,SINT ALOY' GRAAUW SLAAT GEEN PLANK MEER MIS.... Niets bleef gespaard in Oostburg ZEEUWSCH-VLAANDEREN ,IL VACABEAU': MUZIKAAL CADEAU Woensdag 13 december 1947 ZEEUWSCH-VLAANDEREN VAN D'EE TOT HONTENISSE Remy Manghus: tennissen is toezicht houden. JAZZ - R&B - ZANG - BEAT - «JAZZ - R&B JAZZ - R&B - ZANG - BEAT - JAZZ - R&B L)e vereniging staat de pLank nooit mis GRAAUW ,Ah, u zoekt Remy?' En dan gaat er in Graauw meestal wel een arm omhoog, die in de richting van Dorps straat 30 wijst. Remy Mangnus: de man achter de successen van de plaatse lijke tafeltennisvereniging ,Sint Aloysius', de man achter top- spelers als Jo Delforge, Frans van Waterschoot en Geert de Kort. Remy Mangnus, die het met zijn doorzettingsvermogen én zijn spelersmateriaal gebracht heeft tot een zeer sterke plaats in de landelijke overgangsklas, de op twee na hoogste, en die het in Zeeland dl jaren uitstekend doet in de kleine tafeltennis- top. Graauw en ,Sint-Aloy': 1351 inwo ners (volgens de laatste provinciale almanak) en 58 jongelui met hart voor hun sport (volgens Mangnus' enthousiaste commentaar). Het is wel eens anders geweest, aan het begin bijvoorbeeld. ,Zes jaar geleden zijn we hier zo'n beetje met tafel tennis begonnen. Eigenlijk een uit vloeisel van het patronaatswerk. Op een bepaalde leeftijd konden de jon gelui daar niet meer terecht en toen heb ik een tafeltennisvereniging op gericht. Dat sloeg in het begin maar heel matig aan overigens, maar toen we een tijdje in de com petitie speelden ging het beter met de belangstelling'. Die eerste jaren draaide de vereni ging met twee ploegen en een sub sidie van het gemeentebestuur van 200,-. Die gemeente bleef steeds achter Mangnus' initiatieven staan. Toen het patronaat werd opgeknapt bijvoorbeeld en de tennisclub die oefenruimte moest delen met andere verenigingen. ,We zouden daar dan één keer per week kunnen spelen. Te weinig vanzelfsprekend. In over leg met de gemeente kwam toen het plan om een eigen oefenzaal te bouwen. Dat ging aanvankelijk nogal moeilijk omdat er geen bouw grond beschikbaar was die, ook wet telijk safe, voor ons doel geschikt gemaakt kon worden'. De zaal staat er intussen. Achter het woonhuis aan de Dorpsstraat. Ongeveer 150 vierkante meter speel ruimte voor jongelui die wat willen bereiken in de tafeltennissport. Ze hebben hem ,zeer zeker de oudere spelers, met eigen handen neerge zet. Vorig jaar mei sloeg men de eerste prille palen, het karwei werd onderbroken voor het afwerken van de competitie, maar twee maanden geleden kon men de oefenruimte in gebruik nemen. SCHEMA En dan komt natuurlijk de onver mijdelijke vraag: waarom doet ,Sint-Aloy' het nu zó goed? Remy Mangnus, lang, blond en vriende lijk, krijgt dan even iets weg van de alchemist uit .Flipje de tove naarsleerling'. Ergens vermoed je een man achter borrelende reageer buisjes, verschimmelde hand- en to verboeken lezend om formules uit te dokteren die zijn vereniging keer op keer naar successen moeten voe ren. Het valt mee. .Oefenen, alleen oefenen', zegt hij bedaard. ,De mees te clubs trainen een avond per week, wij zijn vier avonden per week be zet. Voortdurend wordt er gewerkt onder toezicht, want dat is heel be langrijk. Als ik er niet ben houdt mijn vrouw een oogje in het zeil, vooral bij de jongere spelers'. Nieuwste attribuut: een automati sche tafeltennisser, een' apparaat van twee mille dat alle ballen, ook de moeilijkste, over de tafel kan slaan. Jo Delforge en Frans van Wa terschoot maakten er kennis mee in een trainingskamp, waar ze hun pres taties nog wat op trachtten te voe ren. De kosten zijn voor de helft voor rekening van de gemeente. TAFELTENNIS Hoe staat het eigenlijk in de rest van Zeeland met het tafeltennis Mangnus Is lang genoeg in de busi ness thuis om te constateren dat het spelpeil hier minstens twee klassen lager ligt dan het landelijke. Het gaat in de provincie meestal om be- drijfsclubs, de enkele .normale' ver eniging die men in leven houdt komt vaak niet boven het streekgemiddel- de uit. Op Nederlands niveau bekeken trekt de sport van ,Sint-Aloy' in toene mende mate de aandacht. De belang