UPPSALA MOET NIET BOVEN
GENÈVE BLIJVEN HANGEN'
Jongeren lieten zich
terecht flink horen
1
15
■i'.-H
KORTGEZEGD
Nog meer werk
aan de winkel
ZATERDAG 3 AUGUSTUS 1968
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
Hoe zal Uppsala 1968, de inhoud
van de vierde assemblee van de
Wereldraad van Kerken, op het
plaatselijk vlak, in de gemeente en
parochie, moeten worden .ge
bracht' In vele plaatselijke kerken
houdt men zich al bezig met de pro
blematiek, waarvoor kerk en we
reld (ze zijn niet te scheiden, vloei
en in elkaar over) staan. Hetzij
in discussiegroepen of gewoon in
het praktische vlak door vooral fi
nancieel meewerken in ontwikke
lingspro jekten. Wat gezegd is op de
assemblee van de Wereldraad is
daarom niet allemaal nieuw of nog
nooit gezegd. Er zijn echter wel
een paar nieuwe ontwikkelingen
geweest en sommige zaken zijn dui
delijker gezegd. Men kan er nu niet
meer vrijblijvend omheen draaien.
Maar wanneer de taken van Uppsala-
blijven hangen boven Genève en mei
vla de landelijke kerken, via de afge
vaardigden naar de assemblee en de
overige deelnemers, verder komen bi]
het .gewone kerklid' schieten kerk en
wereld en het gaat juist om die
wereld er niets mee op. Dan blijft
de wereldraad een boven de kerken
staande organisatie, inpiaats van een in
de plaatselijk® gemeente levend stre
ven.
Enkele Vlissingse predikanten zaten
met uw redacteur en onze medewerker
ds Hulsbergen onlangs te luisteren
naar een Uppsaladeelnemer. dr J. H.
van Beusekom. hervormd predikant in
Amsterdam (daarvoor in Breskens), die
in Uppsala was namens de oecumeni
sche raad van kerken (nu raad van
kerken in Nederland), van welke raad
hij in 1967 een half jaar studiesecretaris
is geweest.
Alle leden-afgevaardigden hebben de
opdracht meegekregen het in Uppsala
besprokene door te geven in hun eigen
kerken. Wist dr Van Beusekom al hoe
hij het zou doen Zou hij samen
werking zoeken met de mensen van
NieuwLinks, waarvan er nogal wat
zijn m Amsterdam, bij het doorgeven
van de Uppsalamatene Nieuw Links
was de eerste politieke groepering, die
positief reageerde op de assemblee en
die heeft gezegd zich ernstig te willen
bezighouden met vooral de maatschap
pelijke uitspraken van de assemblee.
Nieuw Links wilde zoals het zei con
tact opnemen met de Nederlandse de
legatie en overleggen hoe men deze
uitspraken op zo ruim mogelijke schaal
san de orde zou kunnen stellen. Want
die uitspraken mogen niet worden ge
ïsoleerd en moeten een politiek ver
volg hebben. Vandaar dat Nieuw Links
toezegde het PvdA-bestuur te vragen
Uppsala te betrekken bij de menings-
en besluitvorming binnen deze partij
Iets dergelijks deed zich eerder voor,
t loen de PSP 'zorgde voor de versprei
ding van de pauselijke encycliek ,Po-
pulorum Progressio' (over de vooruit
gang der volkeren), een vooruitgang,
die overigens door zijn nieuwste en
cycliek niet bepaald gemakkelijker ls
gemaakt).
- Samenwerking met Nieuw Links in
Amsterdam in verband met Uppsala?
