REGEN EN TOONDAG KOEIEN OOK VOETGANGERS MOGEN GEZIEN WORDEN NIEUWE SIMCA TILBURY SPETTEREN VERLOTING Radicaal Vrijheid Vechtjas Zaterdag 18 november 1967 zaterdagnummer Het regenachtige, koude en mistige weer en de koeien van speculaas zijn de twee nog overgebleven ingre diënten van de toondagen die tot voor enkele tien tallen jaren geleden de maand november in Goes markeerden. De toondagen waren hoogtepunten in het jaar. Er waren officieel drie toondagen, op drie achtereenvolgende dinsdagen op de Goese Beesten markt. Maar officieus waren er vier, vertelde me vrouw Sinke van de Westsingel in Goes: .De laatste dinsdag van oktober begon het eigenlijk al. Dan was het blinde toondag, tenminste zo noemden ze dat vroeger'En hoewel mevrouw Sinke nooit veel tijd heeft gehad om tijdens een toondag naar de Beesten markt te gaan, weet ze er alles van. Dat vertelden de mannen wel, die met haar erwtensoep de kou en de mist verdreven. ,lk had altijd de hele dag erwtensoep klaar staan, want de mannen konden natuurlijk niet gewoon komen eten. Die moesten elkaar aflossen, omdat er altijd iemand bij de beesten moest blijven'. De foto's laten de Beestenmarkt van verschillende zijden zien, zoals dit plein was in de tijd, dat er nog toondagen waren. De foto's werden beschikbaar gesteld door het Docu mentatiecentrum Zeeuws Deltagebied. De rijen stenen paaltjes, die nu verdwenen zijn, loerden door stangen met elkaar verbonden en op die manier kon er enige ordening in de koeien worden gebracht. Dat was nog in de tijd, dat haar man tot over zijn oren in de vee handel zat, eerst als commissionair en later als zelfstandig veehande laar met eigen stal en weiland. Hij weet dan ook tot in de finesses wat een toondag nu eigenlijk wel was. Inderdaad: was. Want ondanks pogingen om de toondagen in de ja ren vijftig nieuw leven in te blazen, is er niet meer van overgebleven dan het slechte weer en de toondag- koeien van speculaas. En ook die hebben al een groot deel van hun populariteit verloren. In de etalages van de Goese bakkers nemen ze maar een heel bescheiden plaatsje in. En vroeger was een toondag zon der zo'n toondagkoe niet af. De moe ders kochten voor al hun kinderen zo'n stuk speculaas, in de vorm van een koe gebakken, met in suiker de voornaam van het kind er op ge spoten. De prijzen varieerden van een cent tot een gulden! De heer Sinke heeft twee zoons, die veehandelaar zijn en dat zal wel de reden zijn, dat hij nog alles van zijn negotie af weet. Hij is lange tijd commissionair geweest voor Blokpoel uit Goes. En op die toonda gen kwamen juist de veehandelaren 't mestvee op de Goese Beestenmarkt te koop aanbieden aan de boeren: .Officieel was het drie maar in wer kelijkheid vier dinsdagen. Er werd alleen maar mager vee aangevoerd. Natuurlijk was ér ook weieens een boer, die een kalfvaars of een vare koe naar de toondag bracht, maar in hoofdzaak waren het toch de koop lieden, zoals Blokpoel uit Goes, Jan Huige uit Nieuwdorp, Willems uit Roosendaal, Jan Bruijnzeel uit Vla- ke, Koster uit Yerseke, Nagelkerke uit Lewedorp, de gebroeders Mange, Leen uit Goes en Jaap uit Schore. Op de Vlasmarkt was er dan altijd handel in varkens en schapen, maar de hoofdzaak was echt koeien'. En dan kwamen op die dinsdag de boeren naar de stad. De meesten kwamen met een tilbury, maar er warén ook boeren, die steevast te voet kwamen, zoals Kees van 't Westeinde uit Borssele. En de vee handelaren moesten dan maar zor gen, dat de beesten in Goes kwamen. Dat ging tot de dertiger jaren ook meestal te voet, zoals de heer Sinke ver telt:,Dan stond de Beestenmarkt vol en al die beesten waren, uiteraard met begeleiding, naar Goes komen lopen. Later zijn er natuurlijk vee wagens gekomen. Daar zijn mannen als Willem van der Endt, Jan van Liere, Willem Rijn