Vlissings weeshuis in 1901
monument voor nageslacht'
LEZERS SCHRIJVEN
Jan Jongschaap
en de nieuwe opmars
■MwBk.
DE VROUW IN
HET AMBT (I)
WEST-IRIAN
Kerk en politiek
Autogids
gratis
Vlissingse
Nutsspaarbank
De VVD en het
industriebeleid
MUZIEKKORPS
MIDDELBURG
- S&MlV
W' /.jtuw;?»,;
aM«on^AN0L
9
BOUW KOSTTE
50.500,-
VLISSINGEN ,Wat de in
richting betreft laat het wei-
te wenschen over, laat ik
sterker spreken, het is een
de monumenten die ons
nageslacht zullen tonen, dat
wat het maken van solide
bouwwerken betreft, onze
bouwmeesters niet bij die on
zer voorvaderen achterstaan.
één woord, het is een ge
bouw waar Vlissingen met
recht trotsch op mag zijn'.
Deze woorden tekende de
verslaggever van de Vlissing-
sche Courant vrijdagmiddag
17 mei 1901 op uit de mond
de toenmalige burge
meester van Vlissingen, jhr.
mr. A. A. van Doorn van
Koudekerke, op de bijeen
komst ter gelegenheid van de
ingebruikname van het Bur
ger Weeshuis aan de Bad
huisstraat te Vlissingen, het
Burger Weeshuis dat binnen
kort onder de slopershamer
zal vallen.
Dezer dagen vond In het stadhuis
Je aanbesteding van de sloop
□laats. Bijna zeventig jaar gele
ien, om precies te zijn op 31
Snuari 1900, werd de aanbeste-
ng voor tie houw gehouden. Dit
iterk werd toen gegund aan de
iannemer L. Raaijmakers te
Wouw, voor de in (lie dagen aan-
lienlijke aanneenisom van 50.500
zuiden. Zoals gebleken kostte de
üonw hem ongeveer vijftien
maanden.
ian de financiële kant van de
zaak besteedde de toenmalige
roorzitter van de regenten van
zat Weeshuis, de heer C. A.
Kalbfleisch, tijdens de bijeen-
Zo.ïist enkele woorden: .Ter be-
ïrijding dier uitgaaf en verdere
tosten, werd door de gemeente
raad een crediet van dertig dui-
zznd gulden toegestaan en wer-
a de verdere Rosten gevonden
in de erflating van den heer L. J.
tan den Berg, overleden te Mid
delburg den 13 september 1895,
groot ongeveer zestien duizend
gulden en de opbrengst van het
lilde Weeshuis'. Ter herinnering
jan de heer Van den Berg werd
n de regentenkamer een 'portret
ran hem geplaatst. Voorts mei-k
is de heer Kalbfleisch op: ,Door
rzrschillende omstandigheden
ras er eenige vertraging in de op-
Isrenng van het gebouw; het be
suur is echter tevreden, heden
lot de officiële ingebruikne
ming te kunnen overgaan'. De
roorzitter bracht lof aan de ar-
thitect van het gebouw, de heer
3l W. Hoigen. In zijn toespraak
je merkte burgemeester Van
Doorn van Koudekerke nog op:
Jk wensch uw voorbeeld te vol
gen en mij ook niet te verdiepen
in al de moeilijkheden en be
waren, die van den aanvang af
te overwinnen waren; slechts dit
ml ik er van zeggen, dat, waar
er zich wel eens verschil van in
zicht tusschen u en het dagelijks
bestuur vpordeed, dit onzerzijds
nimmer voortsproot uit minder
belangstelling voor het onder uw
beheer staande gesticht'.
