.IK MOCHT NIET WEGBLIJVEN'
DS MUSCH OVER ZIJN DEELNAME AAN
R K-AVONDMAALSVIERING:
DRTGEZEGD
SAMEN AAN HET
AVONDMAAL
De groet van Pasen
3
zaterdagnummer
aal
Zaterdag 5 april 1969
ds w. j- MUSCH
Een gedeelte van een oude boom kreeg een nieuwe junctie door de kunstenaarshand van
kapelaan Gielliet in Breskens: het werd een doopvont. De catechisanten van de gerefor
meerde kerk boden dit doopvont de gemeente aan.
[Gescheiden, omdat historie, institutionele reg
lementeringen en zoveel andere motieven de ge-
zamelijkheid in de weg staan, is deze week de
instelling van het heiligavondmaal in de Zeeuw
se kerken herdacht. In Utrecht is de ban door
broken en een andere ban ingesteld. Want
daar en in andere studentengemeenschappen
is een onverbiddelijke volgende stap gezet op
een al enige tijd aanwezige ontwikkeling. Men
weet dat daar predikanten a.1 voorgaan in r-k
eucharistieviering.
Tegenkrachten hebben evenals in Utrecht opge
roepen de woord-eucharlstievierLngen, die vorig jaar
zomer werden gehouden op de campings Zeebad en
Napoleonhoeve in Breskens. En die ook als een
misschien niet te vermijden vervolg komende zo
mer waarschijnlijk weer zullen plaatsvinden. Voorzich
tig gezegd en bepaald niet profaan bedoeld, maken
die vieringen misschien zelf deel uit van liet .pakket'
mogelijkheden dat de toeristen kan worden geboden.
Want juist die gemeenschappelijkheid heeft een duide
lijke functie gekregen in de re-creatie, de hér-schep
ping van de toeristen die Breskens opzochten.
Zeebad, waar een eigen gebouwtje is neergezet door
de campingeigenaar voor het recreatiewerk en op de
Napoleonhoeve, waar de vrije evangelische gemeen
te de beschikking had over een gebouw 't Kotje.
Ds Musch,wat dat betreft ia Breskens de enige
West-Zeeuws-Vlaamse plaats waar de rooms-katholieke
parochie al helemaal meedraait in het recreatiewerk.
In Cadzamd is die medewerking fragmentarisch. In
onze plaats zijn aUe kerken erin betrokken. Kapelaan
Gielliet heeft éénmaal woordeucharistiediensten al
leen geleid, daarna heb ik eraan meegewerkt. Ik
ging er niet in .ambtelijke sfeer1 naar toe. Ik deed
mee aan de schriftlezingen, zei daarna iets over die
tekst (de woorddienst), vervolgen» was er discussie en
daarna droeg hij de eucharistie op'. Kapelaan Gielliet:
.die gesprekken bereidden voor op het samenzijn in de
avondmaalsviering, die was er voor ledereen. Het
ging hier wel iets anders toe dan in een plaatselijke
kerkdienst. De offergebeden haalde ik de ene keer uit
,In het voorbijgaan' van de Amsterdamse studenten
pastor Huub Oosterhuis. dan weer eens uit andere
boekjes die nieuwe mogelijkheden geven voor de avond
maalsvieringen'.
De formuleringen kwamen ds Musch zo vertrouwd
voor dat hij er van zegt: ,het leken haast dezelfde
formulieren die in de protestantse kerk worden ge
bruikt'.
telt ds Musch. ,We hebben ontdekkingen gedaan met
de jongelui, met de badgasten. Zij zeiden: de kerk
zegt ons niks, maar hier ontmoeten we de echte kerk,
wilden we ophouden op de Napoleonhoeve met de
woord-eucharistiediensten, het toeristisch hoogsei
zoen was voorbij, maar er kwamen vragen of wij er
mee door wilden gaan. Dat hebben wij toen gedaan'.
,W!j konden die vieringen zo doen omdat er een rela
tie lag tussen ons team en ons beiden, kapelaan Giel
liet en mij, en omdat er een relatie kwam tussen de
mensen die er kwamen en ons.' zegt ds Musch.
