ONDERZOEK PERINATALE STERFTE NU OFFICIEEL GESUBSIDIEERD In Nederland geen verpleegsterstekort - wel groot gebrek aan stafpersoneel VAN EN VOOR HAAR MIDDELBURG De werkgroep voor de perinatale sterfte in Zeeland heeft van het rijk een subsidie gekregen voor een project tot analyse van de perinatale sterfte in Zeeland. Een subsidie voor 1968, 1969 en 1970. En zo is het mogelijk dat de werkgroep het on derzoek, waar reeds eind 1961 mee werd begonnen, kan voortzetten. Toen Zeeland in 1961 zijn eerste patholoog-anatoom kreeg in de figuur van Dr. H. T. Planteydt bestond de mogelijkheid om te be ginnen met een onderzoek naar de perinatale stérfte: sterfte van kinderen voor, tijdens of na de geboorte. Een werkgroep waarin alle vrouwen- en kinderartsen, aanvankelijk één, In 1963 twee patholoog-anatomen en één (later twee) bacterio logen en een enquetrice zitting hadden, zetten in januari 1962 een onderzoek op. Men beperkte zich de eerste twee jaar tot het onder zoek naar de premature perinatale sterfte, de sterfte van te vroeg geborenen. Alleen de enquetrice, mejuffrouw E. Voorbergen, behan delde alle opgegeven gevallen van perinatale sterfte. In Nederland waren reeds eerder onderzoekingen op dit gebied van start gegaan. De patholoog-anatoom Dr. Daamen uit Rotterdam hield zich er mee bezig en mevrouw De Haas-Posthuma hield een vrijwel landelijke enquête onder huisartsen en kraamvrouwen. Dr. Daamen beperkte zich tot één grote stad. Mevrouw de Haas hield zich vrij wel alleen bij de enquête; het percentage onderzochte kinderen was laag. UITGEBREIDER Het onderzoek waarmee men in Zeeland begon, was aanzienlijk gron diger. Van 1964 tot en met 1967 werden alle gevallen van perinatale sterfte, dus ook bij kinderen die op tijd geboren waren, onderzocht. Dit alles gold de provincie Zeeland behalve Tholen en Sint Philipsland omdat deze twee eilanden in feite aangewezen waren op het zieken huis te Bergen op Zoom. Dokter Planteydt en dokter S. Lelie, geneeskundig inspecteur van de volksgezondheid voor Zeeland, die toelichtten hoe dit onderzoek al jaren wordt gedaan, hebben slechts zeer zelden meegemaakt dat de ouders weigerden hun kindje te laten onderzoeken. Dokter Planteydt: ,Men is zich wel bewust van het belang van een dergelijk onderzoek. Iedereen is toch geneigd om zich af te vragen .waarom moest dat nou als er een pasgeboren kindje sterft. Dat is nog heel wat anders dan een bejaarde die overlijdt.' Het onderzoek werd tot en met 1967 bekostigd door drie instanties: de Commissie voor de hygiëne van het kind in Zeeland, de Gezond heidsorganisatie TNO (toegepast natuurwetenschappelijk onderzoek) en de Nederlandse Bond voor Moedèrschapszorg en Kinderhygiëne Toen was er dus een wetenschappelijke opzet aldus dokter Plan teydt, ,we trachtten zo diep mogelijk in te gaan op elk geval. In de werkgroep werd elk geval afzonderlijk bekeken en besproken.' Het onderzoek kostte uiteraard veel geld, de stichting Streeklaboratorium .Zeeland' kreeg in de zes jaren van onderzoek ongeveer 400.000, subsidie. TWEE PROCENT Het landelijk gemiddelde van de perinatale sterfte ligt op twee pro cent (ofwel 20 promille, zoals men dat meestal uitdrukt) van alle geborenen. In Zeeland worden jaarlijks ongeveer vijfduizend kinderen geboren. Toen men met het onderzoek begon, waren er ongeveer 120 gevallen van perinatale sterfte per jaar in de provincie (steeds uitge zonderd Tholen en Sint Philipsland). Nu is dat cijfer