GERALD BROOKE:
Koerier uit Londen
In showproces tot vijf
jaar veroordeeld
MAN RIJDT OP
VROUWEN IN
Politie verbergt'
pistool onder jasje
GRENSWIJZIGING
IN OVERIJSEL
Eerste bedrijven
in exploitatie
Twee ingenieurs in ;f
Franse kernfabriek
bij ongeval gedood i
Vleesfabrikanten
voor duizenden
opgelicht
WOENSDAG 1 OKTOBER 1969
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
11
Vandaag de tweede aflevering
van de serie van vier over Ge
rald Brooke.
zij ook die ellendige uren van on
dervraging moeten doormaken" Ik
ging op de rand van mijn bed zitten
en legde mijn hoofd op mijn knieën
Bekentenis
,Doe open, politie'Ik voelde de schrik als een hevige pijn in
mijn lichaam omhoog schieten. Daar zaten we... Dr Konstantinov,
de schaar waarmee hij zojuist de linnen bekleding van het toilet
tasje had opengeknipt nog in zijn hand, zijn vrouw, die haar handen
zo stevig samenkneep, dat haar vingers wit werden, Barbara, lijk
bleek, en ik. We luisterden naar de geluiden bij de voordeur. Er
werd nog eens geklopt, harder ditmaal. Tien tellen later werd de
deur van de zitkamer opengegooid. Vier mannen met grimmige ge
zichten stapten met zware passen de kamer binnen. Er was geen
twijfel mogelijk, dit waren mannen van de Russische Geheime
Dienst, de beruchte KGB.
test. ,\Vel eens gehoord van de NTS'
begon hij. ,Nee', antwoordde ik, nooit
van gehoord. Ik weet niet wat er met
die initialen wordt bedoeld. Ik weet
niet waar u het over hebt'.
Die eerste ondervraging duurde drie
uur. Pakhomov had zich kennelijk
voorgenomen mijn contacten met de
NTS aan te tonen. Ik had mezelf be
zworen alles te ontkennen. Ze zou
den van mij niets te weten komen.
Ik mocht roken. De ene sigaret stak
ik aan met de -andere.... Ik voelde,
dat ik op was van de zenuwen. ,Wat
heeft u met mijn vrouw gedaan?'
Geen antwoord. .Ik ben moe, laat
me slapen'Geen reactie. Het werd
al licht toen ik mocht gaan. Dat wil
zeggen: een jongeman in uniform
kwam me halen en bracht me naar
een cel. Ik moest me uitkleden. Mijn
kleren werden meegenomen, de bewa
ker gaf me een blauwe overal: mijn
gevangeniskleding! De cel was klein;
in het midden van het hoge plafond
zat een lampje, dat zwak licht uit
straalde. Het meubilair bestond uit
een bed en een emaille emmer. Ik
voelde me letterlijk ,van God en van
de wereld verlaten', maar lang dacht
ik over mijn situatie niet na. Dood
moe viel ik op het bed neer en sliep
vrijwel op hetzelfde moment.
Ogenschijnlijk zonder enige notitie
van ons te nemen, begonnen ze de
kamer te doorzoeken met getrainde
vingers betastten ze alle voorwer
pen. klopten op de muien en de meu
bels. Eén van nen gebood ons te zwij-
fen en rustig te blijven zitten. Ik
eek naar Barbara. Ze was doods
bang en naast de pijn van schrik
kwam nu ook de pijn van spijt in
mijn borst. Spijt, omdat ik haar
hierin had gehaald. Had ik niet on
verantwoordelijk gehandeld, had ik
wel bij de NTS mogen gaan, of had
ik er vanaf moeten zien om wille
van barbara?
Niemand zei een woord. Eén van de
Russen filmde de kamer, alles.... Het
gezoem van de camera was het enige
dat de beklemmende stilte verbrak.
Plotseling verborg dr Konstantinov
zijn gezicht in zijn handen. .Vsyo
propaTo, vsyo propalo,' momelde hij:
.Alles is verloren
den alles.... Gek genoeg kwam er een
soort van kalmte over me, een ge
voel van't is gebeurd. Niets aan
te doen. We zien wel wat er met ons
gaat gebeurenIk probeerde de
aandacht van Barbara te trekken,
maar ze keek strak voor zich uit.
