KURT BACHMANN:
Westduitse C.P.-leider
Van Riel en de studente
DE WEEKBLADEN VAN DEZE WEEK
PONTIAC
Eigenaar ,Jozina'
stelt bevrachter
verantwoordelijk
GEEN AKKOORD
MINIMUMPRIJS
VOOR BROOD
VRIJDAG 11 OKTOBER 1968
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
17
(Van onze correspondent in Bonn)
Kurt Bachmann, de oprichter van
de nieuwe Communistische Par-
tij in West-Duitsland, heeft
„aar hij beweert geen illusies.
Toch is Bachmann met zijn 53
jaar en zijn concentratiekamp-
ervaringen een man met een
aanzienlijk aantal illusies teveel,
tenzij hij zou kunnen rekenen op
de steun van die Russische vrien
den wier optreden in Tsjecho-
Slowakije hij zo toejuicht.
Een gesperk met Kurt Bachmann
kort na een even lang gesprek met
de führer aller nationaal-democra-
ten, Adolf von Thadden (de leider
van de rechts-extremisten), brengt
aan het licht dat extreem-links in
vele opzichten wereldvreemder te
genover ,'s mensen drijfveren en
wat daar allemaal uit voortvloeit
staat dan extreem-rechts.
Bachmann zegt dat het door ieder
individu uitgedachte en in de prak
tijk gebrachte kwaad in het com
munistische systeem uit de wereld
füer een voorbeeld: Kurt Bachmann
ja voor de persvrijheid, maar in de
bondsrepubliek is die er volgens
hem niet. Dat de arbeiders een
krant bIs .Bild' een boulevard
blad van het laagste allooi bij
miljoenen kopen, acht Bachmann
een gevolg van .manipulaties". Hy
is voor een blad dat de ,ware be
langen van de arbeiders echt, eerlijk
en zonder illusie behartigt
De werkelijkheid is dat, al zouden
de kandidaat-lezers van zijn blad
wellicht bevroeden wat goed voor
hen was, zij toch .Bild' zouden ko
pen .Natuurlijk manipuleert ,Bild'.
Maar ze doet dat in de richting,
waarvan ze weten dat de Bild-lezers
er het beste door worden bereikt.
Daar gaat het nu juist om.
Aan het ontbreken van dit principe
van een vrije samenleving gaat
Bachmann voorbij. Daarom zal hij
het zonder hulp van buiten nooit
rooien, tenzij er een crisis komt
waardoor de Bild-lezers voor him
loon niet meer datgene kunnen ko
pen, waarmee .Bild' dagelijks lonkt.
Bachmann was een van de vele kin
deren van een leerlooier onder de
rook van Keulen. Hij doorliep de
lagere school en een ,real-gymna-
sium'. Ook leerde hij het vak van
zijn vader, of beter gezegd dat
van zijn vaderen, want het leerlooi-
en zat in de familie. Toen Bach
mann tegen het eind van de twin
tiger jaren in Luxemburg in een
fabriek werkte, stuitte hij daar op
de grofste vormen van kapitalisti
sche uitbuiting. Daar besloot hij
communist te worden. Hij maakte
kennis met de werken van Marx en
Engels en begreep dat deze beide
mannen het recept voor een nieuwe
samenleving gevonden hadden. In
'32 werd hij lid van de KPD en lei
der van de straatcel .Opernhaus' in
München. Zijn functie zou o,m. hier
in bestaan dat hij met de zijnen
plakkaten moest plakken, waarop
te lezen stond dat Hitier het land in
de oorlog zou voeren.
De agitator vluchtte bij de overna
me van de macht door Hitier naar
Frankrijk, werd bij de Duitse inval
door de Fransen geïnterneerd en
verdween in één van die kampen
temidden van geloofsgenoten en an
deren. De afschrikwekkende waar
heid over de intern-communistische
drama's uit die tijd is nog altijd niet
tot in alle details aan het licht ge
bracht Bachmann vluchtte opnieuw
en kwam in Zuid-Frankrijk terecht
Hier werkte hij voor zijn partij door,
maar maakte in 1942 de fout om
asiel te vragen. De Vichy-regering
bracht Bachmann naar Parijs over,
vanwaar hij naar Duitsland werd
getransporteerd.
De periode van de concentratiekam
pen brak aan. Het laatste kamp op
de lange lijst was Buchenwald.
