GITAAR BETEKENT ALLES
VOOR EDDY CHRISTIANI
PANDA EN HET TOVERRECEPT
BELGIË-NED.
rtv en kunst
v
de
pseudo-echtgenole
18 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT WOENSDAG 12 NOVEMBER 1969 #0£N
(Van onze rtv-redactie)
AMSTERDAM (GPDJ Een brok
jeugdsentiment van jewelste, de eers
te die lil Europa elektrisch gitaar
speelde, de eerste Nederlander die een
gouden plaat ontving, schepper van
onverwoestbare melodieën aJs ,Ouwe
taaie' en .Zonnig Madeira', die van
daag de dag nog gezongen worden, de
meest geïmiteerde zanger-gilarist
van na de oorlog en nog "steeds ook
actief componist en muzikant: ziedaar
in een paar grove halen neergezet de
figuur van Eddy Christianï. Dezer
«lagen is er van hem weer een nieuw
singletje verschenen en deze week
verschijnt er een boek over hem, ge
schreven door Herman Pieter de
Boer: ,Het stond in de sterren.'
Een wat nerveuze, zeer goed gecon
serveerde man van rond de vijftig is
hij. Samen met zijn nog jonge vrouw
Henny bewoont hij een" lief huisje in
een rijtje aan een rustig laantje in
Amstelveen. Waar komt die wat
merkwaardige titel van zijn boek
vandaan? ,Dat komt zo. Toen ik 12
was, gaf mijn moeder me op een dag
een gulden en stuurde me "naar een
waarzegger. Ene meneer Spee in Am
sterdam, in de Helmersstraat. Die
meneer Spee voorspelde mij vreemde
dingen. Ik zou een grote carrière gaan
maken in de muziek, op een zessna-
rig instrument. Enfin, hij vertelde
me nog veel meer, maar ik begreep
er geen snars van. Ik ben naar huis
gegaan en zei tegen mijn moeder:
,Nou, da's zonde van dat geld. Die
Eiek is weggesmeten.' Mijn moeder
eeft alles precies opgeschreven wat
meneer Spee gezegd had en dat brief
je heeft ze altijd goed bewaard, Twee
jaar later kreeg ik voor mijn verjaar
dag een gitaar. En daarmee is alles
begonnen. Ik heb nog vaak aan dhr.
Spee teruggedacht. Hij heeft woord
voor woord gelijkgekregen. Typisch
hè 7'
Carrière
,Ik vertel In dit boek hoe je carrière
maakt in het vak van de amuse
mentsmuziek. De mensen hebben er
geen notie van. Ze horen van men
sen die het van chauffeur of glazen
wasser tot zanger brengen, en het
lijkt allemaal een simpele zaak.
maar wat er voor nodig is om je
simpelweg staande te houden in dit
wereldje, laat staan wat het een
moeite kost om, als je eenmaal een
goede plaats hebt, die te kunnen
handhaven, ze hebben er geen idee
van. Dit is nu eens de andere kant
van de medaille. Het verhaal begint
in 1918 en als ik dan 1918 zie staan,
dan krijg ik ineens zo'n wonder
lijk gevoel. Ik voel me dan aan de
ene kant de oudste gitarist van de
wereld. Maar aan de andere kant:
het ligt nog zo dichtbij, zeker de
tijd van na de tweede wereldoorlog.
Want wat is er wezenlijk gebeurd?
Die paar nieuwe auto's, een paar fij
ne oudejaarsavonden, een paar heer
lijke vakanties? Je hebt alles zien
veranderen, maar ook weer niets.
Waar is die tijd gebleven. Als je nu
al herinneringen kunt ophalen uit
1918, betekent dat dan dat je nu aan
het eind van je carrière staat Ik
denk zelf van niet, volgens mij sta
ik er nog middenin. Wat wel over
is, is die romantiek die vroeger bij
het vak hoorde. Vroeger was een
plaat maken een gebeurtenis. Een
plaat draaien trouwens ook. Dat
ging gepaard met een heel ritueel.
