exil*
BIOGRAFIE BEATLES
INTERESSANT MAAR
SOMS PIETEPEUTERIG
,IK ZEI, AFSCHEID MOET
DAT NU? DOE 'T MAAR
MET EEN BRIEFJE!
WIE
LER
VA
RIA
BIOGRAFIE
JUDOKA DE BOKX:
2e DAN ONDANKS
VIER KRUISJES
KOOS VERLINDE-MAANDAG WEG BIJ RODE KRUIS
VRIJDAG 8 NOVEMBER 1968
ZEE U WSC H-VLAAN DEREN
JAZZ - R&B-ZANG-BEAT-JAZZ-R&B
TOPTIEN
1. Heidschi Bumbeidsehi (Heintje)
2. Hey jude (Beatles)
3. Those were the days (Mary Hopkin)
4. With a little help from my friends (Joe Cocker)
5. My little lady (Tremeloes)
6. Need your love so bad (Fleedwood Mac)
7. Hold me tight (Johnny Nash)
8. I've got dreams to remember (Otis Bedding)
9. Only one woman (Marbles)
10. Ik ben met jou niet getrouwd (Tony Bass)
Het venijn zit 'm dit keer weer eens in de staart, al
haasten we ons natuurlijk te zeggen dat we beatmuziek
allerminst met venijn vergelijken... Heintje heeft het
gehaald: zijn Heidschi Bumbeidschi staat 1 en het zal
voorlopig wel even op die plaats blijven. Deze aardver
schuiving heeft tot gevolg gehad dat de Beatles met
Hey jude een nummer dat het opvallend lang aan
de top heeft uitgehouden naar 2 gingen. Mary Hop
kin handhaafde zich met haar dagen van weleer op
3, maar Joe Cocker we voorspelden het vorige week
al blijft het goed doen. Zijn With a little help,
dat aanvankelijk 8 stond, vinden we ditmaal terug op
de 4e plaats. Tremeloes en hun kleine meid bleven sta
biel: 5, Fleedwood Mac maakte met Need your love so
bad een sprongetje: vorige week nog 7, nu 6. Op
7 nieuw werk van Johnny Nash: Hold me tight, op 8
weer een posthume Otis Redding (I've got dreams to
remember), 9 The Marbles met Only one woman (was
1) en op 10 twijfelachtig Nederlands werk van Tony
Bass. Maar daarmee zijn we natuurlijk niet getrouwd...
Wij vragen ons af of er ooit een dergelijk boek is ge
schreven of geschreven zal worden over president John
son, over John F. Kennedy of diens broer Robert or
president De Gaulle, allemaal figuren van naam, een
boek zoals er onlangs verscheen over de Beatles. Vier
Liverpoolse jongens die het tot wereldfaam brachten,
niet door middel van de politiek of andere goede of
minder goede werken, maar door het- hanteren van de
gitaar en het zingen van liedjes. Weliswaar liedjes die.
tot nu toe op onverklaarbare wijze, een enorme indruk
maakten op hoofdzakelijk het jeugdige gedeelte van de
xoereldbevolking, maar toch zullen velen zich afvragen
of deze geautoriseerde biografie van de Beatles door
Hunter Davies nu wel nodig was geweest. Wij geloven
wel te mogen stellen dater geen enkele dwingende
noodzaak was voor het schrijven van dit boek. Daaren
tegen menen wij wel dat er heel wat tieners en twin
tigers een groot plezier mee is gedaan. Bet is dan
ook een boek dat in de eerste plaats door hen gelezen
zal worden, die zich een fan of een belangstellend ob
servator van de Beatles noemen. Mensen die geen inte
resse hebben in beat of popmuziek, maar toch voor hun
algemene ontwikkeling' dit boek willen doorwerken, zul
len er ongetwijfeld een zware dobber aan hebben. Niet
dat het boek saai of vervelend is geschreven, maar wel
worden de levens van John, George, Paul en Ringo
tot in zeer kleine details uitgeplozen. Soms leidt do.f.
zelfs tot herhalingen, maar voor de ware Beatle-fan
mag dat geen bezwaar zijn. Waarschijnlijk heeft Hun-
ter Davies niet beseft hoe waar zijn bewering aan het
slot van het boek wel is, dat het moeilijk ia om een
biografie te schrijven van nog levende mensen, omdat
vele feiten niet als vaststaand kunnen worden vermeld.
