Marietje wilde beslist niet gewassen worden OUD BUREAUEEN BROK GESCHIEDENIS POLITIE MIDDELBURG VERHUIST Uit oude dossiers Oorlogsmisdrijven in Indonesië (I) Lezers schrijven Sterke arm zit niet langer in zwak pand 7 Oorlogsmisdaden in Indonesië (III) ZATERDAG 1 FEBRUARI 1969 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT MIDDELBURG Onsteld kijken de •genten in d wacht op. wanneer op een donkere novembermorgen in 1921 een vrouw een meisje het bureau binnen brengt. Het meisje, veertien jaar oud riet er afzichtelijk uit. Het kind loopt op blote voeten en heeft geen fatsoenlijk stuk kleding meer aan. De rafels hangen er bij. Haar haren zijn verward. Gestold bloed kleurt het haar op verschillende plaat sen rood. Wonden ontsieren het ge zichtje van het kind dat verder over het hele lichaam bedekt is met krab ben en puistjes. Haar voeten en han den blijken vol korstjes en zweertjes te zitten. Het kan niet naders of het kind moet ernstig verwaarloosd zijn. Maar dat is niet het enige. Het meis je blijkt even ernstig mishandeld te z(jn. En niet één keer maar vele ma len. De volgende dag draagt de Mid delburgse courant de schokkende tij ding uit: er is een afschuwelijke mis daad aan het Uclit gekomen. Wanneer het meisje Marietje aan het burau komt ls ze na een zo veelste marteling het ouderlijke huls ontvlucht. Het kind zit versuft op een stoel in het politiebureau. In geen dagen heeft zo gegeten. Gedurende een jaar zou zij bijna doorlopend m de kelder opgesloten hebben gezeten. En dan komt met horten en stoten het verhaal, het afschuwelijke schok kende relaas van een kind dat door haar moeder voortdurend is mishan deld, doodordinair is afgerost. De archieven in liet. oude Mid delburgse politiebureau zijn sterk uitgedund. Wie gaat vér- huizen raakt ook in de greep van de opruimwoede. EU: dos sier is een verhaal apart. Maar procesverbaal nummer 589 springt er wel tussenuit. Het is het verhaal van ,een wrede moeder te Middelburg'. De afranselingen blijken al te heb ben plaats gevonden toen Marietje nog naar school ging. Tijdens de mid dagpauze moest ik al het werk doen m huis. Ik kwam steeds vermoeid op school. Al meermalen kwam Ik de klas in en keek iedereen naar me omdat ik zoveel wonden op mijn hoofd en armen had. Maar als dan, de meester vroeg hoe ik daaraan kwam, durfde ik niets te vertellen. Ik was bang dat mijn moeder me daarvoor zou slaan. Toen ik van school werd thuis gehouden werd tk nog meer geslagen. Tk moest dikwijls de was doen en als ik dan even tus sendoor wilde uitrusten sloeg mijn moeder me met een stok op mijn rug'. Manetjes bed was de koude, harde keukenvloer of de stenen vloer in de kelder. .Als mijn werk niet naar haar zin was krabde mijn moeder me in het gezicht Vrijdag nog bewerkte ze mijn hand met een broodmes. Gis- te-avond kreeg ik er van langs met een gloeiende pook Als ik 's avonds m de keuken lag te slapen kwam moeder onverwachts naar mij kijken en kreeg ik een slag met een stok. Met een harde nagelborstel schuurde ze dan de andere dag met koud wa ter het gestolde bloed van mijn hoofd. De blauwe plekken op mijn armen zijn ontstaan omdat mijn moe der me vaak kneep. Ze heeft wel eens geroepen: ik zal je doodslaan toen ze me weer eens afranselde. Verbijsterd horen de politiemannen dit relaas aan. Het meisje dat niet meer in staat is om te lopen, wordt per rijtuig naar liet Gasthuis overgebracht. Daar kan ze tengevolge van de mishande lingen niet eens op haar rug liggen... Het politionele apparaat komt op gang en nog dezelfde dag