Als je bekend was, wilden de men
sen je van dichtbij zien. Ze wilden
je aanraken. Da's over. Gelukkig.
Platen maken, voor de tv of voor
de radio komen, zegt de mensen
weinig meer'.
Een vak-hoogtepunt uit zijn carriè
re: ,mijn eerste elektrische gitaar.
Ik was de eerste ermee in heel
Europa. En dat was wat in die
tijd, De microfoons waren nog be
droevend: voor je mond een vreem
de toeter, voor de gitaar een oude
koolmicrofoon, enorme dingen waar
je helemaal achter schuil ging.
Niemand geloofde toen nog in de gi
taar. Je moest er altijd bij zingen,
want een gitaar alleen vonden ze
maar armoe. Vijfhonder gulden kost
te dat ding me. Een kapitaal voor
toen. He weet nog goed: hij was 12
watt. Als je dan rekend dat ze
tegenwoordig wel drie tot vierhon
derd watt zijn... ik heb in het be
gin wel meegemaakt dat een ober
naar je toe kwam en vroeg of je dat
ding niet wat zachter kon zetten,
omdat de mensen anders niet met
elkaar konden praten... Vandaag de
dag is de gitaar helemaal geaccep
teerd. Alleen in Nederland al heb
ben we zo'n 400.000 actieve gitaar
beoefenaars. Wat niet wegneemt dat
gitaar een verrekte moeilijk instru
ment is. Iedere dag studeer ik een
kleine twee uur; je moet wél wil je
bij de top blijven. Maar vergeet niet,
van al die honderdduizenden rijn er
maar een paar. die de zaak draaien
de houden. Het zijn altijd weer de
zelfden op wie Hilversum een be
roep doet een verschijnsel wat je
trouwens ook bij de blazers en bij
de slagwerkers ziet'.
Hoeveel heeft Eddy Ohristiani van
zijn leven al geschreven en ge-
Woensdag 12 november komt Eddy
Christiani's boek jHet stond in de
sterren' op de markt. Op de foto:
links Eddy Christianï met zijn ghost-
'vriter Herman Pieter de Boer (r).
,Veel. dat was het enige wat ik wist.
Tot ik onlangs een telefoontje kreeg
van een oude fan, die al mijn gitaar-
soli op de band heeft. Een leraar Ne
derlands is 'ie. Daar ritten soli bij,
die ik met de beste wil van de we
reld niet meer terugken. Verder heb
ik tussen de 350 en 400 zangplaten
gemaakt. Ik heb ze bij lange na niet.
Soms zie je ze wel eens liggen op het
Waterlooplein. Voor twee kwartjes.
Het is me al een keer overkomen,
dat als ik er een wilde kopen, de
koopman tegen me zei: ,nee man,
neem deze nou, da's Benjamino Gigli,
die kost wel twee kwartjes meer,
maar da's tenminste een echte zan
ger'. Nou ja, misschien heeft 'ie ge
lijk. Ik ben altijd meer gitarist dan
zanger geweest in mijn hart. Acht
jaar geleden ben ik dan ook met zin
gen opgehouden, op een enkele uit
zondering na. He kan nou toch moei
lijk nog liedjes staan zingen over
mijn eerste meisje en mijn eerste
zoen. Dan sta je toch voor aap'.
Zijn populariteit is, vooral na de
tweede wereldoorlog, enorm geweest.
Hij was jaar na jaar Nederlands po
pulairste zanger. Hij was het idool
van duizenden, oma's stuurden hem
zelfgebreide sokken, boeren kievitsei
eren en meisjes naaktfoto's of, bij
de wat decentere types, boekenleg
gers. Zijn foto stond op kauwgum
plaatjes en op damesrokjes. Vijf ja
ren achtereen won hij de eerste prijs
in een muriekpoll van ,Tuney Tunes'.
