UPPSALA MOET NIET BOVEN GENÈVE BLIJVEN HANGEN' Jongeren lieten zich terecht flink horen 1 15 ■i'.-H KORTGEZEGD Nog meer werk aan de winkel ZATERDAG 3 AUGUSTUS 1968 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT Hoe zal Uppsala 1968, de inhoud van de vierde assemblee van de Wereldraad van Kerken, op het plaatselijk vlak, in de gemeente en parochie, moeten worden .ge bracht' In vele plaatselijke kerken houdt men zich al bezig met de pro blematiek, waarvoor kerk en we reld (ze zijn niet te scheiden, vloei en in elkaar over) staan. Hetzij in discussiegroepen of gewoon in het praktische vlak door vooral fi nancieel meewerken in ontwikke lingspro jekten. Wat gezegd is op de assemblee van de Wereldraad is daarom niet allemaal nieuw of nog nooit gezegd. Er zijn echter wel een paar nieuwe ontwikkelingen geweest en sommige zaken zijn dui delijker gezegd. Men kan er nu niet meer vrijblijvend omheen draaien. Maar wanneer de taken van Uppsala- blijven hangen boven Genève en mei vla de landelijke kerken, via de afge vaardigden naar de assemblee en de overige deelnemers, verder komen bi] het .gewone kerklid' schieten kerk en wereld en het gaat juist om die wereld er niets mee op. Dan blijft de wereldraad een boven de kerken staande organisatie, inpiaats van een in de plaatselijk® gemeente levend stre ven. Enkele Vlissingse predikanten zaten met uw redacteur en onze medewerker ds Hulsbergen onlangs te luisteren naar een Uppsaladeelnemer. dr J. H. van Beusekom. hervormd predikant in Amsterdam (daarvoor in Breskens), die in Uppsala was namens de oecumeni sche raad van kerken (nu raad van kerken in Nederland), van welke raad hij in 1967 een half jaar studiesecretaris is geweest. Alle leden-afgevaardigden hebben de opdracht meegekregen het in Uppsala besprokene door te geven in hun eigen kerken. Wist dr Van Beusekom al hoe hij het zou doen Zou hij samen werking zoeken met de mensen van NieuwLinks, waarvan er nogal wat zijn m Amsterdam, bij het doorgeven van de Uppsalamatene Nieuw Links was de eerste politieke groepering, die positief reageerde op de assemblee en die heeft gezegd zich ernstig te willen bezighouden met vooral de maatschap pelijke uitspraken van de assemblee. Nieuw Links wilde zoals het zei con tact opnemen met de Nederlandse de legatie en overleggen hoe men deze uitspraken op zo ruim mogelijke schaal san de orde zou kunnen stellen. Want die uitspraken mogen niet worden ge ïsoleerd en moeten een politiek ver volg hebben. Vandaar dat Nieuw Links toezegde het PvdA-bestuur te vragen Uppsala te betrekken bij de menings- en besluitvorming binnen deze partij Iets dergelijks deed zich eerder voor, t loen de PSP 'zorgde voor de versprei ding van de pauselijke encycliek ,Po- pulorum Progressio' (over de vooruit gang der volkeren), een vooruitgang, die overigens door zijn nieuwste en cycliek niet bepaald gemakkelijker ls gemaakt). - Samenwerking met Nieuw Links in Amsterdam in verband met Uppsala? Dr Van Beusekom wist het nog met zeker, maar hij sloot het bepaald niet uit. Hij zag vooral iets in pressiegroe pen als basis voor verspreiding van ik KRANS OUDEJANS - r" -- -G de ideeën van Uppsala, bulten het of ficiële kerkelijke apparaat om En in die pressiegroepen zou hij graag jon geren zien, ook mensen van Nieuw Links. In ieder geval verwachtte hij wel, dat ook langs officiële kerkelijke banen en via de raad van kerken één en ander zou worden gedaan aan Upp sala. Als advies aan de jongeren gaf hij: ,een hoop lawaai maken, vooral tegen de raad van kerken als er niet genoeg gebeurt, of als het te langzaam en te log gaat. De oecumenische jeugdraad geef ik in de huidige vorm niet veel kans. Maar: zonder een officiële plaats kunnen de jongeren veel meer doen,, zijn zij soms veel vrijer en kunnen zij rrieer pressie uitoefenen. Uppsala heeft geleerd, dat de jeugd moet