Dr Van Beusekom wist het nog met
zeker, maar hij sloot het bepaald niet
uit. Hij zag vooral iets in pressiegroe
pen als basis voor verspreiding van
ik
KRANS OUDEJANS
- r"
-- -G
de ideeën van Uppsala, bulten het of
ficiële kerkelijke apparaat om En in
die pressiegroepen zou hij graag jon
geren zien, ook mensen van Nieuw
Links. In ieder geval verwachtte hij
wel, dat ook langs officiële kerkelijke
banen en via de raad van kerken één
en ander zou worden gedaan aan Upp
sala. Als advies aan de jongeren gaf hij:
,een hoop lawaai maken, vooral tegen
de raad van kerken als er niet genoeg
gebeurt, of als het te langzaam en
te log gaat. De oecumenische jeugdraad
geef ik in de huidige vorm niet veel
kans. Maar: zonder een officiële plaats
kunnen de jongeren veel meer doen,,
zijn zij soms veel vrijer en kunnen zij
rrieer pressie uitoefenen. Uppsala heeft
geleerd, dat de jeugd moet meepraten
en niet een soort leprozenkolonie vormt'
De Vlissingse predikanten, die bij het
gesprek waren betrokken, konden nog
geen definitief antwoord geven op de
vraag wat te doen met Uppsala De
gedachten gingen uit naar avonden van
het interkerkelijk contact, avonden met
lezingen van enkele deelnemers. En de
prediking? Vanzelfsprekend wordt
Uppsala'verwerkt in de preek', zei één
van de dominees.
Ds Alb. v. d. Ban. hervormd in Kam
perland. schreef ook over het .huiswerk'
van de Uppsalagedelegeerden: .Wij kun
nen in de komende winter op huiswerk
rekenen, dat deze afgevaardigden voor
ons uit Uppsala hebben meegebracht.
Het is te hopen, dat dit bh ons dezelf
de belangstelling zal vinden als het
heeft gehad bij de leden-afgevaardig
den. Het gaat tenslotte om ons christen
zijn in de wereld van nu', zo schreef
hii m Hervormd Noord-Beveland
Niet alleen de plaatselijke kerken moet
Uppsala serieus nemen. Dat moeten
ook de politici doen Dat is de mening
van de journalist Eric Boshuijzen
(VPRO), die In Uppsala was voor de
radio-omroepen. Tot nu toe is daarvan
nog niet zó erg veel gebleken. Men
mag met name wat de politieke stel-
lingname betreft denken aan de zich
christelijk noemende partijen Want al
leen met de mond Uppsala belijden is
niet voldoende Uppsala 1968 heeft eni-
2-e duidelijke uitspraken gedaan op so
ciaal. politiek en economisch gebied,
zij het dat er hier en daar nog enige
weifelingen waren vanwege het com
promis.
De drie voornaamste punten van deze
assemblee waren: dc officiële erken
ning van de groeiende relatie tot de
R-K Kerk (door uitbreiding met ne
gen r-k theologen van de commissie
.Faith and Order', geloof en kerkorde,
die een half-autonomc status heeft bin
nen de wereldraad en die één van de
twee takken is. waaruit de wereldraad
Is ontstaan) De werkgroep Rome-Ge-
nève, die zoch vooral met praktische
punten bezighield, is nu ook op offi
cieel niveau gezet Algemeen is de
verwachting da.t de volgende assemblee
samen met de R-K Kerk zal plaats
vinden. Mogelijk al in 1971. Het aspect
van de jongereninbreng die er aan
vankelijk niet was, maar door pressie
gelukkig opmerkelijk groot kon wor
den, wordt door onze medewerker in de
rubriek Stemmen uit de kerken belicht.
Het derde punt, dal wat ons betreft
voorop moet staan, is dc duidelijke
toespitsing op de sociale en economische
problemen van deze wereld. De actuali
teit dus.
Er was een resulutie over Vietnam,
waarin wordt gevraagd om onmiddellij
ke stopzetting van alle militaire ac
tiviteiten in Zuid-Vietnam en om stop
zetting van de Amerikaanse bombar
dementen op Noord-Vietnam en het ge
bruik van massavernietigingsmiddelen.
Er was een resolutie over het Midden
oosten: er wordt diepe bezorgdheid uit
gesproken. onder andere over de nieuw-
begonnen bewapeningswedloop
Er was een resolutie over de oorlog
tussen Nigeria en Biafra.waarin belde
partijen wordt gevraagd de strijd te be
ëindigen.