en Kees West dorp mee begonnen. Maar daarvooi ging het allemaal te voet. Soms met een hele groep tegelijk. Dan ge beurde het wel, dat je koeien moest wegbrengen naar een boer ergens bij Rilland. En dan moest je er niet van staan te kijken, dat je maar net met de laatste trein terug kon naar Goes. Er gingen vroeger ook altijd nogal wat beesten naar Bors- De vrouwen, die er zich waagden, moesten hun rokken goed bij elkaar pakken en optillen, want zo 's mid dags hadden de koeien al heel wat visitekaartjes gedeponeerd. De heer Sinke: ,De stront spetterde natuur lijk tot tegen de huizen op. Dat heb je altijd met koeien. Ga maar eens in een stal achter de beesten staan!' Tijdens die laatste toondag was er op de Grote Markt een complete kermis. De heer De Graaf, die jaren lang in Goes een schildersbedrijf heeft gehad en nu in het rusthuis Randwijk' woont: ,De gewone ker mis was in Goes altijd van de laat ste dinsdag in september tot de eerste dinsdag in oktober. Maar op die kermis tijdens de toondag sele. Die waren dan gekocht door mensen uit Zeeuwsch-Vlaanderen of door Belgen. Die beesten werden dan bij de steiger van Borssele op de boot gezet om naar de overkant te wórden gebracht. Maar voor je bij die steiger was, moest je eerst een kilometertje of wat stappen. En koeien willen echt niet altijd zo hard als je wel zou willen....' Mevrouw Sinke wist nog wel te vertellen, dat zo'n zestig jaar gele den de koeien naar Goes werden gebracht. Als ze uit de richting Wolphaartsdijk kwamen moesten ze over de 's-Heer-Hendrikskinderen- dijk en de Westsingel, omdat de Middelburgse straat er toen nog niet was. Het was dan altijd een fraai schouwspel, als enkele tientallen koeien, die van al die uren lopen ook wel dorst hadden gekregen, de Westvest inliepen, om hun kelen wat te spoelen. De laatste toondag was de beste. Dan stond de Beestenmarkt stamp vol. Mensen en dieren door elkaar. was het minstens zo druk. Natuurlijk was het wel in de eerste plaats voor de boerenmensen. Er was van alles op die kermis: een stoomcarroussel, vlammendansers, schommels, kaar- tenlegsters, schiettenten, affijn noem maar op. En op de avond van de laatste toondag werd er natuur lijk weieens gevochten. Ik geloof, dat er dan oude vetes werden uit gevochten. Als je een borreltje op hebt vallen er nu eenmaal eerder klappen dan wanneer de mensen nuchter zijn'. De heer Kant, die ook in .Randwijk' woont, maar die het grootste deel van zijn leven een boe renbedrijf bij Kloetinge heeft ge had: ,Ik had zelf geen vee, maar toch ging ik altijd naar de toondag. Dat deed je nu eenmaal. Wij boe ren gingen dinsdags omdat het dan markt en beurs was toch al vaak naar Goes, maar als het toondag was, ging je zeker. Het was dan drukker als bij de gewone kermis. De toon- dagkermis begon 's zaterdags al en dinsdags was het weer afgelopen'. Voor de Goesenaren hadden die toon dagen ook minder prettige kanten. Zoals voor die vrouw, die aan de Beestenmarkt woonde en verzuimd had een raam aan de straatkant te sluiten. Een koe weet nu een maal weinig af van mijn en dijn en had voor alle zekerheid de begonia's in de vensterbank maar opgegeten... De Vlasmarkt, tussen de Grote Markt en de Beestenmarkt, was be halve van schapen ook altijd voor zien van enkele kraampjes, waar gegeten kon worden. Schuling stond er met z'n gerookte paling en Be- zooijen met z'n wafelkraam en dan natuurlijk de poffertjeskraam. Een van de hoogtepunten van de laatste toondag was de paardenver- loting. Al weken van tevoren wer den er loten van een gulden per stuk verkocht. Dat deden de paar denhandelaars en het gebeurde ook wel in cafés. De mannen, die voor de oorlog, de verloting van een paard en een veulen verzorgden waren Viergever uit Goes, Jaap van 't Westeinde uit de Van Citterspolder bij 