stelling van de zijde van de jeugd blijkt gestadig te groeien. ,Wij rei zen per jaar zo'n 7000 km om aan onze wedstrijdverplichtingen te vol doen. Als de zaken zo doorgaan als ze begonnen zijn spelen we binnen kort promotie voor de hoofdklasse. Daarboven is alleen de eredivisie nog'. Gemiddeld gaat er in ,Sint-Aloy' zo'n 30 uur van Mangnus' .wekelijkse portie aan vrije tijd zitten. Hij rijdt de spelers met een volkswagenbusje naar de toernooien, houdt de zaal schoon en vervult daarnaast admi nistratieve bestuursfuncties. ,We heb ben een flink aantal donateurs, tot zelfs in Terneuzen toe. De gemeen te geeft nu 750.- per jaar, daar mogen wé echt niet over mopperen'. KLEIN Wél zou hij graag zien dat er nog wat meer belangstelling kwam voor de wedstrijden. Gemiddeld zit er bij een thuiswedstrijd zo'n man ff vijftig in de zaal, maar dat kan nog veel beter naar de mening van de mensen van ,Sint-Aloy'. De jeugd is nu al zover dat ze Remy Mangnus weet te vinden.. De aanmeldingen voor het verenigings lidmaatschap komen tenminste ge staag binnen. En jongelui die een maal een eerste contact gelegd heb ben blijven komen. ,Dat Is weer het voordeel van een kleine gemeen schap. Als er hier iemand bedankt dan weet hij dat je niet zo gemak kelijk aan een gelijkwaardige ver vanger komt. In een grote stad in teresseert het geen mens'. Drie zinnetjes waarmee de oprich ter van ,Sint-Aloy' een enorme do sis psychologie spuit. Onbewust waarschijnlijk, maar dat is nooit belangrijk als iets zijn doel bereikt En dat mag men langzaamaan wel zeggen- ten welke ten nauwste verband had den met de geschiedenis van Oostburg gingen toen verloren. Na de verwoes ting werd Oostburg weer opgebouwd. Groter en wijdser werd haar markt, breder haar straten. De zakenpanden werden aangepast aan de moderne tijd. Bekijken we bijvoorbeeld het tweede pand links op de foto's, waar u het oude café .De Vier Emmers ziet staan. Het knusse Oostburg verdween, hei strakke Oostburg verscheen. Wij mogen ons gelukkig prijzen dat in 1931 door M. A. Aalbregtse het boekje: Oostburg als woonplaats' werd samengesteld, zodat wij aan de hand hiervan kunnen putten uit de rijke historie die Oostburg heeft ge had. De gemeente Oostburg was in dat jaar nog zo financieelkrachtïg dat het gemeentebestuur meende d;t boekje te moeten uitgeven. H. PREN1 Bjj de foto's: Oostburg vóór en kort na de bombardementen in oktober 1944. De leden van de Sasse band zijn er nog niet in ge slaagd door te dringen tot de onstuimige kantoren en de even onstuimige studio's van de platenmaatschap pijen. Zoals jullie bekend is, bestaat bij onze zuider buren de mogelijkheid om tegen een bepaald (in hoe verre weten wij niet) bedrag een schijfje te laten pro duceren, hetgeen men dan persoonlijk aan de man vrouw dient te brengen. ,11 Vacabeau' wijst een dergelij ke vorm van image-building resoluut van de muzikaal getrainde hand. ,\Vel vjeet ik niet of ik geen professio nal zou willen worden. Maar dan moet de kapperszaak toch op de een of andere manier worden voortgezet', peinst Cappaert luidop. Ja, ja vrienden: neem een voorbeeld aan hem. en zijn bandgenoten. Ge zijt dan geknipt voor een mooie toekomst in ons hippe hitwe- Joost. P.S. Xog even wat correspondentie afdoen. Lieve Alida B. te O.: Als je werkelijk van die jongen houdt, zoals je schrijft, dan zul je hem toch echt moe ten kussen, hoor'. Begin voorlopig maar met één keer per week. Anders huisarts raadplegen, rneisjen! Waarde Kees T te B.: Nee, om van jeugdpuistjes af te komen moet je je gezicht niet met de stomerij meegeven. Dat heb je helemaal verkeerd begrepen, jongen. Beste Lita te H.: Jij weet dus niet meer hoe je die probleem-rubriek in dat tienerblad moet schrijven. Lie gen Litaliegen mear. Er zijn niet veel inwoners van Oost burg meer die zich het oudere ge meentehuis op de hoek Langestraat- Markt herinneren. Want op 27 maart 1907 werd door de toenmalige burge meester, I. van Houte, de eerste steen gelegd voor het gemeentehuis dat. in 1944 bij de oorlogshandelingen werd verwoest. Hiertoe werd het oude post en telegraafkantoor, dat in 1S68 in de Langestraat werd