SLUISKILS CADEAU IS NIET WELKOM HONDENKAPSTER PONT ONTMOET VEEL BEZWAREN MIJN BEROEP IS..... Wandeling door de veste Hulst WOENSDAG 27 MAART 1968 BTlTEH ZEEUWSÜWAANDEREN Nu wachten voor de pont SLUISKIL Ruim een week vaart de Sluiskilse pont zijn rond jes over het kanaal van Gent naar Temeuzen. Lang genoeg om verschillende inwoners een morrend commentaar te ontlokken, te kort om dit ook in een daadwerkelijke actie om te zetten. Maar één ding staat vast: Sluiskil is niet blij met het nieuwe presentje van rijkswaterstaat, dat de bevolking meer dan ooit het idee geeft in een verdeeld dorp te wonen. Neem nu alleen de bezoekers en de mensen die behandeld moeten wor den in de polikliniek: die pont kost ze veel te veel tijd'. Waarbij als en vroeger voor de brug. .Om het zicht gaat het niet', zegt de heer A. J. de Krijger, exploitant van een benzinestation. .Zo'n bootje geeft flink wat bedrijvigheid. Maar dat is dan ook het enige positieve dat je ervan kunt zeggen. Allereerst heeft het bootje het bezwaar dat het helemaal niet volgens een vastge steld tijdschema vaart. De mensen moeten soms veel langer dan 20 mi nuten wachten. Op die manier heb je meer dan een half uur nodig om van de ene kant van het dorp naar de andere te komen. Vooral de oostzijde is gedupeerd. De officiële ligplaats van de pont is aan de west kant. 's Avonds vaart hij op ver zoek. Maar hoe moet je kenbaar ma ken dat je over wil? Dat wordt schreeuw- en fluitwerk. De midden stand klaagt hier al over het feit dat ze niet met een auto naar de overkant mag. Het is niet denkbeel dig dat de bevolking aan de oostkant zich gaat oriënteren op Axel: daar zit Je momenteel eerder dan in je eigen dorp'. Zijn bezwaren worden zo biedt uit navraag onderschreven door verschillende inwoners. Met name de middenstand is ontevreden over het verbod om met een auto (bood- schappenkarretje etc.) gebruik te maken van het veer. Dat staat als de nieuwe steiger aan de oostzijde klaar is alleen open voor spoed gevallen: de ziekenauto en de wa gens van de doktoren van het Sluis kilse ziekenhuis. Dit gereedkomen van een definitieve aanlegplaats zal nogal wat tijd in beslag nemen, aangezien eerst de Minister Lely- brug moet worden opgeruimd. .Er is over de zaak van het auto vervoer overigens nog geen overleg geweest met de middenstanders", ver telt (particulier) de heer Sanders, secretaris van de middenstandsver eniging Sluiskilbelangen. Als dat er komt gaat men van winkelierszijde waarschijnlijk aandringen op het verlenen van dispensatie voor het verzorgende verkeer. Een vraag blijft dan overigens of dat nu al onmiddel lijk via de noodsteiger verwerkt kan worden. Waarschijnlijk gaat er wel wat meer tijd mee heen. ZIEKENHUIS onuitgesproken gedacht kan gelden dat verschillende aspi rant-patiënten omwille van de tijd de voorkeur zullen geven aan opna me in de ziekenhuizen van Terneu- zen en Hulst, die nu gemakkelijker bereikbaar zijn dan dat van Sluiskil De pont heeft daarnaast zo bleek uit verschillende gesprekken ook invloed op het kerkelijk leven in Sluiskil. Het deel van de r-k-paro- chie aan de oostkant van het kanaal is minder gemakkelijk te bereiken. Men zou zelfs overwogen hebben om in de nabije toekomst (met een spe- ,Ik kan er weinig goeds over zeggen', is de mening van zuster Jeanette, directrice van het Sint-Elisabeths- ziekenhuis, als we haar naar de pont vragen. Ze vindt het een .voor wereldlijk' transportmiddel en vreest dat het invloed zal hebben op het aantal patiënten. ,Het is nu allemaal nog wat vroeg om al over concrete acties te praten, maar we gaan wel overleggen. Als er hier iets gedaan moet worden doen we als ziekenhuis zeker mee. in te delen bij de parochie Axel. d:e zeer eenvoudig te bereiken is. Hier geldt echter de al eerder vermelde .proefperiode* van plusminus een jaar. Een van de punten waarop zich het algemeen onbehagen concentreert is de dienstregeling van de veerboot, liever geze| J een deugde! heer M. J M. van Nispen, die de KVP vertegenwoordigt .n de Ter- neuzense raad: ,wij hebben uit de krant moeten vernemen dat er ge varen zou worden volgens de volgen de r.chtlijn: op het nele uur, twin tig minuten erna en twintig minu ten en-oor. Dat blijkt in de praktijk nogal eens tegen te vallen. De boot vertrekt dan later. Nu kan dat me de een gevolg zijn van de scheep vaart in net kanaal en misschien ligt het ook wel aan de mensen: ieder een stelt z:ch aan de oostkant en bloc op bij de nauwe opging, zodat het lossen van de boot wat stroef verloopt'. Hij zal dit probleem binnenkort in de raad brengen, waarbij dan tevens de kwestie van middenstandsdispen satie aan de orde komt. Sluiskil houdt het voorlopig bij de fiets of het brommertje, want daarmee mag je op de pont. Aan de andere kant is er in deze periode van kin derziekten toch ook een hoopvol geluid. Het komt van de heer De Krijger ,Over een maand of twee zijn we er we! aan gewend, dan praat niemand er meer over. He: :s nu toch te laat voor een actie om de boot hier weg te krijgen: we wis- De moeten ondernemen'. e Dobbelt oj