DIE KOU, DIE HEIMWEE EN DIE RIJST MET BOTER EN SUIKER GEEN STOFFIGE HISTORIE, DOCH LEVENDE EXPOSITIE VOOR EN VAN HAAR zaterdagnummer Antilliaanse meisjes in Koudekerke .KABINET VAN MODE EN Vloer- en wandtegels Zaterdag 2 maart 1968 MIDDELBURG De kou, de heim wee en de rijst met boter en suiker. Dat zijn de drie dingen waar vijftien Antilliaanse meisjes in Koudekerke het nog weieens moeilijk mee heb ben. Ze werken in Der Boede en in Ter Poorte, vijftien jonge blommen uit Aruba, Bonaire en Curacao. Ze werden verleden jaar augustus, in ons mooiste Nederlandse klimaatje overgeplant, maar ze rilden van de kou. En het werd steeds kouder en kouder, .afschuwelijk koud', bewe ren ze eensgezind. Het klimaat is het grootste probleem gebleken- maar ze zetten de tanden op elkaar, weer of geen weer. Vier meisjes vertelden er wat over, Ro se-Marie Brysor uit Aruba, Diana Antho ny, Ierlin Leito en Patricia Roosberg uit Curagao. Ze zijn nu zeven maanden in Ne derland, zeven maanden in Koudekerke. Toen ze kwamen waren ze blij dat ze naar Nederland konden, ze waren onder de indruk van hun eerste grote reis en liepen vol goede moed de eerste tien da gen door de gebouwen en over de terrei nen om te acclimatiseren. Daarna kwam het werk. Er moest stevig aangepakt wor den en de meisjes moesten zich zoals le der ander aan de regels van het huis hou den. In het begin viel dat niet mee. ,Stel u voor, we moesten 's avonds om half elf in bed liggen en om elf uur het licht uit, erg saai hoor'. .Saai', zegt ook Ierlin Leito, om haar al gehele conclusie te geven. Ze vindt het erg saai, elke dag hetzelfde liedje. Een lied dat begint met het ontbijt om zeven uur, de dagopening om half acht, het werk van kwart voor acht tot kwart over twaalf of half één met om tien uur of half elf even tijd om koffie te drinken. Van twee tot kwart over zes is het weer werken geblazen en om zeven uur zijn ze vrij. Dan begint het gezelligste deel van de dag als ze zich in hun eigen kamer terugtrekken. Wat ze er doen? .Feesten', is het resolute antwoord, feesten met mu ziek van thuis, kletsen over thuis én dan sen zoals thuis. Diana heeft een pick-up en haar familie heeft platen gestuurd. Het heeft hun over de heimwee heen geholpen, alleen Ierlin Leito heeft er nog vreselijk mee te kam pen. .Ik heb een contract voor twee jaar getekend', zegt ze, .anders ging ik on middellijk terug'. Ze denkt er ook niet over om na die twee jaar te blijven en verder te studeren. ,Ik ga met de eerste gelegenheid terug naar Curasao, nou'. Het laatste komt er met kracht en heel hoop vol uit. STUDEREN Maar Ierlin is één van de weinigen. De andere drie meisjes willen nog wel een poosje langer in Nederland blijven, om te studeren. Diana Anthony: ,Ik wilde al tijd al de verpleging in. op de lagere school al. Hier volg ik een opleiding voor ziekenverzorgster, dat kan bij ons op Cu rasao niet. Alleen in het Sint-Elisabethzie- kenhuis in Willemstad is een opleiding voor verpleegster, maar ook niet voor zieken verzorgster. Ik wil, nadat ik dit gehaald heb, verder voor kraamverpleegster, en daarna ga ik ook weer terug naar huis. Ik heb beslist geen plannen om langer in Nederland te blijven'. De anderen zijn het helemaal met haar eens. Graag ver der studeren, maar dan met de grootste spoed terug naar de warmte, de familie en de Antilliaanse zieken. HELE LADINGEN ,Er komen elk jaar hele ladingen meis jes van ons naar hier'. .Drie of vier keer per jaar gaan ongeveer 30 meisjes naar Holland. In de Antillen is er veel belang stelling voor', aldus de ambassade, .om dat men