Eén van de beste stukken van deze
assemblee is het rapport over ,De so
ciale en economische ontwikkeling in
de wereld'. Er worden zeer concrete
voorstellen in gedaan om de kloof tus
sen rijke en arme landen nauwer te
maken Er moeten radicale veranderin
gen komen binnen deze landen en tn
de internationale economie en de ker
ken hebben een wereldomvattende ver
antwoordelijkheid daarhij Etn van de
praktische suggesties is. dat de kerken
naast het vele praktische werk dat
al wordt gedaan van het jaarlijkse
inkomen een dusdanig bedrag aan ont
wikkelingshulp geven, dat de kerken
dit werkelijk als een offer voelen. En
de kerken worden gevormd door kerk
leden. Vandaar ook dat de christenen
een vrijwillige, persoonlijke belasting
zichzelf moeten opleggen.
Dit assembleerapport vraagt de poli
tieke partijen er bij hun regering op
aan te dringen tenminste één procent
van het bruto nationaal inkomen aan
ontwikkelingshulp te geven. Dat moet
in ieder geval in 1971 door de westerse
landen zijn bereikt. Op internationaal
economisch gebied moeten de arme lan
den worden geholpen door onder meer
de wereldmarktprijzen te stabiliseren.
De revolutionaire veranderingen die no
dig zijn kunnen gewelddadige vormen
aannemen, zo waarschuwt het rapport.
Het voegt eraan toe. dat dergelijke om
wentelingen veelal een dubbelzinnig ka
rakter hebben, omdat het geweid vaak
in eerste instantie van de heersende
klasse uitgaat. Wat logisch is, omdat
de heersende klasse een omwenteling
wil voorkomen. Overal ter wereld vindt
men daarvan momenteel de voorbeel
den: Vietnam, Zuid-Amenka, waar mi
litaire coups een gebruikelijk middel
zijn om veranderingen tegen te gaan, de
Verenigde Staten eh dergelijke.
Ds C. F. Beyers Naude, directeur van
het christelijk instituut voor Zuldeltjk-
Afrlka, dat de kloof tussen blank en
zwart wil overbruggen, heeft zich ver
zet tegen passages in het rapport .Een
nieuwe christelijke levensstijl', die
volgens hem gelezen zouden kunnen
worden als .aanwijzingen' voor geweld
dadig optreden. Hij zag liever aanbe
velingen voor niet-gewelddadige actie
in een dergelijk rapport opgenomen.
Dr Van Beusekom over de Midden-
Oostenmotie: ,die was slecht, had beter
verzwegen kunnen worden. Zo gauw
het: woord Israël werd gebruikt, ging
het mis. Er mocht ook niet worden
gesproken van .onderhandelingen', want
dat betekende, dat Israël werd erkend
als staat. En dat was niet haalbaar
bij de Arabische afgevaardigden.'
l'ppsala: Vietnam (rijst met
napalm) en rassendiscrimina
tie (onlusten in de VS).
Een belangrijk punt was ook de ver
houding westerse landen en ontwikke
lingslanden. De kerken in de ontwik
kelingslanden zijn minderheidskerken,
en zij vormen daarom ook in de wereld
raad' de minderheid. Het punt is hoe
je als kerken een vertegenwoordiging
geeft van de wereldbevolking. Vermoe
delijk zou men meer regionaal moe
ten' gaan werken, regionaal voorbehan-
delen. De samenstelling van de wereld
raad zal moeten veranderen anders blij
de meerderheid westers', aldus de me
ning van dr Van Beusekom. .Ondanks
de goede pogingen om de zaak uit de
westerse context te halen zeiden de
niet-westerse afgevaardigden dikwijls:
,het is niet zoals wij het zouden doen'.