Bachmann werd er opgeroepen om
in een fabriek van Siemens voor de
oorlogsproduktie te werken. Hü
dook m het kamp onder. Hier open
baarde zich de curieuze macht van
ae communistische internationale,
z|Jn vrienden even afdoende be
schermde als het zijn vijanden zon
der vorm van proces naar de ande
re wereld hielp.
met het artikel over hun partij niet
gezien te hebben). Zonder deze ti
rades over de Tsjecho-Slowaakse
gebeurtenissen had Bachmann in
zijn kantoortje in de Bonner Ster-
nenburgerstrasse nooit de brief van
Max Reimann gekregen, de naar
Oost-Berlijn in ballingschap ver
trokken leider van de verboden
KPD. (De brief is in Düsseldorf af
gestempeld).
De .Genossen und Genossinnen"
wordt verzekerd dat ze .de steun en
de sympatie zullen hebben van al
diegenen die voor vrede, democratie
en de verandering van de kapitalis
tische in een socialistische samenle
ving op de bres staan'. Nog niet lang
geleden beweerde Reimann dat de
communistische partij ,niet opnieuw
behoefde te worden opgericht, om
dat ze bestaat'.
Bachmann heeft, niet alleen een ge
looid gezicht. Het doet nog steeds
denken aan de eerste foto's die de
geallieerden bij de opening van de
concentratiekampen verspreiden. De
grote schrikachtige ogen in een in
gevallen, diep melancholiek gezicht.
Een blik die nooit meer weg gaat.
Bahcmann is met zijn illusies, die in
een westelijke democratie nooit wer
kelijkheid zullen worden, nog niet
aan het eind. In de bondsrepubliek
zijn heel wat mensen door Bach
mann echter een illusie armer, die
hadden gehoopt in de nieuwe DKP
een alternatief te vinden. Maar ze
hoorden er de oude, al te vertrouw
de, gebedsmolen uit een achterhaal
de vorm van dictatuur weer knar
sen. Vele commentatoren betwijfe
len of de SDS de Socialistische
Duitse Studentenbond in zijn
glorietijd niet vooruitstrevender en
eerlijker was dan Bachmann en zijn
helpers.
Op de avond dat de neo-nazistische
NPD in Bonn tumulteus vergaderde,
werden het rolluik en het venster
van Bachmann's winkeltje in de
Slernenburgerstrasse doorboord met
acht kogels, afgevuurd vanuit een
voorbijrijdende auto. Evenals de
NPD voor alles de regering de
schuld geeft, doet dat ook ae DKP.
,De heersende kringen hebben de
anti-communistische stemming op
gehitst', zegt de DKP. Adolf von
Thadden beweerde na het misluk
ken van zijn bijeenkomst in Bonn
dat ,de regering het land tot een
janboel liet verlopen', en dat de
.stemmingmakers' het volk tegen de
NPD hadden .opgehitst'.
Voor het .image' van de bondsrepu
bliek is het evenwel goed dat er
weer een communistische partij is.
Voor de binnenlandse gang van
zaken in het land ware het beter, als
Bachmann en de zijnen wat meer
politiek verstand aan de dag legden.
Bachmann las ondergedoken in
Buchenwald Clausewitz' vom
Kriege en andere boeken uit de ge
heime bibliotheek. Bij terugkeer in
Keulen bleek Bachmann dat zijn
vrouw een jodin in Auschwitz
was vergast. Maar als een fret, die
begint te graven zodra men hem op
de aarde zet, werkte Bachmann met
een weer mee aan de opbouw van
de KPD, Hij keerde zich fervent te
gen de herbewapening van de
bondsrepubliek en zag het niet als
een toevallige samenloop van om
standigheden dat een week na het
verbod van de KPD in West-Duits-
land de Bundeswehr werd opgericht.
Dat was 17 auugstus 1956.
Bachmann heeft (dankzij Marx en
Engels) ook het .nieuwe gevaar' in
de bondsrepubliek al duidelijk zien
aankomen. Dit gevaar is kanselier
Kiesinger. Want Kiesinger wil de
status quo in Europa veranderen en
daarmee onvermijdelijk die grens-
veranderingen teweeg brengen, die
men in Oost-Europa niet wil. Ook
zonder Bachmann's voorvaderen in
de leer is duidelijk dat kanselier
Kiesinger vanuit Oosteuropees
standpunt gezien een gevaar bete
kent. Want hij wil naar hy zelf
beweert. de status quo verande
ren. Dit is legitiem. De huichelarij
begint pas als de bondsregering be
weert dat dit een voor het oosten
gevaarloze politiek zou betekenen.
