VERKERK.
De Kerkvoogdij, het blad van de Ver-
emging van kerkvoogdijen in de Nederland*
Hervormde Kerk, geeft de resultaten weer
van een kleine enquête onder de kerkvoog
dijen na/ir het openstellen van kerken in de
zomermaanden. Bij de resultaten zijn die
van de hervormde gemeenten van Bigge-
kerke en IJzendijke. Het gaat hier om his
torische monumenten. Gebleken is dat waar
trien open kerken had m de zomer er be
langstelling en zelfs grote belangstelling
bleek te bestaan. Bovendien is het bezwaar
dat tot nu toe werd aangevoerd, dat op
werkdagen niemand in een protestantse
kerk aanwezig is, zodat er mogelijkheden
tot diefstal en vernieling zijn, ongegrond
gebleken. Tenslotte concludeert De Kerlc-
voogdij dat het openstellen van een be
langrijk kerkgebouw ook de eigen belang
stelling voor het gebouw verhoogt. Dit
wordt belangrijk geacht omdat vele gemeen
ten iti grote zorgen zitten wegens uitge
voerde of uit te voeren restauraties.
Priesters en godsdienstleraren in Rome
hebben een open brief gepubliceerd aan de
kerkelijke autoriteiten met het verzoek de
mensen die op de woningnood in Rome
speculeren, als openbare zondaars" te ex
communiceren. In de brief wordt ge yd,
dat in de helft van de niet verhuurde
flats in Rome alle dakloze en krotbewo
ners van de stad gehuisvest kunnen wor
den. In Rome staan 30.000 flats te huur,
maar de arbeiders, onder wie velen die mee
gewerkt. hebben aam, de bouw van de flats,
kunnen de hoge huren niet opbrengen. De
priesters vragen nu de burgerlijke autoritei
ten de lege flats te vorderen ten behoe
ve van de daklozen en de kerkelijke auto
riteiten de speculanten te excommuniceren
De interkerkelijke bond van Ned. pre
dikanten (voorzitter ds. L. H. Ruitenberg)
gaat na of men zich niet moet gaan aan
sluiten bij een vakcentrale. Hierover wor
den besprekingen gevoerd. Ds. Ruitenberg
heeft op de jaarvergadering van de bond
gewezen op het nu grote aantal predikan
ten voor buitengewone werkzaamheden, dat
dus in loondienst ts, zoals de krijgsmacht-
predikant, de godsdienstleraar, e.d. Hij her
innerde ook aan de daarmee, gepaard gaan
de functieverandering van de kerk (streek-
gemeenten) en de professionele dienaren.
taakverdeling
De bond heeft thans 2232 leden, er zijn
doopsgezinden, lutheranen, remonstranten,
gereformeerde en véle hervormden onder
hen.
En zo zijn er in Noord-Ierland Engelse
troepen, die zelfs versterkt moesten worden.
Ze moeten de strijdende partijen uit elkaar
houden en er voor waken dat er geen ergere
dingen gebeuren; ze worden hoe langer hoe
meer door beide groepen met stenen en fles
sen en wat er maar meer voor het grijpen
ligt, bekogeld. Hun aanwezigheid is tenslot
te toch ook een gevolg van het feit dat
Ierland eeuwenlang een Engelse kolonie
(al wilde men het dan zo niet noemen) is
geweest, sinds het In het laatste kwart van
de 12e eeuw door Hendrik II werd veroverd.
En deze verovering geschiedde nog wel op
grond van een schenking van paus
Hadrianus IV. Er is een strijd rondom de
bul waarin hij de schenking deed en men
heeft de echtheid in twijfel getrokken. Te
genwoordig wordt ze echter als echt aan
vaard. In ieder geval heeft de opvolger van
deze paus, Alexander LH de schenking van
zijn voorganger officieel bevestigd. Sinds
dien in dit land overgelaten aan de macht
en willekeur van de Engels—Normandische
baronnen. De kastelen die deze bouwden of
de ruïnes daarvan, zijn nog altijd de getui
gen hoe deze vechtjassen het land hebben
beheerst en zich hier hun eigen rijkjes heb
ben gesticht.