,Ja de gereformeerde kerkeraad wist uiteraard van ons
recreatiewerk af. We hebben er samen telkens over
gesproken als er zo'n dienst was'.
TEKEN
VERONTRUSTING
WEERKLANK
De enigszins verontruste tegenkrachten waren recen-
«lijk te vinden in de particuliere synode van Zeeland.
Daar kwam de vraag hoe dat nu zat met die woord-
Bbharistievierlngen in Breskens, of die niet te ver
jaan: .dringt de praktijk hier de kerken niet iets op'
Iterd gevraagd. En ook: ,de kerkeraden zijn er niet
'oor niks'. Men kwam tot de conclusie dat de classis
Seeuwsch-Vlaanderen van de gereformeerde kerken
der een taak heeft.
/erontruste geluiden, maar waarover het precies ging
verd op de particuliere synode niet gezegd. Het ging
avondmaalsvieringen op de campings, van en voor
Deze eucharistievieringen waar men zowel rooms-ka-
tholieken als protestanten zag in hun vakantieplunje
hebben een enorme weerklank gevonden. Jonge men
sen die met vakantie waren lazen uit de Bijbel voor
jonge en oude mensen die ook met vakantie waren.
Een kapelaan in zeer eenvoudige kledij, niet in de mis
kleding die binnen de kerkmuren wordt gedragen, ce
lebreerde op bijzonder simpele wijze de mis.
Ie loeris
welk kerkelyk erf
.Verschillen in de inhoudelijke avondmaalsviering van
protestanten en roomskatholieken Het opnieuw ge
offerd worden van Christus, zoals dat in de r-k eucha
ristieviering het geval is. kwam niet tot uiting in
de diensten. Er was een duidelijk verschil in uitdruk
kingswijze. Er werd niet verwezen naar de transsub
stantiatieleer. En bovendien: aan protestantse zijde
is, dacht ik, de betekenis van het avondmaal nog
nooit geheel uitgediept. Er zit misschien meer in dan
alleen maar e.en gedachtenis. Het is een teken, het
gaat om een be-teken-ende zaak, het is een teken van
de zaak die er achter zit', aldus ds Musch. En kape
laan Gielliet hierover: .Het is, dacht ik niet zo'n ma
gisch effect met vlees en bloed, maar het gaat om een
andere taal, het is misschien wat poëtisch gezegd,
maar misschien is dat alleen te vatten in het leven
voor de naaste. Misschien dat hier vanuit een toe
komstige mogelijkheid het heden wordt beïnvloed, van
uit een macro-structuur die boven alles uitgaat, de
micro-structuur, de plaatselijke leefgemeenschap kan
worden beïnvloed. Voor de beïnvloeding van de micro
structuur is misschien een andere structuur nodig, die
hier voeleri wij ons thuis. Op een gegeven moment
minder vastzit, minder remmingen heeft. Wie op va
kantie is, op een andere plaats dan zijn eigenlijke
leefgemeenschap, vormt misschien zo'n structuur'.
nen. Da VV. J. Musch, gereformeerd predikant m Bres-
tens en tevens de man, die in West-Zeeuwsch-Vlaande-
Jsn een byzondere recreatie-opdracht heeft namens de
fereformeerde kerken, las in die diensten enkele
pi liftgedeelten, zei daarover iets in het kort, waarna
tapelaan Omer Gielliet de eucharistie bediende. Eén-
naal heeft ds Musch zelf deelgenomen aan de commu
te en mede het brood uitgereikt. Om de sfeer van die
neringen te bepalen: dat betekende het doorgeven van
schalen, want men zou erbij moeten zijn geweest om
Intentie van deze vieringen (,het was een echte
ïmunie, een gemeenschap', zegt kapelaan Gielliet)
kunnen (be)grijpen..
