TERNEUZEN EN ZIJN ZUIDERSPORTPARK VZOMGNKOVT HET CENTRUM VAN NIEUWVLIET extïA ZEEUWSCH-VLAANDEREN MODERN CONSERVATISME ROND DE PLASTIC VUILNISZAK WOENSDAG 1« OKTOBER IR48 ZEEUWSCH-VLAANDEREN Een beeld van een atletiekwedstrijd in het Zuidersportpark. TERNEUZEN Het Terneuzense Zuider sportpark toe vlucht voor een belangrijk percentage van de rond 20.000 in woners dat aan sport doet en daarnaast intensief benutte wan delgelegenheid zit klem. Nog afgezien van de financiering, is het de gemeente op dit moment niet zonder meer mogelijk om een uitbreiding te realiseren, nodig om een groeiend inwonertal (en daarmee gepaard gaande uitbreiding van het aantal sport beoefenaars) op te vangen. Het park, rond 1960 voor een miljoen aangelegd, ligt namelijk precies tussen de begraafplaats en de opdringende woningbouw in, waardoor er geen grond be schikbaar is voor een verdere uitbouw. Dat betekent overi gens niet, dat het park nü al te klein zou zijn. Integendeel, het geldt nog steeds als een van de beste accommodaties in Zee land. Wie maken er gebruik van? Op het hoofdveld voetbalt tweede klasser Terneuzen tij dens thuiswedstrijden voor zo'n goede 1500 toeschouwers, de zaterdagclub Terneuzense Boys heeft ook diverse velden in ge bruik, er is een veld voor de mixed hockeyclub Olympia, Scheldesport werkt er met de handbalafdeling én de atletiek, die de sintelbaan tot zijn be schikking heeft, de boogschut ters vinden er een staande wip, wanneer het nog eens stevig wil vriezen, kan de Terneuzen se schaatsclub baantjes trek ken op de vijver en tenslotte speelt de korfbalvereniging Luctor op een apart veld. Een aparte voorziening is de jeugdverkeerstuin (sinds kort met een restaurant), waar al heelwat jonge Terneuzenaars de eerste beginselen van .veilig rijden' (of lopen) onder de knie hebben gekregen. Kortom: alle maal uitstekende voorzieningen. Al leven er natuurlijk wensen. De voornaamste: een semi-ver- hard veld, dat door een sintel achtige ondergrond intensiever bespeeld kan worden dan de te genwoordige terreinen, al zijn aanleg- en exploitatiekosten be langrijk hoger. SEM1-VERHARD VELD .Tegenwoordig stelt men bij de aanleg van nieuwe sportaccom modatie de eis, dat op elke twee velden één semi-verhard terrein aanwezig moet zijn. Toen hier het Zuidersportpark kwam, gold die eis niet. Het was toen zo, dat op elke twee velden één oefenstrook noodzakelijk werd geacht', vertelde men ons bij de gemeente. Die realisering van een half- verhard terrein zal overigens nog wel even op zich laten wachten. Er is niet alleen geen geld voor op dit moment (de ge meente houdt zich momenteel ook met voorzieningen als een sporthal en een instructiebad bezig), maar tevens speelt het plaatsgebrek een rol. Aan de andere kant geeft men toe dat de oefenstroken nu minder goed voldoen, vooral nu ze steeds intensiever worden bespeeld door gestadig groeien de verenigingen. Bij de gemeente wil mén overi gens wel aanstrepen, dat verge lijkingen die van verenigings zijde nogal eens gemaakt wor den met de accommodatie van andere, kleinere, plaatsen niet opgaan. ,Daar beschikt men over een veel bescheidener ter rein en vaak alleen over een voetbalclub. Wij krijgen hier met de meest uiteenlopende sportclubs te maken, die alle maal eigen eisen stellen. De za ken komen daarmee niet ge makkelijker te liggen'. Het gebruik van het sportter rein is ook een ,spel van 2 kan ten'. En die verenigingskant houdt in, dat men er daar van doordrongen moet zqn dat de velden op tijd een rustperiode krijgen van zo'n week of 7. De ideale periode daarvoor zijn de maanden mei-juni. Daar kan men, door het competitiever loop, echter niet steeds de hand aan houden, waardoor het voor komt dat de terreinen op een cultuurtechnisch ongunstig mo ment rust krijgen. CONSEQUENTIES De consequentie hiervan is, dat de velden er minder goed bij ko men te liggen. De gemeente heeft dan de taak om ze op te knappen, hetgeen men van die zijde formeel weer als minder juist ziet tegenover het (belas tingbetalende) deel van de be volking dat niet direct in sport geïnteresseerd is. Een oplossing voor deze zaak ligt niet zo een voudig. In Amsterdam, waar men wel stringente sluitingsda ta handhaafde, is men hiervan