.Ik heb die populariteit nooit hele
maal begrepen', zegt hij. ,Het klinkt
gek, maar ik ben me er al die tijd
ook nauwelijks van bewust geweest
Het was alleen een uitdaging voor
me om het nog beter te doen. Jackey
Buiterman, Han Dunk en ik, we heb
ben met z'n drieën geprobeerd na de
oorlog het Nederlandse lied uit het
slop te halen. In onze tijd na de
tweede wereldoorlog waren we ver
rekt modern, ik zelf vond harmo
nieën uit waar anderen toen nog van
stonden te rillen. We hebben meer
geëxporteerd dan wie ook. Niets
is passé, alles komt terug.
,Ik ben geen smartlappenkoning, zo
als iemand, me onlangs eens aan
wreef. Van alle achthonderd nummers
die ik geschreven of gezongen heb,
zaten er maar twee smartlappen bij
opzettelijk als geintje gemaakt
maar dat ontging de mensen.
Ik doe mijn uiterste best om op
mijn terrein de mensen het beste
voor te zetten, maar ik pretendeer
niet de mensen op een hoog niveau
te brengen; ik wil ze alleen ontspan
nen op een verantwoorde manier'.
Een na een korte pauze: ,De gitaar,
dat is toch het instrument voor mij.
Ik heb uitsluitend gitaarplaten. Van
klassiek (Julian Bream) en Segovia
tot aan heel modern (Jimmy Hen-
drix). Big bands daar luister ik prak
tisch niet naar. Zang ook niet. Een
gitaar is zo boeiend. Laat tweehon
derd gitaristen eenzelfde stuk spe
len en je krijgt tweehonderd andere
stukken. Laat tweehonderd pianisten
een stuk van Chopin spelen en het
blijft een stuk van Chopin. Een gi
taar heeft niets mechanisch en wat je
er uithaalt ligt aan je eigen smaak,
aan j'e eigen krakter en aan je eigen
instelling. Paganini noemde de gi
taar de .koning der instrumenten".
Ik neem hem zelfs mee met vakanties
Noem het overdreven, die liefde voor
de gitaar, maar laat mij ook een
obsessie hebben. Het is trouwens
m(jn enige..—'
NEDERLAND-1
Ieren kogel en alles wat daarmee te maken zou kunnen
hebben.
22.-05 uur:
(HIRO) WIJ EUROPEANEN
22.10 uur:
EURO-MAGAZINE
22.25 iur:
(NOS) JOURNAAL
22.30 uur:
(TELEAC) LEVENDE FILOSOFIE, LES 6
WOENSDAG 12 NOVEMBER
11.10 uur:
(NOS-NOT) DE SOWJET-UNIE
11.35 uur:
WALTER EN CONNIE
17.00 uur:
(VARA) KOM ER 'S KIJKEN
Gevarieerd programma voor de kinderen.
18.50 uur:
(NOS) DE FABELTJESKRANT
19.00 uur:
(NOS) JOURNAAL
19.07 uur:
SCALA
19.31 uur:
CV K-IKOR-KRO-REK) KENMERK
20.00 uur:
(NOS) JOURNAAL
20.20 uur:
CPN-UTTZENDING
20.30 iur:
(NOS) UITZENDING SOCUTERA
20.35 uur:
LA ROSSA
Speelfilm.
22.10 uur:
PERSOONLIJK
Mensen in het nieuwes krijgen een spervuur van vra
gen te doorstaan.
22.35 uur:
(NOS) JOURNAAL
NEDERLAND-2
18.50 uur:
(NOS) DE FABELTJESKRANT
19.00 uur:
(NOS) JOURNAAL
19.03 uur:
MIDWEEK
Jeugdprogramma.
20.00 uur:
(NOS) JOURNAAL
20.20 uur:
(VARA) HADIMASSA (KLEUR)
Actualiteiten, vermengd met veel satire.