Maar Bachmann juicht, als de con
sequentie van deze politiek, de
komst van de Sowjets in Tsjecho-
Slowakije luid toe. Zonder hun
komst ware de wereldvrede be
dreigd, aldus Bachmann.
ADVERTENTIE
ROTTERDAM (GPD) C. Lenten, ei
genaar en reder van de kustvaarder
Jozina, het schip dat een jaar geleden
door de Nigeriaanse regering in beslag .*—„.^..1
werd genomen omdat het wapens voor in efficiënte distributiebedrijf
Biafra vervoerde, heeft een civiele pro- ken. aldus heeft de minister van eco-
cedure aangespannen tegen de bevrach- nomlsche zaken, mr. L. de Block, in ant-
ter, scheepvaartkantoor Kamp uit Gro- woord op vragen van het tweede-kanier-
ningen. De heer Lenten had de Jozina lid drs. D. F. van der Mei (chu) mee-
DEN HAAG (ANP) De Nederland
se Bakkerijstichting wenst geen mini
mum winkelprijs voor volksbroodsoorten
te accepteren die wordt vastgesteld
door de inkoopsprijs te vermeerderen
met een redelijke opslag om dc kosten
te dek-
In 1957 gekocht voor bijna
gulden en met steun van een Dame. Met
schip was zijn enige bezit.
Toen vorig jaar de firma Kamp de ge
vaarlijke vracht voor Biafra aanbood,
wilde hij die alleen accepteren als Bi
afra zich garant stelde via een bank.
Een dag voor het schip vertrok deelde
Kamp mede. dat de garantie was ge-
gedeeld. Naar het oordeel van de stich
ting zou de minimumprijs, op deze wij
ze berekend, onaanvaardbaar laag wor
den.
De NBS en andere bij deze kwestie be
trokken organisaties zijn het er over
eens dat een minimumprijsregeling tot
stand zou kunnen komen door het pro-
- - -- c- duktschap voor granen, zaden en peul-
k imet JU1SI j vruchten de bevoegdheid te geven in ge-
l-!en°men vallen van buitensporige prijsconcurren-
ureigu, aiuus uaummuii, J™ger,anen tie. tijdelijke en plaatselijke minimum-
Zonder deze tirades over Praag zou t f ».lrden lp uit^efve^n^rvDe minister ls het echter niet met de
- -«ommunisl«»leider niet g
Wm H Müffer' in Rotterdam drag te verminderen. Dit zou in strijd
tot 13 december van dit jaar. prijsconcurrentie.
de volle instemming hebben gekre
gen van het Moskouse partijblad
,Prawda' en van het Oostduitse par
tijblad ,Neues Deutschland'. (Bach
mann en de zijnen beweren het
van .Neues Deutschland'
I ADVERTENTIE)
INTERNATIONAAL BEKROOND
(ADVERTENTIE)
SWISS MADt
het meest verkochte merkhorloge
in nederland
3 een klassek zeer du-de^V afleesbare wijjerplaat gouden kas
Een ahjd sjieke Pondac f
WAGENINGEN (ANP) De liberale se
nator mr. Harm van Riel schijnt het toe, dat
het meest positieve aspect in de geschie
denis van de studentenrevoltes is: de ver
snelling van de reconstructie von het we
tenschappelijk onderwijs in Frankrijk en bij
ons. Dat wij Amerika en Rusland op dit ge
bied gaan evenaren is een levensvoorwaar
de voor West-Europa en een van de be
langrijkste middelen tegen revolutionaire
ziektekiemen.
Mr Van Riel zei dit in de sociëteit Ceres in
Wageningen waar hij voor de liberale studen
tenvereniging het onderwerp studentenonrust
besprak. Hij analyseerde de studentenrevoltes
met de bedoeling bij te dragen tot het doorzich
tig maken van een met emoties beladen pro
bleem. De se-.ator stelde vast, dat in Nederland
in vroegere eeuwen in niets van lastige studen
ten te merken was, terwijl dit wel het geval
was in Frankrijk en Duitsland. In Nederland
paste de machtsverdeling beter op de econo
mische werkelijkheid. Ook het politieke regime
was er veel verlichter.
