Duel over Zeelands ontwikkeling: De Graaf (ANMB) - Verburg (ETI) GRRRRatis bij twee Agressie in Azië Vietnam I Beter met Boter ,IN KOMENDE JAREN NIETS SPECTACULAIRS TE WACHTEN PROVINCIE IS VOL DYNAMIEK' 25™ Reumabestrijding pakjes Wajang één speeldiertje. EEN EIGEN OMROEP VOOR ZEELAND De versche eieren van Groede DONDERDAG 29 FEBRUARI 1968 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT 9 (ADVERTENTIE) DEN HAAG VLISSINGEN Drs J. IV. de Graaf, sociaal-economisch me dewerker bij het liondsbcstuur van de Algemene Nederlandse Bedrjjfsbond voor de Metaalnijverheid en de Elektrotechnische Industrie in Den Haag heeft over de industriële ontwikkeling in Zeeland minder optimistische ver wachtingen, althans daar waar het de nabjje toekomst betreft. Een aspect van de Zeeuwse industrialisatie de vestiging van buitenlandse chemische bedrjjven stemt, lieni ook minder enthousiast. Heden: de heer De Graaf meent dat een belangrijk deel van de revenuen in buitenlandse handen komt, en dat daarbij die bedrijven weinig arbeidsintensief zijn. Drs De Graaf meent verder dat de ontwikkeling of het uitblijven daarvan op de Zeeuwse arbeidsmarkt zijn weerslag heeft. Op een kaderhijeenkomst van de ANMB in oktolier vorig jaar gaf bij al uiting aan zijn wal pessimistische gevoelens (die dus alleen «Ie komende jaren betreffen. Voor de verdere toekomst ziet hij wel een grotere industriële ontwikkeling in liet Zeeuwse). Onder de kop .Eerste jaren weinig expansie' gaven wij in de PZC van 3 oktober een verslag van de inlei ding van drs. De Graaf. Drs M. C. Verburg, directeur van het ETI voor Zeeland, reageerde hierop in de eco nomische kroniek over oktober, af gedrukt in de PZC van 16 november, waarin hij drs. De Graaf verweet niet over goede gegevens te beschik ken en concludeerde- .Hij heeft een goede gelegenheid voorbij laten gaan om te zwijgen'. In dezelfde kroniek vermeldde drs. Verburg het naar zijn oordeel vrij gunstige beeld van de Zeeuwse arbeidsmarkt.. Drs. De Graaf had in Goes gezegd over de werkgelegenheid: .Zeeland is een marginaal gebied, waar de balans net niet doorslaat naar beroerd'. Ofschoon overtuigd van zijn opvat ting. heeft hij enige maanden afge wacht en de verdere ontwikkeling gevolgd, alvorens de degen met drs Verburg te kruisen. Een ander ar gument voor dat wachten: .De ont- w tkkeling van Zeeland, hoe dan ook, blijft voorlopig nog wel jaren ac tueel'. Niet betuttelen Drs. De Graaf: ,Ik heb kritiek op wat drs. Verburg heeft geschreven. Hij heeft niet het recht om mij te be tuttelen en te zeggen dat ik mijn mond maar moet houden. Werkge legenheid. werkloosheid, industriali satie zijn toch zaken, waar de vak bonden. waar hun functionarissen over mogen spreken, ook al laat iemand uit die kring dan minder gunstige geluiden horen dan ee ÈTI-directeur'. De heer De Graaf vervolgt: .En nu wat de zakelijke inhoud betreft: De heer Verburg had ongelijk toen hij stelde dat de arbeidsmarkt een vrij gunstig beeld bood. Zeeland lag toen met zijn gemiddelde werklooshied van 2 pet nog wel onder het lan delijk gemiddelde van 2,4. maar de werkloosheid was op dat mo ment zoals lk gevreesd en geuit had al aan het oplopen, terwijl de heer Verburg toen nog over een .gunstige arbeidsmarkt' sprak. Mo menteel ligt Zeeland zelfs al boven het landelijk gemiddelde met 4.7 pet. .Zeeland is nog lang niet aan een behoorlijke bezetting toe', gaat de lieer De Graaf verder, ,en Ik blijf volhouden, dat er de komende jaren niets spectaculairs zal gebeuren. Ik ben niet de enige die dit. zegt'. Chemische bedrijven De heer De Graaf komt terug op de chemische bedrijven, de buiten landse vestigingen: ,Ik blijf staan de houden dat chemische bedrijven weinig arbeidsintensief zijn. Daarbij zijn het ware grondvreters. Ik geef toe dat