Over de houding der Russisch-ortho-
fdoxe afgevaardigden: ,Bij de stemming
waren zij dikwijls negatief, maar een
positief punt was: zij hebben zich .goed
gedragen'. Bij rapport I over de katho
liciteit der kerk hebben zij het geslikt,
dat deze katholiciteit .horizontaal' is
gesteld. Politiek hebben zij zich dacht
ik niet zo goed gedragen, de Ameri
kaanse afgevaardigden daartegenover
weer bijzonder goed
Voor de raad van kerken in ons land
is deze L'ppsalazitting een test-case:
zal het werken in de secties, doorwer
ken, naar de leden-kerken inu ook
gereformeerden en rooms-katholieken
De leidinggevende personen moeten be-
invloed èri geïnspireerd worden', al
dus dr Van Beusekom.
Enkele opmerkingen tot slot van pers
chef Frans Oudejans van het bisdom
Breda, die het eerste deel van de as
semblee van de wereldraad heeft mee-
femaakt. .Men was er zo lief. zo onge-
►felijk lief voor Rome. Ik was blij,
dat de paus, in zijn .geloofsbelijdenis',
één en ander heeft gezegd, waardoor
de afgevaardigden in Uppsala nog eens
konden bemerken, dat het niet zo ge
makkelijk gaat. die nauwe relaties met
Rome De kerkprovincies kunnen na
tuurlijk wel een eigen geluid laten ho
ren. maar als het op" besluitvorming
aankomt telt de centralisatie'.
De vele ceremonieën, de kleding: .wat
barok, soms wat teveel folklore, een
wat ouderwets gezicht van de kerk.
Toch had het allemaal wel zjjn plaats.'
Hij is het er echter mee eens, dat een
beetje nederigheid de kerk niet zou
misstaan. Dat breekt nu door bij de
wereldraad, aldus Oudejans. In de rede
neringen bij de wereldraad speelt de
wereld nu duidelijk mee, het concilie
daartegenover voelde zich niet zo met
de wereld verbonden.
Over de vrouwelijke deelnemers, een
zeer klem aantal overigens: ,Af en toe
blij, dat er vrouwen bij zitten. Met
een nuchter verstand, niet met door
wrochte studies van studiehoofden,
maar een normale kreet, zo van- ,1a'
we nou nuchter blijven'. Dat was
en toe zeer ontnuchterend en tegelijk
verhelderend. Het was soms ook goed
te merken bij de commentaren van
deelnemers: deze man heeft een gezin
met kinderen, die wil dit of dat wat
afremmen of aan die zaak nog wat
vasthouden.'
,Een onzer kerkeroden ontving het
volgende briefjeMijnheerten eerste
komen wij zeil nog WOO gulden per jaar
nan ons inkomen tekort dank ei] een
christen-minister Zijlstraetc. ten twee
de mogen voor mijn part alle kerken
gesloopt widen en van de stenen hui
zen gebouwd worden, want een goede
christen heejt geen kerk nodig die is
alleen voor zondaars zoals dominees
en andere heilige sinterklazen, ten der
de wens ik thans van uw verdere bede
larij en schrijverij verschoond te blij
ven. Hoogachtenddit betreffende het
lidmaat: 'mijn vrouw... Gevonden in
Kerken Wereld fvrijz. hervormd).
Tachtig longe Franciscanen, studen
ten In de theologie, zijn uit protest
tegen de inactiviteit van de generaal
(órdchoofd) der Franciscanen uit hun
orde getreden Ze vinden dat de gene
raal, de Braziliaan Constantino Koser,
dc orde niet heeft hervormd in de geest
van het tweede Vaticaanse concilie.
