ALLERLEI Kees Kayser: .knutselen is zo iets als zwarte kunst' WIELER- VARIA De IJzeren Orpheus ,BIJ SINT-NIKLAAS MOET JE MEER PRESTEREN,' ZEGT MARCEL VERSCHUEREN jffllJDAG 5 SEPTEMBER 1969 ZEEUWSCH-VLAANDEREN MENSEN IN DE SPORT OPERA GENT Nu de blaadjes vallen je kunt tenminste elke dag op een zending berekend zijn begint ia Gent de opera het niieuiwe seizoen. Op 21 september is er een middag opvoering van .Qfinist'l' met Hiilda de Groote, Eric Raes, Harry van Loo, Slmonne van Parijs, Francis de Paep en andere, 's Avonds ,La Traviata' met Ottilia Mere. Guiseppe Torado, Jan Joris en anderen. Buiten het opera-abonnement valt, op 19 september, een vooretel ling van ,La Traviata'. Dit •evenement is namelijk onder gebracht in het Festival van Vlaanderen. DE KRIEKEPUTTE (1) Nog meer nieuws uit de culturele sector: poppenthea ter ,De Kriekeputte' in Hulst heeflt 10 nieuwe stukken op het repertoire. Woensdag 17 september spelen Frans en Trees van den Berg en hun poppen in de Stadsschouw burg van Sint-Niklaas, in het kader van het poppen- theaterfestival, georganiseerd door het Vlaams Verbond voor het Poppenspel. Zaterdagmiddag is er op de Kaai wal in Axel een door lopende voorstelling in het kader van de kunstmarkt ter gelegenheid van de Poolse feesten. .De Kriekeputte' thuis. Vestdijkstraat 18, brengt zondag 14 en zondag 28 september om half 3 ,De prinses die alles vergat', een komisch verhaal rond prinses Rosalinda die. om te beginnen, haar mantel verliest. Zondag 5 en zondag 19 oktober: .Waar is de kat van opoe', voorstel lingen die om half 3 beginnen. Grootmoeder logeert bij Jan Klaassen als ze wordt opgebeld omdat Minka, haar kat kwijt' is. Zelfs de radio wordt ingeschakeld bij de opsporing. ,De ondeugende plumeau' staat voor zondag 2, zondag 16 en zondag 30 november op het lijstje. Aan vang: half 3. Jan Klaassen gaat verhuizen en daar komt heel wat bij kijken, vooral als je een eigenaardige wagen en een nóg gekkere plumeau hebt. Zondag 14 en zondag 28 december speelt ,Jan Klaassen en de leugenaars', een sprookje uit het Duits, ook ge schikt voor wat oudere kinderen. Voor '70 worden er op voeringen gegeven van onder meer .Het nieuwsgierige prinsesje', .Repelsteeltje.' ,Het toverfluitje', ,De slimme Francisca' en .De dankbare leeuw". DE KRIEKEPUTTE (2) Voor volwassenen brengt ,De Kriekeputte* dit i nog .Reinaert de Vos', een satirisch spel waarin dieren bepaald geen blad voor de mond nemen als ze .mensje spelen'. In Zeeuwsch-Vlaanderen Extra van 4 juli stond al een verhaal over de voorbereidingen voor deze produktie. .De Kriekeputte' heeft momenteel in bewerking voor de oudere jeugd: J5e duivel met de drie gouden haren'. Plotseling ivas het beeld er. Mannen van openbare werken hadden het discreet en haast ongezien op de sokkel geplaatst vóór de begonia's en de geraniums, die lak hadden aan de gure temperatuur en uitbun dig rose-rood stonden te pronken. Links van het beeld lag het grote plein met steentjes van een kleur waar menig wit-wasmiddélen-fabrikant ja loers op kon zijn en rechts het as-getinte flatge bouw. Het beeld stond er nu, maar mocht nog niet. gezien worden. De mannen omhulden het ijzeren staketsel haastig met een grofbruin zeildoek alsof zij de naaktheid, ervan in barmhartige zorg tegen nieuws gierige ogen wilden beschermen. Het beeld stond zo twee dagen en nachten. De beico- ners van he-t flatgebouw liepen er haastig onver schillig langsgekweld door andere besognes dan kunst en cultuur en zelfs de kinderen anders zeer geroutineerd in afbraak bleven met hun vin gers van het zeil af. De derde dag werd het beeld ongeduldig, de schepper had het niet gemaakt om verduisterd te laten staan, het zeil begon te wap peren, er staken een paar vingers naar buiten, het beeld wilde onthuld worden. Het regende Hit een dreigende volle lucht die nog veel voorraad bezat. Een