teruggekomen, om te vermijden dat verenigingen in de knel ko men wanneer him wintercompe titie uitloopt. Overigens heeft men het dit jaar wel bijzonder slecht getroffen met het weer. Enkele weken geleden kwam het voor dat alle verenigings wedstrijden moesten worden af gelast in verband met de toe stand van de terreinen, volgens wethouder Nieuwdorp een zel den voorkomende zaak. Hij ziet de uitzonderlijk ongunstige weersomstandigheden ook als voornaamste oorzaak van de natte oefenstroken waarmee met name de w Terneuzen her haaldelijk wordt geconfron teerd. VAN D'EE TOT HONTENISSE Het kerkje van Nieuwvliet nu. Staande ervoor: de heer Brakman, oud-gemeenteontvanger. Verscholen achter de hulzen van de Dorpsstraat staat het kleine, eenvoudige kerkje van de Ned.' herv. kerk. Het is één der oudste gebouwen van deze gemeente- Het werd ni gebouwd in 1659. Het. was in die tijd geen eenvoudige zaak om tot het bouwen van een kerkgebouw te komen. Want groot waren ook toen de gemeenten in West-Zeeuwsch-Vlaanderen niet. Maar de toestand van de wegen maakte het onmogelijk dat de gelovigen van de ene plaats naar de andere moesten gaan. Zomers ging het nog, maar 's winters ston den de wegen gedeeltelijk onder water, waardoor de mogelijkheid om ter kerke te gaan er nagenoeg niet was, tenzij men over een paard beschikte, of een grote omweg maakte over hoger gelegen gedeelten. De hervormden va- Nieuwvliet waren aangewezen om in Caclzand ter kerke te gaan, want ook Ztiidzande had geen kerk. Vandaar dat aan de Hoog Mogende Heren ver zocht werd om een kerk te mogen bouwen. Hiertoe waren zware besprekingen nodig met de abdijen St-Baafs te Gent en St-Pieter te Doornik. Een groot ge- deze twee abdijen. Zij hieven van deze gronden de zg tienden. Indertijd was deelte van de landerijen rondom Nieuwvliet was namelijk eigendom van bepaald dat de abdijen voor het geestelijk welzijn van de bevolking moesten zorg dragen. Hierbij was niet bepaald voor welke godsdienst. Bij Resolutie van 31 mei 1659 werd aan Nieuwvliet toestemming gegeven een kerk te bou wen. waarbij tevens werd bepaald dat de abdijen St-Baafs en St-Pieter uit de opbrengst van de tienden de bouw moesten bekostigen. Dekerk werd op 12 oktober van dat jaar ingewijd. De eerste dominee was Jacobus Eduardi. Hij hield op die dag tevens zjjn eerste predikbeurt- Hij kwam van het eiland Camphy of Cauve in Engeland en vertrok in 1627 naar Kadzand. Daarvoor zorgden predikanten uit andere plaatsen voor de godsdienstoefeningen. Uit een aantekening in het oudste doopboek staal vast dat het eerste kind reeds op 17 maart 1658 werd gedoopt door ds Nicolaas Leydekker uit Retranche- ment. Door wjjs beleid heeft deze kerkelijke gemeente momenteel geen schulden. In die tijd was Nieuwvliet een vrije heerlijkheid, met hoog-, middelbaar en laag rechtsgebied, bediend door een baljuw, burgemeester, zes schepenen en een secretaris, die door de Heer van Nieuwvliet. waren aangesteld. Vóór het kerkgebouw staat het gemeentehuis van Nieuwvliet. Niet altijd is de gemeentesecretarie in dit huis gevestigd geweest. Vroeger woonde hier de gemeenteveldwachter. Deze deed tevens dienst als .gemeenteambtenaar .Manusje van alles' Want de gemeenteadministratie van Nieuwvliet werd ge voerd op hetgemeentehuis van Grocde. Allerlei boodschappen werden aan de gemeenteveldwachter opgegeven, als geboorteaangiftcn, sterfgevallen enz., die dan door hem naar Geo ede werden doorgegeven. Wel werden in dit pand de vergaderingen van b en w gehouden. Op 1 augus tus 1946 werd eerst de gemeenteadministratie van Groede naar Nieuwvliet overgebracht. Tijdens de bevrijding werd een gedeelte van het gemeentehuis verwoest Het raam aan de rechterzijde van de deur werd verwijderd. Het gebouwtje rechts van het pand is de voormalige cel van Nieuwvliet. Deze is llians niet meer als zodanig in gebruik. Nog is er de houten brits te zien waar de boosdoeners, die er in werden opgesloten, hun zonden overdenkende, op konden rusten. Het huis links van het gemeentehuis werd vroeger bewoond door dokter Kok. Deze oefende tevens de functie uit van postkantoorhouder. Dat was wel zo gemakkelijk in die tijd, want de dokter kwam toch overal en kon dan tevens opt reden als post besteller. H. PRENT