chemische industrie, toeleve ringsbedrijven aantrekt. Ik weet ook dat vele chemische bedrijven veel werkzaamheden uit de toeleverings sector in eigen beheer uitvoeren Tijdens de opbouw brengt dit soort bedrijven enige activiteit met zich mee, maar de vergroting van de werkgelegenheid die er verder van uitgaat moet men niet overdrij ven. Hiermee wil ik overigens de betekenis van de chemische industrie als zodanig niet kleineren, 't Gaat er dus alleen maar om dat zij naar verhouding aan weinig mensen werk biedt'. ,Neo-kolonialisme' .En nu wat die buitenlandse bedrij ven betreft, vervolgt drs De Graaf, .waarvan ik heb opgemerkt dat ze het inkomen in een streek be halve in de loonsector weinig ver hogen. Drs. Verburg zegt: .Dit be rust op verouderde gegevens'. Ik ci teer nu de heer Dijkgraaf, directeur van de Algemene Bank Nederland uit de NRC van december 3967. hij spreekt over de machtspositie van Amerikaanse ondernemers in Euro pa: .De kern van het verzet in Europa ligt vooral in de wijze waar op de Amerikaanse investeringen worden gefinancierd. Dat gebeurt in hoofdzaak met Europese financiële middelen. De overschotten, die in het Europees-Amerikaanse handelsver keer ontstaan worden gebruikt om Eurobondemissles te financieren ten gunste van Amerikaanse investerin gen in Europa. In dit verband kan men zelfs spreken van een potentieel neo-kolonialisme'. De heer Dijkgraaf sprak deze woorden tijdens een dis cussiebijeenkomst belegd door het Nederland-Amerika-instituut in sa menwerking met de Nederlandse Maatschappij voor N- p Theid en Handel, gehouden in het Rotterdam se Hilton-hotel. Hij gebruikt zelfs de woorden neo-kolonialisme. Men geeft toe dat de groei van die bedrijven plaatsvindt met Europese middelen. Dat betekent ook. dat Nederlandse werknemers Amerikaans kapitaal helpen vormen', aldus drs. De Graaf. Acquisitiebeleid .Ik kan me best voorstellen dat drs. Verburg. gezien zijn aquisitiebeleid als ETI-directeur liever geen .nega tieve geluiden' (in zijn oren dan) hoort over de ontwikkeling ln zijn gebied. Er is niets tegen een posi tief aquisitie-beleid van de ETI's. Als men maar niet daaronder ver staat het zwijgen opleggen aan een vakbondsfunctonars, de meet datttt vakbondsfunctionaris, die meent dat hjj zijn mening uit moet spreken', zo besluit de heer De Graaf. MIDDELBURG De heer Do Graaf is een beetje boos omdat ik geschre ven heb dal hjj een gelegenheid voorbij had laten gaan om te zwijgen. Mijn bron was de Romeinse keizer Caligula die (in het toneelstuk van Camus) zegt dat .«Ie ontvangsten niet goed zijn'. Hierop zegt een adviseur: ,de tarie ven moeten worden verhoogd. Dan antwoordt Caligula met zjjn vernielde hatelijkheid. Het lijkt meer op de nieuwe veertarieven te slaan dan op de industrialisatie. Maar ook dat Is bedrog, want liet gaat om dekeizerlijke bordelen. Ik heb De Graaf niet gezegd zjjn moii.l te houden Ik vind de mening van de vakbeweging ook in de regionale politiek uiterst belangrijk. Vandaar dat ETI-mensen er vaak en graag voor optreden. Waar het om ging was dat zjjn mening niet op de Zeeuwse ervaring rust. Die ervaring is dat Dow-Terneuzen ontzagwekkende uitbreidingsplannen heeft en dat Hoechst-Vlissmgen vol dynamiek zit. En voorts dat er gro te belangstelling is voor vestigin gen van de zijde van zware industrie- en. Men denke bijvoorbeeld aan de aluminiumfabriek van Péchiney Het doorgaan hiervan is. zoals in het ge val van andere gegadigden, een kwes tie van zekere concrete voorwaar den en van concern-politiek. Aan die voorwaarden zal in sommige op zichten misschien niet kunnen wor den voldaan, maar dit is niet het gevolg van een .pessimistische situa tie'. De vestiging van een kernener giecentrale is een' soortgelijk geval. Havenrapport l it het havenrapport