Het ia maar al te ioaar gebleken, want in het boek is
het tussen Paul en Jane en tussen John en Cynthia
nog koek en ei en de schrijver laat ook nergens tot
uiting komen dat er een naderende scheiding op til is.
Dat is geen kritiek aan het adres van de schrijver, want
hij kan er ook niets aan doen, het bewijst alleen dat de
Beatles leven en hun eigen xceg gaan. Het in de appen
dix vermelde feit dat de single J want to hold your
hand' de meest verkochte plaat van het illustere viertal
ter wereld is, komt ook al een beetje op losse schroe
ven te staan, want hun laatste single jley jude' gaat
namelijk met rasse schreden op het record van vijf mil
joen af.
Voor de Beatle-fan blijft het een boek dat de moeite
run het lezen waard is, want er blijkt onder meer dui
delijk uit dat de roem van het viertal niet zonder
moeite is gekomen. Ze hebben er lang voor moeten ploe
teren voordat ze eindelijk werden aanvaard. En zelfs
toen duurde het nog een tijd, voordat iemand er brood
in zag om hun muziek op de plaat te zetten. Die iemand
was George Martin, die de Beatles nu nog steeds met
advies terzijde staat. Hunter Davies laat de Beatles be
slist niet alleen van de goede kant zien. Hij komt er
rond voor utf dat de jongens ook slechte karaktertrek
ken hebben. Een hoofdstuk van het boek vfbrdt besteed
aan de wijze waarop de Beatles hun platen maken.
Duidelijk blijkt daaruit dal de jongens eigenlijk -nooit
tevreden zijn en het steeds beter willen. Hun eerste
tangspeelplaat namen ze in één dag op. Voor hun laatste
hadden ze maanden nodig.
Het is ondoenlijk om in kort bestek weer te geven wal
er al zo te vinden ia in dit boek. Maar wanneer je
een Beatle-fan bent, of in ieder geval geïnteresseerd in
hun muziek, dan zul je het echt wel met belangstel-
'ing lezen. Het. is te dik om in één adem uit te lezen,
maar een paar lange winteravonden zijn er zeker wel
aangenaam mee te vullen. In de Nederlandse vertaling
ia het boek verschenen bij uitgeverij A. W. Bruna en
zoon. Mede gezien de goede verzorging en de vele
foto's achten wij dit boek de prtjs van 1130 beslist toei
waard.
MENSEN IN
DE SPORT
TERNEUZEN Dankzij een hele serie
goed uitgevoerde heup-, arm- en been-
woi-pen alsmede nog wat oefeningen met
Japanse namen heeft de Terneuzcnse ju
doka J. J. de Bokx afgelopen zaterdag in
Eindhoven het examen Se Dan zwarte band
gehaald, Een opvallende prestatie, voor
iemand van J,0 Jaar die pas sinds decem
ber 19G0 o.' de judomat staat. Het, is dan
ook met. hei oog op die vier kruisjes dat.
hij zegt: ,lk heb met, dit examen willen
laten zien dat Je, ook als je, wat ouder
bent, nog best tot goede prestaties kunt
komen. Op die manier hoop ik de jongeren
wat te stimuleren. Ik geef namelijk al een
tijdie judoles in Kloosterzande, als assis
tent van Staf de Moor'. De Bokx, aanvan
kelijk enthousiast volleyballer, is zich ei
genlijk pas echt voor judo gaan interes
seren nadut hij. als reserve-agent, in de
politiesportvereniging zat. ,Bij een bespre
king van een wniterprogramma kwam er
iemand op het idee om iets aan judo te
gaan doen. Staf de Moor heeft ons toen
lesgegeven. Later ben ik overgegaan naar
De Moors sportschool'. De Tcrnenzense
Ze Dan een vrij zeldzame aangelegenheid
in de streek: er wonen in Zeeuwsch-Vlaan-
deren maar twee van deze judocracks)
doet niet mee aan wedstrijdenVan zijn
beide knieën is namelijk de meniscus ka
pot, terwijl hij verder terdege beseft dat
het niet meer zo gemakkelijk is om het
als veertigjarige tegen jongelui van pak
weg 25 op te nemen. ,Ik heb toen een
andere vorm gezocht waarin ik toch iets
voor m'n sport kon doen: het lesgeven.
