HET MAGISCHE
WOORDJE ,RAS'!
WAT BLEEF EN
WAT VERANDERDE
KAPELAAN GIELLIET EN ZIJN
.WERELDBELASTINGKANTOOR'
Sandy de Zeehond
ii ftiiy
extïA
zeeuwsch-vlaandere^
sM.
LET OP DE
RAAMBILJETTEN
WOENSDAG 20 MAART 1968
KANAALZONECONTRASTEN
OP RIJM
De kanaalzone verandert. Sluizen, bruggen, betonnen wallen: com
positie anno 1968 in een eeuwenoud landschap. Ze harmoniëren wel,
die twee. Maar misschien is het wel aardig om zo af en toe eens
stil te staan bü de contrasten. Zoals bijvoorbeeld een Inwoner van
Spui dat doet in onderstaand rijm. Vorig jaar wend van zijn hand
in Zeeuwsch-Vlaanderen Extra een .ballade voor een boerderij' ge
plaatst. Titel voor onderstaande bijdrage: onbekend, onbestemd.
Zou het .Adagium voor een kanaal' kunnen zijn? Te zwaar mis
schien voor deze regels, die pertinent niet de indruk willen wek-
wen ,een gedicht' te zijn. 't Gaat meer om de boodschap dan om de
verpakking. En laten we eerlijk zyn: die gooi je in de meeste ge
vallen tóch weg....
Televisie, radio en krant
Maken melding in ons land
Van hetgeen er steeds geschiedt
Op sport en sociaal gebied.
Zo deelt men mee dees' generatie
De ruimtevaart en harttransplantatie.
In Zeeland deelt bovendien de PZC
Zijn lezers 't Zeeuwse nieuws nog mee.
Ook lazen we in 't genoemde blad,
Hoe Terneuzen wordt een grote stad.
In 't nieuwws van Hontenisse tot aan d'Ee
Deelt ze Vlaamse historie mee.
Ontwikkeling ziet men allerwege
Straks komt men 't om Terneuzen tegen
Het werken van de laatste jaren,
Gaat zich hier duidelijk openbaren
Wat er al is tot stand gekomen
Dat heejt men echt niet kunnen dromen
Wat daaraan is vooraf gegaan
Dat is vast een heel lange baan.
Economen, financiers
Werden beiden geraadpleegd schier.
Een groep deskundige mannen
Bespraken samen grote plannen.
En alras werd het bekend:
't Kanaal moest breder tot aan Gent.
En om dat plan te realiseren
Ging men met België confereren.
En ook dit werd openbaar:
Men sloeg de handen in elkaar.
Er werden echt nog onverwacht
Miljoenen bi) elkaar gebracht.
En ook werd er niet vergeten
Eerst alles nog eens op te meten
Spoedig werd er ook getekend.
En details werden berekend.
Naderhand zijn bij de vleet
Vele werken aanbesteed.
Ja, er was geen sluis nog klaar
Of men werd het reeds gewaar:
d'Amerikanen kozen welbewust
De Nieuw-Neuzenpolder langs de kust.
Bouwden daar, 't is geen fantasie,
Een moderne chemische industrie.
De arbeiders van 't Boer eg at
Ruimden voor die uit de stad.
Waar de boer ging overstag.
Voor een kwartje meer per dag.
Daar buigen zich de grote mannen
Over 't rapport voor nieuwe plannen.
En waar het wild zich eens verschool
Ligt er nu een pijpriool.
Nu gaan daar Belgen, Duitsers, Fransen
Naar d'Amerikaanse pijpen dansen.
De tijd, die zijn ze nu vergeten,
Dat ze naar elkaar met bommen smeten.
Een roestend en vergaan karkas.
Van wat eens een Frans torpedojager was,
Zit juist daar als getuige aan de grond
Van toen er eens een ,krieg' bestond.
De volken hebben kunnen leren
Dat welvaart komt door exporteren.
Dat samenwerken ook in nood,
Steeds grote kans op uitkomst bood.
We weten er hier heel veel van.
Terugdenkend aan het Marshall-plan.
't Is nu verder maar te hopen
Dat 't ook om het kanaal mag mede lopen
De PZC meldt dat zelfs Noren komen naar
hier
Voor fabricage van papier.
't Brengt weer werk voor ieder mee
En dat stemt de Zeeuw tevree.
d'Oud-Terneuzenaar, hoor wat ik zeg,
Weet etraks hier vast niet meer de weg.