man maakte zich los uit een gezelschap van andere mannen die langs het beeld kwamen en ivipte met een joyeus gebaar lachend het zeildoek af. Zo maar, een me)iselijke handeling, schier achteloos en erg onofficieel. De vaste pleiners florerende be jaarde mannen aan wie weinig ontgaat kwamen net even te laat om het te zien gebeuren. De onop gemerkte simpele verrichting kon doen vermoeden dat niet de geïnspireerde handen van een kunstenaar het beeld hadden gemaakt, doch dat het verwekt was door de natuur en gegroeid op de plaats waar het stondHij was zo maar opeens gekomen, deze ijzeren Orpheus, met zijn lier, zijn zwarte metaal contrasteerde met het rood. van de bloemen en het wit van de steentjes op het plein. Opeens was de wijk veranderd in een buurt met allure want wei nig woonwijleen hebben een kunstwerk als entree. De bewoners zullen het in één adem met het theater gebruiken als hun kosteloze visitekaartje, 't Klinkt goed als je kunt zeggen dat je vlak bij Orpheus en het theater woont. Een beeld wordt verondersteld zo niet voor de eeuwigheid dan toch voor het verre na geslacht zijn standplaats in te nemen. Als herinne ring aan de één of andere grootste gebeurtenis die op dezelfde plaats of in de nabijheid waar het staat, plaatsvond. Er komen bij de onthulling dan ook meestal autoriteiten in jaquef en redevoeringen aan te pas. Hier niets van dit alles. De culturele- re solutie voltrok zich hier ook op straat maar deed dit onopvallend en geruisloos. Orpheus is met zijn !ie> zwart geblakerd hier teruggekeerd uit de onderwereld en wijst triomfaal de weg naar de ste nen tempel: de schouwburg, aan welker komst hij zelf de zijne te danken heeft. Zou hij ook op deze plaats de mensen tot zachtheid bewegen f Misschien loordl de onbezielde natuur wel zo door hem bewo gen dat er meer bloemen en planten rondom hem op schieten en er zelfs bomen gaan groeien. Wellicht heeft de kunstenaar die deze dominerende wegwijzer maakte er ook wél zo over gedacht. Twee jongetjes stonden nadenkend het beeld te bekijken. Theaterbezoekers in spé Misschien. Het kleinste ventje zei tegen de ander knaap: Ja. k zie hethij heeft geen kop, maar wel een gitaar. Zou het toch een biettel zijn?' t In vaderlandse wielerkringen blijft men kenne lijk nog wat nakaarten over Brno, waar zoals be kend Boom, Stam, Balk en Kcetie Hage voor de Ne derlandse successen hebben gezorgd. Als men som mige begeleiders mag geloven (en waarom niet?), dan hebben diverse knapen er daar met de pet naar gegooid. Vooral Hein van Breenen schijnt nogal wat moeilijkheden met z'n jongens te hebben gehad. Het heeft in de wielerploeg in Brno aan disci pline ontbroken en jarenlange ervaring heeft geleerd dat wiclermensen niet (nog niet) zonder discipline kunnen. Als coaches bij renners moeten gaan bede len of 7C u-u.b. op de baan willen komen t rainen, dan lit er Iets fout. Voorts blijken coaches die met des renners fietsjes lopen te slepen, weinig ontzag in te boezemen. Betreft het, nou nog sterren zoals Tiemen 'Groen, Pat,riclt Sercu en andere wiel erku n sten aars, tan kan men nog iets door de vingers zien maar de keren tandemspeeialistcn, sprinters en achtervolgers ran vaderlandse origini, bleken ook, nog geen knip ™r de neus waard te zijn. Men had deze lastige ke reltjes beter op staande voet naar moeder kunnen doren. Het onelegant heenzenden van Jan Derksen heeft tlch kennelijk toc.h gewroken. In die man zagen de aankomende renners toch altijd nog de oud-wereld kampioen, al had die dan nok menselijke gebreken. Joop Middelink, die het baanwerk van Derksen er wel even bij zou nemen, heeft dat niet aangekund. Bovendien had hij veel iast van z'n bloeddruk, het geen hen in het toch al rumoerige Brno dagenlang aan bed heeft gekluisterd. .Tarzan' van Breenen kon de jongens niet aan en Frans Mahn kon niet mee naar Brno omdat de KNWU daarvoor