GERALD BROOKE: Koerier uit Londen In showproces tot vijf jaar veroordeeld MAN RIJDT OP VROUWEN IN Politie verbergt' pistool onder jasje GRENSWIJZIGING IN OVERIJSEL Eerste bedrijven in exploitatie Twee ingenieurs in ;f Franse kernfabriek bij ongeval gedood i Vleesfabrikanten voor duizenden opgelicht WOENSDAG 1 OKTOBER 1969 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT 11 Vandaag de tweede aflevering van de serie van vier over Ge rald Brooke. zij ook die ellendige uren van on dervraging moeten doormaken" Ik ging op de rand van mijn bed zitten en legde mijn hoofd op mijn knieën Bekentenis ,Doe open, politie'Ik voelde de schrik als een hevige pijn in mijn lichaam omhoog schieten. Daar zaten we... Dr Konstantinov, de schaar waarmee hij zojuist de linnen bekleding van het toilet tasje had opengeknipt nog in zijn hand, zijn vrouw, die haar handen zo stevig samenkneep, dat haar vingers wit werden, Barbara, lijk bleek, en ik. We luisterden naar de geluiden bij de voordeur. Er werd nog eens geklopt, harder ditmaal. Tien tellen later werd de deur van de zitkamer opengegooid. Vier mannen met grimmige ge zichten stapten met zware passen de kamer binnen. Er was geen twijfel mogelijk, dit waren mannen van de Russische Geheime Dienst, de beruchte KGB. test. ,\Vel eens gehoord van de NTS' begon hij. ,Nee', antwoordde ik, nooit van gehoord. Ik weet niet wat er met die initialen wordt bedoeld. Ik weet niet waar u het over hebt'. Die eerste ondervraging duurde drie uur. Pakhomov had zich kennelijk voorgenomen mijn contacten met de NTS aan te tonen. Ik had mezelf be zworen alles te ontkennen. Ze zou den van mij niets te weten komen. Ik mocht roken. De ene sigaret stak ik aan met de -andere.... Ik voelde, dat ik op was van de zenuwen. ,Wat heeft u met mijn vrouw gedaan?' Geen antwoord. .Ik ben moe, laat me slapen'Geen reactie. Het werd al licht toen ik mocht gaan. Dat wil zeggen: een jongeman in uniform kwam me halen en bracht me naar een cel. Ik moest me uitkleden. Mijn kleren werden meegenomen, de bewa ker gaf me een blauwe overal: mijn gevangeniskleding! De cel was klein; in het midden van het hoge plafond zat een lampje, dat zwak licht uit straalde. Het meubilair bestond uit een bed en een emaille emmer. Ik voelde me letterlijk ,van God en van de wereld verlaten', maar lang dacht ik over mijn situatie niet na. Dood moe viel ik op het bed neer en sliep vrijwel op hetzelfde moment. Ogenschijnlijk zonder enige notitie van ons te nemen, begonnen ze de kamer te doorzoeken met getrainde vingers betastten ze alle voorwer pen. klopten op de muien en de meu bels. Eén van nen gebood ons te zwij- fen en rustig te blijven zitten. Ik eek naar Barbara. Ze was doods bang en naast de pijn van schrik kwam nu ook de pijn van spijt in mijn borst. Spijt, omdat ik haar hierin had gehaald. Had ik niet on verantwoordelijk gehandeld, had ik wel bij de NTS mogen gaan, of had ik er vanaf moeten zien om wille van barbara? Niemand zei een woord. Eén van de Russen filmde de kamer, alles.... Het gezoem van de camera was het enige dat de beklemmende stilte verbrak. Plotseling verborg dr Konstantinov zijn gezicht in zijn handen. .Vsyo propaTo, vsyo propalo,' momelde hij: .Alles is verloren den alles.... Gek genoeg kwam er een soort van kalmte over me, een ge voel van't is gebeurd. Niets aan te doen. We zien wel wat er met ons gaat gebeurenIk probeerde de aandacht van Barbara te trekken, maar ze keek strak voor zich uit. Ze zat bewegeloos