DE HARMONIE
IS BIJNA
JARIG
Exm
SCHUTTERKEIZER
DE SCHRIJVER:
,iINGEWIKKELD
REKENWERK'
75 JAAR 'T .MUZIEK'
IN TERNEUZEN
COMFORTABEL WONEN IN AXELS GROENE ZONE
VRIJDAG 19 JANUARI 1968
ZEEUWSCH-VLAANDEREN
gen onderging. .Maar met de nieuwe
directeur, de heer Van Prooijen blijkt
er een plezierig contact mogelijk. Wij
hebben momenteel 4 klarinettisten.
3 trompettisten, een fluittist én een
saxofonist in opleiding".
De harmonie blijkt dus in de tijd
van het grijze en kleurenscherm nog
wel degelijk jongelui te trekken. .Wij
beginnen met kinderen van 8 of 9.
Die kunnen in de drumband. Willen
ze in de harmonie, dan moeten ze
wat ouder zijn. Op de muziekschool-
krijgen ze dan een paar jaar alge
meen vormend muziekonderwijs en
daarna leren ze een instrument be
spelen. Is dat toevallig een blaasin
strument, dan proberen wij of we ze
bij het korps kunnen krijgen'.
MAJORETTEN
Iemand heeft In een opgewekte bui
het prille majorettenkorps van de
harmonie de .face lift' van een 75-ja-
rige genoemd en de heer Eekman
stemt daar wel mee in. Achttien meis
jes repeteren iedere vrijdagavond on
der leiding van mevrouw Jansen-
van Driel, een oud gymnastiekleid-
ster, hoe ze gracieus en toch wel een
beetje hip de muzikanten kunnen
begeleiden, een duidelijke versterking
van het showelement in de vereni
ging-
Dat is trouwens ook de boerenkapel,
waarmee men enorm veel succes
blijkt te hebben. Hij was er zomaar
ineens, op een braderie. .Iemand van
het bestuur was bij de heer Demul,
een van de organisatoren op bezoek,
toen hij het idee opperde om met een
boerenkapel luister bij te zetten aan
de festiviteiten. Nou, wij hebben eens
in de vereniging gevraagd wie er be
langstelling nad èn dat waren maar
liefst 18 mensen. Nee, met die boe
renkapel zit het wel goed'. Er lo
pen momenteel uitnodigingen om op
te treden in Zelzaete en bij verschil
lende bedrijven.
Een balans na 75 jaar, ook een fi
nanciële balansen dan blijkt het
allemaal veel minder rooskleurig dan
ledereen die de fraai paraderende
muzikanten ziet eigenlijk had ge
dacht. Instrumenten kosten geld. uni
formen kosten geld. Veel geld zelfs:
voor een tuba betaal je 800,-, een
bas kost het dubbele. ,Wij streven
naar een goedkoop klasse-instrument',
zegt Eekman en intussen wist hij
zich al weer het zweet van het voor
hoofd als hij denkt aan de komende
concoursen, waar de vereniging toch
me*, goed materiaal naar toe moet.
DRUMBAND
Neem nu de drumband: daarvoor
heeft men een soort districtsconcours
uitgeschreven in Tilburg. Temeuzen
kan er niet naar toe: de reis is te
duur. Maar toch blijkt er een oplos
sing mogelijk te zijn, want op He
melvaartsdag houdt de harmonie
onder auspiciën van de Zeeuws-Vlaam-
se bond van harmonie- en fanfarege-
zelschappen zelf een concours in
het Concertgebouw. ,We zullen nu da
juryleden vragen of ze dan gelijk
maar de drumband willen beoorde
len. Dat mag officieel wel niet, maar
anders weten we het ook niet. En
dan die trommels: die moeten op
zo'n concours afwisselend scherp en
dof spelen. Nou, dat lukt bij on3 al
leen maar met kunst- en vliegwerk.
Dan binden we een zakdoek aan
de snaren om het doffer te laten klin
ken'. Ja, ja: zo gaat dat, of liever ge
zegd: zo gaat het eigenlijk niet. Want
er zijn meer wensen. Uniformen voor
de majorettes, nieuwe instrumenten:
zaken waarmee werkelijk fabelachti
ge bedragen zijn gemoeid en achttien
meisjes die straks de face-lift van
een 75-jarige moeten vormen dragen
uniformen van 250,- per stuk, al
thans: die willen ze dragen...
Met dat concours is het trouwens
ook nog niet helemaal rond. Er wor
den minstens zo'n tien korpsen ver
wacht. Waat laat je al die muzikan
ten op zo'n dag en waar laat je ze
speciaal in het Concertgebouw, hoe
veel kost het allemaal 7 Het zijn vra
gen waarover de heer Eekman en
zijn medebestuurders zich in deze tijd
hot hoofd breken. Maar het concours
kómt er, dat staat vast. Als 75-jari-
ge die slechtere tijden heeft gekend
laat je je zomaar niet ontmoedigen.
