DE WEEKBLADEN VAN DEZE WEEK
ACCENT
IP
RI-HA ORGELS
WIELRENEN IN
ZEELAND VOOR
DE JEUGD
PROFVOETBAL
IN ZEELAND
Benoeming van
hoofdleidster
te Breskens
HANDTEKENINGENACTIE
VOOR NIEUW-GUINEA
Rijksdagbrand
BEVRIJDING
UNICEF
LLSLVIERS
14
PROVINCIALE ZEEUWSE C:QU"RA N T
VRIJDAG 7 NOVEMBER 1969
Op een herfstige avond enige jaren
geleden stond in alle Amsterdamse
dagbladen een leuk berichtje. Indien
jongens van. naar ik meen, 12 jaar
en ouder, interesse hadden voor de
wielersport, konden zij zich opge
ven bij de wielerverenigng .Olym-
pia', en voor een luttel bedrag voor
drie maanden een echte racefiets in
bruikleen krijgen. Onze zoon, toen
13 jaar bleef maar zaniken over
wielrennen. Op een ouderavond, die
georganiseerd werd door de vereni
ging gaven wij toestemming. Zo
werd onze zoon renner in de dop.
Zondags morgens vroeg werden
zij op hun fiets gepoot door Jan
Derksen en daar ging het naar het
Bosplan want Amsterdam biedt niet
zoveel plaatsen voor training met het
oog op. het verkeer. Het was flink
koud en menigeen stond dan ook
te grienen van koude handen en voe
ten, maar in hun hart voelden ze
zich allemaal Peter Post of Jan Jans
sen. Gemeentéraa.dslid Verhey had
gezorgd dat ze een mooi parkoers
kregen een paar kilometer buiten
Amsterdam en daar hield de club
wedstrijden en zomeravondcompeti
tie en wonnen medailles of beker
tjes, kleintjes hoor. De felheid en
verbetenheid waarmee werd gefietst
was prachtig om te zien. Natuurlijk
waren er ook valpartijen want stu
ren konden ze nog niet laat staan
een hoek om komen. Veel ouders
kwamen dan kijken en vuurden de
jongens aan. Sommigen zaten veel te
hoog of te laag op hun fiets maar
eenlcuesoor die daar op lette.
Iedere avond was het trainen met
een heel stel naar het kopje van
Bloemendaal; ook de groten gingen
mee trainen. Had er één een lekke
band dan hielpen ze elkaar. Intus
sen zijn wij verhuisd naar Zeeland
en is onze zoon bijna 17 jaar. Hij
fietst bij Theo Middelkamp als eer
stejaars nieuweling, maar mist het
clubverband. Hier geen maandelijkse
ledenvergadering, geen clubwedstrij
den alleen open koersen, geen ge
zamenlijke training, ieder gaat maar
zo'n beetje zijn eigen gang. Niette
min wordt er hier hard gekoerst en
de afstanden zijn wel 25 kilometer
langer dan in het noorden. Zou het
hier, waar zoveel prachtige wegen
zijn, waar je niemand in de weg
zit, niet mogelijk zijn toestemming
te krijgen, voor een centraal par
koers waar alle categorieën tegen el
kaar uitkomen en ze punten laten
verzamelen en een paar medailles
er tegenaan gooien - Zou dat niet
meer stimuleren dan geld prijzen,
zoals al die premies in open wed
strijden?
Mocht er hier een wielersehool ko
men op dezelfde basis zoals we die
bij verschillende clubs in Amsterdam
gezien hebben, gegarandeerd dat er
zich veel jongens zullen melden,
maar dat zal wel veel geld kosten.
Ik dacht hierbij aan loterijen orga
niseren of verkoop van b.v. glazen,
zoals hier de voetbalclub heeft ge
daan. Laat de jonge wielrennertjes
ook leren hun materiaal te onder
houden b.v. schoonhouden van hun
fiets, kitten van hun banden. Ik heb
menige valpartij gezien, door een
voudig te vergeten een band te kit
ten, inzetten van vrielen, vah tijd tot
tijd vernieuwen van de ketting, de
stand van htm zadel enz. enz.
Er zijn heus wel mensen bijvoor
beeld oud-renners, die de jongens de
ze kneepjes van ,het vak' willen le
ren. Ik wens Theo Middelkamp heel
veel succes en laten we duimen voor
de wielersport van Zeeland in de
toekomst.
Mevr. Morin
Pelgrimstraat 35
Vrouwenpolder.
KUNSTMAANDORKEST
IN TERNEUZEN MET
PERDECK'S SCHERZO
Op het feestconcert. dat 8 novem
ber aanstaande in het Terneuzense
Zuidlandtheater zal worden gegeven
door het Kunstmaandorkest en Ja-
nine Dacosta zullen drie terecht zeer
beroemde werken worden gespeeld
van Offenbach, Mozart en Dvorak.
Ik wil gaarne iets schrijven over het
stuk, dat die avond als laatste num
mer voor de pauze in première gaat:
het Scherzo voor piano en orkest
van Rudolf Perdeck.