naast me en streelde zachtjes mijn hand. De ge dachte, dat ik haar hoogstwaarschijn lijk in geen dagen zou zien, maakte me weer wanhopig en toonde de on echtheid van mijn kalmte aan. Ik ben blij, dat ik toen niet besefte, dat wij jaren, in plaats van dagen van elkaar gescheiden zouden wor den. lelde vragen Tegen de middag werd ik wakker gemaakt. Een bewaker bracht me een bord soep, een soort waterige aardappelsoep. De tweede .gang' be stond uit watergruwel, althans daar deed het me het meeste aan denken. Ik had mijn eten nog niet op of ik werd alweer gehaald, weer naar kamer 472. Alsof hij niet achter zijn bureau was weggeweest zat de klei ne Pakhomov op me te wachten, si garet in zijn mond. De ondervra ging kon beginnen. Urenlang sfeagde Pakhomov me door. Steeds weer de zelfde vragen Ik ontkende. Intus sen probeerde ik aan Barbara te den ken. Pakhomov vertelde me, dat ze de Engelse ambassade over mijn ar restatie had ingelicht. Dat luchtte, me op. Ze was dus vrij maar op hetzelfde moment kwam de twijfel in mij op. Was het niet een tactiek van de KGB? Was het wel waar? Kortom, toén ik werd teruggebracht naar mijn cel, kon ik wel huilen. Ik wist niet wat ik wel en niet moest geloven. De onwetendheid omtrent het lot van Barbara vrat aan mijn ziel. Ik kon niet slapen. Het beeld van onze arrestatie spookte door mijn hoofd. Steeds weer hoorde ik die woorden van de radeloze Kon stantinov: .Alles is verloren'. De volgende dag was ik kapot. De wetenschap, dal ik ieder moment kon worden opgehaald om opnieuw urenlang verhoord te worden, maak te me bijna gek. Ik twijfelde zou ik bekennen? Wat- had het voor zin Pakhomov nog langer leugens op de mouw te spelden. Vroeg of laat zou den ze me toch klein krijgen. Waar om zou ik er langer mee doorgaan? En bovendien Barbara. Misschien lieten ze Barbara vrij, als ik mee werkte. Ik mócht niet langer zwij gen, als ik haar met een bekente nis de vrijheid kon teruggeven. Zo dacht ik, want ik raakte er steeds meer van overtuigd, dat Barbara ook in een cel zat. Ilc probeerde mij voor te stellen hoe ze zich voelde. Zou Een dagrantsoen in het Rus sische gevangenenkamp, waar Gerald Brooke verbleef. Toen de bewaker mij kwam halen, was ik vastbesloten te bekennen en de schuld op'mij te nemen. Het moest de heren duidelijk worden gemaakt, dat Barbara bier niets mee te ma ken had. En toen Pakhomov mij een stuk papier voorlegde, waarop ik toegaf mij schuldig te hebben ge maakt aan subversieve activiteiten in de vorm van spionage, zette ik zonder verder nadenken mijn handtekening. Tegelijkertijd hield ik een pleidooi voor Barbara, maar Pakhomov wenste over haar niet te discus siëren. Hij was al lang blij met de bekentenis. Zijn houding veranderde. Je zou kunnen zeggen, dat hij iets vriendelijker werd. Hij begon met te praten op een vaderlijke "toon. Zo van ,Kijk nou eens, domme jon gen. Dat had je natuurlijk nooit moe ten doen. Je bent erin getrapt'. Hij vertelde me dat George, de hoogste autoriteit in de NTS, in werkelijk heid Yuri Borisovitch heette. ,Het schijnt, dat je maar beter mensen met de voornaam Yuri kunt vermij den', zei hij bij wijze van grap, mij eraan herinnerend, dat ook Konstan tinov en één van de kunstenaars, die ik in Moskou had moeten be zoeken, Yuri heten. Een paar dagen later werd me ver teld, dat Barbara allang weer in En- feland was teruggekeerd. Ze had- en haar vrijwel direct laten gaan. Ik had me dus voor niets zorgen gemaakt. Maar dat interesseerde me niet. Ik