dagopeningen op de campings in de voorgaande
uiteindelijk op de zondagmorgen een on-
'e zaak omdat de voorgangers ooit hun eigen
dorpskerken moesten bedienen werd
.onnen met gesprekken rond het evangelie, geleid
'r "e heei' v. d. Smissen, maatschappelijk werker,
Pr'ester die het ambt heeft verlaten en nu werkt
a j dienstencentrum .Goedertijt' in Breskens.
am T waren er zaterdags en zondags op de twee
|»t P..^s woort,_ei>charistievieringen van kapelaan Giel-
L. ™°rganger en enkele teamleden, die evangelie-
nn °C,n v&rrichtten. Die teamleden waren jonge men-
u diverse kerken en van diverse plaatsen in
•oor i enkNe weken van hun vakantie afstaan
iet recreatiewerk der kerken. Men vindt ze
romers overal, in Zeeland en elders. De Bijbel Kiosk
1» F vei'leent hier bemiddeling. In Breskens wer-
oord-eucharlstiediensten gehouden op de camping
De reacties waren "vele en velerlei. Er kwamen vragen:
kan ik als vakantiegast wel ter communie gaan zonder
te hebben gebiècht en: kan ik als protestant
deelnemen
Ds Musch: ,op de eerste avond dat ik meewerkte aan
de woorddienst, heb ik. toen het brood bij de eucharis
tieviering werd uitgedeeld, bewust de schaal genomen
en gezegd: ik doe niet mee. Ik vertegenwoordig hier
de protestantse keu-ken, daarom laat ik u zien: ik kan
niet meedoen'.
Met deze woord-eucharistievieringen brachten de voor
gangers en de jongeren enige opschudding teweeg on
der de badgasten, Belgen, Fransen, Duitsers, Nederlan
ders.
,Er kwamen zowel anti-gevoelens als pro's. Zo had
men de (R-K) Kerk nog nooit gezien. Dit was een
geheel anders functioneren van de kerken. Er waren
bijvoorbeeld enkele bejaarde Belgische mensen aan
wie al twintig jaar was verboden door hun pastoor
om aan de eucharistie deel te nemen, omdat er geen
kinderen kwamen. In onze vieringen deden zij uit
eindelijk mee.
Ons antwoord op de vragen was: komen als
mensen die erkennen dat een ander voor ons in de bres
is gesprongen en voor ons is gestorven. Dit eucharis
tisch brood en wijn zijn het teken van zondebeleving
en zondevergeving. Toen wij in de discussie in die
diensten zover waren gekomen dacht ik: als je dat
nu zo zegt tegen de mensen, dan moet jezelf mee
doen, je mag niet wegblijven.
Toen heb ik meegedaan met brood en wijn' zo ver-
KANSEN
Die micro-structuur is dan gevonden in de recreatiedien
sten, waar een nieuwe gemeenschap is ontstaan. Maar
het beteltent. getuige de discussie op de particuliere
synode, dat men in de plaatselijke kerken enigszins
bevreesd is voor de Invloed. De kerken als instituten
zijn nog niet zover. Ds Musch: .het gaat om de vraag
welke functie de kerk zal willen bekleden in een we
reld. die overstroomd wordt door mensen.
West-Zeeuwsch-Vlaa.nderen heeft zo'n één miljoen
overnachtingen geteld, Breskens had er 218.000.
De kerk heeft hier kansen te over. Het gaat om een
vertolking, een verwoording van het evangelie in de
tijd van vandaag. Je kunt toch niet in de duinen gaan
zitten en dan lezen: ,Gij zijt de wijngaard des He
ren'. Dat kan je niet zeggen tegen mensen die leven
in flats.
Er is een taak en die proberen we voorzichtig te ver
vullen. Niet alleen 's zomers, denk ook eens aan al die
gemengde huwelijken hier in Zeeuwsch-Vlaanderen,
dertig procent van het totaal. Ze zijn allemaal onker
kelijk geworden- De kerken hebben ze laten schieten.
