Marietje wilde
beslist niet
gewassen
worden
OUD BUREAUEEN BROK
GESCHIEDENIS
POLITIE MIDDELBURG
VERHUIST
Uit oude
dossiers
Oorlogsmisdrijven
in Indonesië (I)
Lezers
schrijven
Sterke arm zit niet
langer in zwak pand
7
Oorlogsmisdaden
in Indonesië (III)
ZATERDAG 1 FEBRUARI 1969
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
MIDDELBURG Onsteld kijken de
•genten in d wacht op. wanneer op
een donkere novembermorgen in 1921
een vrouw een meisje het bureau
binnen brengt. Het meisje, veertien
jaar oud riet er afzichtelijk uit. Het
kind loopt op blote voeten en heeft
geen fatsoenlijk stuk kleding meer
aan. De rafels hangen er bij. Haar
haren zijn verward. Gestold bloed
kleurt het haar op verschillende plaat
sen rood. Wonden ontsieren het ge
zichtje van het kind dat verder over
het hele lichaam bedekt is met krab
ben en puistjes. Haar voeten en han
den blijken vol korstjes en zweertjes
te zitten. Het kan niet naders of het
kind moet ernstig verwaarloosd zijn.
Maar dat is niet het enige. Het meis
je blijkt even ernstig mishandeld te
z(jn. En niet één keer maar vele ma
len. De volgende dag draagt de Mid
delburgse courant de schokkende tij
ding uit: er is een afschuwelijke mis
daad aan het Uclit gekomen.
Wanneer het meisje Marietje
aan het burau komt ls ze na een zo
veelste marteling het ouderlijke huls
ontvlucht. Het kind zit versuft op een
stoel in het politiebureau. In geen
dagen heeft zo gegeten. Gedurende
een jaar zou zij bijna doorlopend m
de kelder opgesloten hebben gezeten.
En dan komt met horten en stoten
het verhaal, het afschuwelijke schok
kende relaas van een kind dat door
haar moeder voortdurend is mishan
deld, doodordinair is afgerost.
De archieven in liet. oude Mid
delburgse politiebureau zijn
sterk uitgedund. Wie gaat vér-
huizen raakt ook in de greep
van de opruimwoede. EU: dos
sier is een verhaal apart.
Maar procesverbaal nummer
589 springt er wel tussenuit.
Het is het verhaal van ,een
wrede moeder te Middelburg'.
De afranselingen blijken al te heb
ben plaats gevonden toen Marietje
nog naar school ging. Tijdens de mid
dagpauze moest ik al het werk doen
m huis. Ik kwam steeds vermoeid op
school. Al meermalen kwam Ik de
klas in en keek iedereen naar me
omdat ik zoveel wonden op mijn
hoofd en armen had. Maar als dan,
de meester vroeg hoe ik daaraan
kwam, durfde ik niets te vertellen.
Ik was bang dat mijn moeder me
daarvoor zou slaan. Toen ik van
school werd thuis gehouden werd tk
nog meer geslagen. Tk moest dikwijls
de was doen en als ik dan even tus
sendoor wilde uitrusten sloeg mijn
moeder me met een stok op mijn
rug'.
Manetjes bed was de koude, harde
keukenvloer of de stenen vloer in de
kelder. .Als mijn werk niet naar
haar zin was krabde mijn moeder me
in het gezicht Vrijdag nog bewerkte
ze mijn hand met een broodmes. Gis-
te-avond kreeg ik er van langs met
een gloeiende pook Als ik 's avonds
m de keuken lag te slapen kwam
moeder onverwachts naar mij kijken
en kreeg ik een slag met een stok.
Met een harde nagelborstel schuurde
ze dan de andere dag met koud wa
ter het gestolde bloed van mijn
hoofd. De blauwe plekken op mijn
armen zijn ontstaan omdat mijn moe
der me vaak kneep. Ze heeft wel eens
geroepen: ik zal je doodslaan toen
ze me weer eens afranselde.
Verbijsterd horen de politiemannen
dit relaas aan.
Het meisje dat niet meer in staat
is om te lopen, wordt per rijtuig
naar liet Gasthuis overgebracht. Daar
kan ze tengevolge van de mishande
lingen niet eens op haar rug liggen...
