verzuiling houdt in zeeland ontwikkeling tegen' S0UDARIDAD MET ZUID-AMERIKA zeeuwse courant DR H. M. VOS OVER MAATSCHAPPELIJK WERK: mÊmmÊÊÊÊKÊÊÊÊÊÊÊÊmÊmmmm m LAATSTE VOORBEREIDING provinciale 18 20 DECEMBER 1969 ,De verzuiling, in het bijzonder in het maatschappelijk werk, houdt in ons land en zeker ook in Zeeland de ontwikkeling naar grotere func tionele eenheden tegen. Eenmansposten zijn bepaald ook in Zeeland geen zeldzaamheid.' Dit zegt dr H. M. Vos (30), secretaris van de Zeeuwse raad voor het maatschappelij werk, die onlangs m Utrecht tot doctor in de godgeleerdheid promoveerde, maar in zijn studie stevig tegen de mens- en ge dragswetenschappen aanleunde. Zowel zijn functie in Zeeland als het karakter van zijn proefschrift (een cultuur-diagnostische stu die over de menselijke beperktheid), getui gen van het belang dat hij hecht aan een dergelijke benadering van de problemen voor mens en maatschappij. Dit te meer gezien de ontwikkelingen die momenteel binnen het traditionele geloof plaats vin den een situatie die door dr Vos in zijn proefschrift vanuit het subjectivisme wordt verklaard. De eerste stelling bij zijn proefschrift mét de laatste de enige die door zijn hui dige werk is geïnspireerd luidt: ,De ver zuiling van verschillende vormen van maat schappelijke dienstverlening bijvoorbeeld hel algemeen en gespecialiseerd maatschap pelijk werk betekent een verzwakking van de eigen methode van de onderscheiden werksoorten en een omtkennig van de spe cificiteit van de functie zielzorg'. Hij verklaart deze stelling als volgt .Wan neer men meent dat de verzuiling op dit moment nog steeds te verdedigen is, dan betekent dit drie dingen. Allereerst dat men de godsdienstige onderscheiding nog steeds van belang acht ondanks het feit dat het maatschappelijk werk zich steeds meer be wust wordt van zijn taak, dat wil zeggen steeds meer een eigen methode ontwikkelt, niet afhankelijk van geloof. Het betekent ook dat men de secularisatie niet ernstig neemt, waardoor toch zeker op de gang van zaken in deze wereld een bijzonder ac cent komt te liggen. Tot slot betekent 't dat men meent dat iedere maatschappelijk werker in meer of mindere mate voor do minee of pastoor kan spelen'. Dit acht dr Vos onjuist: ,Het maatschappelijk werk heeft zich tot een werksoort ontwikkeld, wij leven in een misschien in Zeeland nog niet maar elders toch wel volle dig gesaeculariseerde welvaartsmaatschap pij'. Toch acht hij het echte pastoraat van groot belang. De zielenood is ïm onze tijd niet geringer dan vroeger. Dr Vos blijkt het bijzonder verheugend te vinden als men in Zeeland tot samenwer king zou kunnen besluiten hetzij in de vorm van een stichting hetzij in de vorm van een federatie ongeacht levensbe schouwing. Hiermee zou men volgens hem in Zeeland een stap voor zijn op een ontwik keling waar in de rest van Nederland on herroepelijk binnen tien jaar wordt ge duwd. In Zeeland hebben de samenwer kingsorganen overigens reeds een vooruit strevend voorbeeld gegeven. Zij immers gaan in een federatie samen. (Een gevolg van de verzuiling noemt dr Vos dal typische taboegevallen aan bepaalde instellingen worden toegeschoven. In Lim burg bijvoorbeeld komen problemen, ont staan door homosexualiteït, alleen terecht bij Humanitas.) Op de vraag wat dit concreet voor zijn werk betekent zegt hij: ,dat we in een ne derzetting, die men nauwelijks gehucht kan noemen, op korte termijn geen hervormde, gereformeerde, katholieke enzovoort Instel lingen voor maatschappelijk werk aantref fen'. Welke functie ziet u in de toekomst voor de priester en de predikant t .Zeker niet die van pseudo-psychotherapeut. Maar ik ben er van overtuigd, dat er voor goede zielzorgers niet voor clichéfabrie ken een even duidelijke taak ligt als voor de werksoorten die zich tot op heden hebben