21.00 uur:
DIT IS HET BEGIN
Programma waarin vooral niet wordt gesproken over de
16.30 uur:
SCHOOLTELEVISIE
17.30 uur:
JEVANJONG
O. m. de 2e aflevering van het Jeugdfeudlleton Fabian
van Fallada.
19.30 uur:
ZANDMANNETJE
11.35 uur:
OPENBAAR KUNSTBEZIT
19.45 uur:
HIER SPREEKT MEN NEDERLANDS
19.50 uur:
ZOEKLICHT
19.55 uur:
MEDEDELINGEN
20.00 uur:
NIEUWS
20.25 uur::
DORIS DAY-SHOW
20e aflevering: Blauwe ogen.
20.50 uur:
PANORAMA
21.35 uur:
DEBAT
22.20 uur:
NIEUWS
BELGIÊ-FRANS
16.55 Nieuws; 17.00 Feu vert; 18.30 Bibliothèque; 19.00
A votre service; 19.25 Voor de kleuters; 19.30 Une fem
me a aimer (17); 20.00 Journaal; 20.30 Aujourd'hui;
22.00 Korte films; 22.50 Journaal.
FRANKRIJK-RIJSSEL
1.2.30 Midi-magazine; 13.00 Journaal; 13.15 Midi-maga-
zine (vervolg); 13.30-13.35 Beursberichten; 14.03-14.23
Schooltelevisie; 15.30-18.00 Schooltelevisie; 18.15
Nieuws; 18.20 Schmiblic; 18.35 Actualiteitenprogram
ma; 18.55 Kiri de clown (13 en laatste); 19.00 Regiona
le actualiteiten; 19.20 Mededelingen; 19.25 Café du
Square (8); 19.40 Mededelingen; 19.45 Journaal; 20.15
Mededelingen; 20.20 La piste aux étoiles; 21.15 Eureka;
22.05 Des agents trés spéciaux (6); 22.55-23.10 Jour
naal.
WOENSDAG 13 NOVEMBER
Middag:
12.25 Stereo: Metropole orkest: amu
sementsmuziek. 12.54 Voor het plat
teland. 13.00 Nieuws. 13.11 Actua
liteiten. 13.25 Stereo: Uit eigen huis:
Studio-opnamen exclusief gemaakt
voor de VARA. 13.45 Gesproken por
tret. 14.00 Licht gevarieerd platen-
programma. 14.40 Stereo: De zaak
Kolen-Betje, hoorspel. 15.15 In de
Toonzaal: moderne muziek voor de
jeugd. 16.00 Nieuws. 16.02 Sociëteit:
Zestig minuten voor boven de zestig.
NOS: 17.02 Onder de groene linde:
oude liedjes. VARA: 17.20 Stereo:
Mezzo-sopraan en piano: moderne lie
deren. 17.55 Mededelingen.
Avond:
1S.00 Nieuws. 18.11 Actualiteiten.
18.20 Uitzending van de Pacifistisch
Socialistische Partij. VARA: 18.30
Stereo: Klink Klaar, zonder nonsens.
19.30 Nieuws. 19.35 Buitenlands
weekoverzicht. 19.45 Stereo: Licht
instrumentaal en vocaal ensemble
met zangsolist. 20.10 Lichte gram-
mofoonmuziek. 20.25 Plaats Gevon
den: regionaal gevarieerd program
ma. 21.15 Vragenvuur. 21.35 Stereo:
Melodieën Expres. 22.00 Boekbespre
king. 22.30 Nieuws. 22.38 Medede
lingen. 22.43 Actualiteiten. 22.55 Ste
reo: Serenade: moderne kamermu
ziek (opn). 23.55-24.00 Nieuws.
DONDERDAG
Morgen:
AVRO: 7.00 Nieuws. 7.10 Ochtend
gymnastiek. 7.20 Stereo: Lichte
grammofoonmuziek. 8.00 Nieuws.
8.11 Radiojournaal. 8.20 Stereo: Lich
te grammofoonmuziek. (8.30-8.33 De
groenteman). 8.50 Morgenwijding.