kon wat makkelijker mijn eigen toekomst onder ogen zien, nu ik wist dat Barbara veilig was. Van tijd tot tijd stuurde ze me wat geld, waarmee ik wat extra-eten en siga retten kon kopen in de gevangenis kantine. Ik kreeg bezoek van miss Agnes Wood, de Britse consul in Moskou. De bewakers verboden ons te praten over mijn ondervraging en bekentenis. Miss Wood beloofde me haar best te zullen doen om een ont moeting tussen Barbara en mij te arrangeren. Ik geloofde haar niet, dat wil zeggen, ik geloofde niet dat het haar zou lukken. Ik bedankte haar, maar veel waarde hechtte ik niet aan haar toezegging. Mijn mond viel dan ook open van verbazing toen ze me op zekere dag kwamen vertellen, dat mijn vrouw In de ge vangenis was. Ik mocht met haar Lubyanka Vette buit Ze hadden natuurlijk het foto-album en het toilettasje gevonden. Elke fo to werd in de lengte en breedte op gemeten; de toilettas werd kapot ge scheurd. Er kwamen meer brieven en documenten uit dan ik had ver wacht. Tenslotte gingen de vier man nen in conferentie. Ze converseerden fluisterend en keken van tijd tot tijd met strakke gezichten in onze rich ting. We hoorden auto's remmen en portieren slaan. Even later kwamen nog eens drie mannen de kamer bin nen. De telefoon rinkelde. Bijkbaar beschouwden zij ons als een vette buit. Dr Konstantinov en Ik moesten onze zakken leeghalen, de dames hun handtassen. Ilc vroeg of ik naar het toilet mocht. Dat mocht... maar niet alleen. En dus was de laatste kans op vernietiging van mijn dagboek verkeken. Ik had het in mijn bin nenzak. Ze zouden het zeker vinden. Er stonden namen in van contact adressen in Rusland; bovendien had ik er een paar foto's ingestopt, die ik moest afgeven aan onze Russische vrienden. Ik hoopte het boek in de stortbak te kunnen leggen. Later be sefte ik wat een belachelijke ge dachte dat was geweest. Alsof de stortbak een veilige plaats was. Geen enkel hoekje was veilig voor deze getrainde speurders. Het album, de brieven, foto's en do cumenten werden verpakt in grof papier, dichtgebonden en met een extra lakstempel verzegeld. Ze had- Bege leid door twee Russen verliet ze zonder iets te zeggen de kamer. Ilc luisterde naar het klikken van haar hakken. Buiten startte een auto, por tieren sloegen dicht. Barbara was weg. Vervolgens was het mijn beurt. Ze duwden mij op de achterkant van een grote zwarte Volga'. Links en rechts van mij zetten zich twee be wakers. De chauffeur had blijkbaar baast. Ik keek naar buiten, naar de voorbijschietende huizen van nach telijk Moskou. Ik wist waar we naar toe gingen. Waar anders heen, dan naar het hoofdkwartier van de'KGB, het gevreesde .Lubyanka', waar Sta lin duizenden gevangenen had laten doodmartelenen. We namen een zij ingang. Twee mannen pakten mij vast en liepen een paar trappen op. De deur waarvoor we stilhielden had nummer 472. Ilc werd ijskoud en sloot mijn ogen. Eén van mijn be geleiders prikte met een vinger in mijn rug. De deur ging openden ik werd naar binnen geduwd. Achter een groot bureau in de hoek van de kamer zat een kleine, breed gebouwde man. Ilc denk dat hij be gin veertig was. Hij rookte een si garet. Er lag geen kleed op de grond; de muren hadden een flets-gele Iclcur en waren kaal. Voor de ramen za ten tralies. Later zou ilc er achter komen, dat de kleine man achter het enorme bureau luitenant-kolonel Viktor Alexandrovitch Pakhomov was, één van de incest gewiekste on dervragers van de KGB. Ik begon onmiddellijk te protesteren