SOIGNEUR COLLARD
TERUGGESTUURD
MARIA SPURTTE NAAR BRONS
foor het eerst na 44 jaar
MEDAILLES
BIJ ROEIEN
BIJZONDER KIND,
DAT IS IE
verrassing
strijdlust
9
WIND TEGEN
VERLIEZER
LOOD
MAANDAG 21 OKTOBER 1968
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
MEXICO-STAD (bijz. dienst ANP)
Zelfs de oudgedienden twijfelden. Werd
liet laatste goud door de olympische roei-
ploeg in 1924 in Parijs veroverd? Of was
liet vier jaar eerder in Antwerpen? Alleen
de rechtgeaarde Laga-roeiers konden
antwoord geven. ,In 1924', zeiden ze met
een nog merkbare trots, ,in Parijs door
Rosingh en Van Beijnen, de Laga-twee
zonder stuurman'.
In het Nederlandse kamp had
den overigens zaterdag na de olympische
roeifinales alleen de journalisten enige
belangstelling voor de statistiek, de offi
cials en roeiers zelfs leefden in de roes
van de triomf. Daar was alle reden voor.
Niet alleen bracht Jan Wienese na een
grandioze race, waarin hij toonde dat zijn
optimisme uit het nabije verleden geen
grootspraak was geweest, voor het eerst
sinds 1924 Nederland goud bij de roei-
regatta. Van Nes en Suselbeek zorgden
voor een zilveren medaille bij de gestuur
de tweeën en Droog en Van Dis verrasten
zelfs coach Van der Meer door eveneens
als tweede door de finish te gaan. De ra
ce van de ongestuurde tweeën, waarin
Nederland een bronzen medaille ontging,
doordat Luynenburg op 250 meter van
de finish in grote moeilijkheden kwam,
was vergeten. ,Als je met vier boten in
de finales zit', stelde chef d'équipe Van
Wimersma Greidanus nuchter vast, .dan
is er altijd wel een race waarin het tegen
zit'.
(Van onze speciale verslaggever)
MEXICO - ZATERDAGAVOND Sportmasseur Sjeng Collard (36) uit Stein
in Limburg Is vandaag teruggekeerd uit Mexico. Voor hem zijn de Olympische
Spelen voortijdig ten einde. De chef de mission van de vaderlandse delegatie
heeft hem weggezonden, nadat was gebleken dat de soïgneur een aantal atle
ten, waaronder v(jf wielrenners, vitamine-injecties had toegediend. Dat was.
zegt een officieel communiqué, in strijd met de afspraken, die in Nederland
vóór het vertrek naar de spelen zijn gemaakt over de medische behande
ling van de deelnemers. Sjeng Collard, zaterdagnarht, bezig in zyn massage
kamer de omvangrijke bagage in te pakken: ,Ik weet, dat ik fout was. maar
ik heb de consequenties aanvaard. Ik ben blij, dat ik hier weg ga. En Ik ben
net zo blij, dat ik ervoor heb kunnen zorgen, dat onze jongens goud hebben
kunnen halen en dat Maria een bronzen plak heeft. Dat maakt me erg, heel
erg gelukkig'.
leidt is een groot tegenstander van
het toedienen van injecties, ook al
zijn het zoals in dit geval vlta-
minepraparaten zonder welke schadelij
ke bijwerking dan ook.
De ampullen die Collard gebruikt
een geconcentreerd vitaminen b-pre-
paraat waren hem bovendien ver
strekt door de Rotterdamse arts K.
Visser van de koninklijke Nederlandse
wielrenunle. Elke verdenking om
trent doping moet dan ook wor
den uitgeschakeld. Niet alleen
omdat genoemde bondsarts deze mid
delen heeft verstrekt, maar bovendien,
omdat KNWTT-voorzitter dr P. van
Dijk, na averleg met NOC-Ieden (die
na het bekend worden van de affaire
zelfs al spraken over .teruggeven van
de medailles' van het wlelerkwartet)
de ampullen, die Collard had gebruikt
heeft mesgenomen naar de medische
commissie van het IOC.