9.00 Stereo: Klankjuwelen (gr.). 9.35
Waterstanden. 9.40 Schoolradio. 10.00
Voor de kleuters. 10.10 Arbreidsvita-
minen (gr). (11.00-11.02 Nieuws).
11.30 Rondom 12: programma voor
de vrouw. (11.55 Beursberichten).
raars. 16.00 Nieuws. 16.02 Voor de
jeugd. 17.00 Twien-Popradio voor
t(w)ieners. 17.50 Overheidsvoorlicli-
zaken en volksgezondheid met korte
informatie over de sociale verzekerin
gen. Redactie: Claude Belloni en
Herman van der Hoeven.
Avond
18.00 Country en western rubriek.
18.30 Nieuws. 18.41 Actualiteiten.
NOS: 19.00 Openbaar kunstbezit. Or
de van Vrijmetselaren: 19.10 Hoe
menselijk zijn wij?, lezing. NOS:
19.20 De kerk van de Nazarener,
lering. 19.35 Geen onderdaan maar
burger: een reeks uitzendingen over
de staatkundige vorming van de
Nederlander. 19.50 Programma voor
blinden en slechtzienden. 20.00 Ope
ning wervingscampagne Openbaar
Kunstbezit. 20.05 Lichte grammo
foonmuziek. 20.55 Reportage voet
balwedstrijden Europa Cup I en
II: AC Milan - Feyenoord en Roma
- PSV; 22.45 Nieuws. 22.53 Parle-
mentsoverzicht. 23.00 Stereo: X. een
sprong in het duister- 23.55-24.00
Nieuws.
DONDERDAG
Morgen
KRO: 7.00 Nieuws. 7.10 Het levende
svoord. 7.15 Stereo: Badinerie: klas
sieke en moderne muziek (,GR(.
(7.30 Nieuws; 7.32 Actualiteiten;
7.50 Overweging; 8.00 Nieuws). 8.30
Nieuws. 8.32 Vor de huisvrouw.
(9.00-9.10 Gymnastiek voor de huis
vrouw) NOS: 10.00 Wat heeft dat
kind pedagogische lezing. 10.20 Ste
reo: Muziek uit de Barok (opn).
KRO: 11.00 Nieuws. 11.02 Voor de
zieken. 11.55 Mededelingen.
WOENSDAG
Middag;
(12.00 Nieuws.) AVRO: 13.00
Nieuws. 13.03 Radiojournaal. 13.06
WOENSDAG
Middag:
KRO: 12.00 Van twaalf tot twee,
gevarieerd programma. (12,22 Wij
van het land: 12.26 Mededelingen t.
b.v. land- en tuinbouw; 12.30 Nieuws;
12.41 Actualiteiten; 13.00 Raden
maar....; 13.15 Ondernemend.)
NCRV: 14.00 Stereo: klassieke or
kestmuziek (gr). 15.00 In 't zilver:
een programma voor oudere luiste-
arbeidsvitaminen: populair ver-
zoelcplatenprogramma. 16.00 Nieuws.
16.03 Gimmick: licht platenprogram-
ma. 17.00 Nieuws. 17.02 Radiojour
naal. 17.05-18.00 Toppoppology: pop
en countrymuziek.
DONDERDAG
Morgen:
NCRV: 9.00 Nieuws. 9.02 Terug van
weggeweest: muziek van toen voor
luisteraars van nu. 9.30 Zzzzoef
licht instrumentaal programma. 10 u
Nieuws. 10.03 Muziek bij de koffie.
(11.00 Nieuws).
(ADVERTENTIE)
Ne'
10NDI
IMP."1
y. op
i'. var
Bnl
s S®
öyroi
llOO.O'
isals
iet 23
>'»rw
ll!55(
(1370;
imSI.
iYst-I
M
De grote Larousse'
komt met editie
in het Nederlands
DEN HAAG (GPD) De bekende
Franse uitgeverij van naslagwerken,
Societé Anonyme Larousse te Parijs,
gaat een encyclopedie in de Nederland-
taal uitgeven. De vijfentwintig delen,
die dit naslagwerd zal omvatten, zullst
tussen 1970 en 1977 verschijnen.