Hij wees ook op de studentenbeweging in de
ontwikkelingsgebieden. Deze studenten voelden
zich ontwikkelder, geestelijk beter toegerust
dan de met erfelijk gezag beklede traditionele
groepen in hun eigen land. Zij zagen voor hun
ogen in uitermate duidelijke vorm gedemon
streerd, dat er directe en nog vaker indirecte
verbanden bestaan tussen de vraag wie over
de machinegeweren beschikt en de inkomens
verdeling. Mr Van Riel vond dit een griezelig
probleem.
Zijn analytische methode om tot begrip te ko
men beschouwde de senator als een experiment.
De chronologische ontwikkeling van de revoltes
liet hij in het midden, evenals de vraag wie er
begon. Hij stelde, dat het verschijnsel in de
lucht zit. De ontplofbare stof is aanwezig. Het
typisch historische toeval, meestal een samen
loop van incidentele, niet van algemene oorza
ken, bepaalt waar de ontploffing plaats heeft
De oorzaak lag voor zijn gevoelen, zeer in het
algemeen gesteld, in het niet meer passen van
de universitaire hiërarchische structuur op de
maatschappelijke en menselijke situatie van de
student, zoals deze die aanvoelt en ondergaat.
Daarn.'.ast. wekken' financiële onzekerheid en
afhankelijkheidsgevoel, als onrecht ondergaan
in vergelijking tot tijdgenoten, reactie op. Syste
matisch gezien is de studentenrevolte nu een
statusreactie.
Mr Van Riel constateerde, dat moderne weten
schappelijke technieken ook veel gegeven tra
ditioneel respect ontluisterden, ouderen en voor
al assistenten en jongere stafleden gingen dik
wijls voorop. Uit het vele en diepgaande onder
zoek van Amerikanen naar de studentenrevoltes
meende hij dat het volgende naar voren komt
Verzet ontstaat vooral aan de zeer goede uni
versiteiten met een ongelijksoortige bevolking.
De leiders der rebellen komen uit bevoorrechte,
maar niet zeer geprivilegieerde milieus. De
overgrote meerderheid studeert psychologie of
sociologie en soortgelijke algemene vakken. De
aanvoerders en initiatiefnemers zijn bijna steeds
boven-middelmatig begaafd en bereiken vaak
uitstekende studieresultaten. Studenten in echte
vakopleidingen die traditioneel moeilijk zijn,
intensief praktisch werken vragen en vrijwel
automatisch bij enigermate voldoende prestatie
tot een relatief hoog gekwalificeerde maat
schappelijke situatie leiden doen bijna nooit
mee.
Nog enigszins betwist is de vraag of de keuze
van de studierichting al niet zo nauw samen
hangt met de karakterstructuur van een aan
staande student, dat dit gegeven hoofdzakelijk
bepaalt, waarom bepaalde faculteiten zoveel
meer revolutionairen opleveren dan andere. Er
is haast geen verband met de welstand in het
ouderlijk huis, echter een zeer diepgaand ver
band met het denkpatroon en de maatschap
pelijke opvattingen der ouders.
Aan het revolutionair gedrag neemt uiteindelijk
slechts een uitermate klein deel van de studen
ten deel. Een wat grotere aanhang is alleen te
krijgen wanneer het om rechtstreekse belangen
behartiging gaat of wanneer bijzonder emotio
nele zaken in het geding zijn, die de studenten
rechtstreeks raken.
Naast deze direct bewezen feiten trok mr Van
Riel nog een conclusie. Stimulansen bij de lei
ders van studentenrevoltes zijn ook: De ge
dachte dat zij later niet zo makkelijk aan hun
trekken zullen komen krachtens hun geaard
heid, hun wat anders zijn, hun weerstand tegen
hiërarchische verbanden, gecombineerd met de
studierichting. En het bewustzijn van de aan
wezigheid van bijzondere talenten, die hen juist
in de situatie van het student-zijn grote moge
lij kheden tot perfecte en voldoening gevende
zelfontplooiing bieden.