Want hetgeen men thans aanschouwt
Sinds het kanaal is uitgebouwd!
Van toen men nog geen sleepboot had,
En men trok langs 't jagerspad.
Een schip met paard voor, in de strengen,
Om tot aan de grens veel weg te brengen.
Zo'n menner was soms nog een kind
Wanneer hij 't schip trok tegen wind.
En als beloning, paard en vent,
Betaalde met 300 cent.
In die tijd, dat het slepersvolk
Bij vloed zich ophield bij de kolk
En men daar op de blauwe steen
Om 't hoogst ogen wierp met dobbelsteen,
En die had dan 't meest geluk
Had het binnenvallend schip zó tuk.
Tot later v. d. Bergh met sleepboot kwam,
Die men graag in 't ootje nam.
De slepers haalden op hun harten
Wanneer s'n sleepboot niet wou starten.
En sarrend riepen ze: ja 't is wis.
Je krijgt de boot niet aan de pis.
Startte de boot, men zag even later
Stromen dan het motor koelwater.
De sleepboot werd een poosje later
Volkomen baas toch op het water.
Schippers en jaagpad zijn verdwenen,
Iets anders is er nu verschenen.
Overal langs de waterkant
Vinden we een groenstrookland.
Daar loopt de zeemeeuw en de snip.
De meerkol en de watertrip.
Maar facetten zijn er meer:
Verzorgd moest ook het snelverkeer.
Behoorlijk grote polderblokken
Werden in het plan betrokken.
Hele lange stukken land
In het wijde polderland.
Brachten specialisten, uiteraard,
Nieuwe wegen snel in kaart.
Na onteigening begon men zonder dralen.
De polderklei eraf te halen.
Gevuld werd toen de sleuf met zand
Tot bijna aan de bovenkant.
Daarna een laag steen, zand en teer:
En een nieuwe weg die was er weer.
Ook werden vele borden neergeplant
Door verkeersdeskundig hand.
Een slijtlaag nog en de dubbele weg ligt
als een zolder
Van 't kanaal tot aan Sint-Annapolda
Ook aan 't graven van 't kanaal
Is verbonden een verhaal.
Want bi) het graven ontdekte men terstond
Eeuwenoude bomen in de grond.
Z&n opgegraven bomenpol
Is een regel op een vergeeld perkamenten rol.
De tijd heeft zonder pen of stift
Historie in de grond gegrift.
Misschien heeft een Kelt of Germaan,
Een man met dierenhuiden aan,
Onder zo'n boom met schild en lans
Feest gevierd en daar gedanst.
Of mogelijk heeft het volksgerecht
Er in 't openbaar een zaak beslecht.
De oeros heeft daar rondgezwalkt
Tot hij door de jager werd verschalkt.
Het wild verzorgde, met de vis.
De garderobe en de dis.
Waar men joeg met boog en pijlen
Staat in 't Kanaal een grote pijler.
Op welks forsgebouwde rug
Rust een even forse brug.
Arbeiders leveren er strijd
Met het werk om klaar te zijn op tijd.
Straks raast 't verkeer: heen en ook terug
Over deze moderne, lange brug.
Men komt ver uit het buitenland.
Om te toeven in CadzanA.
Trekt met tent er dan op uit
Leejt zo de oerinstincten uit.
Waar eertijds slingerden de wegen
Stoomt een sleepboot 't vrachtschip tegen.
Waar de merel zong s'n hoogste lied
Is't nu al water wat men ziet
Waar de boer sloeg met zn punthouweel
Vaart er nu een zeekasteel.
Waar eens een geurend bloempje stond
Drijft straks een parlevinker rond.
Waar eens de nachtuil was aan 't krassen,
De kettinghond 's nachts begon te blaffen,
Daar vaart straks een boot, heen en terug
Op 't blaassignaal door d'open brug.
Het woordje ras heeft in de duivensport een betekenis gekregen.
welke men er in geen enkele andere soort van kwekerij van dieren
of planten ook maar aan durft te geven. Zodra een duif een tijdje
op een hok van een bekende melker gezeten heeft en men krijgt
er een jong of ei van op het hok. dan "voelt men zich de bezitter
van het ,Ras van die grote kampioen'.