meepraten en niet een soort leprozenkolonie vormt' De Vlissingse predikanten, die bij het gesprek waren betrokken, konden nog geen definitief antwoord geven op de vraag wat te doen met Uppsala De gedachten gingen uit naar avonden van het interkerkelijk contact, avonden met lezingen van enkele deelnemers. En de prediking? Vanzelfsprekend wordt Uppsala'verwerkt in de preek', zei één van de dominees. Ds Alb. v. d. Ban. hervormd in Kam perland. schreef ook over het .huiswerk' van de Uppsalagedelegeerden: .Wij kun nen in de komende winter op huiswerk rekenen, dat deze afgevaardigden voor ons uit Uppsala hebben meegebracht. Het is te hopen, dat dit bh ons dezelf de belangstelling zal vinden als het heeft gehad bij de leden-afgevaardig den. Het gaat tenslotte om ons christen zijn in de wereld van nu', zo schreef hii m Hervormd Noord-Beveland Niet alleen de plaatselijke kerken moet Uppsala serieus nemen. Dat moeten ook de politici doen Dat is de mening van de journalist Eric Boshuijzen (VPRO), die In Uppsala was voor de radio-omroepen. Tot nu toe is daarvan nog niet zó erg veel gebleken. Men mag met name wat de politieke stel- lingname betreft denken aan de zich christelijk noemende partijen Want al leen met de mond Uppsala belijden is niet voldoende Uppsala 1968 heeft eni- 2-e duidelijke uitspraken gedaan op so ciaal. politiek en economisch gebied, zij het dat er hier en daar nog enige weifelingen waren vanwege het com promis. De drie voornaamste punten van deze assemblee waren: dc officiële erken ning van de groeiende relatie tot de R-K Kerk (door uitbreiding met ne gen r-k theologen van de commissie .Faith and Order', geloof en kerkorde, die een half-autonomc status heeft bin nen de wereldraad en die één van de twee takken is. waaruit de wereldraad Is ontstaan) De werkgroep Rome-Ge- nève, die zoch vooral met praktische punten bezighield, is nu ook op offi cieel niveau gezet Algemeen is de verwachting da.t de volgende assemblee samen met de R-K Kerk zal plaats vinden. Mogelijk al in 1971. Het aspect van de jongereninbreng die er aan vankelijk niet was, maar door pressie gelukkig opmerkelijk groot kon wor den, wordt door onze medewerker in de rubriek Stemmen uit de kerken belicht. Het derde punt, dal wat ons betreft voorop moet staan, is dc duidelijke toespitsing op de sociale en economische problemen van deze wereld. De actuali teit dus. Er was een resulutie over Vietnam, waarin wordt gevraagd om onmiddellij ke stopzetting van alle militaire ac tiviteiten in Zuid-Vietnam en om stop zetting van de Amerikaanse bombar dementen op Noord-Vietnam en het ge bruik van massavernietigingsmiddelen. Er was een resolutie over het Midden oosten: er wordt diepe bezorgdheid uit gesproken. onder andere over de nieuw- begonnen bewapeningswedloop Er was een resolutie over de oorlog tussen Nigeria en Biafra.waarin belde partijen wordt gevraagd de strijd te be ëindigen. Eén van de beste stukken van deze assemblee is het rapport over ,De so ciale en economische ontwikkeling in de wereld'. Er worden zeer concrete voorstellen in gedaan om de kloof tus sen rijke en arme landen nauwer te maken Er moeten radicale veranderin gen komen binnen deze landen en tn de internationale economie en de ker ken hebben een wereldomvattende ver antwoordelijkheid daarhij Etn van de praktische suggesties is. dat de kerken naast het vele praktische werk dat al wordt gedaan van het jaarlijkse inkomen een dusdanig bedrag aan ont wikkelingshulp geven, dat de kerken dit werkelijk als een offer voelen. En de kerken worden gevormd door kerk leden. Vandaar ook dat de christenen een vrijwillige, persoonlijke belasting zichzelf moeten opleggen. Dit assembleerapport vraagt de poli tieke partijen er bij hun regering op aan te dringen tenminste één procent van het bruto nationaal inkomen aan ontwikkelingshulp te geven. Dat