Niet gereformeerd
maar protestants
Kortgezegd
KUNNEN WE
PINKSTEREN
NOG WEL VIEREN?
De Heilige Geest
Ueial 1 i"n' 1968
SIS VAN GENT: DORP AAN HET KANAAL
DE HERVORMDE KERK: DAK VOOR
HERVORMDEN EN GEREFORMEERDEN
,Jebent niet gereformeerd of hervormd in Sas van Gent, maar protestant', zegt
de gereformeerde ouderling Henk Hoeve, die in de Hervormde kerkeraad zit.
,Men voelt er meer protestants dan gereformeerd', zegt de gereformeerde
predikant W. H. Gispen (Terneuzen) tot wiens wijk ook de vijftig gerefor
meerden in Sas van Gent horen. ,Het is een plezierige situatie', vindt mevrouw
B. Verguijze-Smies, hervormd diaken, die in de gereformeerde wijkkerkeraad
ven Sas zit. En ds E. Ed. Stern (hervormd) die de hele ontwikkeling van be
gin if heeft meegemaakt en gestimuleerd is blij, dat de relaties nu ook offi
cieel als wettig zijn erkend.
De classis Zeeuwsch-Vlaanderen van de
^reformeerde kerken erkent nu de ge-
rsenschappelijke samenkomsten' van her
vormden en gereformeerden in Sas van
Gent, twee maal per maand, officieel als
kerkdiensten. Het maakt in de praktijk wei
nig uit maar tot nu toe waren het echte
samenkomsten, een door sommigen ge
prezen en door anderen verafschuwd
woord ais het om samenwerking gaat.
Meer de regels zijn er nu eenmaal nog.
Dat ze worden doorbroken vinden velen
een gelukkige, maar andere zaak. Ds
H.J. Ruis, uit Sluiskil, die nu een deel van
ds Sterns taak in Sas van Gent heeft
overgenomen - ds Stern heeft studieverlof
en is bezig aan zijn doctoraal - schreef
openhartig in .Hervormd Zeeuws-Vlaan-
deren': ,ln de praktijk zult u van het ver
schil tussen een samenkomst en een kerk
dienst niets merken en we kunnen het dus
niet zo belangrijk vinden, maar prettig is
het wel dat de officiële kerkelijke instan
ties de feitelijke ontwikkeling bij ons vol
gen.'
Het merendeel van de vijftig gereformeer
den in Sas van Gent doen al een heel
tijdje samen met de hervormden.
Daartoe behoren sinds april vorig jaar
regelmatige gezamenlijke kerkdiensten.
De kerkdiensten worden gehouden in de
hervormde kerk, twee maal per maand.
Maar de ene keer was het een hervormde
kerkdienst, waar de gereformeerden gast
waren, de andere maal was het ambte
lijk een gereformeerden dienst, waar de
hervormden gastvrijheid genoten. De on
geveer 800 hervormden .zielen' - een twee
honderd lidmaten - hebben een eigen
predikant in Sas van Gent, de gerefor
meerden vallen onder de zorg van de
twee gereformeerden dominees in de
stad Terneuzen.
Nu zijn de gezamenlijke bijeenkomsten'
voor de gereformeerden kerkdiensten ge
worden. Het betekent ook, dat het er nu
niet toe doet of een hervormde of een
gereformeerde predikant in die diensten
voorgaat. Maar omdat men met iedereen
rekening houdt is er op de andere zon
dagen in.de maand, 's morgens een her
vormde dienst in de kerk en 's avonds
een gereformeerde kerkdienst in een zaal
tje boven het hervormde kerkgebouw.
De gereformeerde kerkeraad van Ter
neuzen heeft zelf, volgens de regels, het
verzoek om wettiging van de gezamen
lijke diensten, bij ae classis ingediend. Ds
Gispen (39), wijkpredikant tevens voor
de Sas van Gentenaren zegt, dat de ker
keraad er compleet achter staat. Over het
classicale besluit: ,het is een prettig idee,
dat het nu ,mag'. De ontwikkeling in Sas
van Gent is sneller dan die in Terneuzen',
maar hij voegt eraan toe, dat de zaken
in Terneuzen ook wat moeilijker liggen
omdat men met grotere eenheden heeft te
doen. Overigens worden in Terneuzen
ook af en toe gezamenlijke diensten ge
houden. ,Sas van Gent is een vooruitge
schoven post, Terneuzen is wat groter
en werkt daarom ook wat langzamer. Zelf
heb ik mij ook altijd meer protestants
dan gereformeerd gevoeld.
