Ze hóren bij elkaar
ext™
,WAT ER OOK
VERANDERD IS,
GEBREK AAN
LOGIESRUIMTE
BLEEF
ALLER
DE STRIJD GAAT STRAKS
ONTBRANDEN
WV-AXEL DOET HET NU
ZONDER ESSELBRUGGE
FOTOVISIE OP: .KERKELIJK' HULST
e^hhAGENDAHH
«■hm
1 ïi
dynamische streek van Zeeland
dynamische krant van Zeeland
.WOENSDAG 2 APRIL 1959
ZEEUWSCH-VLAANDEREN
AXEL ,Er is in die 43 jaar veel veranderd. Toch werden
we ook toen al geconfronteerd met een tekort aan logies-
ruimte. De mensen schijnen het belang van deze zaak nog
steeds niet in te zien. Een ander uiterste vind je in andere
delen van 't land, waar sommigen zélf primitief gaan wonen
in schuurtjes en de toerist hun huis gunnen.'
Aan het woord: de heer A. P, Esselbrugge (71), de man die vorige week
afschesd nam als bestuurslid van de Axelse WV en daarmee na op de
kop af 43 jaar, sinds de oprichting waardig uit 7JJn tweede leven stap
te. De vereniging waardeerde zijn werk met het erelidmaatschap. Bssel-
brugge is de tweede, die deze onderscheiding krijgt. De WV in Axel is
in '26 uit harde noodzaak geboren', vertelt hij. ,Het was hier in de peri
ode een dooie boel. Kapellebrug en Sas van Gent bijvoorbeeld hadden een
wielerbaan dat trok enorm veel publiek. Verder was hier in Axel toen de
kermis pas afgeschaft. Daarmee verviel ook een belangrijke trekpleister.
Ln de beginjaren trad de WV op ais gangmaker voor allerlei evenemen
ten. Er kwam een concours hlpplque. we hebben huisvlljttentoonstellin-
gen georganiseerd en wielerkoersen. Anderen zetten die activiteiten la
ter voort.' Over medewerking van de kant van de bevolking en het ge
meentebestuur heeft de WV nooit te klagen gehad, aldus Esselbrugge.
,De laatste jaren steunt men ons enorm. Maar dat houdt verband met
De heer Esselprugge met de AD v v-gedenkpenning die hij in 1963 kreeg.
de ontwikkelingen in het werk van de WV's. Als lk bedenk dat -.k vroe
ger in m'n eentje alle aanvragen voor document liematerïaal behandelde
en ook nog informatie gaf over logiesmogelijkheden en dat soort dingen,
terwijl we nu een goedlopend informatiecentrum in het stadhuis hebben,
dan ga je je pas realiseren hoe snel alles verandert. We werken nu ook be
ter samen met de andere WV's in Oost-Zeeuwsch-Vlaanderen. Dat ge
beurt via de contactcommissie. Maar nogmaals: aan die logiesaccommoda-
tie blijft het haperen. Dat schijnt maar niet te veranderen.' Hoewel Essel
brugge zich na zijn afscheid uit het VW-werk terugtrekt, wil hij in de
toekomst wél de jaarvergaderingen blijven bezoeken. En dan is er, naast de
papieren titel .erelid', ook nog iets concreets dat hem aan de voorbije
periode bindt: de zilveren erepenning van de Algemene Nederlandse Ve
reniging voor Vreemdelingenverkeer. Die kreeg h:j in '63 uit handen van
mr Moolenburgh, toen vooi-zitter van de Zeeuwse VW. En reken maar
dat die plaquette in huize Esselbrugge nog wel eens een keertje gepoetst
zal worden....
a OUD-TERNEUZEN (1)
De vereniging ,Oud Termen zen' heeft het afgelegen jaar weer ledenwinst
I gehoekt. Men begon 1968 met 636 leden en men eindigde het jaar met een
ledental van 682. Dit blijkt uit het onlangs verschenen (april) nummer van
lief. verenigingsblad De Stem van Oud Ter neuzen'. Door de toeloop van le
den, is het noodzakelijk geworden om een afzonderlijke ledenadministratie
aan te leggen. In 1968 hield ,Oud Ter neuzen' 4 bijeenkomsten, terwijl de or
ganisatie ook meewerkte aan de door de gemeente georganiseerde tentoon
stelling bij de opening van de nieuwe sluizen. De kas sluit met een nadelig
saldo van f 1,13,46.
OUD-TERNEUZEN (2)
De vereniging ,Oud Terneuzen' houdt donderdag z', april de laatste bijeen
komst van dit seizoen in café ,Z)e Vriendschap'. De heer W. Ba uw ens, archi
varis van de gemeenten Hulst en Axel, zal er dia'* zien die liij'maak-
te tijdens zijn reis tiaar Griekenland. Daarbij komt in hoofdzaak de oude
beschaving aan de orde. Op de bijeenkomst wordt voorts een korte huishou
delijke agenda afgewerkt.