moet in ieder geval in 1971 door de westerse landen zijn bereikt. Op internationaal economisch gebied moeten de arme lan den worden geholpen door onder meer de wereldmarktprijzen te stabiliseren. De revolutionaire veranderingen die no dig zijn kunnen gewelddadige vormen aannemen, zo waarschuwt het rapport. Het voegt eraan toe. dat dergelijke om wentelingen veelal een dubbelzinnig ka rakter hebben, omdat het geweid vaak in eerste instantie van de heersende klasse uitgaat. Wat logisch is, omdat de heersende klasse een omwenteling wil voorkomen. Overal ter wereld vindt men daarvan momenteel de voorbeel den: Vietnam, Zuid-Amenka, waar mi litaire coups een gebruikelijk middel zijn om veranderingen tegen te gaan, de Verenigde Staten eh dergelijke. Ds C. F. Beyers Naude, directeur van het christelijk instituut voor Zuldeltjk- Afrlka, dat de kloof tussen blank en zwart wil overbruggen, heeft zich ver zet tegen passages in het rapport .Een nieuwe christelijke levensstijl', die volgens hem gelezen zouden kunnen worden als .aanwijzingen' voor geweld dadig optreden. Hij zag liever aanbe velingen voor niet-gewelddadige actie in een dergelijk rapport opgenomen. Dr Van Beusekom over de Midden- Oostenmotie: ,die was slecht, had beter verzwegen kunnen worden. Zo gauw het: woord Israël werd gebruikt, ging het mis. Er mocht ook niet worden gesproken van .onderhandelingen', want dat betekende, dat Israël werd erkend als staat. En dat was niet haalbaar bij de Arabische afgevaardigden.' l'ppsala: Vietnam (rijst met napalm) en rassendiscrimina tie (onlusten in de VS). Een belangrijk punt was ook de ver houding westerse landen en ontwikke lingslanden. De kerken in de ontwik kelingslanden zijn minderheidskerken, en zij vormen daarom ook in de wereld raad' de minderheid. Het punt is hoe je als kerken een vertegenwoordiging geeft van de wereldbevolking. Vermoe delijk zou men meer regionaal moe ten' gaan werken, regionaal voorbehan- delen. De samenstelling van de wereld raad zal moeten veranderen anders blij de meerderheid westers', aldus de me ning van dr Van Beusekom. .Ondanks de goede pogingen om de zaak uit de westerse context te halen zeiden de niet-westerse afgevaardigden dikwijls: ,het is niet zoals wij het zouden doen'. Over de houding der Russisch-ortho- fdoxe afgevaardigden: ,Bij de stemming waren zij dikwijls negatief, maar een positief punt was: zij hebben zich .goed gedragen'. Bij rapport I over de katho liciteit der kerk hebben zij het geslikt, dat deze katholiciteit .horizontaal' is gesteld. Politiek hebben zij zich dacht ik niet zo goed gedragen, de Ameri kaanse afgevaardigden daartegenover weer bijzonder goed Voor de raad van kerken in ons land is deze L'ppsalazitting een test-case: zal het werken in de secties, doorwer ken, naar de leden-kerken inu ook gereformeerden en rooms-katholieken De leidinggevende personen moeten be- invloed èri geïnspireerd worden', al dus dr Van Beusekom. Enkele opmerkingen tot slot van pers chef Frans Oudejans van het bisdom Breda, die het eerste deel van de as semblee van de wereldraad heeft mee- femaakt. .Men was er zo lief. zo onge- ►felijk lief voor Rome. Ik was blij, dat de paus, in zijn .geloofsbelijdenis', één en ander heeft gezegd, waardoor de afgevaardigden in Uppsala nog eens konden bemerken, dat het niet zo ge makkelijk gaat. die nauwe relaties met Rome De kerkprovincies kunnen na tuurlijk wel een eigen geluid laten ho ren. maar als het op" besluitvorming aankomt telt de centralisatie'. De vele ceremonieën, de kleding: .wat barok, soms wat teveel folklore, een wat ouderwets gezicht van de kerk. Toch had het allemaal wel zjjn plaats.' Hij is het er echter mee eens, dat een beetje nederigheid de kerk niet zou misstaan. Dat breekt nu door bij de wereldraad, aldus Oudejans. In de rede neringen bij de wereldraad speelt de wereld nu