En dan nog wel met zo'n plezierige
verjongingskuur
xeeuwsch-vlaanderen
een foto uit 1935, toen de harmonie nog ,de verenigde werklieden1
heette.
tientallen muzikanten sterk, re
peteert. In de bovenzaal van ca
fé ,La Bellevue', op een steen
worp afstand van de Axelse-
brug, staat dirigent P. Eekman
elke dinsdagavond trompetters,
klarinettisten, saxofonisten en
al het andere koperwerk te
leiden. En als iedereen om half
tien zijn instrument heeft op
geborgen, de stoeltjes aan de
kant gezet en de lichten uitge
draaid wordt er beneden nog
even nagepraat.
Over toonladder zus en zo die niet
helemaal klopte, over een concours
en, maar dan opvallend veel, het 75-
jarig jubileum, want daar werkt ,'t
muziek' op het ogenblik heel hard
naar toe. Dit najaar wil men feest
vieren: met een taptoe, een festival
en vooral heel veel plezier, want daar
heeft de harmonie altijd al op ge
dreven. .Vroeger, zo'n jaar of zeven
geleden, als je middenin die rottijd
zat en het praktisch allemaal alleen
moest opknappen heb ik wel eens
een ogenblik gedacht: Ik laat de boel
schieten, maar ec-ht: het is me niet
gelukt, ik kan gewoon niet van de
muziek loskomen', zegt directeur Eek-
man en dan denkt hij misschien wel
aan al zijn voorgangers, mensen die
er ook lol in hadden om hun vrije tijd
te besteden aan het dirigeren van een
muziekgezelschap. Harmonie Temeu
zen 75 jaar: voor het bestuur tijd
om even stil te staan bij het wel en
wee van driekwart eeuw verenigings
leven, maar ook om je ernstig af
te vragen wat de komende 25 zullen
brengen.
Nu blijken die herinneringen bij na
dere informatie vrij beperkt. Je moet
er voor naar meneer J. van Luik, een
oude getrouwe die in 1963 afscheid
nam nadat hij maar liefst van 1911
af muzikant was geweest. De eerste
muziekuitvoeringen in groepsverband
kwamen in Terneuzen van ,'t muziek
van little', een gezelschap dat hoofd
zakelijk bestond uit personeelsleden
van de vroegere rederij .Little en
Johnson'. Zonder uniform maar mét
enthousiasme gaven ze regelmatig
concerten en luisterden activiteiten
in de stad op. In een later stadium
kreeg de groep de naam ,De Verenig
de Werklieden' nadat men eerst nog
een tijdje .Apollo' had geheten.
,In die periode van ,De Verenigde
Werklieden' hadden wij dirigent Van
den Eekhout uit Hulst', vertelt de
heer Van Luik, .later speelden we
onder leiding van Schirris. Die
heeft ook veel muziek geschreven,
net als pastoor Kersten. ,De Vere
nigde Werklieden' gaven vaak uitvoe
ringen op zondagen. Dat gebeurde
dan in de theetuin, waar nu het sta
tion is. Ons clublokaal was bij Feij-
ter, daar repeteerden we hoofdzake
lijk 's winters. Je had in die tijd
nog veel muzikanten die op de bo
ten werkten, dat betekende al om een
uur of vier beginnen. Maar ze ont
braken noott hoor, noch op uitvoe
ringen, noch op repetities'.
DIRIGENTEN
De naam Schirris duikt meer op in
de verhalen van harmonieleden. Het
gaat hier om een van de eerste diri
genten, die enorm veel voor het mu
ziekleven in Terneuzen heeft gedaan.
Hij werd opgevolgd door de heer
Meijers en in deze periode was er
echt wel sprake van een bloeitijd.
Het korps deed mee aan concoursen
(in uniform, want dat kwam er in
1950, toen men ook de naam .Harmo
nie Terneuzen' ging voeren) en het
heeft zelfs nog eens in de afdeling
uitmuntendheid gespeeld. Op initia
tief van het gezelschap kwam het zo
in de vijftiger jaren ook tot oprich
ting van ae .Terneuzense muziek
school', waar jonge krachten werden
opgeleid. In deze periode stond het
korps onder leiding van de heer Keij-
ser. En toen was er ineens niets
meertenminste tot die conclusie
kom je als je de heer Eekman hoort.
,We hebben vanaf 1960 eigenlijk vol
komen in een malaiseperiode geze
ten. Er was geen actief bestuur,
de prestaties gingen achteruit en de
belangstelling liep terug. Ik heb
toen de leiding op me genomen, maar
ik was zo'n beetje alles tegelijk: mu
zikant, dirigent, voorzitter en secre
taris. Vanzelfsprekend konden we ons
ook niet meer op een concours laten
zien'.
