I<ERI<ELIJI<INDELEN EEN STROEVE ZAAK DE VRIJHEID VAN PROCESSIE HERVORMD ZEEUWSCH-VLAANDEREN: GOD BLWIJST ZIJN IIEFDE «Al Zaterdag 9 maart 1968 DA DE KEELING DS LLLRINU DS BRINKMAN Terwijl de kamerbehandeling van de herindeling van gemeenten in Zeeuwsch-Vlaanderen dichterbij komt, wordt in de kerkelijke gemeen ten in een aantal kleine plaatsen zowel in Oost- als in West-Zeeuwsch- Vlaanderen gedacht over eenzelfde hergroepering. Is er in de burgerlijke gemeenten de noodzaak te komen tot grotere eenheden, de hervorm de gemeenten in Zeeuwsch-Vlaanderen blijken in veel gevallen even zeer te klein om zelfstandig met een eigen predikant te kunnen voortbe staan. In het najaar van 1966 is een planningscommissie gevormd om de problemen van de kleine gemeenten in studie te nemen en te bekij ken of er mogelijkheden waren voor samensmelting van een aantal tot streekgemeenten. Tot dusver zijn pogingen in die richting op niets uit gelopen. De planningscommissie is ontbonden en het moderamen van de classis Uzendijke van de hervormde gemeenten in Zeeuwsch-Vlaande ren houdt zich.nu met de zaak bezig. Zoals gezegd: tot dusver is er weinig uit de besprekingen voortgekomen. Verschillende gemeenten bleken er niet voor te voelen samen te gaan met andere. Gedachten van voorstanders en tegenstanders over de kan sen voor een herindeling van hervormde ge meenten ln Zeeuwsch-Vlaanderen geven wij weer op deze pagina: domina H. B. de Nee ling van de gemeente Hontenisse-Hulst, ds W. C. Luurlng van Retranchement en Cad- zand en ds P. A. L. Brinkman van Sclioon- dijke gaven als predikanten van kleine her vormde gemeenten hun mening over de zaak. ,In de classis hebben we het er over gehad hoe de toekomst van Zeeuwsch- Vlaanderen zal zijn in verband met allerlei ontwikkelingen. We komen als kerkelijke gemeenten vooral in de penarie te zitten wat betreft de financiën', maakt da De Neeling duidelijk. ,Dat is wel een erg ma teriële reden en er zijn belangrijker redenen om iets te gaan doen aan de vergroting van de kerkelijke gemeenten eventueel door vorming van streekgemeenten. De kleine gemeenten kunner. de verhogingen van de traktementen niet volgen en noodzakelij kerwijs vertrekken predikanten uit ver schillende plaatsen Volgens domina De Neeling zou men zich in de grotere plaat sen meer bewust moeten worden van de verantwoordelijkheid die men ook tegen over de kleinere gemeenten heeft. Ue dienst van één predikant in twee kleine gemeen ten geeft naai haar Idee niet voldoende soelaas en is bovendien zeer tijdrovend. De predikant, die twee kleine gemeenten heeft, moet alles dubbel doen: ,de catechesalies, de kerkdiensten, de kerkeraadsvergadenng en al het andere werk.' De oplossing voor het probleem moet volgens domina De Neeling wel gezocht worden in de vorming van een grote streekgemeente met enkele predikanten, die zich op verschillende ter reinen dan kunnen specialiseren. .Iedere ge meente praat vooi zijn eigen straatje. Men ziet niet dat men er werkelijk beter aan toe zou zijn als men grotere eenheden zou vormen.' aldus domina De Neeling. die sinds kort predikant is van Hontenisse en Hulst met samen zo'n 500 zielen. In Zuid- zande, waar zij voordien stond als predikant, waren 570 zielen. Zuidzande moet het nu doen met hulp van Oostburg. De predikant van Oostburg. ds T. A. C. van Drunen ook een voorstander van de vorming van een streekgemeente werkt nu ook als consulent ln Zuidzande Domina De Nee ling: Als men maar samen had willen gaan. dan zouden er nu twee predikanten in Zuidzande en Oostburg kunnen staan, die de taken op een goede manier zouden kun nen verdelen. Er moet een structuur wor den geschapen, waarin men Inderdaad tot een verdeling van taken kan komen. De ene predikant kan zich dan bijvoorbeeld met name gaan bezighouden met bejaar- denwerk en de andere met jeugdwerk, zie- kenhuiswerk of wat er al te doen is ln een