I)c Franciscanen zijn voor het meren
deel afkomstig uit Noord-ltalic en heb
ben Inin grieven in Rome bekend ge
maakt. De generaal verweet hun dat
Drie radicale christenen hebben
aurtsbisscliop Ramsey van Canterbury
voorgesteld de Engelse kerken open te
st ellen als vrijplaats voor Amerikaan
se deserteurs int Vietnam en hebben
hem ook gevraagd liet Lambeth Palace
te verlaten en liet de armen ter be
schikking te stellen. )e 63-jarige En
gelse primaat bleek sympathie vooi
hun idtleén te hebben, maar beloofde
niets. De drie mannen hadden gede
monstreerd b ij het paleis, waar de
Anglicaanse Lambeth conferentie wordt
gehouden en waren door Ramsey uitge
nodigd te komen,
Het wereUldiaconaat van dc Neder
lands herrormde kerk tri Utrecht kreeg
de. volgende brief van de school voor
sociale diensten aan de rand van Sai
gon: .In de laatste drie dagen eijn
de Amerikaanse vliegtuigen er niet
mee gestopt napalm in dit district af
te werpen. Ook raketten. En wij wor
den eveneens bestookt door artillerie
(157 mm). De huizen van de burger
bevolking zijn geheel verwoest. Wij
zijn een toevlucht voor tiem duizend
mensen. Wij verbinden wonden, hel
pen baby's ter wereld komen en ioen
verder wat maar het dringendst lijkt
op elk moment. De zwaar gewonden
nemen wij op onze rug en dragen hen
verschillende kilometers over de vel
den, terwijl de kogels om ons heen
vliegen, naar de autorijweg, waar zij
op voorbijkomende auto's wachten, die
eventueel bereid zijn her naar Saigon
mee te nemen naar het centraal hos
pitaal. De rijst die het maandelijks
rantsoen voor de staf en studenten
uitmaakte, werd geheel vermeld in één
dag. De studenten scheurden hun hem
den in repen voor verband, omdat wij
reeds lang geen verbandstoffen meer
hebben. De strijd woedt overal. De
mensen weten geivoon niet waar ze
•naar toe moeten. In de gebieden onder
het vuur van de Vietcong hebben zij
amper de tijd om Iihoi kinderen op te
nemen en weg te lopen. Helpt ons
vlug. Wij zijn aan het eind van onze
middelen.' Stond m Hervormd Noord-
Beveland).
Eem publieke opiniepeiling in acht
landen heeft aangetoond, dat de Ame
rikanen liet meest geloven in hemel
en hel, maar dat zij het moetan af
leggen tegen de Westductsers met be
trekking tot de reïncarnatie. De peiling
werd verricht door het Franse instituut
voor de openbare mening en gepubli
ceerd door France Soir. Er werden
een aantal mensen ondervraagd m
Frankrijk, Engeland, Amerika, West-
Duitsland, Nederland, Zwitserland, Zwe
den on Noorwegen. Vijfentachtig pro
cent van de ondervraagden in Amerika
gelooft, in de hemel en 65 procent in de
hel. In Frankrijk gelooft 39 procent in
de hemel en slechts7procent van de
Zweden denken dat er een hel is. In
Nederland gelooft 5.) procent in de
de hemel en slechts 17 procent van de
cijfers zijn voor Engeland 54 pet (23 pet
West-DuitsUmd 43 pet (25 pet) Zwitser-
Wat de reïncarnatie betreft zijn de
cijfers: West-Duitsland 25 pet, Enge
land 18 pet. Zweden 12 pet en Noor
wegen 14 pet.
Is Jezus een gedelegeerde? (een officieel afgevaardigde van zijn kerk). Slechts één procent
onder 33 jaar. Is Jezus lid van het Centrale Comité? Niemand onder 33 jaarIs Jezus
een jeugddeelnemer? Zijn enige kans!
Het hier aangehaalde is uit ,Hot News', heet van de naald. Dit was het blad dat door
jongeren om de twee dagen onder alle deelnemers aan de assemblée van de Wereldraad
van Kerken te Uppsala werd verspreid.
Wie de verslagen van deze assemblée heeft
gevolgd, zoals we die in de dagbladen hebben
kunnen lezen, kwam telkens bepaalde aktivitei-
ten van jongeren tegen. Zij hebben zich ge
roerd en zich uitgesproken op een wijze die niet
verkeerd kon worden verstaan. Ze hebben het
gedaan op een soms wat provo-achtige wijze en
de eerste keren dat we er van lazen, hadden we
de indruk dat er zo te veel heibel werd ge
maakt, maar hoe verder de assemblée vorderde,
hoe meer we met dankbaarheid van het ge
tuigenis van de jeugd, op eigentijdse wijze ge
uit, kennis hebben genomen.