uitgekristalliseerd (kinderbescher ming, alcoholistenzorg, reclassering, gezins verzorging, maatschappelijk werk). Het is alleen zaak dat ook de functie zielzorg in de toekomst wordt uitgekristalliseerd of, zoals ik dat in mijn stelling heb gezegd, specifiek wordt, want ik heb sterk de in- druk, dat zij dit nog niet echt is. Voor de kerk als zodanig, laat staan voor de kerk als verzuild instituut, zie ik echter in onze tijd géén plaats meer'. Is de verzuiling in Zeeland sterker dan el ders? .Ongetwijfeld! maar men moet heed Zee land niet over een kam scheren. De situa tie verschilt van eiland tot eiland'. Zeeland wordt ook nogal eens over een kam geschoren met de rest van Nederland? .Jazeker, deze opmerking is me uit het hart gegrepen. Het ligt in onze bedoeling in Zeeland ongeacht het grote oppervlak en het geringe aantal Inwoners die voorzie ningen te krijgen waaraan een bepaalde niet al te groot te nemen streek behoefte heeft, ook al wordt niet aan de subsidie normen voldaan, die veelal op personenaan- tallen en dus op bezettingsgraad van een bepaald instituut zijn gebaseerd. In dit ver band denk ik aan buitenlandse werknemers, gastarbeiders, aan geestelijk gehandicap ten categorieën die beide in vele geval len niet voldoen aan de gehanteerde nor men. Maar ook hierbij geldt: laat men niet verzuild optreden'. Een dergelijke voorziening is bijvoorbeeld aangepaste kosthuizen voor mensen met een licht lichamelijk of geestelijk gebrek. Er i3 een plan voor oen dergelijk kost huis, voor zo'n vijftien lichtgehandicapten. Het komt waarschijnlijk in Middelburg, gezien de ligging van de sociale werkplaat sen van Vlissingen en Middelburg. Er is ook een plan voor een tehuis voor alleenstaande blinden. PLANNEN Welke plannen hoopt u als secretaris van de Zeeuwse raad voor het maatschappelijk werk op korte termijn te verwerkelijken? .Samen met een groot aantal andere lie den maak ik me nogal zorgen over de huis vesting en .opvang' van personen die zich aan de rand van onze samenleving bevin den. Wij hopen hier op korte termijn wel licht in samenwerking met de welbekende Stichting verpleeg- en rusthuizen Zeeland een geschikte voorziening voor te treffen. Ik noemde er zoeven al twee. Hetzelfde geldt voor de financiering van de gezins verzorging: ook hierin hoop ik met hulp van de leden van de werkgroep waarvan ik secretaris ben en de medewerking van vele instanties verbetering te brengen. Ook het openbejaarden werk krijgt in onze pro vincie de aandacht die het behoeft. Naast het vanouds bekende bejaardentehuis, te genwoordig verzorgingstehuis, wordt de be hoefte gevoeld aan verschillende voorzle- aingen voor min of meer zelfstandig wo nende bejaarden: bejaardenwoningen, dien stencentra. intensieve hulp van verschillen de dienstverlenende instanties aan di,t alles wordt gewerkt. Verder is er natuurlijk nog het regionale centrum, dat plan van de Zeeuwse raad dat door de ontwikkelings- schets voldoende bekendheid heeft gekregen Als ik hiernaast en naast de administratie ve en andere besognes nog gelegenheid heb, dan verdient ook het in Zeeland nog onbe kende medisch-maatschappelijk werk bij voorbeeld in ziekenhuizen nog aandacht, om maar af te zien van de ongehuwde moe der. Wat betreft het woonwagenwerk is het aetreurenswaardig dat het zogenaamde particuliere initiatief harder loopt dan de gemeentelijke overheid zodat het gevaar bestaat, dat het eerste enigszins moet wor den afgeremd'. Uw laatste stelling luidde: .Wanneer in een welvaartsstaat regeringspolitieke overwe gingen van beslissende invloed kunnen zijn op de mate waarin bijstand wordt verleend aan de minst bedeelden, dan wordt de ver* antwoordelijkheid van de bevolking ter zake niet ernstig genomen'. Wat was nu directe aanleiding tot het formuleren van deze stelling ,De pressie die minister