duidelijk mee, het concilie daartegenover voelde zich niet zo met de wereld verbonden. Over de vrouwelijke deelnemers, een zeer klem aantal overigens: ,Af en toe blij, dat er vrouwen bij zitten. Met een nuchter verstand, niet met door wrochte studies van studiehoofden, maar een normale kreet, zo van- ,1a' we nou nuchter blijven'. Dat was en toe zeer ontnuchterend en tegelijk verhelderend. Het was soms ook goed te merken bij de commentaren van deelnemers: deze man heeft een gezin met kinderen, die wil dit of dat wat afremmen of aan die zaak nog wat vasthouden.' ,Een onzer kerkeroden ontving het volgende briefjeMijnheerten eerste komen wij zeil nog WOO gulden per jaar nan ons inkomen tekort dank ei] een christen-minister Zijlstraetc. ten twee de mogen voor mijn part alle kerken gesloopt widen en van de stenen hui zen gebouwd worden, want een goede christen heejt geen kerk nodig die is alleen voor zondaars zoals dominees en andere heilige sinterklazen, ten der de wens ik thans van uw verdere bede larij en schrijverij verschoond te blij ven. Hoogachtenddit betreffende het lidmaat: 'mijn vrouw... Gevonden in Kerken Wereld fvrijz. hervormd). Tachtig longe Franciscanen, studen ten In de theologie, zijn uit protest tegen de inactiviteit van de generaal (órdchoofd) der Franciscanen uit hun orde getreden Ze vinden dat de gene raal, de Braziliaan Constantino Koser, dc orde niet heeft hervormd in de geest van het tweede Vaticaanse concilie. I)c Franciscanen zijn voor het meren deel afkomstig uit Noord-ltalic en heb ben Inin grieven in Rome bekend ge maakt. De generaal verweet hun dat Drie radicale christenen hebben aurtsbisscliop Ramsey van Canterbury voorgesteld de Engelse kerken open te st ellen als vrijplaats voor Amerikaan se deserteurs int Vietnam en hebben hem ook gevraagd liet Lambeth Palace te verlaten en liet de armen ter be schikking te stellen. )e 63-jarige En gelse primaat bleek sympathie vooi hun idtleén te hebben, maar beloofde niets. De drie mannen hadden gede monstreerd b ij het paleis, waar de Anglicaanse Lambeth conferentie wordt gehouden en waren door Ramsey uitge nodigd te komen, Het wereUldiaconaat van dc Neder lands herrormde kerk tri Utrecht kreeg de. volgende brief van de school voor sociale diensten aan de rand van Sai gon: .In de laatste drie dagen eijn de Amerikaanse vliegtuigen er niet mee gestopt napalm in dit district af te werpen. Ook raketten. En wij wor den eveneens bestookt door artillerie (157 mm). De huizen van de burger bevolking zijn geheel verwoest. Wij zijn een toevlucht voor tiem duizend mensen. Wij verbinden wonden, hel pen baby's ter wereld komen en ioen verder wat maar het dringendst lijkt op elk moment. De zwaar gewonden nemen wij op onze rug en dragen hen verschillende kilometers over de vel den, terwijl de kogels om ons heen vliegen, naar de autorijweg, waar zij op voorbijkomende auto's wachten, die eventueel bereid zijn her naar Saigon mee te nemen naar het centraal hos pitaal. De rijst die het maandelijks rantsoen voor de staf en studenten uitmaakte, werd geheel vermeld in één dag. De studenten scheurden hun hem den in repen voor verband, omdat wij reeds lang geen verbandstoffen meer hebben. De strijd woedt overal. De mensen weten geivoon niet waar ze •naar toe moeten. In de gebieden onder het vuur van de Vietcong hebben zij amper de tijd om Iihoi kinderen op te nemen en weg te lopen. Helpt ons vlug. Wij zijn aan het eind van onze middelen.' Stond m Hervormd Noord- Beveland). Eem publieke opiniepeiling in acht landen heeft aangetoond, dat de Ame rikanen liet meest geloven in hemel en hel, maar dat zij het moetan af leggen tegen de Westductsers met be trekking tot de reïncarnatie. De peiling werd verricht door het Franse instituut voor de openbare mening en gepubli ceerd door France Soir. Er werden een aantal mensen ondervraagd