Daar verklaarde men ronduit, te doen
te hebben met een volmaakt onschade
lijk preparaat, dat in de verste verte
niets met doping heeft te maken. Ook
het resultaat van het urineonderzoek,
dat het .gouden' wielerkwartet na zijn
winnende race heeft moeten onder
gaan, is negatief.
De beslissing om Collard weg te zen
den werd zaterdagavond genomen.
Enkele dagen daarvoor al was de
massaur ter verantwoording geroepen
door ae leiding van de Nederlandse de
legatie. Artsen hadden ontdekt, dat de
soïgneur tegen de afspraken in injec
ties had toegediend. Toen Collard af
wezig was, hebben leden van de medi
sche staf zijn kamer doorzocht en
daarbij zijn in een prullenmand de res
ten van ampullen gevonden. De af
spraak gold, dat Injecties slechts door
medici mochten worden toegediend,
uitsluitend op medische indicaties. Het
medisch team, dat de Nederlandse
ploeg op de Olvmplsche Spelen bege-
MEXICO-STAD (bijz. dienst ANP)
De 21 medailles die in het olympisch
roeitoernooi konden worden veroverd
zijn als volgt verdeeld:
goud zilver brons
n grote dag voor de Nederlandse roeisport, temeer omdat alle vier
ploegen in de eindstrijden hun stempel op de races hebben gedrukt. Gouden Jan
Wienese was uiteraard de grote winnaar. Na alle verwijten over een lichtzin
nige voorbereiding had de 26-jarlgee sportleider uit Amsterdam aangetoond,
dat hij het gelijk aan zyn zyde heeft gehad. Op 500 meter van de finish was
het al duidelijk dat het goud de Amstel-sculler vrijwel niet meer kon ontgaan.
Wienese, tijdens de wereldkampioenschappen van Bied in 1966 tweede achter de
Amerikaanse krachtroeier Don Spero, roeide aanmerkelijk verstandiger dan
tnee jaar geleden in Zuidslavië. ,Ik heb ine op de eerste kilonieter niet tot het
uiterste gegeven', zei hij na afloop. Desondanks kon zijn voornaamste tegen
stander Jochen Meisner uit Mannheim slechts een halve lengte voorsprong ne
men op de Nederlander.
Op de tweede k ilometer lanceerde
Wienese zijn aanval. Achthonderd
meier voor de finish pnsseerde hij de
25-j.irige verkoper uit Mannheim, die
steeds duidelijker gevoeld moet heb
ben dat hij tegen een Wienese-in-dezc
vorm kansloos was. ,Als Jan kampioen
wil worden', had hij nog maar enkele
dagen voor de wedstrijden gezegd,
,Ml hij toeh eerst mij moeten ver
slaan. De Nederlander versloeg de
grotf favoriet van de Westduitsers
in een race, waarin de overige skif-
fflffs geen rol van betekenis konden
spelen. Op de 1500 mcterlijn bedroeg
net verschil een halve lengte. Op
gwotste wijze bouwde de blonde Am
sterdammer die voorsprong uit tot
meer dan twee volle lengten.
supprematie worden gesproken. De
Verenigde Staten tenslotte werd een
minder grote winnaar dan twee dagen
tevoren werd aangenomen. Als enig
land was Amerika in alle zeven fina
les vertegenwoordigd. Eén zilveren en
één bronzen medaille in zeven starts
is echter beslist geen imponerend
resultaat.
Nederlandse medaillewinnaars: skif-
fetir Jan Wienese rechtsen Susel
beek, Van Nes en stuurman Rijnders
(vlnr) wensen elkaar geluk met het
goud en het zilver.