Bee mink in een brief heeft uitgeoefend Inzake de uitvoering van de algemene bijstandswet. Bij de ver dediging van deze brief is nogal eens een beroep op de rijksfinanciën gedaan. Dit acht ik onjuist: wie geeft mij de garantie dat er voldoende belasting wordt geheven en dat deze op de juiste wijze over de verschil lende ministereis en posten is verdeeld. Het enige wat telt is dat in een samenleving waarin verreweg de meesten een inkomen genieten waarmee ze gemakkelijk in de noodzakelijkste levensbehoeften tege moet kunnen komen, geen personen op de rand van een bestaans minimum mogen le ven. Maar vanuit een marxistisch-humanis- tische gedachtewereld kijkt men soms wat vreemd tegen onze kapitalistische samen leving aan'. WILL. J. VERKERK Gereformeerde studenten in Groningen hebben er in een resolutie bij de gereformeerde synode op aangedrongen per jaar minstens 12 leidende figuren uit met name de kring der christenen uit de derde wereld (ontwikkelingslanden) uit te nodigen naar ons land te komen om per provincie in reformeerde kerken te treden om hen te helpen van de ge reformeerde kerke te treden om hen te helpen tot inzicht en Inkeer te komen en de herstructurering van de samen leving ter hand te nemen. De sLudenten hebben daarbij overwogen dat bij de bezinning over het vraagstuk van de ontwikkelingssamenwerking blijkt, dat grondmotieven, drijfveren en doeleinden van de zogenaamde westerse be schaving zodanig aangepast zijn door zonden als winzucht, materialisme, machtstreven, genot en consumptiedrang, dai gesproken moet worden over een onderontwikkeldheid var. de rijke landen in dit opz.cht. De Braziliaanse politieke veiligheidspolitie in Sao Pau lo en in Porto Allergre heeft de militaire rechtbanken in die steden verzocht de preventieve hechrenis te gelasten van 29 personen, van wie 14 paters dominicanen. Tot hen behoort de Nederlander Ludovicus Josephus Verdonksehot Allen worden ervan beschuldigd te hebben samengewerkt met de groep van de communistische ex-afgevaardigde Car los Marighela. De meesten zijn de afgelopen twee weken gearresteerd. Verscheidene van hen worden beschuldigd var, gewapende overvallen op banken en militaire instellingen, het vermoorden van schildwachten en diefstal van auto's. Drie kerkelijke groeperingen in Maassluis (gerefor meerden, hei-vormden en de rooms-katholieken) zullen sa men met de gemeente Maassluis een gebouwencomplex in Maassluis-West bouwen. Dit gebouwencomplex is bedoeld als kerkelijk centrum met sociaal-culturele nevenaspecten In september 1972 hoopt men de gebouwen in gebruik te kunnen nemen. Jonge progressieve priesters in Argentinië hebben ziel verzet tegen "het besluit van president Juan Carlos Onga- nia om het land toe te wijzen aan Maria, de moeder van Je zus. De .beweging van de derde wereld', een organisatie van 400 jonge priesters, keurde dit Ongania-besluit scherp af. Zij noemden het een politieke manoeuvre waarmee de regering het wil doen voorkomen alsof de R-K Kerk en het Argentijnse volk haar politiek steunen. De bisschoppen hebben al hun steun betuigd aan het besluit van de presi dent. Ter ondersteuning van de actie voor financiering van kerkelijke activiteiten, heeft het bisdom Breda een blad uiig.geven in een oplage van 130.000 exemplaren. Dit blad, verschenen als extra uitgave van het Informatieblad Over weg, is aan een kant voor het grootste deel gevuld met een brief van bisschop Ernst, dié zich hiermee voor het eerst sinds zijn wijding in 1967 met een oproep om geldelijke steun tot zijn diocesanen wendt. De andere zijde heeft het ■aanzien van een affiche en is vooral bedoeld als een appèl op de jonge generatie. o De belangstelling voor het .concilie' der Nederlandse her vormde kerk, de algemene kerkvergadering, is veel groter dan men aanvankelijk had verwacht. Dit blijkt uit de nu bijna verwerkte resultaten van de meer dan 30 agende- ringsvergaderingen van de eerste ronde. Meer dan zeven duizend hervormden bezochten de regionale verga delingen, terwijl men hooguit op 3 a 4000 mensen had gerekend. Dagelijks komen nog tientallen brieven binnen in Drieber gen bij de velen die al werden ontvangen. De agenda komt half januari bij de drukker vandaan om opgestuurd te worden aan alle predikanten, kerkera den en verdere geïnteresseerden in Nederland. 