Ik streef e.r naar om steeds mijn techniek-
te verbeteren. Een goede judoka ts op dat
punt nooit klaar, zelfs Anton Geesink
schaaft zijn technische kant regelmatig
bij'.
In 1965 haalde De Bokx zijn eerste dan
en het duurde tweeëneenhalf jaar voor hij
examen kon doen voor de tweede. Mocht
hij zin hebben om verder te gaan (er kan
examen worden gedaan tot- en met de 5c.
Dan, de rangen daarboven worden meest
al cadeau gedaan naar aanleiding van bij
zondere prestaties) dan moet hij drieën-
lialfjaar wachten. Volgens mij heeft men
dit gedaan om te voorkomen dat er te
veel mensen met dergelijke Dans rond
lopen'. Dat het examen allerminst gemak
kelijk is geweest, bewijst het feit dat er
van de 9 deelnemers maar twee slaagden
1 voor de eerste, 1 voor de tweede Dan
De beslissende stem i n de jury die dt
prestaties beoordeelde had de judoka Hein
Es.sink (zelf Se Dan). Hij lettr vooral o;
de technische kneepjes, waarbij het erom
ging dat worpen die op het eerste gezich
vrijwel niet van elkaar verschilden toch
perfect werden uitgevoerd. Of De Bok:
doorgaat f ,Mct. lesgeven in ieder geval
Of ik ooit nog eens een derde of zelfs ee
vierde dan zal halen hangt er vanaf. Wan
de wachttijd speelt vanzelfsprekend ooi
een rol'. Dat zijn prestatie in Eindhovei
de nodige waardering binnen judokringe:
ondervond, bleek begin deze week ,toei
de Terneuzenaar door z'n sportschool uit
voerig is gehuldigd. Aan de andere kan'.
zegt hij, even sportief: ,Wat ik heb be
reikt. dank ik aan Staf de Moor'. En daar
mee kan die liet. vlak voor zijn examen
derde Dan, aanstaande zaterdag, best
doen....
J. J. de Bokx
..stimuleren...
Koos Verluide-Maandag
weg bij colonne
TERNEUZEN Aan het slot van haar afscheidsbijeenkomst, maandagavond in hotel Rotter
dam', draaide ze zich voor de laatste keer om naar de Rode-Kruiscolonne. Sorry, dat ik nou niet
goed uit m'n woorden kan, maar willen jullie wel geloven dat het gemakkelijker was om bij het
Rode Kruis te komen dan er weg te gaan
maal niet in een stoeltje blijven zit
ten en zeggen: zo, ik ben oud, nu
hoef ik niks meer te doen'.
BEGIN
Die liefde voor het Rode Kruis en
dat is, naar maandag bleek, van
meet af aan een wederzijdse geweest
dateert van '37, toen mevrouw
Vertinde aangemoedigd door een
advertentie in de krant een
EHBO-cursus ging volgen. .Ik had
die eerste keer helemaal nog geen
zin om me al officieel op te geven.
Nadat ik een paar keer was gaan
kijken kreeg ik opeens de smaak te
pakken. Ik studeerde blijkbaar zo
nard, dat er een meneer Van Riet
schoten vroeg of ik de leiding op
me wilde nemen. Nou. dat heb ik
toen maar geprobeerd en ja, hoe
gaat het verder...'
De kersverse Terneuzense Rode-
Kruiscolonne kreeg tijdens de mei
dagen van '40 al onmiddellijk gele
genheid om zijn nut te bewijzen. De
Engelse torpedobootjager .Valentine'
was op de Westerschelde getroffen
door een bom uit een Duitse ,Stuka'.
De loods wist het schip zo goed
en zo kwaad als dat kon aan de
wal te krijgen. ,Er waren onzettend
veel gewonden', herinnert mevrouw
Verlinde zich. ,Ik geloof dat er in
totaal zo'n 120 mensen naar de ,Kop-
school' (de tegenwoordige uloschool
.De Branding' aan de Walstraat)
z(jn gebracht. Daar hadden wij toen
ons hoofdkwartier ingericht. De
mensen die geen kans meer maak
ten om het er levend af te brengen,
legden we apart. Het was verschrik
kelijk om te zien, iedereen zat onder
de olievlekken'.