We zijn nu voorzichtig bezig de mensen weer te bena
deren en bij elkaar t'e krijgen, opdat ze in ieder ge
val weer iets van hun geloof kunnen beleven. Ik kam
mij voorstellen dat als jongelui mij vragen hen te
trouwen, dat ik dan bij zo'n gemengd huwelijk gebon
den ben aan een eucharistieviering. Wij komen als
kerken voor die vragen te staan en wij willen en kun
nen er niet omheen'
500 laar Wieden werd
ei,„f ,°r',"liri1 Rotterdam
skeri Vochtigheden in de St-Lau-
mrk worden herdacht ouder auspi-
Convent van kerken en
umtmstisch Verbond. De profes-
NHm'J L""rhov<™ (kerkgesohiede-
i fe en Mö™»c" (theoloqu
eken a«f Amsterdam) zullen
dr\,r ''erdenkingssuggesties
U:'J'Wmroep Mad Rotterdam
llae rioJ f ''erdenHngen van de
<sn,,l '°ller°>ït<e. Van Desidenus
ver. trnJ, O™ oproep uit. Tolerant
ven tegenover de scheppers van ons
national* inkomen aan lawaai, lucht
verontreiniging: machtsmanipulaties'.
En: Désiderius Erasmus werd ge
boren uit een cohcubinaatsverhouding
tussen zijn vader en een onbekende
Goudse vrouw. Zijn vader was pasloot
te Gouda, Wie zijn anti-celibaatskar-
retje aan deze Erasmusherdenking wit
haken, heeft, dus volop sijn kans'.
Een groep Amerika ai
is begonnen met een cat
afhankelijk organisaties
leen en leken op te richten
kerk tof herzieningen te d
ie geestelijken
jiagne om on-
geestelij-
•ii de RE
de voorgestelde hervorming behoren be
kendmaking van de rijkdommen van de
kerk en grotere activiteit van de kerk
tegen racisme, oorlog en armoe.
Het Amerikaanse leger heeft de
Veldpredikers en aalmoezeniers order
gegeven om ,God' en godsdienst in ver
handelingen die bedoeld zijn om de sol
daten morele verantwoordelijkheid bij
te brengen weg te laten. Een zegsman
van het leger heeft dit nieuwe beleid be
vestigd. nadat sommige leden van het
congres van wie velen zich verontwaar
digd. toonden, ervan gehoord, hadden.
Het nieuwe beleid is ingegeven door een
klacht die de Amerikaanse unie voor
burgerlijke vrijheden heeft ingediend,
omdat volgens de unie de verhandelin
gen gebruikt werden als godsdienstige
indoctrinatie. De unie gaat nu de lucht
macht en marine verzoeken ook een
dergelijke stap te doen, De unie maakte
bezwaar tegen talrijke passages in
handboeken voor karaktervorming. Eén
daarvan vertelde leden van het vrou
welijke legerkorps, dat zij haar taak
goed. dienden le verrichten ,niet om de
beloning, maar eenvoudig, omdat dit
kennelijk de. wil is van ,Gort'.
Toen we de vorige week aankondigden dat we, naar aanleiding van het artikel van ds Lands
man in Hervormd Nederland van 22 maart, het dit keer zouden hebben over hetgeen hij
opmerkt over de verhouding Rome-Reformatie, hadden we niet gedacht dat deze verhou
ding een dag later een bijzondere actualiteit zou krijgen. De aanleiding was gelegen in de
experimentele diensten van de r.k. studentenparochie te Utrecht, waar op die zondag een
doopsgezind predikant de eucharistieviering leidde, daarbij geassisteerd door een van de
r.k. studenten-pastores.
Officieel is er geen intercommunie' tussen pro
testanten en rooms-katholieken. Reeds enige jaren
zijn de studentenparochies en -gemeenten aan
het experimenteren'. Dit oorspronkelijk latïjnse
woord betekent beproeven'; zien hoever het kan
gaan, Het is nu misschien wel reeds tien jaar
geleden dat die sfudentenpastores uit verschil
lende kerken met hun gezamenlijke diensten zijn
begonnen. Dat waren in den beginne alleen maar
z.g.n. woorddiensten. In Utrecht hebben ze tegen
elkaar gezegd: waarom moeten wij naast elkaar
gaan preken? Is het niet veel beter dat wij ge
zamenlijk diensten organiseren? Dat zijn ze toen
als experiment begonnen en het liep! In de
andere universiteitssteden, de een vroeger, de
ander later, is men toen ook aan het experimen
teren geslagen. Bij één experiment, wanneer men
eenmaal op deze weg is beland, blijft het nooit.