Wie waren deze jongeren? Dat is voor ieder
geval niet zo maar te zeggen. Naast de offi
ciële gedelegeerden, die hun kerken moesten
vertegenwoordigen, was er ook nog een 150
jongeren aangewezen uit zoveel mogelijk alle
kerken die lid zijn van de Wereldraad. Deze
mochten de vergaderingen, zowel de voltallige
als ook die van de secties, meemaken. Zij had
den het recht hier mee te spreken Wanneer de
eindbeslissingen vielen, hadden ze echter geen
stemrecht. Hiertegen hebben zij geprotesteerd
en niemand minder dan prof. H. Berkhof is hun
folk geweest. Hij heeft een poging gewaagd
om deze 150 ook aan de stemmingen te laten
deelnemen en dit vooral om het feit dat zij
toch officieel door hun kerken waren uitge
zonden. Het heeft echter niet mogen baten.
Behalve deze 150 is er nog een groep van
jongeren geweest die op de een of andere wijze
bij de dienstverlening was ingeschakeld, de
stewards. Zij hebben zich hiervoor beschikbaar
gesteld om dit kerkelijk wereldgebeuren te
kunnen meemaken en waar dit mogelijk was
hebben zij - zo lazen we - met grote belang
stelling geluisterd naar hetgeen zo gezegd werd.
Dan is er een groep jongeren geweest, Zweedse
studenten en arbeidersjeugd, die een mars heb
ben gemaakt van Stockholm naar Uppsala. Deze
80 km lange weg hebben ze meest in stromende
regen moeten afleggen. Aan de secretaris-gene
raal van de Wereldraad hebben zij een ver
klaring overhandigd waarin zij vroegen of de
bewapeningswedloop, de dreiging van kern
wapenen, oorlog als middel om internationale
geschillen op te lossen, nog kunnen worden
aanvaard in de naam van God, of in naam van
de menselijkheid. Zij hebben nadruk willen leg
gen op het feit dat ook in de kerk de gevestigde
orde alleenzaligmakend schijnt te zijn. Een van
de leuzen die zij meevoerden was-. Christus is
nog altijd te revolutionair voor de kerk.
Tenslotte was er een groep die zich heeft bezig
gehouden met de samenstelling van het reeds
genoemde ,Hot News'. Wie de samenstellers
waren, is officieel niet bekend en de eersfe keer
dat dit in het Engels gestelde blad werd uit
gereikt, zal menig gedelegeerde het met ver
bazing en misschien wel met enige ergernis
hebben ingekeken, maar tenslotte werd het blad
er één waarnaar gretig werd gegrepen, omdat
het op een eerlijke wijze en niet zonder humor
menige zwakke plaats in de assemblée aan
wees. Dat die humor niet ontbrak, is wel één
van de belangrijkste dingen. Het is mogelijk met
onbarmhartigheid te wijzen op moeilijkheden
en wrijvingen op punten waar men het op
de assembl'e niet eens was en zulke punten
waar men het maar niet eens kan worden zijn
er in de Wereldraad van Kerken meer dan ge
noeg. Hoeveel verschillen zijn er niet in vorm
van kerk, in liturgie, in geloofsbelijdenis enz.
Wanneer hiertegen met felle onbarmhartigheid
tekeer wordt gegaan, schept dit meestal alleen
maar verwijdering. Wanneer iets met humor
wordt gezegd, kan men zelfs meer zeggen en
dan blijft toch nog de mogelijkheid tot een ver
dergaande gedachtenwisseling. Dr J. H. Beuse
kom, die heel de assemblée heeft meegemaakt
en ons daarvan op een morgen het een en ander
vertelde, was van oordeel dat hef aandeel van
de jongeren niet gering is geweest, ook al had
den ze dan geen stemrecht. Zij hebben de as
sembl'e opgestuwd. Toen men in sectie V, waar
het ging om het getuigenis van God in een
geseculariseerde wereld en waarbij de kerken
een bemiddelende funktie hebben (liturgie enz.),
het moeilijk eens kon worden omdat ieder zat
met de historie van eigen kerk, lazen zij de
volgende morgen in ,Hot News'; Is God dood?
