64
lte§§
299
RADIOSTRALING
UIT HEELAL
Stakingsrecht
op de helling
I
ZELANDICA
BROOD
xM
GOEDKOPER
#DATK0MT
ELKE ÖAGTERU6
WITTEBROOD
BRUIN BROOD
pofcAPPElOAM
PRUSSLAG
-Wolmem
DE KLERK&ZN
RAAD MIDDELBURG ZIET HEIL IN
NIEUWE WELSTANDSCOMMISSIE
WOENSDAG 20 MAART 1968
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
11
(ADVERTENTIE)
in de
verpakt gesneden
verpakt gesneden
dab is smulleni
K00M6OTE&
CADET3ES
rgkgeuulde
KR6NTG
B0LLET3ES
PEULVRUCHTEN
PR'jS-SLAS
ZO VOORDEUS.
pond gin.mi
cAPu- MS
C'JNERS
ponoi
BRUINE
BONEN
SOU CX5LANZ6NO
H6T SCH6BLT TB UBBÜ
0©moke.vn
A
IN OE PeUS-6LAG
4CO^r-CTmSpak JBHH
FIL6T!
$0erS,2?7!f
lek Keren snel klaar
VIS
STICKS
grote pot
APPELMOES
u prce(Ldegouclneinebben
moak voor uuj tooterPiam
een Keus uic onze
visconsei-L/eri voor.
PRUS-SLAGPR'JZEN
B0KK.ING..49
Si1?f;HARIN6&79
cfelSc>a'SARDINE&49
HARING- 49
Pilebs wgiv eaus
onze slager biedt:
TAKTAAsB
Op sclnaditje
3A6. HERMANS
bergen op zoom
Steen bergen
Vlissmgen
^Middelburg
Temeuzen
AX6LJr60E5*MAD£
KOOPVAARDIJPREDIKANT
NAAR ZUID-AFRIKA
UTRECHT (ANP) De gereformeer
de koopvaar dijpr edik ant ds. K. S. G
Zijlstra uit Rotterdam is naar Zuid-
Afrika vertrokken voor pastorale ar
beid onder de Nederlanders, met name
in Kaapstad en Durban. In deze ha
vens komen veel Nederlandse schepen
die ons land nooit aandoen.
In Durban wonen tachtig gezinnen van
Nederlandse zeelieden. Bovendien wer
ken er Nederlandse baggermaatschap-
pijen met personeel uit ons land. Ds.
Zijlstra zal er drie maanden blijven.
Er Is een plan om in samenwerking
met andere kerken te komen tot de
aanstelling van een vaste Nederlandse
predikant voor dit werk in Zu1d-Afrlka.
(Van onze correspondent)
LEIDEN Onlangs is door Engelse astrono
men voor het eerst een tot dusver onbekend
soort hemellichaam gesignaleerd, dat een sterke
bijzonder snel en regelmatig pulserende radio
straling uitzendt. Tot dusver zijn tier punten
aan de hemel met dergelijke hemellichamen ont
dekt. Naast Engelsen zijn het ook Amerikanen
geweest die zich hiermee verdienstelijk hebben
gemaakt, nadat zij door de astronomen van
Cambridge waren gealarmeerd en aan het
speuren gezet. Dit nieuw ontdekte soort hemel
lichaam heeft het voorlopige naamsetiket pul-
sari gekregen.
VTadat men in de aanvankelijke opwinding over
de opzienbarende ontdekking meende dat bepaalde
aspecten van de waargenomen verschijnselen zouden
kunnen wijzen op een kunstmatige oorsprong van deze
radiosignalen, dat wil zeggen op een bewijs van intel
ligent leven elders in het heelal, neemt men thans
aan dat er .natuurlijke' verklaringen mogelijk zijn.
De gedachten gaan vooral uit naar .neutronen-sterren
waarin de materie tot een onvoorstelbare dichtheid is
samengeperst. Op theoretische gronden heeft men
reeds enige jaren gespeeld met de mogelijkheid dat
dergelijke sterren zouden bestaan. Astronomen zijn
het er wel over eens, dat het hier waarschijnlijk een
van de belangrijkste kosmische ontdekkingen van de
laatste halve eeuw betreft.