Oorkonde
k de vestibule van het nieuwe
Burger Weeshuis werd een ge-
ienkstecn geplaatst, niet daarop
K namen van de regenten, re
gentessen, de secretaris-penning
meester, de architect en de aan
nemer. Achter «leze gedenksteen
wrd een loden koker Ingemet
seld met daarin een door de ar
chitect, de heer Hoigen, op per
kament-papier vervaardigde oor
konde. Deze oorkonde (.welke
met recht door ieder bewonderd
werd', meldde de Vlissingsclie
Courant) «leed melding van de
totstandkoming van het nieuwe
gebouw en was getekend door «1e
burgemeester, de gemeente-se-
Burger Weeshuis: hin
De gedenksteen in de hal van het
Burger Weeshuis vermeldt de na
men van de regenten en regen-
cretaris, de regenten en regentes
sen, de architect en de aannemer.
De oorkonde was vergezeld met
een zegel van het weesbestuur
uit de jaren 1767 - 1773, beves
tigd aan een zijden lint in de
kleuren der gemeente. De ge
denksteen en de koker met oor
konde zullen uiteraard tijdig bui
ten bereik van de vernietigende
hamer van de sloper worden ge
bracht. Het Weeshuis in de Bad
huisstraat was overigens noch
het eerste noch het laatste pand
dat door de Vlissingse wezen
werd betrokken. In 1580 werd
voor het eerst de zorg over de
wezen geoördïneerd. Vanaf dat
jaar tot 1633 bevond de zoge
naamde Weesschool zich in de
Bakkersgang. In dat laatste jaar
trok men naar het huidige Betje
Wolffplein, in een gebouw op de
plaats waar zich nu het pandn
van V en D bevindt. De volgende
verhuizing viel in 1809, toen men
het huidige politiebureau betrok
en in 1901 ging men naar de Bad
huisstraat. Het aantal wezen
liep evenwel terug en tenslotte
bleek het enorme gebouw voor
lit doel niet meer exploitabel. In
tessen, van de secretaris-penning
meester, van de architect en van
de aannemer. (Foto PZC)
februari 1921 verhuisde men met
de overgebleven wezen naar de
Coosje Buskenstraat. De laatste
verhuizing bracht de wezen in
het Waaigat, totdat op 1 januari
1967 het Weeshuis werd opgehe
ven.
Het Weeshuis in de Badhuis
straat, dat dus maar twintig jaar
Weeshuis is geweest, kwam in
middels vrij voor andere doelein-
den. Heel wat instanties hebben
er de afgelopen vijftig jaar ge
bruik van gemaakt.. Zo heeft het
Ziekenfonds Walcheren er in ge
zeten, de openbare leeszaal, de
schoolarts, de jeugdbibliotheek
van de openbare leeszaal, diverse
scholen en de kapperstentoon-
s telling. Na de oorlog werd het
tijdelijk gebruikt als politiebu
reau, terwijl ook <le commandant
van de O.D. (Orde Dienst) er in
de tijd kort na de bevrijding zijn
post heeft gehad.
De verwachting is dat het Wees
huis in januari 1970 gesloopt zal
worden. De aanneemsom voor de
sloop zal ongeveer de helft be
dragen van de aanneemsom die
in 1970 gevraagd werd voor de
Met belangstelling en verbazing heb
Ik kennis genomen van ds Van Til's
.genuanceerd neen' tegen de vrouw
in het ambt.
Waarom komt hij er niet regelrecht
voor uit dat hij daar tegen is. Waar
om wordt een uitspraak van de GOS
als maatstaf gesteld Omdat de
zogenaamde bijbelse argumenten het
noe langer hoe minder doen, daar
men ontdekt heeft dat men er zijn
eigen mening inpraatte? Waarom
&>u de uitspraak van de gereformeer
de synode minder doorslaggevend zijn
dan die van de GOS Omdat het
niet goed is, om als pionier de weg
voor nieuw doordenken op kerkelijk
gebied te banen De profeten laten
wel een ander beeld zien.