Oost-Duitsland
Nederland
West-Duitsland
Rusland en Italië
Nieuw-Zeeland
Verenigde Staten
Hongarije en
Australië
Denemarken
Zwitserland en
Argentinië
1
Sjeng Collard: .Daar viel niets aan af
te dingen. Ik ben een groot tegenstan
der van doping. Maar dit was een
heel ander geval. Ik heb hier mijn
werk gedaan zoals dat behoort. Ik
heb niets anders dan de consequen
ties kunnen nemen, toen ontdekt werd
dat ik injecties heb toegediend. Ik kijk
de heren frank en vrij in de ogen
Het moest. Ik heb de wielerploeg er
bovenop kunnen helpen, daar ben ik
blij, heel erg blij om
Rond de Nederlandse wielerploeg op
de weg en in het bijzonder het
kwartet voor de tijdrit ontstonden
spoedig na aankomst in Mexico moei
lijkheden. De renners konden moeilijk
acclimatiseren en vonden op hun
klachten by de begeleidende artsen niet
de weerklank, die een coureur is ge
wend. In het bijzonder was al spoedig
duidelyk, dat de door de medici ver
strekte tabletten niet voldoende waren
om een wending ten gunste te bewerk
stelligen.
Chef d' equipe Zwartepoorte en bonds
coach Middelink hebben toen herhaal
de malen bij de medici aangedrongen
op een andere behandeling: in de wie-
Ierpraktijk is meer dan eens bewezen,
dat vooral de injecties met vitaminen-
preparaten een bijzonder gunstige uit
werking hebben. De artsen weigerden
echter. Zij wilden op ethische gronden
geen injecties toedienen en zeker niet
door een man, die in hun ogen onbe
voegd was dat te doen.
Collard: ,De jongens smeekten om die
injecties en ik wist dat het zou hel
pen. En wat doe je dan? Ga eens nat
Krekels was ziek, en Zoetemelk, en
Pijnen en Harry Jansen. Ze hadden al
lemaal klachten. Ze werden niet be
ter. Sterker nog: ze verloren binnen
enkele dagen veel aan gewicht. Dat is
de duidelijkste aanwijzing, dat er Iets
met een sportman aan de hand is»
Neem Fedor den Hertog: hij raakta
vjjf kilo kwijt. Dat Is onmogelijk voor
een sportman In conditie, dat kan
niet. dan kan er geen prestatie meer
worden geleverd. Toen heb Ik die In
jecties toch gegeven. En ik heb er
nog steeds geen spijt van. Ik zal dat
nooit hebben'.
rfo ^es ,en Suselbeek hebben bij
nriiwH tAveeën het uiterste ge-
itnrnn omD Ita"aanse Europese
Kampioenen Baran en Sambo achter
zien te icUTOen houden. !-■
Door de resultaten in de olympi
sche regatta heeft, de Nederlandse
ploeg zuch duidelijk gerevancheerd
voor de teleurstelling, die de Eu
ropese kampioenschappen van vo
rig jaar in Viehy oleverden. Toen
was de bronzen medaille van de
nimmer falende Jan Wienese de
enige plak die mee naar Neder
land ging.
Lang niet alle landen zullen echter
sen allerminst. Met slechts één gou
den en een bronzen medaille zijn zij
de grote verliezers van het toernooi
geworden. De Westduitsers waren am
per succesvoller met. een eerste en
fe°hEh^%t:ev,jn voorNederland
1 «"icer daar de Italiaanse
seizoen aVhtër" de
erhir ni n, en Sambo hadden
Im-tnlhh omslandlShe<len mee. Nor
zei een °1 deZe baan Wlnd mce'.