9 Het is noodzakelijk dat de kerken deskundigen in diens; nemen voor ontwikkelingssamenwerking en het bevorderen van de mentaliteitsverandering voor de problemen van de derde wereld. De kerken hebben daarin een belangrijke taak. In feite wordt nu roofbouw op vrijwilligers gepleegd. Dit ls een van de conclusies van een conferentie van het in terkerkelijk vredesberaad. In het kader van de laatstge houden vredesweek heeft het studiecentrum voor vredes- vraagstukken van het instituut voor politicologie van de Nijmeegse universiteit een schriftelijke enquête gehouden. Daarbij bleek dat hervormde predikanten minder snel re ageerden op het verzoek tot medewerking aan deze enquête ian hun gereformeerde collega's. Op de vraag of militaire machtsblokken zoals de NAVO nodig zijn om de vrede m de wereld te handhaven, ant vvoordde 44 procent van de priesters en predikanten posi tief. De vraag of Nederland de wereldvrede niet een grote dienst kan bewijzen door gelden van de defensie over te bevelen naar de ontwikkelingsbegroting, werd door 59 pro cent van de priesters en dominees positief beantwoord. Van de priesters noemde 67 procent zich progressief in kerke lijke aangelegendheden en 51 procent achtte zich progres sief in politieke kwesties. Van de predikanten noemde 57 procent zich prog, .-ss-cf in kerkelijk aangelegendheden. Van de hervormde predikanten achtte 63 procent zich pro gressief in politieke aangelegendheden en van de gerefor meerden 57 procent. Conservatief in politiek opzicht noemde zich 6 procent van de priesters, 8 procent van de hervormde en 9 procent van de gereformeerde predikanten. 41 procent van de pries ters wist niet of zij zichzelf politiek gezien als progressief of als conservatief moest beschouwen. Hetzelfde gold voor 34 procent van de gereformeerde predikanten en voor 28 procent van de hervormde predikanten. Het vaiticaan heeft officieel meegedeeld dat de oude hout met ivoren zetel, die door de rooms-katholieken lang is vereerd als de troon van Petrus. In werkelijkheid heeft behoort aan de middeleeuwse keizer Karei de Kale. Een woordvoerder van de commissie van deskundigen die door paus Paulus was aangewezen om de zaak te onderzoeken, zei dat gebleken is dat deze keizer de zetel naar Rome heeft laten brengen voor zijn kroning in de basiliek van de Sint- Pieter, in het jaar 875 door paus Johannes de achtste. Ver moedelijk heeft de keizer hem nadien aan de paus geschon ken. .Meer dan tachtig organisaties houden zich in Neder land bezig met ontwikkelingsbeleid en in sommige geval len is er zonder meer sprake van concurrentie," zo meent het Informatie centrum ontwikkelings samenwerking (ICOS) in Rotterdam. Het ICOS ondergebracht in een gebouw van de witte paters i.n de Maasstad is begin dit jaar met het informatiewerk begonnen, omdat door de on derlinge concurrentie van diverse organisaties de mensen die zich voor de ontwikkelingslanden inzetten het slacht offer dreigen te worden van .versluierde informaties.' De Wereldraad van Kerken heeft een bedrag van ruim 3,7 miljoen gulden goedgekeurd voor hulp aan de Palestijnse vluchtelingen en aan de mensen die door de Zesdaagse oorlog van 1967 tussen Israël en de Arabische landen dakloos zijn geworden. Voor dit doel is in totaal 7,2 miljoen gulden nodig. De Wereldraad van Kerken heeft de aangesloten