De kennismaking met dit stuk was
voor mij een zeer verrassende er
varing door de verfrissende werking
die deze partituur op mij had.
Er is veel te horen In dit stuk: een
korte, zachte en sfeervolle inleiding,
overgaand in een snellere muziek,
die door zijn wervelend karakter en
constructieve opbouw de aandacht
zeer gespannen houdt. Deze muziek
loopt uit in een rustig middendeel
met vele nuances, dat uiteindelijk
een dramatisch karakter aanneemt.
(ADVERTENTIE)
Klankrijk de beste:
Ook dit orgel in huur met recht van koop
Reeds vanaf f 14.- per week m1
bent U de bézitler
van zo'n pracht
instrument' m
een garantie voor I
service en kwaliteit, I
demonstreert U gaar-l
ne vrijblijvend aan JL,.
hufs^ fllieen even on-fiCÉfcgQ^gjp
derstaande coupon invullen
en zenden naar: -
SÖMMER N.V.
DordrechtGrote Markt 1 Tel. 01850 31241
Gorinchem: tangendijk 54 Tel. 0183G-3023
SliedrechtBurg. Winkterplein 7 Tel. 01840-3570
^^enr^^fuvTcataïögüsT^^'^i
Demonstreer mij uw instrument
vrijblijvend aan huis.
NAAM
ADRES
PLAATSIel
Gewenst hokje aankruisen s.v.p
In die sfeer heeft de pia.no een ca
dens (een virtuose solo) met een
Spaans karakter.
Het slot van het stuk vond ik zeer
origineel: de piano en het strijkor
kest beginnen gelijktijdig en de di
verse groepen blaasinstrumenten
doen door hun Inzetten een groots
klankbeeld ontstaan, waarmee dit
stuk beslu.t. Ik geloof, dat deze pre.
mière een plezierig feit zal zijn in ons
muziekleven.
T. Weidner-van der Staay,
Plantsoen 105,
Leiden.
NIET ALLEEN
ZALIGMAKEND
In de PZC van 4 november las ik
een met vette letters gedrukte uit
drukking van de directeur van NV
Haven Vlissingen, die ik voor een
christelijke bevolking storend vind.
(De directeur van de Haven van
Vlissingen bezigde de uitdrukking:
,De haven van Rotterdam is niet al
léén zaligmakend', red.).
De directeur is geen kleine jongen
maar een man van aanzien. Had hij
geen andere uitdrukking kunnen be
zigen? Ik erger me altijd, als ik bij
voorbeeld in' een bus een stelletje
bakvissen hoor kwelen .Het was zalig
hè?, en nu staat zoiets met kapitale
letters op de voorpagina. Wat de
heer Oreel in besloten kring zegt is
voor zijn rekening en dat hij zijn
stekels opzet, als hij meent dat Rot
terdam voorgetrokken wordt, is zijn
recht en te begrijpen, maar laat dat
dan gezegd en geschreven worden
:n niet kwetsende bewoordingen.
Dergelijke uitdrukkingen vind ik
profaan.
M. A. Slotboom
's-Gravenpolder.
Statendebat
Met het woord kabbelen gaf de PZC
kantlijn van 28 oktober inderdaad
de juiste benaming aan het staten
debat van maandag j.l. over de re
creatienota. Er kwam nauwelijks
stuwing in het kabbelend meer, die
zou kunnen aanwijzen in welke rich
ting Zeeland met de recreatie zou
moeten gaan en wat nu de meest
relevante punten voor het beleid zou
den moeten zijn.
Voor de toehoorder was het laat
men het eerlijk zeggen -een oer-
vervelende middag. Met de kantlijn
schrijver bekroop ook mij voortdu-
rond de gedachte van ,moet dat 7
november nu óók zo gaan'. Daar
voor is de zaak toch zeker veel te
belangrijk!
Derhalve bij deze nóg een sugges
tie: een debat vraagt om een duide
lijke samenvatting. Is het niet wense
lijk en mogelijk een samenvatting
te geven in de volgorde van de in
de sociaal-culturele ontwikkelings-
schets behandelde zaken en daarin
de beantwoording van de gestelde
vragen en opmerkingen te verwer
ken? Met andere woorden: in be
antwoording van vragen en opmer
kingen de zaken centraal stellen 5n
plaats van de afwerking van de be
antwoording per vragensteller.
Het debat zou dan mijns inziens veel
minder van de hak op de tak gaan,
meer diepgang en duidelijkheid ver
krijgen. Wellicht zou het dan ook
mogelijk zijn te ontdekken, in hoe
verre bijvoorbeeld de gedachten over
de algemene principes va neen te
voeren welzijnsbeleid van de Groep
van Achttien en hun schaduwen naar
voeren welzijnsbeleid vah de groep
van achttien hun schaduwen naar
Zeeland vooruitwerpen. Betekent dit
b.v. werkelijk, dat men zich ook in
Zeeland kritisch gaat opstellen ten
opzichte van de gevestigde samen
levingsvormen en óók een overeen
komstig beleid wil voeren
A. M. van den Broecke
Beukenlaan 1
In aansluiting op het stukje van de
heer D. Roos in de PZC van 24-10-
1969 over profvoetbal in Zeeland, zou
Ik willen opmerken:
Het betaald voetbal in Zeeland Is
wel te verwezenlijken, mits er sane
ring komt in het huidige betaalde
voetbal.