tegen mijn arrestatie. Ik had immers niets anders gedaan, dan een paar dingen afgeven aan dr Konstantinov.... Ge woon cadeautjes van dr Hanstock, praten, zij het maar een paar mi nuten. Barbara zag er moe uit. Ze deed haar uiterste best mij op te vrolijken, niets te laten merken van de zorgen die haar kwelden. We wa ren niet alleen. Op nog geen meter afstand stonden twee KGB-functio- narissen, die scherp luisterden naar onze conversatie. Het zou zinloos ge weest zijn om over mijn situatie te praten, ze zouden onmiddellijk heb ben ingegrepen. We zeiden niet veel. Ik wist niet waar ik het over moest hebben. Na een paar minuten kregen we het teken afscheid te nemen. Ik kuste Barbara. Zonder een woord te zeggen liep ze met een bewaker mee. Nieuwe ontmoeting Twee dagen later volgde een nieuwe ontmoeting. Barbara zei, dat de Brit se regering al het mogelijke deed om mij uit Russische gevangenschap te krijgen. Ik moest hoop houden, zei ze, en ze lachte me bemoedigend toe. Ze gaf me een paar sigaretten. Toen ze wegliep, voelde ik me af schuwelijk. Op 22 juli werd ik 's morgens om zes uur wakker gemaakt. De oude Yasha, één van de vriendelijkste be wakers, schoor me. Want we moch ten zelf geen scheermes hanteren. Alle scherpe voorwerpen waren ta boe voor de gevangenen, bang als men was voor zelfmoordpogingen. Tot mijn verbazing kreeg ik mijn ei gen kleren terug. Het was zo ver de zaak-Brooke zou voor de rechter lcomen. En eerlijk gezegd was ik blij, dat het nu ging gebeuren. Ik wilde weten waar ik aan toe was, hoe lang het nog kon duren voor dat lk naar Engeland mocht terug keren. Showproces Ze brachten me naar een gereedstaan de auto. Met hoge snelheid ging het naar het gerechtsgebouw en daar kreeg ik opnieuwe een schok. Ik werd opgewacht door een horde fotografen. Voor het gebouw zag het zwart van de mensen. Ik had me geen moment gerealiseerd dat ze van mijn proces een grote show zouden maken, dat ze de gebeurtenissen rond Gerald Brooke zouden aangrijpen om een ge raffineerd stuk anti-westerse pro paganda op te voeren. De mensen stonden te dringen om binnen te ko- In verborgen zakken in zijn hemd vervoerde Gerald Brooke brieven naar Rusland. men. In het gerechtsgebouw had men zelfs een soort kantine ingericht, waar de toeschouwers bier en brood jes konden kopen. Ik zou worden verdedigd door Niko lai Borovik, een vooraanstaand Rua- sich advocaat, die ook in de zaak- Greviile Wynne als verdediger was opgetreden. De rechtzaal leek op een studio; overal zag ik tv-camera's, lampen en microfoons. Bij het bin nenleiden werd ik verblind door de flitslampen. De drie rechters keken ernstig en schenen de vertoning van de zenuwachtig voor mij uit drib belende fotografen niet storend te vinden. De rust en waardigheid, die in een rechtzaal behoren te heersen, hadden moeten wijken voor een poli tieke propaganda-kermis. Al onmiddellijk bij het begin van het proces kreeg ik te horen hoe de KGB mij op het spoor was gekomen. Mijn vriendelijke gastheer dr Kon stantinov had eigenhandig de Russi sche geheime dienst Ingelicht, over eenkomstig zijn status van dubbel spion. Ik was al te veel afgestomd door het lange verblijf in voorarrest, orn me er al te zeer over te ver- Dazen. Ik geloof, dat ik alleen maar knikte, toen men mij inlichtte over de rol, dieKonstantinov in deze zaak had gespeeld. Vijf jaar gaven de rechters mij. Het verbaasde me niet. Al vanaf het moment dat ik bij het gerechtsgebouw was aangekomen, had ik beseft, dat