Moeten we wachten tot de kerkelij
ke heren over het ambt uiteindelijk
eens zijn geworden, dan zullen er nog
wel jaren over heengaan. Kan de
kern zolang wachten Maar wat mij
?et meest verbaasd heeft doen staan,
13 "et feit dat ds Van Til in de huidi
ge situatie de vrouw in het ambt niet
wil. Later, als er wellicht een nood-
^°cstand is ontstaan, kan het mis-
senien wel. Hij ziet in de woorden
van het synodebesluit .voor haar ge-
«gende taalt' een zekere onwaarach
tigheid. Maar is dit naar hij stelt
onwaarachtig De vrouw kan
geen ambtsdrager (ambtsdraagster)
zijn, maar, als de nood aan de man
komt, dannou dan mag de
vrouw wel in het ambt. Ilt dacht dat
het zo was: óf zij kan ambtsdrager
zijn, óf niet. Zegt men het laatste, dan
moet men er ook geen in noodge
vallen bijslepen. Dergelijke handgre-
?en doen mij geloven dat ds Van
'11 ondanks zijn pleidooi voor het
vele andere werk dat de vrouw zou
kunnen doen haar toch als .stop
lap' wenst te gebruiken. Ik meen
dat elke ambtsdrager hiertegen moet
protesteren.
Tot slot nog iets over de opmerking,
dat de vrouwelijke burgemeesters
niet zoveel aan de samenleving heb
ben veranderd. Ik dacht dat het er in
de eerste plaats om ging, dat de per
soon met de juiste capaciteiten op
de juiste plaats kwam te staan. Dat
geldt ook voor het burgerambt
Vrouw of man, dat doet er niet toe,
als de persoon maar bekwaam is.
Ten tweede dacht ik dat als men
een raadsvergadering, voorgezeten
door een vrouw, bijwoont, zal merken
dat er accenten anders vallen dan
wanneer een man presideert. Ten
derde moet ik, als kerkeraadslid, zeg
gen dat de enkele vrouwen die in
onze Goese hervormde kerkeraad
zitten, vaak waardevolle adviezen
hebben gegeven, waaraan wij man
nen niet gedacht zouden hebben. Ten
slotte, het gesol doet het hem niet.
In de wereldgeschiedenis en in de
geschiedenis van de kerk zijn het
vaak enkelingen geweest, die grote
veranderingen hebben bewerkstelligd:
Luther, Rousseau, Harriet Beecher.
Stowe, Florence Nightingale. Het
W®DAG 6 DECEMBER 1969 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
DE VROUW IN
HET AMBT (II)
Het artikel in de PZC van zaterdag
29 november jl.. Onder de rubriek
,Kerk en Maatschappij' betreffende
de mening van ds Van Til omtrent
de kwestie ,de vrouw in het ambt"
geeft mij de aanleiding tot het ma
ken van de volgende opmerkingen.
Als vrouwelijk lid van de gerefor
meerde kerk van Middelburg ben ik
blij, dat de synode alle ambten in deze
kerk in principe heeft opengesteld
voor de vrouw en hiermee niet heeft
gewacht tot zich .noodsituaties' (zie
het artikel) voordoen. Te lang zijn
in dit opzicht mi de gaven die hier
toe ook bij vrouwelijke kerkleden en
theologen aanwezig waren (zijn
ongebruikt gelaten. Het lijkt mij on
aanvaardbaar, dat, waar de vrouw
in het overige maatschappelijke le
ven alle mogelijke posities kan bekle
den, zij in de kerk, ondanks eenzelf
de opleiding en geschiktheid als haar
mannelijke geloofsgenoten, louter om
het feit, dat zij vrouw is, van be
paalde ambten wordt uitgesloten.
Deze discriminatie van de vrouw in
de kerk moge dan gefundeerd wor
den op bijbelse gronden, mi is het
denken over de vrouw zodanig ge-
volutioneerd, dat daaraan ook in de
kerk niet valt te ontkomen.
De pretentie het beter te willen doen
(zie in het artikel de opmerking
betreffende de burgemeesters) is
hieraan vreemd. Wel is het, juist in
de huidige samenleving, noodzakelijk
alle voorhanden zijnde capaciteiten te
benutten, ongeacht of deze toebeho
ren aan een man dan wel aan een
vrouw.