van Ne= Js vermoeide Hadriaan
wJ» adat de bo°t was wegge-
we ffL "%erekend nu hebben
juL on ,n zijn die Italianen
omstandiehiJen5 JJ1 0nder andere
gehad' hadden ze geen kans
was laderdaad on-
vXJS' Mct ee" kleine lengte
finish ieM& 0,) meter van de
de em'SS. e1 °°P °P de twee
tand»h«. medail|e in de Ncder-
va! imT' De langdurige aan-
echie- h»i.aran, on Sambo brak
dm w,hei7et van de Nederlan-
WOrttn MtUd Jn°iSt b°0t
Hon Semi en langdurig wor-
FT" der
reeerenw Plaats Hij de
de fotonaft a3* daarnil kregen
plattel 1 e kans het -echte'
Nederlandse twee1 de züveren
of vierde nwün„,c,?ach'E,'n derde
bereikbare voor do^ethoogst"
bei twee. Nederlandse dub-
van Dis «w.L cn Ecendert
tlpirantenroi ^p z,ch cen
cinprm le. .'Aten opdringen. Ze
in het hoofdnummer vergoedde echter
veel. Zeker, nu op de dag van de fi-
scheen nale een zieke roeier moest worden
vervangen. Oost-Duitsland handhaaf
de zich. doch er kan nauwelijks van
in a ""■Hm opunng
meters En vunuf de eerste
de race hwn- SUCt'us- Halverwege
positie. Ook hi3. n,°r*lceds eerste
Ken passf-THhil meteimerkte-
kwamlewSL?13 als eers,cn. Toen
Russen Sass nn f? eindspurt van de
meter won het n.. ,1 °'l ,in- Meter na
De Xednlnn i sche duo-
wraken oi, |1(t 'n,,oesten h"" aan
rollen echter dn Am, 0,P&even- Ze ver-
striidtast voikn 'Amerikanen door hun
«SS ï1"™"1: w w,
mpt rhi,n der Meer
rijn E(.7|,,|lt fla" tevreden Inch op
Nederlandse bmn
dels" al Kamp ,was inmid"
fmjdenreeita in v„°u, n', dal de wed-
J®.n Stokvis geheel1 J?C' ruSb'essure
^.vnenburg h' .fPMeZCnv, Was cn
zdn grien in L ,rs scheen van
W «MM 9' linlïh
™°»feo2LSi,tr D' «n-
openen
MEXICO - STAD (Byz. dienst
ANP) .Ken je uit je kinder
tijd het verhaal van Dik Trom
nog?' luidde de rlietorische
vraag van dokter Vissclier,
coach van Nederlands nieuwe
olympische kampioen, ,nou, Jan
i« een bijzonder kind, dal is ie.
Mei gewone dwang kom je by
Wienese nergens. Je moet met
hem praten, hem overreden.
Dat heli ik altijd gedaan en dat
is geloof ik do enige manier.
Een sklffeur is een apart soort,
roeier. Hjj voelt, zich beter dan
een ander. Daarom gaat liy niet
in een twee of cen vier zitten.
Hjj is grillig, dat komt gewoon
voort uit de mentaliteit van de
skiffeur. En als je by de gro
ten (le grootste wilt zijn, dan
moet je apart zjjn. Niet een uit
de massa. Werkelijk, Jan is een
apart kind'.
Het was een grote dag voor
skiffeur en coach. Een seizoen
lang hadden tandarts Visscher
en sportleider Jan Wienese van
vele zijden kritiek ondervonden
over de wijze waarop Neder
lands succesvolste sculler zich
in dit olympisch toernooi had
voorbereid. Bijna niemand was
het met ons eens', zei dokter
Visscher, .maar ik wist dat dit
de enige manier was om succes
te boeken. Eindelijk zijn we ln
het gelijk gesteld'.
De verontwaardiging brak pas
goed los toen Wienese uit Span
je. waar hij het voorseizoen
doorbracht, een telegram stuur
de. dat hfi eind juni niet in de
drielandenwedstriid kon uitko
men. Nog geen 24 uur voor de
wedstrijd bereikte die medede
ling de roeibond. Wel wilde de
Nederlander de dag daarna uit
komen in de wedstrijden om de
Hollandbeker. Bij het oproeien
naar de start meldde Wienese,
broer van de tennisspeelster Jet
ty Baars-Wienese. zich ziek.
Het bestuur van de Koninklijke
Nederlandse roeibond was ver
ontwaardigd. Zijn officiële in
schrijving als lid van de Ne
derlandse ploeg voor de Rotsee
Regatta werd ingetrokken. Voor
eigen kosten moest hij de tocht
naar de Idyllische roeibaan bij
Luzern maken. Hij werd er
tweede achter Jochen Meisner,
in wie de Duitsers een nieuw
olympisch kampioen zagen. De
nationale kampioenschappen
kwamen. Hij moest de titel,
die hij had overgenomen van de
Groninger Rol) Groen, afstaan
aan Harry Droog. De Amster
dammer werd aangewezen ais
Nederlandse skiffeur voor Mexi
co, omdat de roeibond de com
binatie Droog - Van Dis
kampioen dubbel twee te
recht niet wilde verbreken.