van Zuid-West- Nederland blijkt bovendien dat in de komende jaren alleen plaats is te vinden aan de Westersehelde. Daar komt trouwens een belangrijke aap uit de mouw. De regering zal een zeehavenheleid moeten uitstippelen. Daar zou men pessimistisch over kun nen zijn, al ben ik het niet. Drie andere zaken hebben de aan dacht van de heer De Graaf. Hij heeft bezwaren tegen het verdwij nen van revenuen in buitenlandse handen. Ik ben daar niet zo kapot van. Nederland trekt ook revenuè'n uit zijn buitenlandse bedrijven als Shell. Philips of Unilever. De schaal vergroting gaat nu eenmaal zo ver dat de aandelen over vele landen zijn verspreid. De interessantste in vloed voor mij is het inzetten van vele vakmensen ter plaatse die de scholen doen bloeien, de sport en andere culturele zaken. Het probleem van het .neo-kolonia lisme' is een geheel ander punt. Het is J. J. Servan-Schreiber die In Le Défi Américain hierover belang wekkende dingen zegt. Drs. De Graaf citeert in dezelfde zin de heer Dijk graaf. De Franse auteur merkt op dat de Europese bedrijven voor alles zullen moeten leren samenwerken. Verzet tegen buitenlandse vestigin gen lost niets op. A rbeidsintensief Chemische bedrijven zijn niet ar beidsintensief zegt mijn opponent. In directe zin niet. maar door op- en overslag, verwerking, toelevering, bouwactiviteiten, vrachtvervoer, dienstbetoon, enzovoorts is dit wel het geval. Volgens de groeinota van economische zaken zijn juist de mees te andere industrieën niet arbeidsin tensief, in de zin van het openen van nieuwe arbeidsplaatsen. Het zijn de; groepen chemie, metaal en elektro techniek die de te verwachten groei van de dienstensector stuwen. Over de werkloosheid tenslotte. In Zeeland is deze afgezien van de seizoenswerkloosheid gering. Voor de jeugd was de situatie ook steeds gunstig. Voorts is de lange afstands- rdel sterk afgenomen en komen ve naar Zeeland terug. Er blijft dus alle reden tot optimisme, al zullen wij er hard voor moeten blijven wer ken. Drs. M. C. "Verburg By de bepaling van zyn standpunten Iaat de mens zich eerder lelden door gevoelsmatige voorkeuren dan door He rede, die trouwens In het alge meen ook niet bepalend kan zjjn. Het wordt echter griezelig als het door haar nan te neren materiaal ver onachtzaamd wordt als l»y \ele ver dedigers van liet Amerikaanse op treden in Vietnam het geval is. Zjj kunnen óf zich niet voorstellen dal de Verenigde Staten een verwerpe lijke en verderfelijke politiek voeren óf niet anders dan zich vereenzelvi gen niet de Amerikaanse doelstellin gen ongeacht de daartoe gebezigde middelen. Aanemende dat de heer J. K. Mesu (Zie PZC van 20 februari Jl) tot de eerste groep behoort meen ik dat hij onmiskenbaar de volgende feiten over het hoofd ziet: lc Noord-Vietnam werd onafhanke lijk na ondergronds verzet tegen met Japanners samenspannende Fransen en na een bevrijdingsoorlog tegen de naoorlogse Fransen, die bij hun kolo nialen oorlog gesteund werden door Amerika. 2e Noord- en Zuid-Vietnam vormen in feite één land; de scheidingslijn van 1954 is volmaakt willekeurig. 3e In strijd met in Genève gemaakte afspraken zijn vooral door toedoen van Amerika in 1956 geen verkiezin gen In geheel Vietnam gehouden. 4e Amerika heeft de despotische re gering van Ngo Dinh Dlem in hel zadel geholpen, jarenlang gesteund' en de akkoorden van Genève door wapenleverantics geschonden. 5e Het verzet tegen het bewind van Dicm was niet in de laatste plaats een Zuidvietnamese aangelegenheid al is het ongetwijfeld gesteund van uit Noord-Viel nam. De onwil der re- gering-Diem do nodige hervormin gen door te voeren en regoringster- reur vormden mede de voedingsbo dem voor dit verzet van communis ten én niet-communisten. 