grote gemeente. Tenslotte ligt het ene soort werk de één beter dan de ander. Domina De Neeling ziet in de .schaalver groting' ln de hervormde kerk nog andere voordelen: .Je hebt in kleine gemeenten te kleine groepen. Er is weinig jeugd, er zijn weinig ouderen en als je toch wilt gaan verdelen, houd je zulke kleine groepen over, dat er weinig meer mee valt te doen. Bovendien, als Je met enkele predikanten in een grote streekgemeente gaat werken, voorkom je ook doublures in het werk, dat je met grotere eenheden kunt gaan doen.' Concreet voor de streek, waarin domina De Neeling zit, ziet ze wel wat in een streek gemeente waarin Zaamslag, Axel, Honte nisse en Hulst worden opgenomen. .Ook ad ministratief zou het grote voordelen ople veren.' Een verzuchting van de predikan te, die een fraaie pastorie in Kloosterzande bewoont: ,Er is zo weinig ervaring mee: je zou eigenlijk een soort proefpolder moeten hebben.' Naar het gevoel van domina De Neeling komen .haar jongeren' veel tekort, doordat men zo weinig kan doen met een kleine groep. Dat geldt voor het culturele leven, dat geldt op elk gebied.' Overeen stemming is nog niet bereikt. Domina De Neeling: .Men gaat het, geloof ik. toch wel steeds meer zien. Maar men moet eens het mes erin durven zetten. Het gaat allemaal nel zo moeizaam of nog moeizamer als bij de ruilverkaveling. En daar kan op een ge geven moment nog enige pressie worden uitgeoefend, maar in een kerk leidt dat tot niets.' ment. Men moet goed begrijpen, dat het financieel allemaal ook mogelijk moet zijn en wie zegt, dat Oostburg. bij een fusie met Zuidzande. het geld zou kunnen opbrengen voor een tweede predikant, waaraan toch van die kant het meeste zou moeten wor den bijgedragen? Zijdelings heb ik wel ver nomen, dat veel mensen in Zuidzande hun kerkelijke zelfstandigheid ook niet willen verliezen. Nee. gezien het kerkelijk ver band van nu. moeten we de vorming van een streekgemeente zo lang mogelijk te genhouden.' Ds Luuring geeft zonder meer toe, dat hij als predikant veel werk dubbelop moet dpen, omdat hij twee gemeenten heeft Hij hécht echter véél contact aan de per soonlijke band, die de predikant op die ma nier met de mensen heeft. ,De kleine fa cetten krijgen minder aandacht in een streekgemeente.' De in twee plaatsen gra zende kudde van ds Luuring bestaat uit zo'n 1100 schapen; 860 in Cadzand en 345 in Retranchement. Van die 'schapen komen er maar zeer weinig in de kerkelijke kooi op de daarvoor bestemde tijd. In Cadzand bezoeken 's winters gemiddeld zo'n 40 tot 50 gemeenteleden de eredienst en in Re tranchement aanzienlijk minder. Als men uit beide plaatsen in één kerkgebouw zou komen, zou dat lang niet gevuld zijn, in ie der geval niet in de winter. Toch leidt ds Luuring elke zondag in belde gemeenten de dienst. Zou het niet verstandiger zijn om samen te gaan kerken in één gebouw, zoals het naar de mening van voorstanders van een streekgemeente verstandiger zou zijn helemaal samen te doen? Ds Luuring meent, dat men dat niet moet forceren. .Dat fix je niet. Het is historisch gegroeid zoals het nu is en het zal niet gaan, de ge meenten in elkaar op te smelten. Psycho logisch is het niet te verdedigen de beide diensten in eén keer te houden,' Ds Luuring stelt echter, dat de mensen redelijk ge noeg zijn om zich met tot het laatste toe en zonder meer te verzetten tegen vorming van grotere eenheden ln Zeeuwsch-Vlaan deren. Hij meent dat het nu in ieder geval te prematuur is dat voor elkaar te zien te krijgen. ,Ik vermoed niet, dat een streek gemeente te realiseren zal zjjn. Het wordt ook een kostbare zaak en de mensen be talen geen grote bedragen voor een kerk, waar ze nauwelijks komen...' GEVOELIG TEGENHOUDEN Geheel anders denkt ds Luuring van Cad zand en Retranchement erover. H(j ziet niet zoveel m de samensmelting van twee of meer kleine gemeenten tot één grote streekgemeente, in