Toen Hendrik Vin (1509-1547) zich los
maakte van Rome en de Anglicaanse Kerk
als staatskerk ontstond, begon hij ook in
Ierland de kerkelijke hervorming in te voe
ren. Kloosters werden opgeheven. Hun be
zittingen, evenals die van de kerk, werden
verdeeld. Dit hebben de Ieren niet aanvaard,
evenmin als ze het later aanvaarden dat zij
officieel bij de staatskerk van Engeland
werden ingelijfd. Ze waren altijd bereid tot
een opstand wanneer zich daartoe een rede
lijke mogelijkheid voor deed. Dit is te be
grijpen. In deze tijd begon ook de penetra
tie van Anglicaanse Engelsen en presby
teriaanse Schotten (deze laatste vooral in
het noorden). Het is ook te begrijpen dat
de RK-kerk, die ondanks alle genomen
maatregelen toch bleef voortleven onder al
le druk, zoveel invloed op het volk heeft
gehad en nog heeft. De laatste serieuze
kans tot opstand (vóór de 20e eeuw al
thans) kreeg Ierland toen onze stadhouder
Willem UI na het verslaan van zijn schoon
vader Jacobus II koning van Engeland
werd.
De Ieren schaarden zich aan de kant van
Jacobus. De slag aan de Boyne op 10 juli
1690 maakte een einde aan hun hoop. Voor
de protestantse Ieren is sindsdien die 10e
juli een feestdag gebleven, waarop in Ul
ster de oranjeverenigingen zich duchtig we
ren. Middenin de eerste wereldoorlog leidde
de invoering van de dienstplicht tot de
paasopstand. welk feit door de rk-Teren nog
altijd wordt herdacht. Na die eerste we
reldoorlog brak er een burgeroorlog uit. Het
einde is geweest de Ierse Vrijstaat van 1922,
die aan Engeland verbonden bleef. Sedert
1949 is Ierland een geheel onafhankelijke
republiek, tenminste het Zuiden. Het Noor
den (Ulster) bleef aan Engeland verbonden.
Het had een in meerderheid protestantse
bevolking. Op het ogenblik behoort slechts
5 pot van de bevolking van Zuid-Ierland tot
het protestantisme m enige vorm. In Ulster
overtreft het protestantisme de volgelingen
van de RK-Kerk (65.1 pet - 34.9 pet). Het
protestantisme is, zoals overal, verdeeld en
zo zien we dat de rooms-katholieken hier
het grootste kerkgenootschap vormen. Het
leven voor de protestanten is in het grootste
deel van de republiek Ierland niet eenvou
dig. De meeslen van die 5 pet wonen in de
hoofdstad Dublin. Zij vormen een kleine en
steeds meer inkrimpende minderheid, want
hun mogelijkheden worden al kleiner. Ze
hebben nagenoeg geen scholen. Ze kunnen
moeilijk werk vinden. Het gevolg is dat
veel jongeren emigreren. Dit wil echter niet
zeggen dat de protestanten hier als tweede
rangsburgers worden beschouwd. Ze hebben
een invloed die uitgaat boven him getals
sterkte. De eerste president is een protes
tant geweest, tn Ulster daarentegen moeten
de rooms-katholieken, door allerlei maatre
gelen die er genomen worden, wel de indruk
krijgen dat zij tweederangsburgers zijn
De r-k-bevolking groeit voortdurend. De
schoolgaande jeugd is nu reeds in meerder
heid roomskatholiek. Het protestantse be
volkingsdeel veroudert steeds meer Wan
neer dit zo doorgaat, zullen er ln het jaar
2000 zeker, meer dan de helft van de stem
gerechtigden rooms-kathol iek zijn. De hui
dige meerdeheid poogt nu door allerlei
maatregelen dit stemmental te drukken. Het
grote vraagstuk waarvoor Ulster staat ia
dus van godsdienstige aard. Twee gods
dienstige .systemen' staan hier geharnast
en onverzoenlijk tegenover elkaar. Het
protestantisme dat geleid wordt door ds
Paisly vertoont zich in een zeer extreme
vorm. Wanneer er spanningen zijn we
zien dit overal en door heel de geschiedenis
heen krijgen de extremisten een steeds
grotere invloed. Men deinst dan niet terug
voor gewelddadigheden. En wanneer het