worden vijftien mensen meest buurtbewo ners ondervraagd, Zij verkondigen stuk voor stuk dat ze al jaren welen dat Marietje is en werd mishandeld. Sommige buren zouden zelfs hebben gezien dat het meisje er op het bin nenplaatsje achter de ouderlijke wo ning van langs kreeg. Daarna werd ze dan aan haar haren weer de keu ken binnengesleurd. Vaak had men het kind horen gillen en de moeder horen schelden. Een getuige herin nert zich dat de moeder van net meis je eens zei: ,Als ik wist dat ik er maar vijf jaar voor kreeg sloeg ;k haar dood'. Degene die dat hoorde was bestuurslid van de vereniging voor kinderbescherming die tevergeefs trachtte het kind in een inrichting te krijgen en haar zo onder de handen van deze .wrede moeder' vandaan te halen. Slechts één getuige heeft wat nega tiefs aan te voeren over het kind. Het is het schoolhoofd dat zegt dat het kind leugenachtig maar overigens met brutaal :s. Huisvrienden van de familie verklaren dat het meisje nog niet eens zo slecht werd behandeld. De m Rotterdam werkende stiefva der blijkt van de hele zaak weinig af te weten. Als mj van zijn werk in de havenstad eens in de zoveel weken thuis komt mag Marietje steeds in de kamer komen. Een uitla ting van de stiefvader doet andere vermoedens rijzen over zijn onwe tendheid over de situatie in zijn wo ning. Hij laat zich ontvallen tegen zijn vrouw te hebben gezegd: maak nooit littekens'. De moeder zelf houdl zich van de domme. Goed. zij heefl hel meisje wel eens geslagen .inaar dan had ze het ook aan zichzelf te danken' Maar waar komen dan al die ver wondingen van. .Gevochten gevallen en gestolen', zo luidt het antwoord van de vrouw. En hoe komt het dat men Marietje huizen ver heeft ho ren schreeuwen. Ook daar heeft de vrouw een antwoord voor klaar. ,Ze wilde nooit gewassen «orden en schreeuwde als ik haar toch waste'. .Moet zo een ontaarde moeder niet levenslang in een prison om te boe ten voor naar misdaad die zij op dat kind begon', zo zong men al gauw- in het land want straatzangers wa ren tn die tijd handig met het In el kaar draaien van liedjes over mis drijven. De vrouw werd in hoger be roep na aanvankelijk vijf jaar te hebben gekregen veroordeeld tot vier jaar gevangenisstraf In dit Jiol' aten de politieman nen hun boterhammetje e« werden aanrjjdlngszak»i i ge handeld Foto PZC Di- onthullingen, tlie «Ir llueting «O anden-n voor «1c Yara-tHevfeie neb ben gedaan over de zogenaamde oor logsmisdaden' van Nederlandse sol daten tijdens de jiolitloncle actie* van 1946-1948 hebben de nodige «en- natie in den lande gewekt. Dit is naluurLjk ook we! de bedoe ling geweest van de .Achter het Nieuws'-redacUe. Ik geloof met dat de regeraig-Soehario erg gelukkig zal zijn met deze politieke rel. De betrekkingen tussen Nederland en Indonesië zijn na de afzetting van president Soekarno aanzienlijk ver beterd en kunnen thans uitstekend worden genoemd De Indonesische regering zai er allerminst behoefte aan hebben de thans geschapen goe de verhoudingen weer te vertroebe len. Voor alle redelijkheid dient rnen zich in gedachte te verplaatsen in de omstandigheden, waarin de kersvers uit Nederland gezonden militairen daar aankwamen. Een door de Ja panners, verbitterd over hun neder laag, chaotisch achtergelaten oilan- dengebïed, waar extremisten, aan hangers van Soekarno, en niet te vergeten de in dergelijke omstandig heden steeds opduikende, misdadi ge rampokbenden. voorzien van wa pens, door de Japanners afgestaan of gestolen uit achtergelaten wapen depots, de vrije hand hadden. De