De classicale goedkeuring is nu een be
vestiging van wat we al lang van plan
waren.' ,lk ben als gast eens aan het
avondmaal bij de hervormden geweest
Het was kostelijk.'
In de periode Stern is 't begonnen. Ds
E. Ed. Stern meent, dat de gereformeerden
in Sas de doorbraak van Terneuzen heb
ben .afgedwongen'. .Daaruit blijkt, dat je
als .gewone leken' een besluit kunt ne
men. De gereformeerden hebben na een
Eaar vergaderingen gerapporteerd, dat ze
ier de grootst mogelijke samenwerking
met de hervormden wensten, dat dus in
tegenstelling tot de huidige situatie in
Terneuzen. Van hervormde zijde is het
altijd al zo geweest: de gereformeerden
kwamen bij ons aan het avondmaal. Het
is verheugend, dat het gereformeerde
verlangen in Sas van Gent nu ook wordt
erkend als wettig. Het was eigenlijk
maar een trieste boel, want officieel was
er nog niets aan de hand.'
De verstandhouding is gegroeid. Er is
nogal wat import in Sas van Gent, men
heeft een zekere vrijmoedigheid om de
zaken gezamenlijk aan te pakken. Sas
van Gent, met een typische midden
standsbevolking - geen ondernemers, ook
geen arbeiders, maar employé's van fa
brieken, douanemensen, e.d. heeft een
klimaat, dat tamelijk gunstig is. Er is een
protestantse minderheid, iet of wat speelt
natuurlijk ook wel de .zelfhanhaving'
mee maar toch niet overheersend. Van
de hervormden zijn er vijftig actief in
diverse werkgroepen en in kerkelijk werk.
Ds Stern vindt dat aantal in gunstige
verhouding staan tot de hele gemeente.
Men heeft meer aan werkers, dan aan al
leen maar kerkgangers. Er komt van de
hervormden in Sas van Gent ongeveer
vijf procent in de kerk, maar iedereen
doet mee in het kerkewerk. Als men daar
bij het naburige Philippine vergelijkt, dat
de predikant deelt met Sas van Gent,
dan ziet men daar vijftig tot tachtig pro
cent van de leden in de kerk zitten, maar
vrijwel niemand is bereid om iets te doen.
De hervormde kerkeraad heeft mevrouw
Verguijze-Smies, als vertegenwoordig
ster in de wijkkkerkeraad der gerefor
meerden. Ze vertelt over de gezamen-
li|ke diensten en over de gezamenlijke
kerkeraadsvergaderingen, die er volgden.
Haar man, r.k. vindt de ontwikkeling bij
zonder interessant ,het gaat er om wat
ie kan doen om de mensen bij elkaar te
brengen.' Mevrouw Verguijze: ,het is al
zo'n kleine gemeente hier, je kunt toch
veel beter samenwerken. De eigen ge
spreksgroepen, bijbelkringen en zo ook
ze zijn nu allemaal oecumenisch, met
r.k. erbii.'
En de heer Verguijze weer ,ik leerde
vroeger op school alleen dingen als ,hij
is henrormd, kan er niks aan doen, maar
of hij in de hemel komt weten we niet.'
De mensen krijgen nu gelukkig meer
visie, christendom belijd je niet alleen
in je kerk.'
Ouderling Henk Hoeve (29), gerefor
meerd man in de hervormde kerkeraad
zegt dat de samenwerking beslist niet
uit nood is gegroeid. ,Met iedereen wordt
rekening gehouden, de zaken worden er
echt niet doorgedrukt. Er wordt eerlijk
gestemd, je kunt met te bruut optreden.'
Het is voornamelijk een kwestie van druk
ke werkzaamheden en moeilijke organi
satie dat nog niet meer dan twee diensten
per maand gezamenlijk worden gedaan.
