Vrijwilligers knappen
Sluiskils patronaat op
extiA
Fabel-achtig....
JOB, PROSPER EN AL DIE ANDEREN....
,AAN DE START VAN
't SEIZOEN RIJD
IK HET STERKST'
Welbevinden
na
pensionering
VRIJDAG 7 MAART 1969
ZEEUWSCH-VLAANDEREN
SLUISKIL Neem nu Job de Lavoir. Zeventig is hij. Maar\
even zo vrolijk zie je hem karretjes met bouwmaterialen door
Sluiskil sjouwen. Of Prosper van Damme (76), een glunderen
de lange man. Hij zegt: ,Wij zijn kerels van 12 ambachten en
13 ongelukken. Maar plezier hebben we, dat wél'.
De Lavoir, Van Damme, Maes, Wa
genaar, Van Maele en Segers: alle
maal boven de 65 en bijna dagelijks
in het Sluiskilse patronaat te vinden.
Zes van de 150 vrijwilligers die zich
nu al zo'n maand of 16 inzetten om
het gebouw een radicaal ander aan
zien te geven. Afgelopen donder
dag nam de toneelvereniging ,Sem-
pre avanti' de zaal die niet eens
helemaal klaar is in gebruik met
een voorstelling van .Zij leven onder
ons'. Die opvoering wordt vandaag,
vrijdag, en morgen herhaald. En dan
zal zo'n beetje heel Sluiskil weten
dat Prosper en die andere 149 inwo
ners van het kanaaldorp hun vrije
uurtjes héél nuttig gebruiken. Daar
was pater Ernestus, die met een
zacht lijntje en de nodige humor
opzichter speelt, trouwens al lan-
fer van overtuigd. Hij is de man
ie iedere keer weer zorgt dat er
een nieuwe ploeg vrijwillige schil
ders. metselaars, elektrïoiëns en .di
versen' opdraaft.
't Lukt keurig maar de pater
moet wél 14 dagen rust houden.
Hoe kwam men in Sluiskil tot de ac
tie voor het patronaat? Pater Er
nestus: .We zaten al lang tegen dat
oude gebouw aan te kijken. Zestien
maanden geleden zijn we gewoon
eens rond de tafel gaan zitten met
aannemers, schilders, elektriciens en
nog wat mensen om de verbouwing
zo voordelig mogelijk rond te krij
gen. Om te beginnen gaven die za
ken ons hun materiaal voor inkoops
prijs. Maar daarmee waren we nog
niet uit het probleem van het werk
loon. Ik heb toen overal uit het
dorp vaklui opgetrommeld, die in
hun vrije tijd aan het patronaat kon
den werken, Er is echt enorm gere
ageerd. Natuurlijk komen ze niet al
le 150 tegelijk, 't gaat in ploegjes.
De een stelt zich 's avonds een
paar uur beschikbaar, de ander komt
's zaterdags. En de bejaarden... ja,
die zie je de hele week. Ze leven
er gewoon van op. Ik sjouw er na
tuurlijk ook regelmatig rond. Maar
van technische zaken heb ik geen
verstand hoor, dat regelt aannemer
Ben de Waal. Meestal overleggen
we welk ploegje we zullen vragen.
Dan ga ik die adressen langs'.
het totale project kwam anders ze
ker op 300.000. De vrije avonden
en middagen van diverse Sluiskille-
naars mogen dan veel betekenen, er
blijft geld nodig voor bijkomende
kosten. Dat wil men bij elkaar krij
gen door het uitschrijven van een
lening onder de bevolking. Er zijn
inschrijvingen van 100, 250, 500
en 1000 mogelijk. Elk jaar wordt
er een bepaald aantal nummers uit
geloot, waarbij de gevers het door
hen geleende bedrag terugkrijgen.
Op die manier wil men de totale som
binnen 10 jaar aflossen. Pater Er
nestus die volgende week met
zijn collega's huis-aan-huis de inwo
ners voor de lening wil interesseren
hoopt op een opbrengst van
30.000.