W. F. Kooijman-De Jager
Middelbur
Minister Luns heeft voor de VN de
zaak West-Irian maar gemakkelijk
afgehandeld- Hij heeft het Neder
landse volk geblameerd door zijn uit
spraak: West-Irian had beter onder
ons bewind kunnen blijven, totdat ze
zelf zover waren ontwikkeld om het
stuur in eigen handen te nemen, niet
eerder. Hetzelfde gold ook voor In
donesië. Dat was de bedoeling van
wjjlen koningin Wilhelmina: Indië
vrij, maar alleen dan wanneer het
hiervoor volkomen rijp was. Dus ge-
lijdelijke opbouw, dan hadden er geen
moordpartijen plaats gehad, zoals nu
gebeurd is. De VN heeft al vele bok
ken geschoten, het zal niet de laat
ste zijn. Onze marine had de aanval
van Soekarno met zijn prauwen wel
afgeslagen. Onze regering had de
VN moeten weerstaan. Ze hadden de
dapperheid van De Ruvter moeten
hebben.
J. Soeteus,
Rotterdam, Schiekade 35.
Volgens de heer Kleinepier kunnen
kerk en politiek niet samengaan. De
heer Schipper is het daar niet mee
eens. De 'neer Camphens op zijn
beurt, zit blijkbaar in hetzelfde
schuitje als de heer Kleinepier. Vol
gens mij kan een kerk het zonder
oolitiek niet. Wat is de kerk waarde
heren? Wat doet een naam ertoe?
Kerk en politiek: ook op de kansel,
daar ben ik vóór. Het één hangt aan
het ander. De predikant heeft ook de
plicht voor koningin en overheid te
bidden. Oók voor president Xixon
van Amerika, dat de vrede in Viet
nam spoedig kome. Ook dus voor
Biafra. voor de mensen die honger
Ijjden. Voorts dient de predikant een
collecte met gloed aan te bevelen,
opdat de gelovigen naar vermogen
zoveel mogelijk geven. Een gelovige
heeft geen sterveling nodig op aarde
om geleerd te worden, beweert de
heer Camphens. want die is van
Gods Geest zelf geleerd. Dat is slecht
verteerbare kost. meneer Camphens.
Ik ben alleen huiverig of zo iemand
de Gee3t Gods zal blijven behouden.
Wat de NAVO betreft: laat het zo
maar blijven. Ik geloof, dat het wes
ten de NAVO wel nodig zal hebben
al3 de tijd komen moet voor alle po
litieke verwikkelingen ln het oosten
klaar zullen zijn.
J. Koppejan,
Zoutelande.
Jan -Jongschaap (37) expo
seert schilderyen en gou
aches ter gelegenheid van het
125-jarig bestaan van de Zierik-
zeesche Nieuwsbode, het blad
waar hij al dertien jaar als re
dacteur aan verbonden is. Een
beetje een jubileumtentoon
stelling dus en dat ligt dan niet
zozeer aan de Nieuwsbode als
wel aan Jongschaap die opnieuw
op weg schijnt naar een duide
lijk punt in zijn ontwikkeling
als beeldend kunstenaar.
Er kon de laatste jaren in de
provincie met enige weemoed ge
sproken worden over ,de oude
longschaap' of .Jongschaap, die
men miste' en dat is niet zo ver
wonderlijk. Bij de enkele gele
genheden dat de Zeeuwse kun
stenaars zich expositiegewij3 ma
nifesteerden werden de toppun
ten onder anderen en met name
ioor Jongschaap gezet. Velen zal
zijn wat grotere werk uit die
tijd zijn bijgebleven, ruig werk
m de zm van haast mateloos ex
pressief. uitbarsting op uitba*
sting in het ritme van de roffe
bijzonder boeiend werk dat d
beschouwer het vergeten bepaald
niet vergemakkelijkte. Bij dat a'
kwam dan Jongschaaps verfijn
de palet, warme aardse kleuren,
bruinen en grijzen, met zoveel
gevoel voor ritme in de expressie
van het doek opgenomen, dat
zeggen dat Jongschaap ,een ta
lent is dat gevolgd dient te wor
den' werkelijk al het minste was.