Sectie V is druk bezig Hem dood te maken.
Die jongeren, wie dat dan allemaal geweest
mogen zijn, hebben metterdaad laten zien dat
de kerk niet alleen een zaak is van ouderen
die in de dienst van hun kerk vergrijsd zijn,
maar ook van jongeren, die hunkeren naar een
andere wereld en die hopen op een kerk die in
deze wereld een ander geluid laat horen dan
dat van de gevestigde orde, waar men door de
afschrikwekkende atoombommen een zeker
evenwicht tracht te bewaren, zoals dat op
heden het geval is. Op de vraag waarom er
niet meer jongeren als gedelegeerden op de as
semblée aanwezig waren is terecht geantwoord
dat zij niet door hun kerken zijn afgevaardigd.
Doch men kan er zeker van zijn dat er, wanneer
nog eens een assemblée wordt gehouden op de
wijze zoals we dat nu viermaal hebben mee
gemaakt (hetgeen volgens dr van Beusekom
zeer de vraag is) de kerken het geluid dat zij
nu gehoord hebben, niet onachtzaam zullen
voorbiigaan en er meer afgevaardigden zul
len zijn beneden 33 jaar Hier is een evenwicht
tussen de generaties niet alleen gewenst, maar
zelfs zeer nodig, want de jongeren zijn het
die in de nabi|e toekomst de gang van de kerk
zullen bepalen.
Op de dag na de officiële opening in de
kathedraal heeft de vroegere sekretaris-gene-
raal, onze landgenoot dr W A, Visser 't Hooft,
de lijn aangegeven zoals hij die zag voor de
toekomst van de Wereldraad van Kerken.
Welke opdracht heeft de kerk ten aanzien van
de wereld?' In zijn toespraak had hij een afzon
derlijk woord voor de jeugd. ,Er is een krisis
m de relaties tussen de generaties en wel op
drie niveaus: in het opvoedingssysteem, in het
in twijfel trekken van de sociale en econo
mische systemen overal ter wereld en in de
totale oriëntatie van de beschaving. De vragen
van de jeugd uiten zich op ongebruikelijke ma
nier, maar ze verdienen antwoord.' ,Als de
jeugd vraag! wat de zin van het bestaan is,
moeten de kerken de oren spitsen. De jeugd
heeft recht op een antwoord dat zo duidelijk,
eenvoudig en rechtstreeks is, dat ook de jeugd
de oren spitst.'
STEMMEN UIT
DE KERKEN
En hierbij sloot de huidige sekretarïs-generaal
zich aan toen hij de gedelegeerden vroeg ,het
risico te nemen dat een werkelijke vernieuwing
van de kerken en van de Wereldraad nu een
maal vergt'. Niet te verwonderen is het dat de
grootste belangstelling van de jongeren niet
direkt uilging naar de theologische, maar naar
de wereldvragen. Op hun aandrang heeft men
een dag gevast, om daarmee de solidariteit
met de hongerigen tot uitdrukking te brengen.
Op deze dag hebben de jongeren bidstonden
belegd. Bovendien hebben zij in eigen stijl
diskussie-samenkomsten gehouden Zij zijn het
ook geweest die met het voorstel kwamen om
premier Kosygin van Rusland, welke in die da
gen een officieel bezoek aan Zweden bracht,
uit te nodigen om de Wereldraad toe te spreken.