daar met een structurele werk loosheid te kampen heeft. Voor gediplo meerde ziekenvei-zorgsters is er wel werk omdat dóór nog veel met Nederlandse krachten wordt gewerkt' op de duur zul len de Antilliaanse meisjes die kunnen vervangenvoor ongediplomeerden is er géén werk*. Vandaar die .hele ladingen'. In Zeeland zitten nu behalve die vijftien meisjes in Koudekerke, nog vier in Goes, vijf of zes in Terneuzen en een tiental in Middelburg. Voor allen geldt dat het grote voordeel is dat ze niet alleen een studie krijgen, maar ook een betrek king hebben. De Antilliaanse ambassade geeft bij aankomst een bedrag voor het aanschaffen van de noodzakelijke kleding. De meiskes in Koudekerke zijn onder lei ding van zuster C. E. Coenradie, die hen- heeft opgevangen en voor zover nodig .be moederde'. in het begin. Jacks gaan ko pen, een kledingstuk dat ze ,in de hele Antillen niet kennen'. Diana: .Je moet er hier steeds om denken dat je een jas of zo aantrekt'. De anderen vallen bij: .Die kleding hier. düür...! verschrikkelijk! Bij ons kost een jurk een zomerjurk, want anders draag je er niet) vanaf de elf gulden. In Hollands geld is dat onge veer 22,-. Patricia: .Het geld dat we hier verdienen geven we ook uit. we kopen er maar iets voor, want als je vijftig gulden naar je moeder stuurt, is het voor haar maar 25,- meer waard'. En dus wordt er ge kocht, kleding natuurlijk, en verder sou venirs voor thuis. ,En eten', vult gezette Rose-Marie onder veel gegrinnik aan. De meisjes verdienen 308.- in de maand. Daar gaat 119,- voor kost en inwoning af en 75,- voor de ambassade die met een renteloos voorschot de reis betaalt. De rest van him geld besteden ze bijvoor beeld aan reizen. Vriendinnen uit de An tillen zitten in Amsterdam, Rotterdam of Bussum en sommigen hebben hier fami lie. GEEN LOGÉS En dan komt één grief: .Als we een paar- dagen vrij hebben, kunnen ze wel naar Rotterdam of Amsterdam en daar bij vriendinnen blijven logeren, maar onze vriendinnen kunnen niet bij ons logeren'. Ieder meisje heeft een kamer in het zus terhuis en vooral Ierlin zou zo dolgraag haar vriendin willen ontvangen. Een veld bed erbij, of gewoon op de grond slapen voor één nachtje... Maar de directie heeft op een dergelijk verzoek gereageerd met: ,Het Is maar een éénpersoonskamer, en dus kan het niet'. Ierlin zegt: ,Het is zo ver (en zo duur) voor een paar uurtjes, wij vinden het allemaal vreselijk jam- ZEELAND Hoe ze Zeeland vinden? ,Koud' is het spontane antwoord, en even later serieu zer. .Gewoon, wel fijn en ook een beetje saai. In het begin, de tweede week van augustus zijn we naar het Zilveren Schor geweest, en we zijn ook weieens naar de bioscoop geweest en in de vrije uurtjes gaan we weieens het dorp in of naar Vlisslngen of Middelburg, maar ven der niet Over de boulevard van Vlissin- gen zijn ze het hardgrondig eens: ,Om te rillen'. Ze maakten kennis met dit deel van Walcheren toen het venijnig koud was en het lokt ze daarom niet zo erg om het nog eens te proberen, zelfs niet als ze horen dat op de terrasjes nu al druk van de zon genoten wordt. .Voor ons is jullie warmte nog koud. En als het hier een beetje warm is, is het tegelijk benauwd, geef óns het Antilliaanse kli maat maar'. Op de cursus gaat het fijn zeggen ze. Zonder uitzondering noemen ze de docen ten en de andere leerlingen aardig. Zij zeggen op hun beurt hetzelfde. Op dat O/V! Wie het woord .kostuummuseum' hoort denkt aan kleding uit vorige eeu wen, aan modestijlen uit vervlogen perioden, aan een afgesloten tijd perk dat men met vertedering beschouwt, zonder