6e Dc huidige regering van Zuid- Vietnam is onvoorstelbaar corrupt; en onbekwaam, vervalst verkiezings uitslagen om te maskeren dat z\1 door slechts weinigen wordt gesteund en oefent evengoed als de Vietcong terreurdaden uit moordcommando's, marteling van gevangenen, enz). 7e Het Zuidvietnamese leger is wei nig vechtlustig en beperkt zich veelal tot nobele taken als het fourageren van het Amerikaanse leger ine* vrouwen. Se De jongste Vietcong-offensieven hebben aangetoond dat de Zuid-Viet- namezen op grote schaal deelnamen aan de voorbereidingen als was het maar door erover te zwijgen 9e De toedracht van het Incident jn de Golf van Tonkin (1964) dat Amerika tot voorwendsel diende voor. luchtbombardementen op Noord- Vietnnm, een daad van agressie aanwijzingen dnt Amerika het heeft is nimmer onthuld: er zyn sterke uitgelokt. Dat daarvoor Noordvietna- mese troepen in Zuid-Vietnam voch ten is een onbewezen Amerikaanse bewering. 10e Gemeten aan de normen vastge steld bij de tribunalen van Neuren berg en Tokio maken de Amerikanen zich in Vietnam schuldig aan één voortdurende reeks oorlogsmisdaden. Niet toevallig worden de hoogleraren Delfgaauw én Riiling, die president Johnson en zijn generaals oorlogs misdadigers hebben genoemd en Amerikaanse industrieën als Dow Chemical mede-schuldig verklaarden, niet gerechtelijk vervolgd: prof. Rö- ling is een erkend deskundige op dit gebied en de beschuldigingen zyn onweerlegbaar. Ongetwyfcld wordt de Amerikaanse1 Vietnam-politïek beheerst door vele drijfveren. Een daarvan zal wel de overtuiging zyn de wereld te moeten beschermen tegen .het wereldcom munisme' (dat als zodanig evenmin bestaat als het .Zuidoostaziatische communise"). Ten minste even be langrijk zijn het volslagen onvermo gen sociale hervormingsbewegingen andera le zien dan als doodsvyand van de (althans voor blanken) al leenzaligmakende American way of life, argumenten van machtspolitiek, de wens de eigen wil de gehele we reld op te leggen en prestige-over- wegingen. Vanwege dit mengelmoes aan factoren bemoeit Amerika zich met wat in feite een verschrikke lijke burgeroorlog is, erkent het de Vietcong niet als partij, weigert het over vrede (dat wil uiteraard zeggen over terugtrekking) te on derhandelen (over onverzoenlijke vechtjasaen gesproken Maar zelfs als er sprake zou zijn van slechts die ene nobele drijfveer (be scherming van bedreigden) dan nog is de ontoelaatbaarheid der .afgrijse lijke Amerikaanse strijdmetnoden (terreurbombardementen op Noord én Zuid-Vietnam met napalm en sproeibommen. ontbladeringsacties, chemische oogstvernielingcn enz. enz. enz.) buiten kijf. Over Vietnam ry- den thans de ruiters van de Apoca lyps. niet alleen vanwege de vele. vele doden, gewonde, verbrande, ver minkte. ontheemde en verweesde vol wassenen en kinderen: pest, tubercu lose, venerische ziekten enz. enz. hebben er ongekende en onvoorstel bare uitbreiding gekregen. Het is de verschrikkeiyke waarheid dat Ame rika deze ruiters op het geteisterde land heeft losgelaten: het vrome bid den van de Amerikaanse president vermag een dergelijk misdrijf niet te rechtvaardigen, niets vermag dat. Vlissingen J. van Malde RECREATIEOORD TE BAARLAND II Met stijgende verwondering heb ik de raadsvergadering van Baarland, gehouden ten gemeentehuize op 19 fe bruari 1968 bijgewoond. Enige op merkingen moeten mij hierbij van het hart. Vrijwel het voornaamste punt van discussie vormde het plaatsen van een spartel- dan wel een zandbak op de nieuwe speelweide van ,Schel- deoord'. Overigens deel ik de me ning van het raadslid, de heer Beu- lens dat er kennelijk slechts één man In het gemeentebestuur van Baarland spartelt en wel de heer De Vriend. Jammer voor de heer De Vriend dat hij dit voortaan met de ogen dicht gaat doen. Mogelijk zouden de door hem gefeliciteerde