Het politionele apparaat komt op
gang en nog dezelfde dag worden
vijftien mensen meest buurtbewo
ners ondervraagd, Zij verkondigen
stuk voor stuk dat ze al jaren welen
dat Marietje is en werd mishandeld.
Sommige buren zouden zelfs hebben
gezien dat het meisje er op het bin
nenplaatsje achter de ouderlijke wo
ning van langs kreeg. Daarna werd
ze dan aan haar haren weer de keu
ken binnengesleurd. Vaak had men
het kind horen gillen en de moeder
horen schelden. Een getuige herin
nert zich dat de moeder van net meis
je eens zei: ,Als ik wist dat ik er
maar vijf jaar voor kreeg sloeg ;k
haar dood'. Degene die dat hoorde was
bestuurslid van de vereniging voor
kinderbescherming die tevergeefs
trachtte het kind in een inrichting te
krijgen en haar zo onder de handen
van deze .wrede moeder' vandaan te
halen.
Slechts één getuige heeft wat nega
tiefs aan te voeren over het kind.
Het is het schoolhoofd dat zegt dat
het kind leugenachtig maar overigens
met brutaal :s. Huisvrienden van de
familie verklaren dat het meisje nog
niet eens zo slecht werd behandeld.
De m Rotterdam werkende stiefva
der blijkt van de hele zaak weinig
af te weten. Als mj van zijn werk
in de havenstad eens in de zoveel
weken thuis komt mag Marietje
steeds in de kamer komen. Een uitla
ting van de stiefvader doet andere
vermoedens rijzen over zijn onwe
tendheid over de situatie in zijn wo
ning. Hij laat zich ontvallen tegen
zijn vrouw te hebben gezegd: maak
nooit littekens'.
De moeder zelf houdl zich van de
domme. Goed. zij heefl hel meisje
wel eens geslagen .inaar dan had ze
het ook aan zichzelf te danken'
Maar waar komen dan al die ver
wondingen van. .Gevochten gevallen
en gestolen', zo luidt het antwoord
van de vrouw. En hoe komt het dat
men Marietje huizen ver heeft ho
ren schreeuwen. Ook daar heeft de
vrouw een antwoord voor klaar. ,Ze
wilde nooit gewassen «orden en
schreeuwde als ik haar toch waste'.
.Moet zo een ontaarde moeder niet
levenslang in een prison om te boe
ten voor naar misdaad die zij op dat
kind begon', zo zong men al gauw-
in het land want straatzangers wa
ren tn die tijd handig met het In el
kaar draaien van liedjes over mis
drijven. De vrouw werd in hoger be
roep na aanvankelijk vijf jaar te
hebben gekregen veroordeeld tot
vier jaar gevangenisstraf
In dit Jiol' aten de politieman
nen hun boterhammetje e«
werden aanrjjdlngszak»i i ge
handeld
Foto PZC
Di- onthullingen, tlie «Ir llueting «O
anden-n voor «1c Yara-tHevfeie neb
ben gedaan over de zogenaamde oor
logsmisdaden' van Nederlandse sol
daten tijdens de jiolitloncle actie*
van 1946-1948 hebben de nodige «en-
natie in den lande gewekt.
Dit is naluurLjk ook we! de bedoe
ling geweest van de .Achter het
Nieuws'-redacUe. Ik geloof met dat
de regeraig-Soehario erg gelukkig
zal zijn met deze politieke rel. De
betrekkingen tussen Nederland en
Indonesië zijn na de afzetting van
president Soekarno aanzienlijk ver
beterd en kunnen thans uitstekend
worden genoemd De Indonesische
regering zai er allerminst behoefte
aan hebben de thans geschapen goe
de verhoudingen weer te vertroebe
len.