geen geld had. Een wonder dat die baanmensen toch nog vier me dailles in de wacht hebben gesleept. Hopelijk heeft onze vaderlandse wielersportorganisatie, die toch er varing heeft met teleurstellingen, mislukkingen, te der bestaat de ploeg uit Henk Benjamins en Jef v. d. genwerldng en misplaatste IJdelheid van renners, hier weer het nodige geleerd. Als het nu ook maar gebruikt wordt En als men toch over verbeteringen gaai pra ten, dan verdient liet, ook wél aanbeveling dat men eens met de NOS gaat praten over het verslaan van wielerwedstrijden op de tv. Want men kan het er toch wel over eens zijn dat een man als Barend Barendse, die vrijwel niets anders doet dan door on deskundigheid. de wielersport in diskrediet brengen, van het scherm moet verdwijnen. De blunders van deze steeds maar weer zuur glimlachende en een aparte taal sprekende babbelaar, nemen met de wed strijd toe. Toen Bracke Mardnelli In de kwalifica- tieritten inhaalde, zei een hoogst verbaasde B. B.: .Bracke gaat dóór, hij wil zeker het baanrecord ver beteren'. De man wist kennelijk niet dat Bracke door moest gaan, omdat het Juist om kwalificatieritten ging en men zich dus moet plaatsen aan de hand van de (beste) gemaakte tijden. Verder maken slor dige opmerkingen als: ,de volgende uitzending ziet u ran elf uur tot half élf', een slechte indruk. Op het laatste stukje wegparkoers van een paar honderd meter had hij het over: ,en van hier is het nog 300 km naar de finish'. En bij de amateurs: ,Let u op Oosterhof die we niet kunnen zien'. De man die we jaren lang hebben gekend als Fausto Coppi, heet sinds Barendse nu opeens Faoesto. En ga zo maar door. Afgrijselijk om aan te horen en'wat een genot om dan te luisteren naar een Theo Koomen en Fred de Bruijne. Een punt achter de wereldkampioenschappen. We staan voor de Ronde van de Toekomst die vol gende week begint en waarvoor tot vandaag ("dins dag) al zes renners werden aangewezen. Onder hen vier topfiguren namelijk Fedor den Hertog (heeft weer met een pracht solo gewonnen) Joop Zoete melk, Popke Oosterhof en Thijs de Koning, Dat viertal móet daar in Frankrijk .potten breken'. Ver- Burgh en vermoedelijk komen daar nog bij Jan Spetgens, Tino Tabak (of Peer Hoekstra)Een ploeg waarin we het grootste vertrouwen hebben mits ze goed worden begeleid (zie boven). 9 Een prettig geluid kwam vorige week uit Frank rijk waar Jan Janssen weer een koers heeft gewon nen (in Bussières). Jan is dus weer uit de lappen mand. Ook Gerben Karstens smaakte het genot van de overwinning in Rijckevorsel en werd daags daar na derde ln Adegem. Beide konden best weer zo'n opldkkertje verdragen. Voor zondag staat 's-werelds langste en bijna oudste wielermarathon op het programma, de bijna 560 km lange Bordeau-Parijs. Een heel aparte wed strijd met altijd een klein aantal deelnemers, die om twee uur 's-nachts op de fiets kruipen, gekleed in dikke truien en lange broeken en die luid pra tend en langzaam rijden op weg gaan naar Parijs. Als de dag er goed door is, gaat de overtollige kle ding uit maar men blijft zo'n 260 km bijeen totdat rond tien uur Chatellerault wordt bereikt waar de luid knetterende dernies al staan te wachten om de renners te gangmaken tot in Parijs. Tot dinsdag stonden er dertien renners ingeschre ven waaronder de Nederlanders Arie den Hartog, Harrie Steevens en Henk Hiddinga. Verder de Fran sen Perin, Leblanc, Catleau en Jourden, de Belgen Bodart. (winnaar van vorig jaar), Van Coningsloo en Godefroot, de Duitsers Wolfshohl en Boeke, de Tsjech Daler en de Zwitser Spuhler. Er waren begin deze week nog onderhandelingen gaan de met Jan Jans sen, Delisle, Raymond en Augustinho. Later kwam bericht dat Jan Janssen zou meerijden en dat Arie den Hartog en Harrie Steevens niet zullen starten. Wij vragen tenslotte uw aandacht voor Cadzand waar morgen (zaterdag) een koers is voor