misdaad vierde hoogtij. Het meest had de eigen bevolking eronder te lijden. Het aantal mensen, dat toen vermoord is, loopt in de honderden, zo niet in de duizenden. Direct na de bevrijding stond de grote massa van de bevolking helemaal niet vij andig tegenover de uit de Japanse concentratiekampen terugkerende Nederlanders. Het vroegere huisper soneel kwam weer zijn dienste® aan bieden, hoewel de van alles beroofde Nederlanders hun niet eens loon kon garanderen. Onmiddellijk werd hieraan door de aanhangers van Soekarno een eind gemaakt door allen, die de Nederlan ders enige steun aanboden, met ter reurmaatregelen te bedreigen. Sy stematisch werd de haat tegen de Nederlandse gemeenschap door de extremisten aangewakkerd. Wie iets van de psychologie van de massa begrijpt en in dit geval van d e van de Javaanse massa weet hoe gemakkelijk deze door propaganda en hetze tot uitbarstingen van haat en gewelddadigheden is te brengen. Dit heeft ook geleid tot de moord partij in 1945 op Nederlandse vrou wen en kinderen, die met vrachtau to's uit het vrouwenkamp Darmo ln de bovenstad van Soerabaja onder bescherming van Britsindische sol daten naar de haven werden ge ëvacueerd. niet bedreigd en hun ia ook ge»® De vergelijking d d* Hektenng. oud-predik ar. t van de Oost Javaanse hervormde kerk. maakt, m dan ook misleidend. Er la absoluut geen verband tussen de druk. waaronder de Nederlander* tijden* de Duitse bezetting leefden en die -.'.aarmede de Indonesiërs tijdens het Nederland se bestuur te maken hadder. Veel meer hebben zij geleden onder de tirannie van de Japanners. Open brief Ik haal enkele woorden aan uit een ,open brief van een Indonesiër mr Slamet, vroeger docent aan de rechts hogeschool te Batavia van 28 de cember 1945, gericht aan koningin Wilhelmina. .Meer dan twee maanden lang*, al dus mr Slamet, .ben ik door jonge lieden van eigen land en volk in gevangenschap opgesloten, tot ik tenslotte door vreemden uit hun handen bevrijd moest worden. Meer dan twee maanden iang ben ik daar getuige geweest, lijfgetuige van al de wreedheid en menselijke ellende, waartoe geestelijke verwarring en lage hartstocht kunnen leiden. Toch is er geen wrok in mijn gemoed, omdat ik weet, dat de jeugdige be drijvers van deze misdaden, door een sluwe en valse. Japanse propa ganda misleid, thans nog opgezweept worden door corrupte krachten, die vreemd zijn aan mijn volk en door verwarnng der geest en de herin nering hopen uit te wissen van'hun eigen verraderlijke misdragingen tij dens de Japanse overheersing'. De haat tegen de Nederlanders ls stelselmatig door nationalisten en communisten aangekweekt. Tijdens de communistische onlusten in West- Java en op Sumatra's westkust ln 1926 en 1927 zijn onder de Europe anen slechts dne slachtoffers geval len. twee burgers en een officier. Men moet niet denken dat de Euro peanen in die tijd steeds gewapend met een revolver op zak rond liepen. Geen sprake van. Zelfs de Europe anen die tijdens de communistische terreur in hoofdzaak gericht te gen de eigen bevolking op de cul tuurondernemingen in de Padangse Ommelanden woonden, voelden zich In verband met de onthulling*» van dr II nel in g lil .Achter het Nieuw*', sou ik al* «geïnterneerde^ van de kampen tijden* de besetting In Indonesië ook enig commentaar willen geven. "cr na M^taar nu PdC strafvordering ver indien enige vervolging mo- jaardi»? gelijk is dan 1 dr Huetiog. da weent om .zijn' Gruwelen .Wie zal ooi*, de gruwelen beschrij ven van de vele honderdduizenden, die hongerend en