Het eerste deel van de .grote Larousa
encyclopedie', die bestemd is voor Ne
derland en het Nederlandse taalgebijj
in België, zal in de herfst van het vol
gend jaar van de persen komen.
Uitgangspunt voor deze nieuwe Neder
landse encyclopedie is de Franse
ency
AltNÏ
nsclio
poots
in Ei
(uizet
«rkr
i.O.OOO
Dit he
clopadie van Larousse. De teksten daar- öer
van worden voor Nederland en Belgi|§*a
herschreven en bewerkt, terwijl een gn> sitie
te verscheidenheid van nieuwe artikels 1
wordt opgenomen. De uitgeverij Heife
land in het Belgische Hasselt een doel ■oh01'
teronderneming van Larousse, die i
werkzaamheden coördineert heeft met 3 vr
het oog hierop tal van Nederlandse e. 2
Belgische deskundigen aangezocht s
bereid gevonden aan deze nieuwe uitga- ^hi
ve mede te werken. Ista-
d
14-105
.Wacht eens even!' riep Panda, ter
wijl hij Joins achterna rende.
,Je hebt m'n mooi klok stuk ge
maakt! Dat is heel lelijk van je!'
,Ik hoop maar dat meneer Panda
strenge maatregelen neemt', prevel
de Jollipop, die hem bezorgd nakeek.
,Vaak is hij nogal eh makke
lijk te overreden
Maar Panda was niet van plan om
zich te laten bepraten. Hij haalde
Joris in en herhaalde hijgend: Wacht
eens even!!!'
,Wat is dat?!?' vroeg de aangespro
kene geschrokken.
Hij borg haastig het tover-recept
weg dat hij juist had ingekeken om
te zien wat hij verder nodig had en
vervolgde: ,Foei, manneke! Ge liet me
danig schrikken! Het staat u niet
om in andermans papieren te gluren!'
,Maar ik gluur helemaal niet'! riep
Panda verontwaardigd. ,Dat is goed,
baaske', sprak Joris gerustgesteld.
.En wat nu die klok betreft: schrijf
hem maar op niijn rekening bin-
,Ik geloof liem niet!' mompelde Pan
da. ,En waarom mocht ik niet zien
wat er in dat papier stond? Daar
wil ik wel eens meer van weten!'
(DOOR MABEL SEELEX)
Copyright 1939 by Doubleday Company Ltd,
We hadden bij het weggaan het
hangslot aan ae buitenkant van de
deur op slot gedaan, zodat we
even moesten wachten tot ik het
eraf gehaald had; daarna scho
ten we snel naar binnen en ik
deed haastig het hangslot aan de
binnenkant op slot. Toen ik dat ge
daan had, bleef ik tegen de deur ge
leund staan en ik klampte me aan
dat hangslot vast met een belache
lijk gevoel van veiligheid waarvan
ik wist dat het vals was, aangezien
de dunne horren en wanden de enige
belemmering vormden voor iemand
die binnen wilde komen.
Voor deze ene keer stond ik mezelf
toe onder de bedden te kijken, zelfs
onder de brits op de veranda, maar
het huisje was leeg en veriaten.
Terwijl ik die inspectieronde maak
te, keek ik toevallig naar de boven
kant van de kast en ik zag het brui
ne leren scheeretui van Steve Cor-
bett over de rand heen steken. Hij
had zijn scheeretui vergeten, wat
zou hij woedend rijn...Dat was mijn
eerste gedachte-
Mijn volgende gedachte was dat het
niet ernstig was. Hij had niet de
bedoeling lang weg te blijven.
Slechts tot zijn plan uitgevoerd was.
En ilc voelde dat dat de komende
nacht zou zijn.