Voor alle redelijkheid dient rnen zich
in gedachte te verplaatsen in de
omstandigheden, waarin de kersvers
uit Nederland gezonden militairen
daar aankwamen. Een door de Ja
panners, verbitterd over hun neder
laag, chaotisch achtergelaten oilan-
dengebïed, waar extremisten, aan
hangers van Soekarno, en niet te
vergeten de in dergelijke omstandig
heden steeds opduikende, misdadi
ge rampokbenden. voorzien van wa
pens, door de Japanners afgestaan
of gestolen uit achtergelaten wapen
depots, de vrije hand hadden. De
misdaad vierde hoogtij. Het meest
had de eigen bevolking eronder te
lijden. Het aantal mensen, dat toen
vermoord is, loopt in de honderden,
zo niet in de duizenden. Direct na
de bevrijding stond de grote massa
van de bevolking helemaal niet vij
andig tegenover de uit de Japanse
concentratiekampen terugkerende
Nederlanders. Het vroegere huisper
soneel kwam weer zijn dienste® aan
bieden, hoewel de van alles beroofde
Nederlanders hun niet eens loon kon
garanderen.
Onmiddellijk werd hieraan door de
aanhangers van Soekarno een eind
gemaakt door allen, die de Nederlan
ders enige steun aanboden, met ter
reurmaatregelen te bedreigen. Sy
stematisch werd de haat tegen de
Nederlandse gemeenschap door de
extremisten aangewakkerd. Wie iets
van de psychologie van de massa
begrijpt en in dit geval van d e
van de Javaanse massa weet hoe
gemakkelijk deze door propaganda
en hetze tot uitbarstingen van haat
en gewelddadigheden is te brengen.
Dit heeft ook geleid tot de moord
partij in 1945 op Nederlandse vrou
wen en kinderen, die met vrachtau
to's uit het vrouwenkamp Darmo ln
de bovenstad van Soerabaja onder
bescherming van Britsindische sol
daten naar de haven werden ge
ëvacueerd.
niet bedreigd en hun ia ook ge»®
De vergelijking d d* Hektenng.
oud-predik ar. t van de Oost Javaanse
hervormde kerk. maakt, m dan
ook misleidend. Er la absoluut geen
verband tussen de druk. waaronder
de Nederlander* tijden* de Duitse
bezetting leefden en die -.'.aarmede
de Indonesiërs tijdens het Nederland
se bestuur te maken hadder.
Veel meer hebben zij geleden onder
de tirannie van de Japanners.
Open brief
Ik haal enkele woorden aan uit een
,open brief van een Indonesiër mr
Slamet, vroeger docent aan de rechts
hogeschool te Batavia van 28 de
cember 1945, gericht aan koningin
Wilhelmina.
.Meer dan twee maanden lang*, al
dus mr Slamet, .ben ik door jonge
lieden van eigen land en volk in
gevangenschap opgesloten, tot ik
tenslotte door vreemden uit hun
handen bevrijd moest worden. Meer
dan twee maanden iang ben ik daar
getuige geweest, lijfgetuige van al
de wreedheid en menselijke ellende,
waartoe geestelijke verwarring en
lage hartstocht kunnen leiden. Toch
is er geen wrok in mijn gemoed,
omdat ik weet, dat de jeugdige be
drijvers van deze misdaden, door
een sluwe en valse. Japanse propa
ganda misleid, thans nog opgezweept
worden door corrupte krachten, die
vreemd zijn aan mijn volk en door
verwarnng der geest en de herin
nering hopen uit te wissen van'hun
eigen verraderlijke misdragingen tij
dens de Japanse overheersing'.
De haat tegen de Nederlanders ls
stelselmatig door nationalisten en
communisten aangekweekt. Tijdens
de communistische onlusten in West-
Java en op Sumatra's westkust ln
1926 en 1927 zijn onder de Europe
anen slechts dne slachtoffers geval
len. twee burgers en een officier.
Men moet niet denken dat de Euro
peanen in die tijd steeds gewapend
met een revolver op zak rond liepen.
Geen sprake van. Zelfs de Europe
anen die tijdens de communistische
terreur in hoofdzaak gericht te
gen de eigen bevolking op de cul
tuurondernemingen in de Padangse
Ommelanden woonden, voelden zich
In verband met de onthulling*»
van dr II nel in g lil .Achter het
Nieuw*', sou ik al* «geïnterneerde^
van de kampen tijden* de besetting
In Indonesië ook enig commentaar
willen geven. "cr na
M^taar nu PdC strafvordering ver
indien enige vervolging mo-
jaardi»?
gelijk is dan 1
dr Huetiog. da
weent om .zijn'
Gruwelen
.Wie zal ooi*, de gruwelen beschrij
ven van de vele honderdduizenden,
die hongerend en stervend uit de
vrede en rust hunner welvarende
dessa's werden gesleept naar onbe
kende oorden, waar geen spijs was
voor hun honger en geen troost voor
hun droefenis, waar roofbouw werd
gepleegd en zij als dieren werden
opgezweept door de ontaarde solda-
teska van het keizerlijk Nippon", al*
dus mr Slamet in zijn ,Open brief'.