Wat dacht u, als VC Vlissingen naar
AGOVV moet b.v.?
Ik wil het anders stellen er moet
sanering komen in de amateursector,
waar je een aparte ,top' eerste klas
krijgt, dan zou men later, als men
bijvoorbeeld na een jaar of vier over
betaald voetbal kunnen denken. Tus
sen amateur- en profvoetbal zit een
groot gat.
En daar past die ,top' eerste klas
precies in.
H. J. Hubregtse
Spuistraat 31b
Wissingen.
Anti-N ato-pamf let
In de PZC van 31 oktober las ik dat
aan alle kerken in Vlissingen, Mid
delburg en Goes antl-NATO-pamflet
ten waren aan geplakt. Dit op her
vormingsdag, waairop Luther als
middel in Gods hand om de kerk
van het slavenjuk van Rome te be
vrijden, zijn 91 stellingen aan de deu
ren van de slotkapel te Wittenberg
bevestigde. Deze datum dan, hebben
enkele Zeeuwse organisaties aange
grepen om hun anti-NATO-actie als
zodanig te publiceren. Nu is het in
de eerste plaats een onkundige, dwa
ze foutieve beoordeling, als zou de
kerk of kerken zich met de politiek
hebben te bemoeien. Iedere kerk be.
hoort zich daar van te weerhouden.
De kerk is er niet om politiek te be
drijven, maar om de evangeliever
kondiging.
C. Kleinepier,
Wolphaartsdijk.
B en w van de gemeente Breskens
hebben in de raadsvergadering van
maandag 27 oktober jongstleden de
raad geadviseerd mej. C. Punt als
waarnemend-hoofdleidster aan de
openbare kleuterschool te Breskens
te benoemen. Dit voorstel kreeg in
de raad inderdaad een meerderheid.
In het verslag van deze vergadering
in de PZC van 29 oktober stond ver
meld, dat mej. Punt onbevoegd is.
Dit is inderdaad juist, daar zij nog
niet de leeftijd van 23 jaar heeft
bereikt en nog geen 3 dienstjaren
heeft. Volgens de bepalingen in de
wet op het kleuteronderwijs is het
echter mogelijk haar als waarnemend
hoofd te benoemen, telkens voor 6
maanden.
Het verslag in de PZC geeft echter
de redenen van het onbevoegd zijn
niet weer. zodat er bij de ouders
van schoolgaande kinderen veel ver
warring is ontstaan. Het bericht wekt
de indruk, alsof mej. Punt de vereiste
hoofdakte niet bezit. Kort geleden
werd deze akte door haar met suc
ces behaald. Dat de heren Cambier
en anderen de bepalingen in de wet
op het kleuteronderwijs anders in
terpreteren dan het college van b en
w laat ik hier buiten beschouwing.
Wel dienen mijns inziens in een ver
slag als boven omschreven alle fei
ten te worden genoemd, in het bij
zonder als het gaat om de benoe
ming van Iemand. Is dit niet het
feval dan is een en ander ten na-
ele van betrokkene, omdat door de
lezers verlteerde conclusies worden
getrokken. Mej. Punt is reed3 een
jaar lang als leidster werkzaam in
Breskens tot volle tevredenheid van
de ouders.
We zijn blij, dat na maandenlange
pogingen om een nieuwe hoofdleid
ster te krijgen, deze leerkracht als
waarnemend hoofd is benoemd.
MAKINGS VAN DER LUBBE
Op de vraag wie de verantwoorde
lijkheid draagt (dragen) voor de
Rijksdagbrand ban men één bekende
naam antwoorden: Hitler. De lezer
van het vervelendste boeit dat er op
aarde bestaat ,Meïn Ivanipf' kan tus
sen de duizenden duivelse plannen
A an deze gewaande gek óók nog het
plan zien opduiken de Rijksdag in
vlammen te doen opgaan. Het ligt
daar verloren - en veilig opgebor
gen - tussen zovele andere voorne
mens die helaas eveneens voor 100
procent zijn uitgevoerd, zoals bijvoor
beeld de .Endlösung der Judeni'rage'.
En van wie is het waarschijnlijker
dat ze dit plan ten uitvoer 'hebben
gebracht: Marinus van der Lubbe, de
communist, of de Hitlerianen en ge
trouwe lezers van ,Mein Kampf:
Goering, Goebbels en de h(H)unnen?