amateurs en adspiranten (aanvang 13 uur) en voor Sas van Gent, waar dinsdag om 14 uur de amateurs van start gaan. ^a« dat stadhuis heb ik 80 uur gewerkt' yM geen bedrog, ziet ge' Kees Kayser in zijn werkplaatsje HULST Meneer, ge zu.lt het geloven of niet, maar met de Weense Week was Ronny Tober hier en hij zag me en zei: dag Kees, hoe is't met u? Hij heeft nog een liedje voor me gezongen. Aan Annneke Grönloh heb ik een molentje gegeven. Ze stond te zingen vlakbij m'n stand met modellen. Ze is mooi hoor, erg mooi. En aardig'. Sinds Willeen Duys vrijdag 25 juli straatveger en modelbouwer Kees de Kayser (58) uit Hulst ten over staan van enkele miljoenen tv-kli- kers in de landelijke publiciteit tii,- de. heeft Kees rast noch duur. In zijn honderd jaar oude huisje is het een komen en gaan van mensen die Kayser en zijn spullen wel eens in 't echt willen zien, er komen brie ven met verzoeken om molentjes te maken (,ik kan daar echt niet aan beginnen') en hij is uitgenodigd om zijn modellen te showen op dc huis houdbeurs. die van 19 tot en met 30 september wordt gehouden in de Haagse Houtrusthallen. ,Ga maar binnen hoor, dan zal 'k eens precies zeggen hoe ilt het alle maal maak', zegt Kayser tegen ieder een die aan de deur komt. En hij legt uit en wijst aan en vraagt of je toch echt ziet dat hij bij Duys niet heeft zitten opscheppen. .Ik ben 4 jaar geleden begonnen met modelbouw. Eerst maakte ik wat woomvagentjes en- draaimolens en later ben ik aan grotere dingen be gonnen. Allemaal uit m'n hoofd hoor èn allemaal met de hand. Dat is, ja dat is een soort zwarte kunst. Daar heb je toch wel eens van gehoord hé? Dan kunnen die mensen ineens alles. Dat is bij mij ook zo: waar ik van droom, dat kan ik maken. Maar je moet me niet op de vin gers kijken, dan lukt het niet meer. Ik kan ook niet tegen lawaai. Als ze dan wat kopjes verzetten dan ben ik het kwijt'. Zijn werkplaatsje meet 2 vierkante meter, het staat er propvol. .Dat is nou zo jammer hé, ik heb geen ruim te, ge ziet het hé? Ik maak alles op m'n knieën omdat ik geen ruim te heb. Maar ze zouden mij eens een stalleke moeten geven, een oud hudske waar ik kan werken. Da.n zou ik nog veel meer kunnen maken. Ik wil dan aan de Willibrorduskerk beginnen. Maar m'n stadhuis is mooi hé? Heb lk 80 uur- aan gewenkt. Gewoon gemaakt van latjes en lu cifers en allerlei andere kleine din getjes die ik vind als ik de straait veeg. Zie je dat draaiorgel? Speelt echt. Ja, met een grammofoon er achter natuurlijk. En al die lampjes kunnen branden. Ik zet er een trans- formatortje in en dan branden ze. Ik werk nou aan lampjes voor de binnenkant van het stadhuis. Dat doe ik met fittingen van kerstboom lampjes. Kijk, ze komen hier te han gen: net echt, niet?' Heel zenuwachtig Zijn vrouw zegt: .Kees, maak Je niet zo druk jongen', maar hij ver telt dat hij nu eenmaal zo is en dat hij daar niets aan kan veranderen. ,Bij Duys was ik heel zenuwachtig. In 't eerste hoor, later niet meer. We zaten in de tuin voor dat program ma en ik had het op mijn keel van de zenuwen. Toen zegt Duys: Kees. wil je een ijsje, maar ik wilde lie ver een pint. Maar later was ik kal mer. toen was ik er doorheen. Hoe ik bij Duys gekomen ben Met carna val heb ik al m'n spullen op een wagentje gezet en ben door de stad gereden. Dat hebben de mensen van de carnavalsvereniging gezien. Me neer Maas maakte er foto's en dia's van en die heeft toen een briefje naar Duys geschreven. Ja ik vond het wel mooi hoor. we zijn met z'n allen naar Laren gereden, daar werd het opgenomen, 't Zou eerst in kleur wezen, maar 't was zwart. In kleur kon niet of zo'. Hij haalt wat latjes en begint ze met een schaaf te bewerken. Van een kartonnen schoenendoos knipt hij een reepje af en vouwt er een dakpannetje van. .En nu gaat ge met mij mee meneer, nu zal ik u laten zien hoe ik dat stadhuis heb