Met deze soldaten van het keizer
lijk Japan heeft Soekarno en zijn
aanhangers geheuld en gecollabo
reerd, heeft hij de kruiperigheid die
in zijn ziel sluimerde, volkomen kun
nen ontplooien. Zijn volgelingen heb
ben hem bijna met de pistool op de
borst moeten dwingen op 17 augus
tus 1945 de Indonesische onafhanke
lijkheid uit te roepen, omdat hij
daartoe de toestemming niet had van
zijn Japanse meesters.
Deze lafheid toonde hij ook na de
luchtlanding van de Nederlandse pa
rachutisten te Djokja ln 1948. toen
hij gevangen genomen werd en zijn
houding zelf bfj zijn aanhangen? gro
te afkeer wekte.
Dat er tijdens de politionele acties
dingen zijn gebeurd, die niet door
de beugel kunnen, zal wel niemand
m twijfel trekken. In elke oorlog
of politionele actie worden geweld
daden gepleegd. Wat een wreedhe
den zijn er niet tijdens de Spaanse
burgeroorlog aan weerszijden bedre
ven'
Moet men het dan nu, 20 Jaar later,
doen voorkomen alsof alleen van Ne
derlandse, militaire zijde misdrijven
zijn gepleegd? De feiten hebben uit
gewezen. dat de Indonesische extre
misten, zich hieraan en dan voor
al tegenover de eigen bevolking
in veel gfotere mate schuldig neb
ben gemaakt.
J. K. Mesu.
NIEUW- EN ST-JOOSLAND
Oorlogsmisdaden
in Indonesië (II)
Reacties van de heer Van de Kuin-
der op uitlating van dr Huetang. Ik
citeer hier de woorden van de heer
Van de Kuiader. Die meneer Huettng
beschuldigt zeer in het algemeen Ne
derlandse militairen, van oorlogsmis
daden. Waar hij voorbedden geeft
valt het op, dat hij vaker spreekt
van Ambonezen en KNIL-mdLl&iren.
dan van Hollandse jongens, die wan
daden zouden hebben begaan. Maar
goed. allen kunnen worden samen ge
vat als militairen ln dienst van dit
land. zoals hq doet. De heer Van de
Kuinder als ex-compagniecomman
dant, geeft u al toe m uw reactie
op uitlating van dr Huet ng dat er
wandaden zijn gepleegd, alleen door
Ambonezen en KNIL-militairen iniet
door de Hollandse jongens) Verder
zegt u dat allen kunnen worden sa
men gevat als militairen ln dienst
van dit land. Als Ambonees wil ik
u zeggen, dat wanneer u, uw beleid
als ex-commandant en de ex-Neder
landse militairen uit Indië gaat ver
dedigen. gebruik dan de Ambonezen
niet als het zwarte schaap. De Am
bonezen vochten toentertijd niet voor
een vrij Ambon, maar behartigden
uitsluitend de belangen van het Ne-
(POverigen* dr Hue-
ting is ran de voorgeachledem» in
het geheel niet bekend, daar hij be
weert dat de geachiedschrijvers hun
visie moeten Tierzlen. Dr Huettng
vergeet dat de Indonesiër ls begon
nen met misdaden tegen de burger*
en wat is dan de menselijke reao-
teie? Represailïema&tregeeten van de
militair, (hierbij laat ik buiten be
schouwing of z j wel of met recht
hadden op vrijheid), het gaat om de
misdaden jegens de mensheid. Oor
log voeren is :n welk opzicht dan ook
onmenselijk. Wij als burger* waren
vlak na de capitulatie van Japan ln
het geheel niet veilig «i die tijd was
er in geheel Indonesië nog geen Ne
derlands militair te vinden.