mijn werk voor de NTS mij jaren achter Russische tralies zou brengen. Zo hadden de Eolitieke regisseurs van dit proces et bepaald. Maar waar lk geen moment bij stil stond, was het feit, dat men mij in die vijf jaren geestelijk kapot zou proberen te maken. Ik zag vijf jaar eenzame opsluiting en dwangarbied voor me opdoemen. En ik was er op voorbereid. Achteraf kan ik zeggen, dat eenzame opsluiting en dwangar beid een paradijs voor mij zouden hebben betekend vergeleken bij wat ik in die vijf jaar werkelijk heb moe ten ondergaan. (ADVERTENTIE! APELDOORN (ANP) -- De Apeldoorn- se politie heeft ingesloten de 23-jarige rr.rm Ril liet Aneldoorner G. J. 1'. K.. die verdacht "EN HAAG (GPD) Bij liet wiról ,a„ poging tot doodslag. Pa dal «I «O. laa^wwlaad atl had zijn vrouw, winter- twist hij de familie M onderdak had gevonden, bij die familie weggehaald, nadat hij daar eerst de boel kort en klein had geslagen. Nadat de vrouw hij hem in de auto was gestapt, stond de 21-jarige mej. A. E. J. M. op het trottoir. R reed plotseling met zijn wagen achteruit en vervol gens het trottoir op in een poging mej. M. omver te rijden. Mej. M. kon nog tijdig opzij springen en zich daardoor in veiligheid stellen. Toer zij even later met haar moeder op het trottoir stond, kwam M. plotseling terug rijden, reed wederom het trottoir op en trachtte'ruimer toen de beide vrouwen omver te rijden.{nu af i Slechts doordat de beer M. een luide schreeuw uitte, konden de beide vrou wen tijdig wegspringen R. reed met grote snelheid weg, waarna de heer M. aangifte deed hij de politie. Toen de politie hij R. thuis kwam bleek de man niet aanwezig te zijn. Later kwam hi) zich echter zélf bij de politie melden, ^echtelijke I de luist komt, zal de politie het wapen onder het uniformjasje dragen. De mi nister van binnenlandse zaken heeft het, kledingvoorschrift in die zin gewijzigd. Sinds in 1966 het uniform van de ge meentepolitie opnieuw in studie werd genomen, zijn er een aantal kleine ver anderingen ingevoerd, meestal eerst bij -vijze van proef. Een van die wijzigin gen betrof het onder het jasje verber gen van de koppel en het wapen. Voor het zomertenue gold aeze maatre gel reeds algemeen. Voor het winter- tenue was de proef de laatste tijd als zodanig uitgebreid, dat soms een com pleet korps" al over het nieuwe, iets gesneden jasje beschikte. Van het voorschrift voor alle korp- tegen groene baretten jtfwr inrtgtxQ DEN HAAG (GPD) Bij de tweede kamer is een wetsontwerp ingediend tot wijziging van de grenzen tussen de ge meenten Angerlo, Doesburg, Hummclo en Keppel en Khedon. Het wetsontwerp voorziet in een uitbreiding van Does burg ten nadele, van de gemeenten An gerlo en Hummelo en Keppel. Met verheuging mag worden vastge steld, aldus de minister, dat thans naar het zich laat aanzien, voor Doesburg betere tijden zijn aangebroken. Het pro vinciaal bestuur van Gelderland heeft namelijk uiteraard niet zonder me- - deweten van het gemeentebestuur - aan Doesburg voor de toekomst enkele functies toegekend, welke de oude IJsscl- stad tot nieuw leven kunnen brengen, j Zo is Doesburg bestemd tot opvang- j centrum voor de overloop van de Arn hemse agglomeratie. De gedeeltelijk reeds aangelegde weg Westervoort - Doesburg (die nog naar het noorden zal worden doorgetrokken) alsmede de op de linker IJsseloever komende zgn IJs- - selweg zijn in dit verband van groot belang. 1 Een tweede factor vormt de reële mo gelijkheid tot verdere industrialisatie. 