m Frankrijk, Engeland, Amerika, West- Duitsland, Nederland, Zwitserland, Zwe den on Noorwegen. Vijfentachtig pro cent van de ondervraagden in Amerika gelooft, in de hemel en 65 procent in de hel. In Frankrijk gelooft 39 procent in de hemel en slechts7procent van de Zweden denken dat er een hel is. In Nederland gelooft 5.) procent in de de hemel en slechts 17 procent van de cijfers zijn voor Engeland 54 pet (23 pet West-DuitsUmd 43 pet (25 pet) Zwitser- Wat de reïncarnatie betreft zijn de cijfers: West-Duitsland 25 pet, Enge land 18 pet. Zweden 12 pet en Noor wegen 14 pet. Is Jezus een gedelegeerde? (een officieel afgevaardigde van zijn kerk). Slechts één procent onder 33 jaar. Is Jezus lid van het Centrale Comité? Niemand onder 33 jaarIs Jezus een jeugddeelnemer? Zijn enige kans! Het hier aangehaalde is uit ,Hot News', heet van de naald. Dit was het blad dat door jongeren om de twee dagen onder alle deelnemers aan de assemblée van de Wereldraad van Kerken te Uppsala werd verspreid. Wie de verslagen van deze assemblée heeft gevolgd, zoals we die in de dagbladen hebben kunnen lezen, kwam telkens bepaalde aktivitei- ten van jongeren tegen. Zij hebben zich ge roerd en zich uitgesproken op een wijze die niet verkeerd kon worden verstaan. Ze hebben het gedaan op een soms wat provo-achtige wijze en de eerste keren dat we er van lazen, hadden we de indruk dat er zo te veel heibel werd ge maakt, maar hoe verder de assemblée vorderde, hoe meer we met dankbaarheid van het ge tuigenis van de jeugd, op eigentijdse wijze ge uit, kennis hebben genomen. Wie waren deze jongeren? Dat is voor ieder geval niet zo maar te zeggen. Naast de offi ciële gedelegeerden, die hun kerken moesten vertegenwoordigen, was er ook nog een 150 jongeren aangewezen uit zoveel mogelijk alle kerken die lid zijn van de Wereldraad. Deze mochten de vergaderingen, zowel de voltallige als ook die van de secties, meemaken. Zij had den het recht hier mee te spreken Wanneer de eindbeslissingen vielen, hadden ze echter geen stemrecht. Hiertegen hebben zij geprotesteerd en niemand minder dan prof. H. Berkhof is hun folk geweest. Hij heeft een poging gewaagd om deze 150 ook aan de stemmingen te laten deelnemen en dit vooral om het feit dat zij toch officieel door hun kerken waren uitge zonden. Het heeft echter niet mogen baten. Behalve deze 150 is er nog een groep van jongeren geweest die op de een of andere wijze bij de dienstverlening was ingeschakeld, de stewards. Zij hebben zich hiervoor beschikbaar gesteld om dit kerkelijk wereldgebeuren te kunnen meemaken en waar dit mogelijk was hebben zij - zo lazen we - met grote belang stelling geluisterd naar hetgeen zo gezegd werd. Dan is er een groep jongeren geweest, Zweedse studenten en arbeidersjeugd, die een mars heb ben gemaakt van Stockholm naar Uppsala. Deze 80 km lange weg hebben ze meest in stromende regen moeten afleggen. Aan de secretaris-gene raal van de Wereldraad hebben zij een ver klaring overhandigd waarin zij vroegen of de bewapeningswedloop, de dreiging van kern wapenen, oorlog als middel om internationale geschillen op te lossen, nog kunnen worden aanvaard in de naam van God, of in naam van de menselijkheid. Zij hebben nadruk willen leg gen op het feit dat ook in de kerk de gevestigde orde alleenzaligmakend schijnt te zijn. Een van de leuzen die zij meevoerden was-. Christus is nog altijd te revolutionair voor de kerk. Tenslotte was er een groep die zich heeft bezig gehouden met de samenstelling van het reeds genoemde ,Hot News'. Wie de samenstellers waren, is officieel niet bekend en de eersfe keer dat dit in het Engels gestelde blad werd uit gereikt, zal menig gedelegeerde het met ver bazing en misschien wel met enige ergernis hebben ingekeken, maar tenslotte werd het blad er één waarnaar gretig werd gegrepen, omdat het op een eerlijke