gedaald tot on geveer 100 gevallen per jaar. Dokter Planteydt: ,lk heb goede hoop dat dat nog verder zakt. Door dit onderzoek vragen wij belangstelling voor de speciale problemen die hieraan verbonden zijn. Door meer belangstelling komt er ook meer zorg'. En later: ,Toen we pas begonnen, lag het cijfer hoger dan we dachten. Een normaal verschijnsel, want nu we er alle aandacht voor vroegen, werden ook alle gevallen van perinatale sterfte opge geven.' ,ln Zweden heeft men het laagste gemiddelde, iets van 18 a 19 promille. In Zeeland bereikten wij vorig jaar overigens 17 promille. Die vergelijking gaat natuurlijk niet helemaal op: onze provincie, waar men zeer attent op elk geval is, kan men niet gaan vergelijken met een land waar dat niet of minder intensief gebeurt.' Een aardige bijkomstigheid is dat in Zweden een zeer hoog percen tage bevallingen in het ziekenhuis plaatsvindt. In Nederland heeft men het laagste percentage van bevallingen die in een ziekenhuis ge beuren van alle Westerse landen. ,Zo ziet u maar weer, een ziekenhuis is niet alleen zaligmakend' aldus dokter Planteydt die er aan toe voegt det een bevalling best thuis kan gebeuren als zich geen com plicaties voordoen. Als de zorg er is, kan een bevalling net zo goed thuis plaatsvinden I' WETENSCHAPPELIJK Voor het wetenschappelijk onderzoek moest de werkgroep grenzen stellen voor de kinderen die onderzocht moesten worden. Daarbij ging men niet af op de wettelijke grenzen. De minimumgrens werd gesteld op een geboortegewicht van 900 gram; de maximum grens: een kindje dat nog net binnen een maand na de geboorte stierf. ,Er waren natuurlijk grensgevallen, die we ook voor dat wetenschappe lijk onderzoek hebben onderzocht I' TNO gaf in 1963 een subsidie voor vijf jaar en omdat dit instituut niet is opgezet om blijvende projekten te financieren, diende dokter Lelie bij het rijk een verzoek in om rijkssubsidie te verlenen voor wat men nu noemt dit ontwikkelingsproject'. Die subsidie is er nu. Het onderzoek gaat door, zij het niet zo uitgebreid. Men verricht nu alleen onderzoekingen op indicatie. RESULTAAT Aan de resultaten van het wetenschappelijk onderzoek onder auspi ciën van TNO wordt nog hard gewerkt. In het Nederlands Tijd schrift voor Geneeskunde zullen te zijner tijd de belangrijkste con clusies worden gepubliceerd. Eind 1970 zal men moeten vaststellen of dit ontwikkelingsproject' heeft kunnen uitwijzen of het project gecontinueerd moet worden, eventueel in te bouwen is in de normale gezondheidszorg en of het dan een blijvende overheids- of ziekenfondstaak zou moeten zijn. (ADVERTENTIE) Het .verpleegsterstekort lijkt (altham in grote lijn) in Nederland bedwongen, al komen per soneelsproblemen incidenteel nog tvel voor. Hel kernprobleem is niet langer het aantrekken, maar vooral het aanhouden van gediplomeerde krachten. (van een medewerkster) Een ziekenhuis in een Nederlandse stad heeft verplegend perso neel nodig. In een fors opgemaakte dagbladadvertentie vraagt het om verpleegsters en leerling-verpleegsters. Sollicitanten die aan alle eisen voldoen kunnen rekenen op een kamer met douche en tv in een verpleegstersflat, voorts op (onder meer) een behoorlijke vakantie en vijfdaagse werkweek. Naast deze tamelijk opvallende oproep ligt een vrij onopvallende adverten tie van slechts enkele regels uit een Belgisch dagblad. Ook daar in vraagt een plaatselijk ziekenhuis om verplegend personeel. Kort en krachtig: Verpleegsters gezocht. Salaris volgens rijks regeling. Aanmelden bij de commissie van openbare onder stand.' Bij hef vergelijken van beide advertenties liggen een paar conclusies voor de hand In Nederland heeft men er heel wat voor over om verplegend personeel te krijgen. Dus is er blijkbaar nog steeds sprake van het beruchte en gevreesde verpleegsterstekort. De sobere oproep waarmee een Belgisch ziekenhuis kan volstaan zou erop kunnen wij zen dat onze zuiderburen weinig weet hebben van dit probleem. Bij nadere informatie blijkt er echter toch niet zoveel verschil in de verpleegsters-situatie' in beide buurlanden te zijn. Op het ministerie van volksgezondheid in België zegt men: ,Wij komen met het aantal verpleegsters eigenlijk precies uit, maar meer ook niet'. Geen tekort dus, maar beslist ook geen overschot. Op het Nederlandse ministerie van sociale zaken en volksgezondheid vat men de situatie als volgt samen: ,geen tekort meer over de grote lijn, geen gebrek aan belang stelling voor de verpleging als beroep. Wèl gebrek aan leidinggevend kader en bekwame docenten. Het gebrek aan stafpersoneel is voor lopig nog een groot zorgenkind' GEHUWD Dat de Belgische ziekenhuizen over het algemeen voldoende ver pleegsters hebben, wordt niet alleen toegeschreven aan de goede salariëring, maar ook aan de omstandigheid dat men over getrouwde verpleegsters kan beschikken: de helft van alle Belgische verpleegsters is gehuwd I Terwijl men in de Nederlandse ziekenhuizen nog maar weinig getrouwde verpleegsters ziet, blijven de Belgische zustertjes vaak werken omdat ze de bijverdienste voor het gezin (en later hel pensioen) niet willen missen. Een opvatting die door veel getrouwde Belgische vrouwen wordt gedeeld. Doordat de gehuwde verpleeg krachten nie? intern zijn, is de eigen kamer' in een speciale verpleeg stersflat voor de Belgische ziekenhuizen geen probleem van betekenis, temeer daar ook veel ongehuwde verpleegsters extern werken. Naar schatting is slechts een vierde deel van de ongetrouwde verpleegsters onder dak' in een ziekenhuis. In Nederland daarentegen is het kernprobleem niet langer het aan trekken, maar vooral het aanhouden van gediplomeerde verpleeg krachten. Aan belangstelling voor het beroep is geen gebrek. Hef aan tal aanmeldingen is in de laatste jaren flink toegenomen. In 1966 bedroeg het aantal aangenomen leerlingen rond 6500, in 1967 steeg het tot 7500, ondanks hef feit dat begin van dat jaar de toelatings eisen zwaarder zijn geworden. SALARISSEN Over de Belgische yerpleegsferssalarissen wordt gezegd dat ze, zelfs naar Belgische begrippen', goed zijn. Een Belgische verpleegster ver dient aan het begin van haar carriere 135.000 frank per jaar, een sa laris dat te vergefijken is met ongeveer 9800 gulden per jaar in Neder land en ,naar koopkracht' overeenkomt met ongeveer 9Ó00 gulden per laar. Na zesentwintig jaar is dat salaris opgelopen tot het equivalent van ongeveer 15.000 gulden, naar koopkracht circa 13.000 gulden. In België geldt dit als een behoorlijk inkomen; het komt overeen met het salaris van een onder-bureauchef op een ministerie. En dit zijn de salarissen van de Nederlandse verpleegsters (de aller nieuwste, die per 1 januari 1969 zijn ingegaan). In de ziekenhuizen die onder beheer van de overheid staan, verdient een beginnend ver pleegster een salaris dat van 727 tot 1000 gulden per maand kan op lopen. Een verpleegster-A kan van 848 tot 1061 gulden