Ze zat bewegeloos naast me en
streelde zachtjes mijn hand. De ge
dachte, dat ik haar hoogstwaarschijn
lijk in geen dagen zou zien, maakte
me weer wanhopig en toonde de on
echtheid van mijn kalmte aan. Ik
ben blij, dat ik toen niet besefte,
dat wij jaren, in plaats van dagen
van elkaar gescheiden zouden wor
den.
lelde vragen
Tegen de middag werd ik wakker
gemaakt. Een bewaker bracht me
een bord soep, een soort waterige
aardappelsoep. De tweede .gang' be
stond uit watergruwel, althans daar
deed het me het meeste aan denken.
Ik had mijn eten nog niet op of
ik werd alweer gehaald, weer naar
kamer 472. Alsof hij niet achter zijn
bureau was weggeweest zat de klei
ne Pakhomov op me te wachten, si
garet in zijn mond. De ondervra
ging kon beginnen. Urenlang sfeagde
Pakhomov me door. Steeds weer de
zelfde vragen Ik ontkende. Intus
sen probeerde ik aan Barbara te den
ken. Pakhomov vertelde me, dat ze
de Engelse ambassade over mijn ar
restatie had ingelicht. Dat luchtte,
me op. Ze was dus vrij maar op
hetzelfde moment kwam de twijfel
in mij op. Was het niet een tactiek
van de KGB? Was het wel waar?
Kortom, toén ik werd teruggebracht
naar mijn cel, kon ik wel huilen. Ik
wist niet wat ik wel en niet moest
geloven. De onwetendheid omtrent
het lot van Barbara vrat aan mijn
ziel. Ik kon niet slapen. Het beeld
van onze arrestatie spookte door
mijn hoofd. Steeds weer hoorde ik
die woorden van de radeloze Kon
stantinov: .Alles is verloren'.
De volgende dag was ik kapot. De
wetenschap, dal ik ieder moment
kon worden opgehaald om opnieuw
urenlang verhoord te worden, maak
te me bijna gek. Ik twijfelde zou
ik bekennen? Wat- had het voor zin
Pakhomov nog langer leugens op de
mouw te spelden. Vroeg of laat zou
den ze me toch klein krijgen. Waar
om zou ik er langer mee doorgaan?
En bovendien Barbara. Misschien
lieten ze Barbara vrij, als ik mee
werkte. Ik mócht niet langer zwij
gen, als ik haar met een bekente
nis de vrijheid kon teruggeven. Zo
dacht ik, want ik raakte er steeds
meer van overtuigd, dat Barbara ook
in een cel zat. Ilc probeerde mij voor
te stellen hoe ze zich voelde. Zou
Een dagrantsoen in het Rus
sische gevangenenkamp, waar
Gerald Brooke verbleef.
Toen de bewaker mij kwam halen,
was ik vastbesloten te bekennen en
de schuld op'mij te nemen. Het moest
de heren duidelijk worden gemaakt,
dat Barbara bier niets mee te ma
ken had. En toen Pakhomov mij een
stuk papier voorlegde, waarop ik
toegaf mij schuldig te hebben ge
maakt aan subversieve activiteiten
in de vorm van spionage, zette
ik zonder verder nadenken mijn
handtekening.
Tegelijkertijd hield ik een pleidooi
voor Barbara, maar Pakhomov
wenste over haar niet te discus
siëren. Hij was al lang blij met de
bekentenis. Zijn houding veranderde.
Je zou kunnen zeggen, dat hij iets
vriendelijker werd. Hij begon met
te praten op een vaderlijke "toon. Zo
van ,Kijk nou eens, domme jon
gen. Dat had je natuurlijk nooit moe
ten doen. Je bent erin getrapt'. Hij
vertelde me dat George, de hoogste
autoriteit in de NTS, in werkelijk
heid Yuri Borisovitch heette. ,Het
schijnt, dat je maar beter mensen
met de voornaam Yuri kunt vermij
den', zei hij bij wijze van grap, mij
eraan herinnerend, dat ook Konstan
tinov en één van de kunstenaars,
die ik in Moskou had moeten be
zoeken, Yuri heten.
Een paar dagen later werd me ver
teld, dat Barbara allang weer in En-
feland was teruggekeerd. Ze had-
en haar vrijwel direct laten gaan.