In feite is het natuurlijk slechts het
zich blij maken met een dode mus.
want niet alleen zegt die naam niets
over de waarde van de vogel, doch
bovendien is het verblijf op het hok
van de kampioen heel wat anders,
dan het afstammen van de beste pro-
dukten van diens hok.
Onze duivenmelkers zijn zo, dat
ze vaak kapitalen neertellen voor
een duif met een schone naam, ter-
vijl ze voor duiven van een onbe
kend liefhebbertje, welke In eigen
streek werkelijk door zijn prestaties
domineert amper een paar gulden
overhebben.
Het zich verstoppen achter namen
is een van de grote fouten, welke
bij aankopen gemaakt worden.
Wanneer het kweekstation .De Witte
Molen', waar duizenden duiven niets
andei's te doen hebben, dan maar
jongen voortbrengen, bijvoorbeeld
200 jonge duifjes kweekt uit hun
.Jansen Arendonck'-volière en daar
tussen een dertigtal schalieblauwe
zitten en men zou de bezoekers vrije
keuze laten, dan was er voor de
31ste bezoeker zeker geen Schalie-
blauw jong meer voorhanden, want
Jansen Arendonck en Schalieblauw
is voor veel liefhebbers synoniem
van kwaliteit.
Gaat men echter persoonlijk naar
het hok van deze beroemde gebroe
ders. dan komt men hooguit enkele
Schalieblauwe duiven tegen.
Licht Geschelpte. Blauwe en Rode
Biljartkampioen
in Sint-Jansteen
De biljartclub .Zondagsvermaak' te St-
Jansteen hield zijn kampioenswedstrijd
in het lokaal .Sport' bij de heer P. v.
Coolegem. Na een sportieve, spannende
wedstrijd werd de heer W. Verstraeten
kampioen van de club.
Algemene vergadering
middenstandsvereniging
De middenstandsvereniging .Willem
Beukelszoon' te Biervliet hield een al
gemene vergadering in café .Het Oude
Raedthuys' te Biervliet. Bij de opening
werd één minuut stilte in acht geno
men voor het overleden lid, de heer
Iz. Colijn. De administrateur, de heer
G. de Krijger, lichtte namens het be
stuur de rekening en verantwoording
over 1967 toe. De ontvangsten bedroe
gen 3726 en de uitgaven 3480.
De baten per 31 december 1967 bedroe
gen ƒ2599 en de schulden 1030. In
de plaats van de afgetreden bestuurs
leden, de heren Med. Ingels en G. Tuk
ker, werden gekozen de heren G. de
Graaf en Francois Vervaet Het bestuur
bestaat nu uit de heren M. Lecluijze.
L. Scheerens, M. de Bree, G. de Graaf
en Fr. Vervaet. Verder werden de ac
ties voor 1968 besproken.
Na afloop van de vergadering werd
aan de leden met hun echtgenoten een
maaltijd aangeboden, gevolgd door een
gezellige avond.
Collecte
De collecte in de parochie van de H.
Theresia te Heikant in de gemeente St-
Jansteen voor de kerkebouw, bracht de
som van 113 gulden op
BRESKENS Aan de deur van de r-k-paatorie aan de Breuken** Van
Zuyenstraat trekt sinds een paarweken een houten schaal met het op
schrift .wereldbelastingkantoor' de aandacht van de passanten. H() vorm
niet het enige sculptuur aan de gevel, die al eerder werd verfraaid met een
houten figuur Katolon voorstellend en een stuk hout waarop ,11 cent voor
de arme Lazarus' staat.