ieder geval op het mo ment acht hij het niet nodig. .We werken hier veel met combinaties van twee kleine gemeenten. Groede en Nieuwvllet doen sa men met één predikant. Zuidzande helpt Oostburg op het moment door het con.su- lentschap en ik heb Cadzand en Retranche- De burgerlijke gemeente Schoondijke telt ongeveer 2000 ingezetenen. Meer dan de helft daarvan is toevertrouwd aan de zorg van ds Brinkman, hervormd predikant daar. In het studeervertrek van de pastorie naast het forse kerkgebouw van de hervormde gemeente maakt ds Brinkman duidelijk, dat hij wel een voorstander is van veel sa menwerking, maar dat men de mensen naar zijn mening niet het karakteristieke van hun eigen dorp, van hun eigen kerk in dat dorp moet ontnemen. Ds Brinkman noemt zichzelf een ,meer irenische dan vechtlusti ge figuur, die de nieuwe theologieën perti nent afwijst, maar zeer verdrietig zou wor den als men hem conservatief zou noemen Van herindeling van burgerlijke gemeen ten zegt ds Brinkman: .Ik heb net idee, dat men minder verdriet veroorzaakt bij het samenvoegen van grote gemeenten dan als dat bij kleine gebeurt. In de dorpen ligt aet allemaal zo gevoelig. Als het praktisch verstandig is over te gaan tot grotere een heden. zou ik me er nooit tegen verzetten: ik heb het nu over de burgerlijke gemeen te. Toch wil ik blijven pleiten voor het ka rakteristieke van de kleine dorpen. Ik weet wel dat het nodig is nu Europees en zelfs mondiaal te denken, maar men kan het niet forceren in de kerk.' Bij het overleg van anderhalf jaar geleden is gedacht aan een streekgemeente, waarin Cadzand, Retran chement, Zuidzande en Oostburg zouden moeten worden opgenomen en dan met drie predikanten. Cadzand en Retranchement de den niet mee. Ds Brinkman: .Ik weet, dat het al heel lang het hartsverlangen van mijn Oostburgse collega is, Oostburg en Zuid zande kerkelijk samen te voegen, maar Oostburg zou dan financieel de grootste lasten krijgen te dragen en als men het geld nu niet heeft...' Belangrijk vindt de Schoondijkse hervormde predikant het, dat een kerkelijke gemeente een pastoraal cen trum de pastorie dan heeft, en dat raakt men bij hergroepering in verschillen de gemeenten kwijt. ,Ik ben ongelooflijk voor samenwerking, maar zelfs de kleine afstanden maken dat al moeilijk, dus sa menvoeging zou helemaal moeilijk zijn. Overigens zie ik een streekgemeente echt niet als een onmogelijkheid. Men zou dan moeten gaan wei-ken met wijkkerkeraden.' Specialisatie van de predikanten ziet ds Brinkman niet als een voordeel. Hij is bang voor eenzijdigheid. .Ik vind het fijn om ge varieerd werk te hebben. De samenvoe ging zie ik er nog niet zo inzitten. Mis schien langs de weg van de geleidelijkheid. De gevoeligheden die er zijn, daar kan maar niet zo overheengestapt worden, hoewel men de mensen ook niet in de watten hoeft te leggen.' De praeses van de classis IJzen- dijke, ds H. J. Ruis van Sluiskil maakt dui delijk, dat men de pogingen nog niet heeft opgegeven om een streekgemeente in West-Zeeuwsch-Vlaanderen te vormen. Hij meent, dat in West-Zeeuwsch-Vlaanderen op het moment beter zichtbaar ia dan in Oost-Zeeuwsch-Vlaanderen, dat het nood zakelijk is iets te gaan doen aan de struc tuur van de gemeenten. In West-Zeeuwsch- Vlaanderen is het gemakkelijker te verko pen. .Zuidzande is nu vacant en staat met de rug tegen de muur. Oostburg raakt ook in de knoei als de predikant daar als consu lent in Zuidzande moet blijven werken. Momenteel staat de kerkeraad ran Zuid zande niet afwijzend tegenover de zaak. Men zal in de gaten moeten hebben, dat men zich wellicht nu opofferingen ook financieel zal moeten getroosten om op 3e duur tot een betere eenheid te komen'. In Oost-Zeeuwsch-Vlaanderen is de zaak volgens ds Ruis minder duidelijk, omdat men er niet zoveel hervormde gemeenten heeft, die samen met één predikant moe ten doen. In het verleden is