Vele zeer intelligente mensen zijn door hun
aangeboren gesteldheid ongeschikt voor een
hoge sociale status met bijpassend inkomen en
faciliteiten in de maatschappij der volwassenen.
Die status is ook voor een deel een beloning
voor het aanpassingsvermogen Ten opzichte van
de. bestaande machten. Daarnaast is hij een be
loning voor veel slaafs routinewerk, dat met
volhardende inspanning word', verricht. Vele
zeer intelligente mensen verachten dit ook. Met
de ongeschikten gebruiken zij hun talenten dan
liever kritisch, op grote en uiterst positieve
schaal of in het kleine en relatief nutteloze.
Mr Van Riel concludeerde ook. dat mensen als
Dutschke en Cohn Bendit op zijn mins', qua
analytisch vermogen tot de zeer hoog begaafden
behoren. Zij onderkennen de zwakke, precaire
en onethische elementen in de laat-kapitalis-
tische samenleving nauwkeurig. Zij zetten de
koevoet met haar hefboomwerking op kritieke
en geschikte punten aan. Toch onderscheidt hen
iets van wezenlijke geniën als Lentn en Mao
Tse Tung. Zij kunnen niet aanvoelen wat de
grote massa op een ogenblik begeert en wat een
echt revolutionaire situatie is. Zij kennen de
macht, weten hoe macht uitgeoefend wordt,
kennen de zwakke punten van machtssyste
men, maar zijn te jong. te ongeduldig en vooral
te bewust intellectueel, aldus mr Van Riel.
.Hun theorie en hun vorm van realisme hebben
het gebrek, dat zij niet zien, dat het bestaan
van een band met irrationelen, conformisten en
onverstandigen voorwaarde is voor eik staats
manschap, ook het revolutionaire. Zij kunnen
wel irrationele elementen bij studenten be
spelen, maar begrijpen niet, dat het juist hun
benaderingsmethodiek is. die toenadering tot
niet-intellectuelen onmogelijk maakt', stelde de
senator vast.
Studentenrevoltes verlopen in het niet. Het
merkwaardige van de studentensamenleving is
het ontbreken van vertikale continuïteit De
groep blijft in aantallen klein ten opzichte van
het totaal der samenleving. Bovendien interes
seert zich van die relatief kleine groep een
groot gedeelte voor niets dat buiten haar eigen
rechtstreekse situatie ligt, De emoties zijn ook
andere dan die van een potentieel revolutionaire
andere groeperingen: loontrekkers, middenstan
ders of arme boeren.
Wie als revolutionair leider wil optredqn. aldus
de senator, moet op zijn minst begrijpen, wat
de werknemers, en nog liever de in de tegen
woordige maatschappij reëel of naar hun eigen
gevoel in status ondergeprigileerde groepen, re
volutionair vermag te stemmen.
Volgens de senator is juist het geestelijk ele
ment in de zaak van de studentenrevolte èn
steriel èn on-asociaaL Wat de heren zeggen is
naar zijn indruk wel grotendeels waar, in die
zin, dat inderdaad grotendeels verborgen
machtsstructuren en belangen het samenzijn
van de mensen in de westerse staten beheerst.
Aangetoond zou volgens mr Van Riel moeten
worden, dat de mensen aardiger tegen elkaar
zouden zijn en beter zouden samenleven, wan
neer alle vormen van gecamoufleerde machts
uitoefening verdwenen of zelfs maar doorzich
tiger werden genaakt.
De Cohn Bendits en Dutschkes wijzen geen weg,
die verenigbaar lijkt met de menselijke natuur,
noch met de historische evolutie zoals deze zich
toch wel min of meer aftekent en die wijst op
toenemende conflictsituaties met behoefte aan
concentratie van krachten. .Revolterende stu
denten en Sovjetdenkers zijn eikaars grootste
tegenstanders, qua uitgangspunt, meende hij.
Revoluties, ook studentenrevoltes, zijn naar het
inzicht van mr Van Riel ethisch uitsluitend ge
oorloofd als men concreet verwezenlijkbaar op
het heil van anderen gericht doel voor ogen
heeft. Veel gevaar levert de studentenrevolte
volgens hem niet op, wei overlast en risico.