stervend uit de vrede en rust hunner welvarende dessa's werden gesleept naar onbe kende oorden, waar geen spijs was voor hun honger en geen troost voor hun droefenis, waar roofbouw werd gepleegd en zij als dieren werden opgezweept door de ontaarde solda- teska van het keizerlijk Nippon", al* dus mr Slamet in zijn ,Open brief'. Met deze soldaten van het keizer lijk Japan heeft Soekarno en zijn aanhangers geheuld en gecollabo reerd, heeft hij de kruiperigheid die in zijn ziel sluimerde, volkomen kun nen ontplooien. Zijn volgelingen heb ben hem bijna met de pistool op de borst moeten dwingen op 17 augus tus 1945 de Indonesische onafhanke lijkheid uit te roepen, omdat hij daartoe de toestemming niet had van zijn Japanse meesters. Deze lafheid toonde hij ook na de luchtlanding van de Nederlandse pa rachutisten te Djokja ln 1948. toen hij gevangen genomen werd en zijn houding zelf bfj zijn aanhangen? gro te afkeer wekte. Dat er tijdens de politionele acties dingen zijn gebeurd, die niet door de beugel kunnen, zal wel niemand m twijfel trekken. In elke oorlog of politionele actie worden geweld daden gepleegd. Wat een wreedhe den zijn er niet tijdens de Spaanse burgeroorlog aan weerszijden bedre ven' Moet men het dan nu, 20 Jaar later, doen voorkomen alsof alleen van Ne derlandse, militaire zijde misdrijven zijn gepleegd? De feiten hebben uit gewezen. dat de Indonesische extre misten, zich hieraan en dan voor al tegenover de eigen bevolking in veel gfotere mate schuldig neb ben gemaakt. J. K. Mesu. NIEUW- EN ST-JOOSLAND Oorlogsmisdaden in Indonesië (II) Reacties van de heer Van de Kuin- der op uitlating van dr Huetang. Ik citeer hier de woorden van de heer Van de Kuiader. Die meneer Huettng beschuldigt zeer in het algemeen Ne derlandse militairen, van oorlogsmis daden. Waar hij voorbedden geeft valt het op, dat hij vaker spreekt van Ambonezen en KNIL-mdLl&iren. dan van Hollandse jongens, die wan daden zouden hebben begaan. Maar goed. allen kunnen worden samen ge vat als militairen ln dienst van dit land. zoals hq doet. De heer Van de Kuinder als ex-compagniecomman dant, geeft u al toe m uw reactie op uitlating van dr Huet ng dat er wandaden zijn gepleegd, alleen door Ambonezen en KNIL-militairen iniet door de Hollandse jongens) Verder zegt u dat allen kunnen worden sa men gevat als militairen ln dienst van dit land. Als Ambonees wil ik u zeggen, dat wanneer u, uw beleid als ex-commandant en de ex-Neder landse militairen uit Indië gaat ver dedigen. gebruik dan de Ambonezen niet als het zwarte schaap. De Am bonezen vochten toentertijd niet voor een vrij Ambon, maar behartigden uitsluitend de belangen van het Ne- (POverigen* dr Hue- ting is ran de voorgeachledem» in het geheel niet bekend, daar hij be weert dat de geachiedschrijvers hun visie moeten Tierzlen. Dr Huettng vergeet dat de Indonesiër ls begon nen met misdaden tegen de burger* en wat is dan de menselijke reao- teie? Represailïema&tregeeten van de militair, (hierbij laat ik buiten be schouwing of z j wel of met recht hadden op vrijheid), het gaat om de misdaden jegens de mensheid. Oor log voeren is :n welk opzicht dan ook onmenselijk. Wij als burger* waren vlak na de capitulatie van Japan ln het geheel niet veilig «i die tijd was er in geheel Indonesië nog geen Ne derlands militair te vinden. Er zijn mij m die tijd nog genoeg wreedheden van de Indonesiërs Je gens de burgers In de kampen be kend. Het waren toen. de Jan en do Engelsen die moesten beschermen. Indien dit niet was gebeurd dan wa ren