wel aan de orde geweest of men niet een streekgemeente zou kunnen vormen, maar Zaamslag wilde daar niet aan. De plannen zijn de mist in gegaan en Zaamslag is momenteel vacant. Ds Ruis: .We zullen toch naar streekge- neenten moeten. Uzendijke komt op de duur ook in de knoei en hetzelfde geldt voor Waterlandkerkje. De pogingen wor den niet opgegeven...' Een paar weken geleden hebben we het bericht in de dagbladen kunnen lezen: .Negen kerken zijn vóór vrijheid van processie. .Die negen ker ken werden met name genoemd, nl. de Ned. Herv. Kerk. de Ger. Ker ken. de Chr. Ger. Kerken, de Ev. Lutherse Kerk. de Doopsgezinde Broe derschap, de Unie van Baptisten Gemeenten, de Oud-Katholieke Kerk, de Bond van Vrij-Evangelische Gemeenten en de Rooms-Katholieke Kerk. Dat deze laatste de vrijheid van processie voorstaat, is een van zelfsprekende zaak en zij had in deze reeks niet eens vermeld behoeven te worden, want zij heeft hiervoor altijd gestreden. Maar we hebben onze ogen toch wel even uitgewreven toen we al deze andere kerken zo zusterlijk boven deze laatste zagen staan. In het bericht dat we lazen stond verder nog; .dat de toelaatbaarheid van een processie uit het oogpunt van openbare orde en rust van geval tot geval zal moeten worden beoordeeld, vinden de kerken op zich zelf dan ook niet aantrekkelijk'. Met andere woor den: als er vrijheid van processie wordt gegeven, moeten deze overal kunnen plaats vinden en dan moet een plaatse lijke overheid n et bevoegd zijn deze ln de stad of het dorp waarover zij regeert, te verbieden. Er is gesproken over de gedachte dat er plaatselijk beoordeeld moet worden of een proces sie al dan niet gehouden kan worden. De genoemde kerken .vertrouwen er evenwel op. dat conflicten worden ver meden. gezien het begrip dat de pro testantse kerken en de R-K Kerk thans voor elkaar hebben'. Voorts iezen we nog in het bericht: .bovendien is wat in de R-K Kerk gaande Is, van gro te betekenis, mede voor de vormen van godsdienstige uiting een beleving. Verwacht mag worden dat de proces sies in die kerk hun betekenis zullen zaan verliezen'. Het hoofdbestuur var. de SGP fmaar dit :s geen kerki kant zich tegen de mogelijkheid van proces sievrijheid. We hebben ons toch wel even afgevraagd wat deze reeks van namen van kerken hier betekent. We herinneren ons niet dat deze zaak officieel ter sprake Is gebracht in de Nederlandse Hervormde Kerk. Waarschijnlijk zal het moderamen of het breed moderamen van de synode een oordeel hebben gegeven. Wanneer deze vrijheid van proces sie nu weer opnieuw ter sprake komt is het door de .proeve van een nieuwe grondwet', waarover de rege ring of de commissie die hieraan werkt het oordeel heeft gevraagd van de kerken en andere instanties. In deze froeve is dan ook opgenomen de moge- ijkheid van processievrijheid. Sinds 1848 is ln de grondwet vastgelegd dat .de openbare godsdienstoefening bui ten gebouwen en besloten plaatsen al leen (is) geoorloofd, waar zij in 1848 naar de wetten en reglementen was toegelaten' Gewoonlijk wordt gezegd- boven de Moerdijk is het niet toege staan en beneden dit oude veer mag het wel. In algemene zin mag dit waar zijn. toch is het niet helemaal juist. In Laren, in het Gooi bijvoorbeeld zijn altijd processiesgehouden en daarom gaat aldaar de St-Jansprocessie ieder jaar uit. Omgekeerd zijn er plaatsen beneden de Moerdijk waar een proces sie verboden was. Het is nu de bedoe ling dat deze bepaling uit de nieuwe grondwet verdwijnt en dat daarvoor in de plaats komt een artikel waarin staat dat processies overal in ons land zijn toegestaan, tenzij de plaatselijke overheid deze niet wenselijk vindt. We begrijpen het eigenlijk niet waar om zulk een artikel er m moet wan neer men het oude artikel weglaat, Is dit op zich zelf al niet voldoende? Waarom moet de processievrijheid met name worden genoemd Kan dit dan niet voortvloeien uit de