De vraag kwam toen: waarom moeten de sacra
menten daarvan uitgesloten zijn? Wanneer we
wachten op overeenstemming tussen de diverse
kerken, komen we er nooit aan toe. Waarom
moeten we leden van andere kerken, met wie we
samen woorddiensten houden, gaan uitsluiten
wanneer het gaat om het H. Avondmaal en de
H. Eucharistie? Waarom kunnen wij ook in dezen
niet een voorhoede gaan vormen? We zijn door
het geloof in Christus aan elkaar verbonden en
wie de laatste jaren gevolgd heeft wat er zo al
geschreven is (o.a. in de Nieuwe Katechismus) en
gezegd is over het avondmaal en de mis, weet
dat de verhoudingen niet meer zo liggen als in
zondag 30 van de Heidelbergse Catechismus en
de pauselijke bul ,Exurge Dominus' (deze twee
moeten tezamen worden genoemd) tof uiting
komt. En bovendien nog zo heeft men verder
geredeneerd wat hindert hef als men niet
helemaal precies gelijk denkt. Zullen alle her
vormden of gereformeerden, wanneer zij in hun
gemeenten het avondmaal vieren, daarover pre
cies gelijk denken? Is dat ook wel nodig? En bij
de rooms-katholieken zal het evenzeer een vraag
zijn wanneer zij de eucharistie vieren of zij wel
allen precies gelijk denken over de mis. En zo
heeft men in de studentenparochie en studenten
gemeente van Utrecht een intercommunie als
experiment toegestaan. Men is in de laatste jaren
nog verder gaan denken over dat experimenteren.
Waarom kan een r.k. studentenpastor niet voor
gaan bij het H. Avondmaal en waarom kan een
studentenpastor van protestantse huize niet de
leiding hebben bij de H. Eucharistie? Wanneer
men zich één weet in Christus, moet dit toch
mogelijk wezen. Toen het zijn beurt was heeft
dan nu veertien dagen geleden, een doops
gezinde studentenpredikant de leiding gehad bij
de viering van de eucharistie. Hij stond er in een
gewoon, dagelijks pakje. Bij de doopsgezinden
wil men van een toga niet weten, hetgeen, gezien
hun historie, begrijpelijk is.
Dit alles is dan geschied en de foto's van dit
gebeuren hebben in de dagbladen gestaan en
tegelijk stond er in dit bericht dat kardinaal
Alfrink de drie studentenpastores die onder zijn
hoede vallen, heeft gesuspendeerd', d.w.z. heeft
ontheven van hun priesterlijke taak. Dit is de
zwaarste straf die de R.K. Kerk kent. Het is een
maatregel die weinig gehanteerd wordt en alleen
voor de meest ernstige zaken wordt bewaard.
In de protestantse kerken gebeurt er ook heel
wat, wanneer men eenmaal aan het experimen
teren gaat, dat kerkordelijk niet kan. We hebben
er nog niet veel van gemerkt dat men zich dan
hier om die kerkorde veel zorgen maakt en wan
neer er al eens iemand op de vingers wordt
getikt, trekt hij er zich nog niet veel van aan,
tenminste wanneer zijn eigen gemeente achter
hem staaf. De kardinaal voert aan dat hij uitdruk
kelijk verboden had dat'n predikant voor zou gaan
in de eucharistieviering. De studentenpastoors
komen er mee aan dat hun een vrijheid tot experi
menteren gegeven is en dat deze experimenten'
reeds lang gepland en bekend waren. Hef is alles
niet in het wilde weg geschied, maar na lang
durig overleg van de sfudentenpastores onder
elkaar. Bovendien is men in andere universiteits
steden, tof in Nijmegen toe, met precies dezelfde
experimenten bezig. We hebben nadien kunnen
lezen dat het laatste woord hierover nog niet is
gesproken.