rooms-katholicisme trouw blijft aan de leer
en de besluiten van Trente, het concilie van
de contra-reformatie, moet het zich verzet
ten tegen alles wat naar protestantisme
riekt. Het doel is dan de overhand te krij
gen over hen, die men liever niet aanduidt
met de term .gescheiden broeders.' En stel
u voor dat het Noorden met het Zuiden
verenigd zal worden, dan is die 65,1 pet in
eens een kleine minderheid geworden. Maar
allereerst zal de discriminatie die er nu is,
ongedaan moeten worden gemaakt. Wan
neer deze eis gesteld wordt, kan men da
rooms-katholieken van Noord-Ierland alleen
maar gelijk geven. De protestanten leven
echter in vrees dat, hetgeen zij nu de min
derheid aandoen, later aan hen zal worden
aangedaan. Vrees is altijd een slechte raad
geefster geweest, want door hun eigen hou
ding maken zij dat er zo nooit een op
lossing kan komen. In deze protestantse
houding schuilt alleen maar innerlijke
zwakheid en deze wordt niet opgeheven
door Engelse troepen die slechts de ergste
uitbarstingen kunnen voorkomen. Histo
risch is, wat er in Ierland gebeurt, wel te
begrijpen. Eveneens te begrijpen is dat er
m de losgebroken geesten heel wat zal moe
ten veranderen en daarvoor ls meer nodig
dan wat Engelse militairen kunnen doen.
Daartoe is hier nodig de leiding van de
Heilige Geest. Wat hier als protestanten en
roomsen tegenover elkaar staan, zijn ten-
slotte niet meer alleen godsdienstige groe
peringen. Het zijn maatschappelijke mach
ten geworden die elkaar het leven zoveel
mogelijk verzuren.
Naar we in de berichten lazen, zijn er ook
ernstige onlusten geweest in Armagh, een
van de zuidelijke steden van Ulster. Nadat
Sinit-Patrick ln 432 in Ierland was geland,
heeft hij hier de eerste bisschopszetel ge
sticht. Zijn graf hier ls nog steeds een doei
van pelgrimage. Hier in Armagh vond men
het geestelijk middelpunt van heel Ierland.
Daarvan is, van de 4e tot de 9e eeuw een
stuwkracht uitgegaan waarvan we nu al
leen maar met grote verbazing kunnen
lezen.
Armagh was toen het middelpunt van Wes
terse geleerdheid. Ierse zendelingen hebben
een groot deel van Europa, tot in Rusland
toe. het christendom gebracht. Willibrord
en Bonifatius hebben beide, althans een deel
van hun opleiding aan Ierland te danken.
De oude kathedraal is nu een anglicaanse
Op een andere heuvel hebben de rooms-ka
tholieken een nieuwe kathedraal gebouwd.
De bevolking behoort voor de helft tot de
ene en andere kerk. Op het verblijf van
één zondag kan men moeilijk afgaan, maar
we hebben toen niet een erg levende in
druk gekregen van dit protestantisme. Bij
de rooms-katholieken viel op de overda
dige versiering van altaren en het in ere
houden van oude heilige plaatsen, tot op
het bigotte af. Wanneer het protestantis
me wijst op onbijbelse punten m het den
ken en leven van de rooms-katholieke kerk
in Ierland, kan zij daartegen niets anders
in het geweer komen dan door weer alle
nadruk te legger, op de betekenis van en de
gehoorzaamheid aan het woord van God,
zoals dat is neergelegd ln de schriften van
het Oude- en Nieuwe Testament. En wan
neer de rooms-katholieken opkomen voor
hun rechten, zullen zij het moeten doen ln
de geest van het tweede Vaticaans concilie,
dat echter tot nu toe in Ierland nog niet
veel weerklank heeft gevonden. Beide par
tijen vertrouwen blijkbaar meer op de
kracht van' hun eigen bommen dan dat zij
hun vertrouwen stellen op het enige waar
op zij moeten vertrouwen wanneer zij de
naam van christenen willen dragen. Dat is
het trieste en uitzichtloze in de toestand
van Noord-Ierland. dat de extremisten van
beide zijden maar al te gemakkelijk hun
volgelingen achter zich krijgen.