andere heren raadsleden hierdoor ruimer inzicht krijgen, zodat er eindelijk een eind kan komen aan het wel zeer eenzij dig bestuurde Baarland. E. J. Elenbaas-Murre Baarland ADVERTENTIE Grootmoeder wist het en een. I Q} kind weet het: de enige beste bruine saus is saus waar échte boter aan te pas komt. Qyf •7 (r j (LEVENSBESCHOUWELIJKE) ZIEKENHUIZEN IN VLISSINGEN Al stemmen het Ingezonden stuk over de plannen voor ziekenhulshouw in Vlissingen van dr. Kamemians, de reacties van de verder hierbij be trokken medici en uw kantlijn mij tot. grote voldoening, er blijft een aantal vragen rijzen rond deze voor Vlissingen en de Vlissingers (en in direct voor de gehele Nederlandse gemeenschap) zo belangrijke kwes tie. Was het bijvoorbeeld niet mogelijk geweest, dat de deskundigen di rect hierbij betrokken medici, che blijkbaar reeds ln een vroeger sta dium hun mening aan de twee zie kenhuisbesturen kenbaar maakten eerder in het openbaar op het gevaar van dit funeste beleid hadden gewezen Had de kantlijnschrijver, die altijd zo snel zijn goed gefundeerde mening heeft en geeft omtrent bepaalde ont wikkelingen bij de overheid niet vroe- fer kunnen en moeten reageren op e plannen tot de bouw van twee ziekenhuizen. cLw.z. op een ontstel lende verspilling van geld door de stichtingsbesturen? Ik noem slechts deze beide voorbeelden! Op openheid en duidelijkheid bij over heid en politieke partijen wordt te recht aangedrongen. Waar is nier de openheid en de dui delijkheid bij deze twee christelij ke stichtingsbesturen? Wie benoemt de leden van het be stuur van de stichting protestants christelijk streekziekenhuis .Bethes- da' en welke instantie!s) het r-k stichtingsbestuur van het ziekenhuis .St Joseph'? Hoe geschiedt de aan vulling bij vacatures? Misschien dat de samenstelling namenvan de leden van deze stichtingsbesturen eens bekendgemaakt kunnen wor den. Aan wie zijn deze stichtingsbe sturen verantwoording schuldig voor de tientallen miljoenen guldens, wel ke zij aan deze projecten gaan be steden. de tientallen miljoenen van onze guldens, welke wij in de vorm van verhoogde premies voor de zie- kenhuisverfHeging zullen moeten op brengen Wil de meerderheid van de Vlissing- se bevolking nog wel ziekenhuizen op levensbeschouwelijke grondslag Het staat wel vast. volgens de des kundigen. dat met de bouw van één groot en optimaal geoutilleerd zie kenhuis veel geld bespaard en doel matiger gewerkt kan worden, waar door de genezingskansen van de pa tiënten zouden stijgen. Volgens de burgemeester van Vlis singen zijn de mogelijkheden om de betrokken stichtingsbesturen tot in keer te brengen niet hoog aan te slaan. Wat kunnen wij Vlissingers hier nog aan doen? Protesteren tegen deze dwaze ver spilling van geld en veronachtzaming van de belangen van de gezondheids zorg! M. J. van Poelje Vlissingen Deze week: Volgende week: •Vsjarc zén .ro'n speefóedjecaaeau elke /«eek twee nieuwe exemplaren Henobeschiidwd )n natuurlijke k euren. Vraag erombrj uw Wajang leverancier. Wajang, een goud-eerlijke plantenmargarlne ln de laatste raadsvergadering van de gemeente Groede heeft de heer R. v. Damme, lid ran de raad voor de. KVP en tevens lid van het bestuur van de r-k lagere school, verteld aldus een verslag in uw blad. dat het .vorige hoofd van de r-k lagere school de hele boel heeft laten ver waarlozen.' Allereerst zij opgemerkt, dat de heer Van Damme met z'n verhaaltje van die lees- en rekenboekjes in de oude spelling, zelfs de vluchtige krantenlezer helemaal niet het be wijs levert van die .verslonzing.' Daar trapt de lezer niet in die zich nog even wil herinneren met welk een bescheiden gemeentelijke vergoeding sommige lagere scholen in dit ge west, in het verleden, moesten rond komen. Zeker aart kleine scholen moesten nog