Er zijn mij m die tijd nog genoeg
wreedheden van de Indonesiërs Je
gens de burgers In de kampen be
kend. Het waren toen. de Jan en do
Engelsen die moesten beschermen.
Indien dit niet was gebeurd dan wa
ren weerloze, uitgehongerde burgen»
als varkens geslacht. Dit is geen ver
haaltje. doen werkeliIkheid. Ter il
lustratie enige voorvallen. Als uitge
hongerde burger trachtte je aan eten
te komen door het verhandelen van
oude schamele kleding. Dit gebeurde
dan door gaten .n de omheining.
Wat deed .mijnheer" de extremist.'
Hij sioeg met een mes naar je han
den er. wat kan je ala gevangene
doen, niets, allee® je verdere leven
als invalide doorbrengen. Een tweede
voorval.
In die tijd werden de kampen be
waakt door Engelsen in mitrailleurs
nesten met zandzakken mMwkL
Dit :r. verband met de dreigende aan
wezigheid van extremisten. Ondanks
dit was je je leven nog niet zeker,
want eer. van de kampbewoners
trachtte door middel van handel aan
eten te komen en overschreed daar
bij de weg en moest dit met de dood
bekopen. De man die de moord pleeg
de was in een oogwenk verdwenen
zonder dat er militair kon worden
opgetreden. Zijn dit dan geen mis
daden? Was het met logisch dat er
steeds harder opgetreden werd tegen
dit soort misdaden
Weet dr Hueting niet dat er nog
vóór zijn tijd ln Soerabaja een ge
pantserd konvooi van burgers (vrou
wen en kinderen) ln de pan werd
gehakt door Indonesiërs tijdens een
transport. Hoeveel doden er toen ge
vallen zijn is mij ontschoten, doch
dat waren er velen. Weet dr Huettng
n:et dat half Bandoeng tijdens deze
ellendige tijd plat gebrand ls door
extremisten Dit werd botgevierd crp
de weergaloze burger! Zo is de voor
geschiedenis geweest van Indonesië
nog vóór er één Nederlandse mili
tair was geland.
Als er dan oorlogsmisdaden begaan
zijn door de Nederlandse militair,
dan was dat toch als reactie op wat
de Indonesiër ons heeft misdaan. In
eerste instantie is de Nederlandse
militair naar Indonesië gekomen om
de burgers te beschermen. Dat liet
later een vrijheidsstrijd voor de In
donesiër werd :s ons allen bekend.
Laten we deze tijd vergeten en niet
steeds weer alle ellende oprakelen,
aan beide zijden zijn misdaden be
stellen. doch de mensheid ln het al
gemeen, de mensheid die een oorlog
voert.
J Schoondorp
Oost-Souburg
deriandse koninkrijk, onder leiding
van Nederlandse officieren. Misbruik
de trouw van ons volk niet, te® op
zichte van het Nederlandse konink
rijk, waar zowel u. als uw landgeno
ten. en uw regering, de rust en orde
hebben gekregen in het toenmalig
Nederlands-Indiër De trouw van
ons volk wordt alleen beloond, met
hetgeen het Nederlandse volk heeft
mogen zien op de televisie-uitzen
ding van maandag j.l. 20 januari, en
het"verblijven van Ambonese KNTD-
militaaren hier te lande.
P. F. Soumokil
Irenestraat 5
Oost-Souburg
MIDDELBURG .In de eerste Jaren
na de bevrijding zakten wij hier al
door de vloer*, zegt hoofdagent Jas
per de Muijnck. Hij heeft een kleine
25 jaar in het oude pand aan de Gut-
straat gesleten. Met uitzondering
dan van de tijd dat aan de overkant
bureau werd gehouden omdat het
oorlogsgeweld het gebouw ontoegan
kelijk had gemaakt. AUeen de cel
len «aren nog bruikbaar.
Al jaren geleden werd er geroepen
dat er een nieuw gebouw zou komen
en daarom knapte men de laatste
tijd niet meer op dan strikt nodig
was. En dat is met de moeite. De de
plorabele toestand vertelt er voldoen
de over. .Dit is hier een hrok ge
schiedenis' zegt De Muijnck. een
wrakke stoel proberend. JVIaar, we
hebben veel gelachen. En nok veel
horen lachen'.