Ik had me dus voor niets zorgen
gemaakt. Maar dat interesseerde me
niet. Ik kon wat makkelijker mijn
eigen toekomst onder ogen zien, nu
ik wist dat Barbara veilig was. Van
tijd tot tijd stuurde ze me wat geld,
waarmee ik wat extra-eten en siga
retten kon kopen in de gevangenis
kantine. Ik kreeg bezoek van miss
Agnes Wood, de Britse consul in
Moskou. De bewakers verboden ons
te praten over mijn ondervraging en
bekentenis. Miss Wood beloofde me
haar best te zullen doen om een ont
moeting tussen Barbara en mij te
arrangeren. Ik geloofde haar niet,
dat wil zeggen, ik geloofde niet dat
het haar zou lukken. Ik bedankte
haar, maar veel waarde hechtte ik
niet aan haar toezegging. Mijn mond
viel dan ook open van verbazing
toen ze me op zekere dag kwamen
vertellen, dat mijn vrouw In de ge
vangenis was. Ik mocht met haar
Lubyanka
Vette buit
Ze hadden natuurlijk het foto-album
en het toilettasje gevonden. Elke fo
to werd in de lengte en breedte op
gemeten; de toilettas werd kapot ge
scheurd. Er kwamen meer brieven
en documenten uit dan ik had ver
wacht. Tenslotte gingen de vier man
nen in conferentie. Ze converseerden
fluisterend en keken van tijd tot tijd
met strakke gezichten in onze rich
ting. We hoorden auto's remmen en
portieren slaan. Even later kwamen
nog eens drie mannen de kamer bin
nen. De telefoon rinkelde. Bijkbaar
beschouwden zij ons als een vette
buit.
Dr Konstantinov en Ik moesten onze
zakken leeghalen, de dames hun
handtassen. Ilc vroeg of ik naar het
toilet mocht. Dat mocht... maar niet
alleen. En dus was de laatste kans
op vernietiging van mijn dagboek
verkeken. Ik had het in mijn bin
nenzak. Ze zouden het zeker vinden.
Er stonden namen in van contact
adressen in Rusland; bovendien had
ik er een paar foto's ingestopt, die
ik moest afgeven aan onze Russische
vrienden. Ik hoopte het boek in de
stortbak te kunnen leggen. Later be
sefte ik wat een belachelijke ge
dachte dat was geweest. Alsof de
stortbak een veilige plaats was. Geen
enkel hoekje was veilig voor deze
getrainde speurders.
Het album, de brieven, foto's en do
cumenten werden verpakt in grof
papier, dichtgebonden en met een
extra lakstempel verzegeld. Ze had-
Bege
leid door twee Russen verliet ze
zonder iets te zeggen de kamer. Ilc
luisterde naar het klikken van haar
hakken. Buiten startte een auto, por
tieren sloegen dicht. Barbara was
weg. Vervolgens was het mijn beurt.
Ze duwden mij op de achterkant van
een grote zwarte Volga'. Links en
rechts van mij zetten zich twee be
wakers. De chauffeur had blijkbaar
baast. Ik keek naar buiten, naar de
voorbijschietende huizen van nach
telijk Moskou. Ik wist waar we naar
toe gingen. Waar anders heen, dan
naar het hoofdkwartier van de'KGB,
het gevreesde .Lubyanka', waar Sta
lin duizenden gevangenen had laten
doodmartelenen. We namen een zij
ingang. Twee mannen pakten mij
vast en liepen een paar trappen op.
De deur waarvoor we stilhielden had
nummer 472. Ilc werd ijskoud en
sloot mijn ogen. Eén van mijn be
geleiders prikte met een vinger in
mijn rug. De deur ging openden ik
werd naar binnen geduwd.