aansluiting te kunnen vinden met ons hedendaagse moderne leven. Een bezoek aan het Ne derlands Kostuummuseum in Den Haag is een goede gelegenheid om deze indruk van buitenaf eens grondig te herzien. Een kostuummuseum hoeft niet louter stoffige historie te bevatten, maar kan een brok leven de modegeschiedenis zijn; dat wordt bewezen achter de gevel van het fraaie pand Lange Vijverberg 14 in Den Haag. In deze uit 1757 daterende patriciërswoning in het hart van de residen tie is sinds 1957 de kostuumcollectie van het gemeentemuseum onder gebracht. De naam van de enkele jaren geleden overleden acteur Cruys Voorbegh wordt nog vaak in één adem met die van het Nederlands kostuummuseum genoemd. Zijn unieke verzameling kostuums is in 1951 door de gemeente Den Haag aangekocht en vormde, met de bescheiden collectie kostuums van de afdeling oude kunstnijverheid van het gemeen temuseum. de basis van het drukbezochte Nederlands kostuummuseum van nu. Het is een collectie die zich nog voortdurend uitbreidt. ,De collectie groeit zelfs heel snel', zegt mejuffrouw M. C. de Jong, wetenschappe lijk hoofdassistente bij het Nederlands Kostuummuseum. .In het be gin accepteerden we alles. Je kunt dan achteraf tot de ontdekking komen dat er van bepaalde kleding nog meer exemplaren zijn die in veel betere staat verkeren. Tegenwoordig accepteren we niet meer alles. Het restaureren Is namelijk een enorm omvangrijk en arbeidsintensief werk. Bovendien krijg je op zeker ogenblik gebrek aan ruimte'. Aanvankelijk heeft men, via exposities en demonstraties, een parallel getrokken tussen gangbare stadsmode en streekdrachten. .Dat uitgangs punt is nu losgelaten, zegt mejuffrouw De Jong. ,Het Nederlands Kostuummuseum wil, als .kabinet van mode en smaak', het accent leg gen op in Nederland gedragen modekledtng. Dat betekent echter niet dat de kleding ook in Nederland vervaardigd moet zijn'. Schenkingen en aankopen doen de collectie gestadig groeien. Op haar bureau spreidt de wetenschappelijk hoofdassistente een paar recente aanwinsten uit. .Dit zijn witte fichu's uit 1870. Belangrijk vanwege het handborduurwerk. Ze zijn vrij gaaf, er zit maar een enkel gaatje in'. Op een kleerhanger een couture-kostuum dat nog geen twintig jaar oud is: een tailleur van Fath, gemaakt uit een grof blauw wollen weefsel dat zeer verschoten is. Mejuffrouw De Jong noemt hetgeen grensgeval: .het heeft namelijk wel de echte karakteristieke coupe van Fath. Ik weet nog niet of het op te stellen is in het museum'. COURRÈGES FAMILIEBEZIT Waar komen zulke oude kostuums vandaan? .De schenkingen komen vaak uit goed bewaard familiebezit', vertelt mejuffrouw De Jong. ,Er blijkt zelfs nog kleding uit de achttiende eeuw bewaard te zijn. Vorig jaar ki;egen we nog wat rokken en wat witwerk uit die periode. Op het ogenblik worden we opeens sterk geconfronteerd met kleding uit de jaren twintig die mensen bij het opruimen van hun woning willen wegdoen. Goede exemplaren zijn altijd welkom, mits ze helemaal in stijl en bovendien schoon zijn'. Het Nederlands Kostuummuseum streeft naar het opbouwen van een verzameling die een zoveel mogelijk aaneengesloten overzicht geeft van de mode der laatste eeuwen: het modekostuum van 1750 tot heden. (ADVERTENTIE) Het .kabinet van mode en smaak' bestrijkt meer dan twee eeuwen mo degeschiedenis. Er zijn accessoires en onderdelen van kostuums van vóór 1760. Men vindt er accessoires en volledige kostuums uit de Jaren 1760 en 1800, uit de negentiende eeuw en de twintigste eeuw. In de laatste categorie ontmoet de vrouw van vandaag dan