weerloze, uitgehongerde burgen» als varkens geslacht. Dit is geen ver haaltje. doen werkeliIkheid. Ter il lustratie enige voorvallen. Als uitge hongerde burger trachtte je aan eten te komen door het verhandelen van oude schamele kleding. Dit gebeurde dan door gaten .n de omheining. Wat deed .mijnheer" de extremist.' Hij sioeg met een mes naar je han den er. wat kan je ala gevangene doen, niets, allee® je verdere leven als invalide doorbrengen. Een tweede voorval. In die tijd werden de kampen be waakt door Engelsen in mitrailleurs nesten met zandzakken mMwkL Dit :r. verband met de dreigende aan wezigheid van extremisten. Ondanks dit was je je leven nog niet zeker, want eer. van de kampbewoners trachtte door middel van handel aan eten te komen en overschreed daar bij de weg en moest dit met de dood bekopen. De man die de moord pleeg de was in een oogwenk verdwenen zonder dat er militair kon worden opgetreden. Zijn dit dan geen mis daden? Was het met logisch dat er steeds harder opgetreden werd tegen dit soort misdaden Weet dr Hueting niet dat er nog vóór zijn tijd ln Soerabaja een ge pantserd konvooi van burgers (vrou wen en kinderen) ln de pan werd gehakt door Indonesiërs tijdens een transport. Hoeveel doden er toen ge vallen zijn is mij ontschoten, doch dat waren er velen. Weet dr Huettng n:et dat half Bandoeng tijdens deze ellendige tijd plat gebrand ls door extremisten Dit werd botgevierd crp de weergaloze burger! Zo is de voor geschiedenis geweest van Indonesië nog vóór er één Nederlandse mili tair was geland. Als er dan oorlogsmisdaden begaan zijn door de Nederlandse militair, dan was dat toch als reactie op wat de Indonesiër ons heeft misdaan. In eerste instantie is de Nederlandse militair naar Indonesië gekomen om de burgers te beschermen. Dat liet later een vrijheidsstrijd voor de In donesiër werd :s ons allen bekend. Laten we deze tijd vergeten en niet steeds weer alle ellende oprakelen, aan beide zijden zijn misdaden be stellen. doch de mensheid ln het al gemeen, de mensheid die een oorlog voert. J Schoondorp Oost-Souburg deriandse koninkrijk, onder leiding van Nederlandse officieren. Misbruik de trouw van ons volk niet, te® op zichte van het Nederlandse konink rijk, waar zowel u. als uw landgeno ten. en uw regering, de rust en orde hebben gekregen in het toenmalig Nederlands-Indiër De trouw van ons volk wordt alleen beloond, met hetgeen het Nederlandse volk heeft mogen zien op de televisie-uitzen ding van maandag j.l. 20 januari, en het"verblijven van Ambonese KNTD- militaaren hier te lande. P. F. Soumokil Irenestraat 5 Oost-Souburg MIDDELBURG .In de eerste Jaren na de bevrijding zakten wij hier al door de vloer*, zegt hoofdagent Jas per de Muijnck. Hij heeft een kleine 25 jaar in het oude pand aan de Gut- straat gesleten. Met uitzondering dan van de tijd dat aan de overkant bureau werd gehouden omdat het oorlogsgeweld het gebouw ontoegan kelijk had gemaakt. AUeen de cel len «aren nog bruikbaar. Al jaren geleden werd er geroepen dat er een nieuw gebouw zou komen en daarom knapte men de laatste tijd niet meer op dan strikt nodig was. En dat is met de moeite. De de plorabele toestand vertelt er voldoen de over. .Dit is hier een hrok ge schiedenis' zegt De Muijnck. een wrakke stoel proberend. JVIaar, we hebben veel gelachen. En nok veel horen lachen'. En dan komen de herinneringen bo ven aan vroeger. Over de tijd toen op een gegeven moment ook koeien tot de gevonden voorwerpen gingen behoren en De Muijnck zelf gezeten op een verloren gelopen pony het