Moderne keukens Onderzoek naar....VROUWFNBFNEN! GEZAMENLIJKE INSPANNING EN ONTSPANNING VOOR DE ZEEMANSVROUW: Elke dag leven, en 'n feest als hij er is VAN EN VOOR HAAR Zaterdag 30 maart 1968 Mevrouw J. Hollenbergechtgenote van een stuurman, mevrouw C. Kieboom, getrouwd met een radio-telegrafist en mevrouw J. H. Ab bas, wederhelft van een stuurman. Drie vrouwen die respectievelijk voorzitstei penning meester esse en secretaresse zijn van de zeemansvrouwenvereniginggezinscon tact zeevarenden in Vlissingen. Een negen jaar oude vereniging die nu zo'n kleine honderd leden heeft en voor die dames elke derde woensdagmiddag in de maand in 't Ankei te Vlissingen een ont- spanmngsmiddag organiseert. Volgens de bestuursleden is het geen .bretkousenclub', geen gezapige vrouwenclub: ,de sfeer is er heel anders.' Ontspanning voor vrouwen die allen één ding gemeen heb ben: ze zijn met een zeevarende getrouwd en zitten dus regelmatig een paar maanden (of zelfs vele maandenj alleen. Naast die .oude' vereniging is nu een nieuwe groepering ontstaan, datgezinscontact zeevarenden Stella Duca' heet. Mevrouw R. Wolterbeek is min of meer leidster. Stella Duce is een stichting allemaal erg officieel met statuten en de hele ratte- plan die zich ten doel stelt: dienstverlening op het maatschappe lijk vlak voor allen die zich met de zeevaart verbonden voelen. Daar voor zijn middelen in het leven geroepen: sociaal-culturele activitei ten bijvoorbeeld. Een mooi woord voor een mooie zaak. Het betreft hier namelijk gespreksgroepen, zoals er nu ook één in Vlissingen is. Ges pre ksg roepen waar men doet aan vorming en voorlichting. Het accent valt hier op de inspanning, bij de vereniging van mevrouw Hollenberg op de ontspanning. STELLA DUCE Stella Duce is een afdeling van het zeemanshuis Stella Maris te Rot terdam. Directeur is pater J. Witkamp. Stella Duce heeft afdelin gen in Amsterdam, Breda, Den Haag, Utrecht., Haarlem, Rotter dam, Rotterdam-Zuid. Dordrecht, Vlaardingen en nu ook Vlissingen. Het is een officiële instelling die subsidie van het ministerie van cultuur, recreatie en maatschappelijk werk krijgt, een instelling die meer beoogt dan alleen bijeenkomsten met zeemansvrouwen hou den. Hoeicel dat laatste natuurlijk een zeer direct contact en dus zeer belangrijk, is. Stella Duce meent dat een groep vrouwen, gegeven het beroep van hun echtgenoot, in een bepaalde geïsoleerde' situatie verkeert. Het vormingswerk heeft dan tot doel het bewust maken van de situatie als vrouw in deze maatschappij, zeemansvrouw en mens. In de ge spreksgroepen worden problemen en probleempjes uit het dagelijks leven van de zeemansvrouio besproken. Daarom werkt men niet en masse, maar vergadert men bij één van de dames thuis, in de ver trouwde sfeer van de huiskamer. Voorbeelden van gespreksonder werpen: opvoeding, het huwelijk, het leven van de zeemansvrouw, liet Verre Oosten, godsdienst, seksualiteit, kinderlectuur, moderne lectuur enzovoort. Voorts is Stella Duce bezig met een sociologisch onderzoek, waarbij met zeemansvrouwen en -moeders wordt ge sproken over het varen, het af wezig zijn van huis, de houding van de betrokkenen en die van de omgeving, het contact met andere groe- peringen, karakterinstelling enzovoort. BRUGFUNCTIE Stella Duce wil een brugfunctie bekleden: een brug slaan tussen de zeemansvrouw