Achter een groot bureau in de hoek
van de kamer zat een kleine, breed
gebouwde man. Ilc denk dat hij be
gin veertig was. Hij rookte een si
garet. Er lag geen kleed op de grond;
de muren hadden een flets-gele Iclcur
en waren kaal. Voor de ramen za
ten tralies. Later zou ilc er achter
komen, dat de kleine man achter
het enorme bureau luitenant-kolonel
Viktor Alexandrovitch Pakhomov
was, één van de incest gewiekste on
dervragers van de KGB. Ik begon
onmiddellijk te protesteren tegen
mijn arrestatie. Ik had immers niets
anders gedaan, dan een paar dingen
afgeven aan dr Konstantinov.... Ge
woon cadeautjes van dr Hanstock,
praten, zij het maar een paar mi
nuten. Barbara zag er moe uit. Ze
deed haar uiterste best mij op te
vrolijken, niets te laten merken van
de zorgen die haar kwelden. We wa
ren niet alleen. Op nog geen meter
afstand stonden twee KGB-functio-
narissen, die scherp luisterden naar
onze conversatie. Het zou zinloos ge
weest zijn om over mijn situatie te
praten, ze zouden onmiddellijk heb
ben ingegrepen. We zeiden niet veel.
Ik wist niet waar ik het over moest
hebben. Na een paar minuten kregen
we het teken afscheid te nemen. Ik
kuste Barbara. Zonder een woord te
zeggen liep ze met een bewaker mee.
Nieuwe ontmoeting
Twee dagen later volgde een nieuwe
ontmoeting. Barbara zei, dat de Brit
se regering al het mogelijke deed
om mij uit Russische gevangenschap
te krijgen. Ik moest hoop houden,
zei ze, en ze lachte me bemoedigend
toe. Ze gaf me een paar sigaretten.
Toen ze wegliep, voelde ik me af
schuwelijk.
Op 22 juli werd ik 's morgens om
zes uur wakker gemaakt. De oude
Yasha, één van de vriendelijkste be
wakers, schoor me. Want we moch
ten zelf geen scheermes hanteren.
Alle scherpe voorwerpen waren ta
boe voor de gevangenen, bang als
men was voor zelfmoordpogingen.
Tot mijn verbazing kreeg ik mijn ei
gen kleren terug. Het was zo ver
de zaak-Brooke zou voor de rechter
lcomen. En eerlijk gezegd was ik
blij, dat het nu ging gebeuren. Ik
wilde weten waar ik aan toe was,
hoe lang het nog kon duren voor
dat lk naar Engeland mocht terug
keren.
Showproces
Ze brachten me naar een gereedstaan
de auto. Met hoge snelheid ging het
naar het gerechtsgebouw en daar
kreeg ik opnieuwe een schok. Ik werd
opgewacht door een horde fotografen.
Voor het gebouw zag het zwart van
de mensen. Ik had me geen moment
gerealiseerd dat ze van mijn proces
een grote show zouden maken, dat
ze de gebeurtenissen rond Gerald
Brooke zouden aangrijpen om een ge
raffineerd stuk anti-westerse pro
paganda op te voeren. De mensen
stonden te dringen om binnen te ko-
In verborgen zakken in zijn
hemd vervoerde Gerald Brooke
brieven naar Rusland.
men. In het gerechtsgebouw had men
zelfs een soort kantine ingericht,
waar de toeschouwers bier en brood
jes konden kopen.
Ik zou worden verdedigd door Niko
lai Borovik, een vooraanstaand Rua-
sich advocaat, die ook in de zaak-
Greviile Wynne als verdediger was
opgetreden. De rechtzaal leek op een
studio; overal zag ik tv-camera's,
lampen en microfoons. Bij het bin
nenleiden werd ik verblind door de
flitslampen. De drie rechters keken
ernstig en schenen de vertoning van
de zenuwachtig voor mij uit drib
belende fotografen niet storend te
vinden. De rust en waardigheid, die
in een rechtzaal behoren te heersen,
hadden moeten wijken voor een poli
tieke propaganda-kermis.
Al onmiddellijk bij het begin van het
proces kreeg ik te horen hoe de
KGB mij op het spoor was gekomen.
Mijn vriendelijke gastheer dr Kon
stantinov had eigenhandig de Russi
sche geheime dienst Ingelicht, over
eenkomstig zijn status van dubbel
spion. Ik was al te veel afgestomd
door het lange verblijf in voorarrest,
orn me er al te zeer over te ver-
Dazen. Ik geloof, dat ik alleen maar
knikte, toen men mij inlichtte over
de rol, dieKonstantinov in deze zaak
had gespeeld. Vijf jaar gaven de
rechters mij. Het verbaasde me niet.