De zeer snelle en verbluffend regelmatige sterktewis
seling van de radiosignalen riepen aanvankelijk de
veronderstelling op, dat het signalen waren van elders
In het heelal vertoevende intelligente wezens. Het
zou kunnen gaan om uitwisseling van boodschappen
tussen ver van elkaar verwijderde werelden waarnaar
men hier op aarde .meeluisterde', of om pogingen om
contact op te nemen met andere beschavingen zoals
bijvoorbeeld op aarde, ofwel om enorm sterke .radio
bakens* ln allerlei regionen van het heelal ten dienste
van ruimtevaarders.
De meer nuchtere astronomen wijzen deze veronder
stelling echter van de hand, niet omdat zij de moge
lijkheid van het bestaan van hoog-ontwikkelde be
schavingen elders in het heelal afwijzen (er zijn nog
maar weinig deskundigen, die veronderstellen dat de
mens .alleen' zou zijn in het heelal) maar omdat
vooralsnog meer voor de hand liggende .natuurlijke'
verklaringgen mogelijk zijn, hoe opzienbarend die dan
ook op zichzelf mogen zijn. Men beseft zeer goed, dat
er nog vele onbegrepen verschijnselen en processen zijn
in het heelal, waar we tot voor kort nog maar een
bescheiden blik in konden slaan en waarvan de ven
sters eerst in de laatste decennia wijder zijn open
gezet door nieuwe waarnemingstechnieken.
I^en van de meest vooraanstaande astronomen ter
wereld, de Leidse sterrenkundige prof. dr J. H.
Oort, verklaarde in een onderhoud, dat wij met hem
hadden over de nieuwe ontdekkingen, dat zijns inziens
Inderdaad eerst naar natuurlijke verklaringen gezocht
moet worden en dat het zeer wel mogelijk is dat het
hier gaat om .neutronensterren' waarvan men het
bestaan op theoretische gronden reeds had veronder
steld. Materie zoals wij die op aarde kennen be
staat voor het overgrote deel uit lege ruimte, waarin
de elementaire deeltjes als protonen, elektronen, neu
tronen en vele tientallen andere rondzwermen die te
zamen de atomen en in groter verband moleculen
vormen. De ruimte waarin zij zich bewegen is echter
relatief even leeg als de kosmische ruimte waarin
sterren wijd verspreid liggen, waaromheen weer in een
eindeloos schijnende ruimte planeten wentelen die
veelal op indrukwekkende afstanden manen om zich
heen zien draaien. Er zijn bepaalde sterren, de zoge
naamde .witte dwergen' waarin de elementaire mate
riedeeltjes als gevolg van bepaalde fysische krachten
en omstandigheden veel dichter opeen gepakt zijn dan
in de aardse materie. Men heeft berekend dat de
dichtheid van de materie in deze .witte dwergen' m
de nabijheid van een miljoen kan liggen, dat wil zeg
gen dat een kubieke centimeter van deze materie
(een cc water weegt op aarde een gram) op aarde
een gewicht van 1 miljoen gram zou hebben, dat wil
zeggen evenveel als een kubieke meter aards water.
In een neutronenster, over het bestaan waarvan men
tot dusver slechts theoretisch gespeculeerd heeft, zou
de materie nog verder zijn samengedrukt tot een
dichtheid van tien tot de dertiende macht.
Die materie zou zo zwaar zijn, dat een kubieke centi
meter ervan evenveel zou wegen als een kubus aards
water met ribben van ruim 200 meter, tweemaal de
Utrechtse Domtoren. Enkele andere vergelijkingen die
misschien meer spreken: een kubieke centimeter van
deze .neutronen-materie' weegt circa evenveel als
150.000.000 mensen, ruim tienmaal de bevolking van
ons land.
Wanneer de materie van een ster tot een dergelijke
dichtheid samenvalt onder invloed van de gravitatie-
krachten, ontstaat een zeer groot verlies aan poten
tiële energie, hetgeen zich moet uiten in de afgifte van
straling. Verondersteld wordt thans dat de waargeno
men pulserende radiostraling juist dit soort straling
kan zijn. Tot de lichtfrequenties pulserende sterren be
horen de al geruime tijd bekende cepheiden. Aan. de
hand van die sterren heeft men berekend, dat de
pulseringsfrequentie mede'afhankelijk is van de dicht
heid van de materie In de betrokken ster. Bij deze
sterren ging het echter om een ritmische cyclus van
een of meer dagen, terwijl de thans waargenomen
pulserende radiostraling een cyclus in de grootte-orde
van seconden toont, hetgeen op een zeer grote dicht
heid kan wijzen.