verdienen, een eerste verpleegster van 908 tot 1121 gulden, een eerste verpleegster-A van 1030 tot 1248 gulden, een hoofdverpleegster van 1152 tot 1376 gulden en een hoofdverpleegster-A van 1280 tot 1503 gulden. Verpleeg krachten in particuliere inrichtingen krijgen hierbij nog een compen satie voor de premie AOW/AWW. Beide categorieën hebben sinds kort een werkweek van 43% uur. OPLEIDINGEN De Belgische pleegzustertjes krijgen een opleiding v naast kent België een opleiding van twee i vier jaar. Daar- tof verpleegsters assistente, die echter met veel ,verloop' te kampen heeft, doorda» veel meisjes de toewijding aan het beroep niet kunnen opbrengen of vrij jong trouwen en dan niet langer willen werken In Nederland duurt de opleiding voor het diploma A voor ziekenverpleging drieënhalf a vierenhalf jaar, afhankelijk van het type ziekenhuizen waar men de opleidingstijd doorbrengt. Geen uitgesproken verpleegstersprobleem' dus meer, noch in Neder land, noch in België Althans niet meer over de grote lijn', zegt men in Nederland. ,Maar de verpleging blijft een onverzadigbaar vak'. En in België is men zelfs van mening dat gedwongen sluiting van zieken huizen of delen ervan eerder nodig zal zijn bij gebrek aan patiënten dan bij gebrek aan verplegend personeel. Hetgeen niet wegneemt dat de Beltfische overheid .zeer attent' blijft ten aanzien van de verpleeg- stersmarkt. Want e$n overschot aan verplegend personeel hebben de zuiderburen beslist niet. Wel aan kinderverzorgsters, want dat is een beroep dat in België tegenwoordig overstelpende belangstelling geniet. Dat over schot is' zelfs zo groot dat nu plannen worden uitgewerkt om het teveel op dit terrein naar de verpleegsters-sektor over te hevelen. VARKENSVLEES ZOETZUUR APPELKOTELETTEN leu recept voor wie wel eens op de Chinese loer wil c/en Maak een papiü van 2 losgeklopte eieren, wat zoul, blocnren water. Snijd 750 gr m vlokjes gesneden varkensvlees hierdoor en bak ze snel aan alle kanti n bruin in hete olie neem ze uit de pan tin houd se ivarmSnijd 4 Iwjkken ananas uit blik en een mooie rode ?a{! een potje in stukjes, voeg er ecu half theekopje bruine suiker bij en I thee- koje azijn, 1 lepel tomatenpuree, een half kopje water, en wat peper. Breng dit op een zacht pitje aan de kook en laat het 5 minuten zacht jes pruttelen Bind dit ■eventueel met wat aan gemaakte maïzena en voeg er ren mespuntj< te-tsyi bij. Roer het varkensvlees door <h' sausje en laat het', afgedekt, en op een asbest paatje op een zeer laag pitje nog een kwar- iertje heel zacht smoren. Geef er rijst bij. Wrijf varkenskoteletten in met zout en peper en leg-telkens één kotelet op een met wat olie ingevet stuk aluminiumfolie. Leg op elk kotelet tien plak appel cn enkele blauwe rozijnen Sprenkel er wal citroensap op en gesmolten boter. Pak dan de koteletten goed in het folie draai daarvan dc uiteinden stevig dicht, zodat ii mooie pakketjes krijgt, waar geen geur of sap uit kan ontsnappen. Leg deze pakketjes in en goed voorverwarmde maar niet te heli •wen. en laat ze daarin ongeveer een hall uurtje hakken Serveer deze koteletten (die bij- zondér sanpig zi/n) met aardanpeljmrce cn bijvoorbeeld, spruitjes. Maar ook bij zuurkool smaken ze heerlijk. BANANENDESSERT Snijd 2 grille naveUittaa.sapjwlen ocerduut door en hól ze uit met behulp van een grape fruit-mesje. Trek vooral de velletjes goed uit de schilhelften. Snijd het. vruchtvlees in stukjes en vermeng dit met in