Al vanaf het moment dat ik bij het
gerechtsgebouw was aangekomen,
had ik beseft, dat mijn werk voor
de NTS mij jaren achter Russische
tralies zou brengen. Zo hadden de
Eolitieke regisseurs van dit proces
et bepaald.
Maar waar lk geen moment bij stil
stond, was het feit, dat men mij in
die vijf jaren geestelijk kapot zou
proberen te maken. Ik zag vijf jaar
eenzame opsluiting en dwangarbied
voor me opdoemen. En ik was er op
voorbereid. Achteraf kan ik zeggen,
dat eenzame opsluiting en dwangar
beid een paradijs voor mij zouden
hebben betekend vergeleken bij wat
ik in die vijf jaar werkelijk heb moe
ten ondergaan.
(ADVERTENTIE!
APELDOORN (ANP) -- De Apeldoorn-
se politie heeft ingesloten de 23-jarige rr.rm Ril liet
Aneldoorner G. J. 1'. K.. die verdacht "EN HAAG (GPD) Bij liet
wiról ,a„ poging tot doodslag. Pa dal «I «O. laa^wwlaad atl
had zijn vrouw,
winter-
twist hij de familie M onderdak had
gevonden, bij die familie weggehaald,
nadat hij daar eerst de boel kort en
klein had geslagen.
Nadat de vrouw hij hem in de auto was
gestapt, stond de 21-jarige mej. A. E.
J. M. op het trottoir. R reed plotseling
met zijn wagen achteruit en vervol
gens het trottoir op in een poging mej.
M. omver te rijden. Mej. M. kon nog
tijdig opzij springen en zich daardoor
in veiligheid stellen. Toer zij even later
met haar moeder op het trottoir stond,
kwam M. plotseling terug rijden, reed
wederom het trottoir op en trachtte'ruimer
toen de beide vrouwen omver te rijden.{nu af i
Slechts doordat de beer M. een luide
schreeuw uitte, konden de beide vrou
wen tijdig wegspringen R. reed met
grote snelheid weg, waarna de heer M.
aangifte deed hij de politie. Toen de
politie hij R. thuis kwam bleek de man
niet aanwezig te zijn. Later kwam hi)
zich echter zélf bij de politie melden,
^echtelijke I de luist komt, zal de politie het wapen
onder het uniformjasje dragen. De mi
nister van binnenlandse zaken heeft het,
kledingvoorschrift in die zin gewijzigd.
Sinds in 1966 het uniform van de ge
meentepolitie opnieuw in studie werd
genomen, zijn er een aantal kleine ver
anderingen ingevoerd, meestal eerst bij
-vijze van proef. Een van die wijzigin
gen betrof het onder het jasje verber
gen van de koppel en het wapen.
Voor het zomertenue gold aeze maatre
gel reeds algemeen. Voor het winter-
tenue was de proef de laatste tijd als
zodanig uitgebreid, dat soms een com
pleet korps" al over het nieuwe, iets
gesneden jasje beschikte. Van
het voorschrift voor alle korp-
tegen
groene baretten
jtfwr inrtgtxQ
DEN HAAG (GPD) Bij de tweede
kamer is een wetsontwerp ingediend tot
wijziging van de grenzen tussen de ge
meenten Angerlo, Doesburg, Hummclo
en Keppel en Khedon. Het wetsontwerp
voorziet in een uitbreiding van Does
burg ten nadele, van de gemeenten An
gerlo en Hummelo en Keppel.
Met verheuging mag worden vastge
steld, aldus de minister, dat thans naar
het zich laat aanzien, voor Doesburg
betere tijden zijn aangebroken. Het pro
vinciaal bestuur van Gelderland heeft
namelijk uiteraard niet zonder me-
- deweten van het gemeentebestuur
- aan Doesburg voor de toekomst enkele
functies toegekend, welke de oude IJsscl-
stad tot nieuw leven kunnen brengen,
j Zo is Doesburg bestemd tot opvang-
j centrum voor de overloop van de Arn
hemse agglomeratie. De gedeeltelijk
reeds aangelegde weg Westervoort -
Doesburg (die nog naar het noorden zal
worden doorgetrokken) alsmede de op
de linker IJsseloever komende zgn IJs-
- selweg zijn in dit verband van groot
belang.
1 Een tweede factor vormt de reële mo
gelijkheid tot verdere industrialisatie.