Het bordje .pastorie' is nergens te
vinden. Vervaardiger van deze kunst
werken is kapelaan O. Gielliet van
Breskens, die het huis aan de Van
Zuljenstraat samen met pater Baert
van het oecumenisch vormingscen
trum .Hedenesse' bewoont. En daar
mee zijn dan ai twee namen ge
noemd van mensen die bij de actie
.wereldbelastingkantoor' betrokken
zijn. Derde man is rector R Ver
dunnen van net Oostburg&e Sint-An-
toniusziekenhuis. Inzet van nun ac
tiviteiten: de ontwikkelingshulp, een
zaak waar niemand, zo vindt kape
laan Gielliet, onderuit kan in deze
tijd. .De actie kwam eigenlijk van
verschillende kanten. Kortgeleden
verscheen het .Blauwe Boekje' van de
katholieke werkende jeugd, waarin
uitvoerig aandacht wordt besteed
aan de problematiek van de arme
landen, anderzijds was er een bij
eenkomst in het gemeentehuis hier,
waarop christenen en humanisten
eenzelfde thema behandelden. Daar
is toen ook in principe besloten om
als gezamenlijk Initiatief een land
bouwdeskundige naar Pakistan te
sturen. Dat moet nu worden doorge
praat en uitgewerkt In afwachting
van de uitvoering van deze plannen
leek het ons goed om via een we
reldbelastingkantoor, waarmee
eigenlijk de verantwoordelijkheid die
elk individu heeft ten opzichte van de
mensen die er in de wereld om hem
heen leven wordt geaccentueerd, het
financiële gedeelte al wat op gang
te brengen'
En in die opzet is men, voorzover
het zich nu laat aanzien, redelijk
geslaagd. Toen de schaal er pas hing
werden er al bedragen van 50,- en
25,- in gedeponeerd, het kwam ook
voor dat de mensen nadere informa
tie vroegen. Ook dat is de bedoeling
van de actie: duidelijk maken dat
die 11 cent per dag die er nodig zijn
om de .arme Lazarus' (c.q. twee
derde deel van de wereldbevolking
dat ondervoed Is) op de been te
houden voor iedereen eeD vanzelf
sprekendheid moeten vormen.
MENTALITEIT
Rector Verdunnen schetst de ont
wikkelingen die ertoe hebben bijge
dragen dat er In de streek inderdaad
al wat anders over ontwikkelings
hulp wordt gedacht dan voorheen.
.Dankzij gespreksavonden en bij
voorbeeld een beatmis, zoals een
tijdje terug in Oostburg, maak je de
mensen duidelijk dat er op een reële
basis, niet die van het liefdewerk,
hulp dient te worden verleend. Tij
dens de beatmis zijn er 470 Blauwe
Boekjes uitgedeeld. Het fijne daar
bij is dat daarbij alle formele ver
schillen tussen de kerken vervallen,
dat er één doel is dat centraal staat.
Er waren protestanten bij de dien
sten, het liep allemaal even plezie
rig".
Deze hoopvolle tendens kan echter
onmogelijk een reden tot juichen
zijn: de collecte van de NOVIB bij
voorbeeld leverde minder op dan de
voorgaande jaren, de mensen kijken
de kat uit de boom, zijn vaak bang
dat er teveel geld aan diverse strijk
stokken blijft hangen.
Een andere zaak die remmend kan
werken is het getheologiseer tussen
de kerken over de hulp en de vorm
waarin ze moet worden gegeven. .Er
gens denk ik weer wel dat er ver
tegenwoordigers van andere kerken
vinden dat wij hun acties doorkrui
sen. We hebben officieel nog geen
reactie gehad, maar Ik weet niet zo
direct of alle mensen er even posi
tief tegenover staan', aldus de rec
tor.
Toch ligt het in de bedoeling om
door te gaan: waarschijnlijk komen
ook m Aarden burg en Oostburg af
delingen van het .wereldbelasting-
kantoor'. Tegen die tijd hopen de
mensen die erachter staan echter
meer dan nu het geval ls te be
schikken over een concrete organisa
tie, die even concrete plannen effec
tief kan aanpakken. ,Het is nog
Schaal met wereldbelastingkantoor
maar het begin, maar in ieder ge
val gebeu-t er nu iets', vindt kape
laan Gielliet. ,Ik heb Juist een prach
tige omschrijving van dit karwei
gevonden in het Blauwe Boekje. Ar
tikel 450 van het wetboek zegt dat
hij, die getuige van het ogenblikke
lijk levensgevaar waarin een ander
verkeert, nalaat deze persoon die
hulp te verlenen of te verschaffen,
die hij hem zonder gevaar voor zich
zelf of anderen redelijkerwijs te kun
nen duchten, verlenen of verschaffen
kan, wordt, indien de dood van een
hulpbehoevende volgt, gestraft met
hechtenis van ten hoogste drie maan
den of een geldboete van ten hoogste
zeshonderd gulden. Hele volken op
deze wereld zijn in levensgevaar.
Met 11 cent per persoon per dag
kunnen we hen helpen om het er le
vend af te brengen. Als we dat niet
doen... Ja wat doet de minister van
justitie dan, hoe gaat het verder?...'