We wilden vandaag nog iets aanhalen uit het
artikel van ds Landsman waarin hij hef gehad
heeft over de verhouding van de N.H. Kerk tot
de Ger. Kerken en dit in verband met de avond-
maalsgemeenschap. In dat artikel stelt hij dan
aan het eind meteen de vraag hoe het ligt wat
betreft de verhouding tot de R.K. Kerk. ,ln begin
sel eigenlijk niet anders', is zijn antwoord. Doch
hier ,zijn wij hervormden die tot de gescheiden
kerken behoren, en zo komt tot ons de vraag
of er voor de gescheidenheid nog enige grond is'.
Hef z.g.n. dubbele lidmaatschap brengt ook hier
geen oplossing en legt alleen maar evenals
dat bij de Geref. Kerken het geval is nadruk
juist op de gescheidenheid. ,Als de waarheid ons
niet langer scheidt, moet de gescheidenheid wor
den opgeheven.' Ook hier stelt hij: Liever van
daag dan morgen!' Is de Reformatie achterhaald?
Wanneer we alleen maar oordelen (aldus ds
Landsman) ,naar datgene wat de R.K. Kerk, ver
tegenwoordigd door haar officiële leergezeg,
van zichzelf laat blijken, dan moet het antwoord
ondubbelzinnig neen zijn'. Dit antwoord wordt
hem echter moeilijker wanneer hij denkt ean het
2e Vaticaans concilie en aan de nieuwe r.k. theo
logie en aan hetgeen er in de Nederlandse kerk
provincie aan de gang is. ,Dan gaapt er een
kloof tussen de officiële kerk en de belijdende
kerk.' Dit alles overdenkende komt men er toe
te vragen ,of de Here God niet zelf bezig is door
Zijn Geest Zijn kerk te reformeren en een nieuwe
orde te stichten, die wij met onze orde misschien
bezig zijn tegen te houden en te verstoren. ,Daf
is de meest ernstige vraag in dezen, of de offi
ciële kerken mogen gaan scheiden wanneer men
sen zich één weten in het Evangelie van de éne
Heer.
Er is nog een andere dimensie aan deze zaak
en deze hangt weer samen met de Raad van
Kerken, die het vorige jaar wel is gesticht, maar
eigenlijk nog niet van de grond is gekomen, Op
de omslag van het laatste nummer van Gemeen
schap der Kerken' stond wel een foto van mensen
die in de lucht bezig zijn ean draden te werken,
maar zelf staat deze gemeenschap nog ean de
grond. In afdelingen is men echter wel druk
aan het .experimenteren' en daar zijn dan de
zelfde mogelijkheden te verwachten als in Utrecht.
In de Volkskrant van 25 maart wordt gesteld dat,
STEMMEN UIT
DE KERKEN
als da Raad van Kerken tijdig was opgetreden,
dat dan ,van da zijde van de kardinaal geen
beroep op het kerkelijk wetboek nodig was ge
weest'. Dat beroep op het kerkelijk wetboek,
officieel ds Codex Juris Canonici, is in dezen
misschien wel de moeilijkste zaak geworden, el
heeft de kardinaal daarnaar dan gegrepen ,tot
mijn grote spijf. De twee artikelen die hij daaruit
aanhaalt, roepen nu juist hef ergste verzet op
De ontheffing uit de priesterlijke taak is geschied
omdat de drie studentenpastoors volgens deze
artikelen verdacht worden vsn haeresie, van
ketterij, omdat zij .willens en wetens ketterse op
vattingen hebben gepropageerd' en gemeenschep
met ketters hebben gehad. Wanneer de Codex
Juris Canonici wordt gehanteerd, zit men onher
roepelijk in de tijd van Trente en Heidelberg,
ook als is huidige codex dan pas van 1917. Da
moeilijkheid van de kardinaal kunnen we allen
begrijpen, maar de moeilijkheid aan de andere
kant is, dat wanneer het huidige kerkelijke wet
boek in de R.K. Kerk blijft gelden, er een onover
brugbare kloof is. Daarom heeft dr J. J. Buskes
in een persoonlijk schrijven met alle nadruk aan
de kardinaal gevraagd in ieder geval dit beroep
op de codex in te trekken, want dit is in de ge
geven omstandigheden voor protestanten moeilijk
te pruimen. Wanneer de codex op deze wijze
wordt gehanteerd kan hij voor zich dit niet aan
vaarden. ,lk zie niet in, dat er voor ons een
andere mogelijkheid is dan om ons verketterd te
voelen.' ,U hebt ons in uw beroep op het wetboek
niet een beker koud water gereikt, die ons ver
kwikt, maar een emmer koud - water over ons
heen gestort dat ons hart, dat zo langzamerhand
wat warm was geworden, weer koud maakt.'