Ouderling Hoeve vindt het ergens jam
mer, dat zoiets niet overal kan. Als je in
een grote gemeente leeft gaat het al
lemaal wat stroever. ,Een groot deel van
de gereformeerden in Terneuzen zou vast
ook wel regelmatig dergelijke gezamen
lijke diensten willen hebben denkt hij.
Hoeve gaat samen met een hervormde
ouderlinge op kennismakingsbezoek bij
nieuwkomers. Er zijn woord- en ant-
woorddiensten en ook gezamenlijke bij
eenkomsten met rooms-icatholieken.
De kleine gemeenschap met de ver door
gevoerde samenwerking bevalt hem wel.
,lk zal 't nog moeilijk hebben als ik een
keer verhuis naar een grotere gemeente.
Dan zal ik mij moeilijk kunnen aanpassen
aan de gescheiden gemeenten. Je bent
hier niet gereformeerd, maar protestants.'
MEVKOl H VERGl 1JZE-SMIES
...plezierige situatie...
De priesters en het huishoudelijk personeel in
de kanaalstreek Groningen van de r.k. kerk krijgen
bij toerbeurt een vrije dag per week. De dekenale
'aad Musselkanaal heeft dit besloten omdat een
vrije zaterdag en in elk geval een vrije zondag ge
woon is in deze welvaartsstaat. De geestelijken
krijgen bij toerbeurt een aantal parochies samen
onder hun hoede.
Een schrijfmachine ging van Kapelle naar de
christelijke gemeente van JapenlWaropen (West-
Irian). De hervormde jeugdwerkcommissie haalde
het geld ervoor bij elkaar. De contacten kwamen
via het zendingsbureau in Oegstgeest. Nu is er een
bedankbrief gekomen van voorzitter ds M. Abaci en
secretaris ds H. Pui van het kerkbestuur der chr.
gemeente. ,Wij zijn u uit de grond van ons hart
dankbaar voor de hulp en steun, die u ons gaf en
dat u niets hiervoor ontzien heeft, zodat we nu ons
werk op de schrijfmachine kunnen verrichten', aldus
de dankbrief. Hel kerkbestuur eindigt: Dat jullie
ook verder zullen blijven samenwerken in dienst
«an diezelfde God en dat jullie samen met ons hier
in Irian Baral van die God zult mogen getuigen tol
versterking van ons geloof.'
In de provincie Groningen zal het bureau .Kerk
opbouw' van de gereformeerde kerken beginnen
toet een omvangrijk kerkelijk structuuronderzoek,
net gaat onder andere om de vraag of het met het
oog op de toekomst nodig zal zijn, dat kleine kerke
lijke gemeenten tot samenwerking in groter verband
■komen. Het onderzoek heeft betrekking op de clas
ses Appingedam, Bedum en Warffum. In de genoem
de classes zjjn 22 van de 48 predikantsplaatsen va-
kant. Vijf jaar geleden waren er nog tien vacatures.
.Voor de Kameroenese kerkelijke leiders is het
soms onmogelijk om in de botsing van oud en nieuw
con duidelijke keuze te doen. De kerk staat er op
ot breuklijn van twee samenlevingen. De oude,
van de Afrikaanse stamgemeenschappen en de nieu
we, van de Afrikaanse staten, die zoeken naar een
eigen identiteit, die Afrikaans is, maar tevens past
bij de moderne technologische ontwikkelingen.'
Dit vertelde deze week in Oegstgeest ds J. M. Hoek
stra, Afrika-secretaris van de raad voor de zending
die is teruggekeerd van een oriënteringsreis van
ruim drie maanden in Senegal, Ghana, Nigerie en
Kameroen. Ds Hoekstra was het opgevallen dat er in
Kameroen geen enkele rassenrancune bestaat. Men
stelt er zich op het standpunt dat de blanken een
waardevolle bijdrage kunnen leveren op velerlei
terrein. Er liggen echter nog vele strubbelingen
op de weg naar één kerk.
Teneinde op de hoogte te komen van wat er thans
leeft in de kerkelijke wereld van Afrika, achtte
ds Hoekstra het gewenst dat er een Europees-Afri
kaans contactcentrum komt, van waaruit verder kan
worden gewerkt.
Vertegenwoordigers van de rooms-katholieke
kerk, de reformatorische kerken en het Leger des
des Heils in Nederland zullen medio juni bijeenko
men om te overlegen of meer sameniverking moge
lijk is op het gebied van de recreatie.