0In hun beleidsvorming met betrekking .CIA'' (welke niet rechtstreeks bijitot de verdere ontwikkeling van het de moord op de vermeende dubbelspionGelderse gebied ten oosten van de IJssel. is liet rokken hem 'leeft meegedeeld .dal hebben gedeputeerde staten Doesburg] in het bela vr van de nationale veilig- aangemerkt als een van de belangrijk heid te neh'.n géén van zijn perso-;ste potentiële industriekernen. Zij zul- neesleden als getuige te laten optreden len de uitbouw daarvan, voor zover dat in de zaak' WASHINGTON (RTR) Het Ameri kaanse leger heeft gisteren alle beschul- digingen ingetrokken tegen zes mili tairen van de speciale troepen, genaamde .groene baretten', aan wie ten laste was gelegd, een Vietnamese dubbelspion te hebben vermoord. In een door het ministerie van defen sie uitgegeven verklaring zegt minis ter voor het leger Stanley R. Resor: .Ik heb vandaag gelast alle beschuldi gingen direct in te trekken. De man nen zullen voor dienst buiten Vietnam worden bestemd' Resor zegt. dat de inlichtingendienst. i van hen afhangt, bevorderen. Oostelijk Flevoland (Van onze parlementaire redactie) DEN HAAG In 1970 zullen In Oos telijk Flevoland 31 landbouwbedrijven met een totale oppervlakte van 1085 ha. in exploitatie zijn. Per 1 november vol gend jaar komen nog eens vier bedrij ven niet in totaal 150 ha bij. Het gaat om akkerbouw-, gemengde en fruitteelt- bedrijven. Volgend jaar zal de laatste 600 ha riet land in Oostelijk Flevoland in cultuur worden gebracht. Een oppervlakte var. rond 16.900 ha. zal in tijdelijke exploita tie komen. Volgens de begroting van verkeer en waterstaat zal in 1970 5.700.000,- nodig zijn voor aanleg en bouw van wegen, bruggen enz. in de polder. AMSTERDAMSE UNIVERSITEIT BEVEILIGT MAAGDENHUIS AMSTERDAM (GPD) De universi teit van Amsterdam heeft maatregelen genomen om een nieuwe bezetting van liet in het Maagdenhuis gevestigde ad ministratieve centrum te voorkomen. Voor een aantal ramen zijn tralies aan- .ebracht. Dc vensters zijn zo vergren- leld dat zij slechts een klein stukje open kunnen. Aan de draaideur zijn zo danige voorzieningen getroffen, dat de ze op drie plaatsen elektromagnetisch gesloten kan worden. Dit meldt het universitaire weekblad Folia Civitatis'. Volgens het blad heb ben de veiligheidsmaatregelen twintig tot dertigduizend gulden gekost. In het CHERBOURG (AFP) Twee inge-|Maagdenhuis is voortdurend een extra nieurs van liet kerncc-ntruni in La Hague {bewaking aanwezig van een particulie- bij Cherbourg, die vrijdag ernstige re bewakingsdienst, brandwonden hadden opgelopen, zijn jHet personeel dat in het Maagdenhuis zondag aan hun verwondingen bezwc- werkt heeft identiteitsbewijzen gekre- ken. igen die voorzien zijn van een kleuren- De twee ingenieurs, die werkzaam wa-ifoto. Ook de telefooncentrale van de' ren bij de afdeling waar plutonium ge-juniversiteit die is gevestigd in de ge-I wonnen wordt, kregen kokend water bouwen aan de Oudemanhuispoort, is over zich heen doordat een waterleiding extra beveiligd. Deze is voorzien van onder druk sprong. stalen rolluiken. Universiteitsblad Nijmegen had extra hasjiesj'-bijlage NIJMEGEN (GPD) Het Nij meegse universiteitsblad ,NLB' dat onlangs in het nieuws kwam door het plaatsen van een sterk pornografisch getint artikel, heeft voor nieuwe sensatie gezorgd. In de laatste uitgave van het week blad treffen de ruim 5.000 abon nees namelijk keurig verpakt- een poeder aan waarvan beweerd wordt, dat het hasjiesj is. In een