prof. Oort meende dat het hier om een zeer belang
rijke ontdekking gaat, maar dat het nog geruime
tijd zal duren voordat men enige zekerheid kan ver
krijgen over de aard van de nieuw-ontdekte hemel
lichamen, Er zijn waarnemers geweest, die menen een
van de bronnen van de pulserende straling te kunnen
identificeren als een ook optisch zichtbaar sterretje van
de 18e grootte op een afstand van ongeveer 200 licht
jaren, dus deel uitmakende van ons melkwegstelsel.
Prof. Oort meent echter, dat deze Identificatie enigs
zins voorbarig is, omdat hiervoor veel meer en nauw
keuriger metingen over langere tijd nodig zullen zijn.
De eerste waarnemingen zijn, als gezegd, verricht door
Engelse astronomen van Cambridge. Later werden zij
bevestigd en aangevuld door waarnemingen van de
enorme radiotelescoop op Puerto Rico.
(Van onze juridische medewerker)
AMSTERDAM Het recente
en uitvoerige advies van de So
ciaal-Economische Raad over
het stakingsrecht brengt nieuw
leven in de discussie over de
vraag: wanneer mag men sta
ken? De discussie over dit in
gewikkelde en politiek, sociaal-
economisch en emotioneel zo
geladen onderwerp dateert al
van vlak na de oorlog. Sinds
1958 is er een wetsontwerp-
Samkalden en sinds 1960 een
hooglerarenadvies aan minister
Beerman in portefeuille. Over
een ding is men het daarbij wel
eens geworden: tot op heden
heeft het recht met name de
rechtspraak die het moest op
knappen met deze problema
tiek niet goed weg geweten.
De wet zwijgt over de staking.
De enige uitzondering is het sta
kingsverbod voor ambtenaren in het
wetboek van strafrecht. Maar mer
praat meer erover dit af te schaf
fen dan het praktische inhoud te ge
ven. Dat een staking in het alge
meen gesproken geen strafbaar feit
oplevert, betekent echter helemaal
niet dat alles mag. Er kan nog heel
goed in burgerrechtelijke zin sprake
zijn van ongeoorloofd handelen. Bij
voorbeeld wanprestatie (in dit ge
val: niet nakomen van de arbeids-
verbintenis) of een onrechtmatige
daad (in ruimste zin: handelen in
strijd met de betamelijke zorgvul
digheid).
De kern van het probleem is dat
de wetgever de vraag heeft open
gelaten wat een staking eigenlijk is.
Is het een normaal strijdmiddel of
een uiterst middel om het machts
evenwicht bij collectief onderhande
len te verzekeren Of is staking
ln beginsel zonder meer verwerpe
lijk? Het moeilijke is natuurlijk dat
er zoveel verschillende soorten sta
king zijn, variërend van politieke
boycot en langzaamaanactie tot wil
de staking en cao-dwangmiddel.
In rechte heeft de kwestie zich toe
gespitst op de vraag of staking de
.optelsom' is van een aantal acties
van individuele werknemers dan wel
een collectief (bijvoorbeeld door de
vakbeweging) bepaald en te recht
vaardigen gebeuren. In 1960 hakte
de hoge raad deze knoop door in
een arrest over de Nederlandse ha
venboycot van schepen onder de
goedkope vlag van de .Panhonlibco-
Ianden' (Panama. Honduras. Liberia
en Costa Rica).
Staking wordt beoordeeld vanuit de
individuele verantwoordelijkheid van
de werknemer, zei de hoge raad, en
staking is in beginsel wanprestatie
van de afzonderlijke werknemer. Vol
gens de rechtspraak is het uitlok-
kei) van wanprestatie door derden
in caau het organiseren van een sta
king door de vakbeweging een
onrechtmatige daad. Zo was de cir
kel dus rond.
Ons hoogste rechtscollege zorgde ech
ter voor een ontsnappingsclausule:
staking ls géén wanprestatie als
.naar ae heersende rechtsovertuiging
en in redelijkheid' niet van de werk
nemers kan worden gevergd dat zij
blijven werken. Dan is er ook geen
sprake van een onrechtmatige daad
als de vakbond een staking op touw
zet. Dit geldt alleen voor zover de
staking een oorzaak heeft, die ligt
in de relatie werkgever-werknemer.
terne' oorzaak (bijvoorbeeld
testactie tegen derden) ligt anders.