De tweede vredesweek van het. interkerkelijk
vredesberaad, IKV, die dit jaar van 22 tot 29 septem
ber in ons land wordt gehouden, zal staan in het
thema: .Europa: verzoening, vrede, veiligheid' Met
deze week willen de aan het IKV deelnemende ker
ken - de Algemen doopsgezinde sociëteit, de Evan-
gelisch-Lutherse kerk, het Genootschap der vrien
den (quakers), de Gereformeerde kerken, de Ne
derlands hervorm'de kerk, de Oud-katholieke kerk,
de Remonstrantse broederschap en de Rooms-katho
lieke kerk - door op te roepen tot bezinning op de
vragen van oorlog en vrede een bijdrage leveren tot
bewustmaking van de publieke opinie in ons land
voor deze actuele problemen.
Men heeft dicht bij huis gedacht aan de situatie,
dat Europa verdeeld is in een oost- en west-blok,
waarbij NAVO en Warschau-pact de tegenstelling
markeren. Het IKV acht het van het grootste belang
dat men zich nu bezint op deze Europese situatie,
.wiilen wij als Europeanen op verantwoorde wijze
meewerken aan de wereldvrede en wereldveiligheid',
aldus het IKV, dat het thema van de verzoening
als evangelische opdracht centraal ziet staan, en
dat wil wijzen op nieuwe ontwikkelingen in Europa
en de daarin aanwezige mogelijkheden om tussen
Oost- en West-Europa nieuwe verhoudingen van
somenwerking, verzoening, vrede en veiligheid te
scheppen,
Vooraf aan de vredesweek in september zal het
IKV een pocket uitgeven, waarin aandacht wordt
besteed aan de gevolgen van de koude oorlog, aan
moeilijkheden en mogelijkheden van ontspanning
en samenwerking tussen west en oost, aan maat
regelen van wederzijdse wapenbeheersing en wapen-
beperking. Deze aspecten worden mede gezien tegen
de achtergtrond van de gevoelde noodzaak een
nieuw Europees veiligheidssysteem te scheppen,
dat de militaire structuren van NAVO en War
schau-pact zal kunnen vervangen.
In een speciale vredeskrant zal het thema van de
week op meer populaire wijze worden uitgewerkt.
Verder wordt binnen het IKV ook de uitgave van
cahiers voor vredesvraagstukken voorbereid. Dit
betreft, een overname van de tot dusvere door de
vredesbeweging ,Pax Christi' uitgegeven cahiers.
Een computer heeft de eindstand van de actie
.Kom over de Brug' berekend: f 28.700.000,dat is
ruim 8 miljoen boven het streefbedrag.
Inmiddels is de uitbetaling ten behoeve van de pro
jecten reeds begonnen: 43 projecten zijn geheel be
taald en inmiddels in uitvoering. Van 33 projecten
is de eerste termijn betaald. De eerste uitbetaling
van 42 andere projecten, die administratief rond
zijn is binnenkort te verwachten. De resterende
projecten zijn over het algemeen bouwjrojecten;
hierover is nog overleg nodig.
Het staat inmiddels vast dat het kostenpercentage
van de aktie beneden 5 °/t zal blijven; dat betekent
dus dat tenminste 95 cent van elke gegeven gulden
rechtsereeks voor het werk overzee zal kunnen
worden aangewend. Dit percentage is uniek in de
Nederlandse fondsenwerving.
In een gesprek werd mij onlangs de opmerking gemaakt dat de discipelen na de uitstorting
van de Heilige Geest op het grote Pinksterfeest, geen kerk achter zich hadden, maar ge
dreven door de Geest de wereld in zijn getrokken met de boodschap van het Evangelie, dat
bestemd was voor heel de mensheid. Tegen de opmerking dat de discipelen geen kerk achter
zich hadden, is natuurlijk wel het een en ander in te brengen.