stukles gesneden banaan Sprenkel er wat citroensap op, voeg wat bruine suiker toe en zoveel dikke (Bulgaarse) yoghurt tot tl een stevige massa krijgt Vul hiermee dc lege sinaasappelhelften en garneer het gerecht met lepel jam (vooral de pittige bosbessen- of bramenjam doet het goed in dit geval). BASTISCHE STOKVIS Reken per persoon 125 gr. ongeweekte stokvis Zet de stokvis ca. 24 uur in de week en ver vers af en toe het weekwater. Verxciider dan vellen en graten Fruit op 500 gr. stokvis! een flinke ui met enkele flintertjes knoflook in wat olie. Voeg dc stokvis erbij, een blikje tomaten- puree, die met wat bouillon is verdund, zoul peper, liefst ook een mesjmnije scherpe rode peper, laurier, tijm, flinke lepel paprikapoedel en zoveel water dat de stokvis net onder staal Laat dit met elkaar op een zacht vuur ongeveer anderhalf uur sudderen. U kunt hier aard appelen bij geven, aardappelpuree of rijst. GESTOOFDE WIJTING De arme wijting is een visdie hier in Neder land met de nek wordt aangekeken, en hoog stens aan de noes wordt geserveerd. Volstrekt ten onrecht "'ijting is uitstekende vis, en bovendien g; :oop. In alle landen aan dc Middellandse Zee weet men da heerlijkste vis- whotcltjes niet wijting te maken. Zoals dit. uit Italië afkomstige gerecht: fruit m wat olie een fijngesneden ui. een in dunne reepjes gesneden wortel, een in dunne reepjes gesneden stuk knolselderij en voeg er een laurierblaadje. 2 takjes peterselie en vooral unt gedroogde! basilicum aan toe. Roer dit enkele malen goed door, voeg er dan een blikje tomatenpuree bij en wat water tot u ongeveer sausdeklente hebt. Roet nog enkeie malen goed door. Leg er dan 4 schoongemaakte wijtingen in, en zorg dat deze goed onder liggen. Voeg eventueel nog wat met ivatei* verdunde tomatenpuree toe. Leg een deksel op de pan en laat de cis zo zachtjes gaar sudderen in ca. 15 20 minuten. Voeg er wat citroensap bij en peterselie. Verder rijst of oardappelpuree en sla. Nederlandv Unie var hoofden. Op de tien Delft zijn slechts hoi dcntr.npri-ies iep r cent van de vrouwdi studeert bouwkunde. één scheep i groeide del tihend studenten in 'erd vrouwelijke stu- ot ent. Zeventig pro- r studenten in Delft Drie meisjes kozen dc) a/s studierichting, kundige studente. Er vatuurwelenschappen rotechnisehe studente studeert, i en één meisje is ali vliegtuigbouwkundigs afgestudeerd. Ingewijden vertellen dat het eerste jaar moeilijk is voor de meisjesstudent in Delft, omdat meestal aan de ernst van haar studieplannen wordt getwijfeld. Na twee. geslaagde .studiejaren pleegt dat wan trouwen te verdwijnen en wordt de studente geaccepteerd'. 0 Hoe ziet de vrouw er in 1990 uit? Maandblad Marie Claire heeft deze vraag voorgelegd aan een aantal kopstukken op modegebied. Volgens Mary Quant zal vooral de properheid van het lichaam een ware cultus worden, .Wassalons voor KtpenSen' lijken haar omstreeks 1990 een heel reed beeld: men stapt gekleed en wel in een machine, gooit er een muntje in en als men eruit komt is men inclusief kledingvan top tot teen schoon. Wat de mode betreft verwacht Mary dat de vrouw anno 1990 de lichaamshuid op allerlei manieren zal maquilleren en over dit schilderwerk kleu rige transparante gewaden zal dragen. Courreges verwacht omstreeks die tijd twee richtingen in de modeeen tendens die brutaal, keihard, metalig' zal zijn, en een zachte lijn die de natuurlijke vormen van het lichaam volgt. Naar ziin mening zal die zachte