VERBOUWING
Het duurt zeker nog een half jaar
voor de verbouwing klaar is. Het pa
tronaat dat in de toekomst een
andere naam zal krijgen riet er
dan volledig anders uit. Om te be
ginnen komt er een nieuwe ingang,
het podium werd van de achter- naar
de voorkant verplaatst en het ge
bouw kreeg meer ruimte. In de grote
zaal zijn 200 zitplaatsen, er wordt
gewerkt aan twee handenarbeidzaal-
tjes, een ruime garderobe, nieuwe
toiletten en twee kleedkamers.
Het ligt in de bedoeling dat het
gebouw mede beschikbaar 'komt voor
activiteiten van de onlangs gestarte
stichting sociaal cultureel werk
Sluiskil. Het gebouw wordt voorlo
pig echter een eigen beheerscomm-.s-
sie, die onder leiding staat van pa
ter Ernestus.
GEMEENSCHAP
Die mag dan momenteel veel weg
hebben van een overigens uiterst
vriendelijke .koppelbaas', hij zou
zijn apostolische roeping met waar
maken als hij ook bij dit kar
wei niet verder keek. En die pa
ter Ernestus zegt dan: ,Ik be
schouw dit als eén belangrijk stuk
gemeensehapswerk. De mensen wer
ken samen aan iets. waarvan ze la
ter ook samen gebruik gaan maken.
Dat werkt gemeeiischapsvormend.
Voor mij is het een apostolische
zaak. Al was het alleen maar omdat
die bejaarden uit hun sleur worden
gehaald. Ik denk wel eens: als 't
allemaal af is. zuil en I ze er heel erg
aan missen. Maar ik ook en zo rijn
er meer'. Al kun je 't natuurlijk
ook bekijken als de man die pater
Ernestus gelukkig nieuwjaar wens
te met de woorden: ,Ik roop, dat
Sluiskil dit jaar een bouwvakker
minder heeft en een kapelaan meer".
SLUISKIL In het laatste nummer van .De Zeeuwse Babbelaar',
het contactblad van de Sluiskilse Sint-Antoniueparochie, komt ten
fabelachtige aanbeveling voor om mee te doen met de lening voor
de verbouwing van hel patronaat. Pater Ernestus kroop in de veren
van meneer De UiL..
Ja, dat was heel goed gedaan door die mensen daar. Zoef-Zoef la er
eens even poolshoogte gaan nemen, maar hij heeft er zijn tanden op
stuk gebeten. Ook de gebroeders Ed en Willem Bever, konden cr,
ondanks al hun gereedschap niet binnen geraken. Zelfs Mies de Mier.
die toch al licht een gaatje vindt, kon er niet binnen komen. Zo goed
en sterk is dat nieuwe patronaat in Sluiskil. Ik ben er dus zelf
maar eens gaan kijken en jawel. Dit kan ik jullie wel vertellen,
geacht kijkbuisvolkje, het is een héél mooi gebouw geworden. Echt
iets voor ons. Het is jammer dat het voor de mensen is bestemd....
Ohoe-oehoe-oehoe... Ja, wat is er Bor de Wolft Oehoeoehoeoehor.
Ik heb een tijd geleden zo'n geel papier ontvangen. Ik heb het ook
ingevuld en al een paar weken klaar liggen, maar steeds ver
geet ik het mee te brengen. Is dat erg, meneer de Uilt Eh, natuur
lijk niet Bor. Daarvoor is het nooit te laat. Ja, zo gaat dat, beste
beeldbuiskijkertjes. Wij zijn allemaal van goede wil. Daarom is er
al zoveel gedaan. Zo is er al voor negenduizend gulden aan leningen
binnengekomen. En dan hebben er ook nog heel veel mensen zo
maar wat gegeven, alles bij elkaar honderd-en-tienduizend cent. Zo
zie je maar weer, maar ....ehjuffrouw Ooievaar, u ad ook het
woord gevraagd.