en de maatschappij. Daarom staat zij in contact met verschillende moderamina, Hwmanitas, de Ned. vereniging van maatschappelijk werk en de Nederlandse stichting voor gezond heidsvoorlichting en opvoeding. Begin januari 1968 had Stella Duce contact gehad met ongeveer 3500 gezinnen in ons land, vaak door middel van een tweemaandelijks blad Jtecht door zee.' Een per soonlijker contact kreeg men door de gespreksgroepen, verloofden- bijeenkomsten, een jaarlijkse nationale bijeenkomst en huisbezoek. De Vlissingse mevrouw Wolterbeek is een van de actieve zeemans vrouwen die er heil in zien. Zij gelooft dat het een grote steun kan zijn als men in zo'n gespreksgroep ook met andermans problemen kennismaakt. ONTSPANNING Bij alle ontspanning die de andere vereniging wil bieden, komt wel ditzelfde facet. Door het contact met vrouwen in identieke situaties, en dus het kennismaken met andermans problemen verliest elk haar zelfmedelijden, men is elkaar tot steun. VLISSINGEN .Gemeenschapszin'. Dat is be- Aanstellen langrijk voor een zeemansvrouw, voor een vrouw die zelfstandig moet zijn, veel tijd alleen moet doorbrengen en die niet eenzaam wil en mag zijn'. Het zijn woorden van een zeemans vrouw in Vlissingen, mevrouw R. Wolterbeek. Zij is getrouwd met een noofdwerktuigkundige bij de Rotterdamse Lloyd. Het type vrouw dat iedere zeeman zich zou wensen: flink, frank en vrij. Begiftigd met een grote portie moed en le vensblijheid. Geen sombere gezichten, geen treu rige verhalen. ,Mijn man vaart. Nou en? Dat is geen probleem. Natuurlijk is het niet zo dat je zegt: ik ben blij dat-ie weer eens vertrekt, maar hij heeft zijn werk, dit werk, gekozen. Klaar, afgelopen. En na zo'n periode van een paar maanden, langer is het tegenwoordig toch niet is hij ook weer een hele poos thuis. Dan hebben we hier net zo'n gewoon gezinsleven als elders, misschien nog wel beter'. Als mevrouw Wolterbeek dit zegt is haar man thuis. Het leven gaat z'n gewone gangetje, de kinderen moeten tenslotte naar school en de melkboer en de groenteman komen nog steeds even vroeg. ,Je kunt je leven niet steeds maar eens even gaan veranderen, stel je voor'. Het wemelt van de zeemansvrouwen in Vlissin gen. Wat wil je, met een zeevaartschool vol jon gemannen? Enfin, zo zijn er ook veel jonge zeemansvrouwtjes die er nogal eens zwaar aan tillen dat manlief enkele maanden van huis is. Ze weten het van te voren, natuurlijk. Maar hoe gaat dat: 't verlieven bij het eerste verlof, verloven bij een volgend verlof en trouwen bij het derde verlof. En dan is het vrolijke meisje opeens mevrouw. Vaak in een eigen huisje, spiksplinternieuw Met een nieuwe uitzet en een glimmende cassette. Klaar voor de toekomst. En net als ze aan elkaar gewend zijn, ais het-huis- vrouwlje-spelen gaat wennen, ais ze afstand heeft genomen van het leven van een vrij meisje met een baan en een doel komt de klap: het verlof is om, haar zeevarende, man moet afscheid ne men om op de volgende brug of in de volgende machinekamer te staan en zij blijft alleen ach ter. Zolang zij zich dat beeld maar van te voren in prent, valt het allemaal wel mee, doet men dat niet, dan kweekt men de tragische soms zelfs wat hysterische eenzame vrouwtjes. Aan stellerij? ,Nee, zeggen de wat oudere zeemans vrouwen', geen aanstellerij, hoogstens Onwennig heid en te weinig