In de oorlog was de colonne ook be
hulpzaam b(j het ziekentransport uit
het ziekenhuis in Sluiskil en het op
vangen van evacuees uit het zwaar-
getroffen West-Zeeuwsch-Vlaande-
ren.
WATERSTAAT
Een met sterk vervaagd potlood
schrift gevuld .dagboek' vertelt van
de laatste oorlogsmaanden. Toen in
Men kan kritiek hebben op onze zuiderburen r.o
reel men wil, ze vormen toch de wielcrnatie bij
uitstek. Terwijl in Zuid-Frankrijk, Italië en Spanje
«le laatste wegkoersen nog worden verreden, is men
in België al weer om de ronde tafel gaan zitten
om de kalender voor de .beschermde wedstrijden'
voor profs vast te stellen voor het volgend seizoen.
Hot Belgische seizoen wordt op 1 maart geopend
met de bekende .Omloop Het Volk'. In maart zijn
er trouwens al een groot aantal Interessante wed
strijden als de .Omloop Vlaamse Gewesten' op de
8ste, de ,Elfstedenrondc' op de 16c, Dwars door
België op de 23e en de .Ronde van Vlaanderen' op
SO maart. Verder van 7 tot 10 april de Ronde van
België, op 16 april Gent - VVevelgcm, op 20 de
Waalse Pijl en op 27 april Luik - Bastenaken -
Luik. Met name voor ons Zeeuws-Vlamingen is van
helang dat de wereldkampioenschappen op de baan
volgend jaar in het Sportpaleis van Antwerpen zul
len worden gehouden en wel van S tot en met 9
augustus. I)e beroeps wegrenners rijden op 10
augustus te Zolder om de regenboogtrui.
Uit Gent meldt men ons dat daar op maandag
11 november aanstaande de wapenstilstandswed-
•trijden in ,Het Knipje' worden verreden.
In dc eerste plaats is er oen omnium België - Bui
tenland waarbij onze landgenoten Piet de Wit en
Gerard Koel, bijgestaan door de Zwitser Louis
Pfcnninger en de Australiër Gilmore het zullen
opnemen tegen het Belgische viertal Van Looy,
Stevens. Deloof en Seeuws. Voorts is er een rit
voor 13 koppels die een 60-kilometerkoers zullen
rijden. Enkele koppels: Bongers-De Wit, Verschue-
rcn-Scvcreyns, Koel-Seeuws, terwijl op de affiche
verder de nanien prijken van onder andere Deloof,
Bracke, Van Midden (gekoppeld aan Van den Berg-
lie) en vele anderen. Tenslotte is er nog een omnium
voor liefhebbers en wedstrijden voor juniores. Aan
vang half drie.
Dat Jan Janssen na z(jn zege in de Ronde van
Frankrijk goed .in de markt' zou komen te lig
gen. hebben wij u al eerder voorspeld maar dat het
touwtrekken om «1e gebrilde coureur zo hoog zou
oplopen, hadden we zelf ook niet verwacht. Er
schijnt geen enkele fabrieksploeg meer te zijn.
die nog geen bod op Janssen heeft gedaan. Nu
z'n Franse merk Pclforth-Lejeune er mee stopt
(nlemnnd weet waarom) zijn al namen genoemd
van Willem II, van Caballero, van Sanson, van
BIC en van vele anderen. De Caballero-woordvoer-
der Frans van den Enden liet enkele dagen geleden
Uitkomen dat het tussen zijn fabriek en Janssen
nu allemaal is geregeld maar Ossendrcchtse Jan
reageerde daarop met de opmerking dat hij naar
Bic en alleen naar I$IC .gaat. Nou. ze zoeken het
verder masir uit hoor en de uitslag horen we nog
wel. In elk geval staat het wel vast dat Janssen
nog oen paar vette jaren staan te wachten.