Jansen Arcndonckduiven zijn zeer
zeker niet van mindere kwaliteit!
Het ras Jansen Arendonck is al oud!
De gebroeders Jansen hebben de
naam nooit iets ingevoerd te hebben
voor kruising sinds een 25-tal jaren.
Dat niets moet men zeer zeker met
een korreltje zout nemen, want di
verse malen haalden ze bij mannen,
welke lukten met hun duiven afstam
melingen, die daar gekruist waren
met andere soorten terug!
Inteelt heeft vele voordelen, doch in
25 jaar nooit eens kruisen zou on
herroepelijk tot verval moeten lei
den. Het Schalieblauw is op net hok
van de Gebr. Jansen gekomen, toen
ze hun duiven kruisten met een af
stammeling van ,De Aap' van Schoe-
ters. Een kruising, die buitengewoon
lukte!
Voor vele liefhebbers zou een dof
fer, rood van kleur en bovendien be
zitter van een witte buik, van geen
ander ras kunnen zijn, dan van het
voor de ootllog zo bekende ras
Hermans uit Mariaburg. Heeft de
duif dan bovendien nog een diepe
kiel, dan is het zeer zeker nog een
afstammeling van de destijds zo be
roemde ,Boot'.
Zo kunnen we doorgaan en roemen
an pochen op .zuivere' Delbars, Ho-
remafls, Bricoux en Havenith-dui-
ven om van het Wegge ras maar
te zwijgen, waarvan sommigen be
weren, dat ze ook dit ,ras' nog steeds
zuiver kweken!!
RASWAT IS HET?
Is een duif gehaald bij De Smel-
Mathijs in Nokere van een ander
soort, dan wanneer ik een duif uit
zoek op het hok van de Gebr. De-
vriendt in Moere? Het is mogelijk,
doch de kans is groot, dat men te
Nokere vertrekt met een afstamme
ling van de wereldberoemde Zwar-
teband van wijlen Oscar Devriendt
en dat men in Moere een keuze
maakt uit een koppel, dat vader of
grootvader moet zeggen tegen ,De
Klare' van Valere!
De grootste kampioenen gaan gere
geld onderlinge ruiltjes aan in de
hoop, dat er uit die kruisingen weer
eens een nieuwe asdulf komt.
Lukraak kweken kennen die mannen
niet en voor men een kruising wer
kelijk in de stam brengt weet mt?
waar men aan toe is. Men
de eerste produkten ervan streng b*-
proefd en slechts wanneer hetiuktê
komen ze tussen de andere vomfc
We waren bij Theo Deegens in Heer-
lerhelde. We zien nog voor ons dé
prachtige Blauwe doffer, welke jn
een jaar tijd een auto won op Sin
Vincent en op Dax. De duif, die on
Internationaal Dax de eerste prii»
won, doch als een ware nachtvliege-
midden in de nacht op het hok neer
kon strijken.
Een vogel, welke én een Sint Vincent
én een Dax in een jaar weet t»
winnen is een rasvogel, waarvan le.
dereen droomt! Een dier boordevol
zuivere klas, want bovendien be-
wees deze vogel ook op de een dar.
fond bij de allerbesten te behoren
Wat deed Deegens nu
Zijn borst vooruitsteken en zeggen'
,lk heb het ras?' Zeer zeker niet
Hij ging naar Roks in Fijnaart eri
kocht er twee duivinnen, welke zeer
nauw verwant waren aan de duif
welke zijn Blauwe nog kloppen kon'
Hij ging naar Ko NÏpius en kocht
er het Jan Aarden-soort, dat op
Barcelona onder andere bewezen had
van internationale klas te zijn. Trou.
wens wat deed Ko Nipius zelf
Ko Nipius. welke ongetwijfeld <k
grootste Nederlandse duivenlief-
hebber is. niet alleen wat zijn aan-
tal duiven betreft, maar tevens door
zijn geweldige prestaties, jaren aan
een stuk. Op zijn vlieghokken zit
werkelijk een schat aan duiven. Een
bijzondere indruk maken zijn schit
terende geschelpte witpennen, welke
in hoofdzaak terug te brengen zijn op
de Horemans-soort. Maar zijn wer
kelijke fondprestaties dankte hij toch
vooral aan zijn aankopen van het
Jan Aarden-ras. Het soort duiven,
dat de omgeving van Steenbergen
een fondnaam gegeven heeft, waarop
die mannen nog jaren terug kunnen
komen.