0In hun beleidsvorming met betrekking
.CIA'' (welke niet rechtstreeks bijitot de verdere ontwikkeling van het
de moord op de vermeende dubbelspionGelderse gebied ten oosten van de IJssel.
is liet rokken hem 'leeft meegedeeld .dal hebben gedeputeerde staten Doesburg]
in het bela vr van de nationale veilig- aangemerkt als een van de belangrijk
heid te neh'.n géén van zijn perso-;ste potentiële industriekernen. Zij zul-
neesleden als getuige te laten optreden len de uitbouw daarvan, voor zover dat
in de zaak'
WASHINGTON (RTR) Het Ameri
kaanse leger heeft gisteren alle beschul-
digingen ingetrokken tegen zes mili
tairen van de speciale troepen,
genaamde .groene baretten', aan wie
ten laste was gelegd, een Vietnamese
dubbelspion te hebben vermoord.
In een door het ministerie van defen
sie uitgegeven verklaring zegt minis
ter voor het leger Stanley R. Resor:
.Ik heb vandaag gelast alle beschuldi
gingen direct in te trekken. De man
nen zullen voor dienst buiten Vietnam
worden bestemd'
Resor zegt. dat de inlichtingendienst.
i van hen afhangt, bevorderen.
Oostelijk Flevoland
(Van onze parlementaire redactie)
DEN HAAG In 1970 zullen In Oos
telijk Flevoland 31 landbouwbedrijven
met een totale oppervlakte van 1085 ha.
in exploitatie zijn. Per 1 november vol
gend jaar komen nog eens vier bedrij
ven niet in totaal 150 ha bij. Het gaat
om akkerbouw-, gemengde en fruitteelt-
bedrijven.
Volgend jaar zal de laatste 600 ha riet
land in Oostelijk Flevoland in cultuur
worden gebracht. Een oppervlakte var.
rond 16.900 ha. zal in tijdelijke exploita
tie komen. Volgens de begroting van
verkeer en waterstaat zal in 1970
5.700.000,- nodig zijn voor aanleg en
bouw van wegen, bruggen enz. in de
polder.
AMSTERDAMSE
UNIVERSITEIT
BEVEILIGT
MAAGDENHUIS
AMSTERDAM (GPD) De universi
teit van Amsterdam heeft maatregelen
genomen om een nieuwe bezetting van
liet in het Maagdenhuis gevestigde ad
ministratieve centrum te voorkomen.
Voor een aantal ramen zijn tralies aan-
.ebracht. Dc vensters zijn zo vergren-
leld dat zij slechts een klein stukje
open kunnen. Aan de draaideur zijn zo
danige voorzieningen getroffen, dat de
ze op drie plaatsen elektromagnetisch
gesloten kan worden.
Dit meldt het universitaire weekblad
Folia Civitatis'. Volgens het blad heb
ben de veiligheidsmaatregelen twintig
tot dertigduizend gulden gekost. In het
CHERBOURG (AFP) Twee inge-|Maagdenhuis is voortdurend een extra
nieurs van liet kerncc-ntruni in La Hague {bewaking aanwezig van een particulie-
bij Cherbourg, die vrijdag ernstige re bewakingsdienst,
brandwonden hadden opgelopen, zijn jHet personeel dat in het Maagdenhuis
zondag aan hun verwondingen bezwc- werkt heeft identiteitsbewijzen gekre-
ken. igen die voorzien zijn van een kleuren-
De twee ingenieurs, die werkzaam wa-ifoto. Ook de telefooncentrale van de'
ren bij de afdeling waar plutonium ge-juniversiteit die is gevestigd in de ge-I
wonnen wordt, kregen kokend water bouwen aan de Oudemanhuispoort, is
over zich heen doordat een waterleiding extra beveiligd. Deze is voorzien van
onder druk sprong. stalen rolluiken.
Universiteitsblad
Nijmegen had extra
hasjiesj'-bijlage
NIJMEGEN (GPD) Het Nij
meegse universiteitsblad ,NLB'
dat onlangs in het nieuws kwam
door het plaatsen van een sterk
pornografisch getint artikel, heeft
voor nieuwe sensatie gezorgd. In
de laatste uitgave van het week
blad treffen de ruim 5.000 abon
nees namelijk keurig verpakt- een
poeder aan waarvan beweerd
wordt, dat het hasjiesj is.