HULST: een kerkelijk: doorkijkje in Hulst: op de voorgrond de toren en
kerk van de hervormde gemeente, daarachter - rijzig als altijd - de basiliek-
(FotoPZC)
Weer of geen weer... op diverse plaatsen in België is men reeds diverse zon
dagen actief aan het wed st rijdselzoen begonnen. We hoorden reeds van ver
schillende vluchten, welke gezien hun nog geringe afstanden, toch reeds uren
openstonden.
Eens gold als begindatum de periode, dat de bladeren aan de bomen stonden,
doch de ongeduldlgen spoorden hun besturen telkenjare opnieuw aan vroeger
en vroeger te beginnen.
We weten, dat velen m de maanden
maart en april zogenaamd nog niet
met hun feitelijke wedstrijdduiven be
ginnen, doch toch willende spelen
met enkele oudere vogels of duhnn-
nen, welke straks diverse maanden
als weduwschapduivin in de volière
zullen zitten, de eerste wedstrijden
mee doen. Sportief mogen we deze
.winterweer-wedstrijden' niet te
hoog aanslaan. Maar zodra Pasen ge
vierd is, is het aantal, dat strljdens
gereed zit, zodanig groot geworden,
dat elke dag mooi weer gebruikt
wordt om de weduwnaars, aan te
leren. In Zeeland staan de eerste
opleervluchten eind maart op het
programma en als de temperatuut
iets hoger wordt, dan gaan volgende
week de meeste clubs er bovenarm.'
op.
Weduwschap.... leder is er van over
tuigd, dat dit soort spel hoge tem
peraturen vraagt. De meeste hokken
krijgen pas conditie als de zon
haar weldadige uitwerking dagen
achtereen kan doen. Daarom worden
in de eerste wedstrijden de koppnj-
zen meestal gewonnen door nestd v.-
ven en of -duivinnen
Aangezien echter meer en meer
aan winterkweek wordt gedaan, zit
ten op de meeste hokken ook de
doffers eerder wedstrijdklaar. En
toch... grote kampioenen, mannen,
die in d< zomermaanden op de gro
tere afstanden telkenjare hun slag
slaan bewijzen, dat zo vroeg begin
nen uit den boze is. Vroeg beginnen
althans met duiven, waarmee men
straks de grote strijd in moet. Niet
alleen is de kans groot, dat men ge
zien de koude en de vaak op die
tijd van het jaar voorkomende kou
de kopwinden de conditie onherstel
baar schaadt, doch vooral ook omdol
het praktisch onmogelijk is de dui
ven tien of twaalf weken in de go
wenste topvorm te houden.
Liefhebbers met veel duiven hebben
daarom meestal de beschikking ovei
diverse aparte hokken, waarmee men
dus op verschillende tijden het spe
begint.
Nb vier, vijf weken spel komen zij
met verse troepen ln de strijd. En
vooral met de duiven, waarmee zij
in de zomermaanden aan de fond-
vluchten willen deelnemen, komen
Jp diverse hokken wordt bovendien,
gezien de heersende koude, de con
ditie geforceerd opgewekt door ge
bruik te maken van verwarming
op de hokken. Verwarming welke
met een thermostaat geregeld
wordt. Verwarming, welke niet al
leen de temperatuur kunstmatig op
drijft, doch bovendien zorgt voor de
gewenste droogte, want het ts voor
al vocht, meer nog dan de koude
welke de conditie tegenhoudt.
De wintertijd wordt vaak de tijd
genoemd, waarin ieder goede duiven
heeft. Deze tfld is weer voorbij
over enkele weken zal men weten
wat men van het seizoen verwachten
mag, want de thans gezond uitziende
duiven, zullen na het verblijf in de
manden, snel tonen of de gezondheid
echt is of slechts schijn. Het is voor
al het verblijf in de manden, welke
allerlei kwalen het eerst doet te
voorschijn komen. Zwakke duiven
•'En niet alleen het eerst besme'
doch bovendien vergt net verbüji' in
de manden en het deelnemen aan
de vluchten dusdanig veel van hen,
dat de sluimerende ziektes zich prak
tisch na enkele vluchten reeds open-
naren. En wie daar mee te maken
krijgt, kan rustig een kruisje over
zijn seizoen geven. Gezondheid ligt
aan de basis van het succes. Gezond-
aeid, welke de goede wedstrijdvoge'
van zich zelf hebben moet.