's-Heer-Arendskerke, Kees Ge luk uit Kruiningen, Siem van Hoeve uit Goes en Ko de Coninck uit Goes, om er maar een paar te noemen. Bij .Moeder Lu.yck', zoals het toenma lige café .Bellevue' op het hoekje van de Opril van de Beestenmarkt werd genoemd of in hotel ,De Koop handel' van Blanker op de Vlas markt was het meestal trekking. Een van de aantrekkelijkste zaken op de kermis was de glijbaan, die als een kurketrekker rond een hoge mast was gemonteerd. Mevrouw Sin ke voelt nog aan haar ellebogen als ze er aan denkt: ,Ze drukten alle maal hun ellebogen tegen de randen, omdat ze anders te hard zouden gaan. Dan was het net alsof je je huid verbrandde. Uiteraard klonk er van onder de overkapping van de glijbaan het nodige gegil, als meisjes zich in een overmoedige lachbui naar beneden lieten slieren. De heer Sinke denkt er het zijne van: ,Ze zeggen tegenwoordig wel eens iets van de kleding met al die minirokjes, maar het was toen nog wel wat anders. Toen droegen de meisies in dracht geeneens een broek. En je kunt van een minirokje zegger wat je wilt, maar ze hebben er in ieder geval fatsoenlijk een broek onder aan' LfsJMia- De rubriekschrijver Flex in .Trouw (prot. christelijkover progressie ven, vernieuwers, vooruitstrevende!! en radicalen: Arme echte radicalen. Met veel moeite hadden ze een naam gevon den om zich tc onderscheiden. Dit ter wille van de politieke duidelijk heid. En nu is iedereen opeens radi caal. Sinds zaterdag breek je je nek over de radicalen in dit land. Maandag nog vroeg ik: .ook al radi caal?' Maar ik schei er mee uit. Iedereen is het. Gretig heeft heel politiek Nederland zich met deze aanduiding getooid sinds het Sche- vcningse congres een succes bleek. Was het een sof geworden, dan had je het aantal radicalen stellig in één autobus naar het politieke kerk hof kunnen vervoeren. Het had ge gonsd van commentaren waarin uit gelegd werd dat deze politieke dwa zen iets wilden wat vierkant inging tegen de wensen der partijen, de wil van het volk, de eisen der democra tie, het landsbelang, de beginselen, de traditie en de eisen des tijds. En dat had stellig de politieke duide lijkheid bevorderd. Maar een ramp voor de duidelijkheid is, dat het con gres een klaterend succes werd. Want nu is iederéén opeens radicaal. Ze worden er gewoon verlegen van, de radicale jongeren, van al die vriendelijke, welwillende, waarde rende woorden, waaronder ze wor den bedolven. Maar hun naam zijn ze kwijt. Arme radicalen. Suf hebben ze zich ge piekerd om een naam te vinden, die politiek nog niet versleten was in Nederland. De naam .progressief' is zelfs niet eens aan de orde geweest. Iedereen in dit land is progressief. Het begrip .vooruitstrevend' is ook van de tafel geveegd. Wie in dit land is niet .vooruitstrevend' Dat zij voor .politieke vernieuwing' wa ren, heeft men hen nauwelijks horen betogen. Ook daar is iedereen al voor. Tenslotte vond men in een vergeten hoekje in het politieke woordenboek het begrip .radicaal' nog liggen. Vooruit dan maar, zucht te men. Laten we ons radicaal noe men. We moeten toch een naam hebben Arme echte radicalen. Nauwelijks hadden zij zich aan het volk ver toond. of ze werden alweer onher kenbaar omdat Jan en alleman zich meteen met het predikaat .radi caal' tooide. Maandenlang spraken zij over een .scheiding der geesten opdat er duidelijkheid zou komen voor de kiezer. Maar alle geesten zijn thans radicaal; dus zijn we wee.i even ver. Het politieke 'bedrijf in Nederland bestaat voor een flink stuk uit het omsollen met de taal. Elk woord, elk begrip, elke aandui ding wordt uitgehold, opnieuw ge ïnterpreteerd en onder een ander licht gesteld. Na deze behandeling weet niemand meer wat er ondei moet worden verstaan. En nadat het kiezersvolk in verwarring is ge- oracht, kan men