weer bekende namen: Fath, Griffe, Chanel, Dior. Er ls een vrijwel volledige damesgarderobe uit de jaren tussen 1945 en 1953 met vele authentieke, creaties uit de Parijse haute couture. In 1966 heeft men haute couture kunnen aankopen uit de herfst-wlntercol- lecties 1965-1966 van Dior, Castillo en De Givenchy. Er is confectie- kleding die typerend is voor de sport- en vrijetijdskleding uit die ja ren, er zijn sieraden van plastic en in op-art stijl, en de beroemde zonnebril van Courrèges gaat in het Kostuummuseum eveneens de his torie in als een markant detail uit een felbewogen modeperiode. .Het Kostuummuseum gaat uit van twee aspecten van de mode', zegt mejuffrouw De Jong. ,In de eerste plaats van mode als stijlgeschiedenis van de kleedkunst. Modekleding dus die cioor silhouet, materiaal, ver werking en versiering de toon aangaf (of aangeeft) in een bepaalde periode. Zulke modekleding vormt een eenheid, ontwikkelt zich zeer geleidelijk zonder plotselinge wezenlijke veranderingen.. In de tweede plaats van cultuurhistorische en sociaal-economische aspecten van de mode: de kleding die men draagt bij diverse gelegenheden, confectie dus ook. Ik vind hierbij de voortschrijdende emancipatie van de vrouw altijd een mooi voorbeeld. Die valt onder meer af te lezen uit diverse stukken in de collectie: de damesfietsbroek ran 1895, een dame3skipak van 1925, een damespyjama uit 1929, een damesstrandpantalon uit 1937, de jeans voor vrouwen van 1958, en het broekpak van 1966. ONDERHOUD Onderhoud, Inventarisatie cn restauratic van de collectie van een kos- tuuummuseuni vormen een hoofdstuk apart. .Cruys oorbergli heeft er destijds op gewezen dat textiel in musea vaak zo schandelijk wordt verwaarloosd', zegt mejuffrouw De Jong. ,Het restaureren en conserve ren van deze oude zaken berust tegenwoordig op echt researchwerk. Er is een nauwe samenwerking met TNO over allerlei nieuwe methoden in dit werk. Dat is een heel leuke ontwikkeling'. Aan het onderhoud van de kostbare Inhoud van het Nederlands Kos tuummuseum zit nog heel wat meer vast. Vochtigheidsgraad en Het Nederlands Kostuummuseum m Den Haag: geen stojfuje historie, maar meer dan twee eeuwen boeiende modegeschiedenis, te vinden in kostuum collecties, prenten, boeken en tijdschriften. warmte in het museum moeten constant onder controle zijn. In expo sitieruiniten en depots mag geen daglicht binnenkomen, maar te sterk elektrisch licht zou eveneens scnadelijk voor de textiel zqn. De twee eeuwen oude collectie van het Nederlands Kostuummuseum wordt in wisselende exposities aan hel publiek getoond, zowel in stijl kamers als in vitrines. In het souterrain zijn een linnenkamer en een keuken uit de achttiende eeuw ingericht, naast poppenhuizen met in- terieurtjes uit negentiende su twintigste eeuw. Wie zich intensief voor de historie der mode interesseert vindt er bovendien een prachtige bibliotheek, met boeken over de historie van het kostuum,, prenten en modetijdschriften van 1800 tot heden. Daarbij is onder meer de volledige uitgave van het Nederlandse mode tijdschrift ,De Gracieuse'. dat van 1865 tot 1936 is verschenen. De openingstijden van het Nederlands Kostuummuseum zijn: elke dag van tien tot vijf uur, elke zondagmiddag van één tot vijf uur en elke woensdagavond van acht tot tien uur. punt is het inburgeren en acclimatiseren gauw en voorspoedig gegaan. Over de op merkingen over hun bruine huidskleur zegt Rose-Marie laconiek: ;Ze zeggen nu .lek ker bruun', in het begin zeiden ze weieens ,die zwarte Pieten', maar dat was zo gauw gewend, en het is