Ik heb hel maar opgeschreven, mijnheer de Uil, want. mijn ver
sland is beter als mijn geheugen. Ik zal het dus maar voorlezen;
Geachte beeldbuis kijker 8 en kijkertjes, als ooievaar kom ik in deze
functie nooit in kloosters. Toen ik echter onlangs per abuis in plaat*
van op de kraamafdeling in hel capucijnenklooster kwam. hoorde ik
daar dat de drie paters van de parochie van plan tvaren om zelf
een hele week deur voor deur de parochianen langs te gaan.
Dan kunnen de mensen alsnog hun gele papieren die z-.j wel heb
ben ingevuld maar niet ingeleverd, aan hen afgeven. En ik hoorde
ook, dat de mensen als ze zomaar wat willen geven, dat ook konden
doen. Ik heb gezegd. (Applaus van het hele diere.nvolkjeJa
dat is een mooi idee, nietwaarT Maar hoe moet dat nu? Wel
beste kijkbuisslaafjes, ik zal jullie eens vlug uil de droom helpen.
De eerste week van maart speelt Sempre Avanti hel eerste toneel
stuk in de nieuwe zaak
Jullie kunnen dan allemaal eens goed rondkijken, hoe mooi of er al-
als wel uitziet. En de week daarop komen die paters dan bij jullie
langs, want
ook paters zijn als mensen
met dezelfde mensemcenscn
met dezelfde mensenstreken
als het gaal om mensencenten
voor het mensenpatronaat.
Want, beste beelbuizerljes, al is er dan veel gegeven en geleend, en
al heeft dan één vereniging voor een flink bedrag ingeschreiren
en al heeft onze collega Vos Hadsjie-kiedee de Herwonnen Levens
kracht het plan ingefluisterd om op 15 maart een kaarting te geven
ten bate van het patronaat, eh... wij zijn er nog lang niet.
Daarom, die paters komen aan jullie deur. Kom dan maar vlug uit
nestje. JSn denk er aan: beursjes open, en snaveltjes toe."
DRIE TON
't Kan niet anders: Sluiskil heeft
met al die vrijwilligers een flink
bedrag uitgespaard. Alleen aan werk
uren zou de verbouwing 100.000
hebben gekost. De realisering van
Het winterseizoen in België is het
afgelopen weekeinde gestart met een
paar levensgrote verrassingen. In de
eerste plaats die van Roger de Vla-
minck, eigenlijk alleen maar békend
bij de crossers en een week geleden
nog amateur, die in de eerste de bes
te profwedstrijd van z'n leven (de
Omloop Het Volk) de bloemen voor
zich opeiste. Wat ons het nwest ver
baasde was het gemak waarmee die
21-jarige knaap dat deed. Gewoon
hard op de pedalen drukken en dan
sprinters achter je laten als van
Rijckegem, van Sweevelt, Sercu, Le-
man en vedetten als Merckx, van
Springel, en anderen. Knap werk.
i debutant de show stal en bjjna
F'
in het eerste complete wielerweek-
einde was voor Jos van de VleuVen,
die 2e werd in de Ronde van Lim
burg. Cees Zoontjes werd 7e in ue
Omloop Het Volk waar nok Wim
Dubois een uitstekende indruk ach
ter liet door onder andere de sprint
te winnen van een 90 man sterk pe
loton. Het bracht Wim de 16e plaats
op. waarna hij de volgende dag in
Ruurne 25ste werd. Voorwaar geen
slecht begin. Ook de Axelaar Ri
chard Buckacki mag niet mopperen.
Achtste in de Ronde van Limburg
en 21ste in de Omloop. Dies Ivosten
werd in die Omloop 36ste. Verder vie
len de Nedrlandnc prestaties wat te
gen.
In het koude Schouwse land heb
ben zondag zo'n vijftig Zeeuwse ren
ners in drie categorieën gestreden om
het clubkampioenschap van ,Theo
Middelkamp' en om de daarbij beho
rende truien. Voor wie er over heen
gelezen heeft, hier nog een opfris-
sertje, Waldy van Campen verover
de de titel "bij de amateurs. Kees
Bal bij de nieuwelingen en Tonv
Huizen bij de adspiranten. Een goede
stimulans om het nog lange seizoen
tegemoet te gaan.