Een speler, die zich op de fondvr
ten jarenlang aan de spits heeft
weten te houden. We vroegen hem
wat hij dacht van preventieve ge
zondheidszorg. Zijn antwoord was
wel heel duidelijk: ,Men moet een
nok duiven weten te formeren, dat
gezond is van zich zelf. Nog nooit
neb ik de duiven een voorbehoedende
kuur gegeven, nog nimmer liet ik ze
nenten. zelfs niet tegen de pokken,
met mijn jonge duiven, doch' ik
speelde dat jaar minder dan voor
heen'. Laat mijn duiven eens een
pokje krijgen... wanneer ze uit zich
zelf genezen, ziin ze er ook voor
hun hele verdere leven af.
Elij vervolgde met: ,Ik weet, dat di
verse spelers telkenjare hun duiven
laten onderzoeken en voor trichomo-
nase, cocidiose en paratyfus voor
behoedend kuren en enten'. .Wan
neer men zover gekomen is, geloof
me vrij, dan is men gebonden aan
telkenjare terug het zelfde te doen.
want het zijn deze duiven, waarvan
men zelf de inwendige weerstand,
de natuurlijke weerstand kapot ge
maakt heeft'. Urbain van Renter-
ghem uit Doornzele. de man die ie
der jaar opnieuw met uitslagen be
wijst, dat zijn methode deugdelijk
is. ging nog verder: .Ik kocht eens
een duif van allerbeste oorsprong
een knots van een duif, welke
uiterlijk alles scheen te kunnen. Wel
nu dk ben er van overtuigd, dat on
danks de allerbeste uitslagen, de vo
rige eigenaar een man is, die zijn
gezonde kolonie te danken heeft aan
spuit en fles. want deze duif op
mijn hok slechts hetzelfde krijgend
als mijn eigen durven, gaf ronde
na ronde jonge duiven welke aange
tast waren door trichomonase"
Ck deed er niets aan, sloeg de jon
den dood en liet de duif velten en
weerstand opdoen... tot ook hij zon
der pil of drankje gezonde jonge dui
ven kon voortbrengen'
Had ik het anders gedaan. dan -
kweekte ik een heel hok duiven
welke jaar in jaar uit geholpen moe
ten worden'.
Het bovenstaande wil zeker n.r
zeggen, dat men zieke durven n -=i
door wetenschapsmensen moet doen
genezen. Natuurlijk... een werkelijk
klasrijke vogel, welke ziek is, moet
men helpen, doch nog deze wintei
verklaarde een dierenarts die bij een
hok zieke duiven geroepen werd
.Het is nu toch najaar en gespeeld
of gekweekt moet er niet worden.,
laat ze uitzieken, ze zullen er des
te meer weerstand door opdoen'
Blijf vooral met uw handen af van
gezonde vogels'. Een kampioen sinds
jaren die zijn duiven eens liet on
derzoeken en als resultaat kreeg
dat al zijn duiven een beetje aange
tast waren door trichomonase, ant
woordde: .Gelukkig... het zal pre
genoeg zijn om gezond te blij1:
Hij bedoelde, dat ondanks de lichte
besmetting welke praktisch niet te
.'oorkomen is, zijn duiven blijkbaar
geen van allen ernstig aangetast wa-
'en en zelf wel in staat zouden zijn
dit mankement te overwinnen.
3ver enkele weken worden de eer
ste uitslagen weer opgemaakt. We
rekenen op onze trouwe correspon
denten, zodat wekelijks in deze ru
briek .Ere krijgt wie ere toekomt'
WOENSDAG 2 APRIL
AXEL -- Het Centrujn, 14.30 uur:
vergadering gepensioneerden.
BRESKENS Goedertijt. 19.45 u.:
streekfederatie
C ADZ AND-BAD VZiAV, Boulevard
de Wiehngen, 13.30-17.30 uur: ten
toonstelling werken Jan Bruens.
HOLST Biu-gerzaal stadhuis, 10-
12 en 14-17 uur: tentoonstelling
kunstkring ,Van den vos Reinaerde'.
SLl'IS Raadhuiskelder, 10-12 en
14-17 uur: tentoonstelling werken
Piel Boeleiis.
WESTDORPE Galerie Trout-
zaerte, 9-18 uur: tentoonstelling
werken Paul Citroen.
DONDERDAG 3 APRIL
CADZAND-BAD VZAV, Boulevanl
de Wielingen, 13.30-17.30 uur: ten
toonstelling werken Jan Bruens.
HOLST Burgerzaal stadhuis. 10-
12 en 14-17 uur: tentoonstelling
kunstkring .Van den vos Reinaerde'
SLUIS Raadhuiskelder, 10-12 en
14-17 uur: tentoonstelling werken
Piet Boelens.