Keldermanspoorte. Belofte maakt schuld! Wanneer u zich het artikel tje over Hulst van de vorige keer herinnert, dan weet u, dat u beloofd werd, verder het stadje te worden rondge leid. We stonden op de Grote Markt en daarna hadden we het fraaie interieur van de kerk bezichtigd. De kerk weer uittredend door de hoofdingang, gaan we de Steenstraat volgen, maar niet zonder vooraf een blik te hebben geworpen over de Grote Markt heen, naar het prachtige oude raadhuis, dat met zijn oude toren een mooie afsluiting vormt van dit marktplein. Het oude raadhuis dateert uit 1534 en werd deze eeuw grondig gerestaureerd. In de zeer mooie burgerzaal hangt een schilderij vervaardigd door een te Hulst geboren schilder (1584) Cornelis de Vos, voorstellende de stad Hulst. De Steenstraat met haar ou de patriciërshuizen, vooraan met enkele fraaie gevels, spreekt u van vroeger tijden. Halverwege. tegenover ,'s Lands Huis' (1655), staat een woning met een gewel dige gevelbreedte, tevens voorzien van een oud toren- tje. Ook hier zal in de loop der tijden wel het een en ander zijn gerestaureerd, maar eens vond men hier een .Réfuge een vluchtklooster' van .Terduijnen', voor de monni ken, die vaak leiding hebben gegeven bij de inpolderingen in het Zeeuws-Vlaamse land. In ,'s Lands Huis' werd eer tijds recht' gesproken (mis schien ook wel eens een beet je ,krom!', wie zal 't zeg gen!). Het gebouw wordt thans benut door de politie- en belastingdienst; twee eer biedwaardige instellingen, en is dus zijn bestemming min of meer trouw gebleven! U bent hier vlak bij de oude Vismarkt, die tot voor enke le jaren werd overschaduwd door een paar oude dikke kastanjebomen, maar nu ont daan van deze luister; geval len als verkeersslachtoffer mogen we wel zeggen! De Overdamstraat volgend ko men we terecht bij een van de mooiste opgravingen in ons Zeeuws-Vlaamse land en wel bij ,De Dobbele- of Kel- dermanspoorte', daterende uit het jaar 1506. Dobbele Poorte', omdat men zowel onder de poort door (te water), als via de gewone wijze van die dagen (ophaal brug en poort) de veste kon binnenkomen. Er is over deze opgraving nog wel meer te vertellen, doch we dienen met de plaatsruimte rekening te houden en daarom gaan we hier de volgende keer mee verder. Joh. de Vries OOSTBURG Mevrouw A. Plas- 8chaert-Verminck uit Oostburg is eigenlijk van alles: huisvrouw, ken nelhoudster en hondenkapster. Nu zijn de scheidslijnen overigens niet zo nauw te trekken, daar in het witte huis aan de rijksweg: een kennel met dertig fraaie honden (va riërend van charmante peki- neesjes tot uil de kluiten gewassen boxersstuurt een ordentelijk huis houden op zijn tijd natuurlijk wél eens in de war. En dan is er nog de fraaie titel hondenkapsterwant daar gaat het eigenlijk om. Me vrouw Plasschaert weet na twintig jaar wel hoe ze dwergpoedeltjes, ter riers en wat er nog meer op vier poten rondloopt klein en kaal moet krijgen, fiat kappen zit eigenlijk aan de kennel vast. de hebt hier in de streek niet zoveel mensen die het doen of mogen doen, want er zijn diploma's voor nodig. Niet dat ik die heb, maar mijn ervaring telt natuurlijk ook mee'. De kapsalon' ligt aan de achterkant van het huis. Centraal attribuut is de trim tafel: het eerste tnstument ZELDZAME BEROEPEN voor de diverse hondenrassen zijn evenzovele modellen. In de dwerg poedelsector bestaat de mogelijk heid om een puppy-, een standaard- of een leeuwenmodel te creëren. De terrier is al heel tevreden met een gewoon glad vachtje en hier en daar een charmant uitspringende lok je. Het gebeurt ook wel dat de dieren bij mevrouw Plasschaert een ivas- bewrt krijgen: ze staan dan geruime tijd in de hondenshampoo en worden met de fahm gedroogd. ,Het is het beste om je hond om de drie maan den bij te laten werken. Dat man keert er hier nogal eens aan. Soms gebeurt het een keer per half jaar. Het merkwaardige is dat in de stad de honden veel vaker naar de kapper gaan. Daar heeft die man er ook een volledig bestaan door. Hier moet het altijd bijbaan blijven.' De klan tenkring van de Oostburgse kennel komt uit heel Zeeuwsch-Vlaanderen, maar hij is, voor wat het knippen betreft, niet al te dik gezaaid, fir kan nog best wat bij', lacht me vrouw Plasschaert en hier is haar advies toch wel duidelijk afwijkend van de andere, die ze aan haar klan tenkring geeft: niet dl te kaal graag.... waarmee de langharige poedel o; terrier m aanraking komt. ,Als ze erg lastig zijn moeten ze een nylon kous over hum snuit, maar in de meeste gevallen is dat niet nodig. De instrumenten waarmee ik werk zijn een tondeuse en wat scharen, waaronder een speciale epileer- schaar. De behandeling duurt onge veer een uur. Je kunt het best met z'n tweeën werken, vooral als je wat grotere honden hebt. De meest voor komende is wel de dwergpoedel: die wordt geschoren.- Een terrier heeft een onder- en een bovenvacht, die moet je trimmen, waarbij je diis als het ware uit het haar ,plukt'. Mevrouw Plasschaert bezig met een dwerg poedelt je.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1968 | | pagina 21