De discipelen en degenen die zich bij hen
aansloten, vormden zelf de kerk en toen het
christendom in de wereld van het Romeinse Rijk
zich uitbreidde, hielden zij elkaar vast als levend
in een bepaalde gemeenschap. Als een gemeente
,noodgebied' werd, ging men voor haar collec
teren. Wanneer er in die gemeenten moeilijk
heden kwamen en er splitsing dreigde, vooral
tussen de christenen die uit het jodendom en die
uit het heidendom stamden, werd het z.g.n.
apostelconvent te Jerusalem bijeen geroepen,
dat bepaalde besluiten heeft genomen voor heel
de christenheid. In Handelingen 15 kunnen we
hierover lezen. Toch moeten we erkennen dat
we enigszins verlegen waren met die opmerking
en het nu nog zijn. De kerk waarmee we in het
Nieuwe Testament in aanraking komen, was in
geen geval een instituut zoals dit later steeds
meer is uitgebouwd. We kunnen hier niet zo
maar duidelijk onderkennen noch een episcopale
kerk met een paus aan het hoofd, zoals Rome die
ziet, noch ook een presbyteriale kerk zoals die
tijdens de Reformatie in Genève is gedacht.
Overal kun je tegenwoordig bemerken dat men
steeds meer verlegen komt te zitten met de kerk
als instituut en dit ondanks het feit dat men in
de ene kerk een tot in fijnste bijzonderheden
uitgewerkt kerkelijk recht kent en in de andere
een kerkorde, die alle dingen in het kerkelijk
leven wel niet zo precies regelt, maar de lijn
wil aangeven waarlangs het leven van de kerk
zich moet ontplooien. Er komt steeds meer verzet
tegen vaste regels. Het oudste christendom is
vooral een beweging geweest, het volk Gods
op weg, om een uitdrukking te gebruiken die
je tegenwoordig nog al eens hoort en deze be
weging heeft het aanzien van het Romeinse Rijk
helemaal veranderd.
Pinksteren is het feest van de kerk. Zo luidde
een stelling die vroeger nog al eens werd ge
hoord en daarbij dacht ieder dan aan zijn eigen
kerk. Tegenwoordig zullen we die zin niet zo
gemakkelijk meer gebruiken, juist omdat we wat
verlegen zijn geworden met hef woord ,kerk'.
Vroeger wist men het in Rome zeer beslist. Wij
alleen zijn kerk en wat er meer is, zijn geloofs
gemeenschappen. In het protestantisme heeft men
zich getroost met ,de onzichtbare kerk' om daar
mee de verlegenheid over de droevige gedeeld-
heid te bedekken Tegenwoordig weet men in
Rome dat de andere kerken niet tevreden zijn,
en ook niet mogen zijn, wanneer zij tot geloofs
gemeenschappen worden gedegradeerd en bij de 9'
protestantse kerken weet men dat we niet altijd hi
kunnen spreken van de onzichtbare kerk. Deze
zal de een of andere tijd zichtbaar moeten wor
den. We zijn nu ruim negentien eeuwen na de
gebeurtenis in Jerusalem, de uitstorfinq van de
H. Geest, ,de bekroning van het werk van Chris
tus'. Van toen af gingen de discipelen als apos
telen de wereld in. Dan begint de kerkgeschie
denis, waarvan wij in de Handelingen der Apos
telen het eerste begin zien. Die Handelingen be
gint Lukas: Mijn eerste boek heb ik gemaakt
Theophilus, over al waf Jezus begonnen is te
doen en te leren. In zijn tweede boek wil hij nu
vertellen datgene waarmee Jezus is voortgegaan
te doen en te leren. Zo zullen we de kerkge
schiedenis moeten zien. We zullen die ook zo
moeten zien in deze tijd, nu we verlegen zitten
met de kerk als instituut en daarmee verlegen
zitten met de ingewikkelde structuren en doama-
tieken, de leer der leerstellingen, van de kerk
(waaronder ook het leerstuk van de H. Geest)
en met het stelsel van een moraaltheologie en
eveneens met de gedeeldheid en gescheurdheid
van de kerk, zodat we gaan vragen: wat is de
kerk nu eigenlijk?