Reeds 35 jaar geleden is dit trouwens
reeds opgemerkt door André Suarés
in de Nouvelle Revue Francaise van
1934:
,11 dit en termes exprès, qu'il faut
mettre le feu au Reichstag - et il l'a
fait(Du Perron signaleerde de
ze uitspraak aan Ter Braak, beiden
indirecte slachtoffers van het nazi.
regime, in een brief gedateerd uit
Pary's, 3 december 1934
Goes. D. A. de Graaf,
Hitier
In het journaal van de gedenkwaar
dige zaterdag 1. november, werden
ook enkele beelden vertoond van het
.bevrijdingsfeest' dat in Zeeland
plaatsvond. De festiviteiten waren
voornamelijk geconcentreerd in Mid
delburg en Vlissingen.
Volgens het commentaar bij de
journaalbeelden hadden de autoritei
ten hun best gedaan om deze her
denking te doen slagen. Wat niet
vermeld werd. maar duidelijk uit
het filmpje bleek, was dat het een
.puike' organisatie van de autoritei
ten was: Alleen van kerktorens en
overheidsgebouwen wapperde de
driekleur in alle vrijheid. Er waren
plechtige bijeenkomsten en krans-
leggingen, gerenommeerde personen
als dr L. de Jong, spraken over
vrijheid en wat daarmee te doen,
maar dit alles alleen voor genodig
den. Jan met de pet, de burger, de
oud-verzetsstrijder in ruste, de men
sen die have en goed in 1944 kwijt
raakten door inundatie of bombar
dement, konden slechts in stilte de
ze 25e verjaardag van de herboren
vrijheid herdenken, thuis, aan de
lrand van herdenkingsartikelen en
memoires in de PZC. Hij was ner
gens uitgenodigd, werd zelfs niet
tót het uitgelezen hooggeplaatste ge
zelschap uit binnen- en buitenland
toegelaten. Er viel aan bevrijding-
vieren helemaal niet te denken. De
autoriteiten hadden zich niet eens de
moeite getroost de bevolking erbij
te betrekken: zelfs geen .brood en
spelen' als zoethoudertje op deze
dag. Geen vuurwerk, geen kermis,
geen gelegenheid lot dansen, geen
straatfeesten, feestversiering of
feestverlichting, geen rondgang van
muziekkorpsen. Is er dan naast her
denking van de verschrikkingen van
'44, zo weinig rede tot viering van
,het feest der vrijheid'? Het leek er
sterk op dat de hele bevrijding ons
niet aanging, dat het slechts een
onderonsje was, een reünie van de
belangrijksten van toen met die van
nu; de autoriteiten van nu, van wie
sommigen niets van doen hebben
met wat er 25 jaar geleden in Zee
land gebeurde, die toevallig nu uit
hoofde van een functie representa
tief heten te zijn voor het Zeeland
van toen. Vier bands speciaal uit
Engeland overgekomen, moesten
heen en weer rijden tussen Vlissin
gen en Middelburg om althans een
zweem van feestvreugde over Zee
land te laten verwaaien. Vele men
sen wisten niet eens wat er te doen
was, zo goed was men geïnformeerd.
Geen folders,geen huis aan huis
verspreide programma's. Waarom
ook?! Van de tien programmapun
ten waren er negen alleen voor ge
nodigden. Zeeland heeft de kans ge
mist zijn vrijheid te gebruiken, en
zijn vreugde over de hei-wonnen vrij
heid aan de Engelse gasten te tonen.
Een Engels matroos vertrouwde mij
toe: .Nobody seems to enjoy his
freedom here' en daarmee kunnen
we het dan doen tot de volgende
herdenking.
L. J. A. Krapels
Beursstraat 1 III
Vlissingen
ICcn tiental jaren geleden was .voor
SaUracli en zijn vriendjes' een beken
de kreet in Zeeland. Via liet toen
malige Zeeuws Dagblad werd er een
actie gevoerd voor een kerstgroet
aan het ontwikkelingsgebied waar
een Zeeuwse destijds werkzaam was:
Xienw-Guinea.
Deze kerstgroet kwam over in een
spontaan door leerlingen van de tech
nische school te Goes vervaardigde
kist en had dc allure van een Doos
van Pandora: Wat daar uitkwam,
impliceerde een stukje zelfverwezen
lijking voor elk Papoeakind en
dat waren er vele honderden!
dat erin mocht delen. De dolle vreug
de hierover mocht ik beschrijven en
ane jaar lang tot mijn verlof
opnieuw beleven.
Daarna werd. ik overgeplaatst en be
gonnen de politieke dreigingen zich
samen te pakken boven de levens
lustige Papoea-jeugd. Thans is Sa-
drach 22 jaar oud. Sinds 1963 leeft
hij in een afgegrendeld gebied. Van
zijn vriendjes zijn er tientallen ver
moord, gedeporteerd of gevangen ge
zet, omdat zelfverwezenlijking, het
hoogste goed dat een mens bezit,
niet langer is toegestaan. Het is mo
menteel moeilijk de grote lijnen van
de Nederlandse regeringspolitiek te
volgen. Een mens heeft meer aan
zijn hoofd: de zorg vpor eigen wel
zijn en dat van zijn familie, het
geen in deze tijd al hoofdbrekens
genoeg kost. Toch hebben wij inder-
drach en zijn vriendjes. Ze Zeeuw
staat bekend om zijn koppigheid:
eens gegeven blijft gegeven, of dat
nou een woord is, een daad of een
belofte. Wij zijn geen conformisten.