Pas vorig jaar hebben de mensen
van de harmonie de draad weer op
kunnen vatten. Er kwam een nieuw
bestuur, een majorettenkorps, een
boerenkapel en er was een goedgeoe-
fende drumband. Momentèel telt de
eigenlijke harmonie zo'n 35 leden,
de drumband 20 en het majoretten
korps 18.
Een ander punt Is de samenwerking
met de muziekschool. Die was niet
al te best, nadat deze instelling de
stichtingsvorm kreeg waardoor de
inspraak van de harmonie beperk ln-
P. Eekman
,laat je niet los
TERNEUZEN De man aeh-
ter de grote trom doet het heel
indrukwekkend. Iedere keer
als hij aan de beurt is slaat hij
uiterst waardig een paar ma
ten. Ze verklinken in het opge
wekte geheel van Colonel Boo
gie'. Met andere, woorden: de
harmonie Terneuzen, enkele
elke dinsdagavond repeteren
AXEL B.B. ir. Axel, maar dan staan die letters voor
(inderdaad ook niet onaantrekkelijke) Bogaers-bungalows
aan de Van de Gistellelaan. Huis-tuin-keuken: allemaal op
de begane grond, allemaal in één comfortabel huis aan Axels'
groene zóne'. Want iedereen weet het (en als hij het nog
niet weet staat het op een groot bord aan de Kanaalkade)
,Axel, uw wöongemeente'
Enkele jaren geleden al maakte men er deze slagzin waar,
door in snel tempo een serie bungalows te creëren aan de
zomen van de stad. Axel blijft aan die rooskleurige toe
komst bouwen, al zullen de zonneschermen in deze tijd van
het jaar wel opgetrokken zijn.
(Foto: PZC)
OOSTBURG Wie meneer W. de
Schrijver uit Oostburg belt loopt de
kans zich deerlijk te vergissen. JJent
u de nieuwe schutterskeizerf' klopt
nog wel, maar dan houden alle ver
gelijkingen met de edele handboog
sport op. De hobby van #ijne majes
teit' heeft totaal niets te maken
met hoog- en zijvogels, met liggen
de of staande wippen. De heer De
Schrijver houdt het helemaal bij de
twintigste eeuw: hij schiet met de
luchtbuks en liefst middenin de roos.
Dat gebeurt elke maandagavond in
café ,De Vier Emmers' waar de plaat-
MENSEN IN
DE SPORT
selijke vereniging J)e Trefferszijn
clublokaal heeft. Jk ben aL van de
oprichting, in 195S, af lid. We zijn
met zo'n 20 man. Nu word je overi
gens niet zomaar keizer daar komt
heel wat rekenarij aan te pas. Op
de schietavonden kun je drie kaartjes
raken en dat levert een maximum van
270 punten op. Stel dat je aan 1,5 wed
strijden meedoet, dan haalt men er
na een jaar bijvoorbeeld de 18 besten
eruit. Als je dan de meeste punten
hebt over zo'n periode ben je koning.
Drie keer koning betekent keizer, en
die titel is er dan nou'.
Het is dit jaar overigens een hele
zware strijd geworden: slechts een
puntje meer dan zijn naaste rivaal,
de heer A. de Poorter, leverde De
Schrijver zijn keizerstitel op. ,lk had
er 4768 en hij 4767, een minieme
zege'.
fie Treffers' zorgden in hun bijna
15-jarig bestaan al voor heel wat
.majesteiten': in het seizoen '55-'56
ging de koningstitel naar P. Verhulst,
De Schrijver kreeg hem het jaar
daarop, A. Beerens werd koning in
1958 en A. de Poorter mocht zich
zelfs keizer noemen omdat hij drie
jaar lang, 1959,1960 en 1961 de hoog
ste ogen (of de beste kogelsgooide.
,Het jaar '62'63 was voor mij wel
spannend. Ik had beide keren da
koningstitel gehaald en ik dacht:
nou misschien zit er wel wat meer
in. Maar dat is toch niet meer ge
lukt: Beerens werd in 196), koning
en daarmee was mijn kans verke
ken'.
Maar De Schrijver, hoe kan het ook
anders: hij zit in zijn winkel elke
dag tussen de buksen en de pistolen,
kwam terug. In '65 schoot hij stug
door naar de koningstitel, in '66 wist
hij die te prolongeren en ook het
jaar daarop kon geen clublid hem
wat maken: jDe Treffers' moesten
zich serieus voorbereiden op de kro
ning van een keizer. ,Zal ik mijn
muts opzetten f' zegt hij, als er een
plaatje gemaakt moet worden. Want
ach: De Schrijver is eenvoudig ge
bleven
Bij de foto: De heer W. de Schrij
ver wij wel even demonstreren...