Het Pinksterverhaal vertelt ons van een ge
weldige windvlaag, (in een tijd dat het in Pa
lestina nooit woei) en van tongen als van vuur
en van het spreken met andere tongen, zoals
de Geest hen gaf uit te spreken Waar de Geest
werkt, is het anders dan anders. Waar de Geest
werkt, daar drijft hij voort, waarbij de uiterste
einden der aarde in 't zicht komen. Daarover
moet ook gesproken en gepreekt worden in een
tijd waarin de kerken met elkaar (of zij het willen
weten of niet, het is zo) in een crisis-situatie
verkeren. De zichtbare kerk schijnt steeds meer
ineen te schrompelen. Moeten we, als we iets
van de werking van de Pinkstergeest willen zien,
gaan kijken naar opwekkingsgroepen en Pink
stergemeenten, waar men meer dan in de kerk
vertrouwd schijnt te zijn met de gaven van de
H. Geest? Wenste men in de kerken niet te
veel te leven in een wereld waarin alles op een
klare wijze kon worden doordacht en waar geen
plaats meer was voor onregelmatigheden en
verrassingen en waar men het har» vasthoudt
wanneer het eens wat anders gaat dan anders?
Wanneer komt een gemeente, een kerk nu wer
kelijk in beweging? Daaraan worden wij her
innerd op hef Pinksterfeest.
laat men uit het bovenstaande niet distilleren
dat wij pessimistisch denken over de toekomst
van de kerk. We zijn dal niet, alleen al omdat
we geloven in hef werk van de H. Geest, d e
mensen altijd weer bij Christus brengt, in of zelfs
buiten de kerk om. Dan behoeven er nog n et
direct geweldige, opzienbare dingen te gebeu
ren. Wanneer er in de brieven van het N. Tes
tament gesproken wordt over de vruchten van
de H. Geest, kunnen we lezen van allerlei
gaven, maar we lezen ook van heel gewone
dingen, vrede, lankmoedigheid, vriendelijkheid,
goedheid, trouw en waf er nog meer staat ge
schreven. De H. Geest is het die aan dode in
strumenten nog altijd een klank kan geven waar
naar je luistert en die ontroert.
Zo staat het in de Bijbel, zegt misschien menig
een. In onze sceptische tijd ziet men dit alles
als een wensdroom Men haalt de schouders
op. Het is te mooi om waar te zijn. We zijn wan
trouwend geworden tegenover alle wonderen en
wanneer een mens verandert, innerlijk verandert,
is dat toch ook een wonder. We gaan lang
zamerhand bijna alles weten van de natuur, van
leven en dood, van liefde en sex, van haat en
agressie en wat er nog meer kan zijn dat hef
leven beweegt. We zijn niet meer naief, zoals
men dat in voorgaande eeuwen was Daarvoor is
onze wetenschap teveel gegroeid. Hoeveel ge
heimen heeft ze niet ontcfekt en wat ze nu nog
niet weet, zal later wel worden gevonden. Waf
we nu nog niet kunnen verklaren, zal de weten-
schap later wel precies uit de doeken doen.
Dit is het geloof van velen geworden en waar
men zó gelooft, is er geen plaats meer voor do
H, Geest.
Laten we niet gaan denken dat wij in onze tijd
alleen weten van de afgronden die er zijn in
het menselijk leven en van de diepten die er zijn
in de menselijke samenleving waardoor uitbar
stingen kunnen komen die tevoren kunnen wor
den voorspeld. Ook de oudheid heeft daarvan
geweten. Lees maar eens aandachtig de pro
feten van Israël. Terwï|l we zitten te schrijven
(23 mei) is Frankrijk volop in beroering en we
hangen aan de radio, terwijl we toch eigenlijk
niet goed begrijpen hoe dit alles zo ineens tof
explosie is gekomen. Zelfs mr Hilterman begreep
het niet goed en wist niet waarop dit uit moes»
lopen. Zien we in de kerk van onze tijd niet
enigszins hetzelfde gebeuren, als we tenminste
nog oog hebben voor zulke dmgen. En daarbij
houden kerkelijke mensen hun hart vast en vra
gen zich hoofdschuddend af: waar gaat het
neen? 'k Geloof dat de wereld sinds de Re
formatie niet zulk een boeiend stuk kerkgeschie
denis heeft beleefd als wij nu meemaken. De