En dan komen de herinneringen bo
ven aan vroeger. Over de tijd toen
op een gegeven moment ook koeien
tot de gevonden voorwerpen gingen
behoren en De Muijnck zelf gezeten
op een verloren gelopen pony het
bureau kwam binnenstappen. Er js
hier ook nog eens een fiets gestolen
vanuit het bureau', vertelt de hoofd
agent verder. Er kwam een man op
het bureau met een vrij nieuwe fiets.
Hij wilde Informeren «bij de gevon
den voorwerpen afdeling en omdat
hij zuinig was op zijn fiets zette hij
deze halfverwege in de binnengang.
Toen hij even later terug kwam
was de fiets weg. Er werd onmid
dellijk alarm geslagen Iedereen
ging er met de fiets op uit B.j de
Vitrite hebben we toen de dader
kunnen pakken' Drukke tijden be
leefde de politie in de eerste jaren
na de bevrijding. Men dronk toen
stevig. En dat had tot gevolg dat de
cellen regelmatig bezet waren De
Muijnck: .We hadden een stel vaste
klanten. Ieder wist zijn schuurtje.
Met een bandkarretje reden we ze
naar het bureau.'
Belangrijke veranderingen in de af
gelopen jaren? De Muijnck noemt
als sprekend voorbeeld het werk bin
nen de surveillance-dienst, fk heb
nog de tijd meegemaakt dat mijn
ronde op de fiets straat voor straat
stond aangegpvcn. En «cc degene die
een straat oversloeg. In lipt begin
reed Je met een briefje in de hand
om na te gaan of je wel goed zat.
Spanjaardstraat links. Bleek rechts..
Ik heb 's-nachts nogal eens onder een
lantaarnpaal gestaan om te kijken
hoe ik verder moest. Er waren poli
tiemannen die zo stipt hun ronde de
den dat de mensen er ais het ware
de klok op gelijk konden zetten
Maar. zo zegt de heer De Muijnck
deze wijze van surveilleren soeelde
ook ongure élementen in de "kaart
Die wachtten gewoon tot de politie
man was doorgekomen waarna ze
hun gang konden gaan.
Na zo'n syrveillancedienst belandden
de politiemannen in het wachtlokaal
van het gebouw aan de Giststraat.
Hoofdagent De Muijnck- .En dan
zaten we gezellig rond de kachel
als ouderwetse diendertjes vergele
ken bij de tijd van nu.'
Waar de heer De Muijnck in de
Middelburgse politiegmeenschap ook
voorzitter van de sport- en ont
spanningsvereniging een beet
je benauwd voor is, is het mogelijk
losser worden van contacten in het
nieuwe gebouw. Je kunt daar gemak
kelijk iemand een hele dag niet zien.
Maar hier in dit gebouw is maar efn
trap. En daar moet iedereen ge
bruik van maken. En op de gang
kom je elkaar ook telkens tegen. Da:
vergroot de saamhorigheid toch wel.
dacht :k'.
MIDDELBURG AJ jaren hebben ze er een grote, schop
tegen willen geven. Maar ze deden het niet. Het kon ook niet.
Je weet nooit hoe zo'n uitgeleefd gebouw zich eronder zou
hebben gehouden en bovendien is het nog riskant ook, want
een andere fatsoenlijk onderdak was niet binnen bereik. En
daarom deed de al zolang in het zwakke pand zetelende ster
ke arm nog maar wat voorzichtiger met de deuren. Maar nu
mag het stucwerk met dikke plakken van het plafond komen.
Het politiebureau aan de Giststraat hoeft niet meer. De sloper
is er straks goed voor. Die zal definitief een eind maken aan
een periode waarin men zich doorlopend geneerde voor dit
beduimelde visitekaartje van de Middelburgse politie. De ver
huizing naar de nieuwbouw kan beginnen. Daar, Achter de
Houttuinen, begint voor het korps de victorie. En ook zonder
de mogelijkheid om een sehietbioscoopje te pikken zal het een
feest zijn om er te werken.