Voor een andere renner schijnen de vette jaren
op wielergebied nu wel ver voorbij te zijn en dan
bedoelen we Jo de Roo. Een geboren wegrenner
niet name wat de ééndagsklassiekers betreft. Zijn
beste jaar was 1962 toen hij Bordeaux-Parijs, Parijs
-Tours. Ronde van Lombardve en tot slot «1e Super
Prestige prijs won. Parijs-Tours en de Romlc van
I.omlmrdye won hij 2 maal. evenals het kampioen
schap van Nederland. Hij won voorts 3 etappen in
de Tour, zegevierde verder In de Omloop van Het
Volk (1966), de Ronde van Vlaanderen (1965), de
Ronde van Sardinië, terwijl hij in eigen land ette
lijke koersen won waaronder met z'n clubgenoten,
het kampioenschap van Nederland voor ploegen op
de weg. Jo do Roo, die op 5. juli 1937 in het
Bevelandse Sohore werd geboren, heeft zoals be
kend in Krulningen een café-restaurant gekocht
hetgeen hij in de toekomst gaat exploiteren. Hij
zal wellicht in 1969 nog wei even aanzetten maar
als het dan niet meer helemaal naar wens gaat,
zal hij zich wel terug trekken in z'n zaak. Gelijk
heeft hij
Voor zover u het nog niet gelezen mocht heb
ben, in de huurt van Barcelona hebben enkele wie-
Iercracks geklommen en gereden tegen de chrono.
Poulidor won de klom tegen de Montjuich en bo
vendien de tijdrit. Jan Janssen werd tweemaal
zevende, zodat hij die plaats ook bezette in het
eindklassement. Overige eindklasseringen: 2. Ocana,
3. Galera, 4. Gimondi, 5. v. Springel. 6. Castello, 9.
Bracke, 11. Adorni en 13e Anquetil.
Laatstgenoemde had na afloop van de Trofee
Baracchi weer maar eens moeilijkheden met z'n
plas, die op dope moest worden gecontroleerd. .Ik
wil wel maar ik kan niet, althans nu niet', zei de
grote Jac. van weleer, die vier minuten later, toen
de .plascommissarissen' al vertrokken waren, wei
kon. Men ziet maar weer hoe vergankelijk sport
roem tocli is. In Ancjuetils grote jaren, toen hij
Ronden van Frankrijk aan de lopende band won,
zou men bij wijze van spreken wel een jaar lang
op zijn plas hebben gewaeht. Nu was vier minuten
al te lang, 't Kan verkeren.
De kleine Cees Haast, waarvan men eertijds
dacht dat hij een echte bergklimmer zou worden
maar die een dergelijke belofte nooit heeft kunnen
waar maken, heef-t een contract kunnen afsluiten
bij Willem II. Het schijnt dat dc Pel hem daaraan
heeft geholpen.
Het schijnt dat na Amsterdam. Rotterdam (mis
schien ook Eindhoven) nu ook Groningen plannen
heeft om zesdaagsen te gaan organiseren. Waarom
ook trouwens niet? In deze tijd kan bijna alles.
Op deze plaats, waar nu de mavo-school ,De Branding' staat,' had de Rode-Kruiscolonne in de oorlog
zijn hoofdkwartier. Het gebouw dat er uiteraard anders uitzag was toen de ,kopschool'
Terneuzen staat sinds deze week echter voor een voldongen feit: Koos Maan
dag (pardon: mevrouw P. J. C. Verlinde-Maandag) en het Nederlandsche
Roode Kruis hehlien officieel niets meer met elkaar te maken.
Na op de kop af 31 jaar colonne
leidster te zijn geweest zette ze een
dikke punt achter haar werk, daar
konden de zilveren medaille van ver
dienste, waarderende woorden van
het bestuur en cadeaus van de co
lonneleden niets aan verhelpen. Wie
haar maandag in het groene uni
form tussen haar collega's en vrien
den zag staan, dacht: .Die ziet er
nog verdraaid vitaal uit voor haar
60 jaar'. Een vergissing: mevrouw
Verlinde is er. vertelt ze met een
tikkeltje schroom, 68. .Ik vond het
een mooie leeftijd om maar eens met
die Rode-Kruisactiviteiten te stop
pen. al gaat het me wel aan het hart
hoor. Je hebt in die 31 jaar zoveel
meegemaakt, leent een heleboel men
sen. Bij het hoofdbestuur geloven ze
kennelijk nog niet zo erg in m'n
vertrek. .We blijven op je rekenen',
zeiden ze daar. Ach, voor mij had dit
afscheid helemaal niet zo officieel
gehoeven hoor. Ik zei tegen meneer
Standaert, onze secretaris, stuur
maar een briefje, dan zit het wel
goed...'