weer zijn gang gaan. Welke gang? Dat is bijna niet meer in woorden uit te drukken. Elk woord kan immers anders wor den verstaan? Politiek is in Neder land de kunst geworden om twee mensen, die het tegengestelde wil len, samen een uitspraak te laten doen, die de suggestie van eensge zindheid wekt en die beide partijen in de overtuiging laat duidelijk te zijn geweest. ,Het Algemeen Handelsblad' (lib.) prijst de Engelse premier Harold Wilson, omdat hij niet van ophou den weet als het er om gaat En geland binnen de EEG le brengen. Het blaa schrijft: .Wanneer de Fransen de voordeur naar de Europese markt voor zijn neus dichtsmijten komt Wilson langs een achterdeurtje weer binnen. Als men Engeland verhindert een vol waardig lid van de EEG te wor den, dan maar een technologische Westeuropese Unie waarvan Groot- Brittannië de spil uitmaakt. Overigens is dit niet het enige front, waarop de Britse premier strijd moet voeren. Het pond is weer in de gevarenzone geraakt. Als reeds zovele malen in het verleden zijn buitenlandse hulptroepen aangerukt om de stormaanvallen op de Brit se valuta te weerstaan. Dit biedt echter maar tijdelijk soelaas. Want de oorzaak van de kwaal ligt vee! dieper. Er dient een fundamentele wijzi ging te komen in de mentaliteit, die men dikwijls in Britse onderne mingskringen aantreft. Het beleid is veelal niet afgestemd op de nieu we tijd, de communicatie met de werknemers is gebrekkig en de ou tillage in de fabrieken vaak ver ouderd. Wij geloven niet dat de Engelse arbeider minder actief is dan zijn collega in andere Europese landen Dit is ook de ervaring van Ameri kaanse ondernemers in Groot-Brit- tannië, die heel goed te spreken zijn over de werklust der Britten. De Amerikaanse aanpak is echter mo dern; men legt de mensen het hoe en waarom er wordt gewerkt uit, kortom men kweekt begrip voor de job, die moet worden verricht. In zuiver Britse ondernemingen ge looft men het vaak wel. Het resul taat is stakingen, die de zwakke eco nomie nog verder ontredderen. De weerslag vondt men in de zojuist publiceerde cijfers van de handels balans van oktober, die een record tekort van 107 miljoen pond aan geeft. Men mag hopen dat Wilson en de zijnen door hun inspirerend voor beeld hun landgenoten tot strijdlust zullen weten te brengen. Het is triest te zien hoe Engeland, dat In 1940- 1945 de grootste offers bracht in de strijd tegen Hitier, zich het minst van alle Westeuropese landen van de oorlogsgevolgen heeft kunnen herstellen. In die jaren bleef het overeind. Moge het ook thans als overwinnaar uit de economische slag te voorschijn komen'. .Het Binnenhof r-kJ verwijt de KNVB zwakte en arrogantie in ver band met de bondsbeslïssing scheids rechter F. Derks uit Breda te straf fen, omdat hij in een televisie-uit zending had verklaard, dat. de be slissing Piet Keizer in de wedstrijd Xederlanil - Joegoslavië uit het vela te sturen, juist is geweest. Het blad zegt daarover .Dat mag met van de KNVB. Per brief zijn de scheidsrechters daarop gewezen voor de aanvang van de competitie. Maar de heer Derks was niet in functie. Hem werd zijn mening gevraagd als vrij man. die toevallig ook (een goed) scheids rechter is. Waar blijft men indien allerlei instanties gaan bepalen dat men zijn mening niet mag verkon digen, ook als die niet zo vleiend voor de instantie zou zijn? Indien er geen pertinente schade aan de belangen van die instantie wordt toe gebracht en dat was niet het geval moet men vrij zijn een mening te verkondigen. Het getuigt van zwakte en arrogantie indien de KNVB bindende voorschriften geeft op een terrein dat de mense lijke vrijheid raakt'. In het verkeer speelt het .gezien worden' een belangrijke rol. En dat geldt niet alleen voor automobilisten. Ook de fietsers, bromfietsers en voetgan gers