In concreto zal de beoordeling van
werkstaking neerkomen op een af
wegen van doel en middelen. Ook
hier legt de rechter echter een wet
telijke richtlijn. Hij wordt alleen ge
stuurd en beperkt door het
uitgangspunt van het Panhonlibco-
arrest, dat staking in beginsel wan
prestatie is van de afzonderlijke
werknemer en het vakbondsbelang
alleen indirect een rol speelt.
rpegen dit beperkende uitgangs-
1 punt bestaan nogal wat bezwa
ren. temeer daar ons ontslagrecht
nogal streng is. Door het wegvallen
van het wapen van massaal ontslag
nemen is het stakingswapen voor de
werknemer belangrijker geworden.
De SER stelt nu voor dergelijke be
zwaren te erkennen: staking is een
collectief gebeuren en als zodanig
in beginsel te rechtvaardigen.
Dit standpunt gaat in de richting
van het standaardarrest van de .gros
se Senat 'van het \Vestduitse ar
beidsrecht, dat in 1955 al deze aan
het Panhonlibeo-arrest tegengestelde
opvatting koos. Beide benaderingen
kunnen in de praktijk overigens heel
goed tot dezelfde resultaten leiden.
Het gaat er alleen maar om welke
voorwaarden in concreto worden ge
steld aan de rechtmatigheid van een
staking.
De moeilijkheid is alleen dat der
gelijke voorwaarden niet uitputtend
of te eng omschreven dienen te wor
den Er zijn immers zoveel soorten
staking aan de rechter overliet.
bij aan op regeling door de wetge
ver. Daar is ook wel wat voor te
zeggen, omdat deze immers vrijwel
het Hele arbeidsrecht nogal ingrijpend
heeft geregeld en niet zoals de
staking, de rechtsontwikkeling gaat
zo snel. Het SER-advies onderkent
dit probleem, maar formuleert toch
als absolute voorwaarde: staking kan
alleen rechtmatig zijn als hij uit
gaat van de erkende vakbeweging.
Deze gedachte past in het Neder
landse systeem van collectieve on
derhandelingen en is ln zijn alge-
meenheid zeker geldig.
Maar de wilde staking dan? Sta
ken heeft, naar het woord van pro
fessor H Drlon, ook de functie de
werknemer de kans te geven op voor
hemzelf begrijpelijke wijze invloed
uit te oefenen Dat maakt zeker dis
cussie mogelijk over de vraag of de
wet niet tenminste de mogelijkheid
moet openlaten ook stakingen bui
ten de gevestigde vakbeweging om
te erkennen.
Voor de praktijk is vooral van be
lang dat volgens het SER-advies, de
rechter kan ingrijpen als het doel
van de staking .kennelijk oneven
redig' is of als de staking kennelyk
in strijd met de normen van zorg
vuldigheid wordt doorgezet. Dat
komt dus, net zoals tegenwoordig,
neer op een afwegen van doel en
middelen. Maar het gebruik van het
woordje .kennelijk' wijst de weg naar
.marginale toetsing'. Dat is: het te
gengaan van uitwassen (bijvoorbeeld
een té onverhoedse staking) zonder
het onderliggende geschil zelf (bij
voorbeeld een loonconflict) te beoor
delen.
Dit lijkt een richtlijn die ruimte laat,
net zoals de richtlijn voor een .vreed
zame oplossing". Het SER-advies wil
bemiddeling aantrekkelijker maken.
Maar het stelt arbitrage niet ver
plicht, omdat daardoor de vrijheid
van partijen teveel wordt aangetast.
Een twistpunt apart is in hoe
verre de werkgever zich mag
verweren, met name door stakers te
ontslaan of hervatting van het werk
op straffe van dwangsom te eisen.
Dit laatste middel wordt vrij alge
meen afgewezen, ook door de SER.
Wat betreft 't ontslag zijn uit rechts
vergelijking tegenargumenten te ha
len. Aan de andere kant is men hier
te lande geneigd het als uiterste
middel van de werkgever te erken
nen. De SER is verdeeld.
ter vooral uitsluitsel moeten geven
over deze grondvraag: in noeverre
tast een duidelijk aan wettelijke voor
waarden gebonden erkenning van het
stakingsrecht het wezen daarvan
aan? Met name in het belang van
de rechtspraktijk zal de wetgever
zijn uitgangspunt zo duidelijk mo
gelijk moeten stellen.