Cottie vroeg om een verhaaltje; ik
deed de deur van de slaapkamer aan
de binnenkant op de haak en ging
zitten vertellen. Ik trachtte mezelf
te dwingen redelijk en kalm te rijn.
Ik zou voor ons tweeën zorgen. Ik
had de revolver. Zodra de jongen
sliep, maakte ik me gereed de nacht
wakend door te brengen. Ik nam de
revolver uit mijn handtas waarin hij
tijdens de rit naar de stad gezeten
had. Ik keek hem nog eens na. Hij
was geladen en klaar voor het ge
bruik, Op dat moment was ik
dankbaar voor die oefenmiddagen op
het eiland; ik voelde me vol ver
trouwen in mijn vaardigheid.
Ik zotte twee kussen tegen het
hoofdeinde van mijn bed, omdat ik
van plan was de hele nacht daar te
blijven ritten. In het donker, zodat
ik iedereen die in de buurt kwam,
even snel zou kunnen zien als hij
mij. In het donker, omdat mijn ge
hoor dan scherper zou rijn.
Vlak 'at ik aan het koord van
het lie. F .rok, herinnerde ik me het
scheeretui bovenop de kast.
Uit dat scheeretui had Steve Corbett
extra geld gehaald toen hij naar de
Vlammende Deur was gegaan om te
pokeren. Ik vroeg me af of hij er
nog steeds bewaarde.
Als ik toch Cottie bewaakte, kon ik
er net zo goed dat etui bijnemen.
Ik deed de deur net lang genoeg
van de haak om het etui van de
kast te kunnen halen. Weer in de
kamer terug, legde ik het bovenop
de ladenkast. Nieuwsgierigheid is
geen mooie impuls, maar mijn hand
werd er onweerstaanbaar door naar
de ritssluiting getrokken. Ik werd
wel gestraft voor wat ik deed.
Het etui was open en de envelop stak
in het vakje. Hij bevatte geen geld,
maar iets anders.
Ik klampte me vast aan de laden-
kast en keek als gehypnotiseerd naar
het voorwerp dat op het katoenen
kleedje lag. Een van de haarspeld-
jes van Mirs. Rudeen. Goedkope,
celluloid bloemetjes, roze en blauw
geel, geschoven aan een celluloid
speldje. Er was op getrapt. Of an
ders was het beschadigd... op een
andere manier. Het had op de grond
gelegen, in de aarde. Er zat zwarte
aarde vastgeplakt aan de bloemetjes.
Ik richtte mijn hoofd op en zag een
gezicht in de spiegel dat ik niet als
et mijne herkende.
Er was maar één man die dat be
schuldigende voorwerp op die plaats
opgeborgen kon hebben.
Op dat ogenblik gaf ik alle hoop op
dat Steve Corbett onschuldig was
aan moord.
Ik weet niet meer hoe lang ik daar
stond. Met een schok kwam ik te
rug tot de werkelijkheid door een ge
luid buiten. Be kon me niet vergissen:
boven het diepe, ononderbroken ver
re geruis van het meer uit klonk een
ander geruis, een geluid dat ik al
vele malen in het kamp had gehoord.,
het zacht glijden van voeten over het
gras.
Snel ging mijn hand naar het koord
boven me en ik trok het licht uit zo
dat ik nu tenminste geen duidelijk
doelwit vormde voor iemand die naar
binnen wilde gluren.
Hot geluid hield op.
Ik had de revolver in mijn hand niet
losgelaten. Mijn hart was gaan bon
zen, wanneer wist ik niet. Minuten
gingen voorbij, maar ik hoorde geen
geluid meer.
Misschien had ik me vergist. Lang
zaam liep ik achteruit tot ik op
mijn bed zat. De veren kraakten on
der mijn gewicht; ik hoopte dat ie
mand die luisterde, zou denken dat
ik naar bed was gegaan.