wijze en niet zonder humor menige zwakke plaats in de assemblée aan wees. Dat die humor niet ontbrak, is wel één van de belangrijkste dingen. Het is mogelijk met onbarmhartigheid te wijzen op moeilijkheden en wrijvingen op punten waar men het op de assembl'e niet eens was en zulke punten waar men het maar niet eens kan worden zijn er in de Wereldraad van Kerken meer dan ge noeg. Hoeveel verschillen zijn er niet in vorm van kerk, in liturgie, in geloofsbelijdenis enz. Wanneer hiertegen met felle onbarmhartigheid tekeer wordt gegaan, schept dit meestal alleen maar verwijdering. Wanneer iets met humor wordt gezegd, kan men zelfs meer zeggen en dan blijft toch nog de mogelijkheid tot een ver dergaande gedachtenwisseling. Dr J. H. Beuse kom, die heel de assemblée heeft meegemaakt en ons daarvan op een morgen het een en ander vertelde, was van oordeel dat hef aandeel van de jongeren niet gering is geweest, ook al had den ze dan geen stemrecht. Zij hebben de as sembl'e opgestuwd. Toen men in sectie V, waar het ging om het getuigenis van God in een geseculariseerde wereld en waarbij de kerken een bemiddelende funktie hebben (liturgie enz.), het moeilijk eens kon worden omdat ieder zat met de historie van eigen kerk, lazen zij de volgende morgen in ,Hot News'; Is God dood? Sectie V is druk bezig Hem dood te maken. Die jongeren, wie dat dan allemaal geweest mogen zijn, hebben metterdaad laten zien dat de kerk niet alleen een zaak is van ouderen die in de dienst van hun kerk vergrijsd zijn, maar ook van jongeren, die hunkeren naar een andere wereld en die hopen op een kerk die in deze wereld een ander geluid laat horen dan dat van de gevestigde orde, waar men door de afschrikwekkende atoombommen een zeker evenwicht tracht te bewaren, zoals dat op heden het geval is. Op de vraag waarom er niet meer jongeren als gedelegeerden op de as semblée aanwezig waren is terecht geantwoord dat zij niet door hun kerken zijn afgevaardigd. Doch men kan er zeker van zijn dat er, wanneer nog eens een assemblée wordt gehouden op de wijze zoals we dat nu viermaal hebben mee gemaakt (hetgeen volgens dr van Beusekom zeer de vraag is) de kerken het geluid dat zij nu gehoord hebben, niet onachtzaam zullen voorbiigaan en er meer afgevaardigden zul len zijn beneden 33 jaar Hier is een evenwicht tussen de generaties niet alleen gewenst, maar zelfs zeer nodig, want de jongeren zijn het die in de nabi|e toekomst de gang van de kerk zullen bepalen. Op de dag na de officiële opening in de kathedraal heeft de vroegere sekretaris-gene- raal, onze landgenoot dr W A, Visser 't Hooft, de lijn aangegeven zoals hij die zag voor de toekomst van de Wereldraad van Kerken. Welke opdracht heeft de kerk ten aanzien van de wereld?' In zijn toespraak had hij een afzon derlijk woord voor de jeugd. ,Er is een krisis m de relaties tussen de generaties en wel op drie niveaus: in het opvoedingssysteem, in het in twijfel trekken van de sociale en econo mische systemen overal ter wereld en in de totale oriëntatie van de beschaving. De vragen van de jeugd uiten zich op ongebruikelijke ma nier, maar ze verdienen antwoord.' ,Als de jeugd vraag! wat de zin van het bestaan is, moeten de kerken de oren spitsen. De jeugd heeft recht op een antwoord dat zo duidelijk, eenvoudig en rechtstreeks is, dat ook de jeugd de oren spitst.' STEMMEN UIT DE KERKEN En hierbij sloot de huidige sekretarïs-generaal zich aan toen hij de gedelegeerden vroeg ,het risico te nemen dat een werkelijke vernieuwing van de kerken en van de Wereldraad nu een maal vergt'. Niet te verwonderen is het dat de grootste belangstelling van de jongeren niet direkt uilging naar de theologische, maar naar de wereldvragen. Op hun aandrang heeft men een dag gevast, om daarmee de solidariteit met de hongerigen tot uitdrukking te brengen. Op deze dag hebben de jongeren