voorbereiding. En verder: ,Maar je hoort er toch weinig van, de meeste zeemansvrouwen zijn uit ander hout gesneden!' Haar op de tanden Uit ander hout gesneden? ,Ja', zeggen alle vier dames. Een zeemansvrouw is kordaat, zelfstan dig. Dat moet ze ook wel. Ze is gewend om zelf de touwtjes in handen te nemen, ze is resoluut en opgeruimd. .Je weet waar je aan begint', zegt mevrouw Wolterbeek, op die basis trouw je. Als je niet zelfstandig kunt zijn. moet je er niet aan beginnen' Het komt ook uit. Een zeemanshu welijk gaat óf kapot, óf het gaat bijzonder goed, een tussenweg is niet mogelijk. Een buitenstaander beoordeelt het leven van een zeemansvrouw altijd aan het vele alleen zijn. Men vergeet daarbij dat de zeemansvrouw veel meer haar eigen persoonlijkheid kan ontwikkelen en dat men niet werkelijk alleen is: daarvoor zijn toch ook die zeemansvrouwenverenigingen Mevrouw Abbas zei het zó: ,In het begin was ik ook niet zo de ideale zeemansvrouw. Het eerste jaar reken ik niet mee. toen was mijn man thuis (bij de marine), maar daarna ging hij elf maanden weg. dat was de rotste tijd van mijn leven. Ik dacht eerst: ik leef wel als hij er is en de rest zien we wel. maar zo is het niet: je moet élke dag leven en als je man dan thuis is, is het elke dag feest'. .Het is een leven met hoogte- en dieptepunten' Dat maakt het intensief, dat maakt het mooi' Een zeemansvrouw heeft ook niet met de ge dachte van: oh, en nu gaat hij voor een heel jaar weg; nee, je leeft, bij de dag van vandaag. En je hoopt steeds dat hij ln de buurt komt. dat je naar hem toe kunt. Mevrouw Kieboom: het ergste vind ik de reizen naar de plaats van bestemming als hij weg moet. Ik ben pas gerust als ik weer een telefoontje of telegram heb gehad, dat hij goed op zijn boot is gearriveerd. De angst voor scheepsrampen bestaat nauwe lijks. ,Is ook niet nodig', zegt mevrouw Kieboom', er gebeuren haast geen schaapsrampen met veel persoonlijke ongelukken, op de weg ls het veel gevaarlijker'. Mevrouw Hollenberg: .De meeste scheepsrampen betreffen coasters die met teveel personeel, dat te weinig is geschoold, varen. Niet die kleine boten, maar het onjuist laden of het teveel risico's nemen ls de oorzaak. Het ligt aan de bemanning^ niet aan die boten'. Bestaat papa? Bestaat papa wel voor de kinderen Natuurlijk zeggen de zeemansvrouwen hierop spontaan en misschien ook wel een beetje ver ontwaardigd. Het Idee! ,Er wordt dagelijks over papa gesproken, zijn portret staat in de kal mer, ze maken tekeningen of schrijven als ze wat groter zijn briefjes. Er wordt steevast ge controleerd of papa wel onderaan zijn brief schrijft: kusjes voor Elsje, en Peter, om maar een voorbeeld te noemen'. De verhouding man-vrouw ls misschien niet atf- ders, over het algemeen ls er wel minder ruzie. .Daar hebben wij gewoon geen tijd voor', zegt mevrouw Abbas. ,Als een wal-echtpaar ruzie heeft, gaat de man nijdig naar zijn werk en dan heb je nog kans dat hij ook weer nijdig terug komt. Nou dat komt bij ons niet voor. We kun nen weieens een ruzietje hebben, maar dat is 7.0 weer over. want het Is zonde van je tijd!' Makkelijk En tenslotte, een zeemansvrouw moet makke lijk kunnen zijn. Als manlief thuis is, is het feest, en blijft de boel de boel. Dan wordt de keuken maar eens een keertje niet gesopt, en worden de ramen maar een beetje vuil. Als het mooi