kerken gevraagd dit bedrag in de komen de twee jaar bijeen te brengen. Een gedeelte van dit geld, namelijk 720.000 gulden, zal op verzoek van de kerken in het Midden-Oosten worden besteed aan voorlichting. Voor 1970 is hiervoor 216.000 gulden uitgetrokken. Voor volgend jaar zijn ook de volgende objecten goedgekeurd: werk plaatsen voor beroepsopleiding in Libanon en Gaza, ge- ainsverzorgingscentra in Jordanië, Gaza en Libanon en ontwikkelingsprojecten in Jordaanse en Israëlische dorpen. Solidaiïdad is vertaald: solidariteit en bedoeld is solidariteit met de lan den van Zuid-Amerika. Dit is een ker kelijke actie geworden in de advents- weken van dit jaar. Er wordt een stukje medeleven ge vraagd en wel zó, dat ook onze beurs open gaat. In de laatste twee jaar is er actie voor Latijns-Amerika (Mid den- en Zuid) gehouden door de r.k. bisschoppelijke adviescommissie. Dit jaar heeft zich daarbij aangeslo ten de Stichting Oecumenische Hulp, waarbij aangesloten zijn de hervorm de kerk, de evangelisch lutherse, de oud-katholieke, de doopsgezinde- en remonstrantse broederschap, de unie van baptisten, de bond van vrije evangelische gemeenten, de evangeli sche broedergemeente en de Ned. protestantenbond. DON HELDER CAMERA Het gaat om solidariteit met de bevolking van landen die in overgrote meerderheid rooms-katholïek zijn. Verheugend is het dat nu zulk een actie een oecumenische gestalte kan krijgen en het is te hopen dat het tot op het grondvlak van al deze genoemde kerker, en geloofsgemeenschap pen doordringt dat de gelijkenis van de barmhartige Samaritaan er nog altijd voor ons in de bijbel staat. Er zullen de kerk leden het evangelie dat hen verkondigd wordt, in daden moeten omzetten en ze zuilen het zó moeten doen dat de linker hand niet weet wat de rechter doet en schone gelegenheid daartoe wordt door de ze adventsacnie voor Latijns-Amerika gebo den aan de leden van die gemeenten waar men aan deze actie meedoet. Een schone kans ook om eens even boven de eigen kring uit te grijpen. Ook dat leert ons de gelijkenis van de barmhartige Samaritaan. ,Doel van deze actie is: het verlenen van steun aan de activiteiten die van de kerken en christelijk-sociaal geïnspireerde organi saties uitgaan en gericht zijn op hervor ming en ontwikkeling van de maatschap pelijke structuren in Latijns-Amerika'. Na der worden deze activiteiten dan omschre ven als kaderwerk, vormingswerk, cursus sen, scholingscentra en dergelijke. .Honger noch ziekte is er direct bij betrokken'. Het is wat anders dan de actie voor Biafra en van het NOVIB. Laten degenen die aan deze actie meedoen en we hopen dat het er zeer velen zullen zijn wel weten dat het doel, gezien het regime dat er daar over het algemeen heerst, allesbehal ve zo onschuldig is als het lijkt. In de zo genaamde vredesweek van dit. jaar is de aandacht van de kerken gericht op hetzelf de werelddeel als waarvoor nu onze aan dacht wordt gevraagd. Wanneer we denken en praten over de vrede op onze aarde zo is er toen gesteld kunnen we de ver houding van de arme landen niet ontgaan. Dit ls een uiterst moeilijk vraagstuk en liet heeft allerlei kanten die nauw met el kaar samenhangen. We krijgen te maken met een stuk menselijke ellende en deze hangt weer samen met een bepaalde eco nomische opbouw, welke weer niet los te denken is van een technische ontwikkeling en dit alles heeft in Zuid-Amerika bepaal de politieke achtergronden. Het regime dat er heerst heeft dezelfde kenmerken als dat van het huidige Griekenland waarover we de laatste weken zo het een en ander heb ben gehoord in verband met de Raad van Europa. Wanneer de kerken in Latijns- Amerika aan vormingswerk gaan doen, komt men aam de wortels van heel die sa menleving waarvan wij zeggen dat ze door en door verziekt is, evenals wij dat con stateren van