Wij laten ons geen standpunt op
dringen, door wie dan ook. Maar
de schandaligste volksstemming ooit
ter wereld vertoond, die terreurbende
op Nieuw-Guinea wordt op ónze, op
uw rekening geschoven! Wat zij. de
regeringsinstanties, wat wij, u en ik
in een gevoel van menselijke solida
riteit eens brachten: ontwikkelings
hulp en horizonverwijdering, een
kerstgroet en een simpele handrei
king van mens tot mens, wordt van-
daag-de-dag de Papoea met alle be
schikbare terreurmiddelen ten enen
male ontzegd. Had de regering des
tijds in 1945 loyaal gestaan tegen
over de vrijheidsdrang der volken
van Indonesië, dan hadden de ver
wijten der Ambonezen evenmin als
het wanhoopsgeschrei der Papoea's
het eens verantwoordelijke Neder
landse geweten niet zo loodzwaar be
last als thans het geval is.
Nu ligt Nieuw-Guinea In de dodelijke
wurggreep van ónverantwoordelijke,
óndeskundige en ónvermogende mili
taire machthebbers die tienduizenden
van Java afkomstige politieke ge
vangenen op haar loslaten en drei
gen, hen van tweehonderdduizend,
(GPD) NIEUWE LINIE'S
hoofdredacteur Van den Boo-
men vindt de redevoering van
president Nixon over Vietnam
maar teleurstellend (p. 1). ,Dat
Hanoi de oorlog thans in een
kalmer stadium houdt, kan be
tekenen dat het verslagen is,
dat het krachten verzamelt voor
een nieuwe strijdfase of dat Ha
noi de verdere ontwikkeling
overlaat aan het groeiende ver
zet tegen de oorlog in de Ver
enigde Staten. Ik geloof dat het
laatse het geval is, en dan krijgt
Nixon nog gelijk, ook met zijn
wat pathetische uitspraak: niet
Noord-Vietnam kan de Ver
enigde Staten verslaan of ver
nederen, dat kunnen alleen de
Amerikanen'.
DNL geeft ook een visie op ons in
ternationale toneelbestel (p. 9). ,Het
is alsof wij nog de kater voelen van
de beeldenstorm, alsof wij ons schul
dig voelen dat Vincent van Gogh
gek is geworden en Rembrandt
straatarm is gestorven, omdat wij
hun talent niet hebben onderkend.
Dat nooit meer. moeten wij gedacht
hebben en daarom is Nederland het
enige land met een contraprestatie
regeling voor de schilders en sociale
voorzieningen voor acteurs waar je
u tegen zegt'.
Accent onthult de achtergronden van
de sluiting van de Nijmeegse kunst
zijdespinnerij Nyma (p. 5, e.v.).
Vakbondsleider De Groodt merkt
daarbij op: ,toen aan de Nyma sur
seance van betaling was verleend,
heb ik onmiddellijk een gesprek met
de minister aangevraagd. Toe
wat later bij het gemeentebestuur
kwam, hoorde ik dat het alleen maar
een brief had geschreven. Ik heb dat
de toenmalige burgemeester en wet
houders verweten. ,Als het ons lukt
om na twee dagen met twee minis
ters en hun deskundigen te praten,
waarom dan jullie niet', heb ik ge
zegd. En: .waarom ontplooien jullie
geen andere initiatieven. Als het
kleine gemeenten wel lukt als kern
gemeente te worden aangewezen,
waarom zou het Nijmegen dan niet
lukken?'
De Groene opent met een beschou
wing over de noodsituatie onder de
(450.000) werkende jongeren (p. 1).
In een zwartboek wordt gesteld: ,een
leraar ln het lager beroepsonderwijs
zei over de situatie van de leerling,
die op 15-jarige leeftijd in het be
drijf komt: zijn pedagogische bege
leiding is vrijwel tot nul geredu
ceerd. Zijn opleiding hangt in het
gunstigste geval af van het arbeids
tekort. Ontslag betekent tevens stop
zetting van de opleiding. Zo'n slech
te studie-situatie is uitsluitend te
vinden bij leerlingen van het lager
beroepsonderwijs, die nu juist het
meest begeleiding nodig hebben'. Be
paalde studenten demonstraties heb
ben geleid tot strafrechtelijke ver
volging. De Groene vraagt zich' af
in hoeverre dit juist is en wijst erop
dat de discussie thuis hoort in ons
parlement (p. 4), ,Het wil ons na
melijk voorkomen dat indien het
parlement de politieke daders zou
kunnen overtuigen dat hun middelen
onjuist zijn, daarvan een betere op
voedende werking uitgaat dan van
een strafrechtelijke veroordeling.
Het zou een waardevolle bijdrage tot
een goede democratie zijn'.