weer is dan moet er van genoten worden, huis of geen huis. En de zeeman, hoe is hij 'n Echtgenote zegt: ,Ruim van denken en 't gros is knotsgezellig". Als nadeel mag dan vermeld worden dat ze gewend zijn dat er een bediende achter ze aanloopt: rommel maken doen ze net zo hard als de vrouw het opruimt. Een echte zeemansvrouw houdt van dit leven met zijn ups- en downs. Ze weet dat haar stuurman, haar wtk of haar telegrafist niet makkelijk aan wal zou wennen en daarom went ze aan dit soort leven en hecht ze eraan. Ze hebben het nog niet zo slecht getroffen. Maandblad Marie-Claire signaleert de anti-puistjes-pil', bestemd voor meisjes en jonge vrouwen die last heb ben van gezichtspuistjes. Ruim drie honderd jonge Crangaises zijn onder supervisie van een Franse arts enkele maanden proefkonijn voor de nieuwe pil geweest. Resultaat: een hoog per centage genezingen, maar ook in twin tig tot vijfentwintig procent van de ge vallen een verergering van de aandoe ning in de eerste maand van de be handeling. Rood-u it-blauw viert hoogtij in de voorjaarsmode en wellicht binnenkort ook in de make-up. De meisjes in Ro me kunnen, daartoe aangemoedigd door een bekend Romeins kosmetiekhuis, hun oogleden al opmaken in de drie kleuren van de Franse (of Nederland se) vlag. Eveneens uit Romeenorme mus- ketiershoeden, versierd met veren en linten. In Amerika denken de ontwer pers niet alleen aan de mondaine vrouw maar ook aan de thuisblijvertjes: voor de eerste categorie halsbanden met hangers, bijpassende ringen en sanda len uif doorzichtig plastic, voor de tweede maxi-schorten van kleurig be drukte katoen, te dragen over de zeer m zwang zijnde lange huisjurken. Uitspraak van Coco Chanel, grand old lady van de haute couture: .Geluk is het geheim van schoonheid, maar wie kent het geheim van gelukT Een verstandige vrouw houdt haar schoon heidsmiddelen in ere". Zélfgerolde sigaretten zijn, vólgens een Australische arts, minder schade lijk dan de mechanisch gerolde exem plaren uit een pakje. Oorzaak zou de m de (losjes gerólde) zelfgemaakte si- garet zijn: de voor de gezondheid scha delijke stoffen ontwikkelen zich daar door minder snel. Er blijken nog meer kunstgrepen te zijn om schadelijke in vloeden van hel roken te beperken: de sigaret sneller oproken dan gewoon- lijk, grotere trekken nemen en de peuk weggooien wanneer de sigaret pas voor twee-derde op is. Gezonder, maar ook duurder roken dus. In Engeland ie een nieuwe droog shampoo (in spuitbusop de markt ge- kamen die de watergolf in het haar niet kan vernielen. Nouveautés uit Parijs: tassen met drie afdelingen naast elkaar, elk afzonder lijk met een klep te sluiten, en de po pulaire alpinomutsjes uit de jaren dertig, maar nu aan weerskanten ver sierd met gekrulde haarlokken die, zo als men weet, onmisbaar zijn voor een ieder die stijl 1930' gekleed wtt gaan. Weekblad JStte' was zo attent, de typisch-vrouwelijke snufjes van de uit- vindersbeur8 in Brussel op te sporen. Hier zijn ze: lichtgevende oorknoppen, een tandenborstel met een reservoirtje voor tandpasta, een paraplu met een etui dat de regendruppels opvangt (spe ciaal ontworpen voor vrouwelijke auto mobilisten), een apparaat waarmee harde eieren kunnen worden gepeld, lu cifers die automatisch ontvlammen en een apparaatje waarmee men spatten van het gebraad in de braadpan kan