Griekenland, Spanje en Por tugal. De grote meerderheid van die vol ken leeft niet alleen in een grenzeloze ar moede, maar moet tevens leven onder een militaire dictatuur, die om een mensenle ven niet geeft. Het boekje dat voor de vre desweek is uitgeschreven om het in ge- sprekskringen te behandelen, geeft ons een informatie over die landen, zodat tot ons komen de kreten van mensen van vlees en bloed, zoals wij allen zijn, mensen die lie ver niet verhongeren en hebben hem eens ver niet verhongeren die ooit begeerte hebben hun vleugels eens wat wijder te kunnen uitslaan. In cijfers wordt ons bijna voorgerekend de noodzaak van een sociaal- economische revolutie. Uit zulk een boekje kunnen we ook begrijpen welk een invloed een land als Cuba hier moet hebben en een man als Ernesto Che Guevara. Door het feit dat hij, twee jaar geleden, in de strijd is gevallen, is zijn invloed nog groter gewor den dan ze vroeger reeds was. Het is reeds een jaar of zes geleden dat we onder ogen kregen het rapport van een r-k ontwikke lingsteam dat werkte in een van de landen van Latijns-Amerika. Na een hoopvol begin werden deze jonge mannen steeds meer ontmoedigd door de houding van het heer sende regime. Het rapport eindigde met de opmerking dat je deze mensen misschien beter eerst kunt leren hoe ze op een fat soenlijke manier revolutie moeten maken dan dat je hen leert op meer produktieve wijze de landbouw te bedrijven. Wanneer nu, in deze adventsactie gevraagd wordt voor kaderwerk, vormingswerk enz. in deze landen, moeten we wel weten dat het gaal om activiteiten die .gericht zijn op hervor ming en ontwikkeling van de maatschap pelijke structuren', in landen die groten deels beheerst worden door militaire dic taturen. Ruim een week geleden hebben er uit ei van die Zuidamerikaanse landen, en nog wel het allergrootste, twee berichten in oi ze dagbladen gestaan. Het eerste was dat Dom Helder Camara, de bisschip uit Bra zilië, die zich radicaal aan de kant heeft geplaatst van de armen en onderdrukten in zijn werelddeel, en die naar ons land zou komen om de actie .solidaridad' te starten, besloten had niet te komen, zodat we het in de week van 15-21 december hebben moe ten doen zonder zijn tegenwoordigheid in ons midden. Het andere bericht hield ii dat een twaalftal priesters was gevangen gezet, waaronder een Nederlandse pater die met name werd genoemd. Deze laatste bij zonderheid droeg er waarschijnlijk vooral toe bij dat er zoveel aandacht is besteed aan dit bericht. Wanneer er ergens iets gi beurt met een volksgenoot, maakt zulk ee mededeling gewoonlijk meer indruk en dat is zelfs het geval zoals we hebben kun nen constateren bij mensen die in het dagelijks leven niet veel met enige gee lijkheid te maken willen hebben. Die t berichten hangen zo goed als zeker met el kaar samen. De Braziliaanse bisschop zal wel weggebleven zijn omdat er bepaalde maatregelen zijn genomen tegen priesters die, evenals hij zelf, er blijk van hel' gegeven dat zij het radicaal oneens zijn met de binnenlandse politiek van het a het bewind zijnde regime. De naam v Dom Helder Camara is een begrip gewor den, niet alleen in zijn eigen land, r in heel de wereld en het is voldoende be kend dat men in Rome met deze bisschop wat verlegen zit. De politiek van het Va- ticaan is tot nu toe er een geweest w bij men in de beste verstandhouding wilde leven met de dictatoriaal geregeerde lan den en dat zijn, die achler liet IJzeren Gordijn dan niet meegerekend, ongeveer al lemaal landen met een bijna uitsluitend rooms-katholieke bevolking, tenminste in naam. .Het is een koud kunstje geweld te veroor delen van op afstand en uit een ivoren ren, zonder de verschillende aspecten ervan voldoende te onderscheiden en zonder jo genoeg te verdiepen un de bittere en be treurenswaardige oorzaken ervan, of