hier nergens een kwaa ie bedoeling hoor, dat nemen we ook nie mand kwalijk'. Over de tehuizen waar ze te werk zijn ge steld zeggen ze aarzelend dat ze niet dol enthousiast zijn. Liever zouden ze in een gewoon ziekenhuis werken, maar, zo voegt Patricia er onmiddellijk aan toe, .mis schien is het als basis van je opleiding juist wel goed om in dergelijke verzor gingstehuizen te werken', en: ,We maken hier best veel pret. met elkaar en ook wel met de Hollandse meisjes'. Ze mis sen zo alleen de uitbundigheid van de An- tiliianen, dat wel. .Carnaval', verzucht Dia na ,is bij ons een heerlijk feest, heel wat anders dan hier. Iedereen vermomt zich en we dansen met een stillband, zalig. Jahoor, dat is hier niks'. In mei moeten ze examen doen. Optimis tisch aio ze zijn, maken ze er zich nog niet zo erg druk om en hebben al vakan tieplannen. Diana en Ierlin gaan met nog twee andere meisjes naar Zwitserland. On danks de kou. .Wij wilden altijd zo graag de bergen zien, nu kan dat dan'. De ande re twee hebben nog geen vaste plannen, ze zien weL De heimwee, die Ierlin nog steeds par ten speelt, onderdrukken de anderen, maar ze zijn er vast van overtuigd dat ze later terug gaan en .dan met geen stok meer terug te krijgen zijn naar dat koude Nederland'. Wat hen in Nederland nog meer niet be valt? Griezelend bekennen ze dat het de rijst met boter en bruine suiker is. Rijst, hun geliefde voedsel wordt met kip gege ten. Hóórt althans met kip gegeten te worden, zeggen ze, en niet (weer gegrie- zel) met boter en suiker... Idee 1968de naam »or rl>- interna tionale huishoudbeurs die van 19 tot -n met 28 april in alle hallen van hè'. RAl- complex in Amsterdam wordt gehouden. De tentoonstelling staat in het teken van de vrouw en haar gezin en de re creatie, nu en in de toekomst als we over nog meer vrije tijd zullen beschik ken. Op Idee 1968' is veel terrein in geruimd voor de woninginrichtingOrie 'hallen worden ingenomen door exposan ten met vloerbedekking, gordijnen, wandbekleding, meubelen, verwarming, verlichting en keukens. In de glazen zaal wordt zeven keer per dag een mo deshow gegeven. Kwark is een woord dat bi] de ene vrouw rillingen over de rug doet lopen, bii een ander tovert het een ideaal fi guurtje voor de ogen. Om die rillingen te vergeten en het ideale figuurtje te krijgen hier een paar kwarkrecepten. Voor deze blanke lijn-recepten' gaat men gewoon ulf van een .versierde' kwark, zodat niet alleen die oergezon de, maar wat zure drank de boventool voert. Voor de .apricot illusion' heeft men nodig: Amerikaanse kwark, een blikje abrikozen op sap, een kwart li ter sterke koffie en zes blaadjes witte gelatine. De uitgelekte abrikozen met de kwark mengen en in een cocktail glas doen. In de hete koffie de tevoren geweekte gelatine oplossen en met abri- kozensap zoeten laten opstijven, daarna de gelei in kleine stukjes hakken en op het mengsel leggen, een laagje witte kwark erover, en klaar is uw Jüusion.' Voor een pittige mokka-kwark mengt men tot poeier gemalen koffie en zoet stof luchtig met een vork door de kwark opdienen. Leve de lijn en leve de kwark. Een hoge halslijn voor de badmode 1968, dat is het meest opvallende nieu- we detail. Gelukkig hebben de ontwer- Cs gedacht aan de fervente zonne- dsters die een hekel aan de ontsie rende witte strepen hebben: de halsban den kunnen meestal worden losgemaakt, zodat het badpak strapless wordt. De vaak met Mexicaanse, oosterse of Afri kaanse dessins bedrukte stoffen zijn soms zo sterk glanzend 'dat ze aan nap pa of lak doen denken. Ruben Torres, die zijn