bureau kwam binnenstappen. Er js hier ook nog eens een fiets gestolen vanuit het bureau', vertelt de hoofd agent verder. Er kwam een man op het bureau met een vrij nieuwe fiets. Hij wilde Informeren «bij de gevon den voorwerpen afdeling en omdat hij zuinig was op zijn fiets zette hij deze halfverwege in de binnengang. Toen hij even later terug kwam was de fiets weg. Er werd onmid dellijk alarm geslagen Iedereen ging er met de fiets op uit B.j de Vitrite hebben we toen de dader kunnen pakken' Drukke tijden be leefde de politie in de eerste jaren na de bevrijding. Men dronk toen stevig. En dat had tot gevolg dat de cellen regelmatig bezet waren De Muijnck: .We hadden een stel vaste klanten. Ieder wist zijn schuurtje. Met een bandkarretje reden we ze naar het bureau.' Belangrijke veranderingen in de af gelopen jaren? De Muijnck noemt als sprekend voorbeeld het werk bin nen de surveillance-dienst, fk heb nog de tijd meegemaakt dat mijn ronde op de fiets straat voor straat stond aangegpvcn. En «cc degene die een straat oversloeg. In lipt begin reed Je met een briefje in de hand om na te gaan of je wel goed zat. Spanjaardstraat links. Bleek rechts.. Ik heb 's-nachts nogal eens onder een lantaarnpaal gestaan om te kijken hoe ik verder moest. Er waren poli tiemannen die zo stipt hun ronde de den dat de mensen er ais het ware de klok op gelijk konden zetten Maar. zo zegt de heer De Muijnck deze wijze van surveilleren soeelde ook ongure élementen in de "kaart Die wachtten gewoon tot de politie man was doorgekomen waarna ze hun gang konden gaan. Na zo'n syrveillancedienst belandden de politiemannen in het wachtlokaal van het gebouw aan de Giststraat. Hoofdagent De Muijnck- .En dan zaten we gezellig rond de kachel als ouderwetse diendertjes vergele ken bij de tijd van nu.' Waar de heer De Muijnck in de Middelburgse politiegmeenschap ook voorzitter van de sport- en ont spanningsvereniging een beet je benauwd voor is, is het mogelijk losser worden van contacten in het nieuwe gebouw. Je kunt daar gemak kelijk iemand een hele dag niet zien. Maar hier in dit gebouw is maar efn trap. En daar moet iedereen ge bruik van maken. En op de gang kom je elkaar ook telkens tegen. Da: vergroot de saamhorigheid toch wel. dacht :k'. MIDDELBURG AJ jaren hebben ze er een grote, schop tegen willen geven. Maar ze deden het niet. Het kon ook niet. Je weet nooit hoe zo'n uitgeleefd gebouw zich eronder zou hebben gehouden en bovendien is het nog riskant ook, want een andere fatsoenlijk onderdak was niet binnen bereik. En daarom deed de al zolang in het zwakke pand zetelende ster ke arm nog maar wat voorzichtiger met de deuren. Maar nu mag het stucwerk met dikke plakken van het plafond komen. Het politiebureau aan de Giststraat hoeft niet meer. De sloper is er straks goed voor. Die zal definitief een eind maken aan een periode waarin men zich doorlopend geneerde voor dit beduimelde visitekaartje van de Middelburgse politie. De ver huizing naar de nieuwbouw kan beginnen. Daar, Achter de Houttuinen, begint voor het korps de victorie. En ook zonder de mogelijkheid om een sehietbioscoopje te pikken zal het een feest zijn om er te werken. De nieuwe kantine op de bo venverdieping van de nieuw bouw Achter de Houttuinen. ren met een ontvangsthal en een re- eeptie waar de bezoeker met wen sen of klachten terecht ka®. Met een zitje voor de wachtenden en een bloe- metje en een muurschildering als plezierige entourage. En dat maaJct, wel een wat andere Indruk dat het - lokaal met een balie van ijzeren •tangen, waar de bezoekr zich tot voor kort aan de Giststraat moest vervoegen. De mensen moeten niet het gevoel krijgen dat ze in een kaal overheidsgebouw zitten. Daarom heb ik bijvoorbeeld met opzet de keus laten vallen op gordijnen in plaats van op een aluminium zonwering. ,Dat geeft tenminste een wat huise lijker cachet'. In het souterrain van het gebouw be vinden zich de cellen. Keurige ver trekken, uiteraard niet stevige deu ren maar met een inrichting die he melsbreed verschilt niet de onmense lijke hokken in het oude bureau. Er zijn twee dronkenmanseellen waar men zich nergens aan kan bezeren, drie gewone cellen en twee passan tenverblijven voor mensen die ge- wtrand zijn, voor weggelopen min derjarigen enz. Aan de achterzijde be vindt zich een garage voor het .rol lend materieel' van de politie. Eve® het bordje .politie' wegdenken. Meldlafel kamer ingericht. Daarbij zal voor het eerst in Nederland worden ge bruik gemaakt van bewegende voertuigen. De maquette kan wor den benut voor het praktisch ver- De wachtcommandant krijgt op de begane grond een plaats bij een in drukwekkende meidtaf el. Daar zit het brein met contacten met porto foon, mobilofoon, telefoon, telex, er zal straks een mogelijkheid bestaan om telefoongesprekken op een band vast te leggen en de alarmsignalen van de bankgebomven zijn er even eens op aangesloten. Een grote plat tegrond van Middelburg bedekt een gehele wand. In de vleugel van het gebouw waar de veeartsenijkundige dienst gaat zetelen is een verkeersmaquette- Ook staat deze ten dienste bij de opleiding van verkeersbrigadiertjes. Het opsporingsapparaat zit er in het nieuwe bureau royaal bij. Helemaal vorstelijk zetelt de dactyloscopische dienst. Er zijn speciale verhoorka- mertjes, die eveneens kunnen worden benut door de politiemannen die men sen moeten horen in verband met plaats gevonden aanrijdingen. In het oude gebouw gebeurde dat meestal ia de .kantine' van de politiemannen, een belachelijk woord voor een rom melhok met afgedankte opbergkasten waarin nog eens de persoonlijke uit rusting van militairen van de lich ting anno zoveel werd opgeborgen.) Op de zolderverdieping van het nieu we gebouw waarvoor het bureau prof. Berghoef, Hondius en La mere uit Aalsmeer de tekening maakte, is nu een echte kantine te vinden, deels te benutten als in struct) erui mte. De verschillende diensten hebben in het gebouw een ruime plaats gekregen. Wei is opmerkelijk dat de wachtruim te voor het surveillerend personeel niet zo groot is. ,Dat is ook niet no dig', acht commissaris Van Ooi jen. Het is niet meer zoals vroeger toen men op wacht zat. We werken nu preventief door de mensen op pad te sturen'. MIDDELBURG Vanaf aan staande maandag is de Middel burgse politie niet meer te vin- den in de Giststraat. De politio- f nele activiteiten vinden vanaf die dag plaats vanuit het nieuwe bureau Achter de Huittuinen te lefonisch bereikbaar op een nieuw nummer: 7251. Het oude alarmnummer 5800 blijft echter gehandhaafd. De overgang van oud naar nieuw betekent, zo mtf schrijft de redacteur van het contactorgaan van het Middel burgse politiekorps een vooruit gang van vijfhonderd procent. Even het bordje .politie' weg denken en men krijgt het idee of men een voornaam hotel komt pR binnen stappen. Alleen die deu- ren met gewapend glas moest i van de brandweer doen weer afbreuk aan het geheel. .Het was eigenlijk een en bedroevende zaak litiekorps in een «tad en delbui eomrr

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1969 | | pagina 7