In een begeleidend artikel schrijft
de NUB-redactie dit loyale ge
baar te hebben gemaald als re
actie op het overheidsbeleid in
zake verdovende middelen. Het is
toch wel bijzonder vreemd dat
Je door het roken van dit in feite
ongevaarlijke spul in de cel kunt
belanden, zo schrijft het NUB.
Gewezen wordt op Denemarken
waar de regering onlangs heeft
besloten hasjiesj-rokers niet meer
te vervolgen. De Nijmeegse poli
tie heeft van de stunt vernomen
en zal nagaan of termen voor ver
volging van het NUB aanwezig
zijn.
het dagelijks bestuur van onze partij
te laten ontploffen', aldus de Weerter
voorzitter. ,De verantwoordelijkheid en
besluitvorming kan dan worden verlegd
naar de basis van de organisatie'.
De regiobesturen moeten volgens de heer
Van Wijk volkomen autonoom kunnen
zijn.
De organisatorische taken van het hoofd
bestuur wil hij laten voordragen aan een
stafinstituut, een adviescentrum, waar
met hulp van moderne planningstech
niek service wordt verleend aan de zelf
standige regiobesturen. De regionale af
delingen zouden daarbij full time secre
tarissen moeten aantrekken.
KEULEN (DPA) Twee Duitsers, die
zich voor vleesimporteurs uitgaven,
hebben vleesfabrikanten in Nederland
en België voor een bedrag van onge
veer 450.000 mark opgelicht.
De politie in Keulen deelde maandag
mee, dat bedrijven in Arnhem en in
België de oplichters, die' in Keulen een
kantoor hadden, vleeswaren hadden ge
leverd, die zij aan winkeliers doorver
kochten. De rekeningen van de lever
anciers werden echter met ongedekte
cheques betaald. Toen de leveranciers
de politie inlichtten waren de bedrie-
i al verdwenen. Zij lieten slechts
leeg kantoor achter.
BEJAARDE VROUW
DOOR ROVERS
MISHANDELD
BRUSSEL (ANP) Vier gemaskerds
jongenjannen hebben zondagavond li»
Antwerpen urenlang een 92-jarlge
rouw in haar woning gefolterd om
haar te dwingen te zeggen, waar *IJ
haar geld geborgen had. Toen de vrouw,
Alice van den Boscli 's avonds om acht
uur thuiskwam, werd zij in ap
partement door het viertal opgewacht.
Zij werd vastgebonden en op haar bed
geworpen, waar de misdadigers haar
begonnen te slaan. Een van hen pijnigde
haar zelfs met een brandende sigaret.
Na ongeveer drie uur was haar weer
stand gebroken, en vertelde zij waar
een portefeuille met 3.000 frank (200
guldenwas opgeborgen. Het viertal
vond dit niet voldoende, en zette de
martelingen nog enige tijd voort, waar
bij de bejaarde met een mes bij het ge
zicht werd bedreigd, doch zondere re
sultaat. Omstreeks half twaalf vertrok
ken de rovers, de vrouw vastgebonden
op haar bed achterlatend. Tot drie
uur 's nachts heeft zij daarna nog op
een muur liggen kloppen, tot de buren
haar hoorden. Alvorens volkomen uit
geput het bewustzijn te verliezen, kon
zij de politie nog enkele gegevens over
de daders die Frans spraken met
een buitenlands accent geven. Zij is
in comateuze toestand in een ziekenhuis
opgenomen.
ADVERTENTIE
VOORZITTER WEERTER
D'66 WIL HOOFDBESTUUR
LATEN .ONTPLOFFEN'
ROERMOND (GPD) Voorzitter Van
Wijk van de afdeling Weert van D'66
heeft in een circulaire aan het hoofd
bestuur, het dagelijks bestuur, de regio
nale en afdelingsbesturen van die poli
tieke partij, voorgesteld de politieke be
sluitvorming en verantwoordelijkheid in
handen te leggen van twaalf regiobe
sturen.
.Daarmee bedoel lk het hoofdbestuur en
het exclusieve Valvoline produkt
Vraag inlichtingen bij Valvoline Oil Nederland N.V.
Postbus 11 Dordrecht