Ze is overigens nog lang niet van
plan om op haar lauweren te rusten.
.Mijn werk bij het Groene Kruis,
waar ik me bezig houd met leden
werving en het consultatiebureau
gaat gewoon door. Dat doe ik ook
al zowat twintig jaar. En dan orga
niseer ik reizen voor vrouwen. Dat
geef ik zomaar niet op. Ik kan heie
de septemberdagen van '44 vijf me
dewerkers van rijkswaterstaat door
de Duitsers werden doodgeschoten
omdat ze materiaal van de bezetter
onklaar hadden gemaakt, zorgde me
vrouw Vertinde ervoor dat de won
den in de stoffelijke overschotten
werden verzorgd. Ook bij een reeks
bominslagen in Terneuzen (11 sep
tember '44 aan de Schoolweg, 16
september in de Nieuwediepstraat en
17 september in de Lange Kerk
straat) belastte zij zich met de hulp
verlening. Op 21 september van dat
jaar verzorgde de colonne bij ge
brek aan .vakkrachten' de begra
fenis van drie doden uit Driewegen.
Plezierige herinneringen heeft de
Terneuzense colonneleidster aan '45
en '46 toen kinder- en vrouwentrans-
Erten naar respectievelijk Zwitser-
ïd en Denemarken haar aandacht
opeisten. .Op die reus naar Denemar
ken had ik heel wat kinderen onder
m'n hoede, we waren in totaal met
dertig helpsters. Nou. dat was me
wat hoor. Want die kinderen liepen
regelmatig weg. Had je er een te
ruggeroepen, dan was de ander al
weer verdwenen. Overigens zag ie
toen ook pas goed hoe zwaar «ie
Duitse steden waren beschadigd. In
Hamburg stonden de mensen gewoon
te schooien om brood. Op de terug
reis namen we ook kinderen en vrou
wen mee. Iedere helpster kreeg er
zo'n dertig toegewezen'.
MANNENGROEP
Toen na '45 het normale colonnewerk
weer een beetje op gang kwam. gïnfc
mevrouw Verlinde niet alleen de da
mes maar ook de heren leiden, een
vrij uitzonderlijke zaak. .Ze vroegen
het aan me en omdat ik toch vrijwel
iedereen kende dacht ik. waarom
niet?' In 1953. tijdens de watersnood,
stond ze met haar ongeveer 20 goed-
getrainde .manschappen' klaar om te
nelpen bij de uitreiking van voedsel
pakketten aan Zeeuws-Vlamingen
die door het water waren getroffen.
Voor al deze activiteiten en die tij
dens de oorlog kreeg mevrouw Ver-
linde met de laatste zilveren me
daille meegerekend - - vijf onder-
scheldingen. terwijl het Rode Kruis
haar in 1954 bovendien bevorderde
tot tweede luitenante.
De laatste jaren had ze naast de lei
ding van iie colonne, die bij de op-
1 ei ding van EHBO-nieuwelingen en
de elementaire verpleging. .En toen
heb ik helemaal voor m'n plezier op
m'n zestigste ook nog het diploma
doktersassistente gehaald. Niet dat
ik dat beroep wilde kiezen, maar 't
is toch altijd gemakkelijk al* je er
wat vanaf weet'.
Al met al een kolossale reeks activi
teiten, terwijl je bij een opsomming
nog de helft vergeet, gewoonweg om
dat mevrouw Verllnae ze zelf niet
meer weet. .Toen ze maandagavond
een overzicht gaven van al de dingen
die ik gedaan heb, dacht ik soms:
hé, daar wist ik niets meer van...'
Maar (gelukkig) houdt het bestuur
van het Rode Kruis wél een archief
bij. De kaart waarop de naam Ver-
llnde-Maandag voorkomt móét wél
dichtbeschreven zijn. Zei kringcom-
mfcssaria mr J. J van der Weel het
immers zelf niet: .Als je bij de co
lonne een medaille krijgt dan heb je
meestal aanzienlijk meer gedaan dan
het gemiddelde...'
«JAZZ - RCB - ZANG - BEAT-JAZZ-RAB