rechten en vrijheden die iedere kerk in ons land heeft? Of gaat het hier om bijzondere rechten, meer dan andere kerken heb- We moeten hier wel de vraag stel len wat een processie eigenlijk is. Menigeen noemt een optocht waarin geestelijken meelopen en kinderen als engeltjes verkleed en waarin beelden van heiligen enz., een processie. Er is dan pas van een processie te spreken wanneer de geconsacreerde ouwel mede wordt rondgedragen. Vol gens het concilie van Trente is een processie een openbaar getuigenis van de overwinning van de waarheid over de leugen en ketterij. Vanuit dit stand punt gezien mogen andere kerken toch wel enige bezwaren inbrengen tegen een processie. Heel de straat en heel het publieke leven wordt voor zulk een getuigenis opgeëist en feitelijk wordt gevraagd dat iede.r hier de nodige eer Die processievrijheid is na de laatste wereldoorlog in ons land al enige malen ter sprake gekomen. In 1949 heeft heel het zelfde rijtje van kerken dat we in het bericht lazen, een schrijven gericht aan de raad van ministers, waarin op handhaving van het grondwetsartikel dat ging over het processieverbod, zou worden gehandhaafd. In het herderlijk schrijven van de generale synode der Hervormde Kerk betreffende de Rooms- Katholieke Kerk. kunnen we dit schrij ven terug vinden. Tien jaar later kwam deze zaak wederom ter sprake toen in Geertruidenberg. een van de plaatsen beneden de Moerdijk die vielen onder het processieverbod, een processie was gehouden. Daarvan is proces-verbaal opgemaakt. Merkwaardig was toen te bemerken hoe er in de kringen van de Kerk van Rome verschil van mening was over deze zaak. Er waren er dié deze processie afkeurden omdat ze nu eenmaal grondwettelijk verboden was. Wil men een vrijheid verkrijgen. doe het dan niet door de wet welbe wust te overtreden. Daardoor komen wea we terecht hoe onrechtvaardig men zulk een verbod overigens ook moge vinden in een soort wetteloosheid die nog erger kan zijn dan de kwaal die men wil bestrijden. Anderen waren van oordeel dat een processie niet meer paste in een tijd waarin men langza merhand contacten begon te krijgen met andere kerken. Dit laatste geluid kwam natuurlijk uit de voorhoede van de vooruitstre vender!. die toen reeds volop bezig wa ren met de vernieuwingen die zij no dig oordeelden In eigen kerk. Nu lezen we In het bericht over de processie vrijheid: .bovendien :s wat in de R-K Kerk gaande is. van grote betekenis, mede voor de vormen van godsdienstige uiting en beleving. Verwacht mag wor den dat de processies Sn die kerk hun betekenis zullen gaan verliezen'. Dit is trouwens een gekend feit dat men hiervoor niet meer zo warm loopt. Men loopt nog we? warm voor een carnavals viering. maar deze heeft dan ook feite lijk niet de kerk niets meer te maken en dit zeker niet nu de vasten en zelfs de as woensdag officieel is afgeschaft, ai zal men die" in menige parochie toch blijven vieren, al was net alleen maar omdat het eeuwenlang kerkelijk ge bruik is geweest en dé parochianen er een bepaalde religieuze beleving in vin den, Zal het ook zo niet kunnen zijn met processies? We zouden ons kunnen indenken dat er rooms-katholieken zijn. die van hun jeugd af aan processies hebben gekend, die deze in hun gods dienstig beleven missen en dit des te meer als ze nu wonen in een plaats waar deze niet zijn toegestaan. Er zijn nu eenmaal verschillende stromingen, richtingen, in de R-K Kerk. Het is toch mogelijk dat er er gens een parochie is die zich sterk aangesproken weet door de kreten van STEMMEN UIT DE KERKEN het Michaël-iegioen. Is het dan on denkbaar dat zij van de gekregen vrij heid gebruik willen maken? Waarom is dezè anders in een nieuwe grondwet opgenomen? We schrijven dit niet om dat we er zo bang voor zijn dat in plaatsen met een andersdenkende meer derheid van de bevolking bij het aanne men van een nieuwe grondwet ineens de straat