Belangrijke positieve aspecten van de revolte
liggen daar, waar mensen zich wezenlijk enga
geren met kans op resultaten en praten over
dingen, waar zij verstand van hebben. De stu
dentenrevolte kan effectief worden en maat
schappelijk bijzonder gunstig werken, wanneer
zij er in slaagt onnodige of onhoudbare of on
gemotiveerde machtsstructuren binnen haar
eigen universitaire gemeenschap door te lichten
en daarna te doen verdwijnen.
Voor Nederland is het een zaak van het aller
grootste belang, dat de zogenaamde democrati
sering van het onderwijs in zo snel mogelijk
tempo wordt doorgezel Wie als liberaal de on
misbaarheid van de machtsstructuur in de sa
menleving erkent, voegt er volgens mr Van
Riel meteen aan toe, dat zo groot mogelijke
participatie en kans op participatie in de
machtsuiteofeningen tot een beter evenwichts-
systeem bijdraagt, de vrede in de samenleving
bevordert en de kans op catastrofale ontwikke
lingen verkleint.
Het lijkt wel een ideale oplossing het westerse,
in wezen liberale, evenwichtssysteem te com
pleteren en houdbaar te maken. Dit kan door
het aan te passen aan de economische ontwikke
ling en het groeiend inzicht. Tot het groeien van
dat inzicht droegen de revolterende studenten
wel bij en dat is een creditpost, aldus de sena
tor.
fADVERTENTIE
DEN HAAG (GPD) Elseviers
hoofdredacteur drs. F. A. Hoo-
gendijk heeft (pag. 17 e.v.) een
gesprek met onderwijsminister
Veringa. Uitgaand van het de
mocratische principe in het on
derwijs, constateert de bewinds
man dat de lagere inkomens
groepen op dit gebied d.w.z.
noaer onderwijs niet aan hun
trekken komen. Maar,De
bottleneck zit hem, vreemd ge
noeg in de eerste en tweede klas
van de lagere school. (-) en waar
ligt dit nu aan?
Bijna alle deskundigen zijn het
er over eens dat de aansluiting
vanuit het gezin op het cultuur
patroon in de klas de meeste
moeilijkheden oplevert. Op het
eerste gezicht merkt men daar
niets van. Die leerlingen kunnen
de onderwijzer ook best ver
staan', maar hun taalgebruik
blijkt zo anders te zijn dat dit
onder andere tot communicatie
stoornissen aanleiding geeft. Het
cultuurpatroon in de klas is na
melijk geënt op de middelbare
en hogere inkomensklassen.'
Elseviers Weekblad publiceert ook
een vraaggesprek met NVV's voor
zitter A. H. Kloos (pag. 79 e.v.), die
over de aanstaande loonstrijd het
volgende opmerkt: ,Bij de prijsstij
ging, die tussen de 4 a 5 procent zal
liggen, wordt het natuurlijk bijzon
der moeilijk voor ons om ook nog
een stukje reële welvaartsvermeer
dering binnen te halen. Toch moet
dat Wanneer wij kijken naar de
verwachtingen omtrent de groei van
ons nationale produkt voor volgend
jaar blijkt dat de ruimte 4 procent
zal bedragen.'
Zorg
De Nieuwe Linie gaat aan de hand
van het nieuwe boek van prof. Delf-
gaauw (.Sexualiteit, pauselijk ge
zag, geweten') dieper in op de cri
sis in de rk-kerk en drukt een frag
ment af van het werk van deze
hoogleraar (pag. 5). De hoogleraar
schrijft onder meer het volgende:
,In het bijzonder vele priesters ko
men in een zeer moeilyke situatie.
Zij hebben het rechtstreekse gezag
met, de gelovigen en hun wordt op
gedragen een leer te verkondigen
en in praktijk te laten brengen, die
zij in geweten onjuist achten. Mis
schien moeten de zorgen van de
bisschoppen wel vooral naar de
priesters uitgaan, nog meer dan
naar de gehuwden.'
En verder een vraaggesprek met Ri-
nus Michels, de trainer van Ajax
(pag. 7), die over zijn eigen beroep
zegt: ,Als trainer heb ik nogal een
negatieve benadering van de voet
baller, ben altijd bezig met wat ze
moeten laten, wat niet goed is voor
de prestatie, en dan kom ik door
mijn aard niet zo tot intiemere re
laties buiten het trainen en spelen.'