niet zo lang geleden de pijpjes krijt en de pennetjes afgeteld worden. Maar goed! Maar als de heer Van Damme nou de zon debok vlot gaat aanwijzen, dan maak: hy een grove vergissing. Het is - dacht ik wel "dienstig om hem, de geachte raad en de PZC-lezer voor zover dat nodig is dan er op te at tenderen, dat niet het hoofd van de school, maar het bevoegd gezag, dus het schoolbestuur, met de heer Van Damme in z'n midden, volledig ver- Een reumapatiënt is een mens zoals u en wij! Alleen weet hij echter wat het betekent reumapatiënt te zijn. Het is uw zaak er aan mede te wer ken deze mensen hun moeilijke be staan zoveel mogelijk te verlichten. Dit kan door het Nationaal Reuma fonds te steunen. Door met uw finan ciële bijdrage een klein deel van uw geluk te schenken aan hen die het zo dringend nodig hebben. Met uw bij drage kunnen vele reumapatiënten weer genieten van die kleine dingen, die voor een gezond mens vanzelf sprekend zijn. Alleen met uw hulp kan het reumafonds zijn zware taak blijven uitvoeren en een leger van artsen, verpleegsters, masseurs en maatschappelijke werksters in staat stellen tegen deze "gevreesde ziekte ten strijde te trekken. Het Nationaal Reumafonds bevordert immers het wetenschappelijk onderzoek door het speurwerk naar de bron, het ontstaan van de reuma, te financieren. Het verleent financiële hulp aan de vele slachtoffers van deze ernstige ziekte door verstrekking van aangepaste ver voermiddelen. speciale hulpmiddelen voor de huishouding of middelen waardoor zij zich weer zelf kunnen wassen en aankleden, enz. Kortom het helpt om het leven van reuma patiënten weer leefbaar te maken. Laat uw geluk ook hun geluk zijn' En steun de collecte welke gehouden wordt van 25-31 maart aanstaande. Tevens heeft het reumacomité Vlis singen nog een groot gebrek aan collectanten. Wie wil ons helpen? Gaarne aanmeldingen bij de volgende adressen: W, Sanderse, Paul Kruger- straat 192, telefoon 3385 en J. Ver- meer-Bannink, Willem Klooslaan 28, telefoon 3600. Namens reuma-comité Vlissingen J. Vermeer-Bannink Mogen wij een kleine aanvulling ge ven op het artikel: ,Een eigen om roep voor Zeeland', in uw zaterdag- nummer van 10 februari j I. \V«j stel len dat erg op prijs, .omdat ook ons de met name regionale omroep zeer ter harte gaat en bovendien in genoemd artikel een aantal malen naar tie RONO wordt verwezen, ter- wijl de foto, die in bet midden van de pagina prijkt, de registratiekamer weergeeft van de RONO-studlo te Leeuwarden, een redacteur van het Fries programma en een RONO- programma-teclinlcus. Het ROZ-hoofd, de heer Smits, stelt, dat de RONO ook een gewestelijk programma maakt. ,maar anders dan provinciaal gericht.' Dit is slechts ten dele juist, maar we willen hier volstaan met te constateren, dat de situatie bij de Regionale Omroep Noord en Oost inderdaad veel inge wikkelder ligt dan bij de ROZ. We willen slechts aangeven, dat de RO NO radioprogramma's verzorgt voor 5 provincies, t w: Groningen. Fries land. Drente, Overijssel en Gelder land. met medewerking van perso nen en instanties, die m die provin cies thuis zijn en met stof. die op enigerlei wijze betrekking heeft op die provincies. Deze complexe situa tie neeft uiteraard invloed op de luisterdichtheid van de RONO, die derhalve niet met die van de ROZ te vergelijken is, wat Smits terloops wel even doet. En inderdaad: een vergelijking tussen de RONO en een eventuele regionale omroep voor Zee land heeft niet zoveel zin. Maar op deze regel bestaat één uitzondering: namelijk op het gebied van de ra dioprogramma's zelf. Juist hier val len zeker parallellen te trekken. En wij nodigen u uit dat te doen! U zult dan o i ontdekken, dat u by vele an dere punten uitkomt, dan wanneer u .Wie lang in het Verre Oosten heeft gewoond, weet