kerken gaan zich zelf als instituut wat meer op
de achtergrond plaatsen. We kunnen nog niet
zeggen dat zij zich zelf wegcijferen. In de kerk
gaat alles wat langzamer, maar wie zou kunnen
ontkennen dat wij ook hier een soort omwente
ling beleven. In een uitzending van .BrandpunT
hoorden we een hoogleraar ui» Gent die tot geen
enkele kerk wilde behoren, doch die nu toch
weer met belangstelling de ontwikkelingen in de
kerk volgt, omcfat hij ziet dat in de tegenwoor
dige tijd er jonge mensen zijn die het geloof en
de moed weten op te brengen om uit het Evan
gelie van Christus te qaan leven, zonder zich
van hun eigen kerk en <3e regels die daar gelden
veel aan te trekken. Heel nuchter verklaarde hij
dat hij dit niet voor mogelijk had gehouden,
maar dat de eerlijkheid hem gebood dit te er
kennen. En wanneer een mens uit het Evangelie
gaat leven, wordt het Pinksterfeest weer open
baar. Deze maand zal de Raad van Kerken m
Nederland dan eindelijk een feit worden. Hef
gaat hier niet om personen die oecumenisch
willen denken en handelen, maar om kerken die
zich hierachter willen stellen en daarbij zijn
kerken die zich tof nu toe buiten de Wereld
raad van kerken hebben gehouden, zoals de
R.K. Kerk en de Ger. Kerken. Zij samen willen
zich in de toekomst gaan gedragen als de ver
enigde kerk van Christus in Nederland. Ze weten
dat zij dit nog niet zijn. Toch willen zij zich zo
gedragen omdat de nood hen er toe dringt.
Moeilijkheden zijn er genoeg geweest en ze
zullen er ook nog wel komen Hoe kan het ook
anders met zulk een verleden. Maar moeten we
niet erkennen dat dit iets is, waarvan we vroeger
niet hadden durven dromen? De kerk is weer
bezig een beweging te worden en zo iets kan
ons het Pinksterevangelie waarin we lezen van
Parfhen, Meden en Elamieten weer opnieuw doen
verstaan
H.
Handelingen 2:4
En zij werdén allen ver
vuld met de H. Geest
Weet U, die dit leest, ook geen
raad met de H. Geest? Er zijn
velen, die Pinksterfeest maar
een zonderling feest vinden
Wat moeten we ons nu voor
stellen by de Geest van God?
Iemand zei eens: Je kunt de
H Geest niet zien, maar wel
merken.' Hij had gelijk. Er is
heel wat van de H. Geest te
merken. Aan het feit dat nu
ïl bijna tweeduizend jaren lang
in de kerken over Jezus wordt
gesproken, is dit te merken.
Deze prediking houdt niet op
'en gaat steeds door, niettegen
staande al ons spreken over
een dode God. De film over
Jezus wordt nog steeds gepro
longeerd.
Aan het feit. dat de kerken el
kaar meer zoeken en elkaar
hier en daar al meer vinden in
Aan het feit, dat de actie
.Kom over de Brug' zo goed
geslaagd is, is dit te merken
Aan alle gesprekken .over
God' is dit te merken. Wij
zijn er allemaal mee bezig en
wij blijven er mee bezig. De
Geest van God blijft maar
steeds met ons bezig, want
TER OVERDENKING
vroeger en ook nu worden
allen vervuld met de H. Geest.
Daarom vieren wij ook nu
weer het feest van de H. Geest
Midden in deze wereld rol on
heilige onrust gaat de Geest
van de opgestane Heer voort
met Z\jn werk, waarmee Hij
begon op het eerste Pinkster
feest.
Nog steeds sluiten er zich men
sen aan bij Jezus. Steeds op
nieuw ontdekken allerlei men
sen wat Jezus voor de we
reld te betekenen heeft. Steeds
opnieuw worden kinderen en
ouderen gedoopt. Voor wie het
wil zien zijn de sporen die
de H. Geest nalaat duidelijk
merkbaar.
Daarom is het zinroi vandaag
Christen te zyn en bezield te
worden door Gods Geest die
ons uit de chaos en de zinloos
heid vandaan wil leiden.
Dus: zonder dat ik U een foto
van de H. Geest kan laten
zien, kan ik U de feiten laten
zien, waarin de H. Geest merk
baar is.
Daarom is het zincol Pinkster
feest te vieren. Moge God ons
ook nu weer vervullen en be
zielen door Zijn Geest.
Colijnsplaat
R. P. Ytsma