Accent onthult (op pag. 55) iets
over mevrouw Tilanus, de vrouw
van CHU-voorzitter dr. A. D. W.
Tilanus, die onder meer bekent:
.Vrouwenbewegingen vind ik uit de
tijd. Er zijn duidelijk enkele vrou
wen die het heft in handen willen
hebben. O, ze hebben zeker in vroe
ger jaren veel goed gedaan, maar nu
de emancipatie een feit is, zijn vrou
wen-verenigingen in myn ogen
overbodig.'
Naar aanleiding van de boeken
markt in de RAI vertelt boeken
markt-voorzitter Van Dishoeck
(pag. 18 e.v.): 't Verhaal van
een ander zal ons altijd blijven
boeien, de harde, de romantische,
de oorlogs-, de sex-roman die
komt en gaat. We doen de laatste
jaren niets anders dan 't leven uit
kleden. Weg met de romantiek is
het motto. Tot we het leven weer
gaan aankleden, de jurkjes weer tot
de kin dicht.'
Zwarte getto's
In Vrij Nederland meent M. van
Amerongen, dat de nood by de
VPRO hoog gestegen is (pag. 7).
,VPRO, eens het baken in de vloed
golf van smaaknivellerend amuse
ment dat dagelijks over het publiek
wordt heengestort, verkeert in>
steeds grotere nood. Zij wordt ge
leid door een nog steeds met de
botte bijl opererend bestuur. Zij
werkt met een voorzitter ad interim,
want de heer Roessingh maakt er
geen geheim van dat hij zich liever
vandaag dan morgen full-time wijdt
aan zijn leraarschap van de Amster
damse sociale academie.'
Een niet minder somber verhaal is
het vraaggesprek met de Ameri
kaanse hoogleraar Noam Chomsky
(pag. 5 en 6), die ten aanzien van
het rassenprobleem in zijn land on
der meer voorspelt: ,We zullen mis
schien merken dat de centra der
steden veranderd worden in zwarte
getto's, die met geweld ja, met
troepen worden afgegrendeld, en
dat de stedelijke beschaving zoals
die nu bestaat zich zal verplaatsen
naar de omtrek rond de steden.
De Haagse Post laat NW-voorzittei
Kloos een twistgesprek voeren met
middenstandsbond-voorzitter Van
der Weele (pag. 5 e.v.). Inzet is de
vraag of het kleinbedrijf al dan niet
moet verdwijnen. Kloos zegt daarbij
onder meer: ,Wat de gunstige ont
wikkeling in de economie betreft,
die zou ik als volgt willen samen
vatten. De overheidskosten stijgen
in 1969 met 7 procent, het nationale
produkt tegen marktprijzen bere
kend zal stijgen met 8,4 procent, de
sociale verzekeringslasten zullen
met 13,8 procent stijgen. Als ik dus
zeg dat we dankbaar moeten zijn
voor die gunstige ontwikkeling, dan
bedoel ik dat ik het bijzonder pijn
lijk zou vinden wanneer deze las
tenverzwaring zou leiden tot een te
ruggang van het reële inkomen van
de werknemers. Ik dacht dat er mo
menteel geen teruggang in zit, mis
schien een verbetering. Dat durf ik
met te zeggen.'
De Haagse Post laat ook aan de
vooravond van de jaarvergadering
van de EMS Reinder £wolsman aan
het woord (pag. 14 en 15). De za
kenman vertelt, dat hij een rapport
over de gang van zaken heeft laten
samenstellen door een groep van
wijze mannen. ,Het is natuurlijk
niet zo prettig, dat uit een rapport
van een onafhankelijke commissie
moet blijken, dat je geen oplichter
ben.' En: ,Ik heb bij de instelling
van de commissie gezegd, dat, moch
ten er dingen gebeurd zijn die niet
juist waren, ik bereid was de con
sequentie te trekken en te verdwij
nen. Dat rapport en de aanvaarding
daarvan door mij zijn ook belang
rijk voor de positie, die ik verder in
de zaak ga innemen.'