Haagse Post
HP-magazine publiceert een inter
view met de socioloog Kruijer, die
onlangs min of meer gedwongen
werd zijn onderzoek in Suriname
te staken door plaatselijke moeilijk
heden (p. 53. e. v.). Op de vraag; in
hoeverre Suriname nog het koloniale
stempel draagt, antwoordt dr Kruij
er: ,ja' ik kan natuurlijk moeilijk
vooruitlopen op de resultaten van
het onderzoek. Maar in het algemeen
bestaan er nog veel ambivalente ge
voelens ten opzichte van het moeder
land. Dat is een hoogst ongelukkige
situatie. Er gaat aardig wat winst
naar het buitenland. Ik zou zeggen
dat de tendentie naar economische
onafhankelijkheid zwak is. De psy
chische situatie is nog kolonialis
tisch'.
De r-k-geestelijke Jan Ruiter is een
van de leiders va.n de progressieve
groep Nederlandse priesters. In HP
vertelt hij over zijn strijd en de mis
vattingen (p. 71, e. v.). Naar aan
leiding van de synode wordt de vraag
gesteld of daar niet teveel oVer mis
standen is gepraat. D. Ruiter: ,dat
werkt verhelderend. Je moet, wil je
tot eensluidende conclusie komen, op
de hoogte zijn van de problemen die
anderen hebben. Dat bereik je als je
over misstanden kan praten. Dat
maakt het gesprek zinvol. Mijn
grootste bezwaar tegen de bisschop
pensynode is juist, dat men daar de
vuile was bixmenhoudt'.
schrijfsters (waaronder Margo Min-
co, Jacoba van Velde, Bep Vuyk,
Clare Lennart, Willy Corsari en
Hella Haase) halen hun jeugdherin
neringen op (p. 87, e.v.). Voor wie
eens iets anders wil dan de winter-
schrijft daarover en geeft de lezer
van Avenue nuttige wenken, ver
lucht met foto's van Kees Scherer.
(p. 203, e.v.).
Nieuwe Revue vindt dal: het lijd
wordt dat ook meisjes in dienst gaan,
al was het alleen maar om liet per
soneelstekort in dc verzorgende be
roepen op te lossen (p. 4, e.v.).
Haaien vangen is niet ieders werk
en vereist stalen zenuwen (p. 35,
e.v.). Hoe de tegen de ontvoerde
Amerikaanse ambassadeur Elbrick
ingeruilde Braziliaanse politieke ge
vangenen werden gefolterd, kan
men opmaken uit het verhaal ge
trapt en geslagen' (p. 42, e.v.).
Spiegel publiceert een vraagge
sprek niet de bekende sportverslag
gever Herman Kuiphof (p. 6, e.v.),
die op de vraag of hij altijd onpar
tijdig is, antwoordt: .jazeker. Dat
wil zeggen, ik moet dat begrip de
termineren. Ais Nederland tegen het
huitenland speelt, hoop ik dat Ne
derland wint. Dat wil zeggen dat
ik alle acties toejuich die ze onder
nemen omdat ze Nederlands zijn.
Maar als liet om clubs onderling
gaat, ben ik beslist, onpartijdig, bet
geen niet overal geloofd wordt. Voor
al in Rotterdam verwijten ze me
nogal eens Ajax-gezindheid'. Verder
nog een uitvoerig artikel over onze
ziekenhuizen (p. 10, e.v.) en een ver
baal over dc bekende filmacteur
i'aul Newman (p. 22, e.v.).
MAANDBLADEN
Het maandblad Elegance brengt een
praktische gids voor een mini-va
kantie naar Londen, wat langza
merhand voor elke beurs betaalbaar
is (p. 10. e.v.). Wie het verder wil
zoeken, kan tegenwoordig in de win
ter ook op safari gaan in Afrika,
waarover de lezer uitvoerig wordt
voorgelicht (p. 66. e.v.). De Engelse
sociaal anthropoloog Leach ziet het
moderne gezin niet meer zo zitten: in
een overzichtelijk artikel behandelt
hij de uit deze instelling voortsprui
tende neurosen en complexen (p. S3,
e.v.). De lezer kan tenslotte ook
kennis maken met het leven en de
tijd van Erasmus (p. 82. e.v.).
Het maandblad Avenue heeft Re-
nate Rubinstein na twee jaar op
nieuw naar Egypte gestuurd. Haar
conclusie is dat Egypte noch zij
veranderd is (p. "43, e.v.). Elf
VRU NEDERLAND
In Vrij Nederland gaat dr W. Drees
uitvoerig in op het rapport-duide
lijkheid van de conimissie-Veldkanip
(p. 11), waarin de staten generaal
centraal gesteld wordt en de rege
ring als het ware ondergaat in de
volksvertegenwoordiging. Dr Drees
wijst echter ook op een mogelijkheid
tot samenwerking tussen KVP en
PvdA door middel van het PAIv,
waartoe de 2 KVP-'ers Van Maarse-
veen (tevens lid van de commissie-
Veldkamp) en Beugels toetraden. Dr
Drees vraagt zich af: ,zou Van Maar-
seveen, die in de commissie nauw
met hem (d. w. z. Veldkamp) heeft
samengewerkt, de PvdA niet kun
nen overtuigen, dat met de KVP valt
samen te werken als Veldkamp de
leiding krijgt?' En: ,zo wordt nu
getracht de werkgroep voor het PAK
te maken tot een orgaan van over
leg tussen KVP en PvdA, de laatste
dan onder nieuw linkse signatuur.