De Raad van Kerken heeft een eigen punt op haar
agenda dat wel moeilijk is, maar dat toch zal
moeten worden opgelost. Die gebeurtenissen in
Utrecht hebben alleen maar wat eerder gesteld
wat toch moest komen. h.
Melina Mercouri groette van Lon
den uit haar landgenoten in Grie
kenland met een ,KaIi Anastasis!'.
d.i. goede Opstanding!'
Biina vertaal ik met .goede op
stand!'. gezien de omstandigheden
daar. Eens te meer na de tentoon
stelling Fascisme in Griekenland^
Goede opstand!, zou ik willen
zeggen tegen de jeugd van
Tsjecho-Slowakije. En van Rus
land, waar de kerk óók de jonge
ren aantrekt en door geen anti-
propaganda is klein te krijgen
Vreemd dat. Oosten, waar het
Paasfeest een zoveel cent ral ei
feest is dan bij onsl
Goede opstand! aan het adres
t an die Italiaanse pastoor die
Christus als de Heer der armen
predikt, of van de president van
Chili die de structuur te lijf gaat
waarin heren heersen en knechten
worden geknecht, of van hen die
het Rotterdamse plan ,2000
te lijf gaan omwille van een zui
vere lucht en een groene aarde.
Of van die huisvrouw t'n dal gezin
waar de man invalide thuis zit.
die blijft liefhebben en dus blijft
boksen tegen de druk en met. dat
beetje geld nog wonderen weel
te doen.
Maar ik wens geen ,goede op
stand' in de richting van mijn
Ierse collega met zijn anti-rooms
fanatisme, of van de Zwarte
Machtbetpeging in de U.S. die de
bediening der verzoening van
TER OVERDENKING
Martin Luther King saboteert. Of
van het Michael-legioen dat in
ons land zich verzet tegen welke
vernieuwingen in de R.K. kerk
nok.
Geen '.Goede Opstandfingf wens
ik de kankeraars en tegen-de-
kerk-schoppers die zich de moeite
niet getroosten om met echt con
structieve tegenvoorstellen te ko
men, waardoor de gemeente weei
echt ,van Christus' zal blijken te
Of het moest zifn dat ik u alle
maal een GOEDE opstand wens
op het feest van de Opstanding.
En u oproep tot een LEVENDE
hoop. Zo zegt Petrus aan ieder
die in de opstanding van Jezus
gelooft: ,U bent erdoor weder
geboren tot een levende hoop'.
Vanwege Pasen mogen we op-
nieuw beginnen de wereld aan
te zien op liet scheppend werken
van onze God (een en al opstand
en opwekking is Hij!) dat hij tot-
een goed einde zal brengen in
de verlossing van het bestaan. De
aanzet om het zo te zien en zo
hoopvol te leven is ons in de op
standing van die eerste, van Jezus
gegeven.
Daarom hoeven we ons door niets
in de luren te laten leggen, want
de grafdoeken zijn opgerold. De
steen is afgewenteld. Zijn graf
doeken en Zijn steen weliswaar,
maar de omwenteling is begonnen
en het oude en boze is de ver
dwijning nabij.
goes.
J GEURSEN.