In Terneuzen ts momenteel een pr e] aan de gang met plastic zakken voor het opbergen en de af voer van huisvuil. Een proefpakket met 15 sterke ondoorzichtige plastic zakken met sluitstrtps, waar in tweemaal zoveel afval kan als In de traditionele kapseizende vuilnisemmers en die dan toch neg niet zo zwaar wegen, ia aan een aantal inwoners van Terneuzen-Zuid aangeboden. De proel duurt tieii we ken en hierna zullen de gebruikers middels een vragenformulier in de gelegenheid worden gesteld om hun bevindingen kenbaar te maken. Voor het experiment begon werden de vrouwenorga nisaties uitgenodigd op een voorlichtingsbijeenkomst in de kantine van het gloednieuwe politiebureau. Ook de pers was hier aanwezig. Op de uiteenzet ting van de directeur van openbare werken volg den weinig bedenkingen en ook het relaas ton het hoofd van de reinigingsdienst dat na de koffie- met gebak-pauze plaatsvond werd in mild-begrtj- pende stemming aanvaard. De geopperde bezwaren varieerden van hete as die de plastic zakken sou doen verbranden, glasscher ven die ze zouden doen scheuren en natuurlijk werd er gevraagd wat de nieuxoxgheid zou gaan kosten Na de beantwoording gingen de dames getroost met. een plastic proefpakket onder de arm naar huis. De bedenkingen kwamen echter niet op de voorlichtingsmiddagmaar daarna tiaar buiten. Wan neer men alle argumenten die no de publikatie, te gen het gebruik tan plastic huisvuilzakken bij elk aar sou voegen, kwam men tot le conclusie dat openbare werken met de invoering van dit sijsteem een ramp over de Terneuzense gezinnen zou vol trekken. Tijdens een happening op de barricaden van wijlen de Axelse brug hoorde ik een dame met gebalde vuist bewogen uitroepen: £e kunnen ons nooit dwingen die dingen te gaan gebruiken. De haai omringende sexegenoten zwegen ontroerd en legde witte bloemen aan haai voeten als symbool van de reinheid die zij middels hun zinken plastic-zak- loze vuilnisemmer intact wxTlen houden. Een me vrouw deelde gratis loten uit met als hoofdprijs een platte boender voor het schuren der emmers doch zij werd door een dienstdoende politieagent bekeurd wegens overtreding der xeet op de kans spelen. In alle ernst. Wat is er nu helegaar aan de handt In een warenhuis zag ik dezefde plastic zakken ge prijsd voor 2,50 per 20 stuks. Ja en xcat gebeurt er nu als wij die sakken zouden gaan gebruiken. Men plaatst het ding tn de vuilnisemmer, vergaart er het afval in, bindt hem dicht als hij vol is en zet hem buiten op de dag dat het vuxl opgehaald wordt. Er zullen mensen zijn die ondanks de dub bele inhoud toch twee zakken per week nodig heb ben. In de toekomst ia dit zeker zo want hoe meer de xoelvaart stijgt, hoe groter de consumptie en dus ook de stapel afval xoordt. Jammer, dat mis schien wel veel vrouwen geloven dat elke Nederlan der per jaar gemiddeld 370 kg aan vaste afvalstof fen produceert en dat deze hoeveelheid over dertig jaar xcaarschijnlijk drie keer zoveel zal zijn, dat het wegwerken van al dat vuil e0 langzamerhand een zorgenwekkend probleem wordt, jammer, dat zit dit wel geloven, maar altijd denken dat zijzelf hiervan geen leverancierster zxjn. Jammer, dat zij hij alle streven de huishoudelijke taak door toepas sing van automatische hulpmiddelen te verlichten en te vereenvoudigen, blijkens hun uitlatingen, toch de onhygiënisch en onhandige emmer van pak weg zo'n t2j kg prefereren tweemaal per week naar buiten te sjoxixcen en binnen te halen, weer of geen weer. Het gebruik van plastic sakken zal geen einde be tekenen in de strijd voor milieu-hygiène en te gen de 8traatverontreimging Maar wel ie het sys teem verre te prefereren boven het huidige. Het enige bezxoaar dat men er tegen m »wt brengen is dat men de zakken niet kan ot wil betalen. Wijzend op de ontstellende jaarlijkse groet van af valstoffen zet Terneuzens directeur van openbare xcerken tr H. Tirion het volgende. JSr is nog nooit een beschaxHng ten onder gegaan aan /tuleowil. Toch moeten xcij ervoor waken dat wij niet de eer sten zijn die dit overkomt. Ik ben benieuwd wat de enquête na de proefperiode zal uitwijzen. Ook de jeugdverkeerstuin hoort bij het park.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1968 | | pagina 25