Jongschaap heeft dat volgen voor
wie hem lief had niet gemakke
lijk gemaakt. Vrij plotseling was
hij weg, al min of meer verge
ten in een kleine provincie nog
wel waar men, als het waar is
dat kunst eten eu drinken is,
voortdurend scheel ziet van de
honger.
We kunnen ons wel voorstellen
dat Jongschaap toen ieder hem
zo zoetjesaan ging kennen in zijn
werk, van dat werk afwilde en
naar een andere uitweg zocht.
Het betekende nochtans een be
trekkelijke stilstand, een periode
die al zeer weinig heeft opgele
verd en wat er dan nog te mel
den viel bleef onvermeld. Zo plot
seling en stil als zijn afmars, is
zijn hernieuwde opmars ge
komen. Deze zomer zagen we in
het Zeeuws Museum weer enke
le nieuwe doeken en even la
ter op de laat ons maar zeg-
fen .zomersalon' van de Kunst-
ring kregen we daarvan een
stevig gekrompen reprise. Over
de expositie in het Zeeusvs Mu
seum hebben we om allerlei re
denen mets gezegd. Een daarvan
was dat de combinatie van kun
stenaars en hun werk, die vaak
niet op volledige instemming van
de deelnemers mag rekenen, in
het geval Jongschaap wel zeer
ongelukkig was. Men doet er in
het algemeen natuurlijk beter
san de kunstenaars zelf te laten
bepalen met wie en wat men sa
men wil exposeren. Een samen
gaan naar de geest lijkt dan
althans beter gewaarborgd. Maar
dit slechts terzijde.
Jan Jongschaap geeft in Zie-
rikzee nu een heel wat dui
delijker beeld van wat hij in de
laatste twee jaar heeft gedaan als
op de beide Walcherse tentoon
stellingen. Hij heeft er bij
Lakenman en Ochtman ook
meer en betere ruimte voor ge
vonden. Al onmiddellijk valt op
dat Jongschaap wat aan zijn
kleuren heeft gedaan. De Intens
warme kleuren ontbreken af en
:oe en zijn vervangen door een
bont en nogal uitgelaten coloriet
dat ons ook al vanwege de
wat vervlakkende werking van
de acrylverf niet overal als
een stap vooruit aandoet. De ge
ladenheid is inderdaad een uitge
latenheid geworden, is lang
zaam vervloeid om ln een wat
profaner kleedje een nieuwe weg
naar boven te zoeken. Bij de
,oude Jongschaap' kregen we al
tijd onmiskenbare reminiscenties
aan muziek. (We hoorden on
langs dat Jongschaap een voor
treffelijk musicus schijnt te
Compositie met figuren', 4
zijn). Ook bij de .nieuwe Jong
schaap' al is het ondeugdelijk
deze gescheiden presentatie als
een strikte scheiding op te vat
ten; dat kan natuurlijk nóóit
bij de nieuwe Jongschaap dus
komt datzelfde beeld terug. Het
wat heftiger kleurgebruik past
?r volkomen in en dat zou er op
kunnen duiden dat Jongschaap
toch wel binnen zichzelf bezig is.
Deze kritiek die voortkomt uit
het zich niet geheel behaaglijk
voelen brj het uitgebreider palet
waar ons inziens heel wat warm
te aan is geofferd, geldt echter
maar eijkele doeken.