zullen hieraan voor hun eigen veiligheid dagelijks moeten denken. De tekorten, vooral aan de fietsverlichting, zwakke voorlampen, slippende dynamo's en donkere achterlichtjes zijn opvallend groot. Bij een onlangs gehouden steekproef door het ver bond voor veilig verkeer bleek dat een op de vijf fietsers met ondeugdelijke of geheel geen verlichting rijdt. Kennelijk denkt men dat men hen toch wel opmerkt, ook al doet de voor geschreven verlichting het niet. Een goede kop lamp en een duidelijk achterlicht is ook voor fietsers en bromfietsers een wettelijke verplich ting. Om de kans op .gezien worden' nog te vergroten adviseert het verbond voor veilig verkeer de fietsers en bromfietsers zich 's avonds bij voor keur niet in donkere kledij op spaarzaam ver lichte wegen te begeven. Lichte kleding is ver keer s) veiliger en staat zeker zo hip. Loopt u 's avonds of 's nachts met uw fiets aan de hand buiten de bebouwde kom, dan de rechterzijde van de weg houden. Anders ziet het achteropkomende verkeer uw rode reflector aan de verkeerde kant. Zelf loopt u natuurlijk aan de veilige binnenkant. En tot slot de voetganger Ook voor hem is het zaak in het donkere winterverkeer gezien te worden. Lichte kleding Ls ook hier een veilige voorzorgsmaatregel, evenals het links van de weg lopen als om een of andere reden geen gebruik kan worden gemaakt van het trottoir of fietspad. Loop het verkeer tegemoet, zodat u tijdig kunt uitwijken. Zorg dat u gezien wordt Bij een onlangs door het verbond voor veilig verkeer gehouden onderzoek, waarbij speciale aandacht werd besteed aan de fietsen, bleek dat één op de vijf fietsers zich in het verkeer be geeft met ondeugdelijke of geheel geen verlichting. Van zeer veel belang voor het welslagen van deze actie acht het verbond de medewerking van een groot aantal garage- en servicebedrij ven in ons land, die op de verlichtingsactie zul len inhaken door o m gratis verlichtingscontro les te houden. Ook van de zijde van de rijwiel- verlichtingindustrie is steun toegezegd. Ten behoeve van de voorlichting werden een tweetal tv-spots, 10.000 affiches, 20.000 raam biljetten, 350.000 transfers en een zogenaamde wandkrant voor openbare gebouwen, perso- neelskantines, wachtkamers enz., vervaardigd. DUITSER WINKELT GRAAG PER AUTO Ruim 60 procent van de Duitse autobezitters gebruikt op werkdagen hun auto om ermee te gaan winkelen. Op zaterdag is dit percentage zelfs 90 pro cent. Deze cijfers zijn ontleend aan een enquête, die een Duitse werkgroep van het midden- en grootbedrijf in de detailhandel heeft gehouden onder ruim 1,00.000 personen in een groot aantal Westduitse steden. Het is geble ken, dat verkeerscongesties en parkeerproblemen de autobezitters in het geheel niet weerhouden om in de spitsuren per auto boodschappen te gaan doen. Van het openbaar vervoer wordt op werkdagen door slechts 30-35 procent van de winkelende klanten gebruik gemaakt. In kleinere steden zelfs maar 30 procent, üit de enquête is voorts gebleken, dat m de grote ste den 13 procent van de winkelbezoekers te voet de magazijnen bezoekt, in steden met 250.000 a 500.000 inwoners circa 26 procent en in steden met minder dan 50.000 inwoners ongeveer 1,0 procent. Volgens de werkgroep blijlct wit dit onderzoek duidelijk, dat in de winkelwijken in de centra van grote steden grote aandacht moet worden geschonken aan de behoeften van de gemotoriseerde klanten. NIEUW 4-CILINDER DATSUN CEDRIC 2000 De vier-cilinder Datsun 2000 heeft een nieuwe gemoderniseerde krachtbron gekregen. Deze meest economische-uitvoering uit de Datsun 2000 serie is nu uitgerust met een nieuwe 4-cilinder motor met een 5x gelagerde krukas. De nieuwe Datsun 2000 4-cilinder heeft voorts enkele wijzigingen aan in- en ex terieur ondergaan. Zo zijn de brede achterlichten