(ADVERTENTIE)
en wilt u nog meer zekerheid
koop dat tapijt dan "bij de Klerk
die weet wel wat n wilt.
Dessolux is een topklasse-tapijt van zuiver
scheerwol waardoor u zeker bent van de
duurzaamheid, onontvlambaarheid, kleur
echtheid en motechtheid. Het trekt geen vuil
aan en kan gemakkelijk worden gereinigd.
Dessolux heeft de weelde van een handge
knoopt tapijt: luxueus en toch een tikje
"ruig". Opvallend is de ruimtelijke werking.
Leverbaar in 5 decoratieve tinten op kamer
breedte van 375 cm. en kóst per m2 52,80
198.-
perstrekkende meter
Vlissingen Oude Markt 9 tel. 01184- 2182
COMPLETE WONINGINRICHTING
ROTTERDAM DEN HAAG UTRECHT/ VLISSINGEN HOORN DE UER
PETER VAN SOMEREN
EXPOSEERT IN STADHUIS
HULST In de burgerzaal van het
stadhuis te Hulet wordt van 18 tot en
met 28 maart «en tentoonstelling ge
houden van werken van de kunstschil
der Peter van Someren.
Peter van Someren werd op 15-l-'03 te
Rotterdam geboren en werkte achter
eenvolgens ln Antwerpen, Brussel, Pa
rijs en Berlijn. Gerrulme tijd bracht
hij door in St Po 1de Léon (Bretagne)
en St. Raphaël (Cöte d'Azur). Na de
ze omzwervingen vestigde hij zich defi
nitief in Rotterdam, waar hij than»
woont en werkt.
Peter van Someren behaalde op latere
leeftijd door middel van een staats
examen het diploma gymnasium en
studeerde psychologie en phloeofie van
de kunstgeschiedenis aan de rijksuni
versiteit te Leiden. Zijn etudie rondde
hij af met het kandidaatsexamen. In
zijn werk valt de Invloed van zijn atu-
die op de kunstwerken duidelijk te con-
stateren.
ADVERTENTIE)
Bij koninklijk besluit va» 1 juli 1938 werd Pie-
ter Cornells Bouten* op dat ogenblik 63
jaar benoemd tot buitenlands erelid van de
Koninklijke Vlaamse Aoademie voor Taal- en
Letterkunde. Met het toekennen van deze onder
scheiding sloot Vlaanderen mich aan bij de bewon
dering en waardering, die Bout ens ruim dertig
jaar lang reeds in Nederland ten deel vielen.'
Dit ls de aanhef van de bijdrage over Boutena en België ln de
bundel Verkenningen in noord en zuid, uitgegeven door het
rectoraat van de Rijksuniversiteit te Gent. In deze bundel van de
hand van dr Karei de Clerck zijn dertien bijdragen samengebracht
geschreven tussen 1962 en 1967 .Zij behandelen feiten en figuren
uit de 19e en 20e eeuw die invloed hebben gehad op de betrekkingen
tussen Noord- en Zuid-Nederland. Wat Bouten» betreft deze werd
bereid gevonden om tijden» een openbare vergadering van de Acade
mie een lezing te houden over de taak van de dichter. De uitverkie
zing van de dichter stond voorop. Zijn rede was een rotsvaste belij
denis van het eigen dichterschap en van de zending van de dichter
in het algemeen. .Wanneer ooit God» geheim in zijn sublieme simpel
heid zal worden geraden', zei Bouten», .dan is het een dichter, die
het verlossende woord zal mogen spreken'. In 1934 herinnerde
Boutens tijdens een feestmaaltijd van de Vlaamse PEN-clüb aan zijn
Oostvlaamse en Zeeuws-Vlaamse afkomst Zijn houding tegenover
zijn taalbroeders uit het zuiden 1» zeker niet altijd welwillend ge
weest Des te groter vreugde was het dat de .zuiderling" De Clerck
de grootheid van de dichter bij de opening van de Boutenstentoon-
ateiling te Middelburg zo treffend heeft belicht
In het laatste opstel ln de bundel over Nederlandse Congressen,
wordt het verschil aangetoond ln de toon tussen de congressen die
in Vlaanderen en die in Nederland werden gehouden. Werden zij
in Vlaanderen georganiseerd dan werd van de gelegenheid gebruik
gemaakt om de Vlaamse eisen kracht bfl te zetten, terwijl de con
gressen in Nederland zich rustig bleven bewegen op het vlak van
taalkunde en literatuur. Uit de meeste opstellen blijkt duidelijk dat
limonade
SST
2gezinsflessen89et
het vinden van elkaar een niet eenvoudige zaak is of is geweest.