bij ondervinding dat begrippen als mededogen, sociaal gevoel en andere eigenschappen, die in onze tegenwoordige westerse maatschappij als vanzelfsprekend worden beschouwd, daar hetzij af wezig, hetzij maar schaars te vinden zijn. De overvallen van Vieteong- terroristen op dorpen in Zuid-Viet nam gaan meestal niet grote wreed heden gepaard', aldus de heer J. K. Mesu uit Nieuw- en Sint-Joosland ïn de PZC van 20-2-'68. Gelukkig' dat er mensen zijn die lang in het Verre Oosten hebben gewoond, die ons de broodnodige voorlichting kunnen geven, als tegenwicht tegen de linkse terreur in onze communi catiemiddelen. Het moet nu maar eens uit zijn met de berichten over napalm, fragmentatiebommen en che mische bestrijdingsmiddelen die de Amerikanen in Vietnam zouden ge bruiken. De waarheid is dat de Ame rikanen in Vietnam mededogen, so ciaal gevoel en andere eigenschap pen die bij ons zo vanzelfsprekend zijn, introduceren bij een bevolking die daarvan nog nooit heeft gehoord. Er bestaat echter een gevaar dat iemand die lang in het Verre Oosten heeft gewoond de moderne geschie denis van onze westerse beschaving niet precies heeft kunnen volgen. Zo iemand heeft misschien nog nooit gehoord van twee wereldoorlogen, gif gas, concentratiekampen. Hitier, Put ten, Algerijnse vrijheidsoorlog enz., enz. Hij zou natuurlijk wel de naam Van Heuts moeten kennen. De heer Mesu weet blijkbaar niet dat in iedere oorlog door belde par tijen misdaden worden bedreven. Zijn beschouwing over de Aziaten en het Aziatisch communisme is racis tisch en onhoudbaar. Tenslotte: de Amerikanen hebben het recht niet hun positie in Zuidoost-Azië te ver dedigen ten koste van een geheel volk. Deze oorlog is uitzichtloos, hij kan slechts verder escaleren in fatale richting. Het communisme is met militaire middelen niet tegen te houden. A J. M. Visser Middelburg antwoordelijk !s voor die vermeende .boel.' Wellicht is de heer Van Dam me niet het enige lid van een school bestuur, die nog niet goed weet, dat zo'n bestuur niet alleen mag toezien op de gang van zaken op de school, maar dat ook moét doen. Wanneer een schoolleider op een bepaald ter rein in gebreke blijft (hetgeen mij in 't geval Groede met duidelijk is en ik meen te weten dat 't daar nooit een verwaasloosde boel is geweest, integendeel) dan dienen het school bestuur op de eerste plaats de nodige maatregelen ter verbetering te tref fen. En een attent schoolbestuur weet daarvoor de wegen te vinden. Overi gens mag in dit verband nog opge merkt worden, dat voor de aanschaf van nieuwe lees- en rekenmethodes op de lagere school, de gebruikelijke weg gaat via 3rtikel 72 van de lo wer. waarbij een samenspel plaats vindt tussen schoolbestuur (niet de schoolleider), inspectie en gemeente. Het initiatief is aan eerstgenoemd lichaam. De geschiedenis in de PZC vertelt niet of dit ook is gebeurd. A. P. M. Goossens (Discussie gesloten) zich tot een vergelijking tussen de oude ROZ(uid) en de nieuwe ROZ Iceland) beperkt. Mogen we 2 voor beelden aanstippen? Twee voorbeel den. die m t ook in Zeeland toepas- s-.ng zouden kunnen vinden: wat ik durf te stellen, omdat ik Zeeland een beetje leen >o a ia een Hocioiogisch onderzoek, dat ik mocht uitvoeren te Wolphaartsdijk, waar ik dan ook mijn vrouw leerde kennen). Zeeland zit, evenals Friesland, midden ln een structuurverandering van agrari sche provincie tot niet-agrarischc), met daaraan verbonden véle proble men (b v .herverkaveling' der ge meenten). In het Fries programma (een programma, speciaal van en voor Friesland, slechts 2x1 uur in de week!) wordt van vrijwel elke driekwart van de sprekers zich van de Friese taal bedient) een uitvoeri ge reportage gegeven van ca een kwartier. De motieven, op grond waarvan dit gebeurt, zijn talrijk, maar