van de Datsun 6-eilinder de luxe ook op dit type aangebracht, terwijl de geheel nieuwe binnenbekle- ding in contrasterende kleuren werd uitgevoerd. De nieuwe Datsun 4-cilinder wordt in dezelfde kleuren gebracht als de 6-cilinder de luxe. OPKl APBARE TRAPPERS Op een tweewielertentoonstelling in Essen was een van de nieuwtjes an ders dan de tot dusverre bekende constructie een stel zeer zorgvuldig ge construeerde opklapbare fietstrappers. Vooral voor vouwfietsen zijn opklap bare trappers een gewenste aanvulling, terwijl toepassing bij gewone fietsen uit oogpunt van ruimtebesparing bij het wegzetten belangrijk kan zijn. FIETSENTENTOONSTELLINGEN 1968 In de loop van het komende jaar zullen in verschillende landen weer fietsen- tentoonstellingen worden gehouden, waarbij de nieuwste modellen en snufjes zullen worden getoond. Tot nu toe zijn de volgende plaatsen en data bekend: Brussel (17 tot en met 28 januari); Amsterdam (RAI 26 februari tot en met 4 maart); Wenen (10 tot 17 maart); Belgrado (20 tot en met 28 april); Barcelona (20 tot en met 30 april); Keulen (7 tot en met 10 september) en Parijs (5 tot en met 15 ok tober). DE INVLOED VAN DE SNELHEID OP AUTOBANDEN Bij een gemiddelde snelheid van 60kn per uur stelt men de levensduur van een vrachtautoband op 100. Afwijkingen van deze snelheid geven het onderstaande beeld: BELGIË OVER 13 JAAR ÉÉN AUTOFILE Volgens Belgische verkeersdeskun- digen zal in 1980 het Belgische auto park 3,5 miljoen wagens tellen (thans 1.980.000 auto's). Indien al deze auto's tegelijk de weg op zou den gaan, dan zouden op de Belgi sche wegen van het begin tot het eind vijf files auto's naast elkaar moeten rijden. Bumper aan bum per zouden de auto's een file vor men van 15.750 kilometer lang. uwe Simca 1100, die leerbaar is in \it voeringen, waarvan de basis-typ in Nederland 1100 Sedan genoemd erland tiOO Coach genoemd: combinatie ?.rland 1100 Tourist genoemd: bestel- 2- Dït is t groot a zijn: 4-c dears, it wagen wagen, in Nederland 1100 Commercia Igenoemd. De motor heeft 4 cilinders in lijn; cilinderinhoud 1.118 cm-S. Het vermogen is 53 of 56 DIN pk bij 5.800 omw- min., al naar gelang de uitvoering. De compressie- verhouding is S£:l en .9,6:1, naar gelang uitvoering. Het cilinderblok is van gietijzer op nikkel chroom koper basis; de gegoten aluminium cilinderkop bevat verbrandingskamers in icigvorm. De kleppen zijn in de cilinderkop geplaatst en worden bediend door tuime laars, klepstelen en stoters, in- en uitlaat verschillend uitgevoerd. De krukas is 5 maal gelagerd. De koeling geschiedt door water circulatie, De versnellingsbak be zit 4 gesynchroniseerde versnellingen volgens Porsche systeem en is uitgevoerd met vloerschakeling. Op ver zoek kan de semi-automatische Ferodotransmissie wor den geleverd. Bij de wielophanging zijn Torsiestaven »ii dubbelwerkende telescoopschokbre teers toegepast. De voor- en achtertrein zijn uitgerust met een stabili satorstang, de vier wielen zijn onafhankelijk geveerd. De stuurinrichting is uitgevoerd mei een tandheugel; stuurhuis en stuunciel zijn door middel van een flexi bele koppeling met elkaar verbonden. De Simca 1100 heeft schijfremmen op de voorwielende achterwielen zijn uitgerust met trommelremmen. De inhoud van /ie benzinetank is 41 liter. De wagen heeft geen enkel smeerpunt. De achterbank kan in alle types worden weggekanteld. waardoor de inwendige ruimte van de wagen m belangrijke mate toeneemt. Bij de luxere modellen zijn de voorzittingen als slaapstoel uitge voerd. De totale lengte van de wagen bedraagt 3,944 meter bij-een wielbasis van 2,52 meter; de totale breed te ts 1,558 meter. Het ledig gewicht rijklaar bedraagt naar gelang de uitvoering: 870, 890 of 90'i i.g.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1967 | | pagina 19