WESTDORPE Galerie Trout-
zaerte. 9-18 uur: tentoonstelling
werken Paul Citroen
De verdachte die zich onlangs voor
het kantongerecht moest verantwoor
den voor hel overschrijden van de
maximumsnelheid, draaide zich er
heel aardig uit. Dat wijzertje op het
dashbord wil men nogal eens gemak
kelijk uit het oog verliezen, vooral
wanneer men over een prachtige
brede weg rijdt, waaraan nauwelijks
is te zien dat men zich binnen de be-
Iwuwde kom bevindt. Zich kennelijk
bewust van deze verleiding heeft het
openbaar ministerie bij voorbaat
reeds een tarief vastgesteld. Evenre
dig met het oplopen van de kilome
terteller loopt ook het bedrag van de
boete op. De overschrijding van de
maximumsnelheid met zo'n tien ki
lometer per uur wordt al gauw be
loond met. een boete, van 50- Verge
leken met de tijdwinst die men zou
kunnen maken door 60 in plaats van
50 kilometer per uur te rijden, lijdt
men dan naar ons gevoel een aan
merkelijk verlies. Een advocaat
voerde eens voor zyn cliënt het ex
cuus aan dat grote Amerikaanse wa
gens zo geruisloos rjjden dat men
zonder teller nauwelijks enig benul
van de snelheid zou hebben. En de
hele tijd vanuit je ooghoeken naar
het wijzertje loeren, lijkt ons ook niet
bevorderlijk voor de verkeersveilig
heid. Maar het excuus van deze, zoals
de kantonrechter het noemde, .vlie
gende sofa', bracht de verdachte
slechts een tientje voordeel.
Laten we ons nu evenwel bepalen
tot de verdachte die zich er zo aar
dig uit redde. De man had binnen
de bebouwde kom 64 km per uur ge
reden. Op zichzelf nog niet eens zo'n
•rnstig vergrijp. Ernstiger was het
dat het de vierde maal in vrij korte
tijd was. Als de frequentie zodoende
wat te hoog gaat worden, dan acht de
officier van justitie meestal de tijd
gekomen om te gaan schermen met
voorwaardelijke of onvoorwaardelijke
ontzegging van de rijbevoegdheid. Op
zo'n moment dreigen de verdachten
vaak In paniek te komen, vooral
wanneer de auto het beleg op hun
brood of het brood onder hun beleg
vormt. Soms wil men zelfs na de
eis van de officier reeds geheel ont
moedigd de zaal verlaten, totdat er
hen op wordt gewezen dat er nog
geen uitspraak is gedaan. Er vlamt
dan weer wat hoop op in de ogen.
De verdachte die we enkele regel*
terug reeds ten tonele voerden, had
het waarschijnlijk zien aankomen en
wist zjjn paniek te onderdrukken
toen de officier drie maanden on
voorwaardelijke ontzegging eiste,
hoewel hjj zich dagelijks op de weg
bevindt als integrerend onderdeel
van zjjn broodwinning. Hij verdedig
de zich met verve. In eerste instantie
trok hij in twijfel of hij met zijn 64
km per uur het verkeer in gevaar
zou hebben gebracht. De verkeers
veiligheid zou naar zijn idee sterker
worden bedreigd wanneer hij na drie
maanden fietsen weer achter het
stuur zou kruipen. In voetnoten onder
zyn betoog noteerde de verdachte de
titels van de boeken waaruit hij zijn
wijsheid putte, boeken waarvan de
schrijver zich geen voorstander toon
de van ontzegging van de rijbevoegd
heid, omdat dit de zo nodige ver-
keerservaring niet ten goede zou ko
men. De verdachte besloot zyn ver
dediging dan ook met de mededeling
dat het verkeer niet gehaat zou zijn
l>U een ontzegging.
Of hy het te danken had aan dit
gloedvolle betoog, durven wij niet met
zekerheid te stellen, vast staat in
ieder geval wel dat de kantonrechter
volstond met een voorwaardelijke
ontzegging. Plus uiteraard de hoete
(gebruikelijk tarief). De verdachte
zal het nu twee jaar lang (de proef
tijd) kalm aan moeten doen.
Naar verhouding minder voordelig
kwam de man er af die volgens de
politie een straat voor éénrichtings
verkeer vanaf de verboden kant was
ingereden. De verdachte ontkende
hardnekkig. Dat ontkennen had hij
ook al tegenover de politie gedaan
toen hij op de bon werd geslingerd,
zoals het cliché luidt. Hij had de poli
tie zelfs verweten hun werk niet naar
behoren te doen, afgaande op z(|n
uitspraak: ,Ik vermoed dat jullie heb
ben zitten slapen'. De verbalisant
werd snel opgetrommeld en de kan
tonrechter liet hem het verhaal ook
nog eens vertellen. Na dit te hebben
aangehoord, stond voor de officier
;le zaak wel vast en tikte hij de ver
dachte met diens eigen woorden op de
vingers: ,ik veronderstel dat meneer
heeft zitten slapen'. En dat is natuur
lijk levensgevaarlijk achter het. stuur.