Labour
De Groene drukt (op pag. 1) een
brief af van een Amerikaanse stu
dent, die de achtergronden schildert
van het oproer in Mexico City. De
schryver vertelt het relaas vanaf
het allereerste uur en constateert:
.Gedurende de laatste dagen zijn er
bloedige botsingen geweest tussen
studenten en granaderos op ver
moedelijk honderd verschillende
punten in de stad. Wat de Mexica
nen niet in hun kranten lezen, kun
nen zij vanuit hun eigen ramen
zien gebeuren.' En tot slot: ,De
voortdurende escalatie in geweld,
waaraan de regering zich schuldig
maakt, kan moeilijk anders worden
verklaard als een onderdeel van een
poging van rechts om een militaire
coup te forceren.'
Wouter Gortzak bezocht het La-
bour-congres in Blackpool en sprak
daar met het partij bestuurslid Ian
Mikardo. .Labour wil geen organi
satie zijn van activisten, van directe
strijd tegen het kapitalisme. Labour
wil aan de regering blijven, wil het
kapitalisme .beter" laten functione
ren dan de conservatieven, wil
nauw verbonden blijven met Ame
rika en de NAVO. Labour heeft
geen duidelijke socialistische doel
stellingen.'
De Spiegel begint met een artikel
over de spelen in Mexico (pag. 6
e.v.). Hierin wordt nagegaan hoe de
kansen liggen voor de atleten van
respectievelijk de USSR en de USA.
De vraag of een mens weer jong
kan worden is het uitgangspunt
voor een artikel over ,De verjon
gingsrage' (pag. 10 e.v.).
De Spiegel gaat verder met de serie
over Nederlandse miljonairs. Dit
maal is Tomado-directeur Jan van
der Togt aan de beurt (pag. 13. e.v.).
De welvaart kan zo groot worden,
dat er om des welvaarts willen
voedsel moet worden vernietigd. De
Spiegel gaat nader op dit onder
werp in (pag. 29) en onthult daar
bij, dat birihen de EEG de laatste
twaalf maanden 200.000 ton fruit en
groenten op deze wijze op de mest
vaalt werd geworpen.
Panorama komt tot de conclusie, dat
onze Nederlandse koopvaardij over
spoeld wordt door Chinese scheeps
lui. ,Op 1 januari van dit jaar voe
ren 119 Nederlandse koopvaardij
schepen met een volledige Chinese
bemanning, afkomstig uit Hong
kong" (pag. 14. e.v.). De moderne
mens leeft onder grote druk en
spanning. Hoe wordt dat afgerea
geerd is de vraag, die Panorama
zich stelt (pag. 28, e.v,).
BREUK IN UTRECHTSE
KVP-FRACTIE GEHEELD
DEN HAAG (ANP) De moeilijk
heden in de Utrechtse raadsfractie van
de Katholieke Volkspartij zijn opgelost.
De zeven uit de KVP getreden raads
leden, die de onafhankelijke katholieke
groepering in de gemeenteraad van
Utrecht hadden gevormd, hebben beslo
ten gevolg te geven aan de uitnodiging
van het dagelijks KVP-bestuur opnieuw
het lidmaatschap van de KVP te aan
vaarden.
ZIJ deden dit nadat genoemd bestuur
een verklaring had uitgegeven, waarin
het stelt dat de dieper liggende rede
nen waarom de zeven leden het lid
maatschap van de KVP hebben opge
zegd niet doorslaggevend hadden behoe
ven te zijn voor het uittreden. Het
meent dan ook voldoende redenen te
hebben om deze zeven leden uit te no
digen opnieuw het lidmaatschap te wil
len aanvaarden en met de vijf thans
zittende KVP-leden één KVP-fractie in
de Utrechtse gemeenteraad te vormen.
Daarbij geldt als voornaamste reden dat
het dagelijks bestuur de door de com
missie De Vos-Hoefnagels-Bosman ge
geven interpretatie van het KVP-pro-
gram ten aanzien van het door de
gemeenten te voeren beleid juist acht
en ook het door de zeven voorgestane
en gevoerde financieel beleid in de ge
geven omstandigheden daarmee in over
eenstemming heeft bevonden
Het dagelijks bestuur ls zich er. blij
kens de verklaring, van bewust dat
er nu, met het oog op het goed func
tioneren van de KVP-fractie In de
Utrechtse gemeenteraad bindende af
spraken gemaakt worden. Ten aanzien
van het maken van die afspraken biedt
het dagelijks bestuur zijn .goede dien
sten' aan. een aanbod waarvan de ze
ven betrokken gemeenteraadsleden ge
bruik zullen maken.