De enige Nederlandse deelnemer
in de Ronde van Sardinië, Jan Jans
sen, heeft daarin ook geen .potten
ebroken'. In de 3e (berg)rit van
ortoli naar Nuovo over de Corre-
boi-berg eindigde Jan ais 70ste op
bijna 23 mimiten van de winnaar.
Dat moet een helse (koude) tocht
geweest rijn maar dat was het uiter
aard ook voor die 69 die voor hem
finishten. We zullen maar aannemen
dat Jan (die we daarna niet meer
in de uitslagen tegen kwamen) er
een oefenrit van heeft gemaakt.
Om onbegrijpelijke redenen is er
weinig aandacht besteed aan het feit
dat één van de grootste renners die
Nederland ooit heeft gekend, de veel
voudige wereldkampioen Jan Derk-
sen. sehrifteliik o~'
coach van de L
Het briefje kwam er op neer dat de
KXWU bij de opleiding andere we
gen gaat volgen (één coach voor haan
en weg) en dat men daarbij geen ge
bruik meer wenst te maken van
Derksen, Er zullen wel bezwaren te
gen de werkwijze van Derksen aan
te voeren zijn geweest (naar verluidt
zou hij niet aan voldoende prijsjes
voor rijn pupillen hebben kunnen ge
raken) maar zulke zaken moeten
toch mondeling afgedaan kunnen
worden. Wij vinden het een misse
lijke manier om iemand, waaraan de
KXWU zoveel heeft te danken, met
een .boterbriefje' af te schepen.
Maar van een teveel aan takt heeft
onze vaderlandse wielerorganisatie
nooit blijk gegeven.
Een tweede nogal opzienbarende
zaak was het proefschrift van de
Belg Freddy Adriaensens, die daarin
onder meer stelde dat de prof wiel
renners ongehoord worden geëxploi
teerd. In het nogal kritisch gestelde
stuk wordt gesproken van omkope-
*ijen. doping, achterhouden van start-
gelden, prijzen en premies door ma
nagers, ploegbazen, etcetera. Het is
in het wereldje van middelmatige en
mindere beroepsrenners (de echte
cracks komen toch wel aan hnn fi
nanciële trekken) een dagelijks ge
hoord klacht. En het is een feit dat.
in die groeperingen eens orde op za
ken dient te worden gesteld. De be
lastingdienst zou om te beginnen
schriftelijke bewijzen van verdien
sten kunnen eisen. Ook van de pl<e-e-
leiders, managers, etc. Als nu een
renner, die niet al te beste prestaties
levert, staat op een schriftelijK» 3t-
rekening van de verdiensten, dan kan
hij z'n biezen we! pakken want zul
ke lastige lieden heeft een manager
of baas Bever niet in z'n ploeg.
Wij waarderen het ten zeerste
van de Belg Adriaensens dat hij de
ze zaak aan de orde heeft gesteld f
wij hopen dat het een niet vergeefse
aanklacht zal rijn. Maar het gaat
ons te ver dat een Kees Pellenaers
in ,De Stem' van woensdag 26 fe
bruari j.l. algemeen stelt dat ploeg
leiders de wielersport verpesten, dat
ze de coureurs belazeren, da: hij
binnenkort de .beerput' zal gaan open
trekken en nog meer van dat fraais.
Kees heeft een jaar of vijftien gele
den een machtige ploeg onder zich
gehad en daar enorme successen mee
behaald. Maar Kees Is toch zeker
niet vergeten dat hij ie meest aan
geklaagde en belasterde ploegleider
is, die Xedcrland ooit heeft gekend.
Behalve een paar minder belang
rijke koersjes in Ahuen en liijsb r-
gen, is er het komende weetoeinJe in
Nederland nog niets te doem. In Bel
gië is er voor de beroeps zondag de
Omloop der Druivpnstreek en de
Omloop van de Vlaamse Ardennen.