gemaakt. Hier, hier heb je de pan netjes. Ziet u, geen bedrog hé, ik Jjater ben ik aan grotere dingen begonnen'.... heb niet gesnoefd hé. voor de tele visie? En die latjes zitten hier in de toren. Kijk ze passen precies, bent u overtuigd?' Karretje Sinds Kees bij Duys is geweest kan hij in Hulst, naar eigen zeggen, niet meer rustig met zijn karretje over straat. .Iedereen roept mij van de straat en dan vertellen ze dat ze 't so leuk hebben gevonden. Maar schrijf nnet teveel dat ik het alle maal uit mijn hoofd doe. Dat vind ik niet zo leuk en ik hou niet van snoeven'. Voor de foto's wil hij persé zijn pet op. ,Die pet heb ik altijd op, zo kennen ze me hier. die hoort b:j me.' Hij bied", sigaretten en (,hebt ge al gegeten?') boterhammen aan port zijn vrouw dat ze nog eens wat koffie moet zetten. Er stopt een auto met mensen uit Beverwijk. Kom maar door hoor', roept Kayser. .dan zal ik eens precies zeggen hoe ik het allemaal maak....' En wij hebben tegen het najaar nog een molentje tegoed. SINT-JANSTEEN .Vroeger ging m'n familie altijd naar Theo kijken, maar nu verdelen ze 't een beetje: als ik sipeel is er ook een afvaardiging'. Marcel Verschue ren uit Sint-Jansteen, voetballende broer van coureur Theo Verechueren. verwissel de onlangs het eerste elftal van 3e-klasser Steen voor dat van Sint—Niklaas, een ama teurclub die uitkomt ln de 2e klas. Een overstapje dat er allang inzat .Al 2 jaar geleden waren er contaoten. maar omdat Steen De Smet kwijtraakte aan Beveren oen ik gebleven. Vorig jaar vertrok Miel Saman naar Sint Gilles en toen wilde ze "dj ook nog laten gaan. Maar hetcon tract was een jaar geleden al getekend'. Voornaamste motief om naar België te ver trekken Versohueren heeft overigens do Belgische nationaliteit was naast het plezierige bedrag dat de Steen-speler in handen krijgt, het feit dat hij in .Sint-Ni- «lans een constructiebedrijf heeft. ,Ik wil de de mensen hier leren kennen. Tenslot te ben ik het grootste gedeelte van de ueek in Sint-Niklaas. Mijn zuster woont hier ook. in dezelfde straat als een van ae bestuursleden van de voetbalclub. Nou, 'e contacten waren vlug gelegd'. Verschue ren traint vier keer per week: dinsdag, woensdags, donderdags en vrijdags. Daar- ■an is de dinsdag gereserveerd voor condi- etralning, de donderdag voor theorie. Gaat hier heel wat zwaarder dan in iht-Jansteen. Dat merit ik bijvoorbeeld avonds van het veld afkom: je L_ bent dan bekaf, dat was volkomen nieuw voor mij. Op de training van Steen liep je een beetje rondjes, da.t had niet zo veel tc betekenen. Je moet hier trouwen? toch meer presteren, geen wonder, want je krijgt ervoor betaald. Als wij een thuiswedstrijd winnen levert ons dat 230C franken op. Je gaat alles op alles zettei: om er iets van te maken. Ze vinden mijr fysieke conditie goed, maar aan het spe ontbreekt nog wel iets'. Marcel Verschueren. achterspeler In he elftal van Sint-Niklaas, heeft er 6 wed strijden op zitten. ,Dat waren vriendschap pelijke ontmoetingen. Zondag begint hie de competitie. Dan spelen we thuis tege: DoornikDe uitslag? We winnen, dat staa voor mij vast. Wat ik van de competiti denk? Wel, ik hoop dat we aan de tc van de 2e klas eindigen, bij de' eerste Van 't jaar waren we op 4 na de laatste Niet zo best, nee'. Overigens ontbreekt he Verschueren in 't Belgische niet aan Zeeuws Vlaamse belangstelling. ,Het is opvallen: hoeveel mensen uit de buurt van Sint-Jan steen, Hulst en Kloosterzande je hier zie: Trouwens, m'n supporters uit het Steen tijdperk zijn me echt nog niet vergeten' Blijft Hij voorlopig voetballen? ,Ik ben nu 22 en bij mij in de ploeg zit iemand van 33. Nou, die kerel doet in 2 stappen waar ik er Wen voor nodig heb. Ik heb dus echt nog wel wat voor de boog, dacht ik Marcel Verschueren in Sint-Niklaas uitmonstering

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1969 | | pagina 23