ontwerperskrachten op de bad mode heeft beproefd, speelde veel met kettinkjes. Niet alleen voor de schou derbanden of als ceintuurs, ook als gar- nermkjes zondermeer. Bij bikini's wor den beha's en slipjes soms verbonden door een heel netwerk van goudkleuri ge schakels. Vistram, een op leer gelijkend tex- tiélprodukt dat al enkele jaren in de confectie wordt verwerkt, komt nu ook per meter in de handel. In meer dan dertig kleuren «al dit ademende kunst leer' in de winkels te koop zijn. Het is licht in gewicht, waterafstotend, vrind- dicht, doch laat lucht en waterdamp door. Het kan chemisch worden gerei nigd maar ook met- spons en zeep wor den schoongemaakt. Nog een paar ei genschappen: het blijft soepel bij tem peraturen tot veertig graden beneden nul, kan evenwel ook worden gestreken met een maximumtemperatuur van 160 graden. Wie dan nog verneemt dat dit namaakleder tegen oliën, vetten en benzine bestand is, zal begrijpen dat vistram een uitnemend materiaal is voor het maken van sportkledingregenkle dij en vooral, kinderkleren. Meubelbe kleding wordt er ook al uit gemaakt. Volgens de fabrikant kan tristram op elk soort naaimachine als een normale stof, maar met een wat sterker ga ren, worden verwerkt. Juwelen voor mannen': een nieuwe rage, die voorlopig alleen nog in de kringen der hippies' succes lijkt te heb ben, maar blijkbaar toch doorwerkt in de wereld van het sieraad. Het vakblad ,Edelmetaal' signaleert op dit terrein een speciale collectie Jierenjuwelen' die op een grote internationale tentoonstel ling te Parijs geëxposeerd zijn. Opval lend zware collies, omvangrijlce ringen, armbanden en bijpassende schakelcein tuurs werden getoond. Ook voor vrou wen: forse armbanden, clips en ringen, alsmede halskettingen en armbanden die op bijous uit het verre oosten ge ïnspireerd zijn. Voorts een heleboel rin gen met variatiemogelijkheden, zoals edelstenen die door het omklappen van een scharniert je een andere kleur te zien geven, staafjes van goud of edel stenen die via een zwnluustaartsysteem kunnen worden verwisseld, en veer sys temen waarin verschillende edelstenen kunnen worden geklemd, zodat de ringen kunnen worden aangepast aan de kleur van de kleding. Het is geen ramp wanneer een suêde jas in de regen doornat is geworden. Het kan wel een ramp worden als de jas daarna bij de kachel wordt ge droogd. Hang de natte jas ,in model' op een stevige kleerhanger, trek de randen bij de sluiting zonodig wat bij en laat het kledingstuk bij voorkeur in de wind drogen. Borstel het suêde op wanneer de jas droog is. Suêde dat ge plet is kan worden opgeknapt in een vochtige douchecel. Laat de heetwater- kraan even lopen zodat er stoom in de douchecel staat, en hang de jas een tijdje erin (knopen sluiten, stevige kleerhanger gebruiken). Borstel hei ma teriaal na zo'n stoombcurt even op. Vlekken tn suêde verdwijnen vaak door er doorzichtig plakband op te duwen en rfif vervolgens weer eraf te halen Her haal dit tot de vlek verdwenen i* en werk eventuele restjes met potlootgum weg. Goede aankoop is een spuitbus met beschermingsmiddel voor snéde. De sn éde artikelen worden met deze water en vuilafstotende, spray behandeld voor dat ze in gebruik worden genomen. Voor werkelijk vuile kledingstukken geldt: niet zelf experimenteren, maar laten be handelen door een bonafide reinigings- bedrijf. (ADVERTENTIE bezoekt onze showroom LOUWERSE DE PRIESTER N.V. Middelbag: VKssinsso Singel 16-18i Telefoon (011 80)-50 55 Breda-.CrogtdftS-»).23744

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1968 | | pagina 19