De nieuwe kantine op de bo
venverdieping van de nieuw
bouw Achter de Houttuinen.
ren met een ontvangsthal en een re-
eeptie waar de bezoeker met wen
sen of klachten terecht ka®. Met een
zitje voor de wachtenden en een bloe-
metje en een muurschildering als
plezierige entourage. En dat maaJct,
wel een wat andere Indruk dat het -
lokaal met een balie van ijzeren
•tangen, waar de bezoekr zich tot
voor kort aan de Giststraat moest
vervoegen. De mensen moeten niet
het gevoel krijgen dat ze in een kaal
overheidsgebouw zitten. Daarom heb
ik bijvoorbeeld met opzet de keus
laten vallen op gordijnen in plaats
van op een aluminium zonwering.
,Dat geeft tenminste een wat huise
lijker cachet'.
In het souterrain van het gebouw be
vinden zich de cellen. Keurige ver
trekken, uiteraard niet stevige deu
ren maar met een inrichting die he
melsbreed verschilt niet de onmense
lijke hokken in het oude bureau.
Er zijn twee dronkenmanseellen waar
men zich nergens aan kan bezeren,
drie gewone cellen en twee passan
tenverblijven voor mensen die ge-
wtrand zijn, voor weggelopen min
derjarigen enz. Aan de achterzijde be
vindt zich een garage voor het .rol
lend materieel' van de politie. Eve®
het bordje .politie' wegdenken.
Meldlafel
kamer ingericht. Daarbij zal voor
het eerst in Nederland worden ge
bruik gemaakt van bewegende
voertuigen. De maquette kan wor
den benut voor het praktisch ver-
De wachtcommandant krijgt op de
begane grond een plaats bij een in
drukwekkende meidtaf el. Daar zit
het brein met contacten met porto
foon, mobilofoon, telefoon, telex, er
zal straks een mogelijkheid bestaan
om telefoongesprekken op een band
vast te leggen en de alarmsignalen
van de bankgebomven zijn er even
eens op aangesloten. Een grote plat
tegrond van Middelburg bedekt een
gehele wand.
In de vleugel van het gebouw waar
de veeartsenijkundige dienst gaat
zetelen is een verkeersmaquette-
Ook staat deze ten dienste bij de
opleiding van verkeersbrigadiertjes.
Het opsporingsapparaat zit er in het
nieuwe bureau royaal bij. Helemaal
vorstelijk zetelt de dactyloscopische
dienst. Er zijn speciale verhoorka-
mertjes, die eveneens kunnen worden
benut door de politiemannen die men
sen moeten horen in verband met
plaats gevonden aanrijdingen. In het
oude gebouw gebeurde dat meestal ia
de .kantine' van de politiemannen,
een belachelijk woord voor een rom
melhok met afgedankte opbergkasten
waarin nog eens de persoonlijke uit
rusting van militairen van de lich
ting anno zoveel werd opgeborgen.)
Op de zolderverdieping van het nieu
we gebouw waarvoor het bureau
prof. Berghoef, Hondius en La mere uit
Aalsmeer de tekening maakte, is nu
een echte kantine te vinden, deels te
benutten als in struct) erui mte. De
verschillende diensten hebben in het
gebouw een ruime plaats gekregen.
Wei is opmerkelijk dat de wachtruim
te voor het surveillerend personeel
niet zo groot is. ,Dat is ook niet no
dig', acht commissaris Van Ooi jen.
Het is niet meer zoals vroeger toen
men op wacht zat. We werken nu
preventief door de mensen op pad te
sturen'.
MIDDELBURG Vanaf aan
staande maandag is de Middel
burgse politie niet meer te vin-
den in de Giststraat. De politio- f
nele activiteiten vinden vanaf
die dag plaats vanuit het nieuwe
bureau Achter de Huittuinen te
lefonisch bereikbaar op een
nieuw nummer: 7251. Het oude
alarmnummer 5800 blijft echter
gehandhaafd. De overgang van
oud naar nieuw betekent, zo mtf
schrijft de redacteur van het
contactorgaan van het Middel
burgse politiekorps een vooruit
gang van vijfhonderd procent.
Even het bordje .politie' weg
denken en men krijgt het idee of
men een voornaam hotel komt pR
binnen stappen. Alleen die deu-
ren met gewapend glas moest i
van de brandweer doen weer
afbreuk aan het geheel.
.Het was eigenlijk een
en bedroevende zaak
litiekorps in een
«tad en
delbui
eomrr