Men kan op liet ogenblik van de
Nederlandse politiek veel kwaads
zeggen, maar niet dat zij vervelend
is'.
In. VN een vraaggesprek afgedrukt
van Hugo Claus, die niet meent dat
hij op de wereld is gekomen om ro
mans te schrijven (p. 3). Over Van
het Reves tv-huldiging zegt hij:
,ik vond het zo sterk Hollands, de
ernst, die zich via gene uit, het de
corum, de manier van spreken, de
plechtigheid, helemaal niet aange
tast door ironie. Ik heb met open
mond zitten kijken'.
WEHOUS
Elseviers Weekblad meldt de komst
van de geluidloze stoomauto
(p. 165). De Amerikaan Lear heeft
namelijk met succes een stoomma
chine in een koetswerk ingebouwd.
Voordelen? ,Gecn startmotor, geen
koelsysteem, geen uitlaatsysteem,
geen transmissie. Iedereen die een
dergelijke stoomnuto voor het eerst
berijdt, valt echter twee eigenschap
pen onmiddellijk op: de geluidloze,
bijna spooraehtigc voortbeweging en
liet volkomen ontbreken van trillin
gen'.
Hoofdredacteur drs F. A. Hoogen-
dijk bestempelt NVV-voorzitter
André Kloos tot de .generaal zonder
troepen', omdat hij zich wel voor het
(parade?) karretje van D'66 heeft
laten spannen zonder zich af te vra
gen of hij wel op enige werkelijke
steun kan rekenen (p. 85, e.v.).
«Links heeft wel- al een premier:
Kloos. Maar dat is een generaal zon
der troepen of anders gezegd: een
premier zonder pak. Merkwaardiger-
wijze heeft D'66 de heer Kloos hier
voor gestrikt. Een bijzonder han
dige, tactische zet. D'66 brengt hier
door de PvdA nog meer in venvar-
ring en hoopt een deel van de NVV-
aanhang voor zich te winnen. Het
spel wordt echter in een te vroeg
stadium gespeeld en wij begrijpen
niet dat de voorzitter van het NW
zich h'.erin heeft laten betrekken.
Het doet een beetje ridicuul aan
zich tot generaal te laten benoemen
van een leger waarvan de samen
stelling in het geheel nog niet be
kend is'.
dat wil zeggen nagenoeg Alle kin
deren te beroven- welke misdaad
grieft een ouder dieper dan die, zijn
eigen kind aangedaan
Vandaar dat eerst hij die hen zo
goed kermen en daarnaast zij die
elke mens graag het zijne gunnen:
hartgrondig nee zeggen tegen het ver
valste plebisciet en zich niet laten
koeieneren door eventuele handels
belangen in het vervallen plantage-
land dat nu de Papoea's het bestaans
recht ontzegt.
Teken protest aan!
Onderteken het. volkspetitionement
dat rechtsherstel beoogt voor Sa-
draeh en zijn vele in doodsnood ver
kerende landgenoten!
,De laatse Kans' heet onze handte-
keningen-aktie. Die kans is er! Als
de kwestie West-Irian ter tafel
komt in de assemblee der Verenigde
Naties 12 november, is Nederland
gerechtigd, te protesteren tegen de
.Volksstemming, volgens het in 1962
ook door Nederland ondertekende
verdrag van New York. Laat het
Nederlandse Volk over zich heen lo-
Een Laten wij ons als dweil ge-
ruikcn, waarop een weifelende re
gering haar voeten afveegt, na be
gane mistappen? Dat verhoede God!
In de krant van 9 september jongst
leden werden de adressen vermeld
waar UNICEF-kaarten a ƒ0,50 en
agenda's k 7,50 gekocht kunnen
worden.
Nu de tijd van wenskaarten nadert
en u wellicht de agenda als sinter
klaas of kerstgeschenk cadeau wilt
doen willen wij u graag op de hoog
te houden van de toename van ver
koopadressen.
Ten stadhuize was mevrouw J. van
Munster bereid de verkoop té behar
tigen.
Bent u in de stad dan vindt u alle
kaarten en de agenda's bij de heer
Goedvolk, Modehuis .Bobbe', C. Bus-
kenstraat 149, tel. 2660.
Verder verkopen de dames: J. M.
Kloosterman-Dumans, Badhuisstraat
48 - tel. 2452; F. Smit-van der Wees,
Boulevard Bankert 18 - tel. 3888;
W. de Weerd-van der Est, Juliana-
laan 3 - tel. 2711; J. J. Joustra-Sa-
lomons, Pres. Rooseveltlaan 10 - tel.
3866.