Wienese mag dan grillig zijn,
hij is ook een skiffeur die nooit
gefaald heeft in cen belangrijk
toernooi. Zijn tijd kwam toen
Rob Groen, nadat deze tot ve
ler verbazing de finale van het
olympisch toernooi in Tokio niet
had bereikt, terugtrad. In 1065
behaalde hy de nationale titel,
die lilj in 1968 voor het eerst
niet prolongeerde.
Zijn uitzending naar de Europe
se' kampioenschappen van Duis
burg in 1965 leverde hem een
eerste bronzen medaille op. Een
jaar later eiste hij in Bied bij
de 2e wereldkampioenschappen
het zilver op. na felle strijd
metJochen Meisner.
Ook zijn derde grote toernooi
leverde een plak op. Het was
de laatste maal dat dokter Ans-
eo Dokkum, de huidige chef de
mission van de Nederlandse af
vaardiging, zijn coach was toen
de gehele ploeg In Vichy laaide
omdat de voedselhygiëne niet
voldoende in acht was «■eiiomcn,
kwam Wienese opnieuw met
brons in Nederland terug. Hy
werd dat seizoen voorts winnaar
van het voor-olympisch toer
nooi in Mexlco-Stad.
Bij zijn tweede verblijf in Mexi
co betoogde Wienese steeds na
drukkelijker dat voor hem
slechts de olympische titel telde.
Hij had er immers het gehele
hoorde het ,Als Wienese wer
kelijk kampioen wil worden', zei
hij lichtelijk arrogant. ,zal hti
toch echt mij moeten verslaan'
Jan Wienese hield woord. Voor
Meisners mening had na af
loop van het sklfnummer geen
journalist meer belangstelling...
(Van onze speciale verslaggever)
MEXICO (GPD) Er was, onmiddellijk na die finish, na die schitterende
eindsprint (wie liad eigenlijk gezegd dat Maria Gommers niet sprinten kon?)
alleen maar de blijdschap. Op de haan. waar het brons gevonden was, op de
tribunes, waar de vondst werd bejubeld. Maria Gommers stak haar hand op.
en nog eens en nog eens. Een bronzen medaille Maria Gommers had niet
aan méér gedacht. Nooit. Maria Gommers wil trouwens zelden een bespiegeling
wagen aan zulke nuchtere zaken, de sport betreffende. Maria Gommers (29)
is erg nuchter. Ook als ze eindelijk, na al die uren in het stadion, na de
ceremonie, na de confrontatie met de wereldpers, zegt: ,Ik had op niets ge
rekend. Ik ging er van uit, dat al die anderen zich ln de series hadden ge
spaard en dat ik op volle kracht had moeten lopen om me te plaatsen. En die
eindsprint eerder beginnen? Ik houd er niet van om aan zulke dingen te
denken. Je kan zoiets altijd wel zeggen, na elke race. Nee, dit brons Is al
meer dan ik verwachtte'.
gewoon, zoals altijd') mondt vervol
gens uit in een toch wel erg duidelijke
aanhankelijkheid ten opzichte van de
man, die haar sinds anderhalf jaar be
geleidt. masseert. n,et liaar praat:
Sjeng Collard. ook cen Limburger, ook
uit Stein. Sjeng Collard, de wielermas-
seur, die bij wijze van uitzondering en
met toestemming van de medische staf
(,Dat was nu eenmaal zo, direct nadat
we hier kwamen, dus dat hebben we
zo maar gelaten') de atlete behandelt,
een taak, die men voor alle andere
sportlieden angstvallig voorbehoudt
aan de .echte' masseurs: de fvsie-
therapeuten.
Maar goed. Maria Gommers won brons
en dat niet in het minst door toedoen
van Sjeng Collard: ,Ik heb heel veel
aan hem te danken. Anderhalf jaar ge
leden kwam ik bij hem. Gewoon, om
dat ze me dat hadden aangeraden en
omdat ik stijf was. Van dat moment
af hebben hij, en mijn trainer Ben Kus-
mic, die zo'n keer of vier, vijf vanuit
Holland adviezen seinde, me begeleid;
dat is geweldig gegaan'. Sjeng Óollard
da.n, masseerde haar na een slapeloze
nacht en een landerige ochtend ,Ik
lag tot bij twaalven op bed' bege
leidde haar vervolgens tot bij het sta
dion. waar ze vijftig minuten ging in
lopen en: .Drie kwartier voor de wed
strijd heeft hij me met nog een mas
sage losgegooid'.