De expositie levert zoveel fij
ne nieuwigheden op dat het
onzinnig zou zijn blarrend en
met gebogen hoofd bij juist deze
werken te blijven zitten. In
.Groep' (2) weet Jongschaap zijn
kleuren namelijk zo goed zittend
te gebruiken dat zo'n klein werk
je eigenlijk al lang groot gewor
den is. De speciale functie van
het rood in de figuratie die door
dit werk loopt, geeft er extra di-
•nensie aan. In .Compositie met
figuren' groeien de figuren
prachtig vanuit de achtergrond
in in .Schilderij' (5) gaat Jong
schaap al iets terug naar de
warmtekant. Zijn .Tekens op
het grote land', een krachtig
breed geschilderd paneel zou het
wat on3 betreft zonder die al te
nadrukkelijke geel-rode opzetten
neel wat beter hebben ge
daan dan het nu al doet. Het
Dlijft ondanks dat bezwaar een
boeiend ritmisch gebeuren dat
ets, zo niet vee). -.Mn comoositie-
:echniek verraadt. In .Improvisa
tie' (18) vin«it men verrassend
veel terug van de .oude' Jong
schaap en in de volgorde blij
vend de nummers 19 en 20
.Grafisch geordend' en .Sprook
jesboom' mag men om hun zeer
bijzondere poëzie niet voorbijgaan.
Over ,De kleine sprong" (15i heb
ben we al eerder gezegd dat
spanning en kleur in samenspel
een zeer geslaagd doek opleveren
en dan tot slot van deze wat
kaleidoscopische aanduidingen
onze voorkeur, de drie gouaches
.Concertino', .Vuurdans' en
.Landschappelijk' (9,10, 11) en
het ragfijne ,Ero-rama' (16).
Warme kleuren, een fraai spel
binnen een bekend kader, een
spanningsveld dat la gegroeid.
Jongschaap is terug.
De tentoonstelling wordt ge
speeld in een kleine, goed door
lichte ruimte in het achtergedeel
te van de Zierikzeese Nieuwsbo
de aan het Jannewekken. Jong
schaap heeft bij de inrichting ge
bruik kunnen maken van toe
lichtend materiaal, als foto's en
krantenwerk. De expositie is bo
vendien zo gebouwd dat men
minstens twee keer ,rond' moet
wil men de hele zaak bekijken.
Wie een eerste indruk wil krij
gen van wat Jongschaap nu doet,
heeft die twee omgangen nodig.
Wie wil weten of benaderen wie
Jongschaap nu werkelijk is, mag
het gerust nog eens overdoen. De
tentoonstelling kan het verdra
gen.
AND Ré OOSTHOEK
Tekens op het grote land', fi
IN JANUARI ONDER SLOPERSHAMER
bij elke Chevron pomp.
Futurum afzuigkap met uniek,
gepatenteerd afzuigsysteem en
luchtgordijn
De enige afzuigkap met
een capaciteit van 440 ra5 per uur
bezoekt onze showroom -
LOUWERSE&
DE PRIESTER N.V.
Middelhuis: Vlissingse Singel 16
Telefoon (011 80» - 5055
Breda :CioaIdiik58,Tal (016001-23744
BON ie zenden aan bovenstaand
adres in gesloten enveloppe met
25 ct postzegel. Gaarne ontvang
ik folder over Futurum Afzuigkap
Naam:
Straat:
Plaats
Bij de Vlissingse Nutsspaarbank werd in
de maand november ingelegd een be
drag van 5.512.593,55 en terugetaald
5,520.051.61. Het tegoed daalde met
f 7.458,06 tot 69.528.860.54.