zullen we kortheidshalve ach terwege laten. U weet van het be staan van de problematiek van het noorden, i c de 3 noordelijke provin cies. Denk aan de jongste regerings nota over de ontwikkeling van het noorden des lands. De RONO ver zorgt nu, in samenwerking met de volkshogeschool .Allardsoog* te Bak- keveen, 10 uitzendingen van een half uur, waarnaar ongeveer 200 groepen van gemiddeld 10 personen geo grafisch, religieus, politiek en ook sociaal .gespreid' in de hulska mers zitten te luisteren om daarna over de aan de orde gestelde vraag punten te discussiëren en naderhand ook te rapporteren. Elke uitzending, eenmaal in de veertien dagen, draagt dus de discussiestof aan, die gegroe peerd is rondom één bepaald thema (b v concentratie of urbanisatie of presentatie of decentralisatie of de verhouding Het Noorden-Den Haag, enz). Vele personen en instanties verlenen aan dit discussie-project hun medewerking, waaronder de regiona le pers. Maar ook het ministerie van cultuur, recreatie en maatschappelijk werk; zowel financieel als daadwer kelijk. Minister Klompé heeft ook in een radiotoespraak, het startsein tot dit unieke project gegeven. Ik vermoed dat ik reeds te veel van uw plaatsruimte heb gevraagd, maar ik hoop met één en ander te hebben aangetoond, dat ook de RONO een eventuele Zeeuwse omroep diensten kan bewijzen. En ook graag bewijzen wil* dra Douwe van Dam (plaatsvervangend hoofd van de RONO en tevens eindredacteur van het Fries programma). Kom over de brug In Zierikzee is een plaatselijke con tactcommissie voor de actie .Kom over de brug* opgericht. Hierin heb ben zitting de heren J. Koeling, J. M. de Waav en S. J. v. d. Heide, It. M- Knot. Leger des Heils. en mevrouw J. W. v. Sluis-de Kok. In de week van 18-22 maart as zal door werelddiaconaat en zending een inzameling worden gehouden door het geheel land, om het nijpend te kort aan geldmiddelen op te heffen, waardoor aan aanvragen om hulp eindelijk kan worden voldaan. .Kom daarom over de brug met uw finan ciële steun en meldt" u als medewer- ker-coljectant bij één van de com missieleden, Zierikzee ,Kom over de brug* ARP-KVP-CHU Bij duizenden moet een zucht van verlichting zijn opgegaan, toen, nu ruim een week geleden de drie frac tievoorzitters ian de grootste chris telijke partijen in een televisie-uit zending hebben verklaard, wat hnn reeds tientallen malen door kennelijk té progressieve jongeren was voorge- kouwd nl een federatieve samenwer king voor te staan tussen de confes sionele partijen. En ondanks de luide jammerkreten van de radicalen hebben de drie voor zitters niet plotseling verklaard dit keer, dat men niet goed had geluis terd. Maar juist her. tegenovergestel de werd bedoeld, maar ze hebben, in een forum gezeten, hun ideeën nog nader uiteengezet. Het is betreurens waardig dat de knappe politicus di s W. V. N. Schmelzer de mening van de drie moest betalen met een oproer in zijn eigen gelederen, die scheuring tot gevolg heeft gehad. Ik vraag heel dringend laat de scheu ring zich tot de KVP beperken. La ten de anti-revolutionairen en chris telijk historischen inzien dat een chnsteneenheid ver verheven is bo ven 2.50 meer minimum loon voor werknemers. Dan zullen honderd duizenden, ja miljoenen als nieuwe samenwerking als juist aantippen op hun stembiljet in 1971. Zovei ik weet, zal in de CHJO Zeeland met my iedereen de zucht waar ik mee begon hebben laten ontglippen. Laat het ook in de andere groeperingen als zodanig worden aangewend. André Nieuwkerk secr. CHJO Zeeland Poortvliet P. S. En die 2,50 minimumloon minder voor werknemers, heeft het kabinet De Jong op dit gebied min der gedaan dan een radicaler rege ring verantwoord had kunnen doen?

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1968 | | pagina 9