zal worden opgeëist voor een officiële processie. Laten er dan de eerste keer nieuwsgierigen langs de kant staan, het knielen van de massa, zoals dat gebruikelijk en noodzakelijk is, zal ontbreken. We geloven dat ook bij een nieuwe grondwet waarin de be paling van 1848 ontbreekt, de zaak vrijwel zal blijven zoals Ze tot nu toe is geweest. We zijn er oók van over tuigd, gezien de veranderingen in de R-K Kerk zelf, dat de processies in ons land hun tijd hebben gehad. Maar daar om vragen wij ons des te meer af waarom er dan in de grondwet een artikel moet komen waarin die proces sievrijheid officieel is vastgelegd. En we begrijpen het eigenlijk helemaal niet dat vanuit de andere kerken, aan wie advies is gevraagd, niet is gezegd dat dit punt beter helemaal uit de grondwet kan worden weggelaten, om dat de R-K Kerk onder precies dezelfde vrijheden en beperkingen mag leven als alle andere kerken. Het gaat in deze tijd om de ver houding van kerk en wereld en daarbii hebben de kerken elkaar no dig. Het gaat in dezen om de vraag wat men allereerst is, christen of her vormd. rooms-katholiek enz. Gezien de vragen die hier liggen is een processie van geringe betekenis. Waarschijnlijk heeft zli in dit verband, gezien de ach tergronden van een processie, alleen maar een negatieve betekenis. Hebben de christenen nog wel tijd om zich druk te maken over hun kerkeliike bijzonderheden? Het gaat tegenwoor dig om de v.-erkelij'ke dialoog, het ge sprek tussen de kerken Het gaat om datgene wat hen a's kerk. als chris tenheid verbindt. We zijn huiverig voor een oeoumenisme dat alleen maar weet te zeggen dat we toch allemaal in één God geloven en verder de zaak blauw blauw wil laten. Daaruit komt alleen maar vervlakking voort. Het gaat om het dienste wezen van het christelijk oof \v- -rora- onder'mg gesproken moe! morden. We kunnen niet inzien dal het enige zin zou hebben wanneer verschillende kerken met de rooms-ka- •ho'joi<o zouden gaan spreken over de betekenis van een processie. Daan-oor is dit ie veel een particuliere bijzon derheid. h. Poulus komt hier mei een bewijs van Gods liefde. Daar kun |e son naar een bewi|s dol God liefde is Wanl de bewijzen doorvoor lig di'ecl voor 'I griipen. Integendeel Voor velen is hel een uitgemaakte zook dot God. zo Hij oi beslaat, geen God von liefde is. Of, als men don privé wil volhouden dot God wél liefde is. dan is dot een mochteloze liefde. Oe liefde van iemand die z'n geliefde voor z'n ogen ziet ver ongelukken zonder er ook moor iets tegen te kunnen uitrichten. .God is liefde Dat stelt de Bijbel en dot verkondigt de kerk, maar het bewijsmateriaal dat daar tégen kan worden aangevoerd is vaok indrukwekkend. Zó indrukwekkend dol het voor een gelovig mens ook nie' altijd boven olie twijfel verheven is, dol God het goede met ons voorheeft. Je zou dat wel eens duidelijker gedemonstreerd willen zien. Zó dat je zegt: door kon ik niet onderuil, door heb ik niet von terug, dot volt niet legen te spre- Welnu hiei moor: hél bev t kruis. komt Paulus i ijs van Gods oon Christus v, iefde i TER OVERDENKING s gesl in een machteloos geboot. Daar is Gods liefde zichtbaar geworden, offer, waardoor hel leven zin en doel kriigl. Toegegeven: dit is geen logisch bewijs. Er is nóg von olies tegen in te brengen. Moor een onder .bewijs' ken ik niet. Hier zullen wij 't mee moeten doen. Hier kunnen wij t ook mee doen. Wie iets von de werkelijkheid von Gods liefde in Jezus Christus ontdekt heeft, ziet olie orgumen- ten, die aangevoerd kunnen worden legen Gods liefde héél die indrukwekkende stapel bewij zen steeds verder ineen schrompelen bij dot kruis, woaroan Christus gestorven is voor mensen, die niets von Hem moesten hebben Alt dót geen liefde is En als wij ons dóórdoor niet loten overtuigen, woordoor don wél? GOES C. W. DE BRUYNE

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1968 | | pagina 23