Maandag 10 maart start de .Koers
naar de Zon' (Parijs-X'i. e), met on
der meer een hele rits Nederlanders.
MIDDELKAMP-KAMPIOEN
WALDY VAN CAMPEN
HULST Waldy van Campen (22)
uit Hulst is afgelopen zondag een
mijlpaal in zijn vvie.crcnrrière voor
bijgestoken. Dankzij een venijnige
eindsprint werd hij in Zierikzèe
clubkampioen van de wielerclub
.Theo Middelkamp' bij de amateurs.
Het parcours, uitgezet op (te) smal
le polderweggetjes, omvatte 20 ron
den van 4,25 kin, dus in totaal 85
km. Van Campen had voor deze af
stand 2 uur, 9 minuten en 6 seconden
nodig.
Thuis, aan de Rooseveltweg, rijdt hij
de ronde mondeling nog eens over.
,'t Was geen best parcours en dan
de kou, die. heeft ook invloed op je
prestaties. Volgens mij durfden de
renners niet goed door te rijden, ie
dereen wachtte zijn kans af. Trou
wens, die smalle wegen «aren nu
ook niet; bepaald geschikt voor een
ontsnapping'.
Toch had Waldy, die sinds twee jaar
deel uitmaakt van de ploeg van ri-
cot Noble, vóór hij naar het f re
(en bepaald barre) noorden vertrok,
rijn ouders bezworen dat hij als kam
pioen terug zou komen. .Hij zei: ik
zAl dat kampioenschap op mijn naam
brengen', vertelt zijn moeder. Let
terlijk aan de vooravond van de Zie-
rikzeese wedstrijd (namelijk afgelo
pen zaterdag) haalde hij in het Bel
gische Nijlen een tiende prijs tijdens
een grote koers: alleszins een fraaie
starl, van liet seizoen. Van Campen:
,In het begin rijd ik altijd het
sterkst. Het is de vraag of dal valt
vol te houden. Mijn programma?
Aun.staande zondag Gent-Knokke,
verder allo Zeeuwse wedstrijden, de
Ronde van Gelderland, de ronde van
Joegoslavië, Luxemburg en wellicht
Griekenland'.
Hij traint elke middag en dat dankt
doen beslist ook de 70 leden van zijn
supportersclub, aan wie hij afgelo
pen zondag amper een paar uur
elubcafé verdwynt staat niet
vast, maar het zou niet vreemd zijn-
Hoe verklaart hij eigenlijk al' die be
langstelling? ,Het publiek in Huist
Is een eigenaardig publiek. Ze ko
men pas voor je in actie als ze wer
kelijk zien «lilt je wat kunt. Dit 1
nu mijn vierde seizoen en de. club
liestuat een jaar. De leden rijn wer
kelijk bijzonder enthousiast. Het is
de enige supportersvereniging in
Hulst, dat zegt toch wel wat'.
Aan het prof-schap denkt Wally nog
maar niet al te veel. Of 't zou" moe
ten zijn wanneer er iemand nadruk
kelijk. met een contract zwaait. ,Dan
valt het te proberen. Er zijn er zo
veel zo begonnen'. Maar intusaen
volgt hij toch maar avondonderwijs.
Een middenstandsdiploma is óók
wat...
Waldy van Campen mét beker
...elke middag trainen...
Hopelijk laat het jeugdige lezerspubliek zich niet afschrikken
door de kop van dit cursiefje. Zij mogen er dan hierbij aan den
ken, dat wij menselijke schepselen allemaal onderweg zijn
op eenzelfde traject met uiteindelijk eenzélfde bestemming. Het
is natuurlijk wel zo, dat de lengte van dit traject voor iedereen
verschillend is.
Als men in Zeeuwsch-Vlaanderen iemand ontmoette die wor
stelde met zich aandienende leeftijdsgebreken, kon men uit de
mond van een dergelijke figuur nogal eens de verzuchting ho
ren slaken: ,Oud zijn is niets, maar oud worden.'