Nog niet tevreden ging Ko Nipiui
onder meer naar Gorin in Rarrune-
nies, welke tot vorig jaar toe be
schouwd werd als de zuiverse Bar
celona-specialist der laatste jaren.
Deze winter is dit hok totaal ver
kocht en diverse liefhebbers staan
gereed om in zijn voetspoor te tre
den. Een der grootste kanshebbers
voor deze officieuze titel is Maurice
van de Velde uit Oostende, de man,
die van geen kruisingen moet weten
en sinds jaren de Charles van der
Espt-duiven zuiver blijft doorkwe-
ken. Het is met deze soort duiven,
dat Julien Reijheul uit Stene in 1966
de eerste Nationaal Barcelona won,
als opvolger van prof. Van Grem-
bergen uit Gent.
rnational
Bommel uit "Rotterdam, met
een duifje, dat wellicht de gehele
nacht doorgevlogen moet hebben.
Dit jaar ging de nationale zege naar
Niessink in Bleiswijk. maar met
gering verschil moest hij de nationa
le zege laten aan Pol Blanquart uit
Gent. Allen mannen, welke op de
overnachtvluchten niet aan hun
proefstuk zijn. Voor dit soort vluch
ten heeft het ras inderdaad een ge
weldige betekenis, maar wij moeten
dan ander ras verstaan, de soort
duiven, die bestand blijkt tegen de
zwaarste omstandigheden. Tegen
afstand... goed en slecht weer en
vooral de beschikking hebben over
uithoudingsvermogen, dat buiten de
gewone proporties valt. Aan namen
moet men geen weerde hechten! Het
is niet het ras, maar de soort die
het doet!
Stropers hebben huisgehouden op het Robbeneiland, waarvan
vader Van Heerden opzichter is. Alle zeehonden zijn gedood,
maar één jong diertje, Sandy, blijft eenzaam achter. Hij neemt
het diertje mee naar huis en daar wordt het verzorgd en ver
troeteld. En Sandy wordt een diertje waarmee de kinderen Van
Heerden, David en Ann de meeste pret beleven.
Sandy loopt door het huis, laat zich
allerlei lekkere hapjes toegooien,
gaat in een stoel zitten en nog veel
meer. Sandy kan echter nog andere
dingen. Wanneer zjjn baasjes op
een gegeven moment in grote moei
lijkheden komen, zal hij ze redden,
net als Flipper van de t v. Maar hier
over zullen we jullie in de komende
t\jd nog wel meer vertellen.
.Sandy de zeehond' heet deze kleu
renfilm. die we hebben uitgezocht om
te draaien in de PZC-Jeugdvoorstel-
lingen. Die voorstellingen worden in
de paasvakantie gegeven, zodat jul
lie allemaal ze kunnen bezoeken.
Een bezoek aan de jeugdvoorstel
lingen ls de moeite zeker waard,
want jullie weten, dat de PZC in
de jeugdvoorstellingen altijd iets
goeds brengt Voor alle zekerheid
nog even de regeling om toegangs
kaarten te krijgen.
In de winkel* In /eeuwsch-Vlaande
ren waar een raambiljet van onze
tournee hangt wordt l)(| iedere aan
koop tot een bedrag van f I,een
bon verstrekt, Voor f 20 aan bonnen
kunnen Jullie een toegangskaartje
voor de jeugdvoorstellingen krijgen.
De uitreiking van de bonnen begint
S april en eindigt IS april.
Ouders
De PZC-toernee 1968 omvat
een aantal voorstellingen die
alle in de paasvakantie «or
den gegeven. Wij doen een
dringend beroep op alle
ouders er voor te zorgen, dat
hun kinderen maar EENMAAL
een voorstelling bezoeken.
Gaan zij moer dan één keer,
dan betekent dat, dat zij de
plaats innemen van een kind,
dat nog n: »t was geweest,
maar er v/e! recht op had te
gaan
Begeleiders kunnen dan ook
NIET worden toegelaten: de
plaatsen zijn JÜter. bestemd
voor kinderen van 6 tot 14
jaar.
Bij de inwisseling van dc bon
nen voor toegangskaarten
tijd en plaats worden nader
bekendgemaakt zal een
kwartje per kaart worden ge
vraagd De opbrengst is be
stemd voor een liefdadig doel
in Zeeland.