bidstonden belegd. Bovendien hebben zij in eigen stijl diskussie-samenkomsten gehouden Zij zijn het ook geweest die met het voorstel kwamen om premier Kosygin van Rusland, welke in die da gen een officieel bezoek aan Zweden bracht, uit te nodigen om de Wereldraad toe te spreken. Zij vonden dat deze kans moest worden aange grepen om te horen, wat één van de top leiders van de wereld te zeggen heefl over oorlog en vrede' Zij ook hebben met alle klem aangedrongen op het ontwikkelingswerk en wilden daarvoor een vrijwillige belasting. Zij ook hebben twee uit Vietnam gedroste solda ten, een neger en een blanke, naar voren ge haald om hun verklaringen af te leggen. En op de slotbijeenkomst hebben zij met leuzen ge demonstreerd, die er niet om logen en mede door hen - aldus een van de deelnemers voor de radio - is deze sluiting in de kathedraal van Uppsala indrukwekkender geworden dan de openingsdienst. De jeugd en de kerk. Het is in menige kerk een groot vraagstuk. De leiding van de kerk wordt meestal beheerst door ouderen. Welke is de gemiddelde leeftijd van de leden der diverse synodes die wij in ons land kennen? Heeft niet iedere kerk te maken met het verschil der gene raties? In de Ned. Herv. Kerk hebben we gehad de aktie Kerk 66-2000. Jongeren hebben deze aktie gevoerd. Eén delegatie van hen heeft de synode bereikt Bevredigend was het daar niet, naar we vernamen. De synode vond hun taal te agressief. De jongeren vonden zich ietwat genomen. Ik geloof da» de jongeren uit onze kerken van Uppsala wel het een en ander kun nen leren. Er zijn ook nog andere middelen die kunnen worden gebruikt om fe zeggen wat er gezegd mo-t worden. Sjaloom doet hef. Maar laat men dan de humor niet vergeten. In het kerkelijk bedrijf komt deze te weinig voor. Joh. 14 12. Wie in Mij gelooft, de werken die Ik doe, zal hij ook doen en grotere nog dan deze. Dat Ijjkt vreemd, dat gelovigen grotere werken zouden doen dan Jezus Zelf heeft gedaan Maar de Heer legt hier toch grote nadruk op. Hij onder streept het met een herhaald „voorwaar!" Het verband waarin deze woorden staan, wijst naar de Heilige Geest, die de Heer on middellijk na Zijn hemelvaart uitstorten zou. Het werk van de Here Jezus op aarde was nog maar een begin. Dat was het leggen van het fundament. De Heilige Geesi gaat daarop hel gebouw van het nieuwe rijk optrekken. Maar het eigenaardige van het werken van de Geest is, dat nen al die grotere werken wor- Hij alles door ons doet. den uitgevoerd. Wat de Here Jezus eerst deed, deed Hij vóór ons; wat Hij nu doet, doet Hij dóór ons. Zelf was Hij vrijwel niet bui ten de grenzen van het Joodse land geweest: Nu gaat het Evangelie tot de einden der aarde. Aan de emancipatie van de vrouw, aan de afschaffing van de slavernij, aan de democrati sering van de politiek en aan het sociale vraagstuk heeft Je zus in die paar jaren, dat Hij op aarde was, niets kunnen doen. Dat moeten wij doen.' Hij heeft de afsluitdijk gelegd, wjj moeten het nieuwe land inpolderen. Door de verzoening van de zonde heeft hij de donkere macht overwonnen en daarna zijn Geest uitgestort. Nu kun- Gapinge, „Wie mijn belofte gelooft Een belofte is heel wat anders dan een voorspelling. In een belofte zit een bevel verborgen. Net eender als in Gods Ge boden beloften zitten. Zonder geloof komt er van die grote werken niets terecht. Maar als we geloven Kunnen we Goliath aanKun nen we bergen verzetten! Atomen splitsen en bergen op blazen kunnen we ook zonder geloof. Maar de berg van de atoomdreiging kunnen we al leen in het hart van de zee verzetten door het geloof. We zijn nu bpna tweeduizend jaar bezig aan die grotere wer ken: bestrijding van geweld, onrecht, armoede, honger, fa- cisme enz. Maar wat is er nog ontzettend veel werk aan de winkel! A. Dondorp.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1968 | | pagina 15