Zij vonden dat deze kans moest worden aange
grepen om te horen, wat één van de top
leiders van de wereld te zeggen heefl over
oorlog en vrede' Zij ook hebben met alle klem
aangedrongen op het ontwikkelingswerk en
wilden daarvoor een vrijwillige belasting. Zij
ook hebben twee uit Vietnam gedroste solda
ten, een neger en een blanke, naar voren ge
haald om hun verklaringen af te leggen. En
op de slotbijeenkomst hebben zij met leuzen ge
demonstreerd, die er niet om logen en mede
door hen - aldus een van de deelnemers voor
de radio - is deze sluiting in de kathedraal van
Uppsala indrukwekkender geworden dan de
openingsdienst.
De jeugd en de kerk. Het is in menige kerk een
groot vraagstuk. De leiding van de kerk wordt
meestal beheerst door ouderen. Welke is de
gemiddelde leeftijd van de leden der diverse
synodes die wij in ons land kennen? Heeft niet
iedere kerk te maken met het verschil der gene
raties? In de Ned. Herv. Kerk hebben we gehad
de aktie Kerk 66-2000. Jongeren hebben deze
aktie gevoerd. Eén delegatie van hen heeft de
synode bereikt Bevredigend was het daar niet,
naar we vernamen. De synode vond hun taal
te agressief. De jongeren vonden zich ietwat
genomen. Ik geloof da» de jongeren uit onze
kerken van Uppsala wel het een en ander kun
nen leren. Er zijn ook nog andere middelen die
kunnen worden gebruikt om fe zeggen wat er
gezegd mo-t worden. Sjaloom doet hef. Maar
laat men dan de humor niet vergeten.
In het kerkelijk bedrijf komt deze te weinig voor.
Joh. 14 12. Wie in Mij
gelooft, de werken die
Ik doe, zal hij ook doen
en grotere nog dan
deze.
Dat Ijjkt vreemd, dat gelovigen
grotere werken zouden doen
dan Jezus Zelf heeft gedaan
Maar de Heer legt hier toch
grote nadruk op. Hij onder
streept het met een herhaald
„voorwaar!"
Het verband waarin deze
woorden staan, wijst naar de
Heilige Geest, die de Heer on
middellijk na Zijn hemelvaart
uitstorten zou.
Het werk van de Here Jezus
op aarde was nog maar een
begin. Dat was het leggen van
het fundament. De Heilige
Geesi gaat daarop hel gebouw
van het nieuwe rijk optrekken.
Maar het eigenaardige van het
werken van de Geest is, dat nen al die grotere werken wor-
Hij alles door ons doet. den uitgevoerd.
Wat de Here Jezus eerst deed,
deed Hij vóór ons; wat Hij nu
doet, doet Hij dóór ons.
Zelf was Hij vrijwel niet bui
ten de grenzen van het Joodse
land geweest: Nu gaat het
Evangelie tot de einden der
aarde.
Aan de emancipatie van de
vrouw, aan de afschaffing van
de slavernij, aan de democrati
sering van de politiek en aan
het sociale vraagstuk heeft Je
zus in die paar jaren, dat Hij
op aarde was, niets kunnen
doen.
Dat moeten wij doen.'
Hij heeft de afsluitdijk gelegd,
wjj moeten het nieuwe land
inpolderen.
Door de verzoening van de
zonde heeft hij de donkere
macht overwonnen en daarna
zijn Geest uitgestort. Nu kun- Gapinge,
„Wie mijn belofte gelooft
Een belofte is heel wat anders
dan een voorspelling. In een
belofte zit een bevel verborgen.
Net eender als in Gods Ge
boden beloften zitten. Zonder
geloof komt er van die grote
werken niets terecht. Maar als
we geloven
Kunnen we Goliath aanKun
nen we bergen verzetten!
Atomen splitsen en bergen op
blazen kunnen we ook zonder
geloof. Maar de berg van de
atoomdreiging kunnen we al
leen in het hart van de zee
verzetten door het geloof.
We zijn nu bpna tweeduizend
jaar bezig aan die grotere wer
ken: bestrijding van geweld,
onrecht, armoede, honger, fa-
cisme enz. Maar wat is er nog
ontzettend veel werk aan de
winkel!
A. Dondorp.