voorkomen. ln de ruim drieduizend restaurants van België worden bij tachtig procent van de bestelde maaltijden frites ge serveerd. Per persoon wordt ongeveer vijfhonderd gram frites geconsumeerd. Ook buitenlandse toeristen blijken meer en meer voor deze eetgewoonte te gaan voelen. Overigens zijn de Belgen, met de Luxemburgers, nog steeds dé aard appeleters van de EEG-landen: ze zijn goed voor de consumptie tJan ruim hon derd zestien kilo aardappels per jaar per persoon. Michel-Philippe Laroche (25 jaar) is, vindt Elle, de opmerkelijkste coutu rier van dit ogenblik. Niet omdat hij eerst bij een groot confectiebedrijf heeft gexoerkt en nu free-lance ontwerper in de stijl van Ungaro en Courrèges is; wel omdat hi) bovendien diaken in de kerk is. Dat zegt Michel-Philippe er zelf vanJk was. en ben nog steeds scheppend ontwerper. Ik ben getrouwd- Ik ben diaken geworden in de Eglise Catholique Orthodoxe de France, waar men de mis opdraagt zoals dat tn Frankrijk tot het jaar 900 gebeurde. Deze kerk heeft ons leven veranderd; mijn vrouw en ik zijn erg gelukkig, ondanks de kritiek en het wanbegrip. Voor mij en mijn vrouw is de couture volstrekt niet onverenigbaar met mijn roeping in de kerk'. ADVERTENTIE Nog een glimpje badmode voor straks, een combinatie van badpak en bikini. Iedere vrouw wil wel twee badgevallen en waarom dan niet op deze manier. Het materiaal is van een vlugdrogende obtel bouclette in een wit-turquoise ruit. Er is een wetenschappelijk onderzoek aan de gang m Engeland waarbij iemand nodig is die 1000 paar vrouwenbenen moet fotograferen en wat u niet dacht die baan is naar een vrouw gegaan. Dr. Elizabeth Coope van de Aston-umversileil van Birmingham is donderdag begonnen met een toelage van 800 pond voor onderzoek en de sterke indruk dat een been veel kan vertéllen over zijn eigenares. .Ais ik tegen 1970 deze studie van 1000 paar be nen voltooid zal hebben, denk ik dat ik uitge vonden zal hebben dat benen aantonen in welk deel van het land de vrouw woont en tot welke maatschappelijke klasse zij behoort', aldus dr. Coope in een vraaggesprek. Feit is dat hoe inteUigenter een vrouw is des te beter gevormde benen zij heeft". Dr. Coope, een knappe brunette die zelf heel aardige benen heeft, is 30 jaar en getrouwd. .Vrouwenbenen zijn fascinerend. Natuurlijk kijk er heel anders naar dun mannen .Nee, wij zijn niet van plan mannenbenen te fo tograferen. Zij zijn niet zo interessant als vrou wenbenen. die ongelooflijk veel vormen hebben'. Wij willen de variatie in vorm verbinden aan de verschillende gebieden. Hebben vrouwen uit Wales anders gevormde benen dan die. bijvoor beeld. uit Schotlandt Dat is waf wij willen na gaan. Het meest belangwekkende aspect is misschien •cel het verschil tussen de maatschappelijke klas- ten. Sommige mensen denken dat meisjes met mooie slanke benen uit goed gesitueerde gezin nen in Zuid-En geland komen'. Dr. Coope. die onderzoekwerk verricht aan de biologische faculteit van de universiteit van As ton zei tenslotte: De studie zal iOO vrouwen omvatten die stude ren aan universiteiten in het gehele land en 600 die in winkels, op kantoren en in fabrieken wer ken'. bezoekt onze showroom LOUWERSE DE PRIESTER N.V. MIddslburB: VIssingse SiTset 16-13, re-tem (nu on\ c-ic;

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1968 | | pagina 19