MEXICO-STAD Grote vreugde in
het Nederlandse kamp toen Maria
Gommers brons op de achthonderd me
ter had veroverd. Haar ploeggenoten
namen haar hoog op de schouders, vlnr
Mieke Sterk, Truus Hennipman, Wilma
van den Berg, Marjan Thomas, Hilly
Gankema en L\a Louer.
Wat wel ongeveer klopt, gezien het
beeld van de race: tweehonderd meter
voor de finish leek ze volmaakt kans
loos. Maria Gommers. ,Ik heb vrij
voorzichtig gelopen. Dat moest wel.
Ik moest de klap vermijden. Als je hier
die klap krijgt dan neb je meteen
loden benen. De luchtik moest er
natuurlijk wél voor zorgen dat er niet
een te g-root gat viel En dat viel
tegen, toch nog. Ik had nog 'grote
moeilijkheden om er bij te komen, na
zeshonderd meter. En toen dat lukte,
moest ik naar bulten, naar de vrije
baan, om er nog alles uit te kunnen
halen'.
En daarmee is dan door Maria Gom
mers wel zo ongeveer alles verteld
van haar bronzen race. Praten over
de voorbereiding, de spanning (,Ik
heb vannacht niet geslapen, maar ik
was toch niet overmatig gespannen,
Feit was, dat Maria Gommers op dat
moment volkomen perfect op haar
race was ingesteld: ,Ik wist wat voor
tempo het zou worden. Dat was voor
my hook genoeg. Ze zeggen wel, dat ik
tempoloopster ben, maar daar
langzaam op gang en dat kan op i
800 nieter wel eens té langzaam zijn.
Dat heb je gezien in die race, met dat
gat, dat viel. Ik was nog net op tyd
op gang oni dat tc kunnen dichten'.
Wat weer een verwijzing inhoudt naar
haar 1500 meter: .Mijn specialiteit'.
Volgend jaar op de Euronese kam
pioenschappen is dat mijn race Dat lk
aan de top kwam op de 800 meter
komt ook. doordat die 1500 meter ver
leden jaar officieel werd voor dames,
dat heeft gestimuleerd. Ik kwam er
ook door in de Nederlandse ploeg. En
dat stimuleerde ook'. Een verklaring
tevens, dit laatste, voor het feit dat
Maria nu pas. na zeven laar atletiek,
doorbrak. En: .Op de 1500 meter ligt
het tempo lager, logisch. Hier heb lk
er ook voordeel van~gehad, dat ik lan
gere tempolopen doe dan andere meis
jes. Ik heb nier in Mexico ook wel
eens een dag acht kilometer gelopen.
Dat doet niemand'.
Dat deed bijvoorbeeld in het bHzonder
Uja Keizer niet (atletieklelders wijten
haar falen dan ook aan het feit, dat de
Velsense een te .korte tempotraining
deed: ,Een paar keer zeshonderd me
ter is niet genoeg als daar veel te lan
ge pauzes tussen zitten').
In de interviewkamer wilde fleurig si-
Lai wel toegeven dat zjj verschrikkelijk
bang was geweest voor Maria Gom
mers. .Ik heb haar in de series en
halve finales bezig gezien en weet hoo
sterk Maria Gomers is. Gelukkig had
ik op de finish nog net een halve meter
voorsprong. Als de streep twee meter
verder was geweest, had ik hier nu
niet met heit zilver gezeten'.
Het wereldrecord od de achthonderd
meter is in Mexico' niet gesneuveld,
hoewel Madeleinde Manning, die In de
finale vrijwel voortdurend op kop heeft
gelopen er zeer dicht bij was. De Ame
rikaanse finishte na twee minuten ea
negentiende seconde, slechts 0,4 se
conde boven het wereldrecord van Ve
ra Nikolic. de Zuidalavische favoriete,
die in de halve finales na driebonden!
meter uit de baan stapte.