Het regionaal UNICEF Comité
.Walcheren
WEEMOED OVER
VLISSINGEN
Het beste lot uit 's levens lo
terij is in Vlissingen te wor-
liet schenkt je een gouden
jeugd!
Als je na zoveel jaren van ver weg
komt om Vlissingen weer te zien,
ovei-valt je op het station al een
bijna verstikkende weemoed. Het sta
tion lijkt een in haast opgezet nood
gebouw. Alles is verdwenen. Van de
vijf perrons zijn er nog twee over.
Je kijkt naar een hoek waar zich
vroeger de koninklijke wachtkamer
bevond in een waarlijk monumen
taal stationsgebouw. De internatio
nale bootti'ein is de historie ingere
den. Alleen als je de ogen goed sluit
zie j'e de restauratiezaal waarin on
der een zeer hoog plafond met sier
lijk stukwerk de treinreizigers za
ten te wachten.
Al wordt het vijf uur, nimmermeer
loeit hier de mailboot. Hebt u ook
als kind staan wachten op zijn komst
omdat hij zulke prachtige hoge gol
ven naar het strand zond. Daar dook
de Vlissingse jeugd joelend in. Als
je naar de gele elektrische tram liep
zag je hotel Zeeland en x-echts de
terreinen van de koninklijke Neder
landse marine met op de achter
grond het grijze, ouderwetse, vrien
delijke opleidingsschip Hr. Ms.
.Noord-Brabant'. Je ogen zoeken even
vergeefs naar deze vertrouwde beel
den als naar de hoge, oude, een beet
je scheef gewaaide bomen van de
Oude Vlissingseweg.
En dan .Het Eiland'. Tegenover de
aanlegsteiger van de loodsboot stond
eens een kleuterschool in de Kanaal
straat. Als je hier een cent voor de
zending in een gleuf duwde knikte
een negerkop van dankjewel. Niets
is er overgebleven van de Wijnberg-
se Kade. Als je in de jaren dertig
de marinebrug overging kwam je in
de Joost de Moorstraat, waar we als
kind hebben gewoond. Alles is daar
weggevaagd.
Er stond nog één steunbeer van het
Groot Ai-senaal. Alles is hier Schel-
deterrein geworden. Bij het Stenen-
beer zie ik in gedachten de onder
zeeboot De Orzel in het dolt zitten.
Er staat nog maar een huis, no 4.
Nog steeds imposant, maar nu erg
eenzaam, staat het oude stadhuis op
afbraak te wachten. Waar is de
schipbrug gebleven? Messcherp
voel je even de vergankelijkheid van
het ouder worden.
Hoeveel oud-VIissingei-s die na ja
ren naar de stad van hun jeugd 'te
rugkeerden hebben deze weemoed niet
geproefd. Ze lezen op richtingaan
wijzers: Vlissingen-Oost en denken:
dat heeft nooit bestaan! Je glim
lacht als je op de Kleine Markt nog
een hal ziet met foto's. Tijdinghal
van de Vlissingsche Courant heet
te dat vroeger. Ook hier reed de
Er stond ook een kiosk. Je zoekt
vergeefs naar de etalage in de Wal-
straat waarin op grote kaarten de
Melboumevlucht met de Nederlandse
winnaar De Uiver stond aangege
ven. Daax-tegenover werden 's zon
dags sportuitslagen vermeld.
Ik herinner met Vlissingen-Middel-
burg 2-2 met Jaap van Peenen, die
wel keihard maar bijna altijd .over
schoot'. Gelukkig, de oergezellige,
smalle St-Jacobsstraat bestaat nog.
De grote winkel van Ja.mln staat
leeg. Maar, wat' een verrassing, de
schoenlxandel van Van Kampen be
staat nog. In de crisisjaren kochten
we daar onze RobinsónsclioenenLa
ten we u niet vervelen en opsommen
wat er allemaal in Vlissingen is
vei'dwenen.
Wij schreven de brief om hot vol
gende. Van de gereformeerde lagere
school in de Paul Krugerstraat staat
nog de helft, nu in gebruik als meu
belopslag.
De man die daar destijds hoofd der
school was, de heer J. Laernoes, is
nu 80 jaar en woont in Bussum. Bij
hem leerde ik alle zijrivieren van do
Rijn uit mijn hoofd. Ik herinner me
als leerling onder andere Martha en
Piet de Bruin. Bram van der Hey-
de^ Rinus Boersma, Theun Kamer
mans. Jan Schout, Han Hollander,
het gezin Van Beveren enz. Ontzet
tend gi'aag zou ik in het bezit ko
men van een schoolfoto uit dc ja
ren 1930-1934. Kan iemand van de
oudleerlingen mij daaraan helpen?
Laat eens iets van u hoi'en!
Gert van der Hoest
Welleweg 89
Biielle
(ADVERTENTIE)
Tuinbezitters:
raadpleeg nü uw hovenier.
Hij is de vakman.
Hij doet alles
wat nodig is.
Zodat uw tuin
in 't voorjaar
weer bloeit en geurt.
Doe 't nü.
fe-
Voor de v/inter komt.
4'