er, eveneens uit de verte, toe aan te h-!sen als je je geroepen voelt een salon-Che Gue vara te zijn'. .Moeilijker wordt het echter over geweld te spreken als je er middenin aait, als je ziet dat heel dikwijls sommige van c edelmoedigste en bekwaamste mensen voor de verleiding van het geweld zwichten of er reeds door gegrepen zijn'. .Persoonlijk word ik liever duizendmaal gedood c" te doden. Dit persoonlijke standpunt is ge baseerd op liet evangelie'. Dit zijn woorden van Dom Helder Camara, die hij, ruim een jaar geleden, te Parijs heeft uitgesproken. In deze woorden tekent hij zijn eigen moei lijkheden en tegelijk die van zijn priesters, van wie er voor de verleiding van hel ge weld zijn gezwicht. Het is geen gemakke lijke zaak te willen gaan staan naast de ontrechte paria's en de tot slavernij g dwongen Indianen in zijn land. .Als wij. de christenen van Latijns-Amerika, on verantwoordelijkheid aanvaarden met t trekking tot de ontwikkeling van het co tinent, kunnen en moeten wij ingrijpende hei-vormingen helpen bevorderen op ieder terrein van het maatschaopelijk leven en vooral in de politiek en het onderwijs'. Wanneer we meedoen aan de actie .solida ridad' mogen we wel weten waarom het gaat. Daarmee plaatsen wij ons achter geeste lijken die bang zijn voor een chaos, maar die zich toch hebben gesteld naast de or' rechten in hun la/nden en die er diep v overtuigd zijn dat er iets moet gebeuren. Over enkele dagen vieren wij het kerst feest, het feest van Hem, die zich naast armen en hulpelozen heeft geplaatst. Is het geld dat wij besteden aan kerstbomen en wat er zoal meer wordt gekocht, niet be ter besteed aan .solidaridad'? Er was een bedelaar. La zarus genaamd, vol zwe ren, neergelegd b|j zijn voorportaal. Lukas 16 20. Als een arme' Lazarus is Christus Jezus neergelegd in da kribbe in de stal van Bethlehem. Daarom zullen wij het. kerstfeest vieren. Met hoeveel romantiek men die stal en die kribbe ook mag versieren en op welke wijze wij er een overvloedig feest van maken, het evan gelie zal ons altijd weer her inneren aan de hardheid van dit gebeuren, aan de hard heid, van het leven van hen, die geen dak boven hun hoofd hebben, die als paria's, als uitgestotenen moeten le ven en die nog blij moeten zijn als zij het leven kunnen rekken met wat er afvalt van de tafel van de rijke man. De geboorte in Bethle- hems stal laat ons zien waarmee wij in het evange lie te maken krijgen en waarop wij ons hebben voor te bereiden wanneer wij over een paar dagen hel kerstfeest hopen te vieren. Het gaat. om de komst van Hem, die geen gedaante had dat wij Hem zouden hebben begeerd, ,Hij was veracht er wij hebben hem niet geacht' Hij heeft zich solidair q» welen met de arme Lazaru. Die gelijkenis van d6 rijkt man en de arme Lazarus heeft tegenwoordig een we reldwijde dimensie gekregen. Als een bedelaar, vol zwe ren, liggen de arme landen aan de poort van de rijke en het blijft de vraag of wij, niet. zo zeer weten van wat barmhartigheid. wanneer we eerst zelf rijkelijk verza digd. zijn) maar enig besef hebben van het recht der ar men, een bekend bijbels be grip, maar nog steeds geen bekend begrip in ons me" - schappelijk leven. Er zijn vele tegenstellingen in deze wereld; ouden en jon gen. zieken en gezonden ijelukkiqen en ongehiltkigen Hieraan kunnen wij mensen weinig veranderen. Maat -/au de tegenstelling rijk- arm, kunnen Wij wel na- toen. Het evangelie van vn- kas 16 wil verhinderen dal we er ons als vanzelfspre kend bij zouden neerleggen Het evangelie van Lukas n, de stal, de kribbe en de don ken zal ons in dezelfde rich ting wijzen, tenzij wij em kerstfeest vieren zonder Christus. Maar dan moeten we ons ook niet wijs maken dat het nog een christelijk feest kun zijn.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1969 | | pagina 18