Josephus Albertus Alberdingk Thijm bezweert ln 1848 de Noord
nederlanders hun superioriteitsgevoel af te leggen en de hand te
reiken aan de broeders uit het zuiden. De streep, aldus Thijm, ,die
de slak der staatskunst, kruipende van de Zeeuwsche wateren naar
de Duitsche grenzen tusschen Holland en Belgiën heeft achtergela
ten', mag niet langer als een onoverkomelijke hinderpaal beschouwd
worden. In 1872 is er een congres ln Middelburg gehouden, dat luis
terrijk werd gevierd, maar weinig resultaten opleverde. .Willen wfl
in het Europa van morgen niet voorbijgezien worden, dan moeten
wij de ogen naar Nederland richten', zegt De Clerck aan het slot
van zijn bundeL ,Een bundeling van krachten, een samengaan van
Noord en Zuid zal verhinderen, dat wij de zwakke broertjes worden
van de groeiende Europese familie'.
GEVRAAGD OM OPEN EN SOEPEL BELEID
BINNEN 4 MAANDEN KAN
BESLISSING ER UN
(ADVERTENTIE)
MIDDELBURG De Middelburgse
raad ziet in de benoeming ran een ei
gen nieuwe welstandscommissie (in de
plaats van de schoonheidscommissie)
samen met Missingen een waarborg
voor een beter welstandstoezicht, altijd
een heet hangijzer in de stad geweest.
De heer H. Gillissen (pvda) hoopte, dat
op deze nieuwe basis een open beleid
gevoerd zal worden en dat nu de be
langhebbenden de weg gewezen wordt
naar de hoogste instanties. De heer
M. Vlnke (chj hoopte, dat een waar
borg is verkregen voor een goede, soe
pele en vooraf efficiënte wijze van v
ken.
Wethouder W. P. J. Baars (ch) ging
kort in op de huidige consequenties. Hij
stelde daarbij, dat een beslissing op een
vergunningsaanvraag binnen 2 maan
den genomen kan zijn. met de mogelijk
heid van 2 maanden verdaging. Bij toe
passing daarvan zullen b en w er
op toezien, dat het besluit van de wel
standscommissie van drie architecten
bij moeilijke gevallen uitgebreid tot
vijf met redenen omkleed binnen
de termijn aan de betrokkenen wordt,
meegedeeld. Wanneer men binnen 4.
maanden de eindstreep niet haalt moe
ten b en w een beslissing nemen. De heer!
Baars dacht, dat de nieuwe verorde-'
ning duidelijke taal sprak en ruim na
geleefd kan worden, hoewel men toch
wel vrij grote ruimte aan de deskun
digen moet laten.
Mr. J. Drijber, de burgemeester, die
voorzitter van de schoonheidscommis
sie was. kon dit verklaren of het ver
vallen van het bestuurlijk element in
de nieuwe commissie zal bijdragen tot
de door de raad toegejuichte betere
gang van zaken. De schoonheidscom
missie heeft, zo stelde mr. Drijber, al
tijd een rustig en objectief oordeel ge
geven en juist door een .lange vrien
delijke behandeling met veel uitleg*
vergde de behandeling wel eens tijd.
Misschien moet men het nu zoeken in
snellere, minder vriendelijke behande
ling, dacht de burgemeester.
Tot slot deelde mr. Drijber nog mee.
dat in 1966 en 1967 totaal 686 gevallen
door de schoonheidscommissie behan
deld werden. In eerste instantie werden
er 343 goedgekeurd, in tweede instan
tie 178 in derde instantie 79 en ln vier
de instantie 10. Via b en w werden
er 25 afgewezen, 51 werden beoordeeld
maar niet gerealiseerd.
Van
een
zuinige wagen
mocht je niet
veel
verwachten.
Daar komt veran
dering in dankzij