lijn in de mode domineren. Kleren zullen een .tweede huid' zijn. gemaakt van soepele warme .stoffen die vóór alles grote bewegingsvrijheid, garanderen. Pierre Cordin voorziet radicale veranderingen': kleren die met behulp van infra-rode stralen worden gemodelleerd en, nog later, kleren die schit teren door afwezigheid. Hij gelooft name lijk dat de mens op zekere dag geen kleding meer zal willen dragen, als reaktie op alles wat gefabriceerd en kunstmatig is. Omdat in de toekomst niet alleen huizen maar ook tuinen en hele steden verwarmd zullen zijn, zal dit allemaal kunnen zonder dat we voortdurend in de kou staan. Weekblad Elle heeft aan een aantal buitenshuis werkende vrouwen gevraagd of zij weer zouden gaan werken als ze hun leven opnieuw konden beginnen. Tachtig procent antwoordde bevestigend op deze vraag. Aan niel-buitenshuis werkende huis vrouwen Cfemmes au foyer' noemt men die in Frankrijk) werd gevraagd of ze in een volgend leven weer thuis naast de haard zouden blijven zitten. Zesenzestig procent van deze groep koos voor het thuisblijven, ruim dertig procent verwachtte wel, vroeg of laat behoefte te zullen krijgen aan een werkkring buitenshuis. Bijna zestig procent van de groep der huisvrouwen beschouwde buitenshuis werken als enige oplossing, wan néér de echtgenoot zou sterven. De mening van de mannen der niet-werksters: bijna tachtig procent is ervan overtuigd dat hun vrouwen op een goede dag weer zullen gaan werken. Voor bijna vijftig procent komt dit tijdstip pas wanneer de kinderen groot zijn, maar bijna dertig procent gaat ermee akkoord dat hun wouw weer gaat werken zodra ze daaraan behoefte heeft 0 In Amerika worden tegenwoordig bijna .evenveel trouwringen voor mannen als voor vrouwen verkocht. Vóór de tweede wereld oorlog was een trouwring voor een Ameri kaanse man iets bijzonders en behoorde de ceremonie van het uitwisselen der ringen bij een huwelijk tot de uitzonderingen. Nu draagt, volgens schattingen van de vakmen sen op dit gebied, negentig procent van de Amerikaanse bruidegoms een trouwring. 0 Als actrice Jeanne Moreau een goed in gerichte keuken binnen,tapt voelt ze zich, alsof ze terug i.s in haar kindertijd. Bij het zien tan 7ioi/fen lepels en spatels, broad en koekepannen. messen en voorsnijplanken voelt ze weer de betovering van het .op verkenning gaan', heeft ze aan Marie Claire' toevertrouwd. In het restaurant van haar vader was vroeger het keuken-instrumen tarium speelgoed voor haar. Koken is voor mij nog altijd spelen aldus Jeanne Moreau dir ervan hemdt. haar eettafel mooi te dek ken en haar vrienden .een beetje plezier en ru,F te cc.-.' haffen bij cen lekkere maal tijd. Ze kookt In: ver populaire Italiaanse gerechten dan greomfiliceerde schotels. Haar favoriete nagerechten zijn xneeuiv- eleren, perzikensorbet cn siuaasappelsouffle. 0 Tip voor viau ei cn die graag met de wintermode zonden meebreien maar niet behendig genoeg zijn om hele kledingstuk ken te fabriceren: ook lange grof gebreide sjaals zijn deze winter ,en vogue'en zelfs een kind kan ze breien. Ze zijn dubbel, tamelijk breed, zeer lang en gemaakt uit de allereenvoudigste breist eek, namelijk de rechte ribbel. Ze mogen bovendien gerust een beetje ongelijk ian breisel zijn. Gebruik zachte wol en grove pennen, en vergeet vooral niet om de uiteinden met een bos franje te versieren. uw handen vragen erom

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1969 | | pagina 15