De cijfers voor de verschillende kantoren
zijn: hoofdkantoor (incl. bijkantoren Bo-
nedijkestraat en Paauwenburg)inleg
3.238.014,08, terugbetaling: een bedrag
van 3.363.879,84, tegoed: 41.941.213,94;
Souburg: Inleg: 504.886,87, terugbeta
ling: ƒ461.754,29; tegoed: ƒ5.619.259,39;
Goes: inleg: 1.111.298,68, terugbetaling:
1.043.206,11, tegoed: ƒ14.219.496,46;
Wolphaartsdijk: inleg: 182.055,99, te
rugbetaling, 208.750,42, tegoed: een be
drag van: ƒ2.505.159,72; Noord-Beve
land: inleg: 14.438,27, terugbetaling:
ƒ15.421,52, tegoed: ƒ389.258,33; Kapeile:
inleg: 79.396,68, terugbetaling, een be
drag van: 11S.202,05, tegoed een be
drag van ƒ1.145.300,10; Axel: inleg:
48.192,40. terugbetaling: 40.839,05,
tegoed 547J.66.28; Terneuzen: inleg:
ƒ333.360,58, terugbetaling: ƒ267.998,33,
tegoed: 2.979.356,32.
zijn allemaal namen die evenzoveel
bewijzen zijn van deze stéliing.
A. P. Cornet.
Goes.
Op een discussieavond van de VVD
in Nieuwdorp, in verband met de te
houden gemeenteraadsverkiezingen,
is scherpe kritiek geleverd op het
tot nu gevoerde industriebeleid, zo
lezen we in de PZC van 27-11-'69.
Naar de mening van de inleider, de
heer A. Jager, is industrie noodzake
lijk, maar met name de vestiging
van Pechiney deed de inleider zich
afvragen of hier nog wel sprake was
van beleid, uiteraard in verband met
luchtverontreiniging. Verder lezen we
dat de vergadering van mening was
dat het provinciaal beleid heeft ge
faald.
Het is blijkbaar mode geworden in
dit gewest dat men kritiek heeft op
de industriële ontwikkeling. Dat is
ook helemaal niet erg. Erger is het
echter wanneer dit op een dergelijke
manier gedaan wordt door iemand
die in de komende jaren mede het
beleid moet bepalen van de gemeen
te Nieuw-Borsele, Wanneer men voor
een nieuw gebied als het Sloe stelt:
wel industrie, maar niet die bedrijven
die er nu zijn zonder één enkel al
ternatief te noemen in de vorm van
bedrijven die zich in dit beginstadium
wel hadden kunnen vestigen, is men
irreël. Toen het Sloegebied voor in
dustrievestiging gereed was gemaakt,
leek dit een doodgeboren kind. Indus
trieën vestigen zich van natura een
maal liever in bestaande industriële
agglomeraties dan in nieuwe gebie
den. De allereerste potentiële gega
digden zal men dan ook moeten zoe
ken onder de grote bedrijven met een
hoge progressiefactor en dat zijn nu
eenmaal niet de schoonste. Het ge
tuigt dan ook van weinig werkelijk
heidszin de vestigingen van een Pe
chiney te gaan veroordelen op be-
leidsgronden. Het ware beter ge
weest, dat men zich had beziggehou
den met hen die zich in de toekomst
nog zullen vestigen.
J. Traas
Ring 23
Nieuwdorp.
Teruggekeerd in onze goede provin
cie, na een vijftigjarige afwezigheid,
las ik dezer dagen het trieste verhaal
van de neergang van het eertijds zo
befaamde Middelburgse muziek
korps. waaraan vooral de ouderen
onder ons zulke goede herinneringen
zullen hebben.
Is het niet een beetje beschamend
voor Middelburg het zover hebben la
ten komen, dat dit eens zo uitsteken
de harmoniekorps nu een kwijnend
bestaan leidt met een minimum aan
leden, niettegenstaande het feit, dat
er thans zo'n goede opleidingsmoge
lijkheid bestaat voor blazers?
Als er in een kleine plaats als Kloe-
tinge een voortreffelijk koperensem
ble kan bestaan, zou er dan in Mid
delburg geen plaats zijn voor een
vernieuwd en jong harmonieorkest
Kom. Middelburgers, richt een ver
eniging op van vrienden van het
Middelburgs muziekkorps. Steun dit
korps met zijn oude faam moreel en
financieel en treedt toe als werkend
lidl
W. L. Burrink
Domburg.