Hervormde kerk Biggekerke
De tweede zondag na Pa
sen is sinds lang in de kerk
de zondag van de Goede
Herder. Verrezen, zoekt Hij
ztjn verstrooide schapen bij
een: enkele vrouwen, Pe
trus, de Emm axis ungers, de
discipelen, ThomasVelen
zingen dan graag
,Dè Heer is mijn Herder
'1c heb al wat mij lust';
die 19-de-eeuwse berijming
van psalm 2S, de herders
psalm, maar zonder het
stoere van de oorspronke
lijke. Bovendien uitermate
geschikt om vroom egoïs
me aan te kweken, waar
bij alles draait om ikke, ik
ke, ikke, en dan kan de
rest wel ophoepelen. Wie
denkt er bi) dat versje nog
aan Israël?En toch, wij
danken die psalm aan Israël
dal eertijds in de tem
pel en nu in de synago
ge, de Heer dat wil zeg
gen de God van Israël
lorift als de Herder van
Zijn volk onderweg' De
Heer is mijn HerderDaar
is dat ,mijn' een meervou
dig .mijn'. Zo bezingt Is
rael zijn koning. Maar dat
hebben wij grondig afge
leerd.
Eeuwenlang hebben wij
loor woord en daad te ken
nen gegeven: Israël heeft
afgedaan in het raadsplav
Gods; de kerk heeft als het
nieuwe' Israël de plaats
van het ,oude' ingenomen.
En het resultaat van die
hoogmoedige vergissing is
eenvoudig verbijsterend.
Twintig eeuwen christen
dom bracht onder andere
een zekere Hitier voort. En
vlak voor Pasen 1970 wei
gert, Amerika voorlopig de
gevraagde oorlogsvliegt ui-
gen aan Israël. Nu is die pil
wel verguld door de belofte
van honderd miljoen dollar
economische steun aan Is
rael. En die steun heeft Is-,
raël bijna even hard nodig.
Want zo'n straaljager kost
veertien miljoen gulden, een
tank ruim een miljoen en
de rest navenant, intussen
komt die Amerikaanse wei
gering tn Israël psycho
logisch en militair hard
aan, a/gezien van de vraag
of het iets goeds oplevert.
Pasen 1970 'betekende voor
Israel geen uittocht, bevrij-,
ding of vrede. Van alle kan
ten blijft Israël in het nauw
gedreven als een belegerde
vesting en vrijwel door ie
dereen in de steek gelaten.
En wij maar zingen; fle.
lieer is mijn Herdertot
meerdere glorie van ons
dierbare ik je.
Hoort daarom, wat deze-
Goede Herder zegt; .Zie, Ik
zal zelf naar mijn schapen
omzien'. Ezechièl SJ, II,
30 en 31).
B1EZELINGE
H. Nobel,
In het vijf en twintig
ste jaar van zijn car
rière als evangelist
brengt de Ameri
kaanse baptistenpre
dikant dr Billy Gra
ham (51) een vlug
bezoek aan Europa.
Het was deze week
en is dit weekeinde
nog de tijd van de
Europa Kruistocht.
De oranje-groene
affiches met de op
wekkende beeltenis
van de breedgeschou
derde, goedgeklede
Amerikaan, die van
de modernste tech
nieken gebruik
maakt voor een cam
pagne die met een
wat antiek woord als
.kruistocht' wordt
aangeduid, houden
het eenvoudig op
.Euro 70'. Die affi
ches zijn wat Zee
land, België en West-
Brabant betreft de
wegwijzers naar Ant
werpen, één van de
36 Europese steden
waar men echt avon
den lang de verrich
tingen van Graham
en zijn mèdewerkers
op reuzengrote tv-
schermen in gesloten
circuit kon en kan
waarnemen.