Het ivas een bitter-wijs gezegde dal niet alleen op het licha
melijk welbevinden sloeg. En toch, nu de bejaarde mens, die
dus aan het laatste gedeelte- van het levenstraject bezig is,
zich sinds enkele decennia mag verheugen in een grote belang
stelling is dit .gezegde mijns inziens nog de volledige actualiteit
waard. Nog even iets over die verheugende belangstelling'. De
ze is soms wel wat erg overmatig, bedillerig en overbeschermend.
Alsof een oudere mens )>ersé seniel moet eyn. Ze tast soms het
zelfrespect van de bejaarde mens (laten we alstjéblieft van de
term ouden van dagen' afstappen) aan en drijft hem te hoop
als een curieuze bevolkingsgroep. Zo van: .Ach die oudjes, ze
zijn toch zo lief, net kinderen, laten we weer eens wat voor hen
organiseren. J8en bekend verschijnsel van mateloze zelfover
schatting en domheid is ook het gierend gelach als een oudere
iets opmerkt, dat helemaal niet als grap werd bedoeld.
Oude mensen zijn om de drommel niet altijd lief, ze bezitten
evenveel moeilijke en minder goede karaktereigenschappen als
andere leeftijdsgroepen. De bejaarde verdachte in het Utrechtse
moordproces moge hiervoor als een uitzonderlijk voorbeeld die
nen.
Oud zijn ie niefs, maar oud worden. Jawel, want voor velen is
de periode van het actieve arbeidsproces naar het inactief zijn,
neg steeds oer-deft.ig aangeduid als ,de pensioengerechtigde
leeftijd', een sprong in het duister.
En daar begint nu gelukkig enige verandering in te komen. De
bestaansonzekerheid van de in-actieve levensfase />p de oude
dagis weggenomen. Maar hoe is het met hel welbevindent
61, jaar en 361, dagen is nog niet oud. 61, jaar en 365 dagen heet
bejaard. Welbeschouwd is dit een onmogelijk gegeven en de
schijnwerpers worden dan nu ook in steeds meerdere mate ge
projecteerd op de mentale voorbereiding van het leven dat volgt
op de afsluiting van de werkkring. Er zijn reeds bedrijven die
roor hun oudere, werknemers voorlichtingsbijeenkomsten beleg
gen. Zeer zeker niet enkel over de manier hoe zij zich kunnen
aanpassen aan de financiële veranderingen, maar ook om een weg
te vinden voor een aanvaarding en vulling van het hiaat dat
in hun leven zal ontstaan. Wanneer een 65-jarige wordt uitge
luid temidden van collega's en superieuren gebeurt dat vaak
in feestelijk-weemoedige trant. Bij een afscheid voor immer
denk ik vaak als ik de toespraken aanhoor: Als men dood is
wordt men heilig verklaard-
Maar, bij een afscheidsbijeenkomst ter ere van iemand die met
pensioen gaat: Heel het raderwerk staat stil, als uw 'niet
meer zo) machtige arm het wil. Als ik alle lof en eer die de
scheidende in woord en met gebaar werd toebedacht heb gevolgd,
dan denk ik: dit bedrijf redt het niet zonder deze man, vandaag
staat het nog aan de rand van de afgrond omdat hij nog aan
wezig is, maar morgen stort het onherroepelijk in het ravijn-
Maar na het fêteren komt het potverteren, van de vrije tijd wel
te verstaan.
Niet alleen sociale doch ook geestelijke veranderingen kondigen
zich in het levenspatroon aan en helaas manifesteert zich bij
sommige gepensioneerden een gemis aan zelfrespect dat hen be
let de mogelijkheden uit te buiten om aan het maatschappelijk
verkeer te blijven deelnemen.
Een gedegen pensioenvoorbereiding voor oudere werknemers kan
ertoe meewerken dat ouderen hun partij mee blijven blazen in
het levensorkest zolang hun gezondheid dit toelaat.
Tot slot nog een oud gezegde uit de streek: Wie niet oud wil
worden moet zich jong verhangen.
Geloof mij, Zeeuws-Vlamingen zijn soms meer oprecht dan be
leefd.