gebouwd, én het oude stadhuis afgebroken, om op deze plaatsen een groter stadhuis neer te zetten. Groot was het aantal inwoners in 1907 nog niet. omstreeks 2100. Van daar dat er ruimte genoeg was in dit nieuwe stadhuis om op de eerste ver dieping het kantongerecht huisves ting le bieden. Oostburg is niet gelukkig geweest in haar bestaan. De stad werd in 793 én in 830 door de Noormannen ge plunderd. I11 12(1 kwamen de inwo ners van Gent haar verwoesten. In 1302 kwam <je bekende Pieter de Co. ninck uit Brugge om haar te ver overen. In 1382 kwamen de Engelsen, in 1452 werd ze weer verwoest door de Gentenaren. In 1488 werd Oost burg door Maximiliaan bezet. In 1604 belastte Prins Maurits dat Oostburg versterkt moest worden. De oppervlakte van de gemeente werd dusdanig verkleind dat onder andere het gedeelte waar nu de Sint-Bavo- vveide bigt, buiten de vesting kwam te liggen. Op een gegeven ogenblik was Oostburg zo verarmd dat de toen aangelegde versterkingen werden ver kocht om haar schulden te kunnen betalen. Oostburg had ais .burcht' af gedaan. De wallen werden, na deze verkoop, in 1673 afgegraven. De straatnamen Noordwal en Zuidwal herinneren ons nog aan het feit dat aldaar een deel van de versterkingen gelegen waren. Het is daarom begrijpelijk dat Oost burg nadien nagenoeg niet meer heeft kunnen bogen op oude, roemrijke ge bouwen. Toch moeten er echter nog mensen gewoond hebben die eer en aanzien hadden. En over geld beschik ten. Want het huis rechts van het stadhuis droeg een gevelsteen met het jaartal 1646. In de dertiger jaren woonden hier de bekende zusters Le Nobel. Ook blijkt dit uit het feit dat de Nederlands hervormde kerk, waar van u op de achtergrond het torentje ziet, in 1606 werd hersteid, althans voor zover cr nog overblijfselen wa ren die hersteld konden worden. Deze kerk was indertijd gewijd aan de heilige Eligius. Het herstelde gedeel te was echter nog zo belangwekkend dat ze geplaatst werd op ae voorlo pige lijst der Nederlandse monumen ten van geschiedenis en kunst voor de provincie Zeeland. Wat er van Oostburg overbleef na bombardementen en beschietingen in oktober 1914 toont ons de foto van fotograaf De Feyter-But uit Axel. Het torentje van de Nederlands her vormde kerk is verdwenen. Het to rentje van liet gemeentehuis in de Langestraat ligt in puin op de straat. In dat gedeelte van het gemeente, huis was de oudheidkundige kamer ingericht met vele voorwerpen die nooit meer te vervangen zijn. Deze oudheidkamer werd in 1901 reeds op gezet door de toenmalige ambtenaar ter secretarie N. G. Hogendorp. Na genoeg alle voorwerpen en geschrif Jongens, meisjes, Hoe is sinterklaas voor jullie afgelopen7 Schijnt de maan nog steeds frank en vrij door het gebladerte of heb je geen tijd om daarop te letten, nu ge een door Piets instrument geplaagd uiterste wrijft t De leden van liet Sasse trio ,11 Vacabeau' hebben in ieder geval geen nadelige gevolgen overgehouden aan de pakjespret. Men musiceert even opgewekt als te voren. Frank Cappaert (in het trio de man achter het elektronicsh orgel) vertrouwde mij een en ander toege stoken in fraaie paarsen stropdas, waarschijnlijk een bewijs van stnts' waardering. Een mooi gebaar en dat terwijl ,11 Vacabeau' zelden een keus doet uit het Spaanse repertoire. ,Wij begeleiden op feestjes en diners. Onze specialiteit is zigeunermuziek, maar daarnaast spelen we ook wel operettemelodieën en iets populairs. Zoals de BosteTla of San Francisco, die we pas op het repertoire hebben genomen'. Het trio werd twee jaar geleden opgericht. Het ont stond uit een muzikale verbintenis tussen Frank en A. Vermast, die. elkaar al eens eerder hadden ontmoet in een band van zo'n 25 man. W. Beauvin werd dritte im Bunde: zijn zorg geldt met name het slagwerk. Bij ,11 Vacabeau' wordt niet gezongen, voor Frank een zeer teer punt. ,JMet een viool, slagwerk en een elektronisch orgel zou het wel leuk zijn als er ook vocaal iets werd gedaan. Maar daarmee is weer niet iedereen het eens. Persoonlijk dacht ik dat hef wat meer afwisseling zou geven'.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1967 | | pagina 23