begeleidend artikel schrijft de NUB-redactie dit loyale ge baar te hebben gemaald als re actie op het overheidsbeleid in zake verdovende middelen. Het is toch wel bijzonder vreemd dat Je door het roken van dit in feite ongevaarlijke spul in de cel kunt belanden, zo schrijft het NUB. Gewezen wordt op Denemarken waar de regering onlangs heeft besloten hasjiesj-rokers niet meer te vervolgen. De Nijmeegse poli tie heeft van de stunt vernomen en zal nagaan of termen voor ver volging van het NUB aanwezig zijn. het dagelijks bestuur van onze partij te laten ontploffen', aldus de Weerter voorzitter. ,De verantwoordelijkheid en besluitvorming kan dan worden verlegd naar de basis van de organisatie'. De regiobesturen moeten volgens de heer Van Wijk volkomen autonoom kunnen zijn. De organisatorische taken van het hoofd bestuur wil hij laten voordragen aan een stafinstituut, een adviescentrum, waar met hulp van moderne planningstech niek service wordt verleend aan de zelf standige regiobesturen. De regionale af delingen zouden daarbij full time secre tarissen moeten aantrekken. KEULEN (DPA) Twee Duitsers, die zich voor vleesimporteurs uitgaven, hebben vleesfabrikanten in Nederland en België voor een bedrag van onge veer 450.000 mark opgelicht. De politie in Keulen deelde maandag mee, dat bedrijven in Arnhem en in België de oplichters, die' in Keulen een kantoor hadden, vleeswaren hadden ge leverd, die zij aan winkeliers doorver kochten. De rekeningen van de lever anciers werden echter met ongedekte cheques betaald. Toen de leveranciers de politie inlichtten waren de bedrie- i al verdwenen. Zij lieten slechts leeg kantoor achter. BEJAARDE VROUW DOOR ROVERS MISHANDELD BRUSSEL (ANP) Vier gemaskerds jongenjannen hebben zondagavond li» Antwerpen urenlang een 92-jarlge rouw in haar woning gefolterd om haar te dwingen te zeggen, waar *IJ haar geld geborgen had. Toen de vrouw, Alice van den Boscli 's avonds om acht uur thuiskwam, werd zij in ap partement door het viertal opgewacht. Zij werd vastgebonden en op haar bed geworpen, waar de misdadigers haar begonnen te slaan. Een van hen pijnigde haar zelfs met een brandende sigaret. Na ongeveer drie uur was haar weer stand gebroken, en vertelde zij waar een portefeuille met 3.000 frank (200 guldenwas opgeborgen. Het viertal vond dit niet voldoende, en zette de martelingen nog enige tijd voort, waar bij de bejaarde met een mes bij het ge zicht werd bedreigd, doch zondere re sultaat. Omstreeks half twaalf vertrok ken de rovers, de vrouw vastgebonden op haar bed achterlatend. Tot drie uur 's nachts heeft zij daarna nog op een muur liggen kloppen, tot de buren haar hoorden. Alvorens volkomen uit geput het bewustzijn te verliezen, kon zij de politie nog enkele gegevens over de daders die Frans spraken met een buitenlands accent geven. Zij is in comateuze toestand in een ziekenhuis opgenomen. ADVERTENTIE VOORZITTER WEERTER D'66 WIL HOOFDBESTUUR LATEN .ONTPLOFFEN' ROERMOND (GPD) Voorzitter Van Wijk van de afdeling Weert van D'66 heeft in een circulaire aan het hoofd bestuur, het dagelijks bestuur, de regio nale en afdelingsbesturen van die poli tieke partij, voorgesteld de politieke be sluitvorming en verantwoordelijkheid in handen te leggen van twaalf regiobe sturen. .Daarmee bedoel lk het hoofdbestuur en het exclusieve Valvoline produkt Vraag inlichtingen bij Valvoline Oil Nederland N.V. Postbus 11 Dordrecht

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1969 | | pagina 11