Maar ik had me niet vergist. Vijf
minuten gingen voorbij, tien en toen
klonk het geruis weer, het kwam
nu dichterbij werd niet onderbro
ken. Het leek te naderen van de
achterkant van het huisje langs
de zijkant te gaan, aan de kant van
Cottie's bed. In het donker volgde de
revolver in mijn hand het geluid
reikt had. Daar hield het op. Ik
had maar de fractie van een secon-
totdat het de deur van de veranda be
de waarin ik me duizelig afvroeg
wat de rondsluiper zou gaan doen,
waarin ik in mijn verbeelding een
hand door een gat- in het gaas naar
binnen zag reikten die met 'n dubbe
le sleutel het hangslot ontsloot; nie
mand zou het toch in zijn hoofd ha
len te denken dat hij enige kans had
de stevige krammen uit de deurlijst te
wrikken.
Toen hoorde ilc onmiskenbaar het
klikken van een hangslot dat aange
bracht werd.
Ik hoefde niet te gaan kijken wat
er gebeurd was. Iemand had de deur
aan de buitenkant op slot gedaan, zo
dat ik niet naar buiten kon. Iemand
wilde tot elke prijs voorkomen dat ik
die nacht het huisje zou verlaten.
Ik wist vrijwel zeker wie het was.
Steve Corbett had de gewoonte de
deur aan de buitenkant op slot tl
doen. Hij was degene geweest die
me gezegd had naar huis te gaan a
binnen te blijven.
Ik dacht: Hij is nu al hier. Hij
nu beginnen.
En toen wist ik, zittend op he;
randje van mijn bed in dat dubbel
afgesloten huisje, dat de uitersle
grens bereikt was. Ik zou niet rustig
blijven zitten terwijl er een derde
moord gepleegd werd.
Mijn knieën en m'n hele lichaam had
den getrild als in een soort kramp,
Maar zodra ik mijn besluit had ge
nomen, hield het trillen op. Alle be
sluitloosheid van de afgelopen tijd,
de willoze gehoorzaamheid waartoe
ik was vervallen onder de invloed
van Steve Corbett, het viel allemaal
van me af. Ilc zag duidelijk wat it
moest doen en hoe ik het moest doen.
Ik moest onmiddellijk naar Sherifi
Boxruud om hem te vertellen dat Mrs
Rudeen vermoord was en dat er de
ze nacht gevaar dreigde. Ik kon de
hor voor een van de ramen verwij
deren en naar de auto zien te komea
...als de auto eenmaal op gang was
zou ik betrekkelijk veilig zijn.
Het probleem was Cottie... moest
ik hem meenemen of achterlaten
Verscheurd door onzekerheid stond it
over zijn bed gebogen. Als ik
meenam, stelde ik hem misschien
bloot aan enorm gevaar. Als Loxtor.
het hek had gesloten, zou ik enkek
ogenblikken ae wagen uit moeten
om daarmee te worstelen. Hem achter
laten scheen ook onmogelijk. Een
klein kind, alleen in een huisje, te
midden van al die onbekende en ver
borgen gevaren.
Uiteindelijk besloot ik hem achter
te laten. Hij werd 's nachts nooit
wakker, dus hij zou niet bang -wor
den. En hij was de enige van wie
ilc zeker wist dat Steve Corbett hem
geen kwaad zou berokkenen. Zo gauw
ik de sheriff had gesproken, zou ill
zo snel mogelijk terugrijden om hem
te halen.
Het volgende probleem was, hoe de
hor van het raam aan de achterkant
te nemen. Ilc duwde aan de binnen
kant tegen de lijst, maar zonder re
sultaat. Er waren twee mogelijkhe
den: het gaas eruit knippen met de
schaar of de lijst eruit wrikken. Ik
zou eerst het laatste proberen. In
liet donker liep ik op mijn tenen
naar